Σε εσενα εσωτερικη_σηψη ;)
Printable View
Σε εσενα εσωτερικη_σηψη ;)
εμένα το βασικό μου πρόβλημα είναι η κατάθλιψη.έχω πάνω από 5 βαριά επεισόδια στη ζωή μου κ 2 απόπειρες κ σε συνδυασμό με την κοινωνική φοβία η ζωή μου ήταν κόλαση.έχω πολλές κρίσεις κ όταν είμαι μόνη συνήθως κλείνομαι σπίτι.ο ιδρώτας είναι το πρώτο σημαδι.μολις ιδρώνω τρέχω να βρω ένα μέρος χωρίς κόσμο για να το προλάβω γιατί καθε κρίση είναι χειρότερη απο την προηγούμενη.
Νομίζω οτι βγήκα επειτέλους απο το ίσως βαρύτερο επεισόδιο κατάθλιψης στη ζωή μου(με ταλαιπωρούσε 7 μήνες κ παραλήγο να νοσηλευτώ) και νιώθω πολύ κενή τώρα κ τρέμω κ μόνο στη σκέψη υποτροπής!
παίρνω εφεξόρ 450mg ρισπερντάλ 2mg και τρίτικο 50mg εσύ τώρα πώς είσαι;
Προσπαθω να βαλω στοχους αλλα μου δημιουργουν πολυ αγχος ρε γμτ. Απο την αλλη ομως σκεφτομαι οτι δεν υπάρχει εναλλακτικη...
βγηκες ομως! χωρις να νοσηλευτεις...αυτο απο μονο του ειναι πολυ σημαντικο. δεν νομιζεις?Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
Νομίζω οτι βγήκα επειτέλους απο το ίσως βαρύτερο επεισόδιο κατάθλιψης στη ζωή μου(με ταλαιπωρούσε 7 μήνες κ παραλήγο να νοσηλευτώ) και νιώθω πολύ κενή τώρα κ τρέμω κ μόνο στη σκέψη υποτροπής!
λες ομως πώς αφου βγηκες απο κατι τοσο ασχημο νιωθεις ενα κενο. τί εννοεις?
είναι καλό να βάζεις στόχους!έστω κ καταναγκαστικά γιατι σε βοηθούν να συνεχίσεις παρακατω έχοντας κάτι να περιμένεις!νιώθεις πολύ άδειος χωρίς στόχους πίστεψέ με!Quote:
Originally posted by Winston_man
Προσπαθω να βαλω στοχους αλλα μου δημιουργουν πολυ αγχος ρε γμτ. Απο την αλλη ομως σκεφτομαι οτι δεν υπάρχει εναλλακτικη...
Το θέμα με τους στόχους είναι πώς ότι στόχο έχω βάλει, έχω αποτύχει γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου μάλλον...
winston σχεδον παντα υπάρχουν εναλλακτικες. Επιλογη ειναι να μην κανεις κ τπτ, να μην παρεις φαρμακο, να παραιτηθεις εντελως. Ομως δεν το κανεις....αντιθετα προσπαθεις....Quote:
Originally posted by Winston_man
Προσπαθω να βαλω στοχους αλλα μου δημιουργουν πολυ αγχος ρε γμτ. Απο την αλλη ομως σκεφτομαι οτι δεν υπάρχει εναλλακτικη...
ναι βγήκα αλλά με αύξηση τη; δόσης στα φάρμακα όχι απο μόνη μου!:( και πάλι δε νιώθω χαρούμενη αλλά ευτυχώς έχω τον έλεγχο του εαυτού μου εγώ(έτσι νομίζω τουλάχιστον!)Quote:
Originally posted by Sofia
βγηκες ομως! χωρις να νοσηλευτεις...αυτο απο μονο του ειναι πολυ σημαντικο. δεν νομιζεις?Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
Νομίζω οτι βγήκα επειτέλους απο το ίσως βαρύτερο επεισόδιο κατάθλιψης στη ζωή μου(με ταλαιπωρούσε 7 μήνες κ παραλήγο να νοσηλευτώ) και νιώθω πολύ κενή τώρα κ τρέμω κ μόνο στη σκέψη υποτροπής!
