Printable View
Υποφέρω απλά, κάθε μέρα είναι ίδια, δεν νιωθω τπτ δεν μπορώ να γελάσω να αισθανθώ να σκεφτώ, το μυαλό μου είναι σε ένα κενό, λες και δνε είναι εγώ, κάθε μέρα σκέφτομαι πως θα ήταν αν τελείωνα τη ζωή μου, δεν θέλω να ζω άλλο έτσι. Δεν ξέρω πραγματικά γιατί το περνάω όλο αυτό.
Έχεις καθόλου ασχολίες; Τι κάνεις γενικώς; Πραγματικούς φίλους;Quote:
Originally Posted by txopit
Τώρα είμαι στο στρατό, υποφέρω, μου πήραν το μυαλό μου
Έχει γίνει κάτι εκεί στο στρατό; Υπήρξαν αρνητικές εμπειρίες προς στη ζωή σου για να νιώθεις όλα αυτά;Quote:
Originally Posted by txopit
Γιατί δεν πας στον γιατρό του στρατού να σου δώσει άδεια;
Είσαι Ι1 σου έχουν δώσει οπλο;Quote:
Originally Posted by txopit
Αυτό σκεφτόμουν και εγώ γιατί δεν σου δίνουν άδεια αλλά να είναι λίγο μεγάλη ώστε να πας σπίτι σου να ηρεμήσεις λίγο και να δεις τον γιατρό σου με την ησυχία σου! Δεν ξέρω στην δική σου μονάδα την παίζει, εγώ είχα πήρα 10 ήμερη άδεια συν τα οδοιπορικά. Μετά στην δεύτερη μου μετάθεση ήρθα στην περιοχή μου είχα διανυκτερεύσεις οπότε δεν έπαιρνα άλλες άδειες και στο τέλος πήρα μια 15 θυμερη και ο διοικητής έσκασε δεν του άρεσε αλλά τι να έκανε δικές μου ήταν!!Quote:
Originally Posted by el.gre
Είναι σαν να μην υπάρχω, μόνο ένα κενό στο μυαλό μου, μόνο κούραση καθόλου επικοινωνία με κανέναν,. Ναι υπηρετώ κανονικά, δεν θέλω να τα παρατήσω, θέλω να γίνω καλά λ, γιατί θεέ μου με δοκιμάζεις έτσι, τι έχω τι είναι αυτό υποφςρωω
Γιατί μου το έκαναν αυτό,. Είναι σαν να έχουν ςγκλωβισει τον εαυτό μου. Παθαίνω και κάτι άλλο. Βλέπω όνειρα με άντρες και ξυπνάω βρεγμένος, χώρις όμως στον ξύπνιο μου να νιώθω κάτι έστω και το ελάχιστο. Μόνο όταν κοιμάμαι. Το έχω πάθει δύο φορές σε μια βδομάδα
Txopit.. σε καταλαβαίνω όμως πρέπει να δώσεις μια ευκαιρία σε κάποιον που ενδιαφέρεται να σου μιλήσει και να σε βοηθήσει όσο μπορεί. Με το να μην δίνεις την ευκαιρία, αναγκάζεις τον εαυτό σου να κλείνεσαι και έπειτα να σκέφτεσαι όλα αυτά τα αρνητικά.Quote:
Originally Posted by txopit
Για τους άντρες τώρα συμβαίνουν αυτά τα όνειρα. Το ότι κάποιος τα βλέπει αυτά δεν σημαίνει ότι είναι κιόλας.. Τα όνειρα συνήθως βγαίνουν γιατί προσπαθούν να σου δείξουν κάτι, να σε κάνουν να καταλάβεις τα συναισθήματά σου κτλ και να βρεις λύση στα προβλήματα.. όχι να σε ρίξουν..
