Ιδιοπαθης τρόμος

Η ξαδερφή μου ενώ το είχε χρόνια αποφάσισε να το ψάξει πιο πολύ γύρω στα 30τόσα γιατί άρχισε εκείνη την εποχή να έχει ανασφάλειες ότι την παρατηρούσε ο κόσμος. Εκείνη την εποχή ήταν πιεσμένη ψυχολογικά και είχε πράγματι αυξηθεί το τρέμουλο, ανεπαίσθητα μεν, αλλά είχε αυξηθεί. Αυτό που της είπε ο γιατρός είναι ότι μπορεί να της δώσει χάπια αν θέλει, αλλά μόλις τα σταματήσει το τρέμουλο θα επανέλθει, δεν θεραπεύεται αυτό, είναι αυτοάνοσο. Από τη στιγμή που π.χ. δεν είναι σερβιτόρα να κρατάει δίσκο, που δεν την ενοχλεί στην καθημερινότητά της ιδιαίτερα αυτό το πράγμα, ο γιατρός δεν το βρήκε απαραίτητο να δώσει αγωγή, μόνο αν το ήθελε η ίδια. Και πράγματι και η ίδια δεν βρήκε λόγο να πάρει αγωγή.

Αυτό που της τόνισε ο γιατρός είναι ότι αυτό το πράγμα θα παραμείνει το ίδιο και δεν θα αυξηθεί παρά ίσως μετά από πάρα πολλά χρόνια από παθολογικής άποψης. Αλλά ότι η εκάστοτε ψυχολογική κατάσταση του καθενός καθώς και ο τρόπος ζωής επηρεάζει παροδικά το τρέμουλο. Αν ας πούμε κάποιος έχει μια εποχή άγχος για κάτι ή εάν πίνει 10 καφέδες και κοιμάται 3 ώρες το 24ωρο, είναι λογικό το τρέμουλο να αυξηθεί. Μόλις ηρεμήσει και ακολουθεί και καλύτερο τρόπο ζωής, το τρέμουλο θα έρθει πάλι στα "φυσιολογικά" του επίπεδα.

Νομίζω Νοσηρή έχεις αναφέρει ότι παίρνεις ηρεμιστικά και ότι είχες συμπτώματα ΓΑΔ. Αν είναι έτσι, δεν θεωρώ άσχετη την επιδείνωση του ιδιοπαθή τρόμου. Μπορεί μόλις φιάξει η ΓΑΔ να μειωθεί και το τρέμουλο.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Καλημέρα
Καταρχάς να πω ότι δεν ήξερα καν την ύπαρξη τέτοιας νόσου όποτε διαβάζω απλά ο, τι γράφετε εδώ.
Καταλαβαίνω ότι σε αγχώνει και είναι λογικό .

ΤΟ θετικό είναι πως μοιάζει ακίνδυνη, εννοώ δεν είναι κάτι που απειλεί την ζωή σου, αλλά όσο απλό κι αν είναι κάτι όταν μας περιορίζει στην καθημερινότητα μας φυσικά και μας ενοχλεί.

Εφόσον τώρα ξεκίνησες τα χάπια και βλέπεις βελτίωση αυτό είναι πολύ καλό, αλλά θα σου πρότεινα σε μεταγενέστερο χρόνο να το ψάξεις περαιτέρω. Αν η ιατρική η μόνη λύση που μπορεί να σου προσφέρει είναι τα χάπια για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, στην θέση σου θα προσπαθούσα να βρω κ εναλλακτικούς τρόπους αργότερα μήπως και βοηθηθώ. Πολλοί άνθρωποι έχουν βοηθηθεί σε διάφορα θέματα πχ με τον βελονισμό (δεν έχω ιδέα τι μπορεί να κάνει στην συγκεκριμένη νόσο) ή την ομοιοπαθητική. Γενικά ψάξτο! Μην το αφήσεις απλά να παίρνεις χάπια για όλη σου την ζωή αν μπορεί να βρεθεί ένας άλλος τρόπος. Όχι πως είναι κακό να παίρνεις χάπια αν δεν υπάρχει άλλη λύση...αλλά αξίζει να το προσπαθήσεις.

