Πείτε την γνώμη σας

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Κάτσε, ούτε καν ήταν σοβαρός ο λόγος που σου φώναξε? Ε δηλαδή κάπου έλεος. Κατανοητό να μην θες να αναφέρεις λεπτομέρειες και καλά κάνεις. Απλά θεωρώ ότι για να φέρεται κάποιος έτσι στην κοπέλα του γιου του, χωρίς λόγο κιόλας, πχ χωρίς να τον έχεις προσβάλλει έχει θέματα και ο ίδιος. Ίσως αν συνεχιζατε με τον άλλον, να εκδηλωνε κι εκείνος κάποιες συμπεριφορές άσχημες προς εσένα. Ειδικά αν έβλεπε από μικρός τέτοια πράγματα και τα θεωρούσε φυσικά. Και όπως φαίνεται από το γεγονός ότι έτσι αντέδρασε και απλά είπε δύο τρεις βλακείες για να σε τουμπαρει, μάλλον τα θεωρούσε φυσικά όλα αυτά. Υπήρξαν μια όλες φορές που σου φέρθηκε άσχημα η με τρόπο που δεν ήταν τόσο καλός?

Υπό μια έννοια, καλύτερα που σταμάτησαν όλα εδώ, καθώς δεν έγινες κι εσύ αποδεκτός τέτοιων συμπεριφορών. Δεν ξέρω ακριβώς πώς συμπεριφεροταν, αλλά μην το αποκλείεις αν προχωρούσαμε πιο σοβαρά να φερόταν έτσι.

Κοίτα, κι εμένα δεν μου αρέσει η στασιμότητα όσον αφορά τη ζωή μου, αλλά οκ η εποχή είναι λίγο περίεργη. Δεν το λέω για να δικαιολογηθουμε, αλλά έτσι είναι. Και λίγο πολύ όλος ο κόσμος περνάει τέτοιες φάσεις.

Προσυπογράφω αυτό που λες να βάζουμε μπροστά το μυαλό και όχι την καρδιά. Αλλά είναι κομματάκι δύσκολο κάποιες φορές, δεν συμφωνείς?

---

Συμφωνω απολυτα,ειναι πολυ δυσκολο να βαζεις φρενο στα συναισθηματα κ να επιβαλλεις τον εαυτο σου να δει την ιδια του την ζωη σου με ψυχροτητα ετσι ωστε να μπορεσει να συνεχισει κ να μην το βαλει κατω.
Σε ολη την διαρκεια της ημερας ειναι τοσες πολλες οι στιγμες που αυτο το μυαλο σε παει πισω αλλα πρεπει να σταθεις δυνατος (ειδικα στην περιπτωση μου που ο τροπος ηταν απαραδεκτος).
Πλεον δεν αποκλειω το γεγονος οτι ισως αργοτερα με οικογενεια να φεροταν αναλογως! Τα γεγονοτα μου εδειξαν εναν αλλο εντελως ανθρωπο! Προσωπικα με πληγωσε κ ο τροπος χωρισμου (μπορεις να φυγεις απο μια σχεση αλλα δεν χρειαζεται να εξανλτησεις την κακια σου κ να τον διαλυσεις τον αλλο).
Πεφτουν οι μασκες προφανως κ επικαιρο ;)

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Συμφωνω απολυτα,ειναι πολυ δυσκολο να βαζεις φρενο στα συναισθηματα κ να επιβαλλεις τον εαυτο σου να δει την ιδια του την ζωη σου με ψυχροτητα ετσι ωστε να μπορεσει να συνεχισει κ να μην το βαλει κατω.
Σε ολη την διαρκεια της ημερας ειναι τοσες πολλες οι στιγμες που αυτο το μυαλο σε παει πισω αλλα πρεπει να σταθεις δυνατος (ειδικα στην περιπτωση μου που ο τροπος ηταν απαραδεκτος).
Πλεον δεν αποκλειω το γεγονος οτι ισως αργοτερα με οικογενεια να φεροταν αναλογως! Τα γεγονοτα μου εδειξαν εναν αλλο εντελως ανθρωπο! Προσωπικα με πληγωσε κ ο τροπος χωρισμου (μπορεις να φυγεις απο μια σχεση αλλα δεν χρειαζεται να εξανλτησεις την κακια σου κ να τον διαλυσεις τον αλλο).
Πεφτουν οι μασκες προφανως κ επικαιρο ;)

---

Το να εξελιχθεί κάποιος σε κάτι αλλο από αυτό που είναι και δείχνει, μπορεί να συμβει όντως. Και σε άντρες και σε γυναίκες. Απλά θέλω να πιστεύω ότι αυτό δεν είναι πολύ συχνό.

Δεν ξέρω αν συμφωνείς, αλλά πάντα πίστευα ότι τελικά ο πραγματικός χαρακτήρας του ανθρώπου φαίνεται στο χωρισμό. Εκεί που πλέον δεν είστε μαζί, δεν υπάρχουν οι ελπίδες μιας γνωριμίας η μιας σχεσης, όπως στην πρώτη επαφή που έχεις με τον άλλον. εκεί είναι που παίρνουμε διαφορετικούς δρόμους και δεν χρειάζεται κανείς να προσποιείται. Αυτό το διαπίστωσα στον δικό μου χωρισμό, στον οποίο ειπώθηκαν πραγματ που ποτέ δεν περίμενα από την κοπέλα. Δεν ξέρω πως ακριβώς χωρίσατε η τι ειπώθηκε, αλλά αν όντως δεν σου φερθηκε καλά στον χωρισμο, νομίζω δεν χάθηκε κάτι σοβαρό. Απλά αν συνεχιζατε θα έβγαιναν και άλλα στην επιφάνεια. Χωρίσατε απλά με ένα μήνυμα η ειπώθηκαν και διάφορα?

Όντως, πολλές φορές ίσως μας λυγίζουν οι αναμνήσεις, αλλά και πάλι αυτό δεν είναι κακό. Το θεωρώ φυσιολογικό προσωπικά. Αποδεικνύει το έχουμε αισθήματα και δώσαμε στον άλλο άνθρωπο, άσχετα αν εκείνος η εκείνη δεν το εκτίμησε. Και ουσιαστικά μάλλον δεν άξιζε εφόσον δεν το εκτιμησε. Θα βρεθεί ίσως κάποιος η κάποια που θα το εκτιμησει.

