Είμαι λίγο καλύτερα. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον :)
Printable View
Είμαι λίγο καλύτερα. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον :)
Και εγω εχω τρελαθει απο τις εμβοες στο αυτι καθε μερα σκευτομαι να αυτοκτονησω δεν μπορω να κοιμηθω να συγκεντρωθω περνω ηρεμιστικα τρελλες δοσεις και δεν μπορω ναQuote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by keep_walking
Υπηρχαν πολλων ειδων φωνες, οι φωνες που νομιζα οτι βγαιναν απο τους αλλους δηλαδη κατι σαν παραισθησεις και οι \"ΦΩΝΕΣ\" που εμφανιστηκαν στο τελος και δεν ειχαν πηγη...ηταν δυνατες καθαρες και με βομβαρδιζαν.
Αν με το παραμικρο ξαναβιωσω κατι τετοιο περαν του οτι θα αλλαξω 10 πανες θα παρω τον Βοσπορο σε φαρμακα:p
χαχαχαχα
Φαντάζομαι ότι πρέπει να είναι πολή τρομακτική και ενοχλητική εμπειρία λολ..και τι σου λέγαν οι φωνές? Αν δεν τις έδινες σημασία τι γινόταν? ένας φίλος μου τον τελευταίο καιρό έχει εμβοές στο αυτί λόγο κάποιου μικρού τραύματος στο ακουστικό νεύρο (είναι μουσικός) και τον έχει τρελάνει σκέψου...είσαι ήρωας πάντως!
απαλλαγω 1000 φορες να καλυτερα να ειχα σχιζοφρενεια να ακουγα συγκεκριμενες φωνες παρα εμβοες.
Τις εμβοες τις εχω απο προβλημα στο ακουστικο νευρο εχω παρει
οτι ψυχοφαρμακο κυκλοφορει (μετα τις κλασσικες θεραπειες για τα αυτια που δεν κανανε τιποτα) για δοκιμη και 0 απαοτελεσμα.
Εχει κανεις αλλος εμβοές ?
Λοιπόν θα συνεχίσω τον μονόλογο της αναξιοπιστίας μου. Είπα πως θα φύγω και όμως είμαι ακόμα εδώ. Πιθανώς όταν φύγω για τα καλά να μην δώσω κανένα σημάδι προτού το κάνω..
Πάσχω από ψυχώσεις, αυτό είναι κάτι που φαίνεται και δεν αποκρύβεται. Δεν είναι μόνο οι ψυχώσεις. Νιώθω πως κουβαλάω όλα τα κακά του κόσμου. Στην έξω ζωή μου μπορώ κατά κάποιο τρόπο να τραβάω τους ανθρώπους με το να εφαρμόζω μια καλά κουρδισμένη μηχανή. Στην αντιπέρα όχθη, μπορώ να διώξω τόσο εύκολα έναν άνθρωπο από κοντά μου. Εφόσον νιώσω ευάλωτος θα το κάνω και δεν θα διστάσω να βγάλω κανένα συναισθηματικό λιοντάρι από το ψυχικό μου κλουβί.
Είμαι δύσκολος άνθρωπος. Έξω δεν το δείχνω. Εδώ μέσα βγάζω όλον τον ψυχικό φόρτο των σκέψεων μου. Έξω μπορεί να το καταπιώ αν χρειαστεί.
Βλέπω έναν δικτυακό τόπο με ανθρώπους σε αυτόν που αξίζει να ασχολείται κανείς. Βλέπω και έναν Κολοσσό που ψηλώνει με ξέφρενους ρυθμούς. Το internet απλώνει τα δίκτυα του χωρίς διακρίσεις. Όπως συμβαίνει και με ένα χωρίο, το ίδιο θα συμβεί και στον κόσμο. Μόνο που σε αυτό το χωριό ο τρελός έχει λόγο να πει. Και τα λόγια είναι πολύ δυνατά.
Μια ώρα μπορεί να διδάξει όσα δεν μπορεί ολόκληρος χρόνος. Οι δυσκολίες είναι δεδομένες για άτομα σαν εμένα. Πρόοδος υπέροχη μέσα σε λίγα χρόνια. Πόσο δυνατά μπορώ να φωνάξω πως η ψύχωση δεν είναι κατάρα. Δεν ευνοούνται όλοι. Πόσο μάλλον άνθρωποι που δεν μαθαίνουν. Πόσο μάλλον άνθρωποι που δεν τους δίνεται ένα επιπλέον \"πόδι\" όταν γίνονται ψυχικά κουτσοί. Μετά μετράει το άτομο πόσο καλά θα μάθει να περπατάει.