---

Επειδή είναι τελειως καινούρια πάθηση ειμαι αρχικά πελαγωμενη.ναι δεν απειλεί την ζωή μου αλλά σκέπτομαι μήπως αργότερα προχωρήσει και στα πόδια και ειμαι εντελώς αδύναμη να κάνω το οτιδήποτε.. Σε ευχαριστώ για το μήνυμα σου, θα ψάξω και εγώ οσο μπορω εναλλακτικό τροπο

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Η ξαδερφή μου ενώ το είχε χρόνια αποφάσισε να το ψάξει πιο πολύ γύρω στα 30τόσα γιατί άρχισε εκείνη την εποχή να έχει ανασφάλειες ότι την παρατηρούσε ο κόσμος. Εκείνη την εποχή ήταν πιεσμένη ψυχολογικά και είχε πράγματι αυξηθεί το τρέμουλο, ανεπαίσθητα μεν, αλλά είχε αυξηθεί. Αυτό που της είπε ο γιατρός είναι ότι μπορεί να της δώσει χάπια αν θέλει, αλλά μόλις τα σταματήσει το τρέμουλο θα επανέλθει, δεν θεραπεύεται αυτό, είναι αυτοάνοσο. Από τη στιγμή που π.χ. δεν είναι σερβιτόρα να κρατάει δίσκο, που δεν την ενοχλεί στην καθημερινότητά της ιδιαίτερα αυτό το πράγμα, ο γιατρός δεν το βρήκε απαραίτητο να δώσει αγωγή, μόνο αν το ήθελε η ίδια. Και πράγματι και η ίδια δεν βρήκε λόγο να πάρει αγωγή.

Αυτό που της τόνισε ο γιατρός είναι ότι αυτό το πράγμα θα παραμείνει το ίδιο και δεν θα αυξηθεί παρά ίσως μετά από πάρα πολλά χρόνια από παθολογικής άποψης. Αλλά ότι η εκάστοτε ψυχολογική κατάσταση του καθενός καθώς και ο τρόπος ζωής επηρεάζει παροδικά το τρέμουλο. Αν ας πούμε κάποιος έχει μια εποχή άγχος για κάτι ή εάν πίνει 10 καφέδες και κοιμάται 3 ώρες το 24ωρο, είναι λογικό το τρέμουλο να αυξηθεί. Μόλις ηρεμήσει και ακολουθεί και καλύτερο τρόπο ζωής, το τρέμουλο θα έρθει πάλι στα "φυσιολογικά" του επίπεδα.

Νομίζω Νοσηρή έχεις αναφέρει ότι παίρνεις ηρεμιστικά και ότι είχες συμπτώματα ΓΑΔ. Αν είναι έτσι, δεν θεωρώ άσχετη την επιδείνωση του ιδιοπαθή τρόμου. Μπορεί μόλις φιάξει η ΓΑΔ να μειωθεί και το τρέμουλο.

---

Ναι παίρνω χαπια αλλα δεν ειμαι καθόλου αγχωμένη... Δλδ χαμός να γίνει δίπλα μου θα δείξω απάθεια, άσε που λογω ζαναξ όπως μου είπε η γιατρός θα έπρεπε κανονικά να μην τρέμω γιατί τα δινουν κ σαν θεραπεία για τον ιδιοπαθη τρομο. Εμενα με επηρεάζει, και οι 3 σχολές που τελείωσα θέλουν σταθερό χέρι γιατί έχουν να κάνουν με βελόνες. Και δεν ειναι μονο επικίνδυνο για τον άλλον αλλα κ για μενα γιατί στο παρελθόν που έκανα την πρακτική μου σαν νοσηλευτρια εξαιτίας του τρομου τρυπηθηκα 2 φορες απο χρησιμοποιημενη σύριγγα .

Καμιά φορά τα ψυχοφάρμακα είναι σαν να ρίχνεις λάδι σε τρικυμισμένα νερά. Από πάνω ηρεμία, από κάτω τρικυμία. Μήπως αυτό που σε ενοχλούσε φαίνεται να έχει καταλαγιάσει αλλά κατά βάθος είναι ακόμα εκεί και σε τσιγκλάει; Δεν ξέρω, υποθέσεις κάνω.

Πάντως δώσε λίγο καιρό στην αγωγή να δεις πως θα εξελιχθεί το θέμα,πιστεύω ότι θα είσαι σταθερά από εδώ και μπρος.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καμιά φορά τα ψυχοφάρμακα είναι σαν να ρίχνεις λάδι σε τρικυμισμένα νερά. Από πάνω ηρεμία, από κάτω τρικυμία. Μήπως αυτό που σε ενοχλούσε φαίνεται να έχει καταλαγιάσει αλλά κατά βάθος είναι ακόμα εκεί και σε τσιγκλάει; Δεν ξέρω, υποθέσεις κάνω.

Πάντως δώσε λίγο καιρό στην αγωγή να δεις πως θα εξελιχθεί το θέμα,πιστεύω ότι θα είσαι σταθερά από εδώ και μπρος.

