Printable View
Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by panikoula
Να ρωτησω και γω κατι?Με την διαταραχη πανικου και το αγχοσ και καταθλυψη υπαρχει περιπτωση καποιος να παεθ βλαβη στον εγκεφαλο?
Σίγουρα!
απόδειξη τα ποστ σου!
ΛΟΛ!
:D:D:P
χει δατ γοας νοτ βερυ ναις ντοκ :o
Σε ευχαριστώ weird :) Με κάνεις και νιώθω όμορφα. Είσαι από τους ανθρώπους που ξέρουν να μαγεύουν..το έχω ξαναπεί άλλωστε. Η γοητεία είναι αμοιβαία.Quote:
Originally posted by weird
VinceQuote:
Originally posted by vince
Στην κορυφή του βουνού δεν φτάνουν όλοι και πάντα αλλά όσοι φτάνουν αυτές τις λίγες στιγμές θα νιώσουν την μοναξία και την παγωμάρα να τους διαπερνά. Παρόλο που μπορεί να φτάσει κάποιος να δει τα πράγματα απο ψηλά, δεν θα κερδίσει κανένα έπαθλο στο τέλος της αναρρίχησης του παρα μόνο λίγες στιγμές περηφάνιας...και μερικά σπάνια λουλούδια που ζουν μόνο εκεί ψηλά.
................
Απλά θα έλεγα πως δεν επέλεξα να ρίξω το κέρμα και ότι βγει (κορόνα η γράμματα). Αντιθέτως δεν άφησα κανέναν εαυτό στο έλεος και την δεινή της τύχης, επέλεξα να μάθω και να προσπαθήσω...καταρχάς με το να ακούσω τους άλλους και στην συνέχεια να μιλήσω. Να δεχτώ ανθρώπους στην ζωή μου, τέρατα και αμνούς. Να συνυπάρξω.
είναι απο τις φορές εκείνες που τα λόγια σου,
με αγγίζουν με έναν τρόπο τόσο ιδιαίτερο,
που νιώθω, τί ίδιαίτερο πλάσμα είσαι.
Ίσως είναι η ευγένεια της ψυχής σου
ή η θλιμμένη ομορφιά που μου αποπνέει,
αλλά πάντως, όταν ανοίγεσαι έτσι,
κάτι μέσα μου σαλεύει.
Σ ευχαριστώ για το μοίρασμά σου,
εδώ, δημόσια.
Μπορεί κι άλλες μοναχικές ψυχές να το δουν
και να νιώσουν ένα ψίγμα συντροφίας
στις παγωμένες ώρες της αναρρίχησής τους...
Γενικότερα, θέλω να σου πω οτι
τρέφω ένα βαθύ σεβασμό τέτοιο,
που σκύβω το κεφάλι,
στους ανθρώπους εκείνους που πέρπάτησαν στο χείλος του γκρεμού και σε δύσβατες βουνοκορφές
και άντεξαν να προχωρήσουν παρακάτω
κρατώντας συνάμα μέσα τους,
μαζί με τις εκδορές τους,
όλη την ομορφιά της ψυχής τους
και κάτι σπάνια λουλούδια που συνάντησαν
στο διάβα τους.
Να σαι καλά.
[quote]Originally posted by vince
Σε αυτή την χώρα είμαστε ότι δηλώσουμε....δυστυχώς φίλε PETRAN πολλοί ακολουθούν την ελληνική τακτική και λίγοι μα πολύ λίγοι έχουν τα κότσια να δηλώσουν ότι πάσχουν.
Ξέρεις πως ένιωθα παλαιότερα που έγραφα με μανία στις ψυχώσεις και έιχα ένα δύο το πολύ άτομα να μου γράφουν περισσότερο απο μια δύο γραμμές (edit: ίσως να είμαι λίγο άδικος εδώ...τεσπά όσοι έχουν την εκτίμηση μου το ξέρουν). Την ίδια στιγμή έβλεπα όλους τους άλλους να γράφουν στα σεξουαλικά/ κρίσεις πανικού/ γενικά...
[quote]
Βρισκω αδικο αυτο που γραφεις εδω. Θυμαμαι οταν ειχα πρωτομπει στο φορουμ, πώς υπήρχαν παιδια που ανταποκριθηκαν στην φωνη σου. Δεν μπορω την αδικια, κ το τσουβαλιασμα.
Και ναι, ειναι πιο ευκολο το να γραψει καποιος για το κατι που ακουμπαει τους περισσοτερους οπως πχ το σεξ ή τις κρισεις πανικου που συναντωνται συχνοτερα στον πληθυσμο.
Εσυ αληθεια αναρωτηθηκες ποσο συμμετειχες σε ενα προβλημα που σε πρωτη αναγνωση δεν σε ακουμπαει τοσο? οπως πχ οι κρισεις πανικου? Ρωταω γιατι νομιζω πώς καμια φορα στην αναγκη μας να καλυψουμε τις ολοδικες μας αναγκες μπορει να τυφλωνομαστε μπροστα στην αναγκη του αλλου που μπορει να ναι τοσο κρισιμης σημασιας οσο κ η δικη μας....
Φιλικα καποιες σκεψεις μου....
Σε οτι αφορα τα κοτσια ολων οσων τους λειπουν να δηλωσουν οτι πάσχουν απο κατι: δεν τους κατηγορω. Καταρχην προκειται για κατι πολυ προσωπικο. Δεν αφορα τους παντες. Ο καθενας κρινει που κ αν θα το πει. Αν δεν το πεις πουθενα, σιγουρα σημαινει οτι αισθανεσαι ενοχος, ασχημα γι αυτο που \"κουβαλας\".....αν παλι το λες παντου προσωπικα δεν βρισκω το νοημα.
Κακα τα ψεμματα, οι κοινωνικες συνθηκες δεν ευννοουν αυτο το ανοιγμα. Οι διακρισεις γινονται ακομα κ μεταξυ των ασθενων. Οποτε προς τί το ανοιγμα αδιακριτως? Μονο μπερδεμα μπορει να φερει....
Το κατανοώ αυτό. Άλλωστε το τόνισα ότι ήταν λίγο άδικο αυτό που είπα...το θέμα είναι οτι δεν μιλούσα κυριολεκτικά (δηλαδή οτι μου έγραφαν μόνο ενα δύο άτομα..) παρα οτι εξέφραζα μια μικρή απογοήτευση που τον καιρό εκείνο μόνο ο keep με έκανε να αισθανθώ άνετα και μερικοί άνθρωποι ακόμα (και δεν ξεχνάω τον άνθρωπο που μου έστειλε το πρώτο μήνυμα συμπαράστασης. Δυστυχώς δεν έχει μπει στο φορουμ εδω και μήνες ίσως χρόνια..). Αλλά ειλικρινά ζητάω συγνώμη γιατι έδειξα αχαριστία. Την αχαριστία δεν την χωνεύω ούτε εγώ και δεν με δικαιολογώ σε καμία περίπτωση με το παιδαριώδες παράπονο μου...Quote:
Originally posted by Sofia
Βρισκω αδικο αυτο που γραφεις εδω. Θυμαμαι οταν ειχα πρωτομπει στο φορουμ, πώς υπήρχαν παιδια που ανταποκριθηκαν στην φωνη σου. Δεν μπορω την αδικια, κ το τσουβαλιασμα.
Και ναι, ειναι πιο ευκολο το να γραψει καποιος για το κατι που ακουμπαει τους περισσοτερους οπως πχ το σεξ ή τις κρισεις πανικου που συναντωνται συχνοτερα στον πληθυσμο.
Εσυ αληθεια αναρωτηθηκες ποσο συμμετειχες σε ενα προβλημα που σε πρωτη αναγνωση δεν σε ακουμπαει τοσο? οπως πχ οι κρισεις πανικου? Ρωταω γιατι νομιζω πώς καμια φορα στην αναγκη μας να καλυψουμε τις ολοδικες μας αναγκες μπορει να τυφλωνομαστε μπροστα στην αναγκη του αλλου που μπορει να ναι τοσο κρισιμης σημασιας οσο κ η δικη μας....
Φιλικα καποιες σκεψεις μου....
Μα το θέμα είναι πως μόνο εδω στο φορουμ το έχω πει. Για τον λόγο αυτό άλλωστε έχω δηλώσει πως δεν πρόκειται να συναντήσω απο κοντά κανένα μέλος του φορουμ όσο και αν τον/την συμπαθώ..Quote:
Originally posted by Sofia
Σε οτι αφορα τα κοτσια ολων οσων τους λειπουν να δηλωσουν οτι πάσχουν απο κατι: δεν τους κατηγορω. Καταρχην προκειται για κατι πολυ προσωπικο. Δεν αφορα τους παντες. Ο καθενας κρινει που κ αν θα το πει. Αν δεν το πεις πουθενα, σιγουρα σημαινει οτι αισθανεσαι ενοχος, ασχημα γι αυτο που \"κουβαλας\".....αν παλι το λες παντου προσωπικα δεν βρισκω το νοημα.