Επίσης ήθελα να σου γράψω να μην υποτιμάς τον ευατο σου. Έχεις καταφέρει να είσαι οικονομίκα ανεξαρτητη, να μένεις σε δικό σου σπίτι και όχι στους δικούς σου, να έχεις δουλειά και άλλα. Δεν είναι λίγα αυτά. Άλλοι ακόμα και μεγαλύτεροι σπορ σένα δεν στα έχουν. Απλά είχες μια ατυχή σχέση. Εντάξει δεν είναι κάτι αυτό ούτε λέει κάτι.

Όντως πέφτουν οι μάσκες. Αλλά το θέμα δεν είναι νομίζω οι μάσκες που καλύπτουν μόνο μύτη και στόμα. Σε αυτές πολλές φορές έχω δει ακόμα και χαμογελο να "φαίνεται". Το πρόβλημα είναι οι άλλες μάσκες που καλύπτουν όλο το προσωπο.

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Το να εξελιχθεί κάποιος σε κάτι αλλο από αυτό που είναι και δείχνει, μπορεί να συμβει όντως. Και σε άντρες και σε γυναίκες. Απλά θέλω να πιστεύω ότι αυτό δεν είναι πολύ συχνό.

Δεν ξέρω αν συμφωνείς, αλλά πάντα πίστευα ότι τελικά ο πραγματικός χαρακτήρας του ανθρώπου φαίνεται στο χωρισμό. Εκεί που πλέον δεν είστε μαζί, δεν υπάρχουν οι ελπίδες μιας γνωριμίας η μιας σχεσης, όπως στην πρώτη επαφή που έχεις με τον άλλον. εκεί είναι που παίρνουμε διαφορετικούς δρόμους και δεν χρειάζεται κανείς να προσποιείται. Αυτό το διαπίστωσα στον δικό μου χωρισμό, στον οποίο ειπώθηκαν πραγματ που ποτέ δεν περίμενα από την κοπέλα. Δεν ξέρω πως ακριβώς χωρίσατε η τι ειπώθηκε, αλλά αν όντως δεν σου φερθηκε καλά στον χωρισμο, νομίζω δεν χάθηκε κάτι σοβαρό. Απλά αν συνεχιζατε θα έβγαιναν και άλλα στην επιφάνεια. Χωρίσατε απλά με ένα μήνυμα η ειπώθηκαν και διάφορα?

Όντως, πολλές φορές ίσως μας λυγίζουν οι αναμνήσεις, αλλά και πάλι αυτό δεν είναι κακό. Το θεωρώ φυσιολογικό προσωπικά. Αποδεικνύει το έχουμε αισθήματα και δώσαμε στον άλλο άνθρωπο, άσχετα αν εκείνος η εκείνη δεν το εκτίμησε. Και ουσιαστικά μάλλον δεν άξιζε εφόσον δεν το εκτιμησε. Θα βρεθεί ίσως κάποιος η κάποια που θα το εκτιμησει.

Επίσης ήθελα να σου γράψω να μην υποτιμάς τον ευατο σου. Έχεις καταφέρει να είσαι οικονομίκα ανεξαρτητη, να μένεις σε δικό σου σπίτι και όχι στους δικούς σου, να έχεις δουλειά και άλλα. Δεν είναι λίγα αυτά. Άλλοι ακόμα και μεγαλύτεροι σπορ σένα δεν στα έχουν. Απλά είχες μια ατυχή σχέση. Εντάξει δεν είναι κάτι αυτό ούτε λέει κάτι.

Όντως πέφτουν οι μάσκες. Αλλά το θέμα δεν είναι νομίζω οι μάσκες που καλύπτουν μόνο μύτη και στόμα. Σε αυτές πολλές φορές έχω δει ακόμα και χαμογελο να "φαίνεται". Το πρόβλημα είναι οι άλλες μάσκες που καλύπτουν όλο το προσωπο.

---

Πολυ σωστη επισημανση! Στον χωρισμο φαινεται ο ανθρωπος! Προσωπικα πηρα κακια κ πονηρια κ ακομη αναρωτιεμαι γιατι! Θα ηθελα να βλεπω αυτον τον ανθρωπο εξω κ να μην νιωθω ασχημα,αλλα να νιωθω ομορφα για οσα εζησα.Δεν προλαβαν να ειπωθουν πολλα ευτυχως κ κοψαμε κ αμεσως επικοινωνια.
Εσυ δλδ ειχες αλλη αντιδραση απο αυτη που περιμενες; Σου ειπα πραγματα που σε πληγωσαν;

Οσο απομακρυνομαι βλεπω με βεβαιοτητα οτι πολλα θα βγαιναν στην επιφανεια κ πως γινετε τοσα χρονια να μην υπηρχαν;

Η ανασφαλεια μετα τον χωρισμο ειναι μεγαλη,τουλαχιστον εγω ετσι το βιωνω!
Για ολα εχω αμφιβολιες!

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Πολυ σωστη επισημανση! Στον χωρισμο φαινεται ο ανθρωπος! Προσωπικα πηρα κακια κ πονηρια κ ακομη αναρωτιεμαι γιατι! Θα ηθελα να βλεπω αυτον τον ανθρωπο εξω κ να μην νιωθω ασχημα,αλλα να νιωθω ομορφα για οσα εζησα.Δεν προλαβαν να ειπωθουν πολλα ευτυχως κ κοψαμε κ αμεσως επικοινωνια.
Εσυ δλδ ειχες αλλη αντιδραση απο αυτη που περιμενες; Σου ειπα πραγματα που σε πληγωσαν;

Οσο απομακρυνομαι βλεπω με βεβαιοτητα οτι πολλα θα βγαιναν στην επιφανεια κ πως γινετε τοσα χρονια να μην υπηρχαν;

Η ανασφαλεια μετα τον χωρισμο ειναι μεγαλη,τουλαχιστον εγω ετσι το βιωνω!
Για ολα εχω αμφιβολιες!

---

Όντως, στον χωρισμο φαίνεται ο άνθρωπος. Εκεί που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ξαναβρείτε με τον αλλον και ειπωνονται πολλά πραγματα. Είναι η φάση που πια ο άλλος δεν ενδιαφέρεται, ούτε προσποιείται, γιατί πια δεν υπάρχει λόγος. Και λέει αυτά που πραγματικά πιστεύει και αυτά που πραγματικά νιώθει.

