και τα φάρμακα ποιος σου τα συνταγογραφεί αφού κάτι τέτοιο δεν το κάνει ο ψυχολόγος από ότι λες...
Printable View
και τα φάρμακα ποιος σου τα συνταγογραφεί αφού κάτι τέτοιο δεν το κάνει ο ψυχολόγος από ότι λες...
o ψυχιατρος
άρα πρέπει να υπάρχει συνδιασμός και των δύο, έτσι δεν είναι;
Όχι απαραίτητα. Είναι ανάλογα τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Συμφωνω, αναλογα τον ανθρωπο, τις αναγκες του αλλα κ την παθηση καποιες φορες.
αλλα για να ειναι πιο αποτελεσματικη η προσπαθεια χρειαζεταιο συνδιασμος κ των 2.
Εξαρτάται. Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν χρειάζονται καθόλου φάρμακα, για παράδειγμα.
αναφερομουν σε κατασταση που χρειαζεται φαρμακα.
με τα φαρμακα απαλυνεις τον πονο αλλα δεν τον \'ξεριζωνεις\' με τη βοηθεια ψυχολογου αρχιζεις κ εντοπιζεις βαθυτερα τις πτυχες του εαυτου σου ποιος εισαι,τη κανεις...
ο συνδιασμος κ των 2 ειναι απαραιτητος σε σοβαρες καταστασεις.
Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται τα φάρμακα για να γίνουν λειτουργικοί στη ζωή τους. Μιλάω επίτηδες για ανθρώπους και όχι για καταστάσεις. Δεν θέλω να ξεχνάω τον άνθρωπο, όποιο και αν είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει.
Απο κει και πέρα, ναι, με τη βοήθεια της σχέσης με τον θεραπευτή σου βαθαίνεις όλο και περισσότερο στον εαυτό σου, καθαρίζεις και φροντίζεις τις πληγές σου.
Ναι ειναι ο ανθρωπος και ειναι κ η παθηση. Καποιες παθησεις ειναι που απαιτουν φαρμακα, ετσι κ αλλιως. Ή τουλαχιστον στην συντριπτικη πλειοψηφια.
Απο κει κ περα, βρισκω την ψυχοθεραπεια ετσι κ αλλιως εξαιρετικα βοηθητικη.
ίσως να κάνω και λάθος αλλά όταν κάποιος πηγαίνει από τον ψυχολόγο στον ψυχίατρο και το αντίστροφο δεν είναι λίγο ψυχοφθόρο αυτό για τον ασθενή;
και όταν δεν συμπίπτουν οι απόψεις των δύο θεραπευτών τότε ο ασθενής δεν μπερδεύεται περισσότερο για αυτό που του συμβαίνει;
θεώρησα σωστό να ευχαριστήσω μία πολύ καλή ψυχή από το φόρουμ που με βοήθησε πάρα πολύ......σίγουρα θα καταλάβει ποιά είναι.....
........σε ευχαριστώ για ακόμα μία φορά για τις υποδείξεις σου και τις συμβουλές σου.....
να είσαι καλά καλή μου τώρα και για πάντα....:):):)
παντως η δικια μου μορφη διαταραχης πανικων πυστευω ειναι η πιο βαρια.μου κρατουσανε μεχρι και 3 μερες.αφου ελεγα να κανω καμια τρελλα να με κλεισουν σε τρελαδικο για να μ δω\\ινουν βαρια ψυχοφαρμακα να μην καταλαβενω τπτ μπας και σταματησω να ποναω.τελικα ομως ολα πανε καλα γιατι προσπαθω κιολας κ εχω θεληση και δυναμη μεσα μου.
καλή μου ο κάθε ένας βλέπει το πρόβλημά του ως το μεγαλύτερο στον κόσμο..
αυτό δεν σημαίνει όμως πως είναι.
όλοι μας κουβαλάμε και από ένα σταυρό και όπως μου είχε γράψει κάποιος εδώ στο φόρουμ του ενός είναι από ξύλο του άλλου από πέτρα και του άλλου από σίδερο.....
αν μπορέσουμε και δούμε λίγο πιο πέρα από το δικό μας πρόβλημα, το τι δυστυχία και πόνος υπάρχει γύρω μας τότε αυτό που περνάμε εμείς θα είναι μηδαμινό.....γιατί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σιγά σιγά μπορεί και να περάσει υπάρχουν όμως άνθρωποι που δεν γιατρεύονται ποτέ ή άνθρωποι που ζουν καθημερινά το πρόβλημά τους.τουλάχιστον εμείς έχουμε την λαλιά μας και μπορούμε και εκφραζόμαστε.σκέψου να μην μπορούσαμε να μιλήσουμε, τότε τι θα γινόταν......