Κακα τα ψεμματα, οι κοινωνικες συνθηκες δεν ευννοουν αυτο το ανοιγμα. Οι διακρισεις γινονται ακομα κ μεταξυ των ασθενων. Οποτε προς τί το ανοιγμα αδιακριτως? Μονο μπερδεμα μπορει να φερει....
Δυστυχώς βλέπω οτι δεν με καταλαβαίνεις Σοφια. Λυπάμαι αν έχω δώσει λάθος εντύπωση..
για να καταλαβει ο ενας τον αλλο vince, πρεπει να απλωνουν τα χερια κ οι δυο εμπλεκομενοι σε μια κουβεντα.
μπορει να μην σε καταλαβα, τωρα. κ μπορει να εχεις δικιο. παντως προσπαθησα.
Πολύ εύστοχη η παρατήρηση σου. Η ζωή βέβαια εκει έξω είναι διαφορετική απο ότι εδω μέσα...δηλαδή εσύ αν συστηθείς σε κάποιον θα δηλώσεις καταθλιπτική με την πρώτη χειραψία? Κάποια πράγματα τα καταλαβαίνει κάποιος στην πορεία..δεν μπορείς να το κρύβεις για πάντα αλλά μπορούν να βγουν διάφορα συμπεράσματα ακόμα και απο μια εικονική πραγματικότητα.Quote:
Originally posted by Sofiaαν παλι το λες παντου προσωπικα δεν βρισκω το νοημα.
Κακα τα ψεμματα, οι κοινωνικες συνθηκες δεν ευννοουν αυτο το ανοιγμα. Οι διακρισεις γινονται ακομα κ μεταξυ των ασθενων. Οποτε προς τί το ανοιγμα αδιακριτως? Μονο μπερδεμα μπορει να φερει....
Εδω δηλωνω με καθε ευκαιρια οτι περασα ενα δυνατο επεισοδιο καταθλιψης. Γιατι θελω να βοηθησω (εστω κ ελαχιστα, εστω και αν προκειται μονο για εναν ανθρωπο, μονο για λιγο).Στην αληθινη μου ζωη το ξερουν ολοι οι αγαπημενοι μου ανθρωποι. Κ μου σταθηκαν με τον τροπο τους οσοι ηθελαν. Αυτο δεν μπορω να το ξεχασω ποτε κ μεσα μου νιωθω απεραντη ευγνομωσυνη κ ζεστασια γι αυτο.Quote:
Originally posted by vince
Πολύ εύστοχη η παρατήρηση σου. Η ζωή βέβαια εκει έξω είναι διαφορετική απο ότι εδω μέσα...δηλαδή εσύ αν συστηθείς σε κάποιον θα δηλώσεις καταθλιπτική με την πρώτη χειραψία? Κάποια πράγματα τα καταλαβαίνει κάποιος στην πορεία..δεν μπορείς να το κρύβεις για πάντα αλλά μπορούν να βγουν διάφορα συμπεράσματα ακόμα και απο μια εικονική πραγματικότητα.Quote:
Originally posted by Sofiaαν παλι το λες παντου προσωπικα δεν βρισκω το νοημα.
Κακα τα ψεμματα, οι κοινωνικες συνθηκες δεν ευννοουν αυτο το ανοιγμα. Οι διακρισεις γινονται ακομα κ μεταξυ των ασθενων. Οποτε προς τί το ανοιγμα αδιακριτως? Μονο μπερδεμα μπορει να φερει....
Με το να το εμπιστευτω σε καποιες περιπτωσεις ενιωσα πως το ρισκαρω. Στις περιπτωσεις που ενιωθα οτι δεν θα παρω υποστηριξη επεσα εξω. Στις περιπτωσεις που ενιωσα οτι θα με καταλαβουν (πχ μια φιλη μου που διαβαζε βιβλια ψυχολογιας με τους τομους) επεσα εξω. Η ευαισθησια βρισκεται στην ψυχη κ οχι στις γνωσεις μονο. Αυτο ειδα αυτο ενιωσα τουλαχιστον εγω....Αυτο βλεπω -και- στο φορουμ.
Η κατάθλιψη είναι πιο αποδεκτή από την σχιζοφρένεια. Έλα για λίγο στην θέση μου και αν δεν σου αρέσει ή λέξη σχιζοφρένεια (ή έστω δεν αντανακλά την ακριβή εικόνα) ας αρκεστώ στον όρο ψύχωση (με όποιο σχετικό παρακλάδι ή κάτι ποιο αφηρημένο σαν έννοια).
Quote:
originally posted by PETRAN
Να πάρει αυτό με την \"οριακή\" το έχω ξανακούσει και το σκεφτόμουνα και εγώ λολ. Λες να έχω κάποια στοιχεία και να αρχίσω να ποσταρω στο άλλο φορουμ για τις
διαταραχές προσωπικότητας λολ? Πρόσφατα το είπα σε μια φίλη μου...
-Εύη, ξέρεις αυτή η διαταραχή που λέγεται \"οριακή διαταραχή προσωπικότητας\"?
-Πάνο, τι είναι αυτό?
(της αναφέρω τα διαγνωστικά κριτήρια μπλα μπλα μπλα)
με κοιτάει έντρομη...
-Πάνο, αυτός είσαι εσύ!!!
-ωχ...ναι..!?
-Εεεε...λίγο...
λολολ
Αλλά εντάξει η οριακή σε full-blown εκδοχή είναι πολύ ποιο extreme. Όλοι οι άνθρωποι έχουν στοιχεία και από κάτι, το θέμα είναι αυτό το κάτι μην γίνει tooo
muuchhh. Απλά το πρόβλημα είναι στην ψυχιατρική και στην ψυχολογία που δεν υπάρχουν (ακόμα) ιατρικά τεστ πολλές φορές γίνεται υπερ-διάγνωση, δυστυχώς.
Α καλό δηλαδή να πάρω προαγωγή γιατρέ μου μου από ταπεινή θεραπευόμενη σε καλή μαθήτρια; ;)
Ναι το σίγουρο είναι ότι όλοι έχουμε λίγο από όλα αυτά τα χαρακτηριστικά των διαταραχών προσωπικότητας αλλά δεν πάει να πει ότι έχουμε και κάποια από αυτές.
Εγώ μάλλον έχω κλίση στην εξαρτητική και αποφευκτική :(((((
(Συγκάτοικοι όλοι στην τρέλα:) Άλλωστε λίγο τρέλα κάνει πάντα καλό)
Anwnimi, το humour δεν το έχω πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις χεχε. Ξέρεις τώρα θυμήθηκα ένα άλλο concept από την κοινωνική ψυχολογία, το \"Fundamental
Attribution Error\" και το \"Actor-Observer Effect\". Αυτό λέει, ότι οι άνθρωποι τείνουν να αποδίδουν τα αίτια της συμπεριφοράς των άλλων σε αυτούς (τις
προσωπικότητές τους κλπ.) και την δικιά τους συμπεριφορά στις περιστάσεις χα...σε μια γνωστή έρευνα ένας Αμερικανός ομιλητής είχε πει ότι του ανέθεσαν να
βγάλει λόγο για τον Castro. Από το πλήθος όλοι υπέθεσαν ότι ο ομιλητής ήταν υπερ-Castro. Επίσης, όταν γίνεται ατύχημα, σχεδόν πάντα όλοι τείνουν να αποδώσουν
το λάθος σε λάθος του οδηγού και όχι στην κατάσταση του δρόμου η ΄σε άλλους εξωτερικούς παράγωντες. Αυτή η κατάσταση μπορεί φυσικά να αντιστραφεί ανάλογα με
τα αποτελέσματα (θετικά η αρνητικά) της κατάστασης, π.χ. αν η συμπεριφορά κάποιου έχει θετικές επιπτώσεις τότε μάλλον θα τείνει να την αποδώσει στον εαυτό
του και όχι στην περίσταση! (εκτός και αν είναι καταθλιπτικός, όπου έχει παρατηρηθεί να γίνεται το αντίστροφο)
Δηλαδή τι θέλει να πει ο ποιητής; Θες να πεις ότι αυτή μου η ερώτηση για το χιούμορ σου έχει σχέση με τα παραπάνω;
Γενικά, πάντως όντως αυτό το φαινόμενο που περιγράφεις το έχω παρατηρήσει πολύ συχνά.
Αποκτώντας την ικανότητα να βλέπουμε πρώτα εμάς και μέσα μας πριν κάνουμε οποιαδήποτε κρίση για τον άλλο, γινόμαστε περισσότερο δίκαιοι, άνθρωποι, και
κάνουμε ένα βήμα αυτογνωσίας... So help me Πάνο:) απαντώντας μου για να καταλάβω καλύτερα τι εννοείς.