Ναι εγώ είχα άλλη αντίδραση από αυτήν που περιμενα. Με κατηγορίες και χειρισμούς για πράγματα που δεν υπήρχαν, ενώ ειπώθηκαν και λόγια που με πλήγωσαν. Και ακόμη κι εκείνη την στιγμή η κοπέλα δεν αναγνώρισε ούτε ένα από τα λάθη της, αλλά το αντίθετο με κατηγορούσε εμένα για αυτά. Ώσπου της είπα αυτό που είπες. Πίστευα ότι είχαμε κάτι όμορφο και λυπάμαι αν τελειώσει έτσι. Πάντως να ξέρεις δεν σου κρατάω κακια και στεναχωριέμαι αν κρατας εσυ.

Θα σου πω πως γίνεται πολλά από αυτά που θα έβγαιναν στην επιφάνεια να μην υπήρχαν. Πολλές φορές προσποιούνται οι άνθρωποι. Πολύ. Και μάλιστα αρκετοί είναι και οσκαρικός επιπέδου ηθοποιοί. Δεν σου έχει ξανασυμβεί στη ζωή σου κάποιος, είτε φίλος γνωστός, είτε άλλος σύντροφος, να προσποιείται και να παρουσιάζει κάτι που δεν είναι? Και μετά να τρίβεις τα μάτια σου και να λες, μα καλά είναι δυνατόν αυτός να είναι έτσι? Κι όμως, είναι.
Και επιπλέον, πολλοί όταν ερωτευόμαστε, εξιδανικεύουν Ε στο μυαλό μας τον, την σύντροφό μας. Και όταν βλέπουμε κάποια θέματα, επιλέγουμε να γυρίσουμε άλλου το κεφάλι μας και να κάνουμε ότι δεν υπάρχει επειδή δεν το είδαμε. Αλλά το θέμα είναι ότι δεν κοιτάμε το πρόβλημα, όχι ότι δεν υπάρχει.

Ανασφάλεια μετά τον χωρισμό κι εγώ περνάω και νομίζω όλοι μας. Αλλά είναι χαζό. Θα περάσουν σκέψεις από το μυαλό ότι δεν θα βρούμε ποτέ τίποτα άλλο η τουλάχιστον δεν θα νιώσουμε την ίδια ένταση που είχαμε με τον, την πρώην, αλλά και πάλι αυτό είναι επίσης λάθος. Κάνουμε προβλέψεις για τις οποίες δεν έχουμε ούτε ένα στοιχείο.
Νομίζω ο χωρισμός, ακόμα και έαν εμείς φταίμε εξ ολοκλήρου για αυτόν (κάτι που δεν ισχύει στις δικές μας περιπτώσεις) είναι στο χέρι μας να δούμε τι ευκαιρία θα γίνει. μπορεί να γίνει μια ευκαιρία για να βρούμε μια δικαιολογία και να μείνουμε πίσω η να γίνει μια ευκαιρία για να προχωρήσουμε μαθαίνοντας. Ελπίζω να διαλέξουμε το δεύτερο εμείς.

Αν επιτρέπεται βιλα8, εσύ πως περνάς την καθημερινότητά σου? Εννοώ πως γεμίζεις τις ώρες σου, κατά την διάρκεια της ημέρας? Μηπως πάρω μια γω καμια ιδέα. Γιατί είναι αλλιώς να γεμίζεις την μέρα σου γενικά και αλλιώς μετά τον χωρισμό.

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Όντως, στον χωρισμο φαίνεται ο άνθρωπος. Εκεί που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ξαναβρείτε με τον αλλον και ειπωνονται πολλά πραγματα. Είναι η φάση που πια ο άλλος δεν ενδιαφέρεται, ούτε προσποιείται, γιατί πια δεν υπάρχει λόγος. Και λέει αυτά που πραγματικά πιστεύει και αυτά που πραγματικά νιώθει.

Ναι εγώ είχα άλλη αντίδραση από αυτήν που περιμενα. Με κατηγορίες και χειρισμούς για πράγματα που δεν υπήρχαν, ενώ ειπώθηκαν και λόγια που με πλήγωσαν. Και ακόμη κι εκείνη την στιγμή η κοπέλα δεν αναγνώρισε ούτε ένα από τα λάθη της, αλλά το αντίθετο με κατηγορούσε εμένα για αυτά. Ώσπου της είπα αυτό που είπες. Πίστευα ότι είχαμε κάτι όμορφο και λυπάμαι αν τελειώσει έτσι. Πάντως να ξέρεις δεν σου κρατάω κακια και στεναχωριέμαι αν κρατας εσυ.

Θα σου πω πως γίνεται πολλά από αυτά που θα έβγαιναν στην επιφάνεια να μην υπήρχαν. Πολλές φορές προσποιούνται οι άνθρωποι. Πολύ. Και μάλιστα αρκετοί είναι και οσκαρικός επιπέδου ηθοποιοί. Δεν σου έχει ξανασυμβεί στη ζωή σου κάποιος, είτε φίλος γνωστός, είτε άλλος σύντροφος, να προσποιείται και να παρουσιάζει κάτι που δεν είναι? Και μετά να τρίβεις τα μάτια σου και να λες, μα καλά είναι δυνατόν αυτός να είναι έτσι? Κι όμως, είναι.
Και επιπλέον, πολλοί όταν ερωτευόμαστε, εξιδανικεύουν Ε στο μυαλό μας τον, την σύντροφό μας. Και όταν βλέπουμε κάποια θέματα, επιλέγουμε να γυρίσουμε άλλου το κεφάλι μας και να κάνουμε ότι δεν υπάρχει επειδή δεν το είδαμε. Αλλά το θέμα είναι ότι δεν κοιτάμε το πρόβλημα, όχι ότι δεν υπάρχει.

Ανασφάλεια μετά τον χωρισμό κι εγώ περνάω και νομίζω όλοι μας. Αλλά είναι χαζό. Θα περάσουν σκέψεις από το μυαλό ότι δεν θα βρούμε ποτέ τίποτα άλλο η τουλάχιστον δεν θα νιώσουμε την ίδια ένταση που είχαμε με τον, την πρώην, αλλά και πάλι αυτό είναι επίσης λάθος. Κάνουμε προβλέψεις για τις οποίες δεν έχουμε ούτε ένα στοιχείο.
Νομίζω ο χωρισμός, ακόμα και έαν εμείς φταίμε εξ ολοκλήρου για αυτόν (κάτι που δεν ισχύει στις δικές μας περιπτώσεις) είναι στο χέρι μας να δούμε τι ευκαιρία θα γίνει. μπορεί να γίνει μια ευκαιρία για να βρούμε μια δικαιολογία και να μείνουμε πίσω η να γίνει μια ευκαιρία για να προχωρήσουμε μαθαίνοντας. Ελπίζω να διαλέξουμε το δεύτερο εμείς.