Δίνω ευκαιρίες σε ανθρώπους αλλά όταν μιλάω δεν νιωθω τπτ, είναι σαν να μην είμαι εγώ. Συναισθηματικά είμαι κενός και οι μνήμες μου είναι από μακρές. Δεν ξέρω. Πριν την αγωγή ήμουν άλλος άνθρωπος. Και τώρα νιώθω σαν να έχω χαζέψει. Δεν νιωθω έλξη, ζωντάνια χαρά. Το μόνο που έχω είναι ένα πάγωμα ένα κενό μια κουραστική φλατ κατάσταση. Όλοι μου λένε να κάνω υπομονή και ότι είμαι μια χαρά. Αυτό δείχνει κατανόηση; Δεν ξέρω πραγματικά. Δεν νιωθω έλξη, δεν έχω λίμπιντο λ, ούτε να αυνανιατω δνε μπορώ. Είναι σαν να μην ζω ένα πράγμα
Έχεις σκεφτεί το γεγονός ότι μπορεί να είσαι κουρασμένος; Μπορεί να μην ήσουν με τα κατάλληλα άτομα; Να μην ταιριάζετε στην επικοινωνία κτλ; Δεν γνωρίζω τι έχει συμβεί στη ζωή σου για να είσαι έτσι. Αυτοί που λες ότι να κάνεις υπομονή και ότι είσαι μια χαρά απλά να ξέρεις ότι δεν είναι σε θέση να σε καταλάβουν. Δεν γνωρίζουν προφανώς αυτό που τραβάς.Quote:
Originally Posted by txopit
Αυτή τη στιγμή βιώνεις μια μεγάλη κατάσταση που σε έχει κάνει να κλειστείς και να αυτοπροστατεύεσαι κάπως. Η αρνητική διάθεση σε έχει κάνει να κλείσεις την καρδιά σου ή ψυχή από να βιώσεις κάποια συναισθήματα όπως χαρά κτλ. Το να μην μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα είναι γιατί δεν έχεις τη διάθεση και αυτό είναι σημάδι ότι πρέπει να κάνεις κάτι.
Πιστεύεις ότι αν είχες κάποιον φίλο, θα διόρθωνε λίγο την κατάσταση;
Όχι δεν νμζ να φτάσει η κούραση έχω ένα μιση χρόνο σε αυτή την κατάσταση. Δεν φταίνε τα άτομα. Τι άλλο να κάνω δηλαδή, έχω πάει σε 5 γιατρούς. Αυτή τη στιγμή πριν μπω φαντάρος πήγαινα σε 2, παιρνω την αγωγή που μου λένε πάρα τις αμφιβολίες μου για τις επιπτώσεις που μπορεί να εχει και βιωνω ακόμα όλα αυτά που αναφέρω. Δεν ζω το καταλαβαίνεις όλη την ώρα είμαι σε ένα κενό, δεν μπορώ να χαρώ, νιώθω ότι μου έχουν πάρει το μυαλό, δεν ξέρω ποιος είμαι, τι θέλω που πάω,Σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος για εμένα. Τώρα είμαι στο στρατό, δεν φταίει ο στρατός και πριν έτσι ήμουν. Όλοι μιλάνε γελάνε και γω δεν ξέρω τι να πω, με το ζόρι ανταπεξερχομαι, απλά ότι κάνω το κάνω μηχανικά. Κοιμάμαι όσο μπορώ. Δεν μιλάω πάρα μόνο όταν μου απευθύνουν το λόγο και όλη μέρα είμαι σαν ένα κενό πλάσμα. Δεν ήμουν έτσι παλιά σίγουρα αυτό το ξέρω. Απόλαμβανα τη ζωή, ήξερα τι ήθελα, ειχα συναισθήματα, προχωρούσα. Τώρα όλα έχουν αλλάξει. Δεν ξέρω αν ξέρεις το μύθο του σισυφου που οι θεοι τον είχαν καταδικάσει να κουβαλάει ένα βράχο όλη μέρα και όλη νύχτα στην κορυφή ενός βουνού. Κάπως έτσι είμαι και γω. Επίσης έχω ένα αίσθημα αποπροαωποποιησης, είναι σαν να μην βλέπω τον κόσμο γύρω μου να μην το αντιλαμβάνομαι πλέον. Κουράζομαι και που γράφω εδώ. Το βρίσκω μάταιο γιατί δεν θα αλλάξει κάτι ότι και να μου πούνε κάνεις δεν μπορεί να με καταλάβει, Απλά υπάρχω.
