Κάτσε καλέ!
Λείπει ένα πολύ βασικό!
ΣΕΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ Χ
Printable View
Κάτσε καλέ!
Λείπει ένα πολύ βασικό!
ΣΕΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ Χ
Κατάλαβα, το πέρασα αυτό με τη σχέση που είχα πριν τον καλό μου... 6 χρόνια παρακαλώ...Quote:
Originally posted by dodis
εγώ είμαι στην φάση που έχω πάρει την απόφαση να χωρίσω....το μόνο που δεν έχω βρει ακόμα είναι πως θα του το πω...!!
άσε άλλο δράμα αυτό...φοβάμαι μην πληγωθεί το παχυδερμάκι μου!!!
Θα σου πω ότι δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος να μην τον πληγώσεις. Απλά να μην του το κάνεις πιο δύσκολο από ότι είναι...
Εσύ πόσο χρονών είσαι; Και τότε σκεφτόμουν ηλικίες αλλά σκεφτόμουν τη δική του που ήταν 34.
Εγώ τότε 27, ζούσαμε μόνο από συνήθεια μαζί... μας είχε σβήσει κάθε φλόγα πάθους...
Τι να πω, κουράγιο και σε σένα , αλλά βρες τη δύναμη να του το πεις γιατί έχει δικαίωμα να ξέρει, δεν είναι ωραίο να ζει το παραμύθι του...
Φιλιά!
γκέισα...σωστά με ζύγισες....!! έχουμε τσακωθεί-μιλήσει πολλές φορές για όλα αυτά που έχει και για όλα όσα δεν έχει...αλλά δεν βγαίνει και τίποτα....
σεξ?? καλά έφτασες κιόλας στο σεξ?!!!! αν και δεν νομίζω πως εκεί θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα...
κρίνε...δύσκολο....
Mdask...είναι 36...και είναι πολύ μεγάλο ζόρι...
Τι θα κάνεις και με τον επόμενο που θα σου σβήσει το πάθος?
Θα χωρίσεις?
Σκεφτόσουν την ηλικία του?Την δική σου ζωή την σκέφτηκες?
Δεν κάνουμε ψυχικά κορίτσια!Χειρότερα για όλους είναι όταν κάθεσαι σε μια σχέση που δεν θες.
Φτου...πολλά τετριμένα λέω σήμερα:P
αχ...το ξέρω,δίκιο έχεις...αλλά...έχω καταντήσει mother Τερέζα....!!
θα την βρω την άκρη μου...που θα πάει..
Koρίτσι, εσύ θα έφευγες από την σχέση σου ούτως ή άλλως.
Έψαχνες αφορμή και στην έδωσε ο \"φίλος\" όπως λες
Ελπίζω να μην χωρίσεις στηριζόμενη αποκλειστικά σε αυτόν, γιατί δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει.
Άσχετα από αυτό όμως, πρέπει να χωρίσεις, κατά τα λεγόμενα σου!
Μην σου βγει ξινό όμως το νέο και ζητήσεις τα περσινά, ώριμα σταφύλια!
Μην τα μπερδέψεις γενικώς!!:D:D
μα το νέο...είναι απλά φίλος...και δεν νομίζω να γίνει ποτέ κάτι άλλο....
εγώ είμαι μπερδεμένη εκ φύσεως!! στο μυαλό μου επικρατεί μονίμως το χάος!
Α πάσο τότε!
Μονίμως μπερδεμένη?
Α πα πα!!
Παρόλα αυτά μια χαρά τα καταφέρνεις!;)
λες εσύ τώρα....!!!τι να πω...ευχαριστώ...
εντάξει δεν είμαι μονίμως μπερδεμένη...ίσα ίσα που ξέρω πολύ καλά τι θέλω...απλά το πρόβλημα έιναι ότι σκέφτομαι πολλά και πολύ!
Quote:
Originally posted by dodis
απλά το πρόβλημα έιναι ότι σκέφτομαι πολλά και πολύ!
na skeftesai liga kai na kaneis perissotera.
αν σκέφτομαι λίγα...φοβούμαι μην κάνω μαλ....
Quote:
Originally posted by dodis
αν σκέφτομαι λίγα...φοβούμαι μην κάνω μαλ....
apo tis malakies sou tha matheis,
kaneis den emathe na kanei kati swsto an den ekane KAI lathoi.
Ta lathoi sou tha prepei na sou deixnoun to swsto dromo pou distazeis na pareis.....
Den mporw na grafw allo re sy omws, me kourazei to pliktrologio...
ayrio tha metakomisw apo edw pou eimai kai mallon tha mporw na grafw kai sta ellinika.
ouffffffff!!!
το ξέρω βρε κρίνε...το ξέρω ρε γαμώτο....αλλά να, ούτε να χωρίσω δεν μπορώ!!!και αυτό γιατί?? γιατί δεν ξέρω πως να του το πω για να μην πληγωθεί και στεναχωρηθεί!!!
εντάξει...θα τα πούμε αύριο...
σιγά παιδί μου τι ξεφυσάς έτσι! μας πούντιασες!!χιχιχι:D:D:D:D:D
Dodis το πολύ το κυρ-ελέησον το βαριέται και ο παπάς!
Έτσι είναι και μια φίλη...εδώ και 3 χρόνια χωρίζει!:D:D:D
Αυτή βέβαια δεν μπορεί να τον χωρίσει γιατί είναι πααααααααααρα πολύ καλό παιδί και φοβάται μήπως δεν βρει άλλον σαν αυτόν, γιατί τώρα λέει θέλει να ζήσει την ζωή της σαν ελεύθερο πουλί.:D:D:D
χεχε !!αυτό κάτι μου θυμίζει....κι ο δικός μου είναι πααααααααρα πολύ καλό παιδί αλλά μου έχει αλλάξει τον αδόξαστο...σε κάποια άλλη μπορεί να ταιριάζει σε μενα όχι....είναι όντως πολύ καλό παιδί...αλλά....δεν έχει αυτά που θέλω...:(
Χμ...ίδια περίπτωση μου κάνει...
αχ...είμαστε πολλές...να ανοίξουμε σύλλογο...οι γυναίκες με τα καλά παιδιά!!!
E αφήστε τα αφού δεν θέλετε να τα πάρουμε εμείς οι υπόλοιπες καλέ!!:D:D
θέλουμε να ειναι καλά παιδιά αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό!!
Το κάναμε άνω κατω το θέμα της κοπέλας
Ας ανοίξουμε θέμα αλλού, πάω κιόλας!
πάμε στο ότι σας κατέβει...
καλημέρα Forum,
δεν είμαι καθόλου καλύτερα , ούτε σήμερα.
Τουλάχιστον όμως δεν έχω πάρει τηλέφωνο.
Τελευταία φορά μίλησα μαζί του την Δευτέρα το βράδυ και την Τρίτη το πρωί με μήνυμα - μαντινάδα το οποίο δεν απάντησε...
Εκείνος έχει πάει στο σόι του στην Κρήτη τώρα και είναι σε καλύτερη μοίρα από μένα, έχει αλλάξει παραστάσεις, τον βοηθάει όλο αυτό...
Χθές το απογευμα-βραδάκι ένιωσα καλύτερα.
Σήμερα από τη στιγμή που ξύπνησα είμαι πάλι κομμάτια...
Είδα στον ύπνο μου και τον πρώην ( αυτόν που παράτησα μετά από 6 χρόνια ) , αισθάνομαι ξανά τύψεις για εκείνον !
Μάλλον τον συμπονάω ξανά , γιατί γνωρίζω πως εγώ τότε τον πόνεσα όπως πονάω τώρα;
Θυμάται κανείς πότε αρχίζει να ξεπερνιέται η απώλεια; Το κενό; Η ανάμνηση;
Πότε αρχίζει να μη σε σφάζει το μαχαίρι;
Δε θέλω να το περάσω όλο αυτό...
Τι έχω κάνει για να αξίζω όλον αυτό τον πόνο...
Πως γίνεται και όλη αυτή η πληρότητα που ένιωθα κοντά του, μετατράπηκε σε κάτι τόσο φριχτό!!!!!!!!!!1
Δεν αντέχω.......... δεν αντέχω...........
καλή σου μέρα...δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονικό διάστημα...δεν είναι ίωση βρε καλή μου!!!
το σίγουρο είναι ότι περνάει κάποια στιγμή...υπομονη χρειάζεται....γιατί πρέπει σώνει και ντε να έχεις κάνει κάτι?? απλά συμβαίνει...επιλογές λάθος...εκτίμηση λάθος....
γιατί πρέπει να κατηγορείς τον εαυτό σου?? μην το κάνεις...προσπάθησε να κάνεις ένα βήμα πιο πέρα...δεν μπορείς να σταματήσεις απο την μια στιγμή στην άλλη να πονάς και να αγαπάς....
θέλει χρόνο και καινούργια αγάπη...
Καλησπέρα,
Σε όλα τα ποστς σου αναφέρεσαι σε άλλους και τι κάνουν στην ζωή τους...
Στον πρώην σου, στον νύν σου, στην μάνα του νύν σου, τι κάνουν, πως περνάνε και βιώνεις υποθετικά σενάρια
Ήρθε η ώρα να δεις τι θα κάνεις.Φρόντισε τον ευατό σου, προσπάθησε όσο γίνεται να μην στεναχωριέσαι.
Να κάνεις υποθέσεις δεν θα βγει πουθενά!άσε που δεν ωφελεί
Τον ευατό σου πως θα τον φροντίσεις?
Nora,
το να αποκτησεις ευθυνη του εαυτο σου ειναι το πιο δυσκολο σε ενα ανθρωπο.
Το πιο ευκολο ειναι αν αφηνεις τις ευθυνες σου και τις υποχρεωσεις να τις διαχειρστουν τριτοι, μιας και αυτο σε βγαζει απο πολλους μπελαδες.
Το κενο ερχεται οταν οι τριτοι για Χ-Ψ λογους δεν μπαινουν πια σε αυτη την διαδικασια και βρισκεσαι εγκλωβισμενος να το κανεις πια εσυ ο ιδιος.....
Η απώλεια αρχίζει να ξεπερνιέται όταν την αποδεχτείς. Το κενό δεν το δημιουργεί μόνο η απώλεια, αλλά το γεγονός ότι είχες στηριχτεί σε κάποιον άλλον και όχι στον εαυτό σου. Η ανάμνηση δεν φεύγει, αλλά ανάλογα με το πώς θα φροντίσεις τον εαυτό σου και πώς θα περνάς το χρόνο σου στο εξής, δεν θα σε πονά πλέον.
Αυτή τη στιγμή επειδή νιώθεις αδύναμη και μόνη, χωρίς στηρίγματα σε πιάνει απελπισία, υποφέρεις, θυμάσαι τον πρώην, θυμάσαι μόνο τα θετικά μιας κατάστασης και την εξιδανικεύεις. Μιλάς για την πληρότητα που ένιωθες κοντά του, για σκέψου όμως τι έγραψες στα προηγούμενα μηνύματα εδώ, ότι καταπίεζες τον εαυτό σου, έκανες θυσίες, έπαιρνες ψίχουλα. Και περίμενες ότι μια κατάσταση ΘΑ αλλάξει. Γιατί λοιπόν ένιωθες \'πληρότητα\'? Μήπως αναφέρεσαι στην ανάμνηση του πρώτου καιρού της σχέσης, που όλα έμοιαζαν ωραία? Ή μήπως ένιωθες έτσι μόνο και μόνο επειδή είχες μια σχέση και υποχωρούσες σε όσα δεν σου άρεσαν για να μην μείνεις μόνη?
Μπορεί να είναι αλήθεια, ότι φοβόμουν μη μείνω μόνη.
Γι αυτό έδωσα τόσα και έκανα υπομονή, αλλά το συνιθίζω να εξαντλώ τα περιθώρια πριν απορρίψω μία κατάσταση...
Το θέμα τώρα είναι ότι είμαι σε κατάσταση αναμονής ΜΠΑΣ ΚΑΙ ενδιαφερθεί να περισώσει ότι απέμεινε...
Αυτό δε με αφήνει να προχωρήσω ακόμα
Αλλά από την άλλη δε θέλω να το αφήσω για πάντα...
Δε μπορώ να κάνω ειρήνη με αυτή την επερχόμενη απώλεια και να την αποδεχτώ...
Με βασανίζω το ξέρω , την κρατάω σφιχτά μπας και τη σώσω αν και ξέρω ότι θα μου φύγει και θα μείνω να την κοιτάω να χάνεται...
Κλαίω πάλι.... πάλι...
Του έχεις πει/δείξει ότι θες να το σώσετε?
Ναι, πιο ξεκάθαρα δε γινόταν...
Επι λέξη μάλιστα του είπα (στην αγκαλιά του και κλαίγοντας και οι δύο), πως δε μπορεί να είναι λάθος αυτό που νιώθουμε, σε παρακαλώ βρες μια λύση για να είμαστε μαζί, μην μας εγκαταλείπεις χωρίς να δώσεις μάχη
Αλλά μάλλον εκείνος ενεργεί και για τους δυο μας.
Πονάει και εκείνος αλλά ξέρει ότι θα πονάω όσο είμαι δίπλα του, ίσως δεν είναι σίγουρος για το πότε θα μπορέσει να μου προσφέρει αυτά που θα με κάνουν ευτυχισμένη και δε θέλει να σηκώσει αυτόν τον σταυρό...
Δηλαδή αυτή τη στιγμή κρέμεσαι επάνω του. Περιμένεις από εκείνον να δώσει τη λύση, να δώσει τη μάχη. Του ζητάς να αλλάξει κάποιον τρόπο σκέψης, κάποιες προτεραιότητες, κάποιες πάγιες καταστάσεις για να σου προσφέρει όσα θα σε κάνουν ευτυχισμένη. Δεν νομίζεις ότι αυτό είναι πολύ μεγάλο βάρος για έναν άνθρωπο?
Εσύ που βρίσκεσαι σε όλα αυτά? Μήπως θεωρείς το να \'σηκώσει το σταυρό\' τη λογική ανταπόδοση για όσα πρόσφερες τόσον καιρό?
Δεν νομίζω ότι ενεργεί και για τους δυο σας. Ενεργεί για τον εαυτό του σκεπτόμενος ότι δεν μπορεί ν\' αναλάβει εξ\' ολοκλήρου την ευθύνη για μια σχέση. Η σχέση MDASK έχει πολλές προϋποθέσεις για να πετύχει και προϋποθέτει αμοιβαιότητα. Είναι κρίμα να μην αρκούν τα καλά αισθήματα, αλλά έτσι είναι. Εσύ λοιπόν προτιμάς να πονάς προκειμένου να είσαι δίπλα του?
οχι, προτιμάω να είμαι δίπλα του και να είμαστε καλά μαζί,
και τα αιτήματά μου ( να μπορούμε να περνάμε χρόνο μαζί) δήλωνε πως είναι απόλυτα δικαιολογημένα αλλά μου ζητούσε να κάνω υπομονή,
πως θα είναι σε θέση να τα κάνουμε πραγματικότητα σε λίγο καιρό...
Ισως φοβήθηκε, ίσως μετάνιωσε, ίσως το σκέφτεται... δεν ξέρω...
Ok ok :) pame ksana gia pes mu, glykia mu, poia einai afta pou se kanoun eftyxismeni ... aparithmiseta ... kai meta des mporei o filos sou me ta yparxonta mesa kai xwris na allaksei kati , einai efikta na su ta prosferei ?Quote:
Originally posted by MDASK
Πονάει και εκείνος αλλά ξέρει ότι θα πονάω όσο είμαι δίπλα του, ίσωςδεν είναι σίγουρος για το πότε θα μπορέσει να μου προσφέρει αυτά που θα με κάνουν ευτυχισμένη... και δε θέλει να σηκώσει αυτόν τον σταυρό...
A na su pw kai ena kolpaki pou kanw egw... sinithws xairwmai me afta pou kanw kai dinw egw , kai den perimenw apo kanpoion allon na me kanei eftyxismeno ... opote amam thelw na ginw eftyxismenos apla epilegw na kanw pragamta ta opoioa tha symbalun pros aftin tin katefthinsi :)
Περιμένω από εκείνον γιατί εκείνος εγκατέλειψε και έδωσε το τέλος... ήταν δική του απόφαση...Quote:
Originally posted by marina38
Περιμένεις από εκείνον να δώσει τη λύση, να δώσει τη μάχη. Του ζητάς να αλλάξει κάποιον τρόπο σκέψης, κάποιες προτεραιότητες, κάποιες πάγιες καταστάσεις για να σου προσφέρει όσα θα σε κάνουν ευτυχισμένη. Δεν νομίζεις ότι αυτό είναι πολύ μεγάλο βάρος για έναν άνθρωπο?
Δε νομίζω ότι είναι ευτυχισμένος στη σημερινή κατάσταση, νομίζω ότι είναι εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση... βλέπει μπροστά του ένα βουνό και νομίζει πως δεν υπάρχει άλλη λύση
Αυτό πιστέυω
ισως φαντασιωνεσαι πραγματα για το τι σκεφτεται εκεινος για σενα,που ισως να μην εχουν σχεση με το τι πραγματικα νοιωθει για σενα,πραγματα τα οποια σε κραταν κοντα του,γιατι δεν αποδεχεσαι την πραγματικοτητα;βαθια μεσα σου την ξερεις απλα δεν θελεις να το πιστεψεις.Ποναει αλλα την αληθεια την ξερεις,μην βαζεις αλλο τον εαυτο σου σε αυτο το τρυπακι ...
θα πω μια φραση χιλιοειπωμενη αλλα με μεγαλο νοημα,αστο να φυγει,αν ερθει σημαινει πως ηταν δικο σου,αν οχι σημαινει πως δεν το ειχες ποτε.Αυτη η φραση ποναει πολυ αλλα ειναι πραγματικη περα για περα
Για το τελευταίο, δεν αντιλέγω, εμείς πρώτα πρέπει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας για να μας αγαπήσουν και οι άλλοιQuote:
Originally posted by Thessalo
Ok ok :) pame ksana gia pes mu, glykia mu, poia einai afta pou se kanoun eftyxismeni ... aparithmiseta ... η αγκαλιά του , το χάδι του, η τρυφερότητά του, το ενδιαφέρον του να με κάνει να νιώσω μοναδική, να κάνει ότι μπορεί για μένα τις λίγες αυτές στιγμές που του περίσσεψαν,
kai meta des mporei o filos sou me ta yparxonta mesa kai xwris na allaksei kati , einai efikta na su ta prosferei ?
χωρίς να αλλάξει τίποτα όχι, δε μπορεί
A na su pw kai ena kolpaki pou kanw egw... sinithws xairwmai me afta pou kanw kai dinw egw , kai den perimenw apo kanpoion allon na me kanei eftyxismeno ... opote amam thelw na ginw eftyxismenos apla epilegw na kanw pragamta ta opoioa tha symbalun pros aftin tin katefthinsi :)
Αλλά ρε παιδιά , μιλάμε για τα αυτονόητα. Οταν αγαπάς έναν άνθρωπο , είναι δυνατόν να μην θέλεις να περνάς στοιχειώδη χρόνο μαζί του; Να πας μια εκδρομή, να φας , να κάνεις έρωτα, να τον κρατήσεις αγκαλιά, να βγείς να διασκεδάσεις, σας διαβεβαιώνω δε ζήτησα ποτέ την υπερβολή... τα στοιχειώδη ζήτησα...
Αυτό θα συμβούλευα και εγώ σε έναν τρίτο... και αυτό προσπαθώ να κάνω τα τελευταία 2 εικοσιτετράωρα ( ελπίζω να καταφέρω να μην επικοινωνήσω)Quote:
Originally posted by Empneustns
θα πω μια φραση χιλιοειπωμενη αλλα με μεγαλο νοημα,αστο να φυγει,αν ερθει σημαινει πως ηταν δικο σου,αν οχι σημαινει πως δεν το ειχες ποτε.Αυτη η φραση ποναει πολυ αλλα ειναι πραγματικη περα για περα
Ομως επειδή ο δικός μου κ......ς βρέχεται εδώ, ζητάω τη γνώμη σας:
Υπάρχει περίπτωση να μετανιώσει κάποιος αλλά από εγωισμό ή ανασφάλεια να μη διεκδικήσει ποτέ κάτι που άφησε να φύγει;
ναι υπαρχει,αλλα αν ρωτας εμενα το να βαζει τον εγωισμο του και την ανασφαλεια του πανω απο την αγαπη του και τον ερωτα του,μπορει να σημαινει δυο πραγματα
1)ή ειναι φοβερα εγωιστης και σκεφτεται μοναχα τον εαυτουλη του ή
2)αγαπαει λιγο
Προφανώς αυτός αρκείται σε αυτά τα λίγα
Μην προσπαθείς να αλλάξεις έναν άνθρωπο, δεν γίνεται και δεν θα οδηγήσει πουθενά.
Υπάρχει η περίπτωση να μην ξαναγυρίσει λόγω εγωισμού, ναι
Αλλά και τότε δείχνει πόσο \"δεν σου ταιριάζει\"
Θα έβαζες εσύ τον εγωισμό σου πάνω από όλα?
Τώρα σκέφτεσαι και την παραμικρή λεπτομέρεια και δεν ξέρεις από που να πιαστείς.
Πραγματικά όμως σε συμβουλεύω να ηρεμήσεις σιγά σιγά και να κάνεις εκτίμηση της κατάστασης εκ νέου.