Πήγαινε νοσοκομείο.. Κάνε ότι είναι να κάνεις... Απλά για να νιώσεις καλύτερα.. Αν δεν είναι σωματικό τότε θα πρέπει να δεις τι άλλο μπορείς να κάνεις όσο αφορά το ψυχολογικο κομμάτι.Quote:
Originally Posted by Layla123
Printable View
Πήγαινε νοσοκομείο.. Κάνε ότι είναι να κάνεις... Απλά για να νιώσεις καλύτερα.. Αν δεν είναι σωματικό τότε θα πρέπει να δεις τι άλλο μπορείς να κάνεις όσο αφορά το ψυχολογικο κομμάτι.Quote:
Originally Posted by Layla123
Σαν σουβλια, σε ένα συγκεκριμένο σημείο και διαρκεί κάποια δευτερόλεπταQuote:
Originally Posted by Antonis8
Μπα δεν πήγα, προσπαθώ με ανάσες και τέτοια, σκέφτομαι ότι αν δεν είναι τίποτα, έχω περάσει πολύ δύσκολα κ έχω γλιτώσει το να πάω στα επείγοντα ή κάτι τέτοιο. Σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι ένα από τα πισωγύρισμα τα, γτ είχα καιρό να είμαι τόσο άσχημα.Quote:
Originally Posted by george1520
Quote:
Originally Posted by Layla123
Οι πόνοι καρδιάς μου εχει πει ο γιατρος μου οτι ειναι σαν πλακωμα, σαν να καθεται καποιος πανω στο στηθο σου, οχι σουβλιές. Σουβλιές εχω κι εγω αριστερα. Ειναι συχνα λογω εντερου.
Αρα θα είναι και συνεχόμενους πόνος,λογικα; ευχαριστώ για την απάντηση. Έβαλα στο μυαλό μου ότι είναι ψυχοσωματικο από την αρχή,όταν είπε κ ο Γιώργος ότι είναι μυϊκό, σκέφτηκα πως έτσι θα είναι γιατί έκανα εξέταση πριν κάποιους μήνες που ξεκίνησα γυμναστική, από την δυσπνοια κ ολας, αλλά τα παιχνίδια του μυαλού με ρίχνουν..Quote:
Originally Posted by Antonis8
Αρα θα είναι και συνεχόμενους πόνος,λογικα; ευχαριστώ για την απάντηση. Έβαλα στο μυαλό μου ότι είναι ψυχοσωματικο από την αρχή,απ την δυσπνοια κι ολας, όταν είπε κ ο Γιώργος ότι είναι μυϊκό, σκέφτηκα πως έτσι θα είναι γιατί έκανα εξέταση πριν κάποιους μήνες που ξεκίνησα γυμναστική,αλλά τα παιχνίδια του μυαλού με ρίχνουν..Quote:
Originally Posted by Antonis8
Εμένα έγινε κάτι αρκετα σοβαρό στο σπίτι.. Εννοώ καβγάς.. Και με έριξε τόσο πολύ που για αρκετές μέρες είχα την συμπεριφορά που είχα πριν από την ψυχοθεραπεία και επανήλθαν οι φοβίες.. Γενικά ήμουν άλλος άνθρωπος. Το συζήτησα με την ψυχολόγο και μου είπε ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό όταν γίνεται κάτι που μας αναστατώνει πάρα πολύ να κάνουμε βήματα πίσω..Quote:
Originally Posted by Layla123
Σκέψου ότι ανεβαίνεις ένα βουνό.. Και κάποια στιγμή πέφτεις... Το πιο σοβαρό που μπορεί να συμβεί είναι να πας λίγα βήματα πίσω.. Δεν θα ξαναπάς στο μηδέν.. Το θέμα είναι εκείνη την στιγμή να πεισμωσεις, να σηκωθείς και να συνεχίσεις τον δρόμο σου. Κάποια φάση θα φτάσεις στην κορυφή..
Μυϊκό είναι. Σιιιιιγουρα το έχεις ξαναπαθει όταν ήσουν καλά αλλά δεν έδωσες σημασία άρα δεν το θυμάσαι. Αν έχεις αλοιφή.. Τρίψε την περιοχή εκεί. Θα δεις και εκείνη την ώρα ότι ο πόνος θα είναι πιο έντονος. Δώσε του λίγο περιθώριο για να φύγει.