Οι Κινέζοι λένε πως αν θες να ταΐσεις τον συνάνθρωπο σου, μην του δώσεις ψάρι αλλά να μάθε τον να ψαρεύει.
Άλλοι με ψυχώσεις, άλλοι με νευρώσεις. Και κάποιοι άλλοι που αρπάζονται στα ίδια τους τα δίχτυα.
Quote:
Originally posted by vince
Λοιπόν θα συνεχίσω τον μονόλογο της αναξιοπιστίας μου. Είπα πως θα φύγω και όμως είμαι ακόμα εδώ. Πιθανώς όταν φύγω για τα καλά να μην δώσω κανένα σημάδι προτού το κάνω..
Πάσχω από ψυχώσεις, αυτό είναι κάτι που φαίνεται και δεν αποκρύβεται. Δεν είναι μόνο οι ψυχώσεις. Νιώθω πως κουβαλάω όλα τα κακά του κόσμου. Στην έξω ζωή μου μπορώ κατά κάποιο τρόπο να τραβάω τους ανθρώπους με το να εφαρμόζω μια καλά κουρδισμένη μηχανή. Στην αντιπέρα όχθη, μπορώ να διώξω τόσο εύκολα έναν άνθρωπο από κοντά μου. Εφόσον νιώσω ευάλωτος θα το κάνω και δεν θα διστάσω να βγάλω κανένα συναισθηματικό λιοντάρι από το ψυχικό μου κλουβί.
Είμαι δύσκολος άνθρωπος. Έξω δεν το δείχνω. Εδώ μέσα βγάζω όλον τον ψυχικό φόρτο των σκέψεων μου. Έξω μπορεί να το καταπιώ αν χρειαστεί.
Βλέπω έναν δικτυακό τόπο με ανθρώπους σε αυτόν που αξίζει να ασχολείται κανείς. Βλέπω και έναν Κολοσσό που ψηλώνει με ξέφρενους ρυθμούς. Το internet απλώνει τα δίκτυα του χωρίς διακρίσεις. Όπως συμβαίνει και με ένα χωρίο, το ίδιο θα συμβεί και στον κόσμο. Μόνο που σε αυτό το χωριό ο τρελός έχει λόγο να πει. Και τα λόγια είναι πολύ δυνατά.
Μια ώρα μπορεί να διδάξει όσα δεν μπορεί ολόκληρος χρόνος. Οι δυσκολίες είναι δεδομένες για άτομα σαν εμένα. Πρόοδος υπέροχη μέσα σε λίγα χρόνια. Πόσο δυνατά μπορώ να φωνάξω πως η ψύχωση δεν είναι κατάρα. Δεν ευνοούνται όλοι. Πόσο μάλλον άνθρωποι που δεν μαθαίνουν. Πόσο μάλλον άνθρωποι που δεν τους δίνεται ένα επιπλέον \"πόδι\" όταν γίνονται ψυχικά κουτσοί. Μετά μετράει το άτομο πόσο καλά θα μάθει να περπατάει.
Οι Κινέζοι λένε πως αν θες να ταΐσεις τον συνάνθρωπο σου, μην του δώσεις ψάρι αλλά να μάθε τον να ψαρεύει.
Άλλοι με ψυχώσεις, άλλοι με νευρώσεις. Και κάποιοι άλλοι που αρπάζονται στα ίδια τους τα δίχτυα.
O μονόλογος της αξιοπιστίας... θα έλεγα.
Εχω κάποιες απορίες.
Πως μπορεί κάποιος να καταλάβει οτι έχει ψύχωση?
Ποιά είναι στα συμπτώματα, οτι κάτι δεν πάει καλά?
Υποτίθεται πως ο ψυχωτικός δεν μπορεί να το καταλάβει....Quote:
Originally posted by weird
Πως μπορεί κάποιος να καταλάβει οτι έχει ψύχωση?
Ποιά είναι στα συμπτώματα, οτι κάτι δεν πάει καλά?
Weird και εγώ έχω χίλιες απορίες......