Σε γιατρούς γιατί πας; Γιατί παίρνεις φάρμακα; Για να τα παίρνεις πρέπει να έχεις σοβαρό λόγο για να το κάνεις. Μπορεί να είναι και οι παρενέργειες των φαρμάκων...Quote:
Originally Posted by txopit
Σε καταλαβαίνω για το άλλο στο ότι δεν μπορείς να μιλήσεις... Αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι το εξής.. όταν είσαι με τα άτομα αυτά, νιώθεις καθόλου μοναξιά ή να μην ταιριάζεις μαζί τους; Να σε κάνουν να νιώθεις μόνος σου;
Για το πριν που ήσουν καλά και τώρα χάλια, μήπως μπορείς να θυμηθείς ποιο ήταν αυτό που σου άλλαξε τη ζωή προς το χειρότερο;
Είναι φανερό ότι κουβαλάς ένα μεγάλο βάρος πάνω σου κάτι που σε ρίχνει κάτω.... το θέμα είναι να βρούμε τι είναι αυτό που σε κάνει έτσι, έτσι ώστε να το λύσουμε αν γίνεται.
Θα σε παρακαλέσω να μην τα παρατήσεις γιατί είναι κρίμα.. Είσαι δυνατότερος από αυτό! Ξέρω πολύ καλά πως είναι να γράφει κάποιος όταν είναι κουρασμένος με όλα αλλά προσπάθησε... υπομονή.
Θέλω να σε βοηθήσω αν μπορώ έστω και λίγο..
Σε γιατρούς ξεκίνησα να πηγαίνω πριν από 4 χρόνια περίπου, πρώτα σε ψυχολόγους και μετά σε ψυχιάτρους, πριν 1,5 χρόνο ξεκίνησα να παιρνω αγωγή γτ είχα παράλογες σκέψεις, πρώτα ως αναφορά τη σεξοθαλικοτητα και την ταυτότητα φύλου, έλεγα διαφορά και βιωνα διαφορά νμζ ότι είμαι διαφορετικός, πίστευα ότι είχα ερωτευτεί ένα αγόρι που δεν είχαμε μιλήσει ποτέ πριν τη αγωγή νμζ ότι θα πεθάνω και το ξέρουν όλοι, ότι αυτό μου αξίζει κα παράλογα, βίωσα πολύ δύσκολες καταστάσεις, δεν κοιμόμουν τα βράδια, ζητούσα όλη την ώρα τη μητέρα μου, δεν θυμάμαι και πολύ καλά λόγω της αγωγής, πλέον είμαι άδειος τελείως, σαν υπνωτισμενος σε ένα κενό, υποφέρω, μακάρι να μπορούσε κάποιος να με βοηθήσει, το βιωνω αυτό όλη την μέρα, τη νύχτα βλέπω πολύ περίεργα όνειρα, ξυπνάω σαν ζόμπι. Νιώθω μόνος μου σε όλο αυτό ακόμα και όταν είναι με κόσμο, δεν φταίει ο κόσμος εγώ είμαι έτσι. Μου μιλάνε και δεν αισθάνομαι τπτ μόνο ένα κενό, Αυτό που μου άλλαξε τη ζωή ήταν ότι πίστευα ότι είμαι διαφορετικός. Έβγαινα έξω και νμζ ότι με κοιτάνε άντρες και με θέλουν ενώ κάτι τέτοιο δεν ίσχυε, όπως αποδείχθηκε μετα την αγωγή. Υποφέρω πραγματικά, πίστευα ακόμα ότι ο πατέρας μου ήθελε να μου κάνει κακό. Τι να κάνω δεν ξέρω. Έχασα τη ζωντάνια μου, την όρεξη για ζωή, τα συναισθήματα μου, θέλω από κάπου λύτρωση. Δεν θέλω να είμαι άλλο έτσιΚουρατσηκα να υποφέρω. Μακάρι να μπορουσες να με βοηθήσεις.
Το μήνυμα έχει τροποποιηθεί για παραβίαση όρων χρήσης (θέματα δεοντολογίας).
Κουράστηκα δεν θέλω να είμαι άλλο έτσι, θέλω να μπει ένα τέλος στο μαρτύριο, σήμερα είμαι χάλια, με το ζόρι στέκομαι δνε μπορώ να επικοινωνήσω, δνε είμαι εγώ, βαρέθηκα
Το μήνυμα έχει τροποποιηθεί για παραβίαση όρων χρήσης (θέματα δεοντολογίας).