Αν επιτρέπεται βιλα8, εσύ πως περνάς την καθημερινότητά σου? Εννοώ πως γεμίζεις τις ώρες σου, κατά την διάρκεια της ημέρας? Μηπως πάρω μια γω καμια ιδέα. Γιατί είναι αλλιώς να γεμίζεις την μέρα σου γενικά και αλλιώς μετά τον χωρισμό.

---

Μου εχει τυχει σε φιλικο επιπεδο αυτο που αναφερεις,το οποιο διαπιστωσα με τον χωρισμο γι’αυτο αναφερω πως δεν εχω κ παρεες.

Προσωπικα ανεβασα πολυ στα ματια μου τον πρωην κ οντως δεν εβλεπα ή συμβιβαζομουν.
Παρολα αυτα η αγαπη ειναι αγαπη!
Εγω τον αγαπησα με ολη την καρδια μου κ ας με πληγωσε με τον τροπο που εφυγε.

Η δικη μου ανασφαλεια χτυπαει κοκκινα!
Παντα πατουσα στη γη πιο πολυ απο οσο πρεπει,πραγμα που τωρα προσπαθω να διορθωσω,δεν ειναι κακο να αφηνεσαι που κ που τελικα.

Εχω περασει απο διαφορα σταδια
Νιωθω σαν να παιζω πιστες σε παιχνιδι.
Μετα τις δυο εβδομαδες ομως ενεργοποιηθηκα!!!εχω βαλει στην καθημερινοτητα μου το περπατημα (ουτως η αλλως με την καραντινα δεν μπορουμε να κανουμε κ πολλα).Μιαμιση ωρα καθε μερα περπατημα κ οταν γυρναω νιωθω εντελως ανανεωμενη.Εχω ξεκινησει να ψαχνω κ για εκμαθηση καποιας ξενης γλωσσας (ακομη σε αναζητηση ειμαι). Παντως δε θα σου κρυψω οτι με ταλαιπωρει πολυ η καθεμερινοτητα (ειδικα τα βραδια) δεν ειναι ευκολο να γεμισεις την μερα σου.
Εσυ πως περνας;

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Μου εχει τυχει σε φιλικο επιπεδο αυτο που αναφερεις,το οποιο διαπιστωσα με τον χωρισμο γι’αυτο αναφερω πως δεν εχω κ παρεες.

Προσωπικα ανεβασα πολυ στα ματια μου τον πρωην κ οντως δεν εβλεπα ή συμβιβαζομουν.
Παρολα αυτα η αγαπη ειναι αγαπη!
Εγω τον αγαπησα με ολη την καρδια μου κ ας με πληγωσε με τον τροπο που εφυγε.

Η δικη μου ανασφαλεια χτυπαει κοκκινα!
Παντα πατουσα στη γη πιο πολυ απο οσο πρεπει,πραγμα που τωρα προσπαθω να διορθωσω,δεν ειναι κακο να αφηνεσαι που κ που τελικα.

Εχω περασει απο διαφορα σταδια
Νιωθω σαν να παιζω πιστες σε παιχνιδι.
Μετα τις δυο εβδομαδες ομως ενεργοποιηθηκα!!!εχω βαλει στην καθημερινοτητα μου το περπατημα (ουτως η αλλως με την καραντινα δεν μπορουμε να κανουμε κ πολλα).Μιαμιση ωρα καθε μερα περπατημα κ οταν γυρναω νιωθω εντελως ανανεωμενη.Εχω ξεκινησει να ψαχνω κ για εκμαθηση καποιας ξενης γλωσσας (ακομη σε αναζητηση ειμαι). Παντως δε θα σου κρυψω οτι με ταλαιπωρει πολυ η καθεμερινοτητα (ειδικα τα βραδια) δεν ειναι ευκολο να γεμισεις την μερα σου.
Εσυ πως περνας;

---

Καταλαβαίνω αυτό που λες για το φιλικό επίπεδο. Αλλά αν ήταν φίλοι του πρώην σου, δεν ξέρω, μήπως λίγο τους διακιολογιες αυτο? Ειδικά αν τον ήξεραν πριν από σένα? Απλά νομίζω δεν ήταν τόσο σοφό που κράτησες επαφή μαζί τους μετά τον χωρισμό.

Όλοι ανεβάζουμε κάποιον όταν τον αγαπάμε. Και δεν είναι κακό αυτό, το αντίθετο. Δείχνει ότι εμείς μπορούμε να δώσουμε πράγματα σε μια σχέση, ακόμα κι αν ο άνθρωπος που έχουμε απέναντι μας, δεν μπορεί. Και δεν είναι και κακό να πονάμε για αυτό, όταν δεν μας δίνει ο άλλος όσα πρέπει.

Εγώ δεν έχω ανασφάλεια ακριβώς, νομίζω έχω απαισιοδοξία, στην οποία πάντα ήμουν λίγο επιρρεπής. Αλλά αυτό δεν βοηθάει. Το παν είναι να συνειδητοποιούμε όντως ότι μάλλον είναι καλύτερα έτσι και θα μπορέσουμε να βρούμε ανθρώπους που μας αξίζουν πραγματικά. Γιατί ίσως ο πρωην σου και η πρώην μου να μην μα;αξίαν κιόλας.

Ωραίος ο παραλληλισμός σου με τις πίστες. Όντως περιγράφει εύστοχα την κατάσταση. Ειδικά τον πρώτο καιρό, νομίζω ότι είναι σαν κάτι βιντεοπαιχνίδια στα οποία, αν δεν περάσεις την πίστα, χάνεις τις ζωές σου και ξεκινάς από την αρχή.