Τα συμπτώματα είναι διάφορα και σε γενικές γραμμές η διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Δεν ξέρω όμως τι ορίζει την σχιζοφρένεια και τι κάτι άλλο. Για παράδειγμα εγώ δεν θυμάμαι να είχα ακουστικές παραισθήσεις. Η όλη φάση είχε τα ups & downs και γενικά δεν έχω βρει κάποιον εδώ μέσα με παρόμοιο σύνδρομο και την ίδια ψυχοσυσταση....Quote:
Originally posted by weirdΠοιά είναι στα συμπτώματα, οτι κάτι δεν πάει καλά?
Ρωτάω γιατί υπάρχουν πολλές μορφές διαστρέβλωσης.
Υπάρχουν άρα πολλοι άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται στο όριο μεταξύ παράνοιας και λογικής.
Οι φοβίες, είναι μια τέτοια διαστρέβλωση.
Δεν αντιλαμβάνομαι πχ. το ταξίδι ως τρόπο διασκέδασης αλλά ως κάτι μαρτυρικό, στην αγοραφοβία.
Στην κοινωνική φοβία, θεωρώ οτι όλοι με κοιτάνε και ασχολούνται μαζί μου.
Τα σενάρια που πλάθουν συχνά οι γυναίκες για το τι μπορεί να βρίσκεται μέσα στο μυαλό του άλλου που τους αρέσει.
Οι υποθέσεις που κάνουμε με τρόπο απόλυτο χωρίς να το επαληθεύσουμε.
Τα γνωστικά σφάλματα της σκέψης που οδηγούν σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Οι προλήψεις, περί γρουσουζιάς, χαρτομαντίας κτλ.
Οι παρεξηγήσεις και οι παρανοήσεις.
Υπάρχουν πολλών ειδών και μορφών διαστρεβλώσεις του πραγματικού.
Μάλιστα η μέγιστη αιτία, των ψυχοπαθολογικών προβλημάτων, είναι αυτή η διαστρέβλωση( πχ άνθρωποι που βλέπουν με παιδικό μάτι τον κόσμο, που δεν μεγάλωσαν ομαλά).
Απο πότε γίνεται παράνοια?
Υπάρχουν άραγε κάποια όρια..?
Οι σκέψεις σου είναι πολύ ώριμες.Quote:
Originally posted by weird
Ρωτάω γιατί υπάρχουν πολλές μορφές διαστρέβλωσης.
Υπάρχουν άρα πολλοι άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται στο όριο μεταξύ παράνοιας και λογικής.
Οι φοβίες, είναι μια τέτοια διαστρέβλωση.
Δεν αντιλαμβάνομαι πχ. το ταξίδι ως τρόπο διασκέδασης αλλά ως κάτι μαρτυρικό, στην αγοραφοβία.
Στην κοινωνική φοβία, θεωρώ οτι όλοι με κοιτάνε και ασχολούνται μαζί μου.
Τα σενάρια που πλάθουν συχνά οι γυναίκες για το τι μπορεί να βρίσκεται μέσα στο μυαλό του άλλου που τους αρέσει.
Οι υποθέσεις που κάνουμε με τρόπο απόλυτο χωρίς να το επαληθεύσουμε.
Τα γνωστικά σφάλματα της σκέψης που οδηγούν σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Οι προλήψεις, περί γρουσουζιάς, χαρτομαντίας κτλ.
Οι παρεξηγήσεις και οι παρανοήσεις.
Υπάρχουν πολλών ειδών και μορφών διαστρεβλώσεις του πραγματικού.
Μάλιστα η μέγιστη αιτία, των ψυχοπαθολογικών προβλημάτων, είναι αυτή η διαστρέβλωση( πχ άνθρωποι που βλέπουν με παιδικό μάτι τον κόσμο, που δεν μεγάλωσαν ομαλά).
Απο πότε γίνεται παράνοια?
Υπάρχουν άραγε κάποια όρια..?
Νομίζω πως ο άνθρωπος έχει έμφυτο εν μέρη τον φόβο και σε συνέχεια εποικοδομεί την αντίληψη του με βάση τις εμπειρίες του αλλά και τις δυνατότητες του (ακόμα και τα υγιή κύτταρα παίζουν ρόλο).