οντως ο καθενας πιστευει οτι το δικο του ειναι κ το χειροτερο.
εγω πιστευα πως δεν υπαρχει αλλος που ναχει νιωσει ετσι οτι ημουν η μοναδικη ποσο λαθος εκανα.
υπαρχουν κ πολυ χειροτερα γιαυτο ευχαριστω το θεο , ισως αυτο ειναι μια δοκιμασια αν καταφερω κ την περασω σιγουρα θα γινω πιο δυνατη.
και γω τα ιδια κοριτσια.ευτιχως δεν εχουμε καρκινο η ειτσ.αν δεν βγαλουμε απο το αγχος κ τετια...
μεσα απ αυτο το σαητ εχω παρει τοοοση μεγαλη δυναμη που δε περιγραφεται.
ευτυχως το ανακαλυψα σχετιακ νωρις ασχετα που εχει κατι χρονακια λειτουργια:D
Κι εγω οταν πρωτοεπαθα αποπρωσοποποιηση εδω μεσα μπηκα κι εγραψα και οντως βρηκα τους ανθρωπους μου.
Δε θα ξεχασω αυτα τα περιεργα συναισθηματα? Μπα... νομιζω δεν εχεις συναισθημα οταν το παθαινεις.
Προσπαθουσα να κοιμηθω το βραδυ και κοιταγα τρομαγμενη τις κουρτινες μου, την επιπλωση και κοντευα να τρελαθω: \"Εγω τα εκανα ολα αυτα? Αμαν!! και τωρα τι θα κανω? Πως θα τα υπερασπιστω? Ειναι πολλα!\" Δεν αναγνωριζα το σπιτι μου, τον αντρα μου..
διαβάζω αυτά που γράφετε και νομίζω πως μιλάω εγώ......
wintertimes ακριβώς τις ίδιες σκέψεις κάνω και εγώ τώρα...
πώς το λένε αυτό;αποπρωσοποίηση; από ότι φαίνεται θα συμβουλευτώ έναν καλό γιατρό.....
προς το παρόν θα προσπαθήσω να πάρω λίγο τα πάνω μου για να χαρώ το καρναβάλι γιατί εμείς εδώ το γλεντάμε πολύ....;)
να μη ξερεις οτι εισαι εσυ..τραγικο:(
wintertimes εσυ το ενιωθες αυτο?
χθες το βράδυ έλεγα να βγω αλλά τελικά δεν τα κατάφερα....
καθόμουν λοιπόν στο κρεβάτι και παρακολουθούσα τηλεόραση ώσπου ξαφνικά θόλωσαν τα μάτια μου και άρχισα να σκέφτομαι....
τι κάνω εγώ εδώ;
τι είναι αυτό που βλέπω;
γιατί είμαι ξαπλωμένη;
και κάτι τέτοια κουλά..
τρόμαξα πάρα πολύ και πίεσα τον εαυτό μου να καταλάβει πως αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν μπορώ να την αλλάξω.μπορώ να πω πως λειτούργησε......
είναι κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει....
αχ λιτσα αχ
γιατί αναστενάζεις;
θεωρείς πως είναι κάτι σημαντικό αυτό που συνέβη;
περασα πολλα κ σε νοιωθω πραγματικα.
ταχυπαλμιες,ζαλαδες,να μη ξερω πια ειμαι...ασε
επισκεψου ενα ψυχιατρο γνωμη μου.
κρινο μη πεις καμια εξυπναδα παλι,αρκετα
Quote:
Originally posted by λίτσα
και πίεσα τον εαυτό μου να καταλάβει πως αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν μπορώ να την αλλάξω.
εντελως ανευ λογου σκεψη.
Καμια πραγματικοτητα δεν μπορει να ειναι καπως η ετσι και να μην επιδεχεται αλλαγη.
Εκτος αν το εχεις αποφασισει η ιδια.
συμβιβάζομαι με τις ήδη υπάρχουσες συνθήκες......
δεν υπάρχει κάτι που να με βάλει στην πρίζα εκτός από τα παιδιά μου, που απέναντί τους είμαι ένας άλλος άνθρωπος από αυτός που αισθάνομαι πραγματικά, απλά γιατί έτσι πρέπει.....
μακάρι να γινόταν κάτι να γινόμουν πάλι αυτή που ήμουν παλιά....:(:(
ειδικά σήμερα είμαι πολύ πεσμένη....
τα έχω βάλει με τον εαυτό μου που δεν κατάφερα να του επιβληθώ χθες και να βγω λίγο έξω...
