Printable View
Αν εσύ λες ότι είσαι άχρηστος 1 φορά, εγώ είμαι 10!!! Πως έχω καταντήσει έτσι, ξέρεις πόσες φορές έχω προσευχηθεί να μην ξυπνήσω το πρωί και να πεθάνω στον ύπνο μου! Ευτυχώς εγώ έχω υγιείς τους γονείς μου το μόνο καλό, κατά τα άλλα!!! Τέλος πάντων, χάρηκα που ο πατέρας σου δεν έχει καρκίνο και κάτι πιο απλό!!Quote:
Originally Posted by tzimani
Να σαι καλά. Ο μπαμπάς κατουριεται πάνω του. Τον αλλάζω κάθε λίγες ώρες. Εκτός αυτού, ανησυχώ. Ζούμε από τις συντάξεις των δικών μου. Τι θα γίνει αν φύγουν από τη ζωή? Θα μείνω στους δρόμους. Έχω τρομοκρατηθεί. Σας παρακαλώ πείτε μου μια κουβέντα να συνέλθω κάπως. Κοντεύει να μου στρίψει πώς τα κατάφερα έτσι. Μου έρχεται να κάνω εμετό.
Θεέ μου γιατί να εξελιχθεί έτσι η ζωή μου?? Η αυτοκτονία είναι η έσχατη λύση.
Πληρώνω για τις μαλακίες μου. Με τιμωρεί ο Θεός. Θεέ μου σε παρακαλώ. Κάνε να πάνε όλα καλά. Πέφτω στα γόνατα σε ικετεύω. Δώσε μου φώτιση να αντιμετωπίσω αυτή την κατάσταση και από μένα ότι θέλεις.
Προσεύχομαι και κλαίω συνέχεια. Ο μπαμπάς κατουριεται και του αλλάζω πάνες. Η μαμά στον κόσμο της. Στις 11 θα πάω να δω τον γιατρό. Δώσε μου δύναμη θεέ μου.
Τζιμανι Καλημερα. Τζιμανι ψυχραιμία. Λοιπόν θα σκεφτούμε ότι θα πάνε καλά τα πράγματα και αν δεν πάνε, θα τα κάνουμε στη συνέχεια να πάνε καλά. Ένα ένα τα προβλήματα.
Αλλά όταν βγάζεις τον εαυτό σου άχρηστο και σε δικαζεις έτσι δεν θα καταφέρεις να" σηκωθείς ". Άχρηστος δεν είσαι ούτε φταις εσύ για τα προβλήματα υγείας των γονιών σου.Quote:
Originally Posted by tzimani
Σταμάτα να κάνεις σκέψεις γενικόλογες, θεωρητικές και πρακτικά άχρηστες και ανασκουμπώσου! Δες τα πρακτικά ένα βήμα τη φορά. "Σήμερα περιμένω το ΟΚ του γιατρού και να μου πει πότε ο πατέρας μου θα πάρει εξητήριο. Θα τον ρωτήσω να μου εξηγήσει τι να κάνω από εδώ και πέρα και που να πάμε για την τάδε θεραπεία."
"Μετά θα κλείσω ραντεβού την τάδε μέρα την τάδε ώρα και θα κανονήσω πως θα πάμε. Στο μεταξύ θα δω πως θα μεταφέρω τον πατέρα σπίτι.Θα πάω να του αγοράσω τα τάδε φάρμακα. Θα πάω να ψωνήσω τα τάδε χρειαζούμενα. Άμεσα πρέπει να γίνουν οι τάδε δουλειές στο σπίτι."
Το μυαλό σου θα το απασχολείς με τα άμμεσα θέματα και ένα βήμα τη φορά. Είπες είναι μία δοκιμασία για να γίνεις καλύτερος. Ε, γίνε. Τα κλάματα και οι προσευχές δεν σε βοηθάνε πουθενά. Ψυχραιμία και όχι Πανικός. Όσο πιο ήρεμος είσαι, τόσο πιο ασφαλείς και ήρεμοι θα αισθάνονται και οι δικοί σου. Είσαι πιο δυνατος απο όσο νομίζεις. Ανασκουμπώσου!
