Printable View
την θεραπεία μου την ακολουθώ κανονικά απλά ζάναξ έχω καιρό να πάρω...
όχι δεν θα πάμε ταξίδι αλλά είμαι από την καρναβαλούπολη της Ελλάδος και από ότι καταλαβαίνεις θα γίνεται ένας χαμός.θέλω να βγω λίγο έξω να διασκεδάσω αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω χωρίς αγχολυτικό..
φοβάμαι πολύ....
Ναι, όντως.
Πως το αντιμετωπίζεις αλήθεια?
Θυμάμαι όταν με τριγύριζε αγοραφοβία, τυραννιόμουν να βγαίνω και να εκτίθεμαι όσο πιο συχνά γινόταν κι επιπλέον το είχα κάνει κύριο μερος της ψυχοθεραπείας μου σαν προβλημα...
δηλαδή τι παραπάνω να κάνω.προσπαθώ όσο δεν μπορείς να φανταστείς για το καλύτερο.αυτό που με αγχώνει περισσότερο όμως είναι πως επηρρεάζονται και άλλοι από την δική μου κατάσταση..Quote:
Originally posted by krino
απορω πως δεν μπηκες στη πριζα για να κανεις κατι για αυτο.Quote:
Originally posted by λίτσα
επειδή δεν μπορώ να βγω εγώ.
Και οταν εννοω να κανεις, εννοω κατι παραπανω απο οτι κανεις ηδη.
Κοίτα,Quote:
Originally posted by λίτσα
την θεραπεία μου την ακολουθώ κανονικά απλά ζάναξ έχω καιρό να πάρω...
όχι δεν θα πάμε ταξίδι αλλά είμαι από την καρναβαλούπολη της Ελλάδος και από ότι καταλαβαίνεις θα γίνεται ένας χαμός.θέλω να βγω λίγο έξω να διασκεδάσω αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω χωρίς αγχολυτικό..
φοβάμαι πολύ....
ρώτα τον θεραπευτή σου αν το κρίνειοκ να έχεις μαζι σου ενα χαπακι και ΑΝ νιώσεις οτι σου χρειάζεται να το πάρεις για να ηρεμήσεις..
Πάντως, είναι μια καλή ευκαιρία για ΕΚΘΕΣΗ.
Λιτσα, όταν είχα κι εγω τα άγχη μου, δεν με ένοιαζε τόσο να περάσω ΚΑΛΑ ( πράγμα που ίσως και να το καταφερνα αν ειχα χαπακωθει) αλλα να περασω ( ε στω και οδυνηρα), πάντως να εκτεθώ στο φόβο μου,με όλες τις συνέπειες αυτού...
Φυσικά ο καθένας ξέρει καλύτερα για τον ευατό του.
δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω.φοβάμαι αυτός που θα είναι δίπλα μου μήπως και με βλάψει.φοβάμαι να βρεθώ σε κόσμο μήπως κάνω κάτι λάθος ή μήπως συμβεί κάτι και γελάσουν όλοι με εμένα και πολλά άλλα.ακόμα και στον γιατρό πηγαίνω με παρέα.όσο για shopping ούτε συζήτηση...Quote:
Originally posted by weird
Ναι, όντως.
Πως το αντιμετωπίζεις αλήθεια?
Θυμάμαι όταν με τριγύριζε αγοραφοβία, τυραννιόμουν να βγαίνω και να εκτίθεμαι όσο πιο συχνά γινόταν κι επιπλέον το είχα κάνει κύριο μερος της ψυχοθεραπείας μου σαν προβλημα...
εγω ρε παιδια π εχω διαταραχη πανικου γιατι δεν εχω και αγοραφοβια?
Με συγχωρείς αλλα εδώ διαφωνώ.
Δηλ για σένα βαραίνει πιο πολύ το να χαπακώθεις για να είσαι κουλ, η Λίτσα που είναι μια χαρά και δεν τρέχει τίποτα και να κάνεις χαβαλέ?
