Δεν μίλησες με την καθηγήτρια?
Printable View
Οχι. Και ειχα και καποια προβληματα με την τωρινη καθηγητρια στο τελευταιο μαθημα, νιωθω οτι μού φερθηκε προσβλητικα, και εχω χαλαστει παρα πολυ. Δεν υπαρχει σωτηρια για μενα, ειμαι πολυ αδυναμος χαρακτηρας και με την πρωτη σφαλιαρα πεφτω κατω. Κριμα γιατι ηταν και η τελευταια ευκαιρια μου απο αποψη ηλικιας να ενταχθω κοινωνικα. Τωρα καλυτερα να παω να ζησω σε ενα βουνο.
Καλησπέρα... Θεωρείς πως πάντα η λύση είναι να παραταμε κάτι; Φοβοσουν να αρχίσεις τα μαθήματα και όμως το έκανες. Φοβοσουν να μπεις στην τάξη και όμως το έκανες.. Βρίσκεις μια δυσκολία και τα παρατάς; Θα πας την ώρα που βγαίνετε από την τάξη και θα μιλήσεις στην δασκάλα. Θα της πεις ότι για τους τάδε λόγους με ενοχλει ο θόρυβος. Εξήγησε της πως έχουν τα πράγματα και θα βρείτε την λύση μαζί.
Τι έγινε με την καθηγήτρια;
Η καθηγητρια ειναι καπως νευρικη και καχυποπτη, ειδικα μαζι μου. Εχει καποιο κολλημα με τις ηλικιες φαινεται, γιατι ολο πεταγε κατι σχολιακια. Στο τελευταιο μαθημα έβαλε εμενα κι αλλον ενα ωριμο μαθητη να πουμε τις ηλικιες γεννησης μας και μετα μας εβαλε να αναπαραστησουμε ενα διαλογο οπου οι μαθητριες θα επρεπε να μας μιλανε στον πληθυντικο γιατι ειμαστε μεγαλυτεροι. Ξερω οτι οπως το περιγραφω φαινεται σαν μια αθωα γλωσσολογικη ασκηση, αλλα δεν ηταν, ηθελε με προσχημα την ασκηση να μας ξεχωρισει απο την υπολοιπη ταξη, και το υφος της ηταν αποτομο και καχυποπτο, λες και γραφτηκαμε στη σχολη για να αποπλανησουμε τις μαθητριες και εκεινη ειχε την ευθυνη να τις προειδοποιησει και να τις προστατευσει. Βρηκα την υπονοια ακρως προσβλητικη. Εγω καθομουν μονος μου και δε μιλησα σε κανεναν, ουτε ποτε στη ζωη μου εχω κανει καμακι. Δεν εδωσα κανενα δικαιωμα για να μου φερονται με υποψια. Ουτε ειναι κατι περιεργο θεωρω καποιος να μαθαινει ξενες γλωσσες σε ωριμη ηλικια. Και στο κατω κατω οι μαθητριες ειναι ενηλικες. Αν καποιος τις ενοχλησει στο διαλειμμα μπορουν ευκολα να τον γειωσουν (εχω δει τετοιο σκηνικο στο γυμναστηριο που πηγαινα καποτε). Δεν εχει δικαιωμα η καθηγητρια να ανακατευεται με αυτον τον τροπο. Οταν ολοκληρωθηκε ο διαλογος ειπε "τωρα που βγαλαμε τα απλυτα μας στη φορα, ας συνεχισουμε". Και με εχει ρψτησει 3-4 φορες απο που ειμαι και απο που καταγομαι λες και αιτηθηκα να γινω μελος της Χρυσης Αυγης.
Ενιωσα παρα πολυ αμηχανα οσο ημουν πρωταγωνιστης αυτου του σοου και κατοπιν ενιωσα προσβεβλημενος. Δεν εχω καμια διαθεση να ανεχομαι μια καθηγητρια που εχει συνεχεια τα νευρα της και με αντιμετωπιζει σαν βιαστη ή σαν μπερμπαντη συζυγο που κυνηγαει μικρουλες.