Αυτό το σκηνικό είναι ένα ταρακούνημα που χρειαζόσουν για να πάρεις μπροστά. Σκληρό ταρακούνημα, αλλά θα σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς εκ των πραγμάτων. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου, ήδη κάνεις το σωστό για τους γονείς και θα συνεχίσεις να το κάνεις. Βάλε πρόγραμμα, δες τα άμεσα, βήμα βήμα και θα χαλαρώσει η κατάσταση. Είναι το πρώτο σοκ που μιλάει ακόμα. Αν το έχεις ανάγκη να μιλήσεις κάπου, πάρε τηλ την ψυχ να κάνεις μία συνεδρία μέσω skype ή κάτι.
Οι γονείς σου είναι μεγάλοι, είναι αναμενόμενα αυτά που συμβαίνουν. Δεν φταίει κανείς, έτσι είναι η ζωή. Κάνεις ότι καλύτερο μπορείς και προχωράς.
Σε ευχαριστώ πολύ είσαι ένας άγγελος.
Ο πατέρας μου ζει από καθαρή τύχη. Κι ακόμα δεν τελείωσαν τα βάσανα. Από εβδομάδα έχουμε κι άλλη επέμβαση. Αν δεν επιβιώσει, θα ζούμε μόνο με τη σύνταξη της μητέρας μου. Και για όλα αυτά φταίω εγώ. Εγώ φταίω που δεν εργάζομαι. Εγώ φταίω για όλα.
Πάνω από όλα βέβαια δεν θέλω να τον χάσω αλλά αυτό το ενδεχόμενο απλά δεν το αφήνω να μπει στο μυαλό. Απλά δεν το δέχομαι.
Καθε φορα που νοιωθεις οτι πέφτεις και οτι οι άσχημες σκεψεις σε κυριευουν σταματα οτι κανεις και πες αυτα τα υποστηρικτικα λογια στον ευατο σου εναλλάσσοντας το εγω με το εσύ ωστε να δεις ποιος τυπος αυτο-ομιλιας σου ταιριαζει καλύτερα
Ειναι μια ασκηση που βοηθαει παρα πολυ και με το πέρασμα του χρονου καθε φορα που οποιαδήποτε αρνητική .παρορμητική σκεψη έρχεται στο μυαλο σου αυτόματα θα αντικαθιστατε με ολα αυτά .
Στην αρχη ειναι δύσκολο μετα ομως γινεται ασυναίσθητα .
και πιστεψε με ολο αυτο οσο πιο εμφατικά το λες τόσο πιο πολυ δύναμη σου δίνει !
Αυτο ειναι πολυ σκληρό αλλα μπορώ να το ξεπεράσω!
Ειμαι πιο δυνατός και ανθεκτικός απ οτι πιστεύω
Ολα θα πάνε καλα ,ή τα πράγματα θα γίνουν συντομα καλύτερα.
Εχω μια υπεροχή σχεση αγάπης με τον ευατο μου ,ΑΞΊΖΕΙ να τον αγαπήσω!
Σημερα επιλεγω να επικεντρωθώ στα πράγματα που μπορώ να προγραμματισω και να ελέγξω ,η μερα μου δεν χωραει οτιδηποτε αλλο περιτο.
Δεν διάλεξα εγω αυτη την ζωή ,ειναι στο χέρι μου όμως να την αλλάξω!
Μπορω οποιαδήποτε αρνητική σκέψη να την καταρρίψω με μια θετική!
και γενικα μπορείς να κάνεις ποιο ειδικές ,δικες σου θετικές προτάσεις που νομίζεις οτι χρειάζεσαι στην εκάστοτε περίπτωση
Την Τετάρτη ο πατέρας μου θα κάνει μια μικροεπέμβαση που έχει 5% πιθανότητες να του κάνει παγκρεατίτιδα η οποία μπορεί να είναι θανατηφόρα. Είμαι χάλια. Λειτουργώ σαν ζόμπι
Δε ξέρω τι θα κάνω αν πεθάνει ο μπαμπάς. Λογικά θα πεθάνω κι εγώ
Καλημερα.Quote:
Originally Posted by tzimani
Περαστικά στον πατέρα σου!