λες ομως πώς αφου βγηκες απο κατι τοσο ασχημο νιωθεις ενα κενο. τί εννοεις?
φοβάμαι πολύ την υποτροπή κ έχω ένα αίσθημα κενού.φαύλου κύκλου.ότι δεν άλλαξε κάτι . μια εντολή που λέει μην ελπίζεις!
και εγώ το νιώθω αυτό.γι αυτο προσπάθησε να βάζεις μικρούς και εφικτούς όχι αθλους και θα δεις ότι τελικα είναι ωραίο να νιώθεις πως περιμένεις κάτι κ πως δεν είναι όλα ίδια κ κενά!Quote:
Originally posted by Dimitris1979
Το θέμα με τους στόχους είναι πώς ότι στόχο έχω βάλει, έχω αποτύχει γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου μάλλον...
Εσωτερική Σήψη καταρχάς θα πρέπει να βρούμε μία συντομία για το nick.:)
Μην αισθάνεσαι άσχημα για το γεγονός ότι χρειάστηκε να αυξήσεις τις δόσεις των φαρμάκων για να αισθανθείς κάπως καλύτερα.Εγώ πριν αρκετά χρόνια χρειάστηκε να κάνω κάθε μέρα ορό,ενδοφλέβια!Μιλάμε για απίστευτες ποσότητες αντικαταθλιπτικού κοκτέηλ στον οργανισμό μου.Απο εκεί και πέρα νομίζω ότι τα φάρμακα από μόνα τους δεν κάνουν όλη την δουλειά, μερικές συνεδρίες με κάποιον ψυχολόγο πιστεύω ότι θα βοηθούσαν.
λέγε σκέτο σήψη αν θες:)
ναι κάνω παράλληλα ψυχοθεραπεία.βασικά η ψυχολόγος με έστειλε σε ψυχίατρο.
πάντως τώρα είσαι καλύτερα ε;πολύ θετικο αυτο:)
Ζούσα τα τελευταία χρόνια την ζωή μου όπως όλος ο κόσμος μέχρι την περασμένη εβδομάδα αγαπητή Σήψη.Εντάξει είχα τα πάνω και τα κάτω μου όπως όλοι.Για κάποιον λόγο υποτροπίασα όμως.Ποτέ δεν πίστευα ότι μετά από τόσο καιρό που ήμουν καλά θα ξαναπέσω τόσο πολύ.Τώρα απλά αναγκαστικά θα το παλέψω επειδή θέλω πίσω τη ζωή μου.
Δημητρη ολοι εχουμε σκαμπανεβασματα.Και εγω που τα εχω ξεπερασει ειναι στιγμες που νιωθω εντονα τα συμπτωματα πανικου και τρομαζω.Τα ξεπερναω ομως γιτι τωρ τα χειριζομαι εγω οχι αυτα.Ετσι και εσυ ειναι φυσιολογικο που νιωθεις καπως αυτες τις μερες παρολο που ησουν καλα.Αυτο δεν σημαινει οτι ξαναπεσες οπως παλια.δεν θα κρατησει πολυ θα δεις οτι θα στο πει και ο ψυχολογος.Το ιδιο παθαινα και οπαθαινω κ εγω
ναι κ εγώ πιστεύω ότι θα περάσει γιατί έχεις ισχυρή θέληση!μπορείς να βρεις το λόγο που υποτροπίασες; αν ναι ίσως σε βοηθήσει!να ξέρεις τι να αποφεύγεις!Quote:
Originally posted by mina31
Δημητρη ολοι εχουμε σκαμπανεβασματα.Και εγω που τα εχω ξεπερασει ειναι στιγμες που νιωθω εντονα τα συμπτωματα πανικου και τρομαζω.Τα ξεπερναω ομως γιτι τωρ τα χειριζομαι εγω οχι αυτα.Ετσι και εσυ ειναι φυσιολογικο που νιωθεις καπως αυτες τις μερες παρολο που ησουν καλα.Αυτο δεν σημαινει οτι ξαναπεσες οπως παλια.δεν θα κρατησει πολυ θα δεις οτι θα στο πει και ο ψυχολογος.Το ιδιο παθαινα και οπαθαινω κ εγω
Σήψη δε νομίζω ότι το να αποφεύγω κάτι θα μου δώσει την λύση,η λύση θα μου δωθεί αν αντιμετωπίσω επιτυχώς αυτό το κάτι που αισθάνομαι ότι πρέπει να αποφεύγω!Βέβαια δεν έχω καταλάβει ακόμη τι μπορεί να είναι αυτό...
