Θέλω κι εγώ την απάντηση σε αυτό (ζητώ συγγνώμη στη Μαρία γιατί είναι δικό της το θέμα)Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Αυτό με ενοχλεί και εμένα το να με ακουμπάνε, δεν θέλω καν να με πλησιάζουν..
Printable View
Θέλω κι εγώ την απάντηση σε αυτό (ζητώ συγγνώμη στη Μαρία γιατί είναι δικό της το θέμα)Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Αυτό με ενοχλεί και εμένα το να με ακουμπάνε, δεν θέλω καν να με πλησιάζουν..
Καλησπέρα φίλε μου.. Δεν έχω πάρει ποτέ χάπια. Μόνο για ένα μήνα ομοιοπαθητικα για τις κρίσεις πανικού και ακόμη ένα μήνα για το άγχος..Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Κρίσεις πανικού δεν έχω πάθει από τότε. Μικρες που δεν δινω σημασία ναι αλλά ως εκεί. Κάνω ασκήσεις με την αναπνοή και μετράω. Με έχει βοηθήσει πολύ αυτή η άσκηση. Δεν χρησιμοποιώ σακούλες ή οτιδήποτε άλλο.. Στην αρχή της κατάθλιψης μου, όπου πάθαινα συνέχεια κρίσεις πανικού. Τότε έκανα μάσκες (αυτές με την μηχανή που κάνουμε οταν έχουμε φλεγματα).. Δεν ξέρω αν βοηθούσε ή αν κορόιδευα τον εαυτο μου.
Οσο αφορά το άγγιγμα..αν εννοείς για εκείνη την ώρα.. Δεν θέλω κανένα κοντά μου. Δεν θέλω να μου μιλάνε, δεν θέλω να με ηρεμούν.
Γενικα όμως έχω θέμα με το άγγιγμα.. Δεν μπορώ να με αγγίζουν χωρίς την συγκατάθεση μου. Παγωνω ή εκνευρίζομαι. Αν και είχα αρκετές σχέσεις στην ζωή μου αυτό το κομμάτι δεν κατάφερα ποτέ να το ξεπεράσω. Πρέπει να νιώσω άνετα με τον άλλον για να μπορώ να "ανεχτώ" το άγγιγμα του χωρίς την συγκατάθεση μου. Αλλά γενικά όταν δεν είμαι καλά, νευριασμενος ή στεναχωρημενος... Θέλω απλά την ησυχία μου. Τον χώρο μου. Τον χρόνο μου.
Δεν πειράζει καθόλου και εμένα με ενδιαφέρει αυτό το θέμα. Άμα πάει κάποιος εκείνη την ώρα να με ακουμπήσει ανχωνομαι περισσότεροQuote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Καλά αυτό με το άγγιγμα μάλλον δεν είναι το ίδιο σε όλους. Εσύ αγχώνεσαι. Εγώ αγχώνομαι αν είμαι σε πολύ μικρό χώρο (ασανσέρ ας πούμε) και με πλησιάζει κάποιος πολύ.. Αν νιώθω αυτή τη "κρίση" που δεν με πιάνει συχνά, και με αγγίξουν μπορεί και να χτυπήσω..Quote:
Originally Posted by Μαρια85