Στο θέμα μας τώρα. Εσύ πρέπει να δεις τι θα κάνεις καλύτερο για να γίνουν όλα όπως πρέπει. Δηλαδή τι θα πρέπει να έχεις τακτοποιησει μέχρι την Τετάρτη, τι οδηγίες δίνει ο γιατρός για πριν το χειρουργείο κτλ. Και όχι τι θα κάνεις ΑΝ πάθει αυτό και το άλλο.
Και εγώ έχω 5 φορές παραπάνω πιθανότητες από τις άλλες γυναίκες να πάθω καρκίνο του μαστού. Και είμαι 33 χρονών. Τι να κάνουμε? Αν κλάψω από τώρα δεν θα μπορώ να το αντιμετωπίσω όταν έρθει. Θα πεθάνω από το κλάμα μετά και όχι από αυτό.
Σε απλά ελληνικά σου λέω ότι δεν αξίζει να στεναχωριέσαι προκαταβολικα για κάτι που δεν ξέρεις ΑΝ θα γίνει, πότε και πώς. Δεν σε βοηθάει. Αντιθέτως σε εμποδίζει να κάνεις αυτά που πρέπει να κάνεις ΤΏΡΑ.
Το ότι φοβάσαι να χάσεις τους γονείς σου είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Και ποιος δεν φοβάται? Αλλά και τι να κάνουμε? Έτσι είναι φτιαγμένη η ζωή. Όλα θα τα περάσει ο άνθρωπος κάποια στιγμή. Και στεναχώρια, και ευτυχία, και λύπη, και θάνατο.
Ένας καθηγητής μου, λέει ότι οι άνθρωποι είμαστε πολύ καλά φτιαγμένες μηχανές. Είμαστε φτιαγμένοι για να μπορούμε να διαχειριστουμε τα διάφορα της ζωής. Αλλά αφού έρθουν. Όχι πριν....
Δεν υπάρχει καν λόγος να σκέφτεσαι αρνητικά για το χειρουργείο του πατέρα σου. Είναι ένας άνθρωπος που θα κάνει ένα χειρουργείο για να βγει από κει ΚΑΛΎΤΕΡΑ στην υγεία του. Αυτός είναι ο σκοπός. Και γι αυτό θα προσπαθείς.
Πώς θα ανταπεξέλθουμε στα έξοδα αν πάθει κάτι? Είναι κι αυτό ένα θέμα. Είμαι 36 και άνεργος από το 2018. Έχω πολύ κακό προαίσθημα. Η μητέρα μου έχει κι αυτή άνοια. Πώς θα την φροντίσω χωρίς Φράγκο? Παιδιά θα πάρω φόρα και θα πέσω από το μπαλκόνι γιατί είναι κυρίως δική μου ευθύνη όλο αυτό.
Είναι λες και το προκάλεσα. Και θα βρω δουλειά? Κι αν βρω ποιος θα φυλάει τους δικούς μου? Είμαι σε απόγνωση. Ας βοηθήσει κάποιος.
Ένας αναίσθητος αληταμπουρας αυτός είμαι.
Κινδυνεύω να αφήσω τους γονείς μου στο δρόμο το καταλαβαίνετε??? Πώς θα ζήσω με τέτοια ενοχή?? Για μένα δεν με ενδιαφέρει. Ας με φάνε τα σκυλιά στο δρόμο. Τι θα γίνει με τους δικούς μου??? Τι θα γίνει??? Αν μπορείτε παρακαλώ να συνδράμει κάποιος. Θα το αντέξω. Δεν με νοιάζει αν πεθάνω της πείνας. Δεν θέλω να υποφέρουν οι δικοί μου γιατί δεν το αξίζουν. Εγώ το αξίζω γιατί υπήρξα ανεύθυνος. Εγώ το προκάλεσα. Εγώ να το πληρώσω. Όχι οι δικοί μου. Παιδιά θα τρελαθώ.