Κι εγώ περίπου τα ίδια. Βγαίνω για περπάτημα η για τρέξιμο και συνήθως τα βράδια βάζω καμία ταινία. Προσωπικα, τον πρώτο καιρό ειδικα είχα πέσει με τα μούτρα στα χόμπι μου. Πχ μου αρέσουν από παιδί οι αγώνες αυτοκινήτων και το πρώτο διάστημα είχα πέσει με τα μούτρα στους λίγους αγώνες που είχε το γιουτιουμπ. Με αποτέλεσμα να τους έχω δει όλους και τώρα να μην έχει μείνει κανένας :D θεωρώ ότι το βασικότερο είναι αν κάνεις πράγματα που σου αρέσουν. Πχ αυτό που είπες για την εκμάθηση γλώσσας είναι καλό. Θα ειναι εξ αποστάσεως λόγω της κατάστασης φαντάζομαι? Αλλά είναι μια καλή απασχόληση και δημιουργική.
Για τα βράδια που λες, δεν σου αρέσουν οι ταινίες στο ίντερνετ? Η πχ θεατρικές παραστάσεις που ανεβάζουν?

Η καθημερινότητα μας είναι δυσκολη και λόγω καραντίνας νομιζω. Είναι το υποχρεωτικό κλείσιμο το οποίο την κάνει πιο κουραστική. Αλλά αυτό ίσως να ισχύει για εμένα μόνο, δεν ξέρω αν το βλέπεις κι εσυ

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Καταλαβαίνω αυτό που λες για το φιλικό επίπεδο. Αλλά αν ήταν φίλοι του πρώην σου, δεν ξέρω, μήπως λίγο τους διακιολογιες αυτο? Ειδικά αν τον ήξεραν πριν από σένα? Απλά νομίζω δεν ήταν τόσο σοφό που κράτησες επαφή μαζί τους μετά τον χωρισμό.

Όλοι ανεβάζουμε κάποιον όταν τον αγαπάμε. Και δεν είναι κακό αυτό, το αντίθετο. Δείχνει ότι εμείς μπορούμε να δώσουμε πράγματα σε μια σχέση, ακόμα κι αν ο άνθρωπος που έχουμε απέναντι μας, δεν μπορεί. Και δεν είναι και κακό να πονάμε για αυτό, όταν δεν μας δίνει ο άλλος όσα πρέπει.

Εγώ δεν έχω ανασφάλεια ακριβώς, νομίζω έχω απαισιοδοξία, στην οποία πάντα ήμουν λίγο επιρρεπής. Αλλά αυτό δεν βοηθάει. Το παν είναι να συνειδητοποιούμε όντως ότι μάλλον είναι καλύτερα έτσι και θα μπορέσουμε να βρούμε ανθρώπους που μας αξίζουν πραγματικά. Γιατί ίσως ο πρωην σου και η πρώην μου να μην μα;αξίαν κιόλας.

Ωραίος ο παραλληλισμός σου με τις πίστες. Όντως περιγράφει εύστοχα την κατάσταση. Ειδικά τον πρώτο καιρό, νομίζω ότι είναι σαν κάτι βιντεοπαιχνίδια στα οποία, αν δεν περάσεις την πίστα, χάνεις τις ζωές σου και ξεκινάς από την αρχή.

Κι εγώ περίπου τα ίδια. Βγαίνω για περπάτημα η για τρέξιμο και συνήθως τα βράδια βάζω καμία ταινία. Προσωπικα, τον πρώτο καιρό ειδικα είχα πέσει με τα μούτρα στα χόμπι μου. Πχ μου αρέσουν από παιδί οι αγώνες αυτοκινήτων και το πρώτο διάστημα είχα πέσει με τα μούτρα στους λίγους αγώνες που είχε το γιουτιουμπ. Με αποτέλεσμα να τους έχω δει όλους και τώρα να μην έχει μείνει κανένας :D θεωρώ ότι το βασικότερο είναι αν κάνεις πράγματα που σου αρέσουν. Πχ αυτό που είπες για την εκμάθηση γλώσσας είναι καλό. Θα ειναι εξ αποστάσεως λόγω της κατάστασης φαντάζομαι? Αλλά είναι μια καλή απασχόληση και δημιουργική.
Για τα βράδια που λες, δεν σου αρέσουν οι ταινίες στο ίντερνετ? Η πχ θεατρικές παραστάσεις που ανεβάζουν?

Η καθημερινότητα μας είναι δυσκολη και λόγω καραντίνας νομιζω. Είναι το υποχρεωτικό κλείσιμο το οποίο την κάνει πιο κουραστική. Αλλά αυτό ίσως να ισχύει για εμένα μόνο, δεν ξέρω αν το βλέπεις κι εσυ

---

Ηταν φιλοι απο κοινου,στην αρχη κρατησα την κλασικη επικοινωνια οταν ομως διαπιστωσα καποια πραγματα απομακρυνθηκα αμεσως κ τωρα βλεπω ποσο καλο μου εκανα κ ας ζοριστηκα-απογοητευτικα τοτε.

Εγω ειμαι απαισιοδοξη κ ανασφαλης στο κομματι της σχεσης που θεωρω δικαιολογημενα γτ ειναι κ παρα πολυ νωρις ακομη!
Γενικα οσο περνανε οι μερες βλεπω τη ζωη μου σαν τριτο ματι,πραγμα που στιγμες με τρομαζει κ στιγμες με χαροποιει.

Ναι εξ αποστασεως γιαυτο κ ακομη ψαχνω!
Τωρα για τις ταινιες που λες,εχω ενα θεμα,αν καθησω να δω οτιδηποτε νιωθω σαν να βυθιζομαι!!! Κ αρχιζουν οι σκεψεις
Βασικα το μυαλο μου δεν ξεκουραζεται ποτε,σκεφτεται συνεχεια! Τοσο που καμια φορα νομιζω μυριζει καμμενο :P

Οσο για την καραντινα απλα ενα βαριδιο στην πλατη! Απλα ειναι κ το οτι εγω θα πρεπει να ανοιξω τον κυκλο μου,πραγμα που με δυσκολευει,δεν ξερω πως θα γινει τοσο απλα!
Ετσι ωστε να εχεις παρεες που σε ψαχνουν
(Καταλαβαινεις πως το λεω)

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Ηταν φιλοι απο κοινου,στην αρχη κρατησα την κλασικη επικοινωνια οταν ομως διαπιστωσα καποια πραγματα απομακρυνθηκα αμεσως κ τωρα βλεπω ποσο καλο μου εκανα κ ας ζοριστηκα-απογοητευτικα τοτε.