Ναι, το έχω υποψιαστεί ότι κάτι τέτοιο είναι κάποια πτώση, δεν έχω προφανή λόγο για το ότι μου συμβαίνει. Μόνο ότι είμαι στην πόλη που γεννήθηκα και έχω περάσει όλα τα δύσκολα, γτ έχω μετακομίσει Αθήνα αλλά έχω έρθει κάποιες μέρες.Quote:
Originally Posted by george1520
Το νιώθω σαν μια πτώση για αυτο και του πάω όσο μπορώ κόντρα, να μην με ρίξει πιο κάτω από ότι τώρα. Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις ειλικρινά, νομίζω ότι 80% ο ένας λόγος που αντιστέκομαι σε όλο αυτό είναι αυτή η επικοινωνία με ανθρώπους που ξέρουν και το έχουν περάσει...
Είδες που βρήκες και την εξήγηση; Σε όλα θα βρίσκεις. Αλλά για ένα περίεργο λόγο ο φόβος για τον θάνατο (στην τελική εκεί οδηγούνται όλες οι φοβίες) είναι πιο ισχυρός από αυτή πραγματικότητα.. Αν αγαπήσεις τον εαυτό σου.. Θα αγαπήσεις και ότι πιστεύεις, ότι ξέρεις. Ότι νιώθεις. Χωρίς να έχεις αμφιβολίες.. Και θα φύγει αυτό το καταραμένο "Αν..."
Αυτο με το φόβο για το θάνατο είναι το αυτονόητο. Απ την άλλη γ αυτό το καταραμένο αν γίνονται όλα, γιατί αυτό είναι και που γέννα όλες τις αρνητικές σκέψεις και εν συνεχεία κ τα ψυχοσωματικαQuote:
Originally Posted by george1520
Αν ξέραμε τι γίνεται ακριβώς μετά τον θάνατο.. Θα ήμασταν ήρεμοι. Μάλλον.. Υπάρχει περίπτωση το σενάριο να είναι και άσχημο.Quote:
Originally Posted by Layla123
Αλλα γιατί να ζεις με το άγχος για κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις?
Ή θα ζεις.. Ή θα μείνεις στάσιμη. Είναι απόφαση δική σου αυτή..
Για το θεμα καρδια και δυσπνοια, το περασα και εγω τα τελευταια 2 χρονια.
Εχω να καταθεσω τα εξης. Σιγουρα πας στους γιατρους (παθ., καρδιο., πνευμον, κτλ) αρχικα.
Πονος σημειακος στο στηθος που τον δειχνεις με το δαχτυλο δεν ειναι καρδια (ισχαιμία), Καρδια ειναι οπως το ειπε ο αντονης8, διάχυτος, βαρος κτλ.
Για την δυσπνοια που ηταν και το αρχικο συμπτωμα καθως και το τελευταίο που μου εμεινε, πηγα σε εναν εξαιρετικό πνευμονολ., στις αρχές της λεωφ αλεξανδρας, αμπελοκηπους, μετα φυσικα απο εξετασεις κτλ μου εδωσε το εισπ. Bredaris, το οποιο μου εξαληψε την δυσπνοια σταδιακά.
Να πω τελος οτι ολη κατασταση αυτη ξεκινησε μετα απο 2 βδομαδες εντονουν στρες λογω δουλειάς.
Καλησπέρα, και ευχαριστώ για την απάντηση.Quote:
Originally Posted by Geo12
Τα τελευταία 2μιση χρόνια που είμαι στην κατάσταση αυτή του άγχους, η δυσπνοια κ εμένα είναι σχεδόν μόνιμη. Δηλαδή τον περισσότερο καιρό έχω δυσπνοια και υπάρχουν μικρά διαστήματα από μερικές ημέρες που είμαι χωρίς δυσπνοια.
Σε όλο αυτό το διάστημα έχω επισκεφθεί κ εγώ αρκετούς γιατρούς. Παθολόγος σίγουρα 4 διαφορετικούς, έχω χάσιμο το χρόνια οπότε ως προς τις εξετάσεις αίματος κάνω κάθε μήνα, είχα πάει σε καρδιολόγο γτ είχα πόνους στην καρδιά και γιατί ήθελα να ξεκινήσω γυμναστήριο. Μου έκανε αναλυτικό έλεγχο και λίγους μήνες μετά το γυμναστήριο ξαναπήγα, γιατί πάλι δεν ένιωθα καλά σε καρδιά κ θώρακα γενικά,να επιβεβαιώσω ότι είναι όλα καλά και δεν καταπονω την καρδιά μου παραπάνω.
