Οριακή μου αγάπη Vol. 2

καλά από τέτοια μυνήματα είναι μανούλες. Αλλά respect... ναι, respect κι από εμένα, αυτό το respect είναι ο λόγος που κράτησε όσο διάστημα κράτησε για να φύγει και η απορία της elisabet.
Όμως ειμαι κι εγώ μανούλα σε τέτοια κσι το γνωριζω αυτο και τις περισσότερες φορές αντιδρούσα με πανέξυπνο τροπο που της γύριζαν μπούμερανγκ. Σε φάση δηλαδή που άκουσα και εγώ αυτό το respect.
Έλα όμως που αυτό άρχισε να με ανησυχεί για τους λόγους ότι ήταν πανέξυπνη σε αυτό το κομμάτι όπως ήμουν κι εγώ, δεν κατάφερε να με διαλύσει αλλά ούτε κι εγώ, φερομουν όπως αυτή ή φερόταν όπως εγώ? Μου θύμισε σε αρκετες φάσεις εμενα σε βαθμό που ψιλοτρομαζα, μου έδινε την εντύπωση ότι είμαι εγώ σε γυναίκα και το κυριότερο τα παραπάνω μου τα είπε αντίστροφα για εμένα. Κοινώς γάμησέ τα από ένα σημείο και ύστερα δεν πήγαινε άλλο. Χωρισαμε οριστικά (έτσι πιστεύω πλέον) χωρίς χαμό, ένα γεια και από τους δύο και έκλεισε η πόρτα.
Η πιο περίεργη φάση? όταν βγήκαμε πρώτη φορά και έκανε μπαμ ότι θα συνεχίσει, πάνω στην "πλακα" της ειπα εμείς οταν ερθει η ώρα να χωρίσουμε, θα χωρίσουμε συναινετικά χωρίς φασαρίες. Μυστήριο μου έχει μείνει γιατί το ειπα.
Είμασταν τόσο ίδιοι και τόσο διαφορετικοί ταυτόχρονα. Σαν ο ίδιος άνθρωπος να είχε μεγαλώσει υπό διαφορετικές συνθήκες.

Δεν τα έχω ξαναγράψει αυτά, τα έγραψα γιατι ήθελα να τα γράψω.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

......
Αυτό που είπε η κοπελιά εμπεριείχε δύο μηνύματα. Ένα έκδηλο και ένα υπόγειο. Το ένα με εξύψωνε ως έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο ("δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου"), και το άλλο με ακύρωνε και με υποτιμούσε ως σύντροφο αλλά και ως άνθρωπο ("μέσα σε 2 εβδομάδες ξεκίνησα μία καινούργια σχέση. Μην νομίζεις λοιπόν ότι είσαι και τόσο σημαντικός για εμένα. Δεν θα κάτσω να σκάσω για την πάρτη σου. ζήλευε μαλάκα") Η ακραία αντιφατικότητα αυτή παραπέμπει στον διπολικό τρόπο σκέψης μίας οριακής και στην μετατόπιση από την εξιδανίκευση στην υποτίμηση μόνο που αυτή την φορά έγιναν και τα δύο ταυτόχρονα. Τα αντιφατικά μηνύματα προκάλεσαν και αντιφατικά συναισθήματα. Αλλά στην φάση εκείνη εστίασα στο έκδηλο μήνυμα, μάλλον γιατί το είχα ανάγκη. Ήθελα να πιστεύω ότι το είπε από αφέλεια και ειλικρίνεια. Όμως, ο ανθρώπινος εγκέφαλος όταν λάβει μία πληροφορία που είναι σημαντική, δεν την ξεχνά ακόμα κι αν το θέλεις αυτό. Ο κάθε χειριστικός άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του το γνωρίζει αυτό. Έτσι λοιπόν σταδιακά άρχισα να κάνω σκέψεις διάφορες και εικόνες που δεν συνήθιζα να κάνω. Η μία σκέψη έφερνε την άλλη και φούντωνε μέσα μου η ζήλια και ο θυμός. Έφτασα στο σημείο να παρακολουθώ τα προφίλ τους στο FB (ήξερα ποιος είναι) ανακάλυπτα κάποια like που της είχε κάνει αυτός 1 χρόνο πριν αλλά και αυτή, και τα σενάρια μέσα μου φούντωναν ακόμα περισσότερο. Έβλεπα τις αναρτήσεις που είχε κάνει ο τύπος και υπολόγιζα ημερομηνίες πότε έγινε τι? Κατρακύλα! Χωρίς να το πάρω χαμπάρι έγινα ο ζηλιάρης και όταν είσαι ο ζηλιάρης σε μία σχέση είσαι και ο ανασφαλής, αυτός που φοβάται, ο αδύναμος. Και αν είσαι έτσι σε μία σχέση με οριακή την γάμησες. Η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη. Το πάτημα που έψαχνε για να φύγει ατσαλάκωτη της δόθηκε και έτσι ένοιωσε ότι πετάει όλη την ευθύνη πάνω μου.

Πραγματικά νοιώθω ότι πρέπει να αποδώσω ένα μεγάλο respect! για την ικανότητα αυτή. Στην πραγματικότητα αυτό που ήθελε ήταν να με κάνει να ζηλέψω και το έκανε με έναν τόσο υπόγειο τρόπο που δεν μπόρεσε να γίνει αντιληπτό από εμένα ότι επρόκειτο για μία χειριστική συμπεριφορά και τπτ περισσότερο!

---

καλημερα..
η αντιφατικοτητα που λες για τον τροπο σκεψης της που ειδες στο συγκεκριμενο παραδειγμα, που μεταφραζεις σαν ενδειξη διπολικης διαταραχης, ειναι μια εκφραση. δεν σημαινει δλδ οτι το πιστευε κιολας...
τι εννοω;
οτι αν περιεγραφες ολο αυτο σε εναν ασχετο με τον χωρο σου, θα σου ελεγε οτι ηταν μια κουτοπονηρια.
δεν σημαινει κι οτι το πιστευε αυτο που ελεγε, με τον τροπο που το ελεγε! μπορει να μην βγηκε καν μαζι του. αλλα και αν βγηκε, να μην σκεφτηκε αυτα που ελεγε..
δλδ, ναι συμφωνω, χειριστικο ηταν, δεν το ειπε αφελως και αθωα.
αλλα δεν εχει να κανει απαραιτητα με παθηση αυτο.
απο κουτοπονηρες/ους, γεματος ο κοσμος..

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

καλά από τέτοια μυνήματα είναι μανούλες. Αλλά respect... ναι, respect κι από εμένα, αυτό το respect είναι ο λόγος που κράτησε όσο διάστημα κράτησε για να φύγει και η απορία της elisabet.
Όμως ειμαι κι εγώ μανούλα σε τέτοια κσι το γνωριζω αυτο και τις περισσότερες φορές αντιδρούσα με πανέξυπνο τροπο που της γύριζαν μπούμερανγκ. Σε φάση δηλαδή που άκουσα και εγώ αυτό το respect.
Έλα όμως που αυτό άρχισε να με ανησυχεί για τους λόγους ότι ήταν πανέξυπνη σε αυτό το κομμάτι όπως ήμουν κι εγώ, δεν κατάφερε να με διαλύσει αλλά ούτε κι εγώ, φερομουν όπως αυτή ή φερόταν όπως εγώ? Μου θύμισε σε αρκετες φάσεις εμενα σε βαθμό που ψιλοτρομαζα, μου έδινε την εντύπωση ότι είμαι εγώ σε γυναίκα και το κυριότερο τα παραπάνω μου τα είπε αντίστροφα για εμένα. Κοινώς γάμησέ τα από ένα σημείο και ύστερα δεν πήγαινε άλλο. Χωρισαμε οριστικά (έτσι πιστεύω πλέον) χωρίς χαμό, ένα γεια και από τους δύο και έκλεισε η πόρτα.
Η πιο περίεργη φάση? όταν βγήκαμε πρώτη φορά και έκανε μπαμ ότι θα συνεχίσει, πάνω στην "πλακα" της ειπα εμείς οταν ερθει η ώρα να χωρίσουμε, θα χωρίσουμε συναινετικά χωρίς φασαρίες. Μυστήριο μου έχει μείνει γιατί το ειπα.
Είμασταν τόσο ίδιοι και τόσο διαφορετικοί ταυτόχρονα. Σαν ο ίδιος άνθρωπος να είχε μεγαλώσει υπό διαφορετικές συνθήκες.

Δεν τα έχω ξαναγράψει αυτά, τα έγραψα γιατι ήθελα να τα γράψω.

---

αν θεωρεις ομως οτι εισασταν το ιδιο πραγμα σε αλλο φυλο, τι ακριβως της καταλογιζεις;;;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αν θεωρεις ομως οτι εισασταν το ιδιο πραγμα σε αλλο φυλο, τι ακριβως της καταλογιζεις;;;

---

Δεν της καταλογιζω κάτι όσον αφορα την σχέση μας, ότι ευθύνεται που χώρισαμε και δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε. Να της καταλογισω θέματα με την συμπεριφορά της, την νοοτροπία της κτλ που την εμποδίζουν να σταθεί κάπου, σε σχέση, σε παρέες, σε εργασια, κοινωνικά, έχω ένα σωρό να πω.
Κάπου μπερδεύεσαι που ειπα πως μοιάζουμε, ή μάλλον το ειπα και εγώ λίγο απλοϊκά, αλλά επιφυλάσσομαι να το εξηγήσω σύντομα

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλημερα..
η αντιφατικοτητα που λες για τον τροπο σκεψης της που ειδες στο συγκεκριμενο παραδειγμα, που μεταφραζεις σαν ενδειξη διπολικης διαταραχης, ειναι μια εκφραση. δεν σημαινει δλδ οτι το πιστευε κιολας...

