Τις πρωτες φορες που θα βγεις μονος σου θα νιωσεις λιγο περιεργα και μοναξια στο λεω γιατι και εγω το εχω περασει. Επισης θα σου προτεινα να πας σε καποια καφετερια η σε καποια πλατεια.
Printable View
Τις πρωτες φορες που θα βγεις μονος σου θα νιωσεις λιγο περιεργα και μοναξια στο λεω γιατι και εγω το εχω περασει. Επισης θα σου προτεινα να πας σε καποια καφετερια η σε καποια πλατεια.
Ρε συ, περιγράφεις καταπληκτικά την ψυχολογία πολλών μέσα σε αυτή την πρόταση. Φίλη μου ΒΑΡΙΟΜΑΣΤΕ να κάνουμε το οτιδήποτε. Θέλουμε ο άλλος να μας ξεκουνήσει από τον καναπέ, όπως πολύ σωστά περιέγραψες. Αυτή είναι η νοοτροπία, γι'αυτό κοιτάνε μερικοί μαλάκες παράξενα, όταν κάποιος προσπαθεί μόνος του.
Άκου σκηνικό για να καταλάβεις νοοτροπία. Έχω έναν πολύ καλό φίλο, του άρεσε εκείνου μια κοπέλα από την σχολή, την είχε κάνει θεά στο μυαλό του, ενώ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Την βρίσκουμε μια φορά να μιλάει με κάποιες φίλες της και επειδή με είχε πρήξει μήνες για εκείνη, του λέω, έλα πάμε να την γνωρίσεις. Ξαφνικά από εκεί που έκανε τον μάγκα 4 μήνες και βάλε, πιάνει με το ένα χέρι του, μια γωνία του τοίχου της σχολής και με το άλλο να τον τραβάω εγώ.
Όλα αυτά μέσα στην σχολή τώρα έτσι. Του λέω "πας καλά αγόρι μου, είναι η ευκαιρία κάντο" και μου λέει" όχι, άσε με, δεν μπορώ" και το άφησε εδώ και 4 χρόνια. Μόνος του δεν θα πήγαινε ποτέ, ποτέ όμως, γι'αυτό πήγα να τον ξεκουνήσω. Δεν έχουμε μάθει να δουλεύουμε με τον εαυτό μας.
Ο συγκεκριμένος φίλος όμως για να σου δώσω να καταλάβεις, προσπαθεί να κάνει σε εμένα χαλάστρα, του τύπου, όταν πάω να χαιρετήσω μια κοπέλα, γιατί είμαι κοινωνικός, όλες τις χαιρετάω, φωνάζει αυτός μετά ότι με έβαλε στο friendzone, λες και όποια χαιρετάω, θέλω να την πηδήξω κιόλας.
Η νοοτροπία είναι, αφού είμαι εγώ άχρηστος με τις κοπέλες, θα κάνω και τον άλλον άχρηστο, ώστε να νιώσω καλύτερα εγώ. Επίσης έχω χάσει φιλία για μια κοπέλα κιόλας.
Η πρωτη φορα ειναι η πρωτη φορα και στα 13 και στα 16 και στα 36. Απο θεμα ασφαλειας εσυ ησουν στην επαρχια, μιαν αλλη εποχη, οχι στην Αθηνα του 2019.
Εκει στου Ψηρρη ειναι ενα δρομακι που μαζευει πολυ νεολαια. Φαινεται σχετικα ασφαλες μερος. Οχι για να γυρνας πολυ αργα βεβαια. Εχει και μια πιτσαρια. Εγω στην πιτσαρια πηγαινω. : P
Καταρχάς ευχαριστώ για τις συμβουλές σας! Πραγματικά όπως λέτε προσπάθησα να γνωρίσω άτομα ξεκίνησα γυμναστήριο αλλά είμαι με 30αρηδες. Κάποια άλλη δραστηριότητα δεν μπορώ γιατί κάθε μέρα έχω φροντιστήρια. Προσπάθησα να προσεγγίσω κυρίως κορίτσια στο σχολείο μου γιατί τα άλλα αγόρια έχουν κάνει κλίκες και κατεβαίνουν και κάνουν βλακείες και μπλέκονται, έπειτα επειδή είμαι από επαρχία και συγκεκριμένα Ρόδο έχω ακούσει πολλά για τους Ροδίτες μετά από αυτό με την φοιτήρια και πολλά παιδιά με αποφεύγουν, πολλοί καθηγητές πέταξαν υπονοούμενα όπως στη γεωμετρία δεν μπορούσα να κάνω ένα σχήμα και λέει ο καθηγητής να το αναγκάσω να βγει όπως οι άλλοι στη Ρόδο την κοπελιά. Τέλος πάντων όταν μιλάω για κλαμπ εννοώ Βαλαωρίτου και Λαδάδικα για όσους ξέρουν από αυτά τα μέρη και απλά θέλω να βγω να ξεσκάσω γιατί δεν αντέχω 5 μήνες σπίτι. Απλά θέλω και γω ως έφηβος να βγω να μιλήσω σε κοπέλες και να πιω τη μπύρα μου και όπως είπα πριν να ξεσκάσω γιατί δεν έχω παρέα.
