Originally Posted by
boo
εχεις δικιο sonia. πρεπει λιγο λιγο να τα σκεφτομαι.απλα οτι κανω το συγκρινω με αυτο που θα ηθελα πραγματικα να κανω.ετσι δημιουργειται το ανικανοποιητο μεσα μου και με κατατρωει..
αυτο που με στεναχωρει και δε μ αρεσει καθολου ειναι οτι βλεπω τα ονειρα μου να χανονται και να μην υπαρχει τροπος να τα πραγματοποιησω γιατι ειναι ανεφικτο τη δεδοομενη στιγμη να γινει.
ναι για βιοποριστικους λογους μπηκα στη σχολη και για να κανω κατι να γεμιζω τη μερα μου, να κοινωνικοποιουμαι κλπ
εχω κανει και μακροχρονιες σχεσεις και συντομοτερες
εχω βγαλει και αλλο πτυχιο στα νιατα μου αλλα ειχε πολυ σκληρα ωραρια στη δουλεια και το παρατησα.επιλογη του πατερα μου ηταν εκεινη η σχολη..
στα 14-19 δεν ειχα καμια παρεα ειχα υποστει μπουλινγκ
στα 16 αρχισαν τα συμπτωματα στα 19 εκανα μια κολλητη που αποδειχτηκε τερμα εγωιστρια και εκοψα μετα αο 5-6 χρονια φιλιας.ηταν φιδι..
σχεσεις, φιλοι ελαχιστοι, γνωστοι οι περισσοτεροι.
στα 24 κανει το μεγαλο μπαμ η ψυχωση λογω υπερβολικου αγχους.
μεχρι αρχες μαη φετος απο τοτε ειχα ελαχιστα διαστηματα χωρις συμπτωματα
το μαη πηρα το clopixol εκαι εστρωσα απο τοτε.
ναι βγαινω με τη μανα μου.ναι ειχαν φτασει στο σημειο οι γιατροι να μου προτεινουν το leponex για το οποιο θα χρειαζοταν νοσηλεια.μεχρι τοτε το να βγω εξω ηταν βασανιστηριο,τωρα ειμαι πολυ καλυτερα με αυτο.το καλοκαιρι εχω θεμα περισσοτερο που οσοι φορανε γυαλια ηλιου πιστευω οτι με παρακολουθουν.λιγες φορες με πιανει στη σχολη αυτο ε και λιγες φωνες στις οποιες ομως πλεον ειμαι καταπελτης ειναι δικες μου σκεψεις σωστα ή λαθος δε ξερω.αλλα αυτη η εκδοχη με ηρεμει.δε τα καταφερνω και παντα αλλα οκ καλα παει.