---

Καλησπέρα κι από εμένα. Να πω κατ' αρχάς ότι δεν κάνω σύνδεση μεταξύ της αντιφατικής σκέψης με την ένδειξη διπολικής διαταραχής. Ουσιαστικά δεν μίλησα για διπολική διαταραχή αλλά για διπολική σκέψη δλδ αυτό που επίσης ονομάζουμε διχοτομική σκέψη ή σκέψη άσπρου-μαύρου. Η διχοτομική σκέψη παράγει αντιφάσεις. Η απότομη μετατόπιση από την εξιδανίκευση στην υποτίμηση για παράδειγμα έχει να κάνει με αυτό τον τρόπο σκέψης και κινείται μεταξύ δύο ακραίων και αντιφατικών θέσεων "είσαι ο καλύτερος"-"είσαι ο χειρότερος". Η σύνδεση που κάνω αφορά την διχοτομική σκέψη ως ένδειξη οριακής διαταραχής.

Quote:

---

τι εννοω;
οτι αν περιεγραφες ολο αυτο σε εναν ασχετο με τον χωρο σου, θα σου ελεγε οτι ηταν μια κουτοπονηρια.
δεν σημαινει κι οτι το πιστευε αυτο που ελεγε, με τον τροπο που το ελεγε! μπορει να μην βγηκε καν μαζι του. αλλα και αν βγηκε, να μην σκεφτηκε αυτα που ελεγε..
δλδ, ναι συμφωνω, χειριστικο ηταν, δεν το ειπε αφελως και αθωα.
αλλα δεν εχει να κανει απαραιτητα με παθηση αυτο.
απο κουτοπονηρες/ους, γεματος ο κοσμος...

---

Σαφώς και ένα συγκεκριμένο συμβάν δεν αποτελεί την απόδειξη ύπαρξης διαταραχής. Αποτελεί μόνο μία ένδειξη και στην προκειμένη περίπτωση είναι δύσκολο να το πούμε κι αυτό λόγο της επιμελώς συγκαλυμμένης χειριστικότητας που κρύβει. Το ερώτημά σου από ότι καταλαβαίνω αφορά το πότε αυτό που ονομάζουμε κουτοπονηριά ή παλιο-χαρακτήρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως διαταραχή. Κατ αρχάς να πούμε ότι βασικό εργαλείο των ειδικών είναι το DSM αλλά ας μην εστιάσουμε εδώ. Αν ρωτήσεις έναν ψυχίατρο που ασχολείται με αυτή την διαταραχή θα σου πει ότι στην αρχή είναι δύσκολο να φανεί αλλά στην πορεία και αρκετά σύντομα γίνεται αντιληπτό, πρώτον από τις ίδιες τις αντιδράσεις του θεραπευτή, από την προσπάθεια που απαιτεί να καταβάλλει για να βάλει σε μία τάξη την χαοτική ιστορία του πελάτη του, από τον τρόπο που ενοχοποιεί τους άλλους για όλα και δεν μπορεί να αναλάβει μερίδιο ευθύνης για τπτ, από την παρορμητικότητα κτλ.
Η μετάβαση από την κουτοπονηριά στην διαταραχή γίνεται μετά τον συνδυασμό πολλών ενδείξεων και παρατηρήσεων οι οποίες θα έχουν κοινή βάση και θα δείχνουν προς μία κοινή κατεύθυνση. Εγώ λοιπόν δεν λέω "Α! ορίστε αυτό που έκανε ήταν χειριστικό (και διχοτομικό) άρα είναι οριακή". Θα ήμουν αφελής να το κάνω. Εγώ λέω "ορίστε που για άλλη μία φορά λειτούργησε με τρόπο που ενισχύει την πιθανότητα ύπαρξης διαταραχής. Άλλη μία ένδειξη συσχέτισης των βασικών χαρακτηριστικών της". Ας μην ξεχνάμε ότι όλον αυτόν τον καιρό έχω μαζέψει πολλές ενδείξεις, είδα τις αντιδράσεις του εαυτού μου και των άλλων, κατέβαλα τεράστια προσπάθεια να βάλω τάξη το χάος, βίωσα τις συνέπειες της παρορμητικότητας, και γενικά ξέρω πολλά. Η παραπάνω ανάλυση της συμπεριφοράς που έκανα πατάει σε όλη αυτή την γνώση χωρίς την οποία θα ήταν απλά μία κουτοπονηριά!

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

καλά από τέτοια μυνήματα είναι μανούλες. Αλλά respect... ναι, respect κι από εμένα, αυτό το respect είναι ο λόγος που κράτησε όσο διάστημα κράτησε για να φύγει και η απορία της elisabet.
Όμως ειμαι κι εγώ μανούλα σε τέτοια κσι το γνωριζω αυτο και τις περισσότερες φορές αντιδρούσα με πανέξυπνο τροπο που της γύριζαν μπούμερανγκ. Σε φάση δηλαδή που άκουσα και εγώ αυτό το respect.
Έλα όμως που αυτό άρχισε να με ανησυχεί για τους λόγους ότι ήταν πανέξυπνη σε αυτό το κομμάτι όπως ήμουν κι εγώ, δεν κατάφερε να με διαλύσει αλλά ούτε κι εγώ, φερομουν όπως αυτή ή φερόταν όπως εγώ? Μου θύμισε σε αρκετες φάσεις εμενα σε βαθμό που ψιλοτρομαζα, μου έδινε την εντύπωση ότι είμαι εγώ σε γυναίκα και το κυριότερο τα παραπάνω μου τα είπε αντίστροφα για εμένα. Κοινώς γάμησέ τα από ένα σημείο και ύστερα δεν πήγαινε άλλο. Χωρισαμε οριστικά (έτσι πιστεύω πλέον) χωρίς χαμό, ένα γεια και από τους δύο και έκλεισε η πόρτα.
Η πιο περίεργη φάση? όταν βγήκαμε πρώτη φορά και έκανε μπαμ ότι θα συνεχίσει, πάνω στην "πλακα" της ειπα εμείς οταν ερθει η ώρα να χωρίσουμε, θα χωρίσουμε συναινετικά χωρίς φασαρίες. Μυστήριο μου έχει μείνει γιατί το ειπα.
Είμασταν τόσο ίδιοι και τόσο διαφορετικοί ταυτόχρονα. Σαν ο ίδιος άνθρωπος να είχε μεγαλώσει υπό διαφορετικές συνθήκες.

Δεν τα έχω ξαναγράψει αυτά, τα έγραψα γιατι ήθελα να τα γράψω.

---

Το κορίτσι αποφάσισε να βγάλει στο τραπέζι τα βαριά χαρτιά! Και ποιο είναι το πιο βαρύ χαρτί που διαθέτει μία γυναίκα?
Πάντως από ένα σημείο και μετά άρχισα να της μοιάζω. Είχα πιάσει τον εαυτό μου να φέρομαι με τις ίδιες συμπεριφορές επειδή ήθελα να δει το πως είναι και το πως νοιώθει κάποιος όταν του συμπεριφέρονται έτσι. Φυσικά η τακτική αυτή λειτούργησε ως..... κηροζίνη στην φωτιά!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν σημαινει κι οτι το πιστευε αυτο που ελεγε, με τον τροπο που το ελεγε! μπορει να μην βγηκε καν μαζι του. αλλα και αν βγηκε, να μην σκεφτηκε αυτα που ελεγε..

---

Σημασία δεν έχει η αντικειμενική αλήθεια πίσω από όλα αυτά, το τι πραγματικά έγινε, το τι πραγματικά σκεφτόταν, το κατά πόσο εννοούσε αυτά που λέει κλτ. σημασία έχει το τι προκάλεσε αυτό που είπε σε εμένα, το πως με έκανε να νιώσω και κατ' επέκταση να συμπεριφερθώ. Άσχετα με την αλήθεια, το μήνυμα είναι αυτό που είναι. Η επιτυχία του κάθε χειρισμού εξαρτάται από το κατά πόσο θα σε κάνει να αναζητήσεις αυτή την αλήθεια, μία διαδικασία μέσα στην οποία θα χάσεις το εαυτό σου.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Σημασία δεν έχει η αντικειμενική αλήθεια πίσω από όλα αυτά, το τι πραγματικά έγινε, το τι πραγματικά σκεφτόταν, το κατά πόσο εννοούσε αυτά που λέει κλτ. σημασία έχει το τι προκάλεσε αυτό που είπε σε εμένα, το πως με έκανε να νιώσω και κατ' επέκταση να συμπεριφερθώ. Άσχετα με την αλήθεια, το μήνυμα είναι αυτό που είναι. Η επιτυχία του κάθε χειρισμού εξαρτάται από το κατά πόσο θα σε κάνει να αναζητήσεις αυτή την αλήθεια, μία διαδικασία μέσα στην οποία θα χάσεις το εαυτό σου.

---

Όταν σε πρωτογνωρισουν και είναι ερωτευμένοι η έστω τις ενδιαφέρεις ερωτικά, δεν σε υποτιμούν η δεν λένε τέτοια αντιφατικά μυνήματα. Αυτα ξεκινουν οταν αρχίσουν να σε βαριούνται και τραβάει πααααρα πολύ αυτό το σχοινί. Τώρα γιατί δεν χωρίζουν όπως ενας νορμάλ άνθρωπος εάν δεν γουστάρουν άλλο, αυτό είναι μυστήριο και εκεί όσο σκληροί ανεξαρτητοι και αντράκια το παίζουν οι οριακοι, φαινεται ποσο αδυναμοι ειναι. Αν ξέρουν τι κάνουν.κσι τι προκαλούν, απλά κατατάσσονται στους κακούς χαρακτήρες.
Άντε έστω ότι δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν και τι λένε και ας σε αγαπούν, να το δεχθώ. Είχα γράψει κάτι πιο παλιά που ήξερα θα φέρει αντίδραση, δηλ άντε κι εγώ δε χαμπαριαζω και δε με επηρεάζουν τοσο, έχω όμως την κρίση να αντιληφθώ ότι εάν ισχύει αυτό τότε θα ισχύει όχι μόνο για εμένα αλλά και για τα παιδιά και δε θέλω να φανταστώ ούτε για πλάκα ένα παιδάκι να μεγαλώσει με τέτοια συμπεριφορά και τέτοια άκρως αντιφατικά μυνήματα απο την μανα του, μιλάμε για σταδιακό θάνατο. Αν εσυ που είσαι ενήλικας πονάς 1, το παιδί θα πονάει 20.
Το ξέρω ακούγεται σκληρό προς τους οριακους, αλλά προηγούνται τα παιδιά.