Χαχα δειτε κι αυτο: https://youtu.be/qgbgnpmn1Go
Εγω δεν ηξερα κανενα συμμαθητη μου που να εχει παει σε κλαμπ αλλα καποιοι μαθητες πηγαιναν φαινεται.
Τοτε ηταν που ο Λαζαπουλος ειχε βγαλει το τραγουδι Παπαθεμελη Παπαθεμελη Αποψε ενας ναυτης το κορμι μου αμελει, οπως και το Τι μου προσαπτεις ωω Τι μου προσαπτεις ωω
Το θέμα είναι αν θα σε αφήσουν να μπεις στα 16 σου χωρίς να φας πόρτα... τώρα αν μοιάζεις μεγαλύτερος καλώς. Αλλιώς δεν.
Να έρθει ο θεματοθέτης να μας πει τι έκανε τελικά.
τελικα ποσο ζηλευτα θα ηταν να μεγαλωνα κι εγω σε καποιο χωριουδακι της επαρχιας.Διαβαζω τα δικα σας, εχω ακουσει κι απο αλλα ατομα τις εφηβικες τους εμπειριες κι συναπτω στο οτι θα πρεπει να ηταν καλητερα να εχεις σχολικες εμπειριες απο επαρχια παρα απο καποια πολη στην δικη μου περιπτωση Αθηνα-Πειραια.
Δυστυχως εδω στην Αθηνα εκεινα τα χρονια υπηρχαν λιγα σημεια να παιξεις μπαλα με τους φιλους σου, επισεις πολλες φορες οι γονεις δεν αφηναν τα παιδια τους να γυρνανε εξω ως αργα λογο των φοβιων που υπαρχουν στις πολεις.Σε αντιθεση με καποιο χωριο οπου λογικα θα μπορουσες ολη μερα να εισαι εξω χωρις φοβο γωνεων! Λογικα και οι παρεες θα ηταν καλητερα δεν νομιζω να υπηρχε αυτο το κακο που υπηρχε εδω με τα διαφορα "στρατοπαιδα" οτι εγω δεν μπορουσα να παω σε καποια περιοχη διοτις θα με χτυπαγαν επειδη ανικα απο αλλη περιοχη , αυτες οι τοπικιστηκες βλακιες πωτες δεν τις χονεψα -Οπως κι οι αποστασεις στην επαρχια θα ηταν πολυ πιο ομορφα αφου θα ειχες να διανησεις καποιο ομορφο δασος σε αντιθεση με εμενα που επρεπε να διανησω την πολη! να μπω σε ηλεκτρικους! και γενικα να βλεπω συνεχως μπετο! Πηστευω οτι ολα αυτα εχουν επιρεαση την μετεποιτα ψυχικης μας φαση! Και δεν μπορω να καταλαβω καποιους που μεγαλωσαν σε επαρχια κι εχουν παραπονα! λεγωντας για το κουτσομπολιο !
Ναι και στο χωριό, που ξέρει ο ένας τον άλλο νομίζεις θα ήταν καλύτερα;
Θα σε παρακολουθούσε όλο το χωριό με ποιον βγαίνεις, που βγαίνεις, θα ήξεραν όλοι ότι είσαι ο γιος του τάδε και της τάδε, κτλ.
Και θα στην έπεφταν 5-6 τσοπανόσκυλα άμα έμπαινες μέσα από μαντριά...και ξέρεις, πειράξεις δε τα πειράξεις θα στην πέσουν, εφ'όσον μπαίνεις στη ζώνη τους.Quote:
-Οπως κι οι αποστασεις στην επαρχια θα ηταν πολυ πιο ομορφα αφου θα ειχες να διανησεις καποιο ομορφο δασος σε αντιθεση με εμενα που επρεπε να διανησω την πολη!
1000 φορές τα πρεζόνια του Προαστιακού και του ΗΣΑΠ, παρά τα τσοπανόσκυλα...πίστεψε με.
Φανταζομαι θα υπαρχει τροπος και στο χωριο να εχεις προσωπικη ζωη, δεν ξερω αλλα νομιζω θα μπορουσες να πας καπου ,σε κοντινο διπλανο χωριο!
Σχετικα με τα πρεζονια του ΗΣΑΠ, δυστυχως απο εκει που απλα τα εβλεπα πηγαινωντας για προπονηση μικρος κι απορουσα πως εγιναν ετσι? ελεγα ,μαμα κι μπαμπα δεν εχουν? οπως πως μπορουν? αφου εγω ουτες τσιγαρο δεν εκαμα, τα εφερε ετσι η ζωη να γινω κι εγω σαν αυτα!
Οσο για τα τσοπανοσκυλα, αληθεια δεν θα ειχα κανενα ενδιασμο να τους βαλο κρεας με ποντηκοφαρμακο απο την στιγμη που θα απηλουσαν την ζωη μου η την ζωη του μικρου μου σκυλου.
Και μετά θα είχες τραβήγματα με τον ιδιοκτήτη, συν του ότι θα μάθαινε και όλο το χωριό ότι ρίχνεις ποντικοφάρμακα.