Οι γονείς μου λένε να μην τα σταματήσω, τι να κάνω
Οι γονείς σου το λένε αλλά εσύ όμως τι θέλεις; Μπορείς να δοκιμάσεις να τα σταματήσεις για να δεις αν υπάρχει καμία διαφορά. Αν δεν υπάρξει, μπορείς να τα συνεχίσεις όπως θέλεις.Quote:
Originally Posted by txopit
Για τις επιλογές και οποιαδήποτε απόφαση, είναι δικιά σου ευθύνη...
Εγώ τι θέλω; να σταματήσω να υποφέρω, νιώθω ότι με έχουν χαζέψει τελείως, θέλω πίσω τη ζωή μου, αλλιώς θα δώσω ένα τέλος κουράστηκα να υποφέρω
txopit σε ρώτησα για τα φάρμακα όχι να μου πεις τι θέλεις γενικώς.. Σε ρώτησα εσύ τι θέλεις.. Θα κάνεις αυτό που θέλουν οι γονείς σου ή εσύ; Με αυτή την έννοια το είπα.Quote:
Originally Posted by txopit
Επιπλέον, όσο εσύ δεν κάνεις κάτι για τον εαυτό σου και δεν το φροντίζεις άλλο τόσο θα χειροτερεύει η κατάσταση για σένα. Κάνε κάτι μην το αφήνεις...
Δεν με καταλαβαίνεις. Είμαι σε απόγνωση, δεν καταλαβαίνεις αυτά που περιγράφω γτ δεν μπορείς ούτε καν να το διανοηθείς πως είναι να είσαι έτσι. Αν ήξερα τι να κάνω θα το έκανα. Αλλά όταν έχεις χάσει τον εαυτό σου οτνα με το ζόρι ζεις. Ξες τι είναι να νιώθεις ότι είσαι σαν φυτό. Να μην αισθάνεσαι τπτ. Ο εγκέφαλος σου ν α νιώθεις ότι δεν λειτουργεί πλέον. Πως σε αυτή την κατάσταση να κάνω κάτι. Μακάρι να πέθαινα να ησυχαζα. Δεν θέλω να υποφέρω άλλο. Δεν δύναμαι να λειτουργώ άλλο έτσι. Δεν είναι ζωή αυτή.
txopit Δεν ξέρω αν θα σε παρηγορήσει ή θα σε τρομάξει αυτό που θα πω,αλλά υπάρχουν άτομα που είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από την δική σου για χρόνια ολόκληρα,δεκαετίες.
Δεν ξέρεις τι είναι να αναγκάζεσαι να τρως κλινήρης στο κρεββάτι επειδή δεν έχεις δυνάμεις να κάτσεις σαν άνθρωπος στο τραπέζι...
Να είναι επίτευγμα το να σηκωθείς να πας μέχρι την τουαλέτα για κατούρημα..
Να σου λένε οι άλλοινα πάτε στην θάλασσα για μπάνιο και εσύ να έχεις δυο εβδομάδες να κάνεις μπάνιο στην μπανιέρα επειδή παθαίνει κρίσεις πανικού...
Είσαι τυχερός που δεν έχει χρονίσει η κατάστασή σου, και μπορείς να επανέλθεις πλήρως.
Έχεις εγκλωβιστεί σε μια λούπα(και εγώ πολλές φορές) και για να την σπάσεις χρειάζεται αλλαγή.
Μπορεί να χρειαστεί να αλλάξεις χαπια,να αλλάξεις γιατρό,να αλλάξεις περιβάλλον,ρουτίνα καθημερινή δραστηριότητα...
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα σου έρθει η ίαση ουρανοκατέβατη,πρέπει να δράσεις...Πρέπει να δρούμε αν θέλουμε να αλλάξει κάτι.
Το πιο ύπουλο σε αυτές τις καταστάσεις είναι ότι σε πείθουν ότι δεν υπάρχει λύτρωση,δεν υπάρχει γλυτωμός,ενώ ισχύει το αντίθετο...
Πάντα έρχεται η στιγμή που θα νοιώσουμε καλύτερα...
Αλλά ξεκουνήσου όμως...
