Έχεις δίκιο.Προσπαθω να το κόψω αλλά χάνω
Printable View
θα τα καταφερεις αφου προσπαθεις να επιμένεις. Να μην εχεις ποτε αλκοολ μεσα στο σπιτι ειναι πειρασμος. Οτι άλλο θελήσεις να πεις εδω είμαστε. Επισης μπορεις να γραφτεις σε ενα γυμναστηριο να γνωρισεις ανθρωπους και να συζητας μαζι τους. Εγω γνωρισα μεσα απο την δουλεια ατομα, παμε για καφε και συζητάμε γενικα ετσι το μυαλο φευγει απο τις δυσαρεστες σκέψεις και βλέπω την ζωη πιο αισιόδοξα. Το γυμναστηριο το ανέφερα σαν παραδειγμα μπορει να μην σε αρεσει η γυμναστική:) Φιλιά!!!!
Κλειδί για την ψυχολογία σου
είναι το ότι δεν μπορείς
να το μοιραστείς με άλλους.
Πρέπει να βρεις τρόπο
να το μοιραστείς όμως,
όπως & δήποτε!
...& αν όχι εδώ,
με κάποιον δικό σου άνθρωπο.
Υπάρχει κάποιος δικός σου
που να μπορείς να το μοιραστείς;
ισως θες ενα νοημα ενα σκοπο...
Γράφεις πως έχεις την υγεία σου (αρκετά σημαντικό), μένεις με τους γονείς (άρα έχεις μια σταθερή στέγη) και μια εργασία (ένα εισόδημα). Με λιγα λόγια φαίνεται να έχεις μια αρκετά καλή βάση να χτίσεις πάνω ό,τι θες. Παρόλα αυτά δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα σου πουν πως εφόσον έχεις αυτά τα αγαθά πώς τολμάς να παραπονιέσαι. Αν κάτι για εσένα είναι δύσκολο, πρέπει να είναι σεβαστό για όλους ακόμη και αν για τους άλλους έχεις ήδη αγαθά που οι άλλοι δεν έχουν.
Αυτό που κατά την γνώμη μου σου λείπει είναι η ελπίδα. Οποιοσδήποτε άνθρωπος που δεν αντλεί ευχαρίστηση από τη ζωή, αν δεν έχει την ελπίδα ότι θα έρθει ένα καλύτερο άυριο, θα έπεφτε σε βαθιά μελαγχολία. Η ελπίδα είναι η κινητήριος δύναμη, η πνοή, η δύναμή μας να καταφέρουμε την αλλαγή.
Και το σημαντικότερο είναι να καταλάβεις πως σε μια ζωή γεμάτη αλλαγές, θέλει πολλή μεγαλύτερη προσπάθεια να μείνεις στάσιμος από το να αλλάξεις.
Ένας δάσκαλος σε αυτό, είναι οι φίλοι μας τα ζώα. Δες τον σκύλο οτι κι αν προηγήθηκε με το που του δώσεις ένα παιχνίδι με το βγει μια βόλτα πάλι θα παίξει χαρούμενο. Ξέρει να ζει στο τώρα και στις αλλαγές της ζωής.
Θα μου πεις και πως βρίσκεις την ελπίδα όταν το παρελθόν (έτσι όπως το θυμαμαι εγώ!!!) μου δείχνει ότι όσες φορές προσπάθησα απέτυχα (άρα καταλήγω να πιστεύω πως είμαι ένας αποτυχημένος να ησυχάσω???).
Εκεί είναι το challenge. Να καταλάβουμε ότι η αποτυχία είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης, να αποδεχτούμε ότι πιθανόν θα ξαναπληγωθούμε και να πολεμούμε πάντα για τις ανάγκες μας.