Ψάχνω να βρω ποια είναι η λύση. Αλλά δεν μου έρχεται. Να αυτοκτονήσω? Να παλέψω? Ναι αλλά πώς? Είναι και ο κορωνοιος που τα κάνει όλα πιο δύσκολα. Ξέρω οι πιο πολλοί θα πείτε, μαλάκας είσαι καλά να πάθεις. Η μεγαλύτερη τιμωρία δεν είναι ότι πάθω εγώ αλλά ότι πάθουν αυτοί που εξαρτώνται από μένα. Η ζωή μου έχει καταστραφεί παιδιά. Κλαίγομαι εδώ μέσα για χρόνια. Αντί να εργάζομαι να μαζεύω λεφτά. Οι γονείς μου με κόπο αγόρασαν ένα σπίτι που στο τέλος θα χάσουν εξαιτίας μου. Δεν είμαι ούτε ικανός ούτε άξιος. Θα τα χάσω όλα και θα αυτοκτονήσω.
Συγγνώμη, αλλά αν ήσουν δίπλα μου θα σου έκοβα δυο χαστούκια να συνέλθεις. Έχεις διαβάσει τίποτα από ότι σου λέμε ή τσάμπα γράφουμε; Φιλικά στο λέω κι όχι με κακία: Το να πνίγεσαι σε μία κουταλιά νερό, να φέρνεις την καταστροφή ή να αυτομαστιγώνεσαι δεν βοηθάει ούτε εσένα ούτε τους δικούς σου πουθενά. Απλά καλλιεργείς τον πανικό στον ίδιο σου τον εαυτό και μεταδίδεις νευρικότητα στους δικούς σου, δεν καταφέρνεις τίποτα άλλο. Το σπίτι δεν το χάνεις απο τη μία μέρα στην άλλη, αν αυτοκτονήσεις θα πάρεις στον τάφο και τους δικούς σου μια ώρα αρχύτερα και με το να λες συνεχώς τι άχρηστος είσαι και τι μλακίες έκανες στη ζωή σου ούτε παράσημο θα σου δώσουν ούτε θα ανοίξουν οι ουρανοί να λυθούν τα προβλήματα μόνα τους.
Ο κορωνοιος τα περιπλέκει όλα και μου προκαλεί πανικό. Η ασθένεια του πατέρα μου με θλίβει συν το γεγονός ότι θέλω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για αυτόν. Μια από τις γιατρούς που τον παρακολουθεί είναι φίλη και μου λέει με λεπτομέρεια τι συμβαίνει και με έχει τρομάξει λίγο. Είμαι και αγχωτικός και συμβαίνουν τα τρελά σε όλο το σόι όχι μόνο σε εμάς. Χωρισμοί, αρρώστιες, κορωνοιος, ******* όλα και εγώ ο βλάκας να με στοιχειώνουν τα λάθη μου.
Το ζήτημα είναι τα παθήματα να γίνονται μαθήματα, νομίζω ότι υπερβάλεις για τα λάθη σου, αλλά ΟΚ, ότι έγινε έγινε. Ας το πούμε χαριτολογώντας ότι τόσο καιρό σε νταντεύανε, τώρα θα τους νταντεύεις εσύ, άσε το παρελθόν στην άκρη, ότι έγινε έγινε. Νομίζεις δηλαδή ότι οι δικοί σου άνθρωποι δεν αντιμετωπίσανε δυσκολίες στη ζωή τους και σκαμπανεβάσματα; Κι όμως φτάσαν στην ηλικία που είναι και κάναν ότι θεωρούσαν καλύτερο για εσένα. Έτσι θα αντιστραφούν οι ρόλοι και θα κάνεις το αντίστοιχο για αυτούς και για τον εαυτό σου κι εσύ.