Δεν μπορούν όλοι να σκεφτούν έτσι weird. Το καταλαβαίνεις και απο εδω μέσα....
Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόση μοναξιά έχει ο δρόμος της αυτογνωσίας..
Σου τα λέω όλα αυτά, γιατί νιώθω, οτι υπάρχει ένα πολύ μικρό, λεπτό, σχεδόν αδιόρατο σημείο, όπου η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα στο πραγματικό ή το φαντασιακό, είναι ακόμα παρούσα.
Πιστεύω οτι την εθελοτυφλία, την επιλέγουμε. Ακόμα και αν είναι εν φόβω.
Πιστεύω οτι η εθελοτυφλία είναι μια καλή οικοδέσποινα των πάσης φύσεως διαστρεβλώσεων.
Ο δρόμος της αυτογνωσίας, απο ένα σημείο και μετά, δεν μπορεί παρά να είναι μοναχικός...
\" Ο απώτατος εαυτός μου με καλέι σε τούτο το ταξίδι , που αν θέλω να το σεβαστώ και να του δώσω την αξία που του πρέπει, δεν μπορώ να το κάνω παρά σαν ένα ταξίδι μοναχικό\".
Η δυνατότητα επιλογής όπως πολύ όμορφα λες υπάρχει. Απλά δεν μπορεί να φτάσει κάποιος σε μια Χ ηλικία ωριμότητας και ξαφνικά να ξυπνήσει. Και σαν παιδί, και σαν έφηβος ένας άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί κάποια πράγματα. Βέβαια δεν είναι όλα τόσο βέβαια και ούτε μπορεί κάποιος να ζει διαρκώς στην πραγματικότητα και στην μερική δυστυχία ή την μερική ευτυχία της ζωής ως κοινωνική αλήθεια..
Το πλήγωμα μπορεί να οδηγήσει στην εθελοτυφλία αλλά και σε χιλιάδες προβλήματα....
μπορει.Quote:
Originally posted by vince
Απλά δεν μπορεί να φτάσει κάποιος σε μια Χ ηλικία ωριμότητας και ξαφνικά να ξυπνήσει.
Αν θες μας λες και δυο κουβέντες παραπάνω...Quote:
Originally posted by Sofia
μπορει.Quote:
Originally posted by vince
Απλά δεν μπορεί να φτάσει κάποιος σε μια Χ ηλικία ωριμότητας και ξαφνικά να ξυπνήσει.
Σαφώς και όλα είναι πιθανά. Για να το λες αυτό κάτι θα έχεις στο μυαλό σου. Θα ήθελα να το μοιραστείς μαζί μας..
Δεν ξερω αν υπάρχει ηλικια ωριμοτητας τελικα....ενας ανθρωπος που ειναι πχ 40 χρονων αναμενεται να γνωριζει καποια πραγματα κ να φερεται αναλογως της ηλικιας του. Μια ματια τριγυρω δεν με πειθει καθολου για κατι τετοιο.
Παρολα αυτα, αν ενας ανθρωπος αποφασιζει να ωριμασει, μπορει να το κανει. Σε οποια ηλικια κ αν ειναι...Υποθετω πώς ειναι πιο ευκολο οσο ειναι νεοτερος, αλλα απο την αλλη για τον καθε ανθρωπο υπάρχουν οι δικες του εσωτερικες αναγκες που θα του υπαγορευσουν ποτε εχει ερθει η καταλληλη στιγμη γι αυτο.
Εχω δει ανθρωπο να κανει σημαντικες αλλαγες στη ζωη του σε προχωρημενη ηλικια.Μετα απο δικο του εσωτερικο ξυπνημα βεβαια...
Θα συμφωνήσω με την Σοφία,
το εσωτερικό ξύπνημα, μπορεί να έρθει εντελώς ξαφνικά,
ανεξαρτήτως ηλικίας.
Το έχω δει και στον εαυτό μου και σε άλλους ανθρώπους.
Ετσι είναι, πολλές φορές το να κρατήσουμε τα μάτια ανοιχτά πονάει και φαίνεται αδύνατο όταν παλεύουμε με δύσκολα συναισθήματα.Quote:
Originally posted by vince
Η δυνατότητα επιλογής όπως πολύ όμορφα λες υπάρχει. Απλά δεν μπορεί να φτάσει κάποιος σε μια Χ ηλικία ωριμότητας και ξαφνικά να ξυπνήσει. Και σαν παιδί, και σαν έφηβος ένας άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί κάποια πράγματα. Βέβαια δεν είναι όλα τόσο βέβαια και ούτε μπορεί κάποιος να ζει διαρκώς στην πραγματικότητα και στην μερική δυστυχία ή την μερική ευτυχία της ζωής ως κοινωνική αλήθεια..