Ή να μοιραστείς την δυσκολία με τον σύζυγό σου, να έχει κιαυτός τον νου του και σε ότι χρειααστείς να είναι δίπλα, να σου πιάσει το χέρι, να πατε κάπου πιο απόμερα να ηρεμήσεις...
Λίτσα, η πραγματικότητα, δεν είναι πάντοτε όπως θα την επιθυμούσαμε.
Ετσι κι εσενα τώρα, η πραγματικότητά σου, είναι δύσκολη.
Το να πάρεις ένα χάπι και να περάσεις καλά είναι εύκολο.
Μακροπρόθεσμα όμως πιστευω οτι πιότερο σε βλάπτει.
ΖΗΣΕ την κατάσταση σου, όσο πιο απογυμνωμένα γίνεται απο βολικές λύσεις.
Γιατί να περασεις καλα αν δεν σου βγαίνει?
Σεβάσου το άγχος σου, κάτι θέλει να σου πει.
Βγες, αντιμετώπισε την έκθεση, φτάσε μέχρι εκεί που μπορείς.
Επώδυνο αλλα σταδιακά ωφέλιμο.
Αν όμως καθε τρεις και λίγο παίρνεις ενα χαπι για να περνας καλα κι εσυ κι οι γυρω σου ( αν και κατα φαινόμενο μόνο, γιατι δεν είσαι ονρως καλα)
τοτε διακόπτεις αυτην την επωδυνη μεν αλλα ωφέλιμη πορεία της προσωπικής σου ΜΕΤΩΠΙΑΙΑΣ αναμετρησης με τον φόβο σου.
Το χάπι σε απομακρύνει απο την ΛΥΣΗ του προβλήματος, όταν απαλύνει συνέπειες που κατα τη γνώμη παντα, πρέπει να επωμιστείς για να διαμορφώσεις σε βάθος χρόνου μια καλύτερη κατάσταση.
Μηπως σε καλομαθαίνεις λίγο;Quote:
Originally posted by λίτσα
δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω.φοβάμαι αυτός που θα είναι δίπλα μου μήπως και με βλάψει.φοβάμαι να βρεθώ σε κόσμο μήπως κάνω κάτι λάθος ή μήπως συμβεί κάτι και γελάσουν όλοι με εμένα και πολλά άλλα.ακόμα και στον γιατρό πηγαίνω με παρέα.όσο για shopping ούτε συζήτηση...Quote:
Originally posted by weird
Ναι, όντως.
Πως το αντιμετωπίζεις αλήθεια?
Θυμάμαι όταν με τριγύριζε αγοραφοβία, τυραννιόμουν να βγαίνω και να εκτίθεμαι όσο πιο συχνά γινόταν κι επιπλέον το είχα κάνει κύριο μερος της ψυχοθεραπείας μου σαν προβλημα...
Ευκαιρία λοιπόν να κάνεις κάτι, έξω απο τα συνηθισμένα.
Οσο δύσκολο κι αν σου ακούγεται, οι φόβοι μας αντιμετωπίζονται μεΕΚΘΕΣΗ.
Ολα όσα φοβάσαι είναι στην ΦΑΝΤΑΣΙΑ σου.
Αν όμως δεν εκτεθείς ξανα και ξανα στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,
δεν θα μπορεσεις ( οχι εσυ αλλα κυρίως το συναισθηματικό σου μέρος και το πιο υποσυνειδητο)
να καταλαβεις ότι η φαντασια σου και άρα οι φόβοι σου δεν επαληθεύονται.
Γιατί σε προβληματίζει που δεν έχεις ένΑ πρόβλημα? Κοινώς γιατί το ψάχνεις?Quote:
Originally posted by maria...
εγω ρε παιδια π εχω διαταραχη πανικου γιατι δεν εχω και αγοραφοβια?
τελοσπαντων, και μια φίλη μου΄είχε μόνο διαταραχή πανικού χωρίς την αγοραφοβία, συμβαίνει.
μαράκι μου,δεν είναι όλοι το ίδιο.
έχεις απόλυτο δίκιο και σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου...
ομολογώ πως πήρα δύναμη....