Οκ με συγχωρείς.. έχεις δίκιο το ότι δεν σε καταλαβαίνω να με συγχωρείς σε αυτό txopit. Εσύ έχεις τους δικούς σου, έχεις ανθρώπους που θέλουν να σε βοηθήσουν αλλά εσύ δεν το καταλαβαίνεις, διώχνεις τους γύρω σου γιατί σου είναι αδύνατον να εξηγήσεις τι πραγματικά θέλεις ή τι σκέφτεσαι, δεν αφήνεις τους άλλους ούτε και στον εαυτό σου να φύγει από όλη την λούπα των αρνητικών σκέψεων που έχεις.Quote:
Originally Posted by txopit
Εσύ ρώτησες εμένα ή άλλον άνθρωπο που προσπαθεί να σε βοηθήσει; Ρώτησες ποια είναι η ιστορία του; Όχι οπότε μην λες στον άλλον ότι δεν μπορεί να καταλάβει πόσο μάλλον όταν ο καθένας έχει περάσει διάφορες δυσκολίες.
Το να λες μακάρι να πέθαινες να ησύχαζες δεν είναι καν λύση. Το θέμα είναι ότι εσύ δεν προσπαθείς να διορθώσεις κάτι και απλά αφήνεις την μοίρα να ορίσει τη ζωή σου. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Επίσης τα φάρμακα που παίρνεις, αυτά σου κάνουν την υγεία άνω κάτω! Έχουν παρενέργειες αλλά δεν θέλεις να το καταλάβεις.
Λοιπόν, δεν θα γράψω κάτι άλλο.. Προσπάθησα να σε βοηθήσω αλλά από ότι φαίνεται η κατάσταση χειροτέρεψε.. Εύχομαι μια μέρα η υγεία σου να βελτιωθεί και να βρεις άνθρωπο που μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο.
Δεν σε κράζω αλλά καλό είναι να σκεφτόμαστε λίγο και τους άλλους και όχι μόνο τον εαυτό μας.
Αυτά καλή συνέχεια. Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να σε βοηθήσω λίγο παραπάνω.
Ποιος είμαι γαμω την ******* μου, τι έχω γίνει, τι είναι αυτό που μου συμβαίνει, τι θέλω, δεν αντέχω άλλο!!
Μίλησα με το γιατρό μου και δνε μου αλλάζει την αγωγή. Μου λέει να συνεχίσω με το σολιαν, εγώ συνεχίζω να υποφέρω και δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου συμβαίνει, είμαι μόνιμος σε ένα κενό, νιώθω κουρασμένος, χωρίς συναισθήματα, νιώθω ότι δεν σκέφτομαι, ραλαιπωτουμαι πολύ, υποφέρω και δεν μπορεί να με βοηθήσει κάνεις εν έτη 2021. Τι να πω πραγματικά, απορώ με την επιστήμη αυτή, πηγαίνεις για να βοηθηθείς και καταλήγεις να μην ξέρεις ποιος είσαι να έχεις χάσει την ταυτότητα την ζωντάνια την ζωή σου. Είναι άδικο πραγματικά
Για να προλάβω αυτούς που θα μου πουν να πάω σε άλλον γιατρό έχω πάει και αυτός μου λέει να πάρω αγωγη έχοντας κάνει διαφορετική διάγνωση
txopit,
θα μπορούσες να συζητήσεις με τον ιατρό σου να σου εξηγήσει, τι επιλογές υπάρχουν σε φάρμακα και τι παρενέργειες έχει το κάθε ένα.
Ταυτόχρονα, μπορείς να έρχεσαι σε επαφή με ερεθίσματα ερωτικού περιεχομένου συχνά και να μην απέχεις.
Για να μάθεις τι σου αρέσει πρέπει να δοκιμάσεις κάποιες φορές.
Παρόλα αυτά καταλαβαίνω απόλυτα αν στην προκείμενη φάση δεν σου βγαίνει τίποτα.
γι αυτό θεωρώ σημαντικό μία ανοιχτή συζήτηση με τον ιατρό για το γιατί παίρνεις αυτά τα φάρμακα, αν η ανηδονία και η έλλειψη σεξουαλικής διάθεσης είναι μέσα και ποιο είναι το θεραπευτικό πλάνο.
Μην απελπίζεσαι, επιλογές υπάρχουν πολλές.