Λίγους μήνες μετά, εμφάνισαν την πρώτη μου συνεχόμενη δυσπνοια. Κομπιαζα να μιλήσω, δεν μπορούσα να αναπνεύσω καλά, ξυπναγα στον ύπνο μου για να σηκωθώ να πάρω ανάσα, χασμουριομουν όλη μέρα συνεχόμενα, κάθε 2 λεπτά σίγουρα είχα χασμουρητό και επίσης ρευομουν πάρα πολύ, χωρίς να τρώω φυσικά.
Πήγα σε πνευμονολογο, μου έκανε σπειρομετρηση, με ακροαστηκε, μου έκανε ερωτήσεις, μου είπε ότι δεν έχω τίποτα, θα μπορούσε να μου γράψει ακτινογραφία θωρακος αλλά θα ήταν ανούσια, δεν είχε κάποια δικαιολογία. Και κατευθείαν μου πρότεινε να μου γράψει zanax.
Εγώ στο γυμναστήριο ωστόσο δνε είχα ποτέ κάποιο πρόβλημα, αλλά όταν ανέβαζα αρκετά παλμούς μείωνα λίγο την ένταση γιατί φοβόμουν.
Ήδη σε όλο αυτό το ταξίδι είχα ξεκίνησε ψυχοθεραπεία, οπότε δεν πήρα κάποια αγωγή, εξήγησα του γιατρού ότι κάνω ψυχοθεραπεία αλλά τα συμπτώματα με εμποδίζουν από την καθημερινότητα μου και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι είναι από το Άγχος,περισσότερο γιατί είμαι σε διαδικασία ψυχοθεραπείας οπότε λογικά δεν θα έπρεπε να τα έχω όλα αυτά.
Το πολύ δύσκολο σε εμένα είναι το εξής, επειδή το μεγαλύτερο πρόβλημα του άγχους μου είναι ότι μου έχει δημιουργηθεί άρρωστο φοβία, μου είναι πολύ δύσκολο να μην πάω στον γιατρό ακόμα μια φορά. Έχω κάνει κύκλους σε γιατρούς και όλους τους έχω επισκεφθεί πολλές φορές, οπότε το δύσκολο σε εμένα είναι να σταματήσω τις επισκέψεις μήπως σταματησει κ όλο αυτό που συμβαίνει μέσα μου ως προς την άρρωστοφοβια. Γιατί το να πηγαίνω συνεχώς και να επιβεβαιώνω πως όλα είναι καλά, δεν βοηθάει. Ακούγεται παράλογο ακόμα κ σε μένα που το λέω αλλά δεν βοηθάει, πάντα το μυαλό μου βλέπει μια τιμή πιο χαμηλή,,μια πιο ψηλη, κάνει σενάρια για αμελειες γιατρών, ή για πιο δύσκολες περιπτώσεις που οι γιατροί δεν τις ξέρουν και διαιωνιζεται αυτό το πράγμα.
Αυτο ειναι προφανώς ψυχολογικό, και το είχα και γω.Quote:
Originally Posted by Layla123
Για την καρδιά μεχρι αξονική στεφανιογραφια έκανα, φυσικά ηταν φυσιολογική, το μόνο που βοήθησε ηταν οτι όποτε με πιανει δύσπνοια ή πονος στο στήθος δεν μου έρχεται η φοβια να τρεχω αμέσως στους καρδιολογους.
Που και που δύσπνοια με πιάνει, σε ηρεμία, αλλά πια το αντιμετωπίζω εγκεφαλικά. Γιατι ο πνευμ. μου είπε πλαγιά να μην ξαναπάω δεν έχω κάτι.
Βρες γιατρο που σου εμπνέει εμπιστοσύνη. Μετα νομίζω ο διαλογισμός, ο ψυχολόγος και εαν σου δώσουν φαρμακα σιγουρα βοηθαν
Καλησπέρα!Quote:
Originally Posted by Layla123
Σορρυ για την καθηστερημενη απάντηση!
Δυστυχώς όχι δεν μου έφυγε..Πάντα νομίζω ότι είναι κάτι που δεν βρίσκουν..Έχω απελπιστει πραγματικά είναι τοοοοοσο κουραστικό και ψυχοφθορο να μην μπορείς να πάρεις κανονική ανάσα..
Εσύ είσαι καλύτερα?