Το πλήγωμα μπορεί να οδηγήσει στην εθελοτυφλία αλλά και σε χιλιάδες προβλήματα....
Δεν αντιλέγω, η εθελοτυφλία θέλει εξαιρετική τρομερή, σε καθημερινή βάση δουλεια με τον εαυτό και ειλικρίνεια, για να μείνει όσο μακρύτερα γίνεται.
Η πάλη, δεν σταματά.
Ωστόσο πιστεύω οτι μετά απο αρκετές μάχες, νίκες και ήττες,
έχουμε πια μάθει και συνηθίσει να \"βλέπουμε\" καθαρότερα μέσα και έξω μας.
Αυτό είναι πιστεύω όλο το θέμα με την αλήθεια,
θέμα όρασης. ( ψυχικής).
Ξέρεις σκέφτομαι κάτι.....ένα πείραμα.
Να κόψω τα φάρμακα για να δείτε και να δω και εγώ πόσο τρελός είμαι τελικά και αν αντέχω χωρίς αυτά. Ίσως έτσι να έβλεπα την μόνη σωτηρία για μένα και να έδινα τέλος στην μιζέρια μου...
Μια σκέψη κάνω...
Δεν ξέρω τι με έπιασε....μια στιγμή αδυναμίας ίσως....τεσπα δεν το σβήνω το μήνυμα. Το αφήνω εκεί για να θυμάμαι ότι θα υπάρχουν και τέτοιες στιγμές.
Αυτή τη σκέψη, που προφανώς την έχεις ξανακάνει, την έχεις συζητήσει με τον γιατρό σου?Quote:
Originally posted by vince
Ξέρεις σκέφτομαι κάτι.....ένα πείραμα.
Να κόψω τα φάρμακα για να δείτε και να δω και εγώ πόσο τρελός είμαι τελικά και αν αντέχω χωρίς αυτά. Ίσως έτσι να έβλεπα την μόνη σωτηρία για μένα και να έδινα τέλος στην μιζέρια μου...
Μια σκέψη κάνω...
Χμμ, το είχα συζητήσει (το αίσθημα του πολύ down..) και μου είχε δώσει αγωγή η οποία με απέτρεψε από το να ξανασκεφτώ έτσι....αλλά και να ξαναπάρω το ίδιο medicine για τέτοια καταθλιπτικά ξεσπάσματα..Quote:
Originally posted by weird
Αυτή τη σκέψη, που προφανώς την έχεις ξανακάνει, την έχεις συζητήσει με τον γιατρό σου?Quote:
Originally posted by vince
Ξέρεις σκέφτομαι κάτι.....ένα πείραμα.
Να κόψω τα φάρμακα για να δείτε και να δω και εγώ πόσο τρελός είμαι τελικά και αν αντέχω χωρίς αυτά. Ίσως έτσι να έβλεπα την μόνη σωτηρία για μένα και να έδινα τέλος στην μιζέρια μου...
Μια σκέψη κάνω...
Αρα αν κατάλαβα καλά, ο γιατρός σου είναι αντίθετος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο..
vince σκέφτηκες ποτέ το ενδεχόμενο της ψυχοθεραπείας παράλληλα με την αγωγή;
Το είχα επιχειρήσει κάποτε και δεν έμεινα ευχαριστημένος. Ίσως κάποια στιγμή που έχω την διάθεση και την ευκαιρία να το κάνω με κάποιον καταλληλότερο.
Πιστεύεις ότι θα μου έκανε καλό?