Δεν έχω βγάλει κάποιο συμπέρασμα γιατί δεν μου είπες ποιο ήταν το θεμα. Αν το μάθημα ήταν ο πληθυντικός ευγενείας ίσως να σκέφτηκε ότι μέσα από παιχνίδια ρόλων θα σας βοηθήσει να καταλάβετε. Πάντως να ξέρεις. Το γεγονός ότι εσύ σκέφτεσαι και νιώθεις κάπως άσχημα που είσαι ένας από τους μεγαλύτερους μαθητές, για ένα καθηγητή ίσως να είναι κάτι φυσιολογικό. Άρα να μην σκέφτηκε ότι αυτό ίσως σε ενοχλήσει.
Παρεπιπτοντως ασχοληθηκε με τον πληθυντικο ευγενειας. Σιγα που θελει ολοκληρη παρασταση ο πληθυντικος. Θα τα καναμε ολα με παιχνιδι ρολων αν ηταν ετσι. Κοπανησε και την πορτα οταν μπηκε μεσα μετα το διαλειμμα και μας αγριοκοιταξε. Τεσπα, το βασικο θεμα ειναι τα αυτια μου.Σφυριζουν σαν τρελα εδω και δυο μερες και δε μπορω να κοιμηθω. Δε μπορει να συνεχιστει αυτη η κατασταση. Πηγα κοντρα στην ασθενεια μου, προσπαθησα, απετυχα.
Άμα όντως το θέμα είναι τα αυτιά σου και όντως δεν επιδεινωθηκε η κατάσταση σου τότε να μην πας ξανά.
Αλλά εσύ είπες ότι εκτός από το ότι ήθελες να μάθεις την γλώσσα ήταν και μια ευκαιρία κοινονικοποιησης..
Υπαρχουν και τόσες άλλες ευκαιρίες. Ξεκίνησε ένα χόμπι, υπάρχουν πολλά μέρη που δεν υπάρχουν ενοχλητικοι θόρυβοι .
Ναι καθε φορα που πηγαινω βουιζουν πιο δυνατα τα αυτια μου για τρεις μερες. Να αλλαξω φροντιστηριο δε γινεται γιατι εχω προπληρωσει για ολη τη χρονια και τα χρηματα δεν επιστρεφονται και πορευομαι με καποιες αποταμιευσεις γιατι ειμαι ανεργος. Η μονη εναλλακτικη ειναι να αλλαξω τμημα, αλλα θα πρεπει να το διαπραγματευτω και εγω ως χαρακτηρας αποφευγω τις αντιπαραθεσεις. Αφου να φανταστειτε χαρισα 200 ευρω στην τραπεζα γιατι μου φερθηκε επιθετικα ο υπαλληλος και τσακωθηκαμε και μετα δεν ηθελα να ξαναβρεθω σε θεση αντιπαραθεσης.
Μη μου πεις ότι έχεις και εσύ αυτή την εικόνα που έχουν κάτι άσχετοι για τους ψυχολογους.. Γιατί στην ιδέα και μόνο τρομάζεις.