Έχω δυσπνοια ακόμα, αλλά αισθητά μέσα στη μέρα μου συμβαίνει λιγότερο, αλλά ψυχολογικά είμαι αρκετά καλύτερα με το γεγονός ότι έχω δυσπνοια. Βοηθηθηκα πολύ και από τα σχόλια, προσπάθησα να το δουλέψω και με τον εαυτό μου, είχα και συνέδρια σήμερα οπότε όλα αυτά συνέβαλαν στο να είμαι πολύ καλύτερα.Quote:
Originally Posted by Joker86
Καλησπέρα!Quote:
Originally Posted by Geo12
Υπεφερες δηλαδή απο δυσπνοια δύο χρόνια?το συγκεκριμένο εισπ. που αναφέρεις πως σε βοήθησε?επειδή από ότι καταλαβαίνω ήταν καθαρά ψυχολογικό και θέμα άγχους. Υπάρχει περίπτωση να μου πεις το όνομα του πνευμονολογου?
Ταλαιπωρουμαι εδώ και 3 μηνες
Χαιρετε, ναι joker, περιοδικά όμως, 3 μέρες δύσπνοια 3 οχι κτλ. Γενικά όμως ένιωθα μια αύρα κακουχίας και μετά ερχόταν και η δύσπνοια. Παρατήρησα ότι ο καφές την επιδείνωνε.
Με το εισπνεομενο σταδιακά η δύσπνοια γινόταν όλο και πιο αραιά και με χαμηλότερη ένταση, ωσπου υποχώρησε σημαντικά .
Μαθιουδάκης.
Καλημέρα!Quote:
Originally Posted by Geo12
Ευχαριστώ για την απάντηση. Η δική μου δυσπνοια είναι καθημερινή και ολοήμερη.έχω κάνει σπειρομετρηση και αξονικη θωρακος αλλά είναι καθαρά. Εσύ έκανες κάποιες άλλες εξετάσεις?
Στο τελευταίο κομμάτι του post σου είναι σαν να με βλέπω. Έχω κάνει ακριβώς τα ιδια (άπειρες επισκεψεις σε γιατρούς) και κάνω ακριβώς τις ίδιες σκέψεις. Ειχα κι εγω πόνους στο στηθος.Πήγα σε δύο καρδιολογους..Πίστευα οτι κατι δεν εδειξε καλα το triplex..Ότι κατι δεν ειδαν..ότι κατι τους ξεφευγει..Όπως και τώρα με την δυσπνοια πάρα την αξονικη θωρακος και την σπιρομετρηση που βγήκαν οκ σκέφτομαι μήπως πρέπει να κάνω και κάποια άλλη εξέταση.Μήπως δεν το ψάχνουν σε βάθος..Quote:
Originally Posted by Layla123
Είναι τόσο βασανιστικο αυτό το συναίσθημα να μην μπορείς να ανασανεις όπως "παλια".!
Είναι δύσκολο να πιστέψω ότι έχει εγκατασταθεί πλέον στο σώμα μου μια δυσπνοια λόγω άγχους.
Σε καταλαβαίνω πολύ καλά, και αν δνε είχες κάνει τις εξετάσεις θα σου έλεγα κι όμως σχεδόν σίγουρα απ αυτό είναι. Αλλά τώρα που τα έχεις κάνει αυτά, στο λέω πίστεψε με είναι άγχος, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, και επειδή κ εγώ τα κάνα όλα 2 και 3 φορές και όταν έκανα το ποστ ήμουν έτοιμη να ξαναπάω σε ονευμονολογο αλλά ευτυχώς έγινε αυτό που ήθελα να καταφέρω να το αποφύγω..Quote:
Originally Posted by Joker86
. Είναι κάτι που σε σκάει, κάτι που σε τρώει κάτι που σε πιέζει και δεν μπορείς να είσαι ο εαυτός σου ή κάτι που πιέζεις εσύ μέσα σου και δεν το αφήνεις να βγει από φόβο.
@ joker, ναι υπαρχουν ορισμένες ακομα εξετάσεις για την αναπνοή και το σύστημα αυτό. Είναι μη ιονίζουσες , όποτε δεν σε επιβαρύνουν. Για το θέμα των πνευμόνων θα πρότεινα τον γιατρό αυτο, απο καθαρά δική μου εκτίμηση , αξίζει.
Οπως και μένα, ολη αυτή η ταλαιπωρία της δύσπνοιας σε καταβάλει και ψυχολογικά πολυ! Γενικα ειναι κάτι αντιμετωπισιμο, ιασιμο πλήρως, αλλά μεχρι να ρυθμιστεί χαλάει την ποιότητα της ζωής.