Δημητρη εισαι γενικα ευτηχισμενος με την ζωη σου?
Όχι Πανικούλα...Δεν είμαι...Αυτό όμως μπορεί να είναι αποτέλεσμα των υψηλών προσδοκιών μου.
σηψη: καταλαβαινω οτι γινεσαι πολυ σκληρη με τον εαυτο σου. Καταφερες μετα απο δύο αποπειρες κ πεντε επεισοδια να πας και στην ψυχολογο, και στον ψυχιατρο, στη συνεχεια να ξεπερασεις το τελευταιο σου επεισοδιο, κ μετα απο ολα αυτα να πεις: \"και τί εγινε? δεν το κανα εγω, τα φαρμακα το εκαναν.\"Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
ναι βγήκα αλλά με αύξηση τη; δόσης στα φάρμακα όχι απο μόνη μου!:( και πάλι δε νιώθω χαρούμενη αλλά ευτυχώς έχω τον έλεγχο του εαυτού μου εγώ(έτσι νομίζω τουλάχιστον!)Quote:
Originally posted by Sofia
βγηκες ομως! χωρις να νοσηλευτεις...αυτο απο μονο του ειναι πολυ σημαντικο. δεν νομιζεις?Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
Νομίζω οτι βγήκα επειτέλους απο το ίσως βαρύτερο επεισόδιο κατάθλιψης στη ζωή μου(με ταλαιπωρούσε 7 μήνες κ παραλήγο να νοσηλευτώ) και νιώθω πολύ κενή τώρα κ τρέμω κ μόνο στη σκέψη υποτροπής!
λες ομως πώς αφου βγηκες απο κατι τοσο ασχημο νιωθεις ενα κενο. τί εννοεις?
φοβάμαι πολύ την υποτροπή κ έχω ένα αίσθημα κενού.φαύλου κύκλου.ότι δεν άλλαξε κάτι . μια εντολή που λέει μην ελπίζεις!
Ε, οσο να ναι εγω βλεπω πώς κατι εγινε: μια αποδοχη του προβληματος, μια αποφαση να κανεις κατι για το προβλημα σου, ακολουθησες μια αγωγη κ ξεπερασες το επεισοδιο. Κ τωρα συνεχιζεις.
Καταλαβαινω πώς το να πεις πώς κατι καλο εγινε, μπορει να κρυβει κ εναν φοβο για το τί θα γινει μετα απο αυτο το καλο? Θα κρατησει? Κ αν ναι ποσο? Αλλα κ φοβος οτι μπορει να μην εισαι ικανη να πας απο κατι μετριο σε κατι καλυτερο γιατι δεν εχεις μαθει μεχρι τωρα να βηματιζεις ετσι....
Ομως, θα βοηθουσε πρωτη εσυ να επιβραβευσεις τον εαυτο σου για κατι που εσυ εκανες. Τα φαρμακα σαφως κ βοηθουν, αλλα ειναι το μπαστουνι σου τωρα. Τα βηματα, την προσπαθεια εσυ την κανεις....
Τα βηματα, την προσπαθεια εσυ την κανεις.... [/quote]Quote:
Originally posted by Sofia
Ακόμη κι αν δεν το καταλαβαίνεις...