Επίσης να πω ότι δεν κάνω τον δάσκαλο και δεν θεωρώ τον εαυτό μου τον ΚΑΝΟΝΙΚΟ τον ΝΟΡΜΑΛ άνθρωπο που κρίνει τους οριακους. Απλώς συζητούμε εδω για αυτή την διαταραχή που είναι ως αναγνωρισμένη από τις πιο δύσκολες και επίπονες και για τους ίδιους και για τους ανθρώπους τους.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Σημασία δεν έχει η αντικειμενική αλήθεια πίσω από όλα αυτά, το τι πραγματικά έγινε, το τι πραγματικά σκεφτόταν, το κατά πόσο εννοούσε αυτά που λέει κλτ. σημασία έχει το τι προκάλεσε αυτό που είπε σε εμένα, το πως με έκανε να νιώσω και κατ' επέκταση να συμπεριφερθώ. Άσχετα με την αλήθεια, το μήνυμα είναι αυτό που είναι. Η επιτυχία του κάθε χειρισμού εξαρτάται από το κατά πόσο θα σε κάνει να αναζητήσεις αυτή την αλήθεια, μία διαδικασία μέσα στην οποία θα χάσεις το εαυτό σου.

---

παντως, δεν θα συμπεριφερονταν ολοι οπως εσυ, απαραιτητα.
καποιος αλλος μπορει απλα να σκεφτοταν "αυτη ειναι κολλημενη με μενα, δεν κινδυνευω, ακομα κι αν βγει με αλλον" και να μην τρελαινοταν.
εισαι βεβαιος οτι ο σκοπος του χειρισμου της ηταν να σε κανει να χασεις τον εαυτο σου κι οχι να επιβεβαιωθεις (και ουτε, και τα δυο μαζι;);
μπορει ακομα, να φοβηθηκε οτι θα το μαθεις οτι βγαινει και να ηθελε να προλαβει τις φημες λεγοντας το πρωτη.

Aeolus74, διαβάζω αυτά που γράφεις και πραγματικά νιώθω πολλές φορές ότι διαβάζω τη δικιά μου ιστορία... Σε ευχαριστώ γιατί μέσα από την ανακούφιση που νιώθεις εσύ εξιστορώντας μας τις εμπειρίες σου και που νιώθουμε όλοι πόσο πονάς και πως πονάς, ξαλαφρωνουμε και μεις από τα δικά μας... Ειδικά εκεί με τα sms και την αστυνομία έβαλα τα γέλια μόνος μου μπροστά στον κόσμο, γιατί το έζησα κι εγώ αυτό... Θα γράψω και γω τις εμπειρίες μου κάποια στιγμή, θα δείτε όλοι σας πολλά κοινά... Και δεν κράτησε 4 χρόνια όπως εσένα αλλά πολύ πολύ λιγότερο... Είσαι ΗΡΩΑΣ.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

παντως, δεν θα συμπεριφερονταν ολοι οπως εσυ, απαραιτητα.
καποιος αλλος μπορει απλα να σκεφτοταν "αυτη ειναι κολλημενη με μενα, δεν κινδυνευω, ακομα κι αν βγει με αλλον" και να μην τρελαινοταν.

---

Μα αυτό σκέφτηκα κι εγώ. Δεν δόθηκε έμφαση τότε στο υπόγειο μήνυμα. Το υπόγειο μήνυμα άρχισε να έρχεται στην επιφάνεια αργότερα με αφορμή ακραίες συμπεριφορές που με έβαζαν σε σκέψεις. Για παράδειγμα όταν με σούταρε 2 φορές μέσα σε 4 μέρες, δύο εβδομάδες πριν τις διακοπές μας για πραγματικά ανύπαρκτους λόγους, ο κάθε λογικός άνθρωπος θα σκεφτόταν ότι μάλλον το κορίτσι ψάχνει αφορμές για να φύγει. Ε! τώρα αν συνυπολογίσουμε και την πρόσφατη παρουσία του άλλου, τις διακοπές που πλησιάζουν, τις ανύπαρκτες αιτίες χωρισμού... σε βάζουν σε σκέψεις. Να πω επίσης ότι και βγήκε με τον τύπο, και στις διακοπές της ήταν με άλλον...σίγουρο. Με άλλα λόγια, αν δεν υπήρχε όλη αυτή η συμπεριφορά, το υπόγειο μήνυμα θα παρέμενε υπόγειο και δεν θα υπήρχε πρόβλημα από την πλευρά μου κανένα.

Quote:

---

εισαι βεβαιος οτι ο σκοπος του χειρισμου της ηταν να σε κανει να χασεις τον εαυτο σου κι οχι να επιβεβαιωθεις (και ουτε, και τα δυο μαζι;);
μπορει ακομα, να φοβηθηκε οτι θα το μαθεις οτι βγαινει και να ηθελε να προλαβει τις φημες λεγοντας το πρωτη.

---

Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος για τπτ. Μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω και με υποθέσεις δεν μπορείς να φτάσεις στην αλήθεια. Τα συμπεράσματά μου θέλω να τα βγάζω από αυτό που βλέπω ως συμπεριφορά και όχι από υποθέσεις που στην τελική ποτέ δεν μπορούν να επαληθευτούν. Το σίγουρο για εμένα πάντως ήταν ότι ήθελε να με κάνει να ζηλέψω την ίδια στιγμή στιγμή που εγώ της έκανα μία πρόταση ζωής.

Quote:

---

Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός

Aeolus74, διαβάζω αυτά που γράφεις και πραγματικά νιώθω πολλές φορές ότι διαβάζω τη δικιά μου ιστορία... Σε ευχαριστώ γιατί μέσα από την ανακούφιση που νιώθεις εσύ εξιστορώντας μας τις εμπειρίες σου και που νιώθουμε όλοι πόσο πονάς και πως πονάς, ξαλαφρωνουμε και μεις από τα δικά μας... Ειδικά εκεί με τα sms και την αστυνομία έβαλα τα γέλια μόνος μου μπροστά στον κόσμο, γιατί το έζησα κι εγώ αυτό... Θα γράψω και γω τις εμπειρίες μου κάποια στιγμή, θα δείτε όλοι σας πολλά κοινά... Και δεν κράτησε 4 χρόνια όπως εσένα αλλά πολύ πολύ λιγότερο... Είσαι ΗΡΩΑΣ.

---

Σε ευχαριστώ κι εγώ και χαίρομαι που ξελαφρώνεις μέσα από την ιστορία μου. Να γράψεις και την δική σου εδώ...βοηθάει πολύ

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Σε ευχαριστώ κι εγώ και χαίρομαι που ξελαφρώνεις μέσα από την ιστορία μου. Να γράψεις και την δική σου εδώ...βοηθάει πολύ

---

Μηπως τα ειχατε με την ιδια βρε παιδια;

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Όταν σε πρωτογνωρισουν και είναι ερωτευμένοι η έστω τις ενδιαφέρεις ερωτικά, δεν σε υποτιμούν η δεν λένε τέτοια αντιφατικά μυνήματα. Αυτα ξεκινουν οταν αρχίσουν να σε βαριούνται και τραβάει πααααρα πολύ αυτό το σχοινί. Τώρα γιατί δεν χωρίζουν όπως ενας νορμάλ άνθρωπος εάν δεν γουστάρουν άλλο, αυτό είναι μυστήριο και εκεί όσο σκληροί ανεξαρτητοι και αντράκια το παίζουν οι οριακοι, φαινεται ποσο αδυναμοι ειναι. Αν ξέρουν τι κάνουν.κσι τι προκαλούν, απλά κατατάσσονται στους κακούς χαρακτήρες.

---

Οι οριακές είναι εξαιρετικά εύθραυστες προσωπικότητες. Χωρίζουν μόνο όταν βρουν άλλον ή όταν τα πράγματα φτάσουν σε ακραίες καταστάσεις πχ άσκηση βίας.

Quote:

---

Άντε έστω ότι δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν και τι λένε και ας σε αγαπούν, να το δεχθώ. Είχα γράψει κάτι πιο παλιά που ήξερα θα φέρει αντίδραση, δηλ άντε κι εγώ δε χαμπαριαζω και δε με επηρεάζουν τοσο, έχω όμως την κρίση να αντιληφθώ ότι εάν ισχύει αυτό τότε θα ισχύει όχι μόνο για εμένα αλλά και για τα παιδιά και δε θέλω να φανταστώ ούτε για πλάκα ένα παιδάκι να μεγαλώσει με τέτοια συμπεριφορά και τέτοια άκρως αντιφατικά μυνήματα απο την μανα του, μιλάμε για σταδιακό θάνατο. Αν εσυ που είσαι ενήλικας πονάς 1, το παιδί θα πονάει 20.
Το ξέρω ακούγεται σκληρό προς τους οριακους, αλλά προηγούνται τα παιδιά.

---

Το πρόβλημα με τους οριακούς αλλά και με τους ναρκίσσους είναι το ότι δεν διαθέτουν την ικανότητα ενσυναίσθησης. Η ενσσυναίσθηση δεν έχει να κάνει με το κατά πόσο ξέρουν ή όχι τι προκαλούν, αλλά με την αδυναμία να δουν τα πράγματα μέσα από την δική σου οπτική. Όταν λοιπόν φέρονται χειριστικά ή απαξιωτικά με σκοπό να δημιουργήσουν τύψεις, αυτό δεν πατάει στο ότι κατανοούν το πως νιώθεις εσύ, αλλά, στο πως θα ένοιωθαν αυτοί. Δλδ, είναι άλλο να μπαίνεις στην θέση του άλλου και να κατανοείς την δική του αλήθεια με την δική του οπτική και είναι άλλο να θεωρείς ότι αυτός θα νοιώθει όπως εσύ στις συγκεκριμένες καταστάσεις. Αφού λοιπόν αυτοί τρέμουν τις τύψεις, θεωρούν ότι κι εσύ θα κάνεις το ίδιο οπότε....πάρε τύψεις. Αυτό δεν ειναι ενσυναίσθηση, είναι απλά μία ακόμα προβολή στους άλλους.

Εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον video που εξηγεί πολλά... είναι στα αγγλικά αλλά έχει υπότιτλος στα αγγλικά επίσης αλλά βοηθάει.
https://www.youtube.com/watch?v=TxrSPlL5s7c

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Μηπως τα ειχατε με την ιδια βρε παιδια;

---

χαχαχα λες???!!!

Σε συνέχεια με το προηγούμενο περί ενσυναίσθησης που έγραψα, θα ήθελα να το πάω και λίγο παρακάτω...
Από την στιγμή που ο/η οριακός/ή δεν μπορεί να δει από το point of view του άλλου, βλέπει μόνο από το δικό του. Δεν έχει την ικανότητα να καταλάβει ότι μία κατάσταση ή ένα γεγονός μπορεί να έχει και άλλες οπτικές που παράγουν άλλα συμπεράσματα εκτός από το δικό του. Όταν λοιπόν υπάρξει μία σύγκρουση για κάτι που συνέβει, τότε αυτό που κάνει η οριακή είναι να πιέσει τον σύντροφο της ώστε να αποδεχτεί την δική της οπτική, και αυτό είναι λογικό αφού δεν υπάρχει καμία άλλη. Εάν τώρα συνυπολογισουμε ότι πολύ συχνά τα συμπεράσματα που βγάζει ένας οριακός βασίζονται στον παρανοειδή ιδεασμό, και άρα είναι παράλογα και δεν στηρίζονται σε κάποιο λογικό δεδομένο, αυτό που καλείται και πιέζεται να κάνει ο σύντροφος είναι να αποδεχτεί ένα παράλογο σενάριο που η λογική του δεν μπορεί να υποστηρίξει. Κάπου εκεί είναι που αρχίζεις να "χάνεις" την λογική σου. Στο σημείο αυτό ο διχοτομικός τρόπος σκέψης της οριακής (άσπρο-μαύρο) μεταφέρεται στην σχέση. Το αν θα δεχτείς η όχι το σενάριο μεταφράζεται στο αν είσαι μαζί της ή εναντίων της. Άλλη εναλλακτική δεν υπάρχει. Αν δεν αποδεχθείς το σενάριο ή αν έστω προσπαθήσεις να εξηγήσεις του λόγους για τους οποίους διαφωνείς, αυτό σημαίνει απομάκρυνση, διαφοροποίηση, έλλειψη κατανόησης, ότι είσαι παρτάκιας, ότι δεν νοιάζεσαι, ότι αδιαφορείς και ότι θα την εγκαταλείψεις.
Προσπάθησα απλά να κάνω μία περιγραφή του πως η αδυναμία ενσυναίσθησης μπορεί να συνδέεται με την συμπεριφορά

Και ακριβώς επειδή νομίζει, εσφαλμένα φυσικά, ότι θα την εγκαταλείψεις, φεύγει από τη σχέση. Αυτός ο νο1 λόγος που φεύγουν και όχι άλλος γκόμενος ή βία...

Βρε παιδιά, μήπως θα ήταν καλύτερο να περιορίζεται ο καθένας στο να μιλά για συγκεκριμένα άτομα και να αποφεύγουμε τις γενικεύσεις;
Ομολογώ πως νιώθω λίγο σε αυτό το θρεντ λες κι έχουμε βγάλει τα φτυάρια και θάβουμε όσους πάσχουν απο οριακή.

Φαντάζομαι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε απαραιτήτως όσοι πάσχουν από την συγκεκριμένη διαταραχή είναι κωλόπαιδα και έχουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που περιγράφονται παραπάνω μαζεμένα. Σαφώς αφού μιλάμε για διαταραχή υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά αλλά ο κάθε άνθρωπος δεν χαρακτηρίζεται μόνο από την διαταραχή του. Παρουσιάζεται λίγο - όχι εσκεμμένα υποθέτω- σαν να είναι τέρατα και μεις οι αθώοι που μπλεχτήκαμε στα δίχτυα τους.

Ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπους που δεν είναι διαγνωσμένοι από ειδικό, νομίζω ότι είναι καλύτερο να μένουμε στην προσωπική του εμπειρία ο καθένας αποφεύγοντας τις ταμπέλες.

Quote:

---

Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός

Και ακριβώς επειδή νομίζει, εσφαλμένα φυσικά, ότι θα την εγκαταλείψεις, φεύγει από τη σχέση. Αυτός ο νο1 λόγος που φεύγουν και όχι άλλος γκόμενος ή βία...

---

Συμφωνώ ότι αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος.... ο γκόμενος απλά το κάνει πιο εύκολο

@elisabet
Ξέρεις πως αποκαλούν οι ειδικοί ψυχικής υγείας αυτούς που βγήκαν από μία τραυματική σχέση με οριακή ή ναρκισσιστική προσωπικότητα? Survivors!

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

@elisabet
Ξέρεις πως αποκαλούν οι ειδικοί ψυχικής υγείας αυτούς που βγήκαν από μία τραυματική σχέση με οριακή ή ναρκισσιστική προσωπικότητα? Survivors!

---

Ναι το ξέρω.
Και ξέρω επίσης ότι προσωπικά ενώ έχω περάσει διάφορα στην ζωή μου και μια χαρά τα έβγαλα πέρα, μετά από την συγκεκριμένη σχέση ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι χρειάζομαι βοήθεια από ειδικό γιατί με είχα χάσει εντελώς. Αναγνωρίζω όμως σε αυτόν τον άνθρωπο πως είχε και καλά στοιχεία που με έκαναν να τον αγαπήσω και να τον θαυμάζω πέρα από την όποια διαταραχή του. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να είναι μόνο η διαταραχή του ούτε μπορούμε να τσουβαλιάζουμε ανθρώπους όλους μαζί κάτω από μια διαταραχή λες κι είναι όλοι ίδιοι.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Ναι το ξέρω.
Και ξέρω επίσης ότι προσωπικά ενώ έχω περάσει διάφορα στην ζωή μου και μια χαρά τα έβγαλα πέρα, μετά από την συγκεκριμένη σχέση ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι χρειάζομαι βοήθεια από ειδικό γιατί με είχα χάσει εντελώς. Αναγνωρίζω όμως σε αυτόν τον άνθρωπο πως είχε και καλά στοιχεία που με έκαναν να τον αγαπήσω και να τον θαυμάζω πέρα από την όποια διαταραχή του. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να είναι μόνο η διαταραχή του ούτε μπορούμε να τσουβαλιάζουμε ανθρώπους όλους μαζί κάτω από μια διαταραχή λες κι είναι όλοι ίδιοι.

---

Ποια ήταν αυτά τα καλά στοιχεία?

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Ποια ήταν αυτά τα καλά στοιχεία?

---

Μπορώ να σου δώσω μερικά παραδείγματα που μου έρχονται πρόχειρα.

Είναι πολύ έξυπνος και πάντα θαύμαζα το μυαλό του.
Είναι πολύ δημιουργικός και έχει διάφορα ταλέντα και επειδή παθιάζεται με τα πράγματα όταν ασχοληθεί με κάτι μπορεί πραγματικά να γίνει ο καλύτερος σε αυτό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Είναι εργατικός
Είναι δοτικός και τρυφερός όταν νιώθει ασφάλεια
Είναι ανθεκτικός και ενώ έχει περάσει πάρα πολλά, βρίσκει το κουράγιο να μην τα παρατάει και να ξεκινάει πάλι απ την αρχή.
Και κυρίως θεωρώ ότι είναι καλός άνθρωπος, έχει καλή ψυχή κι ας παλεύει με τους δαίμονες του. Δεν πιστεύω πως ηθελημένα ήθελε να πονέσει εμένα ή κάποιον άλλον.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Μπορώ να σου δώσω μερικά παραδείγματα που μου έρχονται πρόχειρα.

Είναι πολύ έξυπνος και πάντα θαύμαζα το μυαλό του.
Είναι πολύ δημιουργικός και έχει διάφορα ταλέντα και επειδή παθιάζεται με τα πράγματα όταν ασχοληθεί με κάτι μπορεί πραγματικά να γίνει ο καλύτερος σε αυτό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Είναι εργατικός
Είναι δοτικός και τρυφερός όταν νιώθει ασφάλεια
Είναι ανθεκτικός και ενώ έχει περάσει πάρα πολλά, βρίσκει το κουράγιο να μην τα παρατάει και να ξεκινάει πάλι απ την αρχή.
Και κυρίως θεωρώ ότι είναι καλός άνθρωπος, έχει καλή ψυχή κι ας παλεύει με τους δαίμονες του. Δεν πιστεύω πως ηθελημένα ήθελε να πονέσει εμένα ή κάποιον άλλον.