λοιπόν θα βγω, θα διασκεδάσω και θα περάσω μια χαρά χωρίς το χάπι γιατί πολύ απλά μπορώ να το κάνω.δεν θα με βλάψει κανένας.
άσε που αν έπαιρνα το χάπι δεν θα μπορούσα να πιω όσο θέλω.θα αφήσω το ποτό να με χαλαρώσει.....
και θα πιω και από ένα ποτό για τον καθέναν σας στην υγειά σας....
οπότε ένα για εσένα weird ένα για εσένα κρίνο και ένα για εσένα μαρία.πόσα μας κάνουν;3 ε να μην πιω και 2-3 στην υγειά μου;
καλά μου είπε ο εμπνευστής αλκοολική θα γίνω:D:D:D:D
έτσι για να γελάσουμε και λίγο
σας χαιρετώ, πάω να ετοιμαστώ. σας εύχομαι καλά να περάσετε ότι και αν κάνετε.
να είστε καλά τώρα και για πάντα....;)
Κοπέλα μου καλή
δεν θέλω να μου πεις οτι έχω δίκιο ή άδικο...
Πιστευω οτι μπορείς να συμβουλευτεις τον γιατρό σου και φυσικά αν κρίνεις οτι δεν αντέχεις να παρεις το χαπι.
Απλα πιστευω επίσης,
οτι είναι και καλό να μας φτάνουμε στα όρια μας, γιατί αυτά μπορεί να είναι και πιο μακριά απο όσο πιστευαμε.
Αν βασίζεσαι διαρκώς στο χάπι,
αφαιρείς πεδίο μάχης ( επώδυνης, δεν λεω) απο εσενα.
Ε λοιπόν οχι!Πεισμωσε, προκαλεσε τον εαυτό σου!
Σημασια εχει να βγεις κι οχι να περασεις καλα.
Να βγεις για να δεις, πως θα είσαι τελικα μεσα σε τόσο κόσμο.
Είμαι σίγουρη οτι δεν θα γελάσουν μαζί σου,
ούτε θα σε σχολιάζει κανεις, όλοι θα είναι στον χαβά τους!
Κι ειμαι επίσης σίγουρη πως θα τα καταφέρεις μια χαρά..
Απλα, στο ξαναλέω, ΄
μην κρύβεσαι απο την δυσκολία σου, αστην να βγει στη φόρα και βλεπεις τι κανεις μετα.
Ασε τους φόβους σου να επιβεβαιωθούν ή να μην επαληθευτούν.
Ζορίσου.
Για το καλό σου θα ναι.
Φιλια,
να περάσεις όμορφα
και το ποτό όσο μπορείς πίνε το αργα;))
Quote:
Originally posted by λίτσα
δηλαδή τι παραπάνω να κάνω.προσπαθώ όσο δεν μπορείς να φανταστείς για το καλύτερο.αυτό που με αγχώνει περισσότερο όμως είναι πως επηρρεάζονται και άλλοι από την δική μου κατάσταση..Quote:
Originally posted by krino
απορω πως δεν μπηκες στη πριζα για να κανεις κατι για αυτο.Quote:
Originally posted by λίτσα
επειδή δεν μπορώ να βγω εγώ.
Και οταν εννοω να κανεις, εννοω κατι παραπανω απο οτι κανεις ηδη.
καταλαβαινεις οτι πρεπει να κανεις κατι παραπανω.
Δεν λεω οτι ειναι ευκολο αλλα ξερεις και η ιδια οτι καποτε θα γινει.
Οσο νωριτερα τοσο καλυτερα για σενα.
επισης πασχεις απο αγοραφοβια αλλα σε ψυχολογο δεν εχεις παει....
αυτο ειλικρινα δεν το καταλαβαινω.
Quote:
Originally posted by weird
Γιατί σε προβληματίζει που δεν έχεις ένΑ πρόβλημα? Κοινώς γιατί το ψάχνεις?Quote:
Originally posted by maria...
εγω ρε παιδια π εχω διαταραχη πανικου γιατι δεν εχω και αγοραφοβια?
τελοσπαντων, και μια φίλη μου΄είχε μόνο διαταραχή πανικού χωρίς την αγοραφοβία, συμβαίνει.