Cool? Τώρα τα ξέρεις και δεν θα τα κάνεις και εσύ!Το γεγονός ότι έκανα μόνο humour δηλαδή θα μπορούσε να εξηγηθεί άπό το ότι θέλω να διασκεδάσω μόνο τα άτομα
του φορουμ, μέχρι να θέλω να δείξω ένα διαφορετικό στερεότυπο από το στανταρ σοβαρό του \"ψυχολόγου\" μπλα μπλα (δεν λέω ότι είναι αυτοί χε) Φυσικά και εγώ το
έκανα εδώ μέσα με εσάς αλλά καθαρά στα πλαίσια πλάκας/πειράγματος (π.χ. Weird=Emo λολ) αλλά οκ φυσικά και δεν τα παίρνω σοβαρά υπόψην μου λολ
Μμμ, δεν είναι ανάγκη οι ψυχολόγοι να είναι σοβαροί κι ούτε εμείς θα τους θέλαμε σοβαρούς, αν εννοείς απλά σοβαροφανείς. Εγώ προσωπικά θεωρώ πλεονέκτημα
κάποιος επαγγελματίας, είτε είναι ψυχολόγος είτε οτιδήποτε άλλος, να είναι σοβαρός (όχι σοβαροφανής) δηλαδή να παίρνει στα σοβαρα τη δουλειά του, να είναι
υπέυθυνος για τις πράξεις του και τη συμπεριφορά του γενικότερα. Το αν θα κάνει χιούμορ ή όχι σε στιγμή παντα που να είναι θεμιτό είναι πολυ θετικό στοιχείο
για μένα χωρίς να του στερεί τη σοβαρότητά του. Βέβαια, αρκεί να του ταιριάζει και σαν χαρακτηριστικό, δηλαδή το χιούμορ να βγαίνει πηγαίο και όχι
επιτηδευμένο, να είναι δεκτικό από την μεριά του θεραπευόμενου και να λειτουργεί με τρόπο που να προάγει τη θεραπεία και τη μεταξύ τους επικοινωνία και όχι
να την αναστέλλει.
Βέβαια, εμένα τουλάχιστον στην αρχή μου έδωσες την εντύπωση του στάνταρ σοβαρού και απόλυτου ψυχολόγου \"μπλα μπλα μπλα\" αλλά μετά το διόρθωσες αρκετα:)
Θα συμφωνήσω Πάνο ότι έχει σημασία η μεταδοτικότητα και η ικανότητα να είναι κάποιος επικοινωνιακός. Κι εγώ μη νομίζεις, τα λέω για να τα ακούω μιας κι εγώ
παλεύω να τα βελτιώσω όσο γίνεται περισσότερο στη δική μου δουλειά μιας και δεν είναι το φόρτε μου.
Νομίζω με το χιούμορ σου το καταφέρνεις αυτό σε ένα βαθμό.
Και σίγουρα χαλάρωσες την ατμόσφαιρα με αυτό, τα κατάφερες από το να μας πηγαίνεις από το ένα ΟΡΙΟ :) στο άλλο. Σίγουρα βέβαια προτιμώ το πιο ήρεμο τωρινό
μας κλίμα όπου διατυπώνουμε τόσο τις συμφωνίες μας όσο και τις διαφωνίες μας χωρίς σύγχυση...
Αλλά πάνω βρε Πάνο που το φτιάχνεις, αχ, αχ! Στα τελευταία ποστ διάβαζα ένα διαφορετικό Πάνο και να σου μετά...Το Μαράκι μας (panikoula)
βρε τι σου έκανε και της απαντάς έτσι; Ρε συ Πάνο το χιούμορ δεν ταιριάζει πάντα και παντού και σε όλους και σε όλα... To είπες κι εσύ παραπάνω! Νομίζω
είσαι πάρα πολύ έξυπνος (και το έχεις αποδείξει) και το καταλαβαίνεις όσο κι εγώ και τα παιδιά που σου το επισήμαιναν. Και μη μου πεις πάλι για ράντομ, δεν
είναι δικαιολογία για μένα προσωπικά.
Ήθελα να σου γράψω κι άλλα σχετικα΄με τους προβληματισμούς που έθεσες αλλά θα σταματήσω προς το παρόν στον τελευταίο παραπάνω δικό μου προβληματισμό, μήπως
και σε προβληματίσω...
Και θα συνεχίσω αύριο πάλι με τα υπόλοιπα.
Σαφως.Μονο που στην ζωη μου, δεν ανοιγομαι στον καθε ανθρωπο που συναντω μπροστα μου. Ποσο μαλλον για πιο προσωπικα ζητηματα.Quote:
Originally posted by vince
Κάποια πράγματα τα καταλαβαίνει κάποιος στην πορεία..δεν μπορείς να το κρύβεις για πάντα αλλά μπορούν να βγουν διάφορα συμπεράσματα ακόμα και απο μια εικονική πραγματικότητα.
Ημουν κ ειμαι κλειστος ανθρωπος. Δεν με ενδιαφερει να ανοιχτω στον καθενα γιατι αναγνωριζω πώς ειμαι δυσκολος και πολυ εσωστρεφης ανθρωπος. Παρολα αυτα ναι, στον στενο κυκλο μου σαφως κ το αναγνωρισαν οταν δεν ημουν καλα. Κ οι πιο κοντινοι μου ανθρωποι με προετρεψαν να δω ειδικο. Δεν μπορουσα ουτε με ενδιεφερε να υποκριθω τοτε οτι ειμαι καλα.
Wellcome στην κομπανία μας arts!
Ουαου, βέβαια το κείμενο σου \"βγάζει λίγο την ψυχή\" λολ.
Λέω ότι ψυχή=συνείδηση και εμπειρία, αλλά εσύ διαφωνείς. Ίσως να σε μπέρδεψαν οι λέξεις που χρησιμοποίησα, αλλά γενικλα εννοώ όλο το \"mental life\" του ανθρώπου. Από το wikipedia
Η λέξη «ψυχή»[1] (από το ρήμα «ψύχω», δηλ. «πνέω») κυριολεκτικά σημαίνει «πνοή», δηλαδή την ένδειξη της ζωής στο σώμα η οποία εκδηλώνεται μέσω της αναπνοής[2]. Εντούτοις, από αρχαιοτάτων χρόνων ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει πολύ περισσότερα, ιδίως όσον αφορά τις νοητικές λειτουργίες του ανθρώπου και τη μετά θάνατον ζωή, με ειδικά το τελευταίο να έχει κυριαρχήσει στη θρησκεία και τη φιλοσοφία. Λόγω των πολλών απόψεων για τη θρησκευτικο-φιλοσοφική σημασία της «ψυχής», οι ορισμοί που υπάρχουν είναι τουλάχιστον δεκάδες, αλλά ωστόσο ο συνηθέστερος είναι αυτός που ορίζει την ψυχή ως την άυλη ουσία του ανθρώπου η οποία αποτελεί την έδρα της προσωπικότητάς του, επιζεί μετά τον θάνατο του σώματος, όντας η ίδια αθάνατη, και στη συνέχεια μεταβαίνει είτε σε κάποια άλλη κατάσταση είτε σε κάποιο άλλο σώμα. Είναι γεγονός ότι αυτός ο συνήθης ορισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πλατωνική ψυχολογία, δηλαδή μελέτη της ψυχής, η οποία, παρά τα κενά της, επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τους στοχαστές, τους φιλοσόφους και τους θεολόγους. Παρ’ όλα αυτά, οι απόψεις που εκτίθενται στα πλατωνικά έργα αποτελούν μια απόπειρα συστηματοποίησης και ανάπτυξης προϋπαρχουσών θεωριών, δεδομένου ότι τα ερωτήματα για τη φύση του ανθρώπου και τον θάνατο είναι πολύ παλαιότερα του Πλάτωνα και έχουν απασχολήσει ίσως όλους τους πολιτισμούς.
το αμερικανικο wikipedia
In many religions and parts of philosophy, the soul is the immaterial part of a person. It is usually thought to consist of one\'s thoughts and personality, and can be synonymous with the spirit, mind or self.[1] In theology, the soul is often believed to live on after the person’s death, and some religions posit that God creates souls. In some cultures, non-human living things, and sometimes inanimate objects are said to have souls, a belief known as animism.[2]
The terms soul and spirit are often used interchangeably, although the former may be viewed as a more worldly and less transcendent aspect of a person than the latter.[3] The words soul and psyche can also be treated synonymously, although psyche has relatively more physical connotations, whereas soul is connected more closely to metaphysics and religion.[4]
Αν δεν είναι η ψυχή αυτά τότε τι είναι? Δηλαδή ακόμα και οι αρχαίοι που την επινόησαν, εννοούσαν με τον όρο \"ψυχή\" αυτά τα πράγματα. Εσύ δηλαδή τι εννοείς με τον όρο \"ψυχή\"?