---

Δεν τα αμφισβητήσω όλα αυτά αλλά και δεν μου κάνει εντύπωση το ότι είχε στοιχεία που αξίζει να ερωτευτεί κάποια. Συγχώρεσε με αν είμαι κάπως επιθετικός ή σκληρός αλλά είμαι ακόμα στην φάση του θυμού. Μετά από λίγο διάστημα θα μπορώ να είμαι κι εγώ περισσότερο κατανοητικος και επιεικής. Τώρα δεν μπορω

Πάντως στην δική σου περίπτωση δεν έχω καταλάβει αν ο δικός σου ήταν περισσότερο προς την οριακή ή προς την ναρκισσιστική πλευρά. Μοιάζουν πολυ

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Δεν τα αμφισβητήσω όλα αυτά αλλά και δεν μου κάνει εντύπωση το ότι είχε στοιχεία που αξίζει να ερωτευτεί κάποια. Συγχώρεσε με αν είμαι κάπως επιθετικός ή σκληρός αλλά είμαι ακόμα στην φάση του θυμού. Μετά από λίγο διάστημα θα μπορώ να είμαι κι εγώ περισσότερο κατανοητικος και επιεικής. Τώρα δεν μπορω

---

Το καταλαβαίνω, είναι πολύ φυσιολογικό. Κι εγώ έμεινα μεγάλο διάστημα στο στάδιο του θυμού.
Κάλο θα σου κάνει να τα εξιστορείς εδώ και να ξεσπάς. Εγώ και στην ίδια θα σου λεγα να τα πεις αν νιώθεις πως θα σε βοηθήσει αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Πάντως στην δική σου περίπτωση δεν έχω καταλάβει αν ο δικός σου ήταν περισσότερο προς την οριακή ή προς την ναρκισσιστική πλευρά. Μοιάζουν πολυ

---

Δεν ξέρω να σου πω την αλήθεια. Τότε που τον γνώρισα δεν είχα ιδέα περί διαταραχών οπότε δεν μπορούσα να αναγνωρίσω σημάδια ή συμπεριφορές. Με αφορμή αυτή την ιστορία μετά έριξα κάμποσο ψάξιμο προσπαθώντας να καταλάβω τι συνέβαινε τελικά με αυτόν τον άνθρωπο. Βρήκα πολλά και οριακά στοιχεία ή διπολικά και ναρκισσιστικά, δεν κατέληξα κάπου. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι στο τέλος είχε κάποιο επεισόδιο ψύχωσης, είχε χάσει σχεδόν κάθε επαφή με την πραγματικότητα, δεν κοιμόταν, δεν έτρωγε, ήταν σε μια συνεχή υπερένταση, μιλούσε ακατάπαυστα, ήταν επιθετικός, κι εκεί ένιωσα ότι πρέπει να προστατεύσω και τον εαυτό μου και να κόψω κάθε επαφή μέχρι να ηρεμήσει. Το πιο δύσκολο κομμάτι για μένα ήταν το να αποδεχτώ ότι δεν μπορώ να τον βοηθήσω, γιατί έχω την τάση να γίνομαι και μητέρα Τερέζα και να νομίζω ότι μπορώ να σώσω όλο τον κόσμο. Επίσης ο βασικός λόγος που με έκανε να οδηγηθώ σε ψυχολόγο ήταν γιατί στην αρχή πίστευα ότι έφταιγα εγώ που το έπαθε αυτό, θεωρούσα ότι το είχα προκαλέσει άθελα μου επειδή του είχα πει σε κάποια φάση ένα ηλίθιο ψέμα που μετά του αποκάλυψα η ίδια.

Όσον αφορά την συμπεριφορά εγώ επιμένω ότι γνωρίζουν τις συναισθηματικες επιπτώσεις σε ότι πουν η ότι κάνουν, αλλά στην πραγματικοτητα δεν θα ήθελαν να το κάνουν. Είναι μια παρόρμηση που δεν ελέγχουν, όντας παρορμητικοι.
Δεν θα απολογηθούν ομως ευκολα οντας ναρκισσοι.
Θα απολογηθούν και θα παρακαλέσουν μόνο όταν αντιληφθούν ότι όντως θα φύγεις. Εκεί είτε μείνεις είτε φύγεις θα φερθούν εκδικητικά επειδη έριξαν τον εγωισμό και ζήτησαν συγγνώμη, εκεί αναλαμβάνει δράση ο πληγωμένη ναρκισσιστικη πλευρά.
Γι αυτό Ελισάβετ όσο καλοι να είναι κατά βάθος, από τη στιγμή που μια βασική πλευρά που κρύβουν μέσα τους είναι ναρκισσιστικη, το αποτέλεσμα θα είναι άσχημο και εκδικητικό, ο νάρκισσος έχει τον τελευταίο λόγο.

Ξέρεις τι διαφορά έχουν από έναν με καθαρά ναρκισσιστικη διαταραχή? Έχουν παρορμήσεις και εκθέτονται πιο γρήγορα. Ο νάρκισσος δεν έχει παρορμήσεις, φιλτράρει και ελέγχει τι θα πει, είναι υποχθόνιος και ύπουλος, δεν τον παίρνεις εύκολα πρέφα.
Οι οριακοι είναι άνθρωποι με συναισθήματα, το πιστεύω αυτό, δεν είναι σώνει και καλά κατά βάση κακοί, αλλά έχουν και τον νάρκισσο μέσα τους που τους τα γαμαει όλα. Δεν τον θέλουν σε αντίθεση με τον καθαρά νάρκισσο που γουστάρει να είναι νάρκισσος.
Μόνο και μόνο για τα παραπάνω που τα είδα, εγώ την αγάπησα και την συγχώρεσα, ουτε κατα διανοια δεν θα ηθελα το κακο της, αλλα κατάλαβα επίσης ότι είναι ανώφελη πλέον κάθε προσπάθεια.

Συγγνώμη, αλλά τι; Ελισάβετ... Από αυτά τα... καλά που παρέθεσες, ποιο έχει να κάνει με την αγάπη στον σύντροφο; Ακόμα και η δοτικότητα είναι μόνο στην αρχή και είναι επιφανειακή... Δεν βάζουμε ταμπέλες, ούτε με ενδιαφέρουν τόσο οι ταμπέλες. Δεν έχει σημασία αν λέγεται κάποιος οριακός ,νάρκισσος γήινος, εξωγήινος ή δεν ξέρω εγώ τι... Σ' αυτό εδώ το φόρουμ οδηγηθηκαμε πιστεύω κάποιοι, επειδή είδαμε κάποια συγκεκριμένα συμπτώματα και συμπεριφορές που ταιριάζουν απόλυτα με τη συμπεριφορά των οριακών. Ας αφήσουμε λοιπόν τις ταμπέλες. Σε όλες τις περιγραφές και ιστορίες βλέπουμε κοινά χαρακτηριστικά... Άνθρωποι χειριστικοί,χωρίς ενσυναίσθηση και κατανόηση, σκληροί, εγωιστές, ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΤΙΚΟΙ, παρτακηδες, ΨΕΥΤΕΣ!! Που ακριβώς βλέπετε την ...,"καλή" ψυχή; Αν βγάζαμε τη ταμπέλα του οριακού, θα ανεχοσασταν έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σας; Δε με ενδιαφέρει τί έχει περάσει ο καθένας... Και μεις δεν είχαμε τα καλύτερα παιδικά χρόνια. Φάγαμε πολύ μα πολύ σκατό στη ζωή μας... Αλλά ξέρουμε να αγαπάμε και δεν θέλουμε να χειριζόμαστε τον άλλον... Και ναι είμαστε αθώοι και αυτοί τέρατα, Είμαστε αθώοι και μάλιστα επί λέξει της οριακής που με χειρίστηκε! Είμαστε και εμείς άνθρωποι και έχουμε καρδιά και όρια! Και ειλικρινείς στο συναίσθημα μας!!! Τον πόνο που εισέπραξα δεν θα τον ξεχάσω ποτέ! Όλα κάποτε τελειώνουν αλλά όχι έτσι... Άνθρωποι είμαστε και μεις!!!

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Όσον αφορά την συμπεριφορά εγώ επιμένω ότι γνωρίζουν τις συναισθηματικες επιπτώσεις σε ότι πουν η ότι κάνουν, αλλά στην πραγματικοτητα δεν θα ήθελαν να το κάνουν. Είναι μια παρόρμηση που δεν ελέγχουν, όντας παρορμητικοι.
Δεν θα απολογηθούν ομως ευκολα οντας ναρκισσοι.
Θα απολογηθούν και θα παρακαλέσουν μόνο όταν αντιληφθούν ότι όντως θα φύγεις. Εκεί είτε μείνεις είτε φύγεις θα φερθούν εκδικητικά επειδη έριξαν τον εγωισμό και ζήτησαν συγγνώμη, εκεί αναλαμβάνει δράση ο πληγωμένη ναρκισσιστικη πλευρά.
Γι αυτό Ελισάβετ όσο καλοι να είναι κατά βάθος, από τη στιγμή που μια βασική πλευρά που κρύβουν μέσα τους είναι ναρκισσιστικη, το αποτέλεσμα θα είναι άσχημο και εκδικητικό, ο νάρκισσος έχει τον τελευταίο λόγο.

Ξέρεις τι διαφορά έχουν από έναν με καθαρά ναρκισσιστικη διαταραχή? Έχουν παρορμήσεις και εκθέτονται πιο γρήγορα. Ο νάρκισσος δεν έχει παρορμήσεις, φιλτράρει και ελέγχει τι θα πει, είναι υποχθόνιος και ύπουλος, δεν τον παίρνεις εύκολα πρέφα.
Οι οριακοι είναι άνθρωποι με συναισθήματα, το πιστεύω αυτό, δεν είναι σώνει και καλά κατά βάση κακοί, αλλά έχουν και τον νάρκισσο μέσα τους που τους τα γαμαει όλα. Δεν τον θέλουν σε αντίθεση με τον καθαρά νάρκισσο που γουστάρει να είναι νάρκισσος.
Μόνο και μόνο για τα παραπάνω που τα είδα, εγώ την αγάπησα και την συγχώρεσα, ουτε κατα διανοια δεν θα ηθελα το κακο της, αλλα κατάλαβα επίσης ότι είναι ανώφελη πλέον κάθε προσπάθεια.