μαράκι μου,δεν είναι όλοι το ίδιο.
kalitera agorafobia para kata8lipsh omos
όπως έχω ξαναπεί \"βολεύτηκα\"με την λύση του νευρολόγου.Quote:
Originally posted by krino
επισης πασχεις απο αγοραφοβια αλλα σε ψυχολογο δεν εχεις παει....
αυτο ειλικρινα δεν το καταλαβαινω.
ενώ είχα πάει σχεδόν σε όλων των ειδικοτήτων γιατρών κανένας δεν έβρισκε τι ακριβώς μου συμβαίνει.ο κάθε ένας μου έλεγε το μακρύ και το κοντό του και με φόρτωναν με διάφορα φάρμακα αλλά χωρίς καμμία θεραπεία.
έτσι βρέθηκε στον δρόμο μου ο νευρολόγος.μου είπε ακριβώς τι μου συμβαίνει και με την αγωγή που μου χορήγησε ένιωσα πολύ καλύτερα.έτσι έμεινα στάσιμη εκεί,γιατί αυτό που ζητούσα τότε ήταν μια άμεση λύση στο πρόβλημά μου.
όσο για ψυχολόγο ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό μέχρι τώρα που συζήτησα με διάφορα άτομα από το φόρουμ και κατάλαβα πως ίσως θα έπρεπε να επισκεφτώ και έναν ψυχολόγο ή ψυχίατρο.
το θέμα εδώ όμως είναι αν θα τα καταφέρω γιατί σε αυτό μάλλον θα είμαι μόνη μου γιατί ο σύντροφός μου δεν θέλει να ακούσει κουβέντα περί τούτου....
κατάλαβες τώρα;; ;)
αυτο που καταλαβα και με θλιβει ειναι οτι ειπες οτι αν πας σε ψυχολογο θα εισαι μονη σου....
Απο κει και περα, ο νευρολογος ναι μεν σε βολεψε η σε \"βολεψε\" αλλα δεν σου ελυσε η δεν θα σου λυσει το προβλημα.
Για να λυσεις τετοια προβληματα χρειαζεται να μπεις στη ριζα του, και να δεις τι σου προκαλεσε ολο αυτο και στην συνεχεια να το πολεμησεις κανωντας το απο μικρο - μικροτερο η και ελαχιστο η μηδενικο στο τελος.
Ο νευρολογος δεν νομιζω να μπορει να μπει σε μια τετοια διαδικασια, ουτε να σε βοηθησει να μπεις σε τετοιες αναζητησεις.
Στα παιχνιδια του μυαλου ολα μεσα μας ειναι πολυ χαωδεις και αν δεν εχεις μεθοδο να πηγαινεις βημα βημα θα παραμενεις στασιμη εκει που εισαι.
Αυτο το χαος επειδη ειναι σαφες οτι δεν μπορεις να το τακτοποιησεις μονη σου, πρεπει να σε οδηγησει καποιος με μικρα αλλα σταθερα βηματα.
Καταλαβες τωρα?
:D
κατάλαβα πως φοβάμαι να αρχίσω πάλι από το μηδέν......
και ναι θα είμαι μόνη μου....αυτό με τρομάζει ακόμα περισσότερο.τουλάχιστον μέχρι τώρα είχα την υποστήριξη της οικογένειάς μου αλλά όσον αφορά στον ψυχολόγο-ψυχίατρο ούτε λόγος......
γιατί να υπάρχουν τέτοιες προκαταλήψεις για ορισμένους θεραπευτές;
γιατί αρνούμαστε να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει;
μήπως όλοι οι υπόλοιποι φοβούνται περισσότερο από ότι ο ασθενής;
ισως πρεπει να αρχισεις απο -1 οχι μονο απο το 0.
το θα εισαι μονη σου το κανει πιο δυσκολο, οχι ομως αδυνατο.
Τωρα γιατι υπαρχουν προκαταληψεις ειναι μια μεγαλη κουβεντα.
Εσυ ξεκινα να πας σε ενα ψυχολογο (προσεξε οχι ψυχιατρο)
και ασε τους υπολοιπους να σχολιαζουν.
