Όχι τα έκοψα πάλι πριν 3,5 μήνες και μετά από 1,5 μήνα υποτροπιασα. Είμαι 2 μήνες σε υποτροπή και δε θέλω να πάρω τα φάρμακα.
Printable View
Όχι τα έκοψα πάλι πριν 3,5 μήνες και μετά από 1,5 μήνα υποτροπιασα. Είμαι 2 μήνες σε υποτροπή και δε θέλω να πάρω τα φάρμακα.
Αυτό μου λέει και ο άντρας μου. Απλά νιώθω άχρηστη που δεν τα κατάφερα. Τα είχα τόσο ωραία στο μυαλό μου όλα όταν τα έκοβα. Ήμουν τόσο χαρούμενη που θα τα κόψω και θα κάνω άλλο παιδί. Και τώρα είμαι στο πάτο. Πως να το δεχτώ?
Γενικά είναι πολύ δύσκολο, δεν αντέχω απλά είχα ένα στόχο. Ότι θα κάνω ότι χρειαστεί για να τα καταφέρω χωρίς φάρμακα. Αλλά έπεσα πολυ
Μου το έχουν πει και οι γιατροί ότι μπορώ αλλά μου έχει γίνει εμμονή και αυτό. Ότι το παιδί θα έχει πρόβλημα, ότι δε θα μου φτάνει η δόση του φαρμάκου και θα μου την αυξήσουν και μετά το μωρό θα έχει πρόβλημα. Και πως θα περάσω 9 μήνες υποφεροντας με αυτή τη σκέψη κτλ. Όχι ο ύπνος μου δεν είναι καλός. Ξυπνάω νωρίς με πανικό και σκέψεις. Οι ιδεοληψίες σεξουαλικου περιεχομένου που είχα παλιά δεν έχουν επανέλθει.
Ναι δεν αντέχεται έχεις δίκιο. Απλά με είχαν μπερδέψει οι ψυχολόγοι. Αλλά λένε οι γιατροί, αλλά λένε αυτοί.
Είσαι τυχερή που έχεις αυτή τη ψυχολόγο. Εμένα ο πρώτος μου έλεγε παρτα για να είσαι καλά, αλλά όταν του είπα ότι δε θέλω μου είπε οκ θα το παλέψουμε,μπορεις να τα καταφέρεις και επερνα κουράγιο. Η δεύτερη που είμαι τώρα μου λέει ότι μόνο στη σχιζοφρένεια χρειάζονται φάρμακα.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που απαντάς πάντα στα μηνύματα μου. Καταλαβαίνεις τι τραβάω και με νιώθεις. Οι γύρω μου προσπαθούν να με καταλάβουν και να με βοηθήσουν αλλά δε μπορούν. Είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτό που κάνεις. Σ ευχαριστώ.
Οι ψυχολόγοι καλά σου λένε ότι ξεπερνιέται χωρίς φάρμακα αλλά χρειάζεται χρόνο κ σκληρή δουλειά από μέρους σου. Δεν μπορούν να το καταφέρουν όλοι γιατί το η προσπάθεια σου θα επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες. Όταν είναι ελαφριά τα συμπτώματα είναι χαζό να πάρεις φάρμακα γιατί φορτώνεις τον οργανισμο σου με ουσίες που βραχυχρόνια η μακροχρόνια ίσως έχει συνέπειες στον οργανισμό σου άσε που μετά είναι δύσκολο να κόψεις γιατί αν δεν έχεις κάνει θεραπεία γνωσιακη συμπεριφορικη μόλις σταματάς τα φάρμακα επανέρχεται εκεί που ήσουν επειδή τα φάρμακα δε γιατρεύουν απλά σβήνουν η απαλύνουν τα συμπτωματα. Αν θέλεις γρήγορα αποτελέσματα θα πας στα φάρμακα αν έχεις χρόνο υπομονή αντοχες κ θέληση να το ξεπερασεις θα πας στην θεραπεία με ψυχολόγο. Πολλές φορές γίνεται συνδυασμός επειδή όταν είναι πολύ βαριά περίπτωση ιδεοψυχαναγκαστικης χρειάζεσαι στην αρχή τα φάρμακα κάτι σαν πατεριτσες ένα πράγμα για να μπορέσεις να ακολουθήσεις την θεραπεία με τον ψυχολόγο κ όσο βελτιώνεσαι γίνεται σταδιακή μείωση των φαρμάκων. Απ ότι κατάλαβα δεν έκανες γνωσιακη συμπεριφορικη με τον ψυχολόγο σου, δε σε βοηθησε; δεν δούλεψες εσύ; πάντως να ξέρεις ότι όσοι αποφασίζουν να κάνουν συμπεριφορικη εξοπλίζονται με μεγάλες αντοχές πριν περάσουν σ αυτό το βήμα. Για κάποιους που το ξεπέρασαν με συμπεριφορικη ήταν σα να διεσχισαν την κόλαση αλλά μετά έγιναν καλά. Θέλει να έχεις έναν καλό ψυχολόγο κ υποστήριξη από το σπίτι. Αλλιώς πας στην εύκολη λύση που είναι τα φάρμακα. Εγώ δεν πήρα ηρεμιστικά πάντως, δεν τα χρειάζονται όλοι. Μου έχει γράψει ζαναξ αλλά τα έχω στο ντουλάπι μόνο για πολύ εξαιρετικές περιπτωσεις
Κάνω πολλά χρόνια γνωσιακη συμπεριφορικη θεραπεία αλλά όταν κόβω τα φάρμακα υποτροπιαζω. Δε ξέρω τι δεν δούλεψε, πραγματικά. Τώρα άλλαξα ψυχολόγο αλλά με γυρνάει στα παιδικά μου χρόνια και νιώθω ότι με επιβαρύνει περισσότερο. Μου είπε ότι μόνο με αυτή τη μέθοδο θα βγω από αυτό το πρόβλημα. Δε ξέρω τι πρέπει να κάνω τελικα
Εσύ πως είσαι? Είσαι καλύτερα σήμερα? Εύχομαι όλα να πάνε καλά.
Τα ζολοφτ πίνω και θα μου τα αυξήσει γρήγορα από ό,τι μου είπε για να συνέλθω. Δηλαδή για 5 μέρες 25 άλλες 6 μέρες 50 και μετά μάλλον 100.θα δούμε. Πολύ χαίρομαι που είσαι καλύτερα.
Καλημέρα awareness τι κάνεις? Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι. με τη ψυχολόγο σου ποια μέθοδο ακολουθείτε?
Δε χρειάστηκε ακόμα να πάρω αγχολυτικο, είμαι ψύχραιμη. Προσπαθώ να το πάρω απόφαση και να το δεχτώ. Από τη μια νιώθω ανακούφιση που θα νιώσω καλά πάλι σε λίγο καιρό και από την άλλη έχω τις αμφιβολίες μου για το εάν έπραξα σωστά. Τώρα τελείωσε όμως τα πήρα. Νιώθω σα να πενθω τα όνειρα που είχα.
Πως στέλνω? Εσύ μπορείς να μου στείλεις?
Υποφέρω από ΙΔΨ και ΓΑΔ από μικρό παιδί, τα τελευταία 15 χρόνια παίρνω φάρμακα και είχα μία καλή ποιότητα Ζωής, έκανα το λάθος από το Μάιο να μειώσω την φαρμακευτική αγωγή έως να τη σταματήσω. Το Σεπτέμβριο ένα γεγονός μου έκανε να καταρευσω, άλλαξα γιατρό και ακολούθησα καινούργια φαρμακευτική αγωγή από αρχές Νοεμβρίου, δεν μπορώ να πάρω ακόμη τα πάνω μου. Μην σταματάς για κανένα λόγο τη φαρμακευτική αγωγή, ΔΕΝ πρόκειται να το κάνω ποτέ με αυτά που τραβάω. Είμαι τώρα σε 20 mg seroxat, 15 mg remeron και 1 mg risperdal και δεν μπορώ να συνέλθω. Η ΙΔΨ είναι μια δια βίου ασθένεια, η πιο δύσκολη και επίπονη από τις αγχώδεις ασθένειες και όταν είναι σε μεγάλο βαθμό χρειάζεται δια βίου θεραπεία. Αυτά που τράβηξα αυτούς τους τρεις μήνες δεν τα έχω τραβήξει σε όλη μου τη ζωή, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ξανά σταματήσω τα φάρμακα.
Αν θέλεις την προσωπική μου άποψη αν δεν έχεις βρες ένα καλό ψυχίατρο κατά προτίμηση να είναι και ψυχοθεραπευτής, οι ψυχολόγοι δεν κάνουν τίποτα στη φάση που είσαι τώρα. Μην το αφήνεις όσο το αφήνεις τόσο πιο δύσκολο είναι να το θεραπεύσεις και τόσο πιο μεγάλες δόσεις φαρμάκων θα χρειαστείς σου μιλάω εκ πείρας.
Καλησπερα από χθες ξεκίνησα πάλι αγωγή. Είναι δύσκολο όταν είσαι γυναίκα και θες να κάνεις παιδιά και έχεις ένα τέτοιο πρόβλημα. Έχω αλλάξει και γιατρό και ψυχολόγο τώρα που υποτροπιασα. Η καινούρια ψυχίατρος κάνει ψυχοδυναμικη προσέγγιση και μου είπε ότι δε θα μου κάνει καλό αυτή η προσέγγιση. Η νέα μου ψυχολόγος ασχολείται με τα παιδικά βιώματα και πως τα συναισθήματα που είχα τότε, επανέρχονται τώρα. Έχω πάει μόνο 3 φορές μέχρι τώρα, είναι πολύ νωρίς. Απλά δεν έχω αποδεχτεί το πρόβλημα μου. Δε με βοηθούν οι ψυχολόγοι σε αυτό.
Κοίτα κάτι κερδίζεις κάτι χάνεις με τη φαρμακευτική αγωγή. Το πρώτο που μετράει είναι η υγεία σου για το παιδί θα σου πουν οι γιατροί αν μπορείς σύγχρονος να μείνεις έγκυος και να ακολουθήσεις φαρμακευτική αγωγή. Αν ήμουν γυναίκα στην κατάσταση που είμαι δύσκολα θα αποφάσιζα να κόψω την αγωγή ξέροντας τι θα τραβήξω, αλλά αυτό όπως σου είπα είναι προσωπική άποψη χωρίς να σε επηρεάζω. Όπως σου είπα κάτι κερδίζουμε κάτι χάνουμε με τα χάπια. Χωρίς τα χάπια θα έχω μία άθλια ζωή αυτό που χάνω είναι κάτι από τη σεξουαλική ζωή. Θεωρώ πως το καλύτερο χάπι για ΙΔΨ είναι το seroxat, αλλά είναι το χειρότερο για το σεξ, ειδικά σε δόσεις πάνω από 40 mg το κόβει σχεδόν τελείως για αυτό προσπαθώ να βρω μία ισορροπία στα 20 mg με λίγο ρεμερον (δεν κάνει για ΙΔΨ αλλά κάτι κάνει στο άγχος) και το ρισπερνταλ.
Γεράκι, τι είδους ψυχαναγκασμούς έχεις?
Εγώ πινω το ladose
Επί 14 χρόνια έπαιρνα το seroxat με πολύ καλά αποτελέσματα, πέρυσι ο γιατρός έκανε το λάθος να μου το αλλάξει και με πήγε στο seropram, τελείως ακατάλληλο για ΙΔΨ, μετά από ένα χρόνο και μείωση της δόσης το Μάιο μου έτυχε ένα γεγονός το Σεπτέμβριο και τινάχτηκαν τα πάντα στον αέρα. Συνέχιζε ο γιατρός να επομένη στο seropram , το έφτασα μέχρι 40 mg συν ρεμερον 15 mg χωρίς κανένα αποτέλεσμα, άλλαξα γιατρό αρχές Νοεμβρίου και μου σύστησε 20 mg seroxat, 15 remeron και 1 risperdal και τώρα σιγά σιγά αρχίζω να βλέπω κάποιο φώς στο τούνελ. Χωρίς να θέλω να κάνω διαφήμιση για ΙΔΨ το πιο καλό φάρμακο είναι το seroxat.