---

Θα σου πω ένα πράγμα Γιώργο. Εμένα η ιστορία με αυτόν τον άνθρωπο έχει λήξει εδώ και 3 χρόνια περίπου, από τότε που είμαι στο φόρουμ, με αφορμή αυτό βρήκα το φόρουμ. Από ένα σημείο και μετά έκοψα και κάθε επαφή μαζί του γιατί ακριβώς όπως λες δεν ειχε κανένα νόημα και γιατί είχα ακόμα και πολύ θυμό. Όταν πριν ένα χρόνο αρρώστησε ο πατέρας μου και ήμουν σε απόγνωση ψάχνοντας γιατρούς, επειδή εκείνος γνώριζε καλά έναν γιατρό και μπορούσε να μου κλείσει ραντεβού, έριξα τα μούτρα μου και επικοινώνησα εγώ μαζί του. Θα μπορούσε να με αγνοήσει ή να με βρίσει. Εγώ εξάλλου του είχα απαγορεύσει οποιαδήποτε επικοινωνία. Δεν το έκανε. Με βοήθησε όσο μπορούσε και για όσο διάστημα κράτησε η περιπέτεια με τον πατέρα μου μου στάθηκε παρόλο που ξέρει πως δεν υπάρχει πια ερωτικό θέμα μεταξύ μας σε καμιά περίπτωση. Αυτό για μένα δείχνει καλή ψυχή. Είμαι σίγουρη πως αν τον ρωτήσεις θα μου χει ακόμα θυμό, θα σου πει όλα αυτά που τάχα του έκανα κτλ κτλ, αλλά το γεγονός ότι μπόρεσε να τα αφήσει στην άκρη και να συμπεριφερθεί ανθρώπινα κάτι σημαίνει. Εγώ ομολογώ πως αν πίστευα για κάποιον όλα αυτά που πιστεύει αυτός για μένα, δεν θα θελα ούτε την ανάμνηση του να έχω.

Προσωπικά πιστεύω πως ο συγκεκριμένος (επιμένω να μιλώ για τον συγκεκριμένο και μόνο γιατί δεν ξέρω αν έχει οριακή ούτε αν όλοι οι οριακοί είναι έτσι) σίγουρα χρειάζεται βοήθεια ψυχολογική ή και ψυχιατρική για να μπορέσει να κάνει υγιείς σχέσεις. Είναι σαν ένα πονεμένο παιδί γεμάτο πληγές. Μπορείς να τον πλησιάσεις μέχρι ενός σημείου και να είστε οκ αλλά αν πλησιάσεις πολύ απ όπου κι αν τον πιάσεις θα πονάει και αναπόφευκτα θα σου επιτεθεί.

Quote:

---

Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός

Συγγνώμη, αλλά τι; Ελισάβετ... Από αυτά τα... καλά που παρέθεσες, ποιο έχει να κάνει με την αγάπη στον σύντροφο; Ακόμα και η δοτικότητα είναι μόνο στην αρχή και είναι επιφανειακή... Δεν βάζουμε ταμπέλες, ούτε με ενδιαφέρουν τόσο οι ταμπέλες. Δεν έχει σημασία αν λέγεται κάποιος οριακός ,νάρκισσος γήινος, εξωγήινος ή δεν ξέρω εγώ τι... Σ' αυτό εδώ το φόρουμ οδηγηθηκαμε πιστεύω κάποιοι, επειδή είδαμε κάποια συγκεκριμένα συμπτώματα και συμπεριφορές που ταιριάζουν απόλυτα με τη συμπεριφορά των οριακών. Ας αφήσουμε λοιπόν τις ταμπέλες. Σε όλες τις περιγραφές και ιστορίες βλέπουμε κοινά χαρακτηριστικά... Άνθρωποι χειριστικοί,χωρίς ενσυναίσθηση και κατανόηση, σκληροί, εγωιστές, ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΤΙΚΟΙ, παρτακηδες, ΨΕΥΤΕΣ!! Που ακριβώς βλέπετε την ...,"καλή" ψυχή; Αν βγάζαμε τη ταμπέλα του οριακού, θα ανεχοσασταν έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σας; Δε με ενδιαφέρει τί έχει περάσει ο καθένας... Και μεις δεν είχαμε τα καλύτερα παιδικά χρόνια. Φάγαμε πολύ μα πολύ σκατό στη ζωή μας... Αλλά ξέρουμε να αγαπάμε και δεν θέλουμε να χειριζόμαστε τον άλλον... Και ναι είμαστε αθώοι και αυτοί τέρατα, Είμαστε αθώοι και μάλιστα επί λέξει της οριακής που με χειρίστηκε! Είμαστε και εμείς άνθρωποι και έχουμε καρδιά και όρια! Και ειλικρινείς στο συναίσθημα μας!!! Τον πόνο που εισέπραξα δεν θα τον ξεχάσω ποτέ! Όλα κάποτε τελειώνουν αλλά όχι έτσι... Άνθρωποι είμαστε και μεις!!!

---

Πάνω-κάτω τα ίδια σκεφτόμουν. Είναι δύσκολο να μην γίνει γενίκευση, οι ιστορίες και τα βιώματα μοιάζουν τόσο πολύ που διαβάζοντας ο ένας την ιστορία του άλλου βλέπει μέσα σε αυτή την δική του. Εξάλλου όταν μιλάμε για διαταραχές μιλάμε για συμπεριφορές που έχουν καταγραφεί, ομαδοποιηθεί και είναι κοινές. Η γενίκευση έχει γίνει από πριν.

Πάντως, είμαι διατεθειμένος και με μεγάλη χαρά θα συζητήσω με κάποιον/κάποια που μπορεί να θίχτηκε από τις "γενικεύσεις" μας και από το τσουβάλιασμα και το "θάψιμο" που κάναμε. Μέχρι στιγμής δεν βλέπω και μεγάλη αναστάτωση...

ολα αυτα ειναι δικαιολογιες οταν καπιος πχ υποκρινεται οτι ειναι δεκτικος ειναι αναμενομενο να εχει ξεσπασματα καπιος πχ που θελει μια σχεση δε προκειτε να επιτιθεται ουτε να φωναζει αυτος πχ που δεν ενδιαφερεται για μια σχεση δε διχνει καμια κατανοηση

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

ολα αυτα ειναι δικαιολογιες οταν καπιος πχ υποκρινεται οτι ειναι δεκτικος ειναι αναμενομενο να εχει ξεσπασματα καπιος πχ που θελει μια σχεση δε προκειτε να επιτιθεται ουτε να φωναζει αυτος πχ που δεν ενδιαφερεται για μια σχεση δε διχνει καμια κατανοηση

---

Μωρέ ακριβώς έτσι είναι αλλά η απορία είναι γιατί δεν χωρίζει αυτός που δεν θέλει την σχέση??? Κι εγώ δεν ήθελα κάποια μετά από ένα μήνα και το τελείωσα, δε γουστάρω να παραμυθιαζω

Quote:

---

Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός

Συγγνώμη, αλλά τι; Ελισάβετ... Από αυτά τα... καλά που παρέθεσες, ποιο έχει να κάνει με την αγάπη στον σύντροφο; Ακόμα και η δοτικότητα είναι μόνο στην αρχή και είναι επιφανειακή... Δεν βάζουμε ταμπέλες, ούτε με ενδιαφέρουν τόσο οι ταμπέλες. Δεν έχει σημασία αν λέγεται κάποιος οριακός ,νάρκισσος γήινος, εξωγήινος ή δεν ξέρω εγώ τι... Σ' αυτό εδώ το φόρουμ οδηγηθηκαμε πιστεύω κάποιοι, επειδή είδαμε κάποια συγκεκριμένα συμπτώματα και συμπεριφορές που ταιριάζουν απόλυτα με τη συμπεριφορά των οριακών. Ας αφήσουμε λοιπόν τις ταμπέλες. Σε όλες τις περιγραφές και ιστορίες βλέπουμε κοινά χαρακτηριστικά... Άνθρωποι χειριστικοί,χωρίς ενσυναίσθηση και κατανόηση, σκληροί, εγωιστές, ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΤΙΚΟΙ, παρτακηδες, ΨΕΥΤΕΣ!! Που ακριβώς βλέπετε την ...,"καλή" ψυχή; Αν βγάζαμε τη ταμπέλα του οριακού, θα ανεχοσασταν έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σας; Δε με ενδιαφέρει τί έχει περάσει ο καθένας... Και μεις δεν είχαμε τα καλύτερα παιδικά χρόνια. Φάγαμε πολύ μα πολύ σκατό στη ζωή μας... Αλλά ξέρουμε να αγαπάμε και δεν θέλουμε να χειριζόμαστε τον άλλον... Και ναι είμαστε αθώοι και αυτοί τέρατα, Είμαστε αθώοι και μάλιστα επί λέξει της οριακής που με χειρίστηκε! Είμαστε και εμείς άνθρωποι και έχουμε καρδιά και όρια! Και ειλικρινείς στο συναίσθημα μας!!! Τον πόνο που εισέπραξα δεν θα τον ξεχάσω ποτέ! Όλα κάποτε τελειώνουν αλλά όχι έτσι... Άνθρωποι είμαστε και μεις!!!

---

συμφωνω με αυτην την οπτικη του "ηλιος.." και παντα αυτο ,λεω.
διαταραχη η μη διαταραχη, βλεπω αν μου κανει η συμπεριφορα του αλλου. αν ειναι διαταραχη, ας παει να κανει θεραπεια. εγω δεν φταιω να αντιμετωπιζω συμπεριφορες που δεν μου αξιζουν.
απο την αλλη, ειμαι βεβαιη οτι διαφοροι που εχουν δεχτει σκατοσυμπεριφορες, ειτε επειδη δεν ενδιεφεραν καποιους, ειτε επειδη εκτος απο τις διαταραχες, υπαρχουν και οι σκατοχαρακτηρες, ειτε επειδη υπαρχουν πολλες διαταραχες, αλλα τις ονομασαν ολες "οριακη", εχουν ταυτιστει εδω, αλλα τελικα μιλανε για κατι αλλο.