Στο κοντινό χωριό, δηλαδή δε θα στην πέφτανε επειδή εσύ είσαι από άλλο χώριο; Αυτό που είπες πιο πάνω με τις περιοχές που "τρως ξύλο" επειδή άνηκες σε άλλη περιοχή, ήταν στα 90s και αυτό είχε να κάνει κυρίως για οπαδικούς λόγους (π.χ. Βύρωνας / Καισαριανή, Αιγάλεω / Περιστέρι)...μπορεί να πέφτω έξω, γιατί στα 90s ήμουν μικρός, αλλά έτσι λένε ότι γινόταν. Τώρα έχουν αραιώσει τέτοιες κόντρες κατά πολύ.
Ναι, στα 90.ς ηταν ,σωστα, αυτο εννοω κι εγω αφου τωτες πηγαινα σχολειο, τωτες ηταν η δικη μου εφηβεια. Αν κι διαφωνω καθετα με τις τοπικηστικες βλακειες, δεν μπορω να μην παραδεχτω οτι κι εγω συμετηχα σε τετοιες βιαιωτητες! αλλα εχω μια μικρη δικαιολογια οτι πρωτα επεσα θυμα τετοιας επιθεσης κι μετα ηθελα να ανταποδωσω! ηταν κι ολο το κλιμα τετοιο, ειμουν κι ανηλικος, ειχα -απο οτι εντελη φανηκε - ειχα κι ψυχολογικα προβληματα ετσι λοιπον μεσω της βιας νομιζα οτι θα εβρησκα εναν τροπο να εκτωνωσω ολο αυτο το προβλημα οπου ηταν πολυσυνθετο στην δικη μου φαση.
Γενικα εκεινες τις εποχες κι λογο του οτι δεν ηταν τοσο δυνατο το ιντερνετ αλλα κι τα κινητα τηλεφωνα οι νεολαια ηταν στους δρομους και στις πλατειες! αφου εκεινη την εποχη για να βρεις καποιον δεν αρκουσε να τον παρεις στο κινητο οπως σημερα! επρεπε να ψαξεις να τον βρεις! κι οταν δημιουργοντουσταν διαφωρες παρεξηγησεις η επιλυση τους δυστυχως κατεληγε σε βια.
Εχω στην μνημη μου αρκετα περιστατικα βιας, ειτε στον ηλεκτρικο, ειτε στο υπογειο εργοταξιο της τωτε Ομονοιας, κι δυστυχως στα γυπεδα οπου τωτες υπηρχαν οι μετακινοισεις οπαδων.
Δυστυχως σαν νεο παιδι κι εγω ειχα αναγκη να ανοικω σε καποια ομαδα, ποσο μαλον λογο της βιας οπου υπηρχε κι λογο του οτι δεν ειχαμε προβληματα με μεταναστες οι κοινωνικες ομαδες επικρατουσαν, ειτε σε οπαδικο επιπεδο ειτε σε χωρους πολιτικους.
Ολα τα παραπανω δεν υπηρχαν σε καποια χωριουδακια, εκει φανταζομαι η ειρηνη και η ηρεμια θα επετρεπαν στο να ασχολιουντε τα εφηβα παιδια μονο με τους νεανικους ερωτες! για αυτο ζηλευω τους συνομιληκους μου που μεγαλωσαν στην επαρχια.
Μπαρ και κλαμπ; Και μάλιστα ως συμβουλή από ψυχολόγο σε 16χρονο αγόρι; Και μη χειρότερα.
Η πιο επωφελής, και σε πολλά επίπεδα μάλιστα, λύση σε προβλήματα όπως το δικό σου είναι να μάθεις μουσική. Όχι όμως μόνος, κλεισμένος σε ένα δωμάτιο. Να γραφτείς σε μια ακαδημία μουσικής και να παρακολουθήσεις το πλήρες πρόγραμμα. Εκεί θα υποχρεωθείς να εκτελείς μπροστά σε κοινό. Π.χ. τις ασκήσεις σολφέζ μπροστά στους συμμαθητές σου, τα κομμάτια που πρέπει να μάθεις για τις εξετάσεις μπροστά σε κανονικό κοινό, κλπ. Βοηθάει πάρα πολύ στο τρακ που έχει πολύς κόσμος (και όχι μόνο εσύ) μπροστά σε κοινό. Επιπλέον αποκομίζεις όλα τα οφέλη της μουσικής εκπαίδευσης, όπως ανάπτυξη της μνήμης και επιμέρους μορφών αυτής (οπτική, ακουστική και απτική μνήμη), ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης, αυτοπειθαρχία, υπομονή. Συν το γνωστικό και το καλλιτεχνικό κομμάτι.
Μια άλλη λύση είναι να επιδιώκεις να δίνεις ομιλίες/παρουσιάσεις σε κάθε ευκαιρία. Δεν μπορεί, στο σχολείο πρέπει να έχετε εκπαιδευτικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν την παρουσίαση κάποιας εργασίας. Ή αν δεν έχετε, μπορείς να το αναζητήσεις από μόνος σου σε άλλα πλαίσια.