Επίσης, είναι διαφορετικο να τα παίρνεις μια ζωή τα συγκεκριμένα φάρμακα και διαφορετικό αν σου πει ο ιατρός ότι το συγκεκριμένο φάρμακο είναι μέχρι να σταθεροποιηθείς.
Αν δεν μείνεις ικανοποιημένος απο τις απαντήσεις μπορείς να πας σε άλλο ιατρό.
Όμως με τίποτα μην τα διακόψεις! Σιγά σιγά και υπομονή.
Αυτή την ανηδονία που περιγράφεις την έχω πάθει εγώ και χωρίς φάρμακα και χωρίς κατάθλιψη.
Δεν είναι μόνο η ανηδόνια για τα πάντα που έχω, αλλά επίσης και ένα αίσθημα ότι έχω χάσει το μυαλό μου, ότι είμαι άλλος άνθρωπος, νιώθω ότι δεν σκέφτομαι πλέον όπως σκεφτόμουν πριν την αγωγή, απλά το μυαλό μου είναι σε ένα κενό μονίμως, λειτουργώ μηχανικά και καραβαλω τρομερή προσπάθεια στο να μπορώ να ανταπεξέλθω καθημερινά. Επίσης έχω έντονο και ένα αίσθημα κούρασης η οποία είναι μόνιμη και διαρκής λ. Συνεχώς από την ώρα που θα σηκωθώ μέχρι την ώρα που θα ξαπλώσω νιώθω ότι δεν είμαι εγώ. Αυτό το έχω πάνω από ένα χρόνο τώρα και είναι τρομερά βασανιστικό. Πάρολαυτα συνεχίζω με την αγωγή. Απλά είναι όλη την ώρα αυτά και δεν ξέρω τι να κάνω πλέον. Εκεί που λειτουργούσα χώρις θέματα ήξερα ποιος ήμουν τώρα είμαι ένα ς άλλος. Μου μιλάνε και απλά απαντώ μονολεκτικά λ. Δεν έχω διάθεση ούτε συναισθήματα απλά ένα κενό. Μόνιμα.
Κάνεις ρε παιδιά λ, ας μου πει κάποιος υπεύθυνα τι να κάνω για να βγω απ όλη αυτή την κατάσταση, νιώθω σαν ανάπηρος πλέον, να κόψω τα χάπια, τα παίρνω πάνω από ένα χρόνο τώρα.
Δεν αντέχω άλλο, δεν ξέρω τι να κάνω ας με βοηθήσει κάποιος ρε παιδιά τι ζητάω, βοήθεια, να κόψω τα χάπια τι να κάνω. Θεέ μου σε παρακαλώ μη με βασανίζεις άλλο, θέλω να πεθάνω να ησυχάσω, κουράστηκα να μου λένε να κάνω υπομονή, είμαι όλη μέρα σε ένα κενό, δεν συμμετέχω πουθενά, νιώθω ότι τα χάπια με έχουν χαζέψει, δεν γίνεται να προχωρήσω έτσι. Σας παρακαλώ. Υπάρχει περίπτωση να έχω πάθει ζημιά στον εγκέφαλο
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,Quote:
Originally Posted by txopit
.................................................. ................
Δεν νιωθω ο εαυτός μου, μόνο κούραση και ένα αιαθημα κενού, δεν μπορώ να γελάσω να κλάψω, να νιώσω να σκεφτώ να συμμετέχω κάπου, δεν ζω ακόμα. Ο γιατρος μου λέει ότι δεν είναι από τα χάπια,. Παίρνω;100 σολιαν και μισό λιθιο, αν όχι από τα χάπια τι είναι, θα περάσει. Πόση υπομονή να κάνω, γτ να ζω έτσι. Κουράστηκα.