Οι γονεις μου με μεγαλωσαν με την απειλη οτι θα με κλεισουν στο ψυχιατρειο ή στη φυλακη. Καποιες φορες ο πατερας μου μού ελεγε ντυσου σημερα θα σε κλεισω μεσα. Γυριζαμε την Αθηνα στα μερη που ηθελε να παει. Εμενα η καρδια μου χτυπουσε σαν ταμπουρλο για ωρες. Στο τελος με γυριζε σπιτι. Μια φορα ειχα αρρωστησει με το στομαχι μου. Με πηγαν στο νοσοκομειο αλλα δε μου βρηκαν τιποτα παθολογικο και οι γιατροι αποφανθηκαν οτι ειμαι τρελος. Ο πατερας μου αρχισε να ωρυεται σαν πρωταγωνιστης σε ασπρομαυρο δραμα "αρρωστιες για πλουσιους! αρρωστιες για πλουσίους!". Στο νοσοκομειο υπηρχε καποια ψυχολογος. Μου τονισε οτι ηταν ψυχολογος και οχι ψυχιατρος. Μετα με εβαλε να ζωγραφισω τα μελη της οικογενειας μου. Καταλαβε οτι ηθελε να καταλαβει τις σχεσεις μας γι αυτο τους ζωγραφισα ολους χαμογελαστους. Μαλλον το τεστ προοριζεται για πολυ μικροτερα παιδια. Εγω ημουν 9. Μετα την εξεταση μια γιατρος μου ειπε "πως ηταν; Οι ψυχολογοι κανουν ενοχλητικες ερωτησεις ε;". Δεν ηθελα να διαφωνησω και της ειπα ναι. Δεν ηταν ενοχλητικο αλλα ουτε με βοηθησε.
Ε τωρα ακουστε τι εγινε και πειτε μου αν ειμαι τρελος. Εχουμε εξεταση, γραπτη προφορικη. Αρχιζει το προφορικο μερος, ρωταει ενα ενα τα παιδια πραγματα που εχουμε διδαχτει, διευθυνσεις, αριθμους κλπ. Τους κανει απο 2-3 ερωτησεις. Ερχεται η σειρα μου και με ρωταει κατι που δεν εχουμε διδαχτει: Αν ειμαι παντρεμενος, διαζευγμενος ή ελευθερος! Ε πειτε μου τωρα οτι αυτο ειναι συμπτωση! Ενταξει καταλαβα οτι ηθελε να με ρωτησει κατι ευκολο γιατι δυσκολευομαι, αλλα γιατι αυτο;
Δε νομιζω οτι υπαρχει κατι πλην μαθηματων.
Είχε την ευκαιρία να ρωτησει πράγματα που δεν μπορεί να ρωτήσει τα άλλα παιδιά λόγο ηλικίας. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι το θέμα το έχεις εσύ. Τι εννοώ; νιώθεις εσύ άσχημα που είσαι ένας από τους μεγαλύτερους μέσα στην τάξη και πιστεύεις πως και οι άλλοι έχουν το ίδιο θέμα μαζί σου. Γιαυτό είσαι καχύποπτος.. Εγώ προσωπικά θαυμάζω τους μεγαλύτερους μου που θέλουν να γεμίζουν τον χρόνο τους, να μαθαίνουν πραγματα και δεν τα παρατάνε. Οπότε αντί να ντρέπεσαι για αυτό που κάνεις καλύτερα να δεις πόση δύναμη έχεις για να το κάνεις. Τότε θα καταλάβεις πως οι άλλοι δεν σκέφτονται όπως εσύ.
Εγω ξερω οτι παντα στη ζωη μου αντιμετωπιζω εμποδια και πολεμιους. Οτι ειμαι ενας στρατιωτης που δεν επιτρεπεται να ξεκουραστει.
Ξερω ακομα οτι καθε φορα φευγω απο το μαθημα με καρδιοχτυπι. Ακομα τωρα συνεχιζει να χτυπαει γρηγορα η καρδια μου. Εφαγα εναν σκασμο απο αγχος και εχω και αυπνια. Δηλαδη τρεις βδομαδες τωρα υφισταμαι βλαβες στην ψυχικη και τη σωματικη μου υγεια.
Ισως πρεπει να παω σε ενα μεσηριανο τμημα με μια πιο ηπια καθηγητρια. Αυτη ειναι και η ιδια στρεσαρισμενη και στρεσογονα.