Εγω ειμαι απαισιοδοξη κ ανασφαλης στο κομματι της σχεσης που θεωρω δικαιολογημενα γτ ειναι κ παρα πολυ νωρις ακομη!
Γενικα οσο περνανε οι μερες βλεπω τη ζωη μου σαν τριτο ματι,πραγμα που στιγμες με τρομαζει κ στιγμες με χαροποιει.

Ναι εξ αποστασεως γιαυτο κ ακομη ψαχνω!
Τωρα για τις ταινιες που λες,εχω ενα θεμα,αν καθησω να δω οτιδηποτε νιωθω σαν να βυθιζομαι!!! Κ αρχιζουν οι σκεψεις
Βασικα το μυαλο μου δεν ξεκουραζεται ποτε,σκεφτεται συνεχεια! Τοσο που καμια φορα νομιζω μυριζει καμμενο :P

Οσο για την καραντινα απλα ενα βαριδιο στην πλατη! Απλα ειναι κ το οτι εγω θα πρεπει να ανοιξω τον κυκλο μου,πραγμα που με δυσκολευει,δεν ξερω πως θα γινει τοσο απλα!
Ετσι ωστε να εχεις παρεες που σε ψαχνουν
(Καταλαβαινεις πως το λεω)

---

Αρχικά, καλά έκανες και απομακρυνες τους φίλους του. Θα γινόταν πιο δυσκολη η πορεία, οπότε ορθά έπραξες.

Ναι δεν είναι κακό να έχουμε και κάποιες ανασφάλειες. Όλοι έχουμε. Όμως, το θέμα είναι να μην μένουμε πίσω εξαιτίας αυτών. Μήπως τις ανασφάλειες σου, σου τις δημιούργησε ο πρώην? Είτε εξ ολοκλήρου, είτε εν μέρει? Είναι βασικό αυτό να το βλέπει κανείς νομίζω. Αν ο άλλος ευθύνεται για αυτά δηλαδη

Από την προσωπική μου εμπειρία, νομίζω το να βλέπεις τα πράγματα από τρίτο μάτι είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος.

Η ξένη γλώσσα είναι μια αρκετά καλή απασχόληση. είχα ψάχνει κι εγώ δεν σου κρύβω, αλλά λόγω περιορισμένου χρόνου εξαιτίας εργασιών στο μεταπτυχιακό, δεν το προχώρησα. Αλλά είναι μια χαρά.

Στις ταινιες, πως το εννοείς αυτό που γράφεις? Σκέφτεσαι την ταινία η τον πρώην? Το να σκέφτεται κανείς συνέχεια όμως, καλό δεν είναι?

Θεωρώ ότι μας έπεσαν όλα μαζεμένα. Και καραντίνα και χωρισμός και στην δική σου περίπτωση είχες κράτησει μόνο κοινές φιλίες. Την καραντίνα όλοι την περνάνε, οπότε εντάξει είμαστε στην ίδια κατάσταση πάνω κάτω. Χαχα παρηγορουμαστε με τον πόνο των άλλων τώρα νομιζω.

Για αν ανοίξει κανείς τον κύκλο του νομίζω είναι κάποια συγκεκριμένα βήματα. Αλλά σε συνθήκες κανονικές. Σε συνθήκες καραντίνας με τα μισά κλειστά έξω. Είναι όντως δύσκολο. Υπομονή δηλαδή.

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Αρχικά, καλά έκανες και απομακρυνες τους φίλους του. Θα γινόταν πιο δυσκολη η πορεία, οπότε ορθά έπραξες.

Ναι δεν είναι κακό να έχουμε και κάποιες ανασφάλειες. Όλοι έχουμε. Όμως, το θέμα είναι να μην μένουμε πίσω εξαιτίας αυτών. Μήπως τις ανασφάλειες σου, σου τις δημιούργησε ο πρώην? Είτε εξ ολοκλήρου, είτε εν μέρει? Είναι βασικό αυτό να το βλέπει κανείς νομίζω. Αν ο άλλος ευθύνεται για αυτά δηλαδη

Από την προσωπική μου εμπειρία, νομίζω το να βλέπεις τα πράγματα από τρίτο μάτι είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος.

Η ξένη γλώσσα είναι μια αρκετά καλή απασχόληση. είχα ψάχνει κι εγώ δεν σου κρύβω, αλλά λόγω περιορισμένου χρόνου εξαιτίας εργασιών στο μεταπτυχιακό, δεν το προχώρησα. Αλλά είναι μια χαρά.

Στις ταινιες, πως το εννοείς αυτό που γράφεις? Σκέφτεσαι την ταινία η τον πρώην? Το να σκέφτεται κανείς συνέχεια όμως, καλό δεν είναι?

Θεωρώ ότι μας έπεσαν όλα μαζεμένα. Και καραντίνα και χωρισμός και στην δική σου περίπτωση είχες κράτησει μόνο κοινές φιλίες. Την καραντίνα όλοι την περνάνε, οπότε εντάξει είμαστε στην ίδια κατάσταση πάνω κάτω. Χαχα παρηγορουμαστε με τον πόνο των άλλων τώρα νομιζω.

Για αν ανοίξει κανείς τον κύκλο του νομίζω είναι κάποια συγκεκριμένα βήματα. Αλλά σε συνθήκες κανονικές. Σε συνθήκες καραντίνας με τα μισά κλειστά έξω. Είναι όντως δύσκολο. Υπομονή δηλαδή.

---

Δεν το εχει σκεφτει οτι ισως να με κρατουσε πισω σε πραγματα παντως για οικογενειακη εξελιξη ναι με κρατουσε! Αλλα αλλο μου εδειχνε!

Οταν θα δω ενα εργο,ειτε κωμωδια ειτε περιπετεια σκαλωνω (δεν εννοω οτι συσχετιζω σκηνες) απλα αυτο που ανεφερα οτι σκεφτομαι πολυ! Υπεραναλυω ολες τις καταστασεις κ μου κανω κακο!!!
Δλδ...γτ μπορει να εγινε αυτο; Γτ τοτε μου απαντησε ετσι; Μηπως αν ειχα φερθει αλλιως συνεβαινε κατι αλλο; Κ τι θα κανω αργοτερα; Κ πως θα αντιμετωπισω μια αλλη κατασταση;
Ολα αυτα ειναι βαρος στο μυαλο κ δεν ειναι τοσο καλο να σκεφτεσαι ασταματητα!
Δεν χαλαρωνεις!!! Μονο φορτωνεις την σκεψη σου! Απο παντα το ειχα αυτο απλα τωρα διογκωθηκε.