Τελος αναπόσπαστο ειναι διακοπή καπνίσματος!!!! Και λιγο περπάτημα , γυμναστήριο οσο μπορείς. Διατροφή καλυτερη.
Σίγουρα είναι κάτι από αυτά που λες..έχω τα θέματα μου και από άγχος φουλ!πάντα ήμουν αγχωδης και παλεύω με κρίσεις πανικού τα τελευταία 14 χρόνια..από ψυχοσωματικα άλλο τίποτα, έχω περάσει σχεδόν τα παντα (κρίσεις,ταχυκαρδιες,πόνου� �,ζαλαδες,στομαχι).Και τώρα αυτό με την δυσπνοια που είναι και το πιο ψυχοφθορο αφού είναι πλέον μόνιμο και δεν φεύγει.Quote:
Originally Posted by Layla123
Αυτό που με νευριαζει πολύ είναι ότι για κάθε συναίσθημα,άγχος, ανησυχία, στεναχωρια, υπάρχει αυτή η σωματοποιηση ντε και καλα!Άλλοι άνθρωποι περνάνε τα ίδια και πιο σοβαρά αλλά δεν το σωματοποιουν, δεν αρρωσταινουν όπως εμείς.
Η μόνη επιπλέον εξέταση που μου πρότεινε ο πνευμονολογος η οποία όπως λέει θα δείξει και το παραμικρό παθολογικα αιτιο (αν υπαρχει) είναι η εργοσπειρομετρηση. Εσύ ποιες άλλες λες?μπορείς να τις κατονομασεις?Φυσικά και το τσιγάρο παίζει ρόλο καθώς και ο πιο υγιεινος τροπος ζωης (άσκηση, διατροφη)απλα αν όλο αυτό είναι καθαρά ψυχολογικο και μιλάμε για έναν υγιή άνθρωπο η λύση είναι μάλλον αλλού.Quote:
Originally Posted by Geo12
Ο ίδιος είπες ότι όλο αυτό προκλήθηκε από στρες στη δουλειά έτσι δεν είναι?
Εργοστειρομετρηση εκανα, μετα εκανα μια αλλη ανταλλαγής αερίων και κανα 2 ακόμα που δεν θυμαμε.
Ναι απο ξαφνικό και έντονο στρες πυροδοτήθηκε , αλλά κατι προϋπήρχε σίγουρα.
Εφοσον τελικά ειναι ψυχολογικό νομίζω οτι υποκρύπτει και φάσμα ασπεγκερ.
Εννοω το να ψάχνουμε συνεχώς συμπτώματα και να φοβόμαστε συνεχως μπορεί να ειναι ενδειξη φασματος αυτισμου.
Μιλαω γενικά μην παρεξηγηθώ, ετσι.
γιατρος δεν ειμαι το λεω καιτο τονιζω!!!!!!!!! απο προσωπικο μου ομως προβλημα και χτυπημα στον εγκεφαλο οπου ειχα πριν χρονια - ισως εκει οφειλεται και οι βλακειες που γραφω καμια φορα ,χαχα- χασμουριομουν συνεχως, το αποτελεσμα ηταν οτι ο εγκεφαλος μου δεν οξυγονοταν επαρκος!! θα σου ελεγα να το δεις ! διοτι το οξυγωνο εχει περιεργα συμπτωματα οπου δεν παιρναει απο το μυαλο μας οτι οφειλετε σε αυτο!
Καλησπέρα σε όλη την παρέα. Ο Λόγος του Θεού λέει ότι όταν κοιμηθεί (πεθάνει) ο άνθρωπος το σώμα του καταλήγει από εκεί που δημιουργήθηκε,δηλαδή στο χώμα και η ψυχή του πηγαίνει σε ένα μέρος κοντά στο Θεό περιμένοντας την Ανάσταση των νεκρών. Ουσιαστικά ο θάνατος είναι σαν τον ύπνο μα ακριβώς όμως. Γι'αυτό να μην φοβηθούμε τον θάνατο γιατί ο χρόνος μετά τον θάνατο θα διαρκέσει όσο ένα ανοιγόκλειμα των ματιών μας. Το καλύτερο σενάριο που δυστυχώς δεν το λέει ή μάλλον δεν το διδάσκει ποτέ η Εκκλησία είναι η Δευτέρα Παρουσία η λεγόμενη βασιλεία του Θεού. Να έρθει ο Θεός και επί της γης να ελευθερώσει όλη την ανθρωπότητα από την δυστυχία που ζούμε. Να επικρατήσει η παγκόσμια ειρήνη και να βασιλεύει η αγάπη στους αιώνες των αιώνων. Να μην ξανά πονέσει ποτέ κανένας άνθρωπος ούτε να ζει με αμφιβολίες και με άγχος γιατί μέσα στην βασιλεία του Θεού θα υπάρχει μόνο το αγαθό. Το λέει και το Πάτερ ημών, που από το δημοτικό το λέγαμε,καθημερινά αλλά ποτέ δεν μπήκαμε ή δεν μας έβαλαν στην διαδικασία να μάθουμε το τι λέει.Quote:
Originally Posted by george1520
Ελθέτω η βασιλεία Σου,να γίνει το θέλημά Σου,όπως στον ουρανό έτσι και στην γη.
