Έχω αδερφές. Με τους δικούς μου γενικώς δεν πολυσυζητάω γιατί δεν έχουμε δέσιμο και δεν καταλαβαίνουν και το λέω γιατί παρατηρώ το πως μιλάνε γενικά και το πως φαίρονται. Και δεν έχει σημασία αυτό αυτό που είπες...
Printable View
μονοι μασ μεγαλωσαμε απλα εγω δουλευα κι ειμαι πιο ψημενοσ οι γονεισ σου σε βλεπουν σαν ανθρωπο και προσπαθουν να σε διαχειριστουν οχι εκμεταλευτουν διαχειριστουν πρεπει να μαθεισ πρωτα την αληθεια για μερικα πραγματα και μετα θα δεισ οτι συναισθηματα οταν ολα ειναι ευκολα δεν εχει πρεπει να σε δεσει μια εμπειρια προσπαθησε να μαθεισ την αληθεια
Εγώ από την άλλη δεν προσπάθησα ποτέ να κάνω παρέες. Είχα κατ' αρχήν την υποχρεωτική παρέα των συμμαθητών στο σχολείο αλλά ένιωθα μια χαρά μόνος μου εκτός. Έτσι έγινε και δεν είχα ποτέ ούτε έναν φίλο.
Τι μπορεί να είναι αυτό το πολύ μεγάλο κακό;
Δεν ξέρω τι συνήθως συμβαίνει μεταξύ φίλων, αλλά αν υπάρχει αγάπη και ειλικρίνεια λογικά η μεγάλη δοτικότητα δε θα έπρεπε να δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Πιστεύω όμως ότι αυτό προϋποθέτει και την αντίστοιχη ψυχοσύνθεση.
Ναι, δε λέω, αλλά πολλές φορές η βοήθεια που προσφέρεις σε κάποιον, ακόμα κι αν δεν είναι υλική, μπορεί να συνδέεται έμμεσα με υλικά αγαθά ή απολαβές. Είναι φυσική απόρροια της υλικής φύσης μας. Ακριβώς όμως λόγω αυτής της φύσης χρειάζεται μεγάλη προσοχή σε ποιον (και όταν) παρέχεις υλική βοήθεια, γιατί μπορεί να οδηγηθείς εύκολα σε δυσάρεστες καταστάσεις.
Όντως, έτσι δε γίνεται κουβέντα. Στη θέση σου θα τον άφηνα ήσυχο και ας επικοινωνούσε ο ίδιος αν ήθελε κάτι.
Πώς σχημάτισες την εικόνα ότι μάλλον είναι αυτός που ψάχνεις; Έχετε κοινό κάτι που είναι πολύ σημαντικό και για τους δύο; Ένιωθες ψυχική εγγύτητα;
Γι'αυτό έχω σταματήσει..αν από τη στιγμή σε παρέα νιώθεις μόνος σου, κάτι δεν πάει καλά. Σε κάνουν να νιώθεις οπότε και εγώ σταμάτησα.
Τι μπορεί να είναι το κακό; Παράδειγμα να μου κρύψει μυστικό για πολύ καιρό, να μου μιλήσει για κάτι που είδε σε εμένα μπροστά σε όλους κάτι ενώ θα μπορούσε να το πει όταν θα ήμασταν μόνοι, όταν έκανε μια πολύ άσχημη πλάκα και δεν ζήτησε συγγνώμη γι'αυτό και ξέρω πότε μια πλάκα είναι πλάκα. Γενικά δεν παραδέχεται τα λάθη του και νομίζοντας έτσι ότι όλα λύνονται από μόνα τους με τον καιρό κτλ.
Όλα αυτά μου έχουν κάνει πλέον να μην χαίρομαι για αυτόν και να μου άλλαξε την άποψή μου για αυτόν.
Αυτά που λες δυστυχώς δεν έγιναν. Τουλάχιστον έτσι νιώθω εγώ. Και αυτό που λες.. Οκ...απλά ρε συ κουράστηκα να δείχνω ευαισθησία και να προσπαθώ να βοηθάω τον άλλον από τη στιγμή που αυτός δεν κάνει κάτι το αντίστοιχο. Πολλές φορές με κάνει να νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνει. Δεν ξέρω ίσως να φταίει ότι δεν μπορεί να δείξει ευαισθησία ή να μην εκφράζεται κτλ.
Χάρες έχω κάνει πολλές φορές και αυτό με κούρασε στο max. Χαιρόμουν που τον βοηθούσα αλλά μετά από καιρό αυτό άλλαξε. Και αυτό γιατί δεν καταλάβαινε μετά από συζητήσεις, γιατί έκραζε μπλα μπλα μπλα. Και το σημαντικότερο από όλα να δείξεις και με τα λόγια και με την πράξη ότι τον καταλαβαίνεις τον άλλον με ευαισθησία και συναίσθημα κτλ κτλ.
Με έχει φτάσει στο σημείο να αγχώνομαι για το τι να του πω και να καθυστερώ να απαντήσω στο τηλ ενώ πριν δεν γινόταν αυτό. Πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα τόσο έντονο άγχος ότι κάτι δεν πάει καλά!
Αυτό έκανα αλλά ρε συ το θέμα είναι ότι όποιο θέμα δεν λύνεται, χειροτερεύει..τουλάχιστον για μένα. Να τα ξεχάσω; Αδύνατον.
Δεν σχημάτισα.. Απλά στην αρχή έδειχνε οκ τύπος, συμπαθητικός και γενικά μου έδειξε ότι θα μπορούσα να τον εμπιστευτώ. Σιγά σιγά έγινε αυτό που είπα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και μέσα σε λίγο καιρό όλα αυτά άλλαξαν.
Κοινά δεν έχουμε πολλά πέρα από το ότι τελειώσαμε την ίδια σχολή και ας πούμε κάποια προσωπικά... Όσο για ψυχική εγγύτητα...όχι.. γι'αυτό αποφεύγω να συζητάω κάποια προβλήματα...
Περιγράφεις μια πολλαπλά δυσλειτουργική σχέση. Θα έλεγα ότι πνέει τα λοίσθια.
Είναι αυτό που είπα πριν: έχεις επενδύσει συναισθηματικά και αυτό πονάει.
Οι κοινές σπουδές είναι κάτι σημαντικό αλλά δεν αποτελούν εγγύηση ότι μπορείς να έρθεις τόσο κοντά με κάποιον. Μπορεί να βρεις άτομα σε άλλα γνωστικά πεδία, ή χωρίς κάποια ιδιαίτερη κατάρτιση, που να είναι πιο κοντά ψυχικά σε σένα απ' όσο ένας συμπαθητικός συμφοιτητής σου.
Ναι όπως τα λες.
Και να φανταστείς εγώ είχα πει ότι όποτε με χρειαστεί (για σημαντικά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή) ότι θα είμαι εκεί και αυτός με θεώρησε δεδομένο..δηλαδή αν είναι δυνατόν.
Έχεις δίκιο σε αυτό. Έχω κάνει ένα λάθος να επενδύσω χρόνο και κόπο στη ψεύτικη ''φιλία'' με αυτόν. Δεν πειράζει τουλάχιστον έμαθα κάτι από αυτό και να προσέχω περισσότερο την επόμενη φορά. Η πληγή ή το σημάδι θα μου μείνει αλλά αυτό θα με κάνει δυνατό για την επόμενη φορά.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τις χρήσιμες απαντήσεις που έδωσες. Το εκτιμάω πολύ :)
Εύχομαι να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος για αυτούς που το αξίζουν.