Φίλε αυτό που σου είπα το διάβασες; και άσε τους εχθρούς που βλεπεις.. Αυτό που σου είπα το καταλαβαίνεις; με το να τρέχεις να κρύβεσαι δεν θα σε βοηθήσει. Ναι ρε φίλε μου είσαι ο πιο μεγάλος εκεί πέρα. Τιμή σου και καμάρι σου. Γιατί σε αγχώνει αυτό; γιατί αυτό σε αγχώνει και ότι ακούσεις το παίρνεις σαν αρνητικό σχόλιο για την ηλικία σου. Αποφάσισες να πας να μάθεις μια ξένη γλώσσα. Τέλεια! Να μπεις σε μια τάξη με άλλα άτομα. Τέλεια! Ενώ σε είχε αγχώσει ότι θα είσαι ο μεγαλύτερος το έκανες. Τέλεια.
Πήγαινα πανεπιστήμιο και είχα μέσα στο τμήμα μου άτομα με μεγαλύτερη ηλικία από εμένα. Δεν ένιωθαν άβολα, αντιθέτως ήταν η ψυχή της παρέας. Εγώ επειδή μαρεσει να κάνω πλάκες τους έλεγα πχ "τότε που γράφατε στις πέτρες;" Τι σημαίνει? Ότι τους μείωνα; γελούσαν και μου απαντούσαν πίσω. Γιατί έτσι αναπτύσσονται οι σχέσεις. Κάποτε νομίζουμε ότι οι άλλοι βλέπουν αυτά που βλέπουμε εμείς σε εμάς. Οπότε χαλάρωσε και απόλαυσε την επιλογή σου να κάνεις κάτι όμορφο για σένα!!!!!
Σου λέω τι βλέπω εγώ εδώ. Όχι εκεί. Εσένα να έχεις θέμα που είσαι ο μεγαλύτερος μέσα στην τάξη..
Δεν ειμαι ο μεγαλυτερος στην ταξη φιλε μου. Ειναι και μια κυρια 8 χρονια μεγαλυτερη απο εμενα, αλλα αυτην την αγκαλιασε απο την πρωτη στιγμη, ουτε της φωναζει, ουτε αστραφτει το ματι της αν πει κατι λαθος, ουτε της κανει περιεργες ερωτησεις.
Αυτο ειναι σωστο παιδαγωγικα; Να αγριοκοιτας και νσ φωναζεις οταν ο αλλος κανει λαθος; Ειμαστε 2020, δεν εχουν ξεπεραστει αυτα; Παλι ο μαθητης φταιει που αισθανεται ασχημα; Τι γνωμη εχει το φορουμ ψυχολιγιας επ αυτου;
Πριν πας στο μάθημα είχες τους ενδοιασμούς σου.. Αυτό με έκανε να σκεφτώ αυτό το πιθανό σενάριο. Αν όντως νιώθεις ότι το κάνει εσκεμμένα μη ξαναπάς. Εγω την γνώμη μου την είπα.
να εχετε υποψη σας οτι εξακολουθουμε να ειμαστε εγκλωβισμενοι στο ματριξ χοροχρονο η ειμαστε στην αρχη η στο τελος της ζωης μας ο μονος τροπος να αλαξει αυτο ειναι ο θεος τιποτα αλλο δε θα μας βγαλει απο δω
Για τους συμμαθητες ειχα ενδοιασμους, οι οποιοι φαινονται καλα παιδια αν και δεν μιλαμε. Για την καθηγητρια δεν ειχα ανησυχια. Πρεπει να βρω το θαρρος να αλλαξω τμημα. Αλλα προσεξε τι χαρακτηρας ειμαι:
Καποτε που εβγαζα το σκυλο μου βολτα στο παρκο συναντουσα μια κυρια μεσηλικη που ειχε και αυτη σκυλο. Αυτη ηταν πολυ αδιακριτη. Με ειχε ρωτησει μια μερα τι δουλεια κανω, που μενω, σε ποιον οροφο, αν εχω εξοχικο και δε θυμαμαι τι αλλο. Για τον εαυτο της δεν ελεγε τιποτα. Της ειπα οτι ημουν ανεργος.
