Νομίζω ότι η πηγή του κακού είναι πολύ πολύ πίσω... Έτσι μεγάλωσα. Θυμάμαι τη μαμά μου που μας πήγαινε από πολύ μικρά να διαλέγουμε τα προικιά. Με αποτέλεσμα να γεμίσει το σπίτι με πράγματα που ποτέ δεν χρησιμοποιήσαμε. Και αυτό το τι θα πει ο κόσμος.... Ενώ έπρεπε να έχουμε πρώτα τι θα πούμε εμείς και πώς αισθανόμαστε εμείς. Εμείς στη δική μου οικογένεια κοιτάξαμε να ικανοποιήσουμε τους άλλους
Νομίζω ότι με κάποιο τρόπο έχει τρυπώσει στο μυαλό μου ότι η αποτυχία στο γάμο είναι και γενική αποτυχία άσχετα με το τι έχω καταφέρει.
Αλλά και οι γύρω μου έτσι το αντιμετωπίζουν. Τι σημασία έχει που έχω τη δουλειά μου, πληρώνω τα έξοδα μου μόνη μου, πληρώνω το σπίτι μου και τους λογαριασμούς μου, ειμαι άνθρωπος καλοσυνάτος χαμογελαστός, κάνω τα ταξίδια μου χωρίς να μου τα πληρώνει κανένας;
Εάν κάνεις έναν αποτυχημένο γάμο είσαι αυτή που χώρισε.
Και έτσι που τα βλέπω σήμερα τα πράγματα αναρωτιέμαι αν θα το ξεπεράσω ποτέ.....