---

Οχι γιατί δεν έχω και κάποιον λόγο να αγχωθεί περα απο τον τρομο που δε τρελαίνομαι για να σου πω την αλήθεια. Στην αγωγή ανταποκρινομαι πολυ καλα.. Αφού ειχε τροχαίο ο κολλητός μου και έτρεχα ξημερωμα νοσοκομεια και δεν ετρεμα καθόλου. Δλδ καινσε κατάσταση στρες με τα χαπια ειμαι κάτι παραπάνω από τέλεια. Μακάρι να μείνω έτσι

Γειά σας. Έχω κ γω ίδιοπάθη τρόμο. Είμαι 40 και έχει ξεκινήσει από τα 20να φαίνεται σιγά σιγά. Λοιπόν το κληρονόμησα από τη μάνα μου η οποία το έχει ψάξει γενικώς κ δεν υπάρχει θεραπεία. Κάποια φορά είχε ακούσει ότι θεραπεύεται με εγχείρηση στο κεφάλι βάζοντας ηλεκτροδια(κάτι τέτοιο). Εγχείρηση που ούτε καν εγώ θα την έκανα. Πάντως αν θέλετε την γνώμη μου το μυστικό είναι η ηρεμία. Όσο πιο ήρεμος είμαι τόσο λιγότερο φαίνεται. Μάλιστα μπορώ να πω ότι έχει μειωθεί λίγο ελλατωνοντας τσιγάρο κ καφέ. Η γυμναστική κάνει καλό κ γενικώς η εκτόνωση. Η μάνα μου έπαιρνε και ηρεμιστικά για να μη φαίνεται. Τώρα τα έχει κόψει κ τρέμει πιο λίγο. Γιατι; επειδή έχει ηρεμήσει γενικώς.σιγουρα μεγαλώνοντας επειδινωνεται αλλά όχι πολύ πιστεύω.

Quote:

---

Originally Posted by driveme

Γειά σας. Έχω κ γω ίδιοπάθη τρόμο. Είμαι 40 και έχει ξεκινήσει από τα 20να φαίνεται σιγά σιγά. Λοιπόν το κληρονόμησα από τη μάνα μου η οποία το έχει ψάξει γενικώς κ δεν υπάρχει θεραπεία. Κάποια φορά είχε ακούσει ότι θεραπεύεται με εγχείρηση στο κεφάλι βάζοντας ηλεκτροδια(κάτι τέτοιο). Εγχείρηση που ούτε καν εγώ θα την έκανα. Πάντως αν θέλετε την γνώμη μου το μυστικό είναι η ηρεμία. Όσο πιο ήρεμος είμαι τόσο λιγότερο φαίνεται. Μάλιστα μπορώ να πω ότι έχει μειωθεί λίγο ελλατωνοντας τσιγάρο κ καφέ. Η γυμναστική κάνει καλό κ γενικώς η εκτόνωση. Η μάνα μου έπαιρνε και ηρεμιστικά για να μη φαίνεται. Τώρα τα έχει κόψει κ τρέμει πιο λίγο. Γιατι; επειδή έχει ηρεμήσει γενικώς.σιγουρα μεγαλώνοντας επειδινωνεται αλλά όχι πολύ πιστεύω.

---

Καλησπέρα. Σε ευχαριστώ καταρχάς που απάντησες. Ειμαι σε μια περίοδο που εχω απόλυτη ηρεμία στη ζωή μου, ολα κυλούν ομαλα και ειμαι σε αγωγή με αντικαταθλιπτικα και αγχολυτικα και οπως θεωρεί και ο ψυχιατρος μου ειναι πλήρως ρυθμισμένη, αλλα και εγώ παράπονο δεν έχω. Παρολαυτα τον τελευταίο ενα χρονο εχω χειροτέρεψει πολυ σε σημείο οι απλές πράξεις της καθημερινότητας να μου φαίνονται βουνό. Σε αυτό το σημείο να σου πω οτι ειμαι σε αγωγή που με έχει βοηθήσει πολυ, το μελλον φοβάμαι. Με την αγωγή όμως ειμαι μια χαρα και μπορώ να ανταποκρινομαι στις οποίες υποχρεώσεις μου. Γυμναστική εκανα πριν ξεκινήσω τις ταχυκαρδίες αλλα προσωπικά δε με βοηθουσε. Ισα ισα ετρεμα πιο πολυ, διαβασα οτι συμβαίνει αμα κουραζεσαι οτι γίνεται πιο έντονος ο τρόμος. Αυτό ακριβώς που ειπες με φοβιζει οτι θα χειροτέρεψω αργοτερα γιατί ηδη νιώθω τελείως κουλή. Έχεις μονο στα χέρια τρομο;