Το μόνο καλό με την όλη υπόθεση είναι ότι έχω χάσει 6 κιλά!!!Γεια σου Μήτσο με την σωματάρα σου!!! Έτσι για να ευθυμίσουμε και λιγάκι!
Με τα αντικαταθληπτικά δεν παίρνετε κιλά;Εχετε ανάγκη να τρώτε καθημερινά σοκολάτα;Εχω πάρει 7 κιλά και με στενοχωρεί .
μπορει να υπάρχει κ ενας φοβος: μετα την επιτευξη του στοχου τί? υποσυνειδητα....Quote:
Originally posted by Dimitris1979
Το θέμα με τους στόχους είναι πώς ότι στόχο έχω βάλει, έχω αποτύχει γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου μάλλον...
Quote:
Originally posted by giota
Με τα αντικαταθληπτικά δεν παίρνετε κιλά;Εχετε ανάγκη να τρώτε καθημερινά σοκολάτα;Εχω πάρει 7 κιλά και με στενοχωρεί .
Ναι μπορεί να έχεις υπογλυκαιμία και να πέφτεις με τα μούτρα στα σοκολατοειδή.Εγώ π.χ. όταν πρωτοάρχισα να παίρνω φάρμακα πριν χρόνια,έτρωγα 10 σοκοφρέτες στην καθισιά.
Παρόλα αυτά αν αυτό σε παρηγορεί η σοκολάτα(καθώς και η μπανάνα) είναι φυσική πηγή σεροτονίνης,της ουσίας που η έλλειψή της στον οργανισμό προκαλεί κατάθλιψη και κρίσεις πανικού.
Οπότε αν δεν πάσχετε από διαβήτη πλακωθείτε άφοβα στις σοκολάτες και στις μπανάνες κι αν πάρετε κιλά δεν πειράζει,όταν νοιώσετε ξανά δυνατοί και επαρκείς, γυμναστήρια υπάρχουν να χάσετε ότι κιλά έχετε πάρει ή να γίνετε ακόμη καλύτεροι.
Quote:
Originally posted by Sofia
μπορει να υπάρχει κ ενας φοβος: μετα την επιτευξη του στοχου τί? υποσυνειδητα....Quote:
Originally posted by Dimitris1979
Το θέμα με τους στόχους είναι πώς ότι στόχο έχω βάλει, έχω αποτύχει γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου μάλλον...
Αυτο πρεπει να ισχυει και στην περιπτωση μου πιστευω. Μετα τι?? Αλλος στοχος?? Πιο δυσκολος ισως?? Και μετα αλλος? Ενας φαυλος κυκλος... Γιαυτο ας κατσω σταβγα μου... :(
Ε ναι Winston είναι αυτή η κατάσταση διαρκούς άμυνας και άρνησης που έχουμε πέσει οι περισσότεροι από εμάς.
Και κλασικά για ακόμη μια ημέρα το άγχος επανήλθε...Χωρίς να ξέρω τον λόγο...Σε καμία περίπτωση δεν είναι κρίση πανικού όμως είναι αρκετό για να με ανησυχεί και να με στεναχωρεί.
Έτσι όπως τα λες είναι, το θέμα είναι πως ενώ πριν απλά σε μεγάλες παρέες δεν αισθανόμουν άνετα, ή δεν εκφραζόμουνQuote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
είναι κοινωνική φοβία.εγώ είχα καταντήσει να μην μπορώ να μπω σε λεωφορείο ή να πάω στη σχολή αν δεν ήμουν με το φίλο μου ή με ατομο που εμπιστεύομαι.ήθελα να ξέρω ότι απλώς είναι εκεί κ αν δεν ήταν αρχικα ίδρωνα κ μετα έφευγα μακριά τρέχοντας για να μη με πιάσει κρίση. μη βγαίνεις με παρέες μου σε κάνουν να αισθάνεσαι εκτός γιατί η αδυναμία επικοινωνίας κ η αίσθηση ότι δεν είσαι σαν αυτούς εμένα μου κάνει πολύ κακό και σίγουρα κ σε σένα.και μην πίνεις αλκοόλ γιατί αργότερα θα χρειάζεσαι όλο και μεγαλύτερες δόσεις για να χαλαρώσεις.ξεκίνα θεραπεία με κανένα αγχολυτικό καλύτερα.
