Νιωθεις οτι χανει χτυπο η καρδια, σαν να σταματα για 2 δευτερολπτα και να ξεκινα παλι με ενα δυνατο χτυπο. Στο λαιμο μου το νιωθω, σαν να σταματα η ροη του οξυγονου και κοβεται η ανασα.
Printable View
Άρα δεν είναι αυτό που νιώθω εγώ έκτακτη κάτι άλλο θα ναι.
διαβασα τα σχολια ολων, συμπασχω με ολους λιγο πολυ, ειμαι 33, εκτακτες δυο χρονια τωρα κοντα, με σκαμπανευσματα, πριν δυο χρονια ειχα ανεπαρκεια μεγαλου βαθμου σε βιταμινη D, αρχισα συμπληρωματα και μετα απο ενα διμηνο σταματησαν, ξαναρχισαν οταν αρχισα την υπερεργασια με τις υπερωριες στην μεχρι το Δεκεμβρη δουλεια, στο μεσοδιαστημα ειχα συμπτωματα που ολοι σας εχετε νιωσει, κοπωση, ευερεθεστικοτητα, καταθλιψη, εμβοες, ζαλαδες, ασταθειες, τωρα εχω σταματησει δουλεια, επιδομα και ξεκουραση κυριως και κανα μεροκαματακι αλλου μεχρι να ηρεμησω, βεβαια με εχει καταβαλει τοσο πολυ ψυχολογικα αυτη η περιπετεια δυο χρονια, εχω γινει νοσοφοβικος, εχω κανει τις χειροτερες σκεψεις, υπεθετω ξερετε ακριβως τι εννοω, και οπως και ολοι εδω μεσα εχω κανει σωρεια εξετασεων που βγαιναν καθαρες, εχω σκασει λεφτα παντου, μαγνητικες, τριπλεξ, ηλεκτροκαρδιογραφηματα, υπερηχους κοιλιας, βιοχημικες αιματος, γαστρεντερολογους, ενδοκρινολογους, μεχρι και ο θυροειδης μου ειχε ταση για υποθυροειδισμο, ενα φαυλος κυκλος που δεν σ'αφηνει να ηρεμησεις, τωρα τελευταιο διαστημα παλινδρομησεις οταν εχω βγει βραδυ, τσιτωματα στη διαρκεια τις μερες, και εκτακτες μια στο τοσο, αυτες τις υπουλες που τις νιωθεις ισα ισα, αυτες φοβαμαι περισσοτερο, το μονο που με καλυτερεψε ηταν που εκοψα ξενυχτια και αστατη ζωη, η ξεκουραση, καλη διατροφη εννοειται, και οσο περισσοτερο μπορω θετικη αυθυποβολη παιδια, βρειτε καλα που συμβαινουν στη ζωη σας, μικρες νικες, οτιδηποτε, και χτιστε πανω σ'αυτα, ισως βοηθησει, εγω πιστευω οτι ολοι εχουμε μπλεξει στα δυχτια της νοσοφοβιας, εχουμε καρδιοφοβικοι, ειναι μαστιγα πιστεψτε με, ξερετε ποσους ακουω με ιδια συμπτωματα εξω; χαμος, το στρες ειναι πανδημια πλεον, ευχομαι με ολη τη δυναμη της ψυχης μου ολοι να το αποβαλετε με τον καιρο απο μεσα σας, ειμαι μαζι σας, εχω διαβασει ιστοριες πολλων και σας νιωθω, συγνωμη αν κουρασα, ηταν στιγμιαια ειλικρινης εκφραση ολο το κατεβατο που εγραψα, ισως και λιγο ασυναρτητη