Συγγνώμη αν ξέφυγα αλλά είναι μια ευκαιρία για όλη την ανθρωπότητα να ζητήσει από τον Θεό να έρθει να ιδρύσει την βασιλεία του. Το πότε θα το κάνει μόνο αυτός το ξέρει. Κλείνοντας είμαι κι εγώ παθών με ψυχοσωματικά χροοοονια τώρα. Κρίσεις πανικού ευαίσθητο έντερο παλινδρομήσεις καουρες ζαλάδες χασμουρητά και όλα αυτά τα όμορφα συμπτώματα. Έχω πάει σε γιατρούς αλλά δεν βρέθηκε κάτι παθολογικό και καταλήξαμε ότι έχω κατάθλιψη με αγχώδη διαταραχή. Πηγαίνω σε ψυχολόγο και παράλληλα παίρνω seropran 20.Υπάρχει μεγάλη βελτίωση αλλά χρειάζεται και προσωπικός αγώνας. Το καλύτερο σενάριο βέβαια θα ήταν η βασιλεία του Θεού ώστε όλοι μας,μα όλοι μας να μην ξανά βιώναμε παρόμοιες καταστάσεις. Καλή δύναμη σε όλους μας και μια προσευχουλα στον Θεό δεν πάει ποτέ χαμένη. Και που ξέρεις,μπορεί στο επόμενο δευτερόλεπτο να έρθει. Παντοδύναμος είναι,όλα τα μπορεί. Φιλιά πολλά συναγωνιστές των παθών μας.
Καλησπέρα,αν είσαι ακόμα εδώ, βρήκες κάποιον τρόπο αντιμετώπισης που νασ ε βοηθήσει;το έχεις ακόμα ;Quote:
Originally Posted by Joker86
Εγώ από τότε ξαναπήγα σε πνευμονολογο τον Αύγουστο που μας πέρασε έκανα σπειρομετρηση ήταν καλή,έκανα ακτινογραφία θωρακος κανενα εύρημα στην γνωμάτευση .
Συνεχίζω και το έχω όμως ,μου δυσκολεύει τη ζωή σε μεγαλο βαθμό.
Βασικά όλη μέρα κάνω πράγματα για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να αναπνεύσω και πάλι δεν φτάνει,το παραμικρό που κάνω αν σκύψω να πάρω κάτι από το ψυγείο ή το ντουλάπι με το που σηκωθώ ,πρέπει να πιαστώ από κάπου και να πάρω βαθειά ανάσα που θα με χορτάσει.
Πάω κάθε μέρα για περπάτημα τουλάχιστον 5 χιλιόμετρα για να αποσυμφοριζεται το στρες και το άγχος επίσης το έχω ,στην δουλειά είναι φρικτά γιατί επί 8ωρεε νιώθω πως η κάθε μου ανάσα είναι η τελευταία ,στο σπίτι το ίδιο.
Κοιμάμαι το βράδυ κανονικά και με το που ξυπνήσω το πρωί ,κάνω αυτό το πράγμα με την ανάσα μου.
Λόγω κοβιντ αφού ανάρρωσα πήγα σε καρδιολόγο και παθολόγο όπως πρέπει ,η καρδιά μου μια χαρά ο παθολόγος μου είπε δεν χρειάζεται καν να κάνω ακτινογραφία γιατί δεν άκουγε τίποτα απολύτως και οι μετρήσεις με το οξυμετρο που κάναμε κατά τον κοβιντ καθημερινά ήταν πολλές.