εύχομαι να δεις βελτίωση σύντομα!και όλοι μας!
δεν έλεγα την άποψή μου, τώρα θέλω παρέα να πάω και στο
σούπερ μάρκετ, τρέμουν τα χέρια μου όταν θέλω να πλήρώσω στο ταμείο κάτι τέτοια.
Τώρα μου είπε ο άντρας μου να βγούμε το βράδυ. Εκέί πάλι μέσα στον κόσμο, μόνο η σκέψη με τρομάζει, οπότε για να
αισθανθώ πιο άνετα πριν βγώ θα πιω πάλι. Ξέρω ακούγεται
ανόητο, αλλά τρέμω ιδρύνω νομίζω ότι όλοι με παρακολουθούν και με σχολιάζουν..
Όπως ανάφερα και αλλού, μόνο στον παθολόγο πήγα μέχρι στιγμής και μου έγραψε τα Bespar ήπια αγχολυτικά.
Τα πέρνω 3 εβδομάδες τώρα, τίποτα δεν καταλαβαίνω. Χρειάζομαι κάτι πιο ισχυρό, κάτι άλλο.
Εσύ Σήψη πως είσαι με την κοινωνική φοβία, σε βοήθησαν
συγκεκριμένα φάρμακα?
Θα καταντήσω αλκοοληκή. Κανείς δεν το ξέρει αυτό...
Επίσης η κατάθλιψη όπως λες και εσύ σήψη. Ευτυχώς όχι συνέχεια. Μερικές φορές π.χ ξυπνάω το πρωί βλέπω τον ήλιο
έξω έχω και ρεπό. Έχω καλή διάθεση, π.χ θέλω να πάω βόλτα και μέχρι το μεσημέρι θα χαλάσει η διάθεσή μου απότομα
χωρίς λόγο, κάθομαι μόνη σπίτι και δεν έχω όρεξη για τίποτα. Αλλάζει συνεχώς η διάθεση μου. Το χειρότερο είναι όμως
το άγχος στη δουλειά και η κοινωνική φοβία.
Εσείς από ότι διαβάζω έχετε πάει σε ψυχολόγους κτλ. πέρα από τον παθολόγο δεν έχω παέι ακόμα. Δεν ξέρω όλο το αναβάλω..
μετα τον χωρισμο μου με τον Δημητρη το εχω ριξει στο φαι και ουτε αντικαταθιπτικα με σωνουνε.στην αρχη μ κοβανε την ορεξη τωρα δνε ξερω τι εχω παθει ολη μερα τροω ειδη πηρα 2 -3 κιλα και ειδη ειμαι αρκετα για το ιψος μ .σηψη να αλαξεις νικ με ανατριχιαζεις :P
Chrissy με βάση τα συμπτώματα που αναφέρεις θα έπρεπε να επισκεφτείς ειδικό ψυχικής υγείας και όχι παθολόγο..ίσως να χρειάζεσαι διαφορετικό φάρμακο, καλό θα ήταν να το ψάξεις.
εγω τι να επισκευφτω?και διαιτολογο?σαν κεφτεδα 8α γινω παλι :(
Εγω θα σου πρότεινα να πας σ\' ενα ειδικό τώρα που είναι νωρίς μην αφήνεις κάτι το οποιο μπορείς να αντιμετωπίσεις με κάποια ελαφριά αγωγή ή με ψυχοθεραπεία.