Θυμισου οτι προκειται για την δικη σου ζωη, και σε αυτη στην ουσια, εισαι μονη σου.
Το εχεις γενικα μιλωντας ανθρωπους που λενε οτι σε αγαπουν δεν σημαινει τιποτα.
σε ψυχολόγο θα προσπαθήσω να πάω....
τι γίνεται όμως με την θεραπευτική αγωγή που ακολουθώ;
δεν μπορώ να την σταματήσω μόνη μου και από ότι έχω καταλάβει οι ψυχολόγοι δεν χορηγούν φάρμακα οπότε τί γίνεται σε αυτήν την περίπτωση;
ο ψυχολογος που θα πας δεν εχει να σου πει τιποτα για τα φαρμακα σου.
Θα τα συνεχισεις κανονικα.
Η δουλεια που θα κανεις θα ειναι αλλου τυπου, που απο οτι φαινεται μεχρι στιγμης δεν εχεις αγγιξει αυτο το κομματι.
Φυσικα θα πρεπει να τον ενημερωσεις πληρως για την αγωγη σου για να το εχει υποψη του.
Οχι ομως για να την τροποποιησεις, θα την συνεχισεις παραλληλα φυσικα.
Εαν εχεις βελτιωση, τοτε θα μπεις στη διαδικασια αλλαγης φαρμακων κλπ κλπ απο το γιατρο που σου τα δινει.
κ μια φορα που συμφωνω μαζι με κρινοQuote:
Originally posted by krino
ισως πρεπει να αρχισεις απο -1 οχι μονο απο το 0.
το θα εισαι μονη σου το κανει πιο δυσκολο, οχι ομως αδυνατο.
Τωρα γιατι υπαρχουν προκαταληψεις ειναι μια μεγαλη κουβεντα.
Εσυ ξεκινα να πας σε ενα ψυχολογο (προσεξε οχι ψυχιατρο)
και ασε τους υπολοιπους να σχολιαζουν.
Θυμισου οτι προκειται για την δικη σου ζωη, και σε αυτη στην ουσια, εισαι μονη σου.
Το εχεις γενικα μιλωντας ανθρωπους που λενε οτι σε αγαπουν δεν σημαινει τιποτα.
ναι ειδες???
σημειωσε την ωρα και την ημερα....
:P
το χω κανει ηδη:P:P:P:P
ετσι... ετσι....
αντε και καλη ταραμοσαλατα.
:cool:
δε μαρεσει παχαινει:P
ας μιλουσουμε σοβαρα.πες μου ως τη εισαι εδω??
δεν σε καταλαβαινω,
απλος χρηστης ειμαι οπως και εσυ....
απλα δεν εχω καποια ψυχολογικη παθηση.
Τι αλλο θα μπορουσα να ειμαι δηλαδη?
ααααα οκ
οπουε δε μπορεις να δινεις συμβουλες κ γνωμες απ τη στιγμη που δε εχεις νιωσει την ψυχολογικη παθηση
Quote:
Originally posted by kyknos25
οπουε δε μπορεις να δινεις συμβουλες κ γνωμες απ τη στιγμη που δε εχεις νιωσει την ψυχολογικη παθηση
αυτο παλι τι ατακα ειναι???
Για να μιλησει καποιος για ηρωινη πρεπει πρωτα να γινει πρεζονι???
Οι γιατροι που πας και συμβουλευεσαι (και τους εμπιστευεσαι απο οτι καταλαβα) εχουν (ειχαν) καταθλιψη και μιλατε??
οχι απλα σπουδασαν πανω σαυτο κ ξερουν κατι παραπανω.
οχι για να μιλησει για την ηρωινη καλε μου δε πρεπει να γινει πρεζονι απλα θα μπορει να δωσει τα φωτα του κ να βοηθησει περισσοτερο απο καποιον που δεν εχει περασει απ αυτο το σταδιο.
καταλαβες?
οχι ομολογω πως δεν καταλαβα....