txopit, έχεις ερεθίσματα και δεν αντιδράς ή δεν έχεις ερεθίσματα καθόλου για να κλάψεις ή να γελάσεις ή να ζήσεις κάτι; Είσαι στρατό νομίζω που είναι και λίγο περίεργη φάση, αλλά π.χ. δεν έχεις προσπαθήσει να συμμετέχεις σε κάποιες παρέες ή συζητήσεις εκεί; Τι συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση; Έχεις προσπαθήσει να συμμετάσχεις και δεν μπορείς ή δεν συμμετέχεις γιατί σκεφτεσαι τα δικά σου;
Δεν νιωθω ότι έχω ερεθίσματα καθόλου για να γελάσω η να κλάψω η να νευριασω, δεν με αναγνωρίζω πλέον, προσπαθώ να συμμετέχω αλλά το κάνω με δυσκολία, γενικά ότι κάνω είναι σαν να το κάνω μηχανικά ρομποτικά, δεν νιωθω τίποτα και το σημαντικότερο δνε νιώθω ότι είμαι εγώ. Δεν ξέρω τι είναι όλο αυτό πραγματικά αλλά είναι πολύ δυσβάσταχτο. Επίσης δεν έχω καθόλου λίμπιντο και νιώθω τη σκέψη μου αργεί. Μια αδυναμία με διακατέχει μονίμως και ένα αίσθημα ότι δνε έχω μυαλό πλέον μέσα στο κεφάλι μου. Θέλω κάποιο.μν να μου πει α. Όλο αυτό θα περάσει, η αν θα είμαι για πάντα αυτό το αδύναμο κενό πλάσμα. Η αλήθεια είναι ότι πέρασα πολύ δύσκολα στο παρελθόν η σκέψη μου πήγε σε άλλο επίπεδο είχα πιστέψει διαφορά και ζούσα σε ένα κόσμο που αποδείχθηκε μέρα την αγωγή ότι ήταν ψεύτικος.
Επίσης όταν αυνανιζομαι, σπάνια πλέον, κοιτάω πορνό αλλά εστιάζω στο άντρα και φαντασιωνομαι ότι είμαι σε παθητικό ρόλο και έτσι τελειώνω. Σεξ δεν έχω κάνει ακόμα ούτε νιώθω κάτι με όλα αυτά που μου συμβαίνουν. Αυτό πως τι εξηγείται, να σημειώσω ότι τι εκανα από μικρή ηλικία, πάει να πει ότι είμαι γκέι, δεν μπορώ να δώσω μια εξήγηση σ αυτό γτ στην καθημερινότητα μου δνε νιώθω κάτι για κάποιον άντρα
Δεν είμαι ειδική, θεωρώ όμως ότι για κάποιο λόγο ζεις πολύ μέσα στο κεφάλι σου, κάνεις μπερδεμένες σκέψεις για τον εαυτό σου και ίσως εκεί να μπορέσει να σε βοηθήσει κάποιος ψυχολόγος να ξετυλίξεις το κουβάρι.
Διαβάζω τα ποστ και με πιάνει απελπισία. Πως είναι δυνατόν να είναι ένας άνθρωπος υγιής κι ευτυχισμένος αν δεν κάνει έρωτα αν δεν βγαίνει αν δεν διασκεδάζει αν δεν κάνεις παρέες αν δεν νιώθει τη ζωή? Το παιδί είναι σε απελπισία και λέει ότι δεν αντέχει άλλο με τα φάρμακα που τον έχουν κάνει φυτό. Ένα παιδί 26 χρόνων που θα έπρεπε να είναι ερωτευμένο άσχετα με γυναίκα η άνδρα αυτό είναι δική του δουλεια. Αγόρι μου η ζωή είναι όμορφη. Βρες έναν άλλο γιατρο να σου δώσει φάρμακα που να μην σε κάνουν φυτό να μην σου στερούν τη ζωή. Τα τελευταία χρόνια έχει προσχωρήσει πολύ η ψυχιατρική δεν είναι όπως παλιά που τους ναρκωναν τους ανθρώπους για να φύγουν οι σκέψεις. Αν θέλεις μπες να διαβάσεις δεν ξέρω αν μου το επιτρέπει το forum τη ζωή της Delano μιας κοπέλας που από τα 14 της μέχρι και τα 27 έπαιρνε φάρμακα και τώρα είναι 36 δίνει διαλέξεις εχει κάνει οικογένεια και βοηθάει ανθρώπους με προβλήματα σχιζοφρένειας και παράνοιας. Η ιστορία της είναι συγκλονιστικη. Παρε πολλές γνώμες γιατρών. Μην μένεις σε ένα. Διάβασε στο ίντερνετ ψαξου. Είσαι πολύ μικρός. Η κοπέλα λέγεται Laura Delano.