Οσο για την καραντινα,ισως κ να με παρηγορει λιγακι το γεγονος οτι δεν ειναι ολοι εξω να τρεχουν σε καφε,βολτες,εδω κ εκει κ εγω να μην εχω διαθεση για τπτ!!!

Εσενα σου λειπει η παρουσια της;

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Δεν το εχει σκεφτει οτι ισως να με κρατουσε πισω σε πραγματα παντως για οικογενειακη εξελιξη ναι με κρατουσε! Αλλα αλλο μου εδειχνε!

Οταν θα δω ενα εργο,ειτε κωμωδια ειτε περιπετεια σκαλωνω (δεν εννοω οτι συσχετιζω σκηνες) απλα αυτο που ανεφερα οτι σκεφτομαι πολυ! Υπεραναλυω ολες τις καταστασεις κ μου κανω κακο!!!
Δλδ...γτ μπορει να εγινε αυτο; Γτ τοτε μου απαντησε ετσι; Μηπως αν ειχα φερθει αλλιως συνεβαινε κατι αλλο; Κ τι θα κανω αργοτερα; Κ πως θα αντιμετωπισω μια αλλη κατασταση;
Ολα αυτα ειναι βαρος στο μυαλο κ δεν ειναι τοσο καλο να σκεφτεσαι ασταματητα!
Δεν χαλαρωνεις!!! Μονο φορτωνεις την σκεψη σου! Απο παντα το ειχα αυτο απλα τωρα διογκωθηκε.

Οσο για την καραντινα,ισως κ να με παρηγορει λιγακι το γεγονος οτι δεν ειναι ολοι εξω να τρεχουν σε καφε,βολτες,εδω κ εκει κ εγω να μην εχω διαθεση για τπτ!!!

Εσενα σου λειπει η παρουσια της;

---

Κατάλαβα. Σκαλωνεις πχ και σκέφτεσαι διάφορα για τον άλλο. Αυτό το παθαίνω κι εγώ δυστυχώς. Αλλά όχι σε ταινίες, αλλά σε άσχετες στιγμές η αν γίνει κάτι που το έχω συσχετίσει μαζί της. Αναρωτιέμαι αν κάπου έκανα λάθος, αν δεν έπρεπε να πω κάτι και σε κάθε περίπτωση αν και εγώ έβαλα το λιθαράκι μου για να λήξει η σχέση μας. Αλλά όταν το σκέφτομαι λογικά καταλαβαίνω ότι δεν ισχύει. Κι αν ισχύει, είναι ενα μικρο ποσοστό που πιστεύω ότι φταιει, πχ από το 99% στο 100%. Τώρα πχ αν αυτό ήταν το θέμα, ε ναι φταίω, αλλά αν δεν υπήρχε το υπόλοιπο 99, δεν θα είχαμε θέμα.
Μήπως είμαστε αρκετά ένοικοι? Σαν άνθρωποι? Μια φίλη μου από τη σχολή που είχε πάθει το ίδιο σε ένα χωρισμό της, το απέδωσε εκεί.

Αλλά δυστυχώς κι εγώ την πατάω κάποιες φορές έτσι και σκέφτομαι ότι κάτι κι εγώ δεν έκανα καλά. Και για κάποιο διάστημα το σκέφτομαι ασταμάτητα. Είναι από τις περίεργες στιγμές που παρασύρεσαι από το συναισθημα

Κάποιες φορές ναι, μου λείπει. Ειδικά πχ αν πάω για περπάτημα η τρέξιμο κάπου που είχαμε πάει μαζί η αν δω μια ταινία που είχαμε δει μαζι. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, αυτό περιορίζεται. Νομίζω γενικά όσο περνάει ο καιρός αρχίζει να κυριαρχεί η λογική επί του συναισθήματος. Αυτο είναι το καλό που φέρνει ο χρόνος.

Όταν λες ότι σε κρατούσε πίσω από άποψη οικογενειακής εξέλιξης πως ακριβώς το εννοείς? Αν δεν γινομαι αδιακριτος

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Κατάλαβα. Σκαλωνεις πχ και σκέφτεσαι διάφορα για τον άλλο. Αυτό το παθαίνω κι εγώ δυστυχώς. Αλλά όχι σε ταινίες, αλλά σε άσχετες στιγμές η αν γίνει κάτι που το έχω συσχετίσει μαζί της. Αναρωτιέμαι αν κάπου έκανα λάθος, αν δεν έπρεπε να πω κάτι και σε κάθε περίπτωση αν και εγώ έβαλα το λιθαράκι μου για να λήξει η σχέση μας. Αλλά όταν το σκέφτομαι λογικά καταλαβαίνω ότι δεν ισχύει. Κι αν ισχύει, είναι ενα μικρο ποσοστό που πιστεύω ότι φταιει, πχ από το 99% στο 100%. Τώρα πχ αν αυτό ήταν το θέμα, ε ναι φταίω, αλλά αν δεν υπήρχε το υπόλοιπο 99, δεν θα είχαμε θέμα.
Μήπως είμαστε αρκετά ένοικοι? Σαν άνθρωποι? Μια φίλη μου από τη σχολή που είχε πάθει το ίδιο σε ένα χωρισμό της, το απέδωσε εκεί.

Αλλά δυστυχώς κι εγώ την πατάω κάποιες φορές έτσι και σκέφτομαι ότι κάτι κι εγώ δεν έκανα καλά. Και για κάποιο διάστημα το σκέφτομαι ασταμάτητα. Είναι από τις περίεργες στιγμές που παρασύρεσαι από το συναισθημα

Κάποιες φορές ναι, μου λείπει. Ειδικά πχ αν πάω για περπάτημα η τρέξιμο κάπου που είχαμε πάει μαζί η αν δω μια ταινία που είχαμε δει μαζι. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, αυτό περιορίζεται. Νομίζω γενικά όσο περνάει ο καιρός αρχίζει να κυριαρχεί η λογική επί του συναισθήματος. Αυτο είναι το καλό που φέρνει ο χρόνος.