από που και πως να αντλήσω έστω και λίγη δύναμη για να τα καταφέρω;;;;
αν συμβιβαζεσαι με οτι υπαρχει σημερα, αυτο θα εχεις ως ανταποδοση και τιποτα παραπανω.
Οπως σου γραφω και σε αλλο ποστ, πηγαινε σε ενα ψυχολογο να σου δωσει την ωθηση που χρειαζεσαι, αρκει να ειναι καταλληλος για την περιπτωση σου.
Δεν εχω την αποψη οτι μονη σου θα μπορεσεις να βγεις απο το αδιεξοδο σου.
Μπορεις ομως να κανεις κινησεις για να αρχιζεις να ξεμπερδευεις καποια κομματια απο το κουβαρι σου.
λιτσα πραγματικα αυτο που λεσ\'θελω να γινω οπως παλια\' το χω πει απειρες φορες κ συνεχιζω.
ξερεις τι ειναι να μη μπορεις να σταθεις πουθενς να νομιζεις οτι θα τρελλαθεις να.. να...
για να μαι ειλικρινης εγω χωρις φαρμακα δε προκειται να το ξεπερνουσα ημουν τοσο χαλια.2 χρονια θεραπεια 4 μηνες ψυχοθεραπεια -στα χω ξαναπει αλλωστε- τα σταματησα κ μετα ξανα το ιδιο:(:(
νομιζω πως πρεοει απο τριτη κιολας να πας σε ψυχιατρο
κουβάρι; μαλλιοκούβαρα, τα έχω κάνει σαλάτα όσον αφορά στον εαυτό μου.....
έδωσα βάση στο τι ζητούν οι άλλοι και να είμαι πάντα εκεί για αυτούς πολύ πριν μου το ζητήσουν και να τώρα τα αποτελέσματα....
τρέχω και δεν φτάνω.....
και η πλάκα ξέρεις ποιά είναι; πως κανείς δεν μπορεί να με καταλάβει πλέον...
όλοι μου λένε πως αφού παίρνω τα φάρμακα θα έπρεπε να είμαι και καλά. και τί να τους πεις τότε; απλά χαμογελάω και το περνάω στο ντούκου.....
χαμογελάω γιατί αυτό θέλουν να δουν....
εθελοτυφλούν όλοι τους και σε κάποιο βαθμό με παρασύρουν κοντά τους.....
πόσο πολύ με βοηθάτε εδώ στο φόρουμ δεν μπορείτε να φανταστείτε.....
δεν επηρρεάζομαι, απλά κρατάω ότι πιστεύω πως μου κάνει καλό.....
γνωρίζει κανείς σας πόσο χρεώνει ο ψυχολόγος;
ο νευρολόγος που με παρακολουθεί με χρεώνει 60 ευρώ την επίσκεψη και πολλές φορές διαρκεί λιγότερο από μία ώρα.....
δεν εργάζομαι και δεν θα ήθελα να γίνω βάρος στον σύντροφό μου.......για ακόμα μία φορά...
εμενα δε μπορεις να φαντασετις ποσο μεχουν στηριξει οι γονεις μου κ τη εχουν περασει μαζι μου.
παντως θεωρω το ΄προσπαθησε να το ξεπερασεις μονη σου\' το λενε ατομα που δεν εχουν καν ιδεα τη θα πει ψυχολογικα προβληματα:(
οποιος δε εχει περασει δε μπορει να σε καταλαβει
λίτσα που μένεις???Quote:
Originally posted by λίτσα
γνωρίζει κανείς σας πόσο χρεώνει ο ψυχολόγος;
ο νευρολόγος που με παρακολουθεί με χρεώνει 60 ευρώ την επίσκεψη και πολλές φορές διαρκεί λιγότερο από μία ώρα.....
δεν εργάζομαι και δεν θα ήθελα να γίνω βάρος στον σύντροφό μου.......για ακόμα μία φορά...
Εγώ στη Θεσ/κη παλιά είχα πάει σε κ.ψ.υ. δωρεάν(πληρώνεις κάτι τυπικό 2-3ε)κ ήμουν πολύ ευχαριστημένη.
σε αυτό έχεις δίκιο όποιος είναι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει.....
να φανταστείς τους εξομολογούμαι κάποιες σκέψεις που κάνω και γελούν λέγοντάς μου πως είναι φυσιολογικές.