αν καταλαβα τι λες ενοεις οτι καπιο μερος του εγκεφαλου δεν ηρεμει ποτε με αποτελεσμα αυτο που λες μου κανει εντυπωση γιατι εχω γνωστο ατομο με αυτα τα χαρακτηριστικα και εχω πλεον την εντυπωση οτι δε τον γνωρισα ποτε

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αν καταλαβα τι λες ενοεις οτι καπιο μερος του εγκεφαλου δεν ηρεμει ποτε με αποτελεσμα αυτο που λες μου κανει εντυπωση γιατι εχω γνωστο ατομο με αυτα τα χαρακτηριστικα και εχω πλεον την εντυπωση οτι δε τον γνωρισα ποτε

---

Υποτίθεται οτι ενα μερος του εγκεφάλου στέλνει λανθασμένα μηνύματα. Τωρα τι και πως μη ρωτήσεις δε ξέρω και εγώ παραπανω.

εγω εχω την εντυπωση οτι αυτη ειναι η φυση σου γι αυτο δε διορθωνεται οπως γραφει πιο πανω τωρα το πως γινεται αυτο δε ξερω αυτο που λεει με τα ηλεκτροδια ενοει να καταστρεψει το μερος αυτο του εγκεφαλου.

Ξεκίνησε από τα χέρια τα οποία ακόμη τρέμουν αλλά έχω την εντύπωση ότι έχει μειωθεί εκεί. Αν συγχιστω τρέμει το κεφάλι μου για λίγο μέχρι να ηρεμήσω. Εγώ το έχω χρόνια κ το έχω συνηθίσει. Λέγεται και οικογένης τρόμος αλλιώς. Είναι λάθος του DNA κ συνήθως κληρονομειται. Πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Χάπια δεν έχω πάρει ακόμη και ούτε στο άμεσο μέλλον πρόκειται. Δεν τα γουστάρω.εχω μάθει ας πούμε να τρώω με το δεξί χέρι γιατί με το αριστερό τρέμει το πηρουνι. Και πάνω απ όλα να προσπαθείς να μην αγχώνεσαι. Όσο αγχώνεσαι να μην φαίνεται αν βγεις έξω τόσο πιο πολύ θα φαίνεται. Εμένα όταν με ρωτάνε τους το λέω η τους κάνω πλάκα;) χαλάρωσε, κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κατι έχουν, απλά εμάς φαινεται

Quote:

---

Originally Posted by driveme

Ξεκίνησε από τα χέρια τα οποία ακόμη τρέμουν αλλά έχω την εντύπωση ότι έχει μειωθεί εκεί. Αν συγχιστω τρέμει το κεφάλι μου για λίγο μέχρι να ηρεμήσω. Εγώ το έχω χρόνια κ το έχω συνηθίσει. Λέγεται και οικογένης τρόμος αλλιώς. Είναι λάθος του DNA κ συνήθως κληρονομειται. Πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Χάπια δεν έχω πάρει ακόμη και ούτε στο άμεσο μέλλον πρόκειται. Δεν τα γουστάρω.εχω μάθει ας πούμε να τρώω με το δεξί χέρι γιατί με το αριστερό τρέμει το πηρουνι. Και πάνω απ όλα να προσπαθείς να μην αγχώνεσαι. Όσο αγχώνεσαι να μην φαίνεται αν βγεις έξω τόσο πιο πολύ θα φαίνεται. Εμένα όταν με ρωτάνε τους το λέω η τους κάνω πλάκα;) χαλάρωσε, κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κατι έχουν, απλά εμάς φαινεται

---

Δεν είναι μονο το τι φαίνεται. Εγω δίχως αγωγή δε μπορώ να πιασω το πιρούνι μου να φάω. Δυσκολεύομαι φουλ στη καθημερινότητα...το να με κοιτούν περίεργα που συμβαίνει ειναι το λιγότερο. Ειδικα στα φαρμακεία που πηγαίνω για ζαναξ. Θα σκεφτονται στανταρ οτι ειμαι πρεζακι και με κοιτούν λοξα αλλα ακομα κ αυτό δε με ενοχλεί. Το μονο που με ενοχλεί ειναι η δυσκολία στις κινήσεις. Ακομα κ τωρα με τα χαπια αν κουράστω λίγο αρχίζει. Στα πόδια σου δεν εχεις κατι ε;

Όχι στα πόδια δεν έχω. Τα ζαναξ γιατί τα παίρνεις; μήπως να τα κόψεις κάποια στιγμή; δεν εθιζουν;

Quote:

---

Originally Posted by driveme

Όχι στα πόδια δεν έχω. Τα ζαναξ γιατί τα παίρνεις; μήπως να τα κόψεις κάποια στιγμή; δεν εθιζουν;

---

Για κρίσεις πανικού αλλα τα δίνουν κ σα θεραπεία για τον τρομο