Όσο για αυτά περι ψυχής διάβασε και αυτά που γράφω στο προηγούμενο ποστ στην Weird.
Και δεν μπορώ να δω πως το μηδέν και ο θεός ταυτίζονται. Αφού ο θεός εξ\'ορισμού είναι μια \"ανώτερη ύπαρξη\". Πως ταυτίζεται με το 0?
Αφου 0= μη ύπαρξη
Και Θεός=ύπαρξη
πως Θεός=0? Δεν βγάζει νόημα...
Το ότι οι δυνάμεις βγάζουν αθροιστικά μηδενικό αποτέλεσμα (αν και δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό...δηλαδή ποιες δυνάμεις αν αντιταχθούν βγάζουν αθροιστικά μηδενικό αποτέλεσμα?)δεν σημαίνει πάλι τίποτα. Εσύ ψάχνεις να βρεις ποιο \"Είναι το νόημα\" όμως αυτό είναι πολλή ανθρωποκεντρική αντίληψη, γιατί να πρέπει να υπάρχει νόημα? Γιατί πρέπει να έχει λόγο ύπαρξης το σύμπαν?
Να πάρει ήξέρα ότι τελικά θα έπαιρνε τέτοια μεταφυσική τροπή το θρεντ λολ [/quote]
Γεια σου και σ\' ευχαριστώ για την απάντηση και για τον κόπο σου να διαβάσεις το «ψυχοβγαλτικο» κειμενο μου…..
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι, προσπάθησα να προσεγγίσω την απολύτως φυσική και επιστημονική( μέσα στα ανθρώπινα βέβαια ορια της επιστημης, διοτι αν ειχαμε καποια επαφη με εξωγήινο πολιτισμο, ισως να ειχαμε και περισσοτερα δεδομενα να εκτιμησουμε και αρα περισσοτερα στοιχεια, για όλα αυτά τα ζητηματα) πλευρά του όλου θεματος και καθολου την μεταφυσικη. :
<Επιστήμων, Φυσικος (με πολλα διπλωματα και ερευνητής) εξηγούσε, σε ένα ντοκιμαντέρ στη τηλεοραση, -που αφορουσε στην περιγραφη του συμπαντος μας-, ότι το συνολικο αθροισμα ολων των ενεργειων σε αυτό θα πρεπει να δινει αποτελεσμα 0. Και το δικαιολογουσε ολο αυτό με αρκετα πειστικο τροπο. Δεν απεκλεισε επισης την υπαρξη και αλλων τετοιων παρομοιων συμπάντων… >
Γιατι πρεπει να εχει λογο υπαρξης το οποιοδηποτε συμπαν? :
Κατά την δικη μου αποψη, ισως διοτι φαινεται να υπαρχει τετοια συμμετρία, τοσος προσεκτικος σχεδιασμος,σε ολο αυτό, τοσοι φυσικοι νομοι που δειχνουν να εφαρμοζονται, που σε κανουν να πιστευεις ότι δεν μπορει να είναι ανευ συγκεκριμενου λογου και αιτιας όλα αυτά!... Υπαρχουν patterns παντου, σε ότι μας περιτριγυρίζει, δεν το βλεπεις? Λες να είναι όλα αυτά τυχαια? Η δικη μου λογικη δεν το αποδεχεται το τυχαιον σε όλα. Με τυχαιο τροπο μπορει να συμβαινουν αρκετα εως παρα πολλα πραγματα (ισως και να τεινει στο απειρο ο αριθμος των τυχαιων συμβαντων) αλλα τελικως, όλα δειχνουν να ακολουθουν συγκεκριμενα patterns… δεν νομιζεις? Αν λοιπον δεν παιζει το «απολυτως τυχαιο», υπαρχει ΛΟΓΟΣ! Απλως δεν τον κατανοώ εγω, αυτή τη στιγμη τουλαχιστον.
Όταν αναφερομαι επισης στο «μηδεν», δεν αναφερομαι στο 0 της «ανυπαρξιας» (δεν ειμαι σιγουρη κιολας αν υπαρχει οντως η «ανυπαρξια» , ως εννοια….και ελπιζω να μη σε μπερδεψα παλι …) , αλλα σε αυτό το τελικο αποτελεσμα της απολυτης ισορροπιας …των παντων.!
Οσον αφορα στη ψυχη, περα από τους ορισμους των βιβλιων και τα τετριμμένα που εχουν πολύ-συζητηθει, το δικο σου ενστικτο τι σου λεει? Σου αρκουν οι ορισμοι και οι φιλοσοφικες συζητησεις?
Προσωπικώς, εχοντας συνδυασει το ενστικτο μου, ολων των ειδων τις σχετικες συζητησεις, τις γραφες, τα ακουσματα , και τις διαφορες επιστημονικες θεωριες, τείνω να θεωρω ότι η «ψυχη» θα πρεπει είναι κι αυτή ένα αθροισμα,μια ομαδα, παρομοιας φυσης(ή πως αλλιως να το πω? Ταιριαστων μεταξυ τους?) ενεργειων, και παντως ικανων να καταγραφουν/ «ενσωματωνουν» απειρες εμπειριες και βιωματα στην ουσια τους(για ποιο λογο? και παλι δεν γνωριζω αυτή τη στιγμη, αλλα αυτό υποπτεύομαι… ότι συμβαινει) .
Τωρα, μετα τον χαμο του γηινου σωματος μας, οι ενεργειες αυτές σιγουρα δεν χανονται. Δεν μπορουμε όμως να ειμαστε και βεβαιοι ότι συνεχιζουν να συνυπαρχουν, ή ότι αυτουσιες μπορουν να συνεχισουν και να επανεγκατασταθουν στο σωμα καποιου αλλου εμβιου οντος.
Υποπτευομαι όμως ότι τα βιωματα που αυτές οι ενεργειες εχουν καταγραψει σ’ολη ,-την οποιαδηποτε-, πορεια τους, με καποιο τροπο, καπου μεταφερονται, συνεχως..
Δυσκολη η περιπτωση μου γιατρε μου, ετσι?...
Ειλικρινά κατανοώ την εσωστρέφεια σου και την έλλειψη εμπιστοσύνης σε όσους δεν γνωρίζεις (ίσως και σε μερικούς που γνωρίζεις). Είναι λίγοι ...ελάχιστοι.... άκομα και απο τους φίλους, όσοι θα σταθούν πλάι μας. Δεν μπορώ να υποστηρίξω πως έχασα τους φίλους μου όταν πρωτοέπαθα ψύχωση αλλά μπορώ να σου πω πως ποτέ δεν μπόρεσα να γίνω σαν αυτούς..Quote:
Originally posted by Sofia
Σαφως.Μονο που στην ζωη μου, δεν ανοιγομαι στον καθε ανθρωπο που συναντω μπροστα μου. Ποσο μαλλον για πιο προσωπικα ζητηματα.Quote:
Originally posted by vince
Κάποια πράγματα τα καταλαβαίνει κάποιος στην πορεία..δεν μπορείς να το κρύβεις για πάντα αλλά μπορούν να βγουν διάφορα συμπεράσματα ακόμα και απο μια εικονική πραγματικότητα.
Ημουν κ ειμαι κλειστος ανθρωπος. Δεν με ενδιαφερει να ανοιχτω στον καθενα γιατι αναγνωριζω πώς ειμαι δυσκολος και πολυ εσωστρεφης ανθρωπος. Παρολα αυτα ναι, στον στενο κυκλο μου σαφως κ το αναγνωρισαν οταν δεν ημουν καλα. Κ οι πιο κοντινοι μου ανθρωποι με προετρεψαν να δω ειδικο. Δεν μπορουσα ουτε με ενδιεφερε να υποκριθω τοτε οτι ειμαι καλα.
Οι κοινωνικές συνθήκες δεν ευνοούν αυτό το άνοιγμα γιατί οι περισσότεροι έχουμε χάσει την ανθρωπιά μας.Quote:
Originally posted by Sofia
Κακα τα ψεμματα, οι κοινωνικες συνθηκες δεν ευννοουν αυτο το ανοιγμα. Οι διακρισεις γινονται ακομα κ μεταξυ των ασθενων. Οποτε προς τί το ανοιγμα αδιακριτως? Μονο μπερδεμα μπορει να φερει....
Ακόμα και ο ρατσισμός πιο πολύ απ\'την αλλοίωση του ανθρώπου προέρχεται και όχι απ\'την άγνοια....
Η εσωστρεφεια μου κ ο στρυφνος χαρακτηρας μου, προυπηρχε της καταθλιψης.