Και συγγνώμη δηλαδή, ο ιός περιπλέκει λίγο τα πράγματα, αλλά κάνει και τους γιατρούς ακόμα πιο προσεκτικούς για ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις κτλ. Και είμαι σίγουρη ότι αρρώστιες και χωρισμοί συνέβαιναν και πριν στο σόι όπως και καλά πράγματα που συμβαίνουν και τώρα παράλληλα με τα δυσάρεστα. Απλά έχεις την τάση να τα βλέπεις μονόπαντα. Όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις. Στο είπαμε όλοι, μην αφήνεις τη σκέψη σου να απλώνει, δες τα άμεσα ένα βήμα τη φορά για να μην πελαγώνεις.
Έχεις δίκιο και σε ευχαριστώ.
Γιατί συνέχεια βάζεις στο μυαλό σου το χειρότερο σενάριο; Είδες που τελικά ο μπαμπάς σου δεν έχει καρκίνο και με μια απλή επέμβαση θα γίνει καλά!
Και αντί να χαίρεσαι, σκέφτεσαι τώρα αυτό το 5% πιθανότητα να κάνει παγκρεατίτιδα...
Συγγνώμη, αλλά κάθε μέρα, με το που σηκωνόμαστε από το κρεββάτι έχουμε περισσότερες πιθανότητες από 5% να πάθουμε κάτι σοβαρό ή ατύχημα, ή να πεθάνουμε.
Όλα θα πάνε καλά και θα έχεις χρόνο να πάρεις τις αποφάσεις σου.
Και μην σκέφτεσαι αν βρεις δουλειά πώς θα φροντίζεις τους γονείς σου διότι όλα βολεύονται.
Εμένα ο μπαμπάς μου είναι 81 ετών και πριν μερικές μέρες έσπασε το πόδι του. Ο αδελφός μου που μένει μαζί του και εργάζεται φέρνει μια γυναίκα και τον προσέχει όταν λείπει στην δουλειά. Πηγαίνω κι εγώ επικουρικά και τον βλέπω διότι μένω μακριά.
Όμως θέλω να πω ότι λύσεις υπάρχουν.
Γιατί κινδυνεύεις να αφήσεις τους γονείς σου στο δρόμο; Όλα καλά θα πάνε, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση!Quote:
Originally Posted by tzimani
Και τέλος πάντων εγώ θεωρώ υπερβολικό να έχεις τόσες τύψεις για τους γονείς σου. Δεν έγινε κάτι ανεπανόρθωτο εξαιτίας σου. Ο μπαμπάς σου έτσι κι αλλιώς έπρεπε να κάνει την εγχείρηση.
Όσον αφορά την μητέρα σου, το θεωρώ υπερβολικό να έπαθε άνοια επειδή δεν έπαιρνε το χάπι του θυρεοειδή.
Εγώ για χρόνια δεν το έπαιρνα από αμέλεια και δεν χειροτέρευσε η μνήμη μου, απλώς χειροτέρευσε η κατάσταση του θυρεοειδούς και έκανα όζους.
Και αν υπάρχει μια πιθανότητα άνοιας λόγω της μη λήψης του χαπιού πώς ξέρεις ότι είναι αυτό που οδήγησε στην άνοια και όχι μια προδιάθεση ή κάτι άλλο;
Και εντάξει, συμφωνώ ότι η ζωή σου δεν πήγε όπως το ήθελες λόγω ατυχών συγκυριών και ψυχολογικών παραγόντων. Όμως γιατί δεν βλέπεις και την θετική πλευρά των πραγμάτων και όλων αυτών των συγκυριών;
Διότι, για παράδειγμα, αν τελικά είχες μείνει στο εξωτερικό δεν θα ήταν δυνατόν να βρίσκεσαι κοντά στους γονείς σου να τους βοηθήσεις.
Όμως τώρα είσαι κοντά τους, είστε και οι τρεις μαζί, τους προστατεύεις, τους φροντίζεις, τους αγαπάς και αυτό που κάνεις είναι πολύ σπουδαίο.