καλησπέρα! Ομοιοπαθής με ψυχωτικές σκεψεις κατά καιρούς και εμμονές πολλές και με πολύ θυμο στους γιατρούς, δεν πιστεύω ότι υπάρχει ούτε γιατρός που να σε κάνει καλά ούτε φάρμακο, δυστυχώς νιώθω πως μόνη μου θα τα βγάλω πέρα αν τα βγάλω. Δεν εμπιστεύομαι κανέναν γιατρό ... Ειλικρινά δεν ξέρω αυτό το η ζωή είναι ωραία που κολλάει, η ζωή είναι δύσκολή, καθημερινά ο ανθρωπος πονάει και πληγώνεται, πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα είναι, η ζωή είναι σκληρή και ζούμε καθημερινές μικρές απώλειες, όσο αντέξω.. πάντως δεν μου αρέσει η ζωή είναι χάλια. Το καλύτερο πράγμα στην Ελλάδα δεν ξέρω ποιο είναι, πάντως όχι να είσαι νέος φοιτητής, εργαζόμενος, γονιός, συνταξιούχος, άρρωστος. Η καθημερινότητα δεν είναι για ζωντανούς ανθρώπους, είναι για γουρουνόπετσους αναισθητους.
Αντε όσο αντέξω!
Καταρχάς υπάρχει ο εαυτός μας και μετά οι γιατροί και τα φάρμακα. Η ζωή σαφώς και είναι δύσκολη. Τα φάρμακα είναι ένα στήριγμα βοήθειας και από εκεί και πέρα εμείς χτίζουμε τις αντοχές μας στον κόσμο.Quote:
Originally posted by lote
δεν πιστεύω ότι υπάρχει ούτε γιατρός που να σε κάνει καλά ούτε φάρμακο,
Δεν μπορώ να ξέρω τι ακριβώς δυσκολίες έχεις αλλά σου εύχομαι να είσαι γερή και δυνατή και να στέκεσαι όρθια σε κάθε δυσκολία.
vince εσύ θα το κρίνεις, μια δοκιμή ακόμα θα σε πείσει αν σου κάνει καλό ή όχι.Quote:
Originally posted by vince
Το είχα επιχειρήσει κάποτε και δεν έμεινα ευχαριστημένος. Ίσως κάποια στιγμή που έχω την διάθεση και την ευκαιρία να το κάνω με κάποιον καταλληλότερο.
Πιστεύεις ότι θα μου έκανε καλό?
Εγώ γενικά πιστεύω ότι ένας κατάλληλος ειδικός μπορεί να σε οδηγήσει να χειρίζεσαι καλύτερα τα καταθλιπτικά επεισόδια μόνος σου, πριν καταφύγεις σε περισσότερη φαρμακοθεραπεία.
Δε θέλω να πω ότι όποιος έχει κατάθλιψη ή γενικά άλλο πρόβλημα θα πρέπει να διακόψει τη φαρμακευτική αγωγή που του συνέστησε ο γιατρός. Απλά θεωρώ καλύτερο και πιο αποτελεσματικό μακροπρόθεσμα να προσπαθεί ο ίδιος να αντιμετωπίσει ότι τον ενοχλεί, με ή χωρίς ψυχοθεραπεία, παράλληλα ή χωρίς φαρμακευτική αγωγή.
Νομίζω οτι ένας ακατάλληλος ειδικός είναι πιο επικίνδυνος απο το να μην πάει κανείς σε ειδικό.Quote:
Originally posted by vince
Το είχα επιχειρήσει κάποτε και δεν έμεινα ευχαριστημένος. Ίσως κάποια στιγμή που έχω την διάθεση και την ευκαιρία να το κάνω με κάποιον καταλληλότερο.
Πιστεύεις ότι θα μου έκανε καλό?
Οπότε χρειάζεται προσοχή στην επιλογή του ειδικού.
Μην αφήνεις την προηγούμενη εμπειρία να σε επηρεάζει αρνητικά, αλλά θετικά: έχεις μέτρο σύγκρισης.
Ναι, πιστεύω οτι μια ψυχοθεραπεία θα μπορούσε να πετύχει πολύ σημαντικά πράγματα και μακροπρόθεσμα, χωρίς να είμαι ειδικός, την μείωση της φαρμακευτικής αγωγής.
Quote:
Originally posted by vince
Καταρχάς υπάρχει ο εαυτός μας και μετά οι γιατροί και τα φάρμακα. Η ζωή σαφώς και είναι δύσκολη. Τα φάρμακα είναι ένα στήριγμα βοήθειας και από εκεί και πέρα εμείς χτίζουμε τις αντοχές μας στον κόσμο.Quote:
Originally posted by lote
δεν πιστεύω ότι υπάρχει ούτε γιατρός που να σε κάνει καλά ούτε φάρμακο,
Δεν μπορώ να ξέρω τι ακριβώς δυσκολίες έχεις αλλά σου εύχομαι να είσαι γερή και δυνατή και να στέκεσαι όρθια σε κάθε δυσκολία.