Η δυσπιστια μου επισης. Η καταθλιψη με βοηθησε να εμπιστευτω. Οχι περισσοτερους. Αλλα περισσοτερο τον ανθρωπο που αποφασιζω τελικα οτι αξιζει να εμπιστευτω.
Προσωπικα δεν με ενδιαφερει να γινω σαν κανεναν αλλο.Δεν το λεω υπεροπτικα. Καθε αλλο. Αν καταφερω να πλησιασω οσο περισσοτερο σ αυτο που ειμαι θα ειμαι πραγματικα ευτυχης.
Αλλωστε η ομορφια βρισκεται στην διαφορετικοτητα!
συμφωνω τοσο....Quote:
Originally posted by Arsi
Ακόμα και ο ρατσισμός πιο πολύ απ\'την αλλοίωση του ανθρώπου προέρχεται και όχι απ\'την άγνοια....
vince (νομίζω πως) καταλαβαίνω πως εννοείς αυτά που γράφεις όπως και (νομίζω πως) καταλαβαίνω πως εννοεί αυτά που γράφει η Σοφία.
Σίγουρα για τους ανθρώπους (είτε εδώ μέσα είτε έξω από εδώ) κάνει πιο έντονη και ανησυχητική εντύπωση ένας όρος \"ψύχωση\" από έναν όρο όπως \"κατάθλιψη\".
Όμως θα το ξαναπώ: εδώ μέσα εσύ και ο keep μου μάθατε, διαβάζοντάς σας, ότι τελικά μια ταμπέλα σαν σκέτη ταμπέλα πάντα παραπληροφορεί. Παραπληροφορεί γιατί είναι απλά μια ταμπέλα. Δε δίνει καμία άλλη πληροφορία για τον άνθρωπο που την κουβαλάει παρά μόνο για το τι έχει περάσει πριν κάποιο χρονικό διάστημα, μικρό ή μεγάλο, ή συνεχίζει να περνά. Τίποτε άλλο. Τίποτε. Άφησέ την και θα νιώσεις πολύ πιο ελεύθερος. Αντί να νιώθεις μειονεκτικά για αυτή, σου εύχομαι (όπως και σε μένα) να νιώσεις μια μέρα περηφάνεια για αυτή γιατί δεν την άφησες να σε προσδιορίζει αλλά την προσδιόρισες εσύ...
Έχεις πολύ έξυπνο μυαλό και μια ΄πολύ όμορφη ψυχή. Και σε θαυμάζω για αυτό που έχεις καταφέρει να είσαι, μετά από όσα πέρασες. Πριν έγραψες ότι ήσουν τυχερός και έφτασες ως εδώ γιατί είχες στήριγμα. Πίστεψέ με, κι άλλοι μπορεί είχαν στηρίγματα αλλά δεν έκαναν τόσο δρόμο. Μην υποτιμάς τη δική σου δύναμη και το δικό σου αγώνα, ποτέ...
Σε ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της ψυχής μου.Quote:
Originally posted by anwnimi
vince (νομίζω πως) καταλαβαίνω πως εννοείς αυτά που γράφεις όπως και (νομίζω πως) καταλαβαίνω πως εννοεί αυτά που γράφει η Σοφία.
Σίγουρα για τους ανθρώπους (είτε εδώ μέσα είτε έξω από εδώ) κάνει πιο έντονη και ανησυχητική εντύπωση ένας όρος \"ψύχωση\" από έναν όρο όπως \"κατάθλιψη\".
Όμως θα το ξαναπώ: εδώ μέσα εσύ και ο keep μου μάθατε, διαβάζοντάς σας, ότι τελικά μια ταμπέλα σαν σκέτη ταμπέλα πάντα παραπληροφορεί. Παραπληροφορεί γιατί είναι απλά μια ταμπέλα. Δε δίνει καμία άλλη πληροφορία για τον άνθρωπο που την κουβαλάει παρά μόνο για το τι έχει περάσει πριν κάποιο χρονικό διάστημα, μικρό ή μεγάλο, ή συνεχίζει να περνά. Τίποτε άλλο. Τίποτε. Άφησέ την και θα νιώσεις πολύ πιο ελεύθερος. Αντί να νιώθεις μειονεκτικά για αυτή, σου εύχομαι (όπως και σε μένα) να νιώσεις μια μέρα περηφάνεια για αυτή γιατί δεν την άφησες να σε προσδιορίζει αλλά την προσδιόρισες εσύ...
Έχεις πολύ έξυπνο μυαλό και μια ΄πολύ όμορφη ψυχή. Και σε θαυμάζω για αυτό που έχεις καταφέρει να είσαι, μετά από όσα πέρασες. Πριν έγραψες ότι ήσουν τυχερός και έφτασες ως εδώ γιατί είχες στήριγμα. Πίστεψέ με, κι άλλοι μπορεί είχαν στηρίγματα αλλά δεν έκαναν τόσο δρόμο. Μην υποτιμάς τη δική σου δύναμη και το δικό σου αγώνα, ποτέ...
Και οφείλω για μια ακόμα φορά να ζητήσω συγνώμη για την αδικαιολόγητη αχαριστία που έδειξα σε ένα από τα προηγούμενα μηνύματα μου.
Ευχαριστώ!
μπορω να ερθω στην θεση σου. αλλα αρνουμαι να παρω τον ρολο του θυματος vince. μπορω να σε δω καταματα. δεν μπορω να σε δω με λυπηση. Αν με εννοεις....Quote:
Originally posted by vince
Η κατάθλιψη είναι πιο αποδεκτή από την σχιζοφρένεια. Έλα για λίγο στην θέση μου και αν δεν σου αρέσει ή λέξη σχιζοφρένεια (ή έστω δεν αντανακλά την ακριβή εικόνα) ας αρκεστώ στον όρο ψύχωση (με όποιο σχετικό παρακλάδι ή κάτι ποιο αφηρημένο σαν έννοια).
Δε χρειάζεται να με ευχαριστείς vince, σου τα γράφω γιατί τα εννοώ... Το θέμα είναι αν εσύ τα νιώθεις...
Δε νομίζεις ότι αδικείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσεις κάποιον από εδώ μέσα επειδή έχεις αποκαλύψει την \"ταμπέλα\" σου;
Ειλικρινά θα ένιωθα πολύ άσχημα αν κάποιος μου έλεγε πως με έβλεπε με λύπηση. Κάποτε ένιωθα αξιολύπητος δεν μπορώ να το ξεχάσω αυτό. Γενικά δεν ξεχνάω πόσο χαμηλά είχα πέσει στην ζωή μου και πόσο προσπάθησα να ζήσω με αξιοπρέπεια.Quote:
Originally posted by Sofia
μπορω να ερθω στην θεση σου. αλλα αρνουμαι να παρω τον ρολο του θυματος vince. μπορω να σε δω καταματα. δεν μπορω να σε δω με λυπηση. Αν με εννοεις....Quote:
Originally posted by vince
Η κατάθλιψη είναι πιο αποδεκτή από την σχιζοφρένεια. Έλα για λίγο στην θέση μου και αν δεν σου αρέσει ή λέξη σχιζοφρένεια (ή έστω δεν αντανακλά την ακριβή εικόνα) ας αρκεστώ στον όρο ψύχωση (με όποιο σχετικό παρακλάδι ή κάτι ποιο αφηρημένο σαν έννοια).
Ξέρεις Σοφία αν τελικά υπάρχει θεός του οφείλω πολλά..και θα δηλώσω αιώνια υποταγή σε αυτόν γιατί προσευχήθηκα πολλές φορές στο παρελθόν στο να μου επιτρέψει να ζήσω και άλλες χαρές στην ζωή μου. Και αυτό έγινε..
Πολλες φορες η λυπηση προς καποιον κρυβει κ φοβο προς το ιδιο ατομο....
Νιώθω ότι η ελπίδα που είχα, όταν βρισκόμουν στο απόλυτο μηδέν, μου έδωσε δύναμη. Την ευκαιρία όμως μου την έδωσαν οι υπόλοιποι άνθρωποι και αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω όσο πιο δυνατός και αν νιώθω πλέον.Quote:
Originally posted by anwnimi
Δε χρειάζεται να με ευχαριστείς vince, σου τα γράφω γιατί τα εννοώ... Το θέμα είναι αν εσύ τα νιώθεις...
Δε νομίζεις ότι αδικείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσεις κάποιον από εδώ μέσα επειδή έχεις αποκαλύψει την \"ταμπέλα\" σου;
Αν αδικώ τον εαυτό μου με αυτό που είπα..χμμ...θα δείξει. Μπορεί κάποτε να το τολμήσω..πάντως από την μια στιγμή στην άλλη δεν θα γίνει.