Στον παθολόγο είχα ραντεβού για άλλες εξετάσεις και του ανέφερα και το πρόβλημα με το άγχος. Είπε να ξεκινήσω με ταQuote:
Originally posted by vince
Chrissy με βάση τα συμπτώματα που αναφέρεις θα έπρεπε να επισκεφτείς ειδικό ψυχικής υγείας και όχι παθολόγο..ίσως να χρειάζεσαι διαφορετικό φάρμακο, καλό θα ήταν να το ψάξεις.
Bespar και αν δεν δω διαφορά να ξαναπάω σε αυτόν. Καλά ότι
δεν θα βοηθούσαν στο κοινωνικό άγχος το φαντάστικα, αλλά
ούτε με βοήθησαν στο άγχος που έχω γενικά για την δουλειά
κτλ..
Ψυχολόγο μπορώ να βρω και μέσω ασφάλειας, ή να πάω πρώτα στον παθολόγο να με παραπέμψει σε κάποιον δεν έχω ιδέα...
Thanks για τις απαντήσεις
Ψυχοθεραπεία, δλδ μιλάς απλά για τα προβλήματά σου καιQuote:
Originally posted by giota
Εγω θα σου πρότεινα να πας σ\' ενα ειδικό τώρα που είναι νωρίς μην αφήνεις κάτι το οποιο μπορείς να αντιμετωπίσεις με κάποια ελαφριά αγωγή ή με ψυχοθεραπεία.
ο ειδικός θα προσπαθήσει να μου αλλάξει τις σκέψεις που έχω.. Πιστεύω ότι θα χρειαστώ φάρμακα, δεν αλλάζουν οι
σκέψεις μου με τπτ. Μόνο όταν πίνω γίνομαι άλλος άνθρωπος.
Ξέρω ότι ακούγεται απαίσιο το τελευταίο
Το μυαλό του ανθρώπου εκπαιδεύεται όπως και το σώμα του. Ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να βοηθήσει :)
Το να πίνεις είναι το χειρότερο που μπορείς να κάνεις μόνο στον εθισμό και σε αδιέξοδο θα σε οδηγήσει τα προβλήματα δεν λύνονται με το ποτό.
Ήδη την έχω πατήσει με το ποτό. Είχα βγει να συναντήσω μια φίλη σε ένα κλαμπ, ήπια κάτι από το σπίτι, γιατί
διαφορετικά πως θα πήγαινα στο κλαμπ με τόσο κόσμο? Στο κλαμπ ήπια λίγο, δεν είχα φάει όμως και σχεδόν τπτ όλοι μέρα.
Το αποτέλεσμα στην επιστροφή με γράψανε για αλκοτεστ, αφαίρεση διπλ. για 6 μήνες και υψηλό πρόστιμο..
Chrissy μη τα ρίχνουμε όλα στις φοβίες μας.Το ότι σε έγραψαν ήταν θέμα απερισκεψίας δικής σου.Θα μπορούσες απλά να πας στο κλαμπ χωρίς αμάξι.Ταξί υπάρχουν ακόμα.
Έχεις δίκιο, αλλά τώρα τελευταία πίνω από το σπίτι από τότεQuote:
Originally posted by Dimitris1979
Chrissy μη τα ρίχνουμε όλα στις φοβίες μας.Το ότι σε έγραψαν ήταν θέμα απερισκεψίας δικής σου.Θα μπορούσες απλά να πας στο κλαμπ χωρίς αμάξι.Ταξί υπάρχουν ακόμα.
που δεν αισθάνομαι καλά σε πολυκοσμία. Απλά δεν ήπια τόσο
πολύ εκείνη τη βραδιά, δεν είχα φάει σχεδόν τπτ, και βγήκε
η μέτρηση πολύ ψηλή, μου είπαν ότι η μέτρηση ήταν σαν να ήπια
ένα μπουκάλι...
Τώρα παίρνω πάντα ταξί. Βλακεία μου το ξέρω. Παλιά όμως
έπινα λίγο στις εξόδους, όχι από πριν στο σπίτι..