Κι όμως φοβάμαι,λέω στον εαυτό μου το έχεις τόσα χρόνια ,αν ήταν κάτι κακό κάπου θα είχε φανεί , και ομως δεν με ανακουφίζει σαν ιδέα,γιατί προσπαθώ τόσο πολύ με νύχια και με δόντια να το ξεπεράσω και να μου αποδείξω ότι είμαι καλά κι όμως δεν γίνεται.
Είμαι σε απόγνωση,διαβάζω κάθε μέρα ξανά και ξανά τα θέματα που έχω αναρτήσει και έχουν αναρτηθεί στο site για αυτό το θέμα και δεν βρίσκω κανέναν να το έχει όλη μέρα ακριβώς όπως εγώ τόσο καιρό συνεχόμενα .
Πραγματικά δεν ξέρω πως να με βοηθήσω και δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν είναι ψυχοσωματικό ή κάτι σπάνιο που δεν βρίσκεται ...
Τώρα είδα και την απάντηση εδώ.Εντωμεταξυ ακριβώς όμως ακριβώς τα ίδια.Περασα κι εγώ Covid άσχημα με πάρα πάρα πολύ δυσπνοια φυσικά.Εκανα κι εγώ triplex ακτινογραφία θώρακος εξετάσεις αίματος και όλα καλά μου είπε ο παθολόγος.Σε πνευμονολογο πήγα δύο φορές πέρυσι,οι σπειρομετρησεις κανονικές.Παντα στο μυαλό μου η ίδια σκέψη με σένα αν είναι μόνο το αγχος ή έχω κάτι που δεν φαίνεται και δεν το βρίσκουν.Δεν ξέρω αν ανακουφίζομαι η λυπάμαι που περνάει ένας άνθρωπος ακριβώς το ίδιο με μένα.Πραγματικα εύχομαι απλά μια μέρα να περάσει έτσι απλά.Παιρνεις κάποια αγωγή?Εννοώ αγχολυτικη αντικαταθλιπτική?Quote:
Originally Posted by Layla123
Σου έστειλα και στο άλλο ποστ πριν λίγο ,όχι . Είχα δοκιμάσει ψυχοθεραπεια, έκανα δύο φορές την εβδομάδαεοι ενάμιση χρόνο,είχε πολύ άσχημη εξέλιξη δεν είχα καθόλου καλή εμπειρία με την συγκεκριμένη γενικά ,και προσπαθουσα να προχωρήσω πολύ γιατί θεωρούσα ότι είναι ο εαυτός μου που με σταματάει,και συνέχιζα να προσπαθώ.τοτς ήμουν πολύ χάλια,είχα φουλ κρίσεις πανικού ανά ώρες .. και το βράδυ δεν κοιμόμουν από αυτό με τη δύσπνοια ,ξυπναγα στον ύπνο μου και προσπαθουσα να πάρω ανάσα.δεν παίρνω κάτι ,όχι ούτε έχω πάρει στο παρελθόν.Quote:
Originally Posted by Joker86
Έχω πάει κ εγώ σε δύο πνευμονολογους και έκανα σπειρομετρηση και σπειρομετρησβ με αερολιν ,αυτός όταν φυσαγα μου ελεγε έχεις αέρα φουλ , εγώ ένιωθα ότι θα σκάσω. Και το κακο με το κοβιντ είναι ότι πήραμε οξυμετρο και τώρα κάτι μέρες βάζω κ αν βγάλει 96 φρικαρω πολύ
Κι εγώ έτσι ακριβώς παλεύω να πιστέψω ότι είναι το άγχος αλλά δεν τα καταφέρνω ...
Επίσης κι εγώ λυπάμαι απίστευτα γ αυτό που περνάς ,αλλά είναι η πρώτη φορά στην ζωή μου που μου λέει κάποιος ότι έχει το ίδιο με εμένα ρε συ ,και ένα μικρό ποσοστό ανακουφιστηκα γιατί έχουμε ακριβώς τα ίδια συμπτώματα όπως καταλαβαίνω και το ίδιο τουρ σε γιατρούς...