Φόβος για το διαφορετικό ή το απρόβλεπτο δηλαδή?Quote:
Originally posted by Sofia
Πολλες φορες η λυπηση προς καποιον κρυβει κ φοβο προς το ιδιο ατομο....
Νομίζω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν αλλάζουν την γνώμη τους αποκλειστικά και μόνο από μια πτώση του άλλου.
Είναι όμως vince μου σαν να στιγματίζεις εσύ, ο ίδιος, τον ίδιο τον εαυτό σου...Quote:
Originally posted by vince
Νιώθω ότι η ελπίδα που είχα, όταν βρισκόμουν στο απόλυτο μηδέν, μου έδωσε δύναμη. Την ευκαιρία όμως μου την έδωσαν οι υπόλοιποι άνθρωποι και αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω όσο πιο δυνατός και αν νιώθω πλέον.Quote:
Originally posted by anwnimi
Δε χρειάζεται να με ευχαριστείς vince, σου τα γράφω γιατί τα εννοώ... Το θέμα είναι αν εσύ τα νιώθεις...
Δε νομίζεις ότι αδικείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσεις κάποιον από εδώ μέσα επειδή έχεις αποκαλύψει την \"ταμπέλα\" σου;
Αν αδικώ τον εαυτό μου με αυτό που είπα..χμμ...θα δείξει. Μπορεί κάποτε να το τολμήσω..πάντως από την μια στιγμή στην άλλη δεν θα γίνει.
Anwnimi, χαιρομαι που το βλεπεις ετσι:) ναι συμφωνω οτι ειναι σαν να στιγματιζει ετσι πρωτος ο ιδιος τον εαυτο του.
Και μου παει στο μυαλο μια συζητηση τις προαλλες που ειχαμε για την καταθλιψη, νομιζω με τιτλο καταθλιψη κ κληρονομικοτητα. Στεναχωριεμαι κ λυπαμαι ειλικρινα παρα πολυ, οταν πρωτα οι ιδιοι δειχνουμε πρωτοι στον εαυτο μας την σκληροτητα που υπάρχει απο καποιους εκει εξω. Κι ειχα γραψει κατι σχετικο με την αγαπη στον ιδιο τον εαυτο μας. Ηταν το μονο μου κομματι που δεν σχολιαστηκε. Κ δεν το βρισκω τυχαιο. Καθολου...
φοβος για το διαφορετικο. φοβος για το αν αντεχω να δω το διαφορετικο. φοβος για το τί ειναι αυτο που δεν εχω εγω, δεν το ξερω...δεν ξερω πώς να αντιδρασω κ τί να κανω. Τί ειναι το σωστο κ τί οχι.Quote:
Originally posted by vince
Φόβος για το διαφορετικό ή το απρόβλεπτο δηλαδή?Quote:
Originally posted by Sofia
Πολλες φορες η λυπηση προς καποιον κρυβει κ φοβο προς το ιδιο ατομο....
Νομίζω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν αλλάζουν την γνώμη τους αποκλειστικά και μόνο από μια πτώση του άλλου.
Ο φοβος για την απορριψη υπάρχει και απο σενα υποθετω. Και οχι αδικα. Εχεις ομως αναρωτηθει για τον ανθρωπο που θελει να σε πλησιασει? Τον ρωτησες ποτε? Τον ακουσες?
Κατά κάποιον τρόπο είναι λιγάκι αντικρουόμενο...Quote:
Originally posted by anwnimi
Είναι όμως vince μου σαν να στιγματίζεις εσύ, ο ίδιος, τον ίδιο τον εαυτό σου...Quote:
Originally posted by vince
Νιώθω ότι η ελπίδα που είχα, όταν βρισκόμουν στο απόλυτο μηδέν, μου έδωσε δύναμη. Την ευκαιρία όμως μου την έδωσαν οι υπόλοιποι άνθρωποι και αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω όσο πιο δυνατός και αν νιώθω πλέον.Quote:
Originally posted by anwnimi
Δε χρειάζεται να με ευχαριστείς vince, σου τα γράφω γιατί τα εννοώ... Το θέμα είναι αν εσύ τα νιώθεις...
Δε νομίζεις ότι αδικείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσεις κάποιον από εδώ μέσα επειδή έχεις αποκαλύψει την \"ταμπέλα\" σου;
Αν αδικώ τον εαυτό μου με αυτό που είπα..χμμ...θα δείξει. Μπορεί κάποτε να το τολμήσω..πάντως από την μια στιγμή στην άλλη δεν θα γίνει.
Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς ....δεν αισθάνομαι ελλιπής ή ελαττωματικός για την όποια ασθένεια..ούτε με τρομάζει η ιδέα και τόσο..
Έχεις δίκιο και μάλλον αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο...το υπέρτατο τόλμημα για μένα...και ίσως κάτι που θα μου φανερώσει πολλά.
Έχω να σκεφτώ πολλά από τις απαντήσεις σας. Για την ώρα απλά διαβάζω. Νιώθω σαν να είπες κάτι πολύ σημαντικό σε ένα προηγούμενο σου μήνυμα..Quote:
Originally posted by Sofia
Ο φοβος για την απορριψη υπάρχει και απο σενα υποθετω. Και οχι αδικα. Εχεις ομως αναρωτηθει για τον ανθρωπο που θελει να σε πλησιασει? Τον ρωτησες ποτε? Τον ακουσες?
(Weird ζητάω συγνώμη διότι δικό σου είναι το θέμα και κάπου η κουβέντα ξέφυγε..)
Εμενα μου τη δινει που δεν μπορω να πω οτι πασχω,για να μη βλαψω τον εαυτο μου,δεν μπορω να πω οτι περασα δια πυρος και σιδηρου και στεκομαι ακομα ορθιος,δεν μπορω να πω τι περασα,δεν μπορω να πω πολλα προβληματα μου,ενα μεγαλο μερος της ζωης μου μενει στη σκια.
Οχι δεν μπορω και καλα κανω και δεν το λεω,αλλα με εκνευριζει παρολο που εχω \"διανυσει\" πολλα χιλιομετρα πολλες φορες η συμπεριφορα του κοσμου στο \"εκκεντρικο\" χαρακτηρα που παρουσιαζα στην πορεια της αναρωσης μου,που δεν ξερω αν εχει τελειωσει απλως τωρα ειμαι στα \"καλυτερα\" μου.
Ναι συζητάμε το ίδιο πράγμα απλά για άλλη \"ταμπέλα\".Quote:
Originally posted by Sofia
Anwnimi, χαιρομαι που το βλεπεις ετσι:) ναι συμφωνω οτι ειναι σαν να στιγματιζει ετσι πρωτος ο ιδιος τον εαυτο του.
Και μου παει στο μυαλο μια συζητηση τις προαλλες που ειχαμε για την καταθλιψη, νομιζω με τιτλο καταθλιψη κ κληρονομικοτητα. Στεναχωριεμαι κ λυπαμαι ειλικρινα παρα πολυ, οταν πρωτα οι ιδιοι δειχνουμε πρωτοι στον εαυτο μας την σκληροτητα που υπάρχει απο καποιους εκει εξω. Κι ειχα γραψει κατι σχετικο με την αγαπη στον ιδιο τον εαυτο μας. Ηταν το μονο μου κομματι που δεν σχολιαστηκε. Κ δεν το βρισκω τυχαιο. Καθολου...
Το βρίσκω κάπως αναμενόμενο οι ίδιοι να θέτουμε τον εαυτό μας στο περιθώριο γιατί δεν τον αγαπούσαμε όσο πρέπει, δεν το σεβόμαστε, δεν τον διεκδικούμε. Ως συνέπεια της έλλειψης αγάπης από εμάς προς εμάς, μας επισκέφθηκαν η κατάθλιψη, οι πανικοί, η ψύχωση, για να μας το θυμήσουν, να μας ταρακουνήσουν...
Ναι, ήταν πολύ σημαντικό αυτό που έγραψες Σοφία. Οφείλουμε πρώτα για εμάς να το συνειδητοποιήσουμε αρχικά και μετά να το κάνουμε πράξη...
Χαιρομαι vince που είσαι open-minded και όχι απόλυτος, σε κάτι που αναγνωρίζω πραγματικά ότι είναι αρκετά δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο...και αξίζει τον κόπο για σένα, για να νιώσεις καλά...και ελεύθεροςQuote:
Originally posted by vince
Κατά κάποιον τρόπο είναι λιγάκι αντικρουόμενο...Quote:
Originally posted by anwnimi
Είναι όμως vince μου σαν να στιγματίζεις εσύ, ο ίδιος, τον ίδιο τον εαυτό σου...Quote:
Originally posted by vince
Νιώθω ότι η ελπίδα που είχα, όταν βρισκόμουν στο απόλυτο μηδέν, μου έδωσε δύναμη. Την ευκαιρία όμως μου την έδωσαν οι υπόλοιποι άνθρωποι και αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω όσο πιο δυνατός και αν νιώθω πλέον.Quote:
Originally posted by anwnimi
Δε χρειάζεται να με ευχαριστείς vince, σου τα γράφω γιατί τα εννοώ... Το θέμα είναι αν εσύ τα νιώθεις...