Αντιμετώπισε τις προκλήσεις της κάθε ημέρας και μην σκέφτεσαι το μετά. Ο Χριστός είχε πει κάτι πολύ σοφό:
Αρκεί η κακία και η δυσκολία της κάθε ημέρας, δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι τις δυσκολίες και την κακότητατων επόμενων ημερών διότι αυτό δεν το αντέχει η ανθρώπινη ψυχή..
Μόνο τον Χριστό σκέφτομαι.
ΚαλημεραQuote:
Originally Posted by tzimani
Αν σου δινει δυναμη να τον σκέφτεσαι !
Καλυτερα να σκέφτεσαι αυτο παρά ολα τα προηγούμενα που γράφεις ....
Φοβάμαι τρέμω ολόκληρος και ντρέπομαι για το κατάντημα μου.
Σαν το δικό μου καταντημα δεν υπάρχει δεν θα προβώ σε λεπτομέρειες!! Εσύ πρέπει να αφήσεις στην άκρη όλα τα προβλήματα που περιστοιχίζουν το μυαλό σου και να σταθείς δίπλα στους δικού σου γιατί εάν πάθεις κάτι εσύ τι θα απογινουν οι γονείς σου!!Quote:
Originally Posted by tzimani
Όχι φταίω! Φταίω διότι λειτουργώ με την λογική "αποκλείεται να συμβεί σε εμένα" και δεν παίρνω τα κατάλληλα μέτρα. Θα είχα αποφύγει πολλά αν είχα πάρει πιο σοβαρά τον κορονοιο από την αρχή του. Θα είχα αποφύγει επίσης πολλά αν δούλευα από τα 18 αντί να το παίζω φοιτητής και επιστήμονας. Στρατό και δουλειά έπρεπε στην δική μου περίπτωση. Το πολύ δουλειά και σπουδές μαζί. Αν το πιάσεις από την αρχή βλέπεις τα σφάλματα που άλλο να έχουν συνέπειες του τύπου, αντί για 2000 το μήνα, βγάζω 1000 και άλλο να κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα όλη την οικογένεια. Και τώρα που ΚΑΙ οι δύο οι δικοί μου ξεκίνησαν άνοια, φαντάζεστε ότι οι ευθύνες μου τερτραπλασιάζονται. Και μέσα σε όλα, είμαι και άνεργος. Άντε καθίστε λοιπόν και βγάλετε τα συμπεράσματά σας για το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση.
Απλά δεν έχω νιώσει πιο δύσκολες στιγμές στη ζωή μου. Βλέπω με τα μάτια μου πόσο καιρό αδιαφορούσα για τις ευθύνες και τα δυνητικά ολέθρια αποτελέσματα. Δεν είμαι πια έφηβος να συγχωρούνται λάθη. Είμαι άντρας και έχω ευθύνες και στις εποχές μας είναι θέμα ζωής και θανάτου το ποσό γρήγορα θα αντιδράσεις στις εξελίξεις. Πάντα είναι.
Εγώ είχα την ευθύνη ακόμα κι όταν δεν γνώριζα ότι την είχα. Αυτό είναι το πρόβλημα. Κι αυτό είναι το μεγάλο δικαστήριο για μένα. Γιατί στη ζωή δεν υπάρχει δεν ήξερα. Υπάρχει δεν έκανα. Οκ ο πατέρας μου με καλομάθαινε. Ε και? Μια θεία μου λέει πως φταίει κι αυτό. Ίσως φταίει λίγο αλλά κυρίως φταίω εγώ. Χρόνια ολόκληρα απραξίας θα φέρουν εμένα και την οικογένειά μου στα όρια της πείνας. Και η ευθύνη είναι όλη δικιά μου. Γι'αυτό μη μου λέτε ότι να ναι.