Να σαι καλά! Συμφωνώ με αυτά που είπες. Ευχομαι και σε εσένα καλή δύναμη και να σαι πάντα καλά
Συμφωνω με την weird.Quote:
Originally posted by weird
Νομίζω οτι ένας ακατάλληλος ειδικός είναι πιο επικίνδυνος απο το να μην πάει κανείς σε ειδικό.Quote:
Originally posted by vince
Το είχα επιχειρήσει κάποτε και δεν έμεινα ευχαριστημένος. Ίσως κάποια στιγμή που έχω την διάθεση και την ευκαιρία να το κάνω με κάποιον καταλληλότερο.
Πιστεύεις ότι θα μου έκανε καλό?
Οπότε χρειάζεται προσοχή στην επιλογή του ειδικού.
Μην αφήνεις την προηγούμενη εμπειρία να σε επηρεάζει αρνητικά, αλλά θετικά: έχεις μέτρο σύγκρισης.
Ναι, πιστεύω οτι μια ψυχοθεραπεία θα μπορούσε να πετύχει πολύ σημαντικά πράγματα και μακροπρόθεσμα, χωρίς να είμαι ειδικός, την μείωση της φαρμακευτικής αγωγής.
Θα ηθελα μονο να διαφοροποιηθω σε ενα κομματι: πώς με την βοηθεια της ψυχοθεραπειας, μπορεις να δεις κ να ερμηνευσεις διαφορετικα τοσο την παθηση σου οσο κ το θεμα της φαρμακευτικης αγωγης.
Πράγματι ίσως με βοηθούσε η ψυχανάλυση εφόσον είχα την δυνατότητα.... όμως.. οι προτεραιότητες μου τον καιρό αυτό είναι άλλες...
οντως ειναι ολα θεμα προτεραιοτητων...
Quote:
Originally posted by Sofia
Θα ηθελα μονο να διαφοροποιηθω σε ενα κομματι: πώς με την βοηθεια της ψυχοθεραπειας, μπορεις να δεις κ να ερμηνευσεις διαφορετικα τοσο την παθηση σου οσο κ το θεμα της φαρμακευτικης αγωγης.
Συμφωνώ μαζί σου Σοφία.
Μέσα στα πολλά πράγματα, τα οποία μπορεί να προσφέρει μια θεραπεία είναι και η αλλαγή της όλη αντίληψης του ατόμου γύρω απο το \"πρόβλημά\" του και την φαρμακευτική ή μη αντιμετώπισή του.
Πιστεύω ότι συχνά όι άνθρωποι αυτοστιγματίζονται σε σχέση με την ασθένειά τους ή την ταμπέλα αυτής ή νιώθουν αντιδραστικά συναισθήματα ή συναισθήματα ανημποριάς μπροστά στην φαρμακευτική αγωγή.
Πισω στην maximum δοση,ατακτη υποχωρηση,η μουσικη ποναει,ολα πονανε.
Υπομονή keep ,θα περάσει κι αυτό.....Quote:
Originally posted by keep_walking
Πισω στην maximum δοση,ατακτη υποχωρηση,η μουσικη ποναει,ολα πονανε.
Εγινε κάτι?
Keep μου
μια υποχώρηση
είναι μια υποχώρηση
αναγκαία κάποιες φορές.
Η ζωή πονά κάποιες φορές.
Για να μας χαμογελάσει πάλι μετά
Αρκεί πρώτα να της χαμογελάσουμε εμείς
όταν θα είμαστε ξανά έτοιμοι.
επανηρθα
Ωραία:)
Άντε κ στα δικά μου απόψε....
Καλώς τον!
η ματαιωση μιας απαιτησης που επιβαλουμε οι ιδιοι στον εαυτο μας, σχεδον σαν δικτατορες, παντα ποναει....Quote:
Originally posted by keep_walking
Πισω στην maximum δοση,ατακτη υποχωρηση,η μουσικη ποναει,ολα πονανε.
keep, με ή χωρις maximum δοσεις, προχωρας:)