η ψυχικη υγεια δεν σπουδαζεται μονο, δεν ειναι σαν να σε ποναει το στομαχι σου οποτε κανεις γαστροσκοπηση.
Μπορεις αν εχεις αναπτυγμενη ενσυναισθηση για παραδειγμα να \"μπεις\" στο προβλημα του αλλου και να προτεινεις διεξοδους με βαση το δικο σου σκεπτικο.
Εν πασει περιπτωση, δεν καταλαβαινω τι ακριβως σε ενοχλει,
το οτι εγω απανταω σε κοσμο που εχει τετοια ζητηματα να λυσει?
αααααα μαλιστα.
με ενοχλει που το παιζεις ξερολας.
χωρις ναχεις περασει τιποτα στην ουσια οποτε οτι κ να πεις θεωρω οτι ειναι ανουσιο.
οποιος δε περναει καταστασεις δε μπορει να καταλαβει:(
εσυ ομως πρεπει να χεις βοηθησει παααρα πολυ κοσμο 4,081 μηνυματα:mad::mad:
παιδια ξεστρατησε λιγο η συζητηση απο το θρεντ που ανοιξα μου φενεται αλλα οκ:)
ηθελα να μοιραστω και ενα ακομα προβλημα μου μαζι σας
ειχα αποφασισει την τεταρτη να αρχισω μαθηματα για ecdl.
ομως τρεμω στην ιδεα μην με πιασει πανικος στο γκρουπ που θα ειμαι...το κακο ειναι οτι θα πρεπει να προκαταβαλλω 150 ευρω,οποτε αν το δοκιμασω και το μετανιωσω θα εχω χασει τα 150 ευρω συν του οτι θα χρεωθω απεναντι στον εαυτο μου και τους γονεις μου μια επιπλεον αποτυχια:(
ποια ειναι η αποψη σας.
δεν ξερω τι να κάνω!!!!
σε ενοχλει που το παιζω ξερολας...
αντε καλα δεκτον και σεβαστο.
επισης πιστευεις οτι για το δικο σου θεμα δεν εχω κατι να σου πω, επισης δεκτο.
Για τα υπολοιπα δεν συμφωνουμε.
Η σκεψη οτι αμα δεν περασεις οτι εχω περασει εγω δεν μπορεις να με καταλαβεις, δεν εχει καμια βαση.
Οσο για τον κοσμο που εχω βοηθησει, αυτο δεν το ξερω.
Βεβαια καποιοι θα υπαρχουν που να τους εχω βοηθησει τουλαχιστον κατα δηλωση τους.
Δεν γραφω τις σκεψεις μου για να βοηθησω ακριβως, οσο στο οτι τις αποτυπωνω.
Στην τελικη ο καθενας μας ειναι αυτο που ειναι, οποιος νομιζει οτι κατι του κανει το κραταει.
Εσυ προσωπικα απλα αγνοησε με.
δε μπορω να αγνοησω καποιον που παει κοντρα κ τα ξερει ολα αλλα μαλλον αυτο θα κανω τελικα.
κ το οτι οποιος δεν εχει περασει καταστασεις δεν μπορει να καταλαβει εχει βαση κ πολυ ισχυρη μαλιστα.κ επισης καποιος που ειναι συτη την κατασταση μπορει να δωσει συμβουλες γιατι το χει νιωσει.
δε ξανα απανταω
στο δικο μου το θεματακι δεν θα απαντησει κανεις?:PQuote:
Originally posted by ferro
παιδια ξεστρατησε λιγο η συζητηση απο το θρεντ που ανοιξα μου φενεται αλλα οκ:)
ηθελα να μοιραστω και ενα ακομα προβλημα μου μαζι σας
ειχα αποφασισει την τεταρτη να αρχισω μαθηματα για ecdl.
ομως τρεμω στην ιδεα μην με πιασει πανικος στο γκρουπ που θα ειμαι...το κακο ειναι οτι θα πρεπει να προκαταβαλλω 150 ευρω,οποτε αν το δοκιμασω και το μετανιωσω θα εχω χασει τα 150 ευρω συν του οτι θα χρεωθω απεναντι στον εαυτο μου και τους γονεις μου μια επιπλεον αποτυχια:(
ποια ειναι η αποψη σας.