Αν υποθέσουμε ότι φέρθηκες ανεύθυνα ως τώρα, που είναι η υπευθυνότητα που πρέπει να έχεις από εδώ και πέρα; Διότι η κλάψα πάνω από το χυμένο γάλα και το αυτομαστίγωμα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΩΝ!
Ανάληψη ευθυνών είναι να διορθώσεις τα λάθη, να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου και να δεις πρακτικά τι θα κάνεις από εδώ και πέρα. Όχι να λες τι έκανα παλιά και τι θα γινόταν ΑΝ κι΄έτσι και γιουβέτσι.
Δεν ξέρω που μένεις, αλλά ακόμα και με το χαμό που γίνεται τώρα, μεροκάματα και δουλειές υπάρχουν έστω και περιστασιακές. Εισόδημα προσφέρουν κι αυτές. Όποιος ψάχνει βρίσκει. Με τους γονείς μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση του πατέρα σου, επίσης θα βάλετε την καθημερινότητα σε μία σειρά και θα βρεθούν λύσεις για όλα. Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να συνεχίζεις να φέρεσαι σαν 10χρονο που κάθεται και μυξοκλαίει και δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες περιμένοντας να έρθει βοήθεια και λύσεις εξ ουρανού.Είσαι πιο δυνατός και έξυπνος άνθρωπος από όσο δείχνεις κι από όσο πιστεύεις κι ο ίδιος. Στο είπα, είναι ένα δυνατό ταρακούνημα για να ωριμάσεις απότομα εκ των πραγμάτων. Ύψωσε το ανάστημά σου κι άσε τις αμπελοφιλοσοφίες για άλλη στιγμή. Τώρα είναι η ώρα των πράξεων. Ανέλαβε δράση.
Πείτε μου τι να κάνω για να αναλάβω τις ευθύνες μου? Να αυτοκτονήσω? Τι να κάνω?? Γύρω γύρω νιώθω να με περιτριγυρίζουν όρνεα.
Σίγουρα όχι να αυτοκτονήσεις. Νομίζω ότι ευθύνες αναλαμβάνεις όταν παίρνεις ο ίδιος αποφάσεις για το τι θα κάνεις, με γνώμονα τη λογική. Σε γενικές γραμμές σου είπαμε τι να κάνεις, σε ειδικές εσύ το ζεις, εσύ θα αποφασίζεις για κάθε θέμα και κατάσταση που προκύπτει. Μη πας πάλι να πετάξεις τη μπάλα στην εξέδρα.
Αν ήταν κάποιος άλλος στη θέση σου τι θα τον συμβούλευες να κάνει;
Θα τον συμβούλευα να δείξει ψυχραιμία. Παρεμπιπτόντως, ο μπαμπάς μου έκανε μια επέμβαση σήμερα αλλά είναι εντάξει. Ακολουθούν κάνα δυο ακόμα μέχρι να λήξει η υπόθεση αλλά πιστεύω θα είναι εντάξει. Τώρα που έφαγα την κρυάδα είμαι πιο προσγειωμένος ψυχολογικά.
Με παραλύει ο φόβος. Όλα αυτά που μου συμβαίνουν συν την πανδημία με έχουν γονατίσει. Ιδρώνω πανικοβάλλομαι και στο τέλος με πιάνουν τα δάκρυα. Δεν περίμενα ποτέ να έρθει η ζωή μου σε αυτή την κατάσταση αλλά να που έγινε. Τρέμω για το αύριο.
Από ο, τι έχεις πει νομίζω είσαι σπουδαγμενος και έχεις εμπειρία. Μπορείς να βρεις και τώρα μια δουλειά αν αυτό είναι που σε καίει.Quote:
Originally Posted by tzimani
Συμφωνώ πως οποιος έχει πραγματικη ανάγκη βρίσκει. Όποιος ψάχνει βρίσκει. Αντί να συνεχίζεις αυτό το καθημερινο αυτομαστιγωμα μπορείς να βάλεις τα προβλήματα στη σειρά και να δώσεις προτεραιότητες στην επίλυση τους, όχι όλα μαζί...