Καλά γέλασα πολύ όταν διάβασα αυτό με το οξυμετρο γιατί και πάλι ακριβώς το ίδιο κάνω κι εγώ.Καθε μέρα μετράω το οξυγόνο..Συνήθως είναι 98 αλλά κάτι φορές που έχει πάει 96 με πιάνει και μένα κατευθείαν πανικός.Παντως κάτω από 95 είναι πρόβλημα οπότε προφανώς κακώς φρικαρουμε.Σε απάντηση στο άλλο ποστ σου να σου πω ότι κι εγώ όταν νιώθω ότι δεν "κατεβαίνει" η ανάσα μέχρι εκεί που πρέπει(καταλαβαίνεις τι εννοώ) συνήθως πιανομαι κι εγώ από κάπου και καμιά φορά πετυχαίνει άλλες πάλι όχι.Σου λέω αισθανόμαστε ακριβώς το ίδιο.Σε νευρολόγο δεν έχω πάει.Εκανα παλιότερα ψυχοθεραπεία 2 χρόνια κι εγώ.Γενικοτερα παλεύω με ΓΑΔ 15 χρόνια τώρα από τα 20.Εχω περάσει ολβν των ειδών τα ψυχοσωματικα(πόνους στο στήθος και πλάτη καθημερινά,στομάχι,έντερο,� �ονοκεφάλους,μουδιάσματα, ζαλάδες,εννοείται κρισαρες πανικού κτλ)Εχω πάρει αρκετές αγωγές και τώρα ξεκίνησα πάλι μπας και φτιάξει η κατάσταση.Δεν ήθελα καθόλου βέβαια γιατί προσπαθώ και για παιδί εδώ και 7 μήνες.Ισως και αυτό έχει προσθέσει έξτρα άγχος σε μένα αν και πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα χημείας εγκεφάλου σε μένα προσωπικά.Ειμαι πάρα πάρα πολύ αγχωδης από παιδί.Φυσικα έχουν παίξει ρόλο και βιώματα που είχα και τα έχω αναγνωρίσει και αποδεχτεί στις συνεδρίες με την ψυχίατρο.Εσυ δεν συνεχίζεις συνεδρίες όπως κατάλαβα.Δεν έχεις σκεφτεί ποτέ για αγωγή?Πιστεύω θα σε ανακουφίσει χωρίς βέβαια να σε προτρέπω.Παντα με καθοδήγηση ειδικού.Quote:
Originally Posted by Layla123
Μακάρι ρε κορίτσι μου να απαλλαγούμε κάποια στιγμή.Και απο την δυσπνοια και από όλα τα ψυχοσωματικα μας.
Εμένα κάτι φορές δείχνει και 95,και 94 για πολύ λίγο αλλά δεν σταθεροποιειται. Την περισσότερη ώρα δείχνει 97 ,αλλά σκέφτομαι ποιο είναι το σωστό το 94 ή το 96; Από την άλλη έχω τον άντρα μου που μου λέει ,περάσαμε κορωνοιο και σε εξετασαν καρδιά και πνευμονες ,δεν μπορεί να μην είχε ακούσει κάτι ο γιατρός αν ήταν ή να μην σου είχε κάνει κάτι σοβαρό στον κοβιτν. αν ήτανQuote:
Originally Posted by Joker86
Αλλά είχα πάει πνευμονολογο πριν ούτε ένα χρόνο,και είχα κάνει και σειρογραφημα απλό και μετα μου χορήγησε αερολιν και είκοσι λεπτά αργότερα έκανα και σπειρογραφημρ αερολιν μήπως ήταν κάποιο αλλεργικό άσθμα και τίποτα.
Και του έλεγα μα γίνεται ,ναι φυσαω αλλά νιώθω πως δεν έχω αέρα μέσα μου νιώθω ότι θα σκάσω . Και μου είπε κ αυτός αν είναι και η ακτινογραφία καθαρή είναι μόνο άγχος , και τον είχα ρωτήσει αν μπορεί να είναι κάτι νευρολογικό και μου είπε όχι .
Η ψυχοθεραπεία σε είχε βοηθήσει να το ξεπεράσεις; Εγω τώρα σε αυτή τη φάση είμαι που προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να ξεκινήσω πάλι , αλλά παίζει όλη την ώρα στο μυαλό μου μήπως είναι κάτι οργανικό..
Το έχεις συνέχεια όλη την ημέρα; Υπάρχει ξέρω γωωρα της μερας που να είναι πιο ήπιο ; Η έχεις παρατηρήσει αν όταν κάνεις κάτι συγκεκριμένο δεν το έχεις και τόσο έντονα ή δεν το έχεις τόσο συχνά ή και καθόλου ;
Εγώ το έχω κάθε μέρα όλη μέρα επί ένα χρόνο έγραψα και στο δικό μου οι γιατροί σε παιρνιυν για τρελή ανχος ανχος η φάρμακα η τιποτα χωρίς όμως να σου πουν τι δε είναι και πως θα φτιαξει