Την επομενη μερα. Τη βλεπω.
- Καλημερα.
- Δουλευεις, δουλευεις;
- Οχι ειμαι ανεργος.
- Α δε δουλευεις!
Την επομενη μερα ακριβως.
- Καλημερα.
- Δουλευεις, δουλευεις;
- Οχι.
- Α δε δουλευεις!
Σε καθημερινη βαση επι ενα μηνα γινοταν ο ιδιος διαλογος. Οπως καταλαβαινεις με εκανε να αισθανομαι ασχημα. Για να με αφησει ησυχο, της ειπα μια μερα οτι δουλευω. Ο διαλογος την επομενη:
- Καλημερα
- Δουλευεις, δουλευεις;
- Μαλιστα, δουλευω.
- Δε δουλευεις;
- Σας ειπα δουλευω.
Την επομενη μερα ο ιδιος διαλογος καρμπον. Και αυτο συνεχιζοταν καθημερινα για μηνες. Γιατι καταλαβαινε οτι αισθανομουν ασχημα, και της εδινε απολαυση, ισως και αισθηση εξουσιας, να με κανει να αισθανομαι ασχημα.
Και θα μου πεις, γιατι της απαντουσες; Γιατι δεν της γυρναγες την πλατη;
Γιατι ο χαρακτηρας μου ειναι υπερβολικα ανεκτικος και υποχωρητικος. Ειμαι ικανος να ανεχομαι επ αοριστον ακραιες καταστασεις και να μην κανω κατι για να γλιτωσω τη ζωη μου. Ετσι αλλωστε εφτασα εδω που εφτασα.
καλησπερα συμφορμιτη. Κατα την προσωπικη μου αλλα κι προχιρη γνωμη κι ενδιαμεσα απο ις δυσκολιες οπου συναντω λογο της δυσλεξιας μου μπορω να πω οτι συμπερανω απο τα γραπτα σου πως εισαι ενας χαρακτηρας αρκετα καλοσυνατος, μηδενικης επιθετικοτητας και μισους προς τους συνανθρωπους σου ,η οποιαδηπωτες καχυποψια σου που βγαζεις προς τους γυρο σου ειναι και η γενιτρα των οποιων φοβων εχεις!
Νομιζω οτι ειμαστε σχεδον ομοια ατομα, εχεις μια πολυ αγνη καρδια, η αγαπη ειναι το αντανακλαστικο σου συναισθημα ,οπως κι μενα! η οποια διαφορα μας συναντιετε στο σημειο οπου εσυ παρα τις αμυνες που βγαζεεις απεναντι σε εναν κοσμο τοσο ενοχλιτικα επιθετικο σε ενα κοσμο τοσο επιδεξιομανη με την μικρη του δυνσμη οπου βρισκουν ηδωνη προσβαλοντας εμας!! εμας, ανθρωπους ανημπορους να νιωσουμε μησος!! σε μας οπου η καρδουλα μας μπορει να μας "φερει" δακρια για το παιδακι που δεν εχει να φαει στην αλλη ακρη του κοσμου!!
Ορεστη ,εχεις μια υπεροχη κοσμοθεωρια ,οπου τεριαζει στον χαρακτηρα σου με την ατχια να ζεις σε λαθος εποχη κι λαθος περιοχη!! ομως εισαι πιο "μαγκας" απο εμενα διοτις εσυ εχεις καταφερει να μην αλλαξεις χαρακτηρα σε αντιθεση με μενα οπου για να επιωιοσω εχω αναγκαστη δυστυχως να γινω κι επιθετικος, και σκληρος και αλλα πολυ σιχαμενα για τον εαυτο μου χαρακτηριστικα!
Δεν ειμαι ανημπορος να νιωσω μισος. Κρυβω πολυ θυμο μεσα μου. Αλλα ο σκοπος μου ειναι να ζησω ομορφα και να ξεχασω τον θυμο.