Όταν λες ότι σε κρατούσε πίσω από άποψη οικογενειακής εξέλιξης πως ακριβώς το εννοείς? Αν δεν γινομαι αδιακριτος

---

Εξηγησε μου πως εννοεις το ενοικοι;
Δεν το εχει σκεφτει!

Παντως μετα απο ενα χωρισμο περνας την φαση που θυματοποιησε κ την φαση που λες τι εκανα λαθος; Δεν ξερω ποια κυριαρχει τελικα.
Πρεπει να βρουμε τον τροπο της ισορροπιας κ του αυτοελεγχου! ;p

Εχω γινει πολυ ευαλωτη! Με το παραμικρο μπορει να κλαψω,με μια χαζη σκηνη ή με κατι που θα με δυσαρεστησει. Απλα οπως ειπες οσο περναει ο καιρος μειωνεται.

Υποτιθεται οτι ηθελε να κανουμε οικογενεια,αρα θεωρω οτι ενω μου ελεγε ναι θελω να παμε παρακατω,απλως σηκωθηκε κ εφυγε. Μονος του ελεγε ποσο θελει να κανουμε ενα παιδι κ σκεφτομαι τωρα,αν καναμε οικογενεια παλι τοσο απλα θα εφευγε;
Δεν ξερω; Ισως κ να απεφυγα τα χειροτερα!!!

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Εξηγησε μου πως εννοεις το ενοικοι;
Δεν το εχει σκεφτει!

Παντως μετα απο ενα χωρισμο περνας την φαση που θυματοποιησε κ την φαση που λες τι εκανα λαθος; Δεν ξερω ποια κυριαρχει τελικα.
Πρεπει να βρουμε τον τροπο της ισορροπιας κ του αυτοελεγχου! ;p

Εχω γινει πολυ ευαλωτη! Με το παραμικρο μπορει να κλαψω,με μια χαζη σκηνη ή με κατι που θα με δυσαρεστησει. Απλα οπως ειπες οσο περναει ο καιρος μειωνεται.

Υποτιθεται οτι ηθελε να κανουμε οικογενεια,αρα θεωρω οτι ενω μου ελεγε ναι θελω να παμε παρακατω,απλως σηκωθηκε κ εφυγε. Μονος του ελεγε ποσο θελει να κανουμε ενα παιδι κ σκεφτομαι τωρα,αν καναμε οικογενεια παλι τοσο απλα θα εφευγε;
Δεν ξερω; Ισως κ να απεφυγα τα χειροτερα!!!

---

Συγγνώμη, δεν ήθελα να γράψω ένοικοι, ήθελα να γράψω ένοχικοι, αλλά ο αυτόματος διορθωτής είχε άλλη άποψη. :P

Σε ένα χωρισμό περνάει κανείς και τις δύο φάσεις πιστεύω. Από τη μια του θύματος και στη συνέχεια αυτή που λες έκανα λάθος. Απλά διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο η σειρά με την οποία γίνεται.

Καταλαβαίνω, είναι δυσκολη κατάσταση. Αλλά δεν πιστεύω ότι οι αντιδράσεις μας οφείλονται μόνο στους χωρισμούς. Είναι και άλλοι παράγοντες μαζί, όπως πχ η Κλεισούρα, η πίεση που μας ασκεί η εποχή και άλλα. Ήμασταν άτυχοι όσο αφορά το ταιμινγκ, αυτό είναι σίγουρο.

Αυτά που σου έλεγε, επειδή μου τα έλεγε και η δικιά μου, πιστεύω ήταν λόγια του αέρα. Ξέρεις την παροιμία που λέει με τα λόγια, χτίζω Ανώγεια και κατώγεια? Κάπως έτσι. Δεν νομίζω ότι εννοούσαν τίποτα από αυτά που έλεγαν. Πιστεύω ότι και οικογένεια να κάνατε, ναι θα έφευγε έτσι απλά. αλλά δεν θα εφτανε σε αυτό τόσο σημειο κατά την γνώμη μου

Δεν ξέρω αν το έχεις δει κι εσύ, αλλά σε έρωτες πολλές φορές λέγονται πάνω στο πάθος πράγματα που δεν ισχύουν. Και δεν ισχύουν εκ των πραγμάτων τελικά.

Θεωρώ όντως αποφύγαμε τα χειρότερα. Σωστά πράττεις και δεν βλέπεις ταινίες, αφού σε επηρεάζουν. Κάποιο βιβλίο πχ δεν διαβάζεις? Δεν ξέρω κατά πόσο σου αρέσει το διάβασμα βέβαια... Θεωρείς θα επηρεάζεται και από βιβλία?

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Συγγνώμη, δεν ήθελα να γράψω ένοικοι, ήθελα να γράψω ένοχικοι, αλλά ο αυτόματος διορθωτής είχε άλλη άποψη. :P

Σε ένα χωρισμό περνάει κανείς και τις δύο φάσεις πιστεύω. Από τη μια του θύματος και στη συνέχεια αυτή που λες έκανα λάθος. Απλά διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο η σειρά με την οποία γίνεται.

Καταλαβαίνω, είναι δυσκολη κατάσταση. Αλλά δεν πιστεύω ότι οι αντιδράσεις μας οφείλονται μόνο στους χωρισμούς. Είναι και άλλοι παράγοντες μαζί, όπως πχ η Κλεισούρα, η πίεση που μας ασκεί η εποχή και άλλα. Ήμασταν άτυχοι όσο αφορά το ταιμινγκ, αυτό είναι σίγουρο.

Αυτά που σου έλεγε, επειδή μου τα έλεγε και η δικιά μου, πιστεύω ήταν λόγια του αέρα. Ξέρεις την παροιμία που λέει με τα λόγια, χτίζω Ανώγεια και κατώγεια? Κάπως έτσι. Δεν νομίζω ότι εννοούσαν τίποτα από αυτά που έλεγαν. Πιστεύω ότι και οικογένεια να κάνατε, ναι θα έφευγε έτσι απλά. αλλά δεν θα εφτανε σε αυτό τόσο σημειο κατά την γνώμη μου

Δεν ξέρω αν το έχεις δει κι εσύ, αλλά σε έρωτες πολλές φορές λέγονται πάνω στο πάθος πράγματα που δεν ισχύουν. Και δεν ισχύουν εκ των πραγμάτων τελικά.

Θεωρώ όντως αποφύγαμε τα χειρότερα. Σωστά πράττεις και δεν βλέπεις ταινίες, αφού σε