πώς γίνεται να είναι φυσιολογικές από την στιγμή που εμένα με βασανίζουν;
Κάπου εκεί χρεώνει κ ο ψυχολόγος αλλά το θέμα ειναι ότι πας 1 φορά τη βδομάδα κ όχι το μήνα γι\'αυτό σου είπα για το κ.ψ.υ.Είναι λίγο ζόρι το οικονομικό αλλά λύσεις υπάρχουν.Quote:
Originally posted by λίτσα
γνωρίζει κανείς σας πόσο χρεώνει ο ψυχολόγος;
ο νευρολόγος που με παρακολουθεί με χρεώνει 60 ευρώ την επίσκεψη και πολλές φορές διαρκεί λιγότερο από μία ώρα.....
δεν εργάζομαι και δεν θα ήθελα να γίνω βάρος στον σύντροφό μου.......για ακόμα μία φορά...
πηγαινε σε ψυχολογο κανενας δε μπορει να μας καταλαβει.
εγω ειμαι απο κρητη κ η επισκεψη κοστιζει 40ε αλλα γινεται 2 φορες τη βδομαδα αναλογως βεβαια κ το προβλημα που εχεις
επιτέλουν τα κατάφερα και βγήκα από το σπίτι......και χωρίς να πάρω αγχολυτικό......:):)
πήγα για shopping και μπορώ να πω πως πέρασα όμορφα....:):)
βέβαια είχα και κάποιες εναλλαγές συναισθημάτων. δηλαδή την μία ήμουν καλά και την άλλη ζαλιζόμουν, θόλωναν τα μάτια μου, κοιτούσα τους γύρω μου λες και ήταν εξωγήινοι.....
σημασία όμως έχει πως τα κατάφερα.έτσι δεν είναι;είναι και αυτό μια αρχή.τι λέτε;
θα προσπαθήσω να το επιχειρήσω πάλι και να τα καταφέρω ,ίσως καλύτερα την επόμενη φορά....
ελπίζω να βρω την δύναμη να βγω από το χρυσό κλουβί μου....
σας ευχαριστώ όλους για την βοήθεια.....να είστε καλά!!!!:):):)
Λίτσα,
θαυμασια νεα:)...! Μπραβο σου!
Εναλλαγες: μα μηπως εχεις πολυ υψηλες απαιτησεις? Εννοω πώς στην προσπαθεια μας να κανουμε κατι θα πεσουμε, θα κανουμε λαθη, αλλα στο τελος θα εχουμε ενα αποτελεσμα. Και οπως ειδες εχεις ενα ομορφο αποτελεσμα που σου δινει χαρά, δυναμη για την επομενη προσπαθεια. Ωσπου σιγα σιγα δεν θα μοιαζει καν για προσπαθεια....
Η μη προσπαθεια μονο εχει ενα εγγυημενο αποτελεσμα: την στασιμοτητα.
Σου εύχομαι δύναμη για την επομενη προσπαθεια:)
σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου...
την έχω ανάγκη....την χρειάζομαι...
τα δυσάρεστα όμως δεν λένε να σταματήσουν.
συζήτησα με τον σύντροφό μου το θέμα του ψυχολόγου και μου είπε πως θα γίνει χαμός όχι μόνο αν πάω αλλά και αν τολμήσω να το αναφέρω πάλι....
οπότε στο θέμα του γιατρού παράμενουμε στα ίδια.
τι να κάνουμε δεν πειράζει δεν μας τα φέρνει η ζωή πάντα όπως τα θέλουμε.....
Λίτσα, αν επιτρεπεται
πώς και ειναι τοσο αρνητικος (στην ουσια οπως το αναφερεις, σε εκβιαζει) ο συντροφος σου στο να δεις εσυ ψυχολογο? Και κατι ακομα: σου απαγορεύει να επισκεφτεις ειδικο?
ήταν από την αρχή αρνητικός στο να πάμε και σε νευρολόγο αλλά επειδή είδε πως δεν γινόταν τίποτα από τους υπόλοιπους γιατρούς υπέκυψε....
τώρα που του ανέφερα πως θα ήταν καλό να πάρουμε και μια άλλη γνώμη ενός πιο ειδικού πάνω στο θέμα της κατάθλιψης και της αγοραφοβίας μου είπε πως δεν θα πάρουμε όλους τους γιατρούς με την σειρά.πως αυτός με βλέπει μια χαρά και πως θα πρέπει να σταματήσω και τα φάρμακα που ήδη παίρνω γιατί δεν είναι μια απλή αντιβίωση.
δεν μπόρεσα να συνεχίσω την συζήτηση γιατί ένιωσα πολύ άσχημα.δεν του απάντησα καν.
ένιωσα πραγματικά πολύ άσχημα εκείνη την στιγμή.....μακάρι να άνοιγε η γη να με καταπιεί..