Δε νομίζεις ότι αδικείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσεις κάποιον από εδώ μέσα επειδή έχεις αποκαλύψει την \"ταμπέλα\" σου;
Αν αδικώ τον εαυτό μου με αυτό που είπα..χμμ...θα δείξει. Μπορεί κάποτε να το τολμήσω..πάντως από την μια στιγμή στην άλλη δεν θα γίνει.
Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς ....δεν αισθάνομαι ελλιπής ή ελαττωματικός για την όποια ασθένεια..ούτε με τρομάζει η ιδέα και τόσο..
Έχεις δίκιο και μάλλον αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο...το υπέρτατο τόλμημα για μένα...και ίσως κάτι που θα μου φανερώσει πολλά.
*με βαριά ιπποτική επική φωνή γεμάτη ανδρείαQuote:
Originally posted by anwnimi
Α καλό δηλαδή να πάρω προαγωγή γιατρέ μου μου από ταπεινή θεραπευόμενη σε καλή μαθήτρια; ;)
Ναι το σίγουρο είναι ότι όλοι έχουμε λίγο από όλα αυτά τα χαρακτηριστικά των διαταραχών προσωπικότητας αλλά δεν πάει να πει ότι έχουμε και κάποια από αυτές.
Εγώ μάλλον έχω κλίση στην εξαρτητική και αποφευκτική :(((((
(Συγκάτοικοι όλοι στην τρέλα:) Άλλωστε λίγο τρέλα κάνει πάντα καλό)
Anwnimi σε χρίζω θεραπευτρια!
Τώρα...πρέπει να κάνεις έναν άθλο...να με κάνεις καλά...:P
Anwnimi που ήσουν όλο αυτό τον καιρό!? Μόνη σου έλεγες για απουσίες αλλά εσύ έλειπες τελικά. Απαράδεκτη!
*ξαφνικά μαλακώνει την φωνή
Τι κάνεις γλυκιά μου?
(λολ οριακός!?)
Quote:
Δηλαδή τι θέλει να πει ο ποιητής; Θες να πεις ότι αυτή μου η ερώτηση για το χιούμορ σου έχει σχέση με τα παραπάνω;
Γενικά, πάντως όντως αυτό το φαινόμενο που περιγράφεις το έχω παρατηρήσει πολύ συχνά.
Αποκτώντας την ικανότητα να βλέπουμε πρώτα εμάς και μέσα μας πριν κάνουμε οποιαδήποτε κρίση για τον άλλο, γινόμαστε περισσότερο δίκαιοι, άνθρωποι, και
κάνουμε ένα βήμα αυτογνωσίας... So help me Πάνο:) απαντώντας μου για να καταλάβω καλύτερα τι εννοείς.
Εεε άσε με να γράψω και εγώ ένα ποίημα όλο η Weird θα γράφει δηλαδή? Εγώ δηλαδή δεν είμαι ποιητής?
*με σιωπηλή κουλτουριάρικη φωνή γεμάτη δέος...
Μεσα στα νύχτα
η κραυγή χιλίων αμνών
αυτή η σιωπή
αστράφτει κάτω από την υποκρισία
Και στέκεται εκεί
μαραμένη
αλλά ποιο δυνατή
από τις απειλές τους
Εκεί σε βρήκα
Στη νύχτα των ψυχών...
Τσσσσσ καλό!? Σε Weird-ύφος έτσι? Εντάξει πιστεύω έβαλα τα γυαλιά στην Weird την προκαλώ σε μάχη ποιημάτων!
Λοιπόν μετά την ποιητική παρεμβολή στο θέμα μας...
Αυτό που εννοούσα, είναι ότι όλοι κάνουμε αυτά τα \"λάθη\" και βγάζουμε αμέσως συμπεράσματα για τον χαρακτήρα του άλλου από ένα περιορισμένο όγκο πληροφοριών, χωρίς να πέρνουμε υπ\'όψιν το περιβάλλον και τις περιστάσεις. Π.χ. στην αρχή που έγραφα σοβαρά, με κόλλησες αυτόματα στο στερεότυπο του ψυχολόγου, μετά που έκανα πλάκα σχημάτισες αμέσως τον χαραχτήρα του \"πλακαντζή\" για μένα (λεώ εγώ τώρα δεν λέω ότι τα έκανες αυτά), για την Weird δεν είμαι συναισθηματικός ενώ για μένα η Weird είναι πολύ συναισθηματική κλπ...θέλω να πω ότι ΟΛΑ αυτά είναι κάλλιστα λάθος γιατί προσπαθούμε να αποδόσουμε αυτές τις συμπεριφορές μας (το τι \"λέει\" ο τρόπος γραφής μας) σε στοιχεία του χαραλτήρα μας και όχι στα περιορισμένα πλαίσια των περιστάσεων που δημιουργούνται μέσα από την συζήτηση του φορουμ, με τον ίδιο τρόπο δηλαδή που άμα έβλεπες ένα άτομο να μην μιλάει σε ένα πάρτυ να έβγαζες αμέσως το συμπέρασμα ότι είναι \"εσωστρεφής\", χωρίς να γνώριζες ότι πριν λίγο \"έχασε\" ένα αγαπημένο του πρόσωπο. Δηλαδή θέλω να πω ότι αυτό γίνεται συνέχεια και στην καθημερινή ζωή αλλά είναι λάθος και προκατειλήμμένο...(και ονομάζεται \"actor-observer effect\")φυσικά υπάρχει και η περίπτωση να \"πέσεις μέσα\" απλά δεν προβλέπεται λογικά.
Στην δικιά μου περίπτωση, εσείς τα παρα-κάνατε αυτό το λάθος λολ. Δηλαδή, συνέχεια προσπαθούσατε να εξηγήσετε αυτά που έγραφα σε σχέση με στοιχεία του χαρακτήρα μου και της προσωπικότητας μου (ψυχο-φουσκαναλυση έτσι λέγεται αυτό λολ) χωρίς να λάβετε υπόψην τα στοιχεία της περίστασης, thats all.
Quote:
[b]Μμμ, δεν είναι ανάγκη οι ψυχολόγοι να είναι σοβαροί κι ούτε εμείς θα τους θέλαμε σοβαρούς, αν εννοείς απλά σοβαροφανείς. Εγώ προσωπικά θεωρώ πλεονέκτημα
κάποιος επαγγελματίας, είτε είναι ψυχολόγος είτε οτιδήποτε άλλος, να είναι σοβαρός (όχι σοβαροφανής) δηλαδή να παίρνει στα σοβαρα τη δουλειά του, να είναι
υπέυθυνος για τις πράξεις του και τη συμπεριφορά του γενικότερα. Το αν θα κάνει χιούμορ ή όχι σε στιγμή παντα που να είναι θεμιτό είναι πολυ θετικό στοιχείο
για μένα χωρίς να του στερεί τη σοβαρότητά του. Βέβαια, αρκεί να του ταιριάζει και σαν χαρακτηριστικό, δηλαδή το χιούμορ να βγαίνει πηγαίο και όχι
επιτηδευμένο, να είναι δεκτικό από την μεριά του θεραπευόμενου και να λειτουργεί με τρόπο που να προάγει τη θεραπεία και τη μεταξύ τους επικοινωνία και όχι
να την αναστέλλει.
Βέβαια, εμένα τουλάχιστον στην αρχή μου έδωσες την εντύπωση του στάνταρ σοβαρού και απόλυτου ψυχολόγου \"μπλα μπλα μπλα\" αλλά μετά το διόρθωσες αρκετα:)
Θα συμφωνήσω Πάνο ότι έχει σημασία η μεταδοτικότητα και η ικανότητα να είναι κάποιος επικοινωνιακός. Κι εγώ μη νομίζεις, τα λέω για να τα ακούω μιας κι εγώ
παλεύω να τα βελτιώσω όσο γίνεται περισσότερο στη δική μου δουλειά μιας και δεν είναι το φόρτε μου.
Νομίζω με το χιούμορ σου το καταφέρνεις αυτό σε ένα βαθμό.
Και σίγουρα χαλάρωσες την ατμόσφαιρα με αυτό, τα κατάφερες από το να μας πηγαίνεις από το ένα ΟΡΙΟ :) στο άλλο. Σίγουρα βέβαια προτιμώ το πιο ήρεμο τωρινό
μας κλίμα όπου διατυπώνουμε τόσο τις συμφωνίες μας όσο και τις διαφωνίες μας χωρίς σύγχυση...