δεν ξερω τι να κάνω!!!!
Quote:
Originally posted by kyknos25
δε μπορω να αγνοησω καποιον που παει κοντρα κ τα ξερει ολα αλλα μαλλον αυτο θα κανω τελικα.
- ναι τελικα, δεν εχεις αλλη επιλογη.
κ το οτι οποιος δεν εχει περασει καταστασεις δεν μπορει να καταλαβει εχει βαση κ πολυ ισχυρη μαλιστα.κ επισης καποιος που ειναι συτη την κατασταση μπορει να δωσει συμβουλες γιατι το χει νιωσει.
δε ξανα απανταω
- αμην και ποτε....!
:P
Quote:
Originally posted by ferro
στο δικο μου το θεματακι δεν θα απαντησει κανεις?:PQuote:
Originally posted by ferro
παιδια ξεστρατησε λιγο η συζητηση απο το θρεντ που ανοιξα μου φενεται αλλα οκ:)
ηθελα να μοιραστω και ενα ακομα προβλημα μου μαζι σας
ειχα αποφασισει την τεταρτη να αρχισω μαθηματα για ecdl.
ομως τρεμω στην ιδεα μην με πιασει πανικος στο γκρουπ που θα ειμαι...το κακο ειναι οτι θα πρεπει να προκαταβαλλω 150 ευρω,οποτε αν το δοκιμασω και το μετανιωσω θα εχω χασει τα 150 ευρω συν του οτι θα χρεωθω απεναντι στον εαυτο μου και τους γονεις μου μια επιπλεον αποτυχια:(
ποια ειναι η αποψη σας.
δεν ξερω τι να κάνω!!!!
κατσε βρε ειχαμε ενα μικροκαυγαδακι, τωρα θα διαβασω και θα σου πω.
Φέρο....έχεις αποτύχει μέσα σου πριν καν πας. Δεν σε κατηγορώ γι αυτό. Διάβασα όλο το θρεντ σου και πραγματικά πιστεύω πως είσαι σε πού δύσκολη θέση αφού δεν έχεις καμιά βοήθεια απ\' το περιβάλλον σου, ίσα-ίσα που πιστεύω πως σου μεγενθύνει το πρόβλημα η μητέρα σου.
Κάτσε και σκέψου όμως. Αν εσύ δεν βοηθήσεις τον εαυτό σου με μικρά βηματάκια κάθε φορά, το πρόβλημα θα διαιωνίζεται και δεν θα ξεφύγεις ποτέ από αυτό....
Καταρχην δεν μπορεις να ξερεις τι θα γινει αν δεν προσπαθησεις.
Φαντασου οτι σε καθε σου κινηση μπορει ο πανικος η και ακομα η προδιαθεση πανικου μπορει να σε καταβαλλει / αναστειλει σε ολες τις δραστηριοτητες σου.
Βεβαιως δεν λεω να πιεστεις για κατι αν δεν εισαι εστω και σε ενα ποσοστο ετοιμη.
Λεω ομως να ζυγιστεις και να δεις αν μπορεις να κανεις μια προσπαθεια, εστω και αποτυχημενη....
Ξερεις το ζητουμενο δεν ειναι να αποτυχεις αλλα να προσπαθησεις.
Εκεινο που πρεπει να δωσεις σημασια ειναι στο οτι κανεις προσπαθειες.
Η επιτυχια τους η οχι ειναι δευτερογενες ζητημα.
Οπως καταλαβαινεις, αν δεν προσπαθησεις δεν φτασεις ποτε στο στοχο σου.
Πηγαινε λοιπον στο γκρουπ και οτι βρεξει ας κατεβασει.
Ειτε σε πιασει πανικος ειτε οχι εσυ θα εχεις προσπαθησει και θα εισαι νικητρια!
Προσεχε ομως να εισαι κατα ενα ποσοστο ετοιμη,
γιατι αλλιως θα κανεις σπαταλη δυναμεων κατι που αυτο το διαστημα σου ειναι πολυτιμες....