μιας και λειπει λοιπον ο διαολος, και για τους λογους που ειπε και η ελισαβετ πιο πανω, λεω να κανω λιγο τον δικηγορο του.
οκ, λοιπον, ο αλλος ειναι οριακος η μεθοριακος και φερεται τοσο ασχημα και απαλευτα.
τα δικα μας ορια που βρισκονται;;;
στην ποση ανοχη ειμαστε "φυσιολογικοι" και στην ποση ανοχη σημαινει οτι εχουμε κι εμεις καποια αλλη διαταραχη ή ψυχικο προβλημα , δεν ξερω τι ακριβως ΚΑΙ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ;;;;
ολοι εσεις που τους βριζετε (με το δικιο σας υποθετω) ποσο χρονο δικαιολογησατε στον εαυτο σας να ανεχεται τετοιες καταστασεις;;;
διαβασα για χρονια και ζαμανια εδω. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΥΓΑΤΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑ;;;
εεεε;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

συμφωνω με αυτην την οπτικη του "ηλιος.." και παντα αυτο ,λεω.
διαταραχη η μη διαταραχη, βλεπω αν μου κανει η συμπεριφορα του αλλου. αν ειναι διαταραχη, ας παει να κανει θεραπεια. εγω δεν φταιω να αντιμετωπιζω συμπεριφορες που δεν μου αξιζουν.
απο την αλλη, ειμαι βεβαιη οτι διαφοροι που εχουν δεχτει σκατοσυμπεριφορες, ειτε επειδη δεν ενδιεφεραν καποιους, ειτε επειδη εκτος απο τις διαταραχες, υπαρχουν και οι σκατοχαρακτηρες, ειτε επειδη υπαρχουν πολλες διαταραχες, αλλα τις ονομασαν ολες "οριακη", εχουν ταυτιστει εδω, αλλα τελικα μιλανε για κατι αλλο.

μιας και λειπει λοιπον ο διαολος, και για τους λογους που ειπε και η ελισαβετ πιο πανω, λεω να κανω λιγο τον δικηγορο του.
οκ, λοιπον, ο αλλος ειναι οριακος η μεθοριακος και φερεται τοσο ασχημα και απαλευτα.
τα δικα μας ορια που βρισκονται;;;
στην ποση ανοχη ειμαστε "φυσιολογικοι" και στην ποση ανοχη σημαινει οτι εχουμε κι εμεις καποια αλλη διαταραχη ή ψυχικο προβλημα , δεν ξερω τι ακριβως ΚΑΙ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ;;;;
ολοι εσεις που τους βριζετε (με το δικιο σας υποθετω) ποσο χρονο δικαιολογησατε στον εαυτο σας να ανεχεται τετοιες καταστασεις;;;
διαβασα για χρονια και ζαμανια εδω. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΥΓΑΤΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑ;;;
εεεε;

---

Στο πρώτο σκέλος συμφωνώ απόλυτα. Για να διατηρηθεί μια σχέση δεν παίζει ρόλο από ΤΙ προκαλείται μια συμπεριφορά, μετράει μόνο το κάτα πόσο μπορείς να την δεχτείς. Εκεί που παίζει ρόλο (τουλάχιστον για μένα) είναι στο πόσο εύκολα θα μπορέσω να συγχωρέσω και να ηρεμήσω μέσα μου. Είναι διαφορετικό δηλαδή να ξέρω ότι ο άλλος φέρθηκε όπως φέρθηκε γιατί είναι σκατοχαρακτήρας και διαφορετικό να ξέρω πως είχε κάποια διαταραχή και φέρθηκε έτσι.

Στα υπόλοιπα που λες νομίζω έχει απαντήσει ο aeolus, προσπάθησε να εξηγήσει γιατί έμεινε τόσο αν και νομίζω πως είναι πολύ νωρίς για εκείνον ακόμα για να βγάλει συμπεράσματα.
Εγώ που δεν έμεινα χρόνια αλλά και πάλι θεωρώ ότι έμεινα παραπάνω από όσο θα πρεπε, να σου πω πως όλα αυτά που περιέγραψα εδώ με τις χειριστικές συμπεριφορές κτλ, δεν γινόταν αντιληπτά τότε που συνέβαιναν. Ήταν τόσο καλό το υπόλοιπο κομμάτι της σχέσης που είναι σα να κάλυπτε ο, τι άλλο υπήρχε. Για κάμποσους μήνες εγώ ένιωθα πως βρίσκομαι στην τέλεια σχέση και δεν πίστευα στην "τύχη" μου. Όλα τα παρατράγουδα έγιναν αργότερα και μαζεμένα και τόσο γρήγορα που δεν προλάβαινα να καταλάβω από πού μου ήρθαν. Και αν δεν έφτανε στο τελείως άκρο (εκεί που κατάλαβα πια ότι έχει ξεφύγει του φυσιολογικού) είναι πολύ πιθανό τα άλλα να τα δεχόμουν κι άλλο και να περνούσε κάμποσος καιρός έτσι μέχρι να έφτανα να πω ότι φεύγω. Ήμουν "τυχερή" κατά μια έννοια, γιατί λόγω κάποιων συνθηκών του βγήκε όλο αυτό μαζεμένο και έτσι η απόφαση του να φύγω ήταν μονόδρομος.

Οπότε μπορώ να καταλάβω και τον θεματοθέτη και άλλους πιθανόν που μένουν και συνεχίζει να τραβάει αυτή η ιστορία σε χρόνο, αν τα δείγματα που δείχνει ο άλλος δεν φτάνουν στα άκρα. Δεν μπορώ να στο εξηγήσω επαρκώς αλλά γίνεται πολύ "ύπουλα" και υπόγεια όλο αυτό, ένας ερωτευμένος άνθρωπος δεν μπορεί να τα αντιληφθεί την στιγμή που συμβαίνουν. Μην ξεχνάς πως οι σχέσεις όλων των ειδών λειτουργούν λίγο και ως ζυγαριά, είναι τα καλά από την μια και τα άσχημα από την άλλη. Στις περιπτώσεις που συζητάμε τα καλά είναι όντως καλά και παρά την ύπαρξη των άσχημων η ζυγαριά αργεί να γείρει.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

συμφωνω με αυτην την οπτικη του "ηλιος.." και παντα αυτο ,λεω.
διαταραχη η μη διαταραχη, βλεπω αν μου κανει η συμπεριφορα του αλλου. αν ειναι διαταραχη, ας παει να κανει θεραπεια. εγω δεν φταιω να αντιμετωπιζω συμπεριφορες που δεν μου αξιζουν.
απο την αλλη, ειμαι βεβαιη οτι διαφοροι που εχουν δεχτει σκατοσυμπεριφορες, ειτε επειδη δεν ενδιεφεραν καποιους, ειτε επειδη εκτος απο τις διαταραχες, υπαρχουν και οι σκατοχαρακτηρες, ειτε επειδη υπαρχουν πολλες διαταραχες, αλλα τις ονομασαν ολες "οριακη", εχουν ταυτιστει εδω, αλλα τελικα μιλανε για κατι αλλο.

---

ούτε εγώ θα διαφωνήσω με αυτή την οπτική, η οποία στηρίζεται σε μία πολύ λογική βάση, αλλά δεν φωτίζει καθόλου την συναισθηματική πλευρά του ζητήματος και υπεραπλουστεύει τα πράγματα. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη την χειριστικότητα που υπάρχει και αποπροσανατολίζει. Δεν μιλάμε απλά για μία απλή κωλοσυμπεριφορά, αλλά μία συμπεριφορά που εμπεριέχει μεγάλη ενοχοποίηση και έντονες εναλλαγές. Αυτό που κάνει την διαφορά σύμφωνα με την δική μου οπτική στο αν υπάρχει ή όχι διαταραχή, αφορά την πιθανότητα του κατά πόσο θα μπορούσε να αλλάξει κάτι ή όχι. Όλοι μας θέλουμε να πιστεύουμε στις περιπτώσεις αυτές ότι κάτι θα αλλάξει, θα βελτιωθεί, με προσπάθεια και υπομονή και αγάπη.... Η επίγνωση λοιπόν της ύπαρξης οριακής σκοτώνει κάθε ελπίδα και πίστη προς αυτή την κατεύθυνση και λυτρώνει. Είναι σαν να προσπαθείς να κάνεις έναν ανάπηρο να περπατήσει.

Quote:

---

μιας και λειπει λοιπον ο διαολος, και για τους λογους που ειπε και η ελισαβετ πιο πανω, λεω να κανω λιγο τον δικηγορο του.
οκ, λοιπον, ο αλλος ειναι οριακος η μεθοριακος και φερεται τοσο ασχημα και απαλευτα.
τα δικα μας ορια που βρισκονται;;;
στην ποση ανοχη ειμαστε "φυσιολογικοι" και στην ποση ανοχη σημαινει οτι εχουμε κι εμεις καποια αλλη διαταραχη ή ψυχικο προβλημα , δεν ξερω τι ακριβως ΚΑΙ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ;;;;
ολοι εσεις που τους βριζετε (με το δικιο σας υποθετω) ποσο χρονο δικαιολογησατε στον εαυτο σας να ανεχεται τετοιες καταστασεις;;;
διαβασα για χρονια και ζαμανια εδω. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΥΓΑΤΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑ;;;
εεεε;

---

Και η δικιά μου ήταν απάλευτη αλλά πολλές φορές συμπεριφερόταν σαν γατούλα, ξέρεις γιατί? Γιατί είχα άκαμπτα όρια και τα τηρούσα. Οι βασικές συμβουλές που δίνουν οι ειδικοί στους συντρόφους οριακών είναι 1. όρια και 2. μικρές προσδοκίες. Στο δεύτερο δεν τα πήγα τόσο καλά. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μία εμμονή από την πλευρά σου να χαρακτηρίσεις διαταραγμένους όσους είχαν μακροχρόνια σχέση με μία διαταραχή. Αυτό μπορεί να ισχύει μπορεί και όχι. Στις περισσότερες περιπτώσεις η σχέση μεταξύ δύο διαταραγμένων δεν μπορεί να διαρκεί πολύ. Αυτό πάλι δεν σημαίνει ότι κάποιος που είχε μικρή σχέση είναι διαταραγμένος. Υπάρχει όμως και η άλλη περίπτωση, ότι ο σύντροφος μίας οριακής να είχε το ψυχικό σθένος και τα κατάλληλα εφόδια για να σταθεί στην σχέση αυτή για πολύ καιρό. Εγώ ας πούμε ήμουν η μεγαλύτερη σχέση που έκανε ποτέ αυτή η γυναίκα τυχαίο? Μπορεί δλδ να μην έχει να κάνει μόνο με αντοχή αλλά και με την ικανότητα που διαθέτει ο καθένας.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Στο πρώτο σκέλος συμφωνώ απόλυτα. Για να διατηρηθεί μια σχέση δεν παίζει ρόλο από ΤΙ προκαλείται μια συμπεριφορά, μετράει μόνο το κάτα πόσο μπορείς να την δεχτείς. Εκεί που παίζει ρόλο (τουλάχιστον για μένα) είναι στο πόσο εύκολα θα μπορέσω να συγχωρέσω και να ηρεμήσω μέσα μου. Είναι διαφορετικό δηλαδή να ξέρω ότι ο άλλος φέρθηκε όπως φέρθηκε γιατί είναι σκατοχαρακτήρας και διαφορετικό να ξέρω πως είχε κάποια διαταραχή και φέρθηκε έτσι.

Στα υπόλοιπα που λες νομίζω έχει απαντήσει ο aeolus, προσπάθησε να εξηγήσει γιατί έμεινε τόσο αν και νομίζω πως είναι πολύ νωρίς για εκείνον ακόμα για να βγάλει συμπεράσματα.
Εγώ που δεν έμεινα χρόνια αλλά και πάλι θεωρώ ότι έμεινα παραπάνω από όσο θα πρεπε, να σου πω πως όλα αυτά που περιέγραψα εδώ με τις χειριστικές συμπεριφορές κτλ, δεν γινόταν αντιληπτά τότε που συνέβαιναν. Ήταν τόσο καλό το υπόλοιπο κομμάτι της σχέσης που είναι σα να κάλυπτε ο, τι άλλο υπήρχε. Για κάμποσους μήνες εγώ ένιωθα πως βρίσκομαι στην τέλεια σχέση και δεν πίστευα στην "τύχη" μου. Όλα τα παρατράγουδα έγιναν αργότερα και μαζεμένα και τόσο γρήγορα που δεν προλάβαινα να καταλάβω από πού μου ήρθαν. Και αν δεν έφτανε στο τελείως άκρο (εκεί που κατάλαβα πια ότι έχει ξεφύγει του φυσιολογικού) είναι πολύ πιθανό τα άλλα να τα δεχόμουν κι άλλο και να περνούσε κάμποσος καιρός έτσι μέχρι να έφτανα να πω ότι φεύγω. Ήμουν "τυχερή" κατά μια έννοια, γιατί λόγω κάποιων συνθηκών του βγήκε όλο αυτό μαζεμένο και έτσι η απόφαση του να φύγω ήταν μονόδρομος.

Οπότε μπορώ να καταλάβω και τον θεματοθέτη και άλλους πιθανόν που μένουν και συνεχίζει να τραβάει αυτή η ιστορία σε χρόνο, αν τα δείγματα που δείχνει ο άλλος δεν φτάνουν στα άκρα. Δεν μπορώ να στο εξηγήσω επαρκώς αλλά γίνεται πολύ "ύπουλα" και υπόγεια όλο αυτό, ένας ερωτευμένος άνθρωπος δεν μπορεί να τα αντιληφθεί την στιγμή που συμβαίνουν. Μην ξεχνάς πως οι σχέσεις όλων των ειδών λειτουργούν λίγο και ως ζυγαριά, είναι τα καλά από την μια και τα άσχημα από την άλλη. Στις περιπτώσεις που συζητάμε τα καλά είναι όντως καλά και παρά την ύπαρξη των άσχημων η ζυγαριά αργεί να γείρει.

---

με εκφράζουν απόλυτα τα όσα γράφεις. Και μία ερώτηση: λες ότι: "Είναι διαφορετικό δηλαδή να ξέρω ότι ο άλλος φέρθηκε όπως φέρθηκε γιατί είναι σκατοχαρακτήρας και διαφορετικό να ξέρω πως είχε κάποια διαταραχή και φέρθηκε έτσι.". Τι εννοείς? δλδ η γνώση αυτή σε τι επηρεάζει?

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

με εκφράζουν απόλυτα τα όσα γράφεις. Και μία ερώτηση: λες ότι: "Είναι διαφορετικό δηλαδή να ξέρω ότι ο άλλος φέρθηκε όπως φέρθηκε γιατί είναι σκατοχαρακτήρας και διαφορετικό να ξέρω πως είχε κάποια διαταραχή και φέρθηκε έτσι.". Τι εννοείς? δλδ η γνώση αυτή σε τι επηρεάζει?

---

Μιλώ για το κομμάτι της διαχείρισης του χωρισμού και της προσωπικής μου ηρεμίας μετά το τέλος αυτής της σχέσης. Από αυτή τη σχέση βγήκα διαλυμένη στην κυριολεξία ψυχικά και σωματικά. Πρώτον είχα απίστευτες τύψεις ότι εγώ το προκάλεσα όλο αυτό. Η παραδοχή του ψυχολόγου μου ότι μιλάμε για διαταραχή κι ότι δεν μπορεί να είχε καμιά σχέση με την δική μου συμπεριφορά γιατί προυπήρχε έτσι κι αλλιώς, μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, αλλά για μένα ήταν βοηθητικό σε εκείνη την φάση. Και για να καταλάβω ότι δεν έφταιγα και για να με "δικαιολογήσω" στο πώς είναι δυνατόν να μην το πήρα χαμπάρι νωρίτερα.

Σε δευτερο επίπεδο με βοήθησε στο να τον συγχωρήσω. Όσο άρχισα να καταλαβαίνω ότι δεν ήταν η πρόθεση του να με πληγώσει, ότι δεν ήταν κακός άνθρωπος που το έκανε αυτό, ότι αυτός φοβόταν περισσότερο από μένα και ο, τι έκανε το έκανε από φόβο και για να προστατεύσει τον εαυτό του, τόσο περισσότερο μπορούσα να ηρεμήσω απτον θυμό μου και να τον συγχωρήσω (για να είμαι εγώ καλά πια, δεν συζητώ για να γυρίσω πίσω βεβαίως)

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

ούτε εγώ θα διαφωνήσω με αυτή την οπτική, η οποία στηρίζεται σε μία πολύ λογική βάση, αλλά δεν φωτίζει καθόλου την συναισθηματική πλευρά του ζητήματος και υπεραπλουστεύει τα πράγματα. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη την χειριστικότητα που υπάρχει και αποπροσανατολίζει. Δεν μιλάμε απλά για μία απλή κωλοσυμπεριφορά, αλλά μία συμπεριφορά που εμπεριέχει μεγάλη ενοχοποίηση και έντονες εναλλαγές. Αυτό που κάνει την διαφορά σύμφωνα με την δική μου οπτική στο αν υπάρχει ή όχι διαταραχή, αφορά την πιθανότητα του κατά πόσο θα μπορούσε να αλλάξει κάτι ή όχι. Όλοι μας θέλουμε να πιστεύουμε στις περιπτώσεις αυτές ότι κάτι θα αλλάξει, θα βελτιωθεί, με προσπάθεια και υπομονή και αγάπη.... Η επίγνωση λοιπόν της ύπαρξης οριακής σκοτώνει κάθε ελπίδα και πίστη προς αυτή την κατεύθυνση και λυτρώνει. Είναι σαν να προσπαθείς να κάνεις έναν ανάπηρο να περπατήσει.




Και η δικιά μου ήταν απάλευτη αλλά πολλές φορές συμπεριφερόταν σαν γατούλα, ξέρεις γιατί? Γιατί είχα άκαμπτα όρια και τα τηρούσα. Οι βασικές συμβουλές που δίνουν οι ειδικοί στους συντρόφους οριακών είναι 1. όρια και 2. μικρές προσδοκίες. Στο δεύτερο δεν τα πήγα τόσο καλά. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μία εμμονή από την πλευρά σου να χαρακτηρίσεις διαταραγμένους όσους είχαν μακροχρόνια σχέση με μία διαταραχή. Αυτό μπορεί να ισχύει μπορεί και όχι. Στις περισσότερες περιπτώσεις η σχέση μεταξύ δύο διαταραγμένων δεν μπορεί να διαρκεί πολύ. Αυτό πάλι δεν σημαίνει ότι κάποιος που είχε μικρή σχέση είναι διαταραγμένος. Υπάρχει όμως και η άλλη περίπτωση, ότι ο σύντροφος μίας οριακής να είχε το ψυχικό σθένος και τα κατάλληλα εφόδια για να σταθεί στην σχέση αυτή για πολύ καιρό. Εγώ ας πούμε ήμουν η μεγαλύτερη σχέση που έκανε ποτέ αυτή η γυναίκα τυχαίο? Μπορεί δλδ να μην έχει να κάνει μόνο με αντοχή αλλά και με την ικανότητα που διαθέτει ο καθένας.

---

Αυτό που λες για την αντοχή νομίζω ότι έχει μια βάση. Και κρίνω από τον εαυτό μου πάλι που δεν είχα καμιά αντοχή κι ούτε νομίζω ότι τήρησα καθόλου αυτά που λες περί ορίων και χαμηλών προσδοκιών. Ίσως σε μένα δεν κράτησε πολύ και έφτασε γρήγορα στα άκρα γιατί βρήκε πρόσφορο έδαφος στο κομμάτι των ενοχών μου. Ήμουν έτοιμη να δεχτώ ότι φταίω ακόμα και για την τρύπα του όζοντος, του έδινα την άνεση να με κατηγορήσει για οτιδήποτε ανά πάσα στιγμή και έτσι προφανώς του έδωσα την άισθηση ότι μπορεί να κάνει ο, τι γουστάρει χωρίς να βρίσκει αντίσταση. Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, όσες φορές έβαλα σαφή όρια και είπα μέχρι εδώ, εκείνος αντί να θυμώσει περισσότερο όπως θα περίμενα, μαζευόταν , μερικές φορές μου χε δώσει την αίσθηση ότι φοβόταν κιόλας, έκανε πίσω.