Αλλά πάνω βρε Πάνο που το φτιάχνεις, αχ, αχ! Στα τελευταία ποστ διάβαζα ένα διαφορετικό Πάνο και να σου μετά...Το Μαράκι μας (panikoula)
βρε τι σου έκανε και της απαντάς έτσι; Ρε συ Πάνο το χιούμορ δεν ταιριάζει πάντα και παντού και σε όλους και σε όλα... To είπες κι εσύ παραπάνω! Νομίζω
είσαι πάρα πολύ έξυπνος (και το έχεις αποδείξει) και το καταλαβαίνεις όσο κι εγώ και τα παιδιά που σου το επισήμαιναν. Και μη μου πεις πάλι για ράντομ, δεν
είναι δικαιολογία για μένα προσωπικά.
Ήθελα να σου γράψω κι άλλα σχετικα΄με τους προβληματισμούς που έθεσες αλλά θα σταματήσω προς το παρόν στον τελευταίο παραπάνω δικό μου προβληματισμό, μήπως
και σε προβληματίσω...
Και θα συνεχίσω αύριο πάλι με τα υπόλοιπα.
Σε ευχαριστώ πολύ για αυτά που λες περι εξυπναδας
κοκκινίζω...σταμάτα...!
Και εσύ είσαι έξυπνη και έχεις έτσι και αυτή την γλυκιά αυστηρότητα (λολ)...(ωπ actor-observer effect το είδες το έκανα το λάθος πάλι !) καθηγήτρια είσαι Anwnimi?
Οκ με αυτά που λες, στην μαρία ήταν flamming-humour και ζητώ συγνώμη εδώ επίσημα αν την πείραξε!Maraki συγχώρεσε με! Απλά δεν υπάρχει forum χωρίς flamming εντάξει ρε Anwnimi (με μαγκικη φωνή κάγκουρα) φλωράκια είμαστε τώρα forum χωρίς flamming και trolling νταξ μην ξενερώνεις ρε μην μασάς τώρα και καλά νταξ να πούμε (λολ!) (ψυχολόγος-κάγκουρας καλό ε!?)
Αλλά εσύ γιατί αμέσως σαν ένας άλλος βασιλιάς-αρθούρος πας αμέσως να υπερασπιστείς χωρίς να υπάρχει κατηγορία?
Όλο το προηγούμενο θρεντ άρχισε έτσι πάλι! Εσύ έκανες πρώτη την αρχή και μετά ξύπνησες και την οργή του λαού λολ. (βέβαια δεν μπορώ να πω...σε καλό μας βγήκε τελικά! Πράγμα που προβληματίζει κατά πόσο τα φαινομενικά αρνητικά οδηγούν και σε αρνητικά και κατά πόσο μπορούμε να προβλέψουμε τις επιλογές μας με κριτήριο το πως αυτές φαίνονται στην αρχή χμμμ....)
άφησε την να με βρίσει μόνη της αν θέλει! (λολ) Η έστω αστην να παραπονεθεί πρώτα αυτή και μετά ρίξε εσύ τον επόμενο λίθο!
Έχεις κάτι το βέβαια ιπποτικό δεν μπορώ να πω...καλά εεε..μήπως έχεις το \"κομπλεξ του παλαδίνου\"? Anwnimi δεν ξέρω αν υπάρχει...αλλά μπόρούμε να το δημιουργήσουμε εμείς ε! Θες να γίνεις το case-study μου? πωωω πωω το βλέπω βιβλίο τώρα...
\"The Paladin Complex\"
\"on the manic nature of guarding the perceived injustice\"
καλά εδώ στο e-psychology εμπνέομαι πολύ με σας δεν ξέρω...!
:P:D:cool:
keep καταλαβαινω τί λες. ναι, καλα κανεις που δεν το λες...αλλα πουθενα? πιστευεις πώς ολοι θα αντιδρουσαν με τον ιδιο τροπο?Quote:
Originally posted by keep_walking
Οχι δεν μπορω και καλα κανω και δεν το λεω,αλλα με εκνευριζει παρολο που εχω \"διανυσει\" τεραστια χιλιομετρα πολλες φορες η συμπεριφορα του κοσμου στο \"εκκεντρικο\" χαρακτηρα που παρουσιαζα στην πορεια της αναρωσης μου,που δεν ξερω αν εχει τελειωσει απλως τωρα ειμαι στα \"καλυτερα\" μου.
οπως λες πολλες φορες η συμπεριφορα του κοσμου απεναντι στο διαφορετικο ειναι ασχημη Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ. Μονο που θα προσθεσω γιατι το πιστευω επειδη κ το βλεπω κ το ζω, πώς ολοι δεν ειναι το ιδιο. Υπαρχουν πολυ ομορφοι ανθρωπο εκει εξω. Ελπιζω να μπορουμε ολοι κ να τους βλεπουμε...
Αισθανομαι κατα καποιο τροπο \"μοιραιος\" και αυτο μου σπαει τα νευρα πολλες φορες.
Δεν ξερω αν ειναι κατι το φυσιολογικο εσεις νοιωθετε ετσι?
Ναι Σοφια εχεις δικιο υπαρχουν ομορφοι ανθρωποι εκει εξω,οπως και εδω απο οτι βλεπω.
Keep κανένας μας όπως είπαν και τα παιδιά προηγουμένως δεν το έχει κάνει και καλά κάνει που δεν το κάνει να αποκαλύπτει δεξιά και αριστερά το πόσο δύσκολα πέρασε... Επομένως καλά κάνεις και είσαι επιλεκτικός.
Λίγοι είναι οι άνθρωποι που ο κάθε ένας θα επιλέξει ότι αξίζουν να μοιραστεί μαζί τους το γολγοθά που πέρασε.
Μετρημένοι. Πάλι κάποιοι από αυτόύς μπορεί να σε εκπλήξουν ευχάριστα, κάποιοι δυσάρεστα. Η προσπάθεια αξίζει, ειδικά για τους πρώτους. Το μοίρασμα φέρνει τους ανθρώπους κοντά, η ουσιαστική επαφή και επικοινωνία μας θρέφει και μας ελευθερώνει από τα περιττά βάρη μας...
Πάνο μόλις και καταφέρω να σταματήσω να γελάω θα σου απαντήσω!
:)))))))))))))))))))))))))
Κατι που ειναι διαφορετικο ειναι οτι η \"σχιζοφρενεια\" ειναι πολυ \"ξενη\" αρωστια στο κοινο νου.
Οταν λες καταθλιψη ολοι εχουν περασει καποια περιοδο της ζωης τους πολυ down και κουνουν το κεφαλι με κατανοηση,αλλα αν αρχισεις και λες την πραγματικη εμπειρια της σχιζοφρενειας ειναι κατι εντελως ξενο προς τους πολλους.
keep εγω πιστευω πώς υπάρχουν ανθρωποι που θελουν να σε ακουσουν. Κι εγω απο εδω, μεσα εστω απο εδω θελω να σ ακουσω. Στο λεω στ αληθεια. Αλλα πρεπει να μου δανεισεις τα ματια σου, να με αφησεις να σε \"δω\". Αν δεν μ αφησεις ομως πώς θα γινει? Αν δεν ρισκαρεις εκει εξω πώς θα γινει?
Ναι, η σχιζοφρενεια μπορει να φοβιζει. Δεν ειναι κατι που ακουγεται καν ευηχα...αλλα καθε τί στεναχωρο προκαλει φοβο... Εχεις παρατηρησει ανθρωπο να ακουει για καποιον που εχει καταθλιψη? ποσο μαλλον για σχιζοφρενεια....ναι, πολλοι κοροιδευουν, αλλοι λυπουνται, αλλοι κανιβαλιζουν το θεμα, αλλοι αλλαζουν θεμα....κοινος παρανομαστης?ο φοβος....
Δεν θα σου πω πώς δεν με ενοχλει η \"κοινη\" αντιληψη, ή η μαζικη. Το χα γραψει σε ξεχωρο post τις προαλλες...Η δυσκολες στιγμες, αποτελουν ταμπου. Δεν τις επιτρεπει η κοινωνια μας. Ειναι αληθεια πώς μεταξυ των υπολοιπων, υπάρχει κ η δικτατορια της απολυτης ευτυχιας.
Αλλα θα σου πώ, πώς ο καθενας μας, μπορει να κανει την δικη του ζωη πιο ομορφη. Πιο αληθινη. Κ να χαρισει στον εαυτο του στιγμες μαγικες για τις οποιες θα πει \"αξιζει που ηρθα στη ζωη\". Μα για να το πει αυτο χρειαζεται να μοιραστει, να ανοιχτει, να ρισκαρει, να αγαπησει κ να αγαπηθει κ να παλεψει για ενα ενα βημα. Το πιστευω απολυτα αυτο.