Τι λυσεις εχεις;;εκτος απ το να αποδεχτεις την πραγματικοτητα που βλεπουμε εμεις.Αν παρεις τα φανταστικα κ υποθετικα σεναρια τι λυσεις βλεπεις;τι θα κανεις;
Printable View
Τι λυσεις εχεις;;εκτος απ το να αποδεχτεις την πραγματικοτητα που βλεπουμε εμεις.Αν παρεις τα φανταστικα κ υποθετικα σεναρια τι λυσεις βλεπεις;τι θα κανεις;
Δεν ξέρω τι θα κάνω. Σκέφτομαι μήπως ακόμα και στις επιφάνειακες γρατζουνιές μπορεί να εισχωρήσει κάποιος ιός στον οργανισμό.. Από τα ελάχιστα τριχοειδή αγγεία που θα έχει κάτω από το δέρμα..
Μακάρι.. Δε μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι. Προσπαθώ να αποκλείσω και την παραμικρή πιθανότητα... Φοβάμαι πολυ
Κακώς φοβάσαι... Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να κολλησες. Και οπως εχω πει και σε αλλη φίλη απο δω μου ειπε γιατρος που ειδικεύεται στο aids οτι μπορεί να ερθω πολλες φορες σε επαφή με τον ιο και να μη κολλησω. Αρα τσαμοα φοβάσαι. Και αν το ψάξεις θα δεις οτι όντως ισχύει.
Φανταζομαι θα το συζητησες με τον αντρα σου η καποιο προσωπο που σ αγαπαει.ουτε αυτοι θελουν να παθεις κατι.εμπιστεψου τη γνωμη τους.αυτες οι σκεψεις ειναι πηγαδι διχως πατο κ οι σκεψεις δημιουργουν συναψεις στον εγκεφαλο.διαβασε αν θες γι αυτο το θεμα των συναψεων.θα γεμισει το μυαλο σου δυσλειτουργικες σκεψεις.κι επισης οταν κατι το σκεφτομαστε συνεχεια κ το συζηταμε συνεχεια μεταφερεται στην μακροχρονια μνημη κ μενει εκει.προσπαθησε να σκεφτεσαι ωραια πραγματα.διαβασε ισως κατι που θα σου προκαλει το ενδιαφερον να φευγει το μυαλο σου απο αυτες τις σκεψεις.
Θέλω, αλλά έχω άγχος και το μυαλό μου γυρνάει πάλι εκεί... Λέω αν κόλλησα κάτι, τι νόημα έχουν όλα τα υπόλοιπα?
Οχι μη λες ετσι.παντα εχει νοημα οταν υπαρχουν ανθρωποι που μας αγαπανε κ τους αγαπαμε εχει νοημα γιατι αυτοι ομορφαινουν τη ζωη μας.ειναι δυσκολο αλλα προσπαθησε να χωρησεις αυτη τη σκεψη απ τις αλλες.οποτε το σκεφτεσαι να λες πααααλι αυτο το ψεμα.η αααα αυτη η παραλογη σκεψη παλι.μην το αφηνεις να σε πησει οτι ειναι αληθεια.δεν ειναι αληθεια εισαι μια χαρα δε θα παθεις τιποτα.
Λοιπόν όντως η ψυχαναγκαστικη διαταραχή κάνει συνέχεια κύκλους. Πιάνεις το ένα, αφήνεις το άλλο. Σήμερα γυρνώντας σπίτι πάτησα ένα λιωμένο κορομηλο, το φερα σπίτι με το παπούτσι, πάω να το κλωτσησω να το βγάλω από την εξώπορτα νομίζοντας πως είναι ξέραμενη λάσπη, λιώνει κ αφήνει κάτι πορτοκαλί ζουμιά. Μετά να σκέφτομαι κορομηλο ήταν αυτό το κομματάκι ή τίποτα άλλο? Αυτά τα ζουμιά ήταν κοκκινωπα σαν αίμα? Δλδ.καπου εκεί κατάλαβα την παράνοια του πράγματος. Αλλά αυτό με έκανε κιόλας να αρχίσω να φοβάμαι πιο πολύ ότι χάνω το μυαλό μου. Αν κάθε φορά σκέφτομαι έτσι με το παραμικρό που συμβαίνει στην καθημερινότητα θα τρελαθώ, δε θα την παλέψω. Πρέπει να μιλησω με τον γιατρό μου, μην αρχίσει κ γιγάντωνεται όλο αυτό...
Και το σίριαλ συνεχίζεται με νέο περιστατικό. Χθες στον αδερφό μου η νύφη μου κόπηκε στο ξύρισμα στο πόδι κ καθαρισε το αίμα με το δάχτυλο της με σάλιο. Μετά κ με μωρομαντηλο. Έπιασε το τηλεκοντρόλ του αιρκοντισιον κ το κλείσε. Αμέσως μετά το πήρα εγώ να το ανοίξω κ είδα ότι στο σημείο που το έπιασε είχα μια μικρή κόκκινη πληγή από παρανυχιδα που είχε ματώσει λίγες ώρες πριν. Έχω φρικάρει τελείως!!!! Δεν ξέρω αν είχαν κάτι, είναι επιπόλαιος ο άδερφος μου κ γενικά κ οι δύο κουκουρουκου σε τέτοια θέματα. Θα τρελαθώ δεν το γλυτωνω
θα στο πω οσο πιο απλα γινεται λουλου...ψυχιατρο θες οχι φορουμ..φιλικα παντα
Λες να μην πηγαίνω ήδη? Σωτηρία και γιατρειά δε βρήκα ακόμα.
Γιατί τρελαίνεστε μς τα αφροδισια; κάνετε σα να είναι το τέλος του κόσμου. Τσιλ ρε παιδια δεν ειναι
Αμα εειχες παθει κτι απο το σκουριασμιενο καρφι , τωρα θαχα ησουνε νοσοκομειο .......
Πριν το καρφί προηγήθηκε κάτι που τσιμπηθηκα στην παραλία κ δεν ξέρω ακόμα τι μπορεί να ήταν, μετά έγινε αυτό με την άλλη που κόπηκε κ πιθανόν ακούμπησε η πληγή από την παρανυχιδα μου στο αίμα της, και γενικά πάντα κάτι γίνεται κ πάντα κάτι θα βρίσκω να με φοβίζει. Είναι φαύλος κύκλος κ δεν ξέρω τι να κάνω για να το σταματήσω όλο αυτό. Δε μπορώ να μπω σε γυάλα. Προφανώς τέτοια καθημερινά περιστατικά συμβαίνουν σε όλους, αλλά οι άλλοι δεν τα δίνουν σημασία. Εγώ γιατί όλο φοβάμαι ότι κάτι θα πάθω?? Αυτό δε μπορώ να καταλάβω. Θέλω να τελειώνω με όλο αυτό κ δεν ξέρω πως. Κάνω ψυχοθεραπεία σε ψυχίατρο, παίρνω ένα λαντοζ τη μέρα, αλλά οι κακές σκέψεις εξακολουθούν να με βασανίζουν. Κι εκεί που ηρεμώ από την μία, έρχεται μια καινούργια να με ταράξει...
Ο ψυχίατρος τι σου λέει;Έχει βρει από που ξεκινήσαν όλα αυτά ή επικεντρώνεστε στο να μη τα σκέφτεσαι;
Προσπαθούμε να το βρούμε. Ακόμα δεν τα καταφέραμε.. Δεν ξέρω, με έχει πιάσει φόβος μήπως δε μπορέσω να τα καταφέρω όχι να ξεφορτωθώ την ιψδ, αυτό ίσως δε γίνει ποτέ, αλλά έστω να μπορώ να ελέγχω καλύτερα τις σκέψεις μου κ να μην παθαίνω πανικό όπως τώρα.
Να γιατρευτουμε από την ιδψ δεν γίνεται. Εμένα οι ειδικοί μου είπαν δεν υπάρχει πλήρη ίαση. Υπάρχει διαχειριση. Στην καλύτερη των περιπτώσεων (δηλ με ψυχοθεραπεία και φάρμακα) να βελτιωθεί ο ασθενής ατο 70-80%.
Είναι καλό ποσοστό αν αναλογιστείς που βρισκόμαστε τώρα....
Θέλει να βρεις τα από πίσω.... τι υπάρχει πίσω από αυτή τη φοβία....
Δε μπορώ να το βρω χρόνια τώρα... Δε μπορώ να το καταλάβω τι μπορεί να φταίει
Ρε παιδιά θα σκάσω. Το σκέφτομαι συνέχεια. Γίνετε να κολλησεις κάτι αν ο άλλος ακούμπησε ένα αντικείμενο (στην προκειμένη το τηλεκοντρόλ του αιρκοντισιον) με δάχτυλο που σκούπισε επιπόλαια το αίμα από πάνω του, δλδ.να έμειναν (ίσως) ίχνη αίματος που δε φαίνονται με γυμνό μάτι, κι εσύ να έχεις μια πληγή από παρανυχιδα που έχει ματώσει ώρες πριν κ τώρα απλά είναι κοκκινη χωρίς να έχει αιμα? Γράφω λεπτομέρειες για να δώσω να καταλάβετε ακριβώς πως ήταν. Δλδ.να ακούμπησε η πληγή στο τηλεκοντρόλ που απλά κάποιος έπιασε πιο πριν αλλά χωρίς να άφησε αίμα επάνω.
Δεν γίνεται να κολλήσεις κάτι όπως το περιγράφεις. Αλλά έχει κάτι η νύφη σου που σε ανησυχεί τόσο πολύ;
Το έπιασα αμέσως μετά κ ίσως ακούμπησε η πληγή μου στο σημείο που είχε το δάχτυλο της.
Βρε ΄συ lloullou00, το ξέρεις ότι το μυαλό σου στα δημιουργεί αυτά τα κολλήματα, βλέπεις πως ότι κι αν σου πούμε επιμένεις να δημιουργείς δράματα. Προσπάθησε να αποσπάσεις το μυαλό σου σε άλλες σκέψεις.
Προσπαθώ και μετά ξανάρχεται η αγχωτικη σκέψη και με καταβάλλει. Σκέφτομαι συνέχεια το ίδιο πράγμα και πόσες πιθανότητες εχω να κόλλησα κάτι. Πως θα ζήσω έτσι ρε παιδιά? Κάθε φορά δε γίνεται να το περνάω αυτό, με έχει εξαντλήσει!
Κι αν δεν ήταν ίχνη αίματος και ειχε όντως λίγο αίμα επάνω στο τηλεκοντρόλ? Από κόκκινη πληγή-παρανυχιδα μπορεί να εισχωρήσει? Παίρνω και την ελάχιστοτατη πιθανότητα όπως καταλαβαίνετε. Έστω και αν ακούμπησε φευγαλέα...
Δεν εμπιστεύομαι πολύ τον αδερφό μου κ όντως φτιάχνω σενάρια ίσως τραβηγμενα αλλά να που με αφορμή αυτό το μυαλό μου κατευθείαν πήγε σ αυτα
Όσο ασχολείσαι με αυτό το τροφοδοτείς, του δίνεις οξυγόνο, άρχισε απλά να τραβάς το ζόρι (άγχος) που σου προκαλεί και μην το ψάχνεις άλλο ή το διαπραγματεύεσαι εδώ μέσα ή οπουδήποτε και συνέχισε την καθημερινή σου ρουτίνα έστω και χωρίς την ζαχαρένια σου. Σύντομα θα το ξεχάσεις
Καλησπέρα παιδιά και χρόνια πολλά. Θέλω να ρωτήσω μιας και αύριο έχω ραντεβού με τον γιατρό μου. Εδώ και 4 μήνες πηγαίνω σ αυτόν, και νιώθω ότι καταλαβαίνει ακριβώς τι του λέω. Αλλά το ερώτημα μου είναι σχετικά με την έκθεση στο φόβο που ξέρω πως δοκιμάζουν στην ιψδ οι περισσότεροι (exposure therapy στα αγγλικά) εγώ δεν έχω κάνει ως τώρα κάτι αντίστοιχο, πέραν του να μιλάω πολύ κ να νιώθω ότι όντως με καταλαβαίνει. Αλλά αναρωτιέμαι είναι αυτός ο σωστός τρόπος θεραπείας ή χάνω τον καιρό μου και τα χρήματα μου? Και ειναι ο πεμπτος που πηγαίνω, παλιότερα πέρασα και από 3 ψυχολόγους και άλλον έναν ψυχίατρο. Δεν αντέχω να τα λέω ξανά και ξανά, βαρέθηκα.
Νεφελη28 στείλε μου ξανά ένα π.μ. Προσπαθώ να σου στείλω κ δε μπορώ. Κ μου λέει ότι έχω γράψει πολλά κ έχω υπερβεί το όριο κ κάτι τέτοια. Κ δε με βάζει στα μηνύματα όταν πατάω στα messages.
Σου έστειλα καλή μου
Τελικά ποιος είναι ο σωστός τρόπος για θεραπεία από ιψδ? Αυτός της έκθεσης στον φοβο κ αποφυγή μετά της καταναγκαστικης πράξης.. Δεν ξέρω όμως αν ίσχυει σε όλες τις περιπτώσεις. Εσάς οι ψυχίατροι σας πως το αντιμετωπίζουν?
Χθες το απόγευμα ένιωθα να ζεσταίνομαι πολύ, σαν να καιγομουν, εξάψεις ήταν, δεν ξέρω.. Κ σαν λίγο το κεφάλι μου να πονούσε.. Αγχώθηκα μου μπήκαν ξανά κακές σκέψεις επειδή πέρασαν 3 εβδομάδες από το συμβάν με τη νύφη μου...
Ιδιες ειμαστε!!! Στην ιδεοψυχαναγκαστικη.ιδιες.π λεον δεν αναζηταω βοηθεια σε φορουμ ουτε απο γιατρους περιμενω.δυστυχως δεν εχουν την καταρτιση την τριβη με ασθενεις με ιδεοψυχαναγκασμους κ ιδεοληψιες σαν τις δικες μας.μονη μου ειμαι μονη.μενεις αθηνα;;;καπου εγραφες οτι παιρνεις μονο ενα landose???αν σου δινει μονο ενα λαντοζ γι αυτο που περνας ο γιατρος σου ειναι αχρηστος.ας το σκησει το πτυχιο του.καθονται σε μια καρεκλα κι ακουνε ακουνε κ μετα απο 50€ κ πανω.εψαξα στο ιντερνετ κ βρηκα καπιον Κιοστερακη δεν ξερω αν ειναι καλος.θα παω.ειναι η τελευταια μου ελπιδα.μετα δεν ξαναπαω σε ψυχιατρο κ ψυχολογο ποτε
παιδια εγω το καλοκαιρι, ημουν σε μια παραλια στην κινετα και πατησα σκουριασμενο αγκιστρι στο ποδι. Νομιζα ηταν ξυλαρακι το επιασα με δυναμη να τρο τραβηξω και μπηκε στο χερι απο τη μια πλευρα και βγηκε απο την αλλη ...φυσικα και πηγα κατευθειαν για αντιτερανικο πισω στην αθηνα ... :p
Κι εγω ειχα πατησει σκουριασμενο καρφι, μικρος , που ξεπερασε το παπουτσι μου , εκανα αντιτετανικο, και ολα κυλησαν ομαλα ....μην ανησυχεις αφου εκανες αντιτετανικο.......
Σε καταλαβαίνω απόλυτα!! Είμαι ακριβώς όμως έτσι! Κάθε μέρα θα συμβούν περιστατικά που εγώ νομίζω ότι κόλλησα hiv ή ότι κόλλησα κάποιον δικό μου.. κάθε μέρα όμως! Μπορεί και 2 περιστατικά την ημέρα. Στην θάλασσα πάτησα και εγώ πριν 5-6 χρόνια κάτι, μάλλον πέτρα, και νόμιζα ότι πάτησα ένεση. Από τότε έχω κάνει 3-4 εξετάσεις αρνητικές και πάλι εγώ νομίζω ότι έχω κολλήσει.
Καλώς ήρθες κι εσυ στο κλαμπ....
Επι 2 δεκαετίες ζω με αυτό τον φόβο. Ότι κάτι πάτησα, κάτι με τσίμπησε και θα έχω hiv.
Πήγα 2 φορές σε διαγνωστικό και μια φορά ατο τσεκποιντ και τώρα νομίζω ότι κόλλησα από κει. Από αυτό που με τρυπησαν για να πάρουν αίμα.
Και ξαφνικά ως δια μαγείας μου κόπηκαν όλα τα υπόλοιπα που έκανα. Πλυσιματα, οινοπνευματα, πέταγμα ρούχων και παπουτσιών κλπ. Κι έχω μόνο το τσεκποιντ στο μυαλό μου. Έναν ολόκληρο χρόνο τώρα και μαζί με μια χούφτα φάρμακα.....
Βοηθεια κάποιος!!!!!
Πίνω ένα κάρο φάρμακα τουλάχιστον 7-8 χρόνια. Γιατί στην αρχή ξεκίνησε σαν ψυχαναγκασμός και μετά τα τελευταία 6-7 χρόνια φοβία για hiv.. ότι και να κάνω την ημέρα, ακόμα και ένα κουμπί στο ασανσέρ να πατήσω, νομίζω ότι κολλάω hiv. Τώρα θα πάω να ξανακάνω εξέταση αλλά νευριάζω γιατί τώρα πια δεν πιστεύω ούτε τις εξετάσεις!!! Επίσης όταν πάω να κάνω εξέταση, λέω στη γιατρό ότι είμαι εμμονική και θέλω να βλέπω να ανοίγουν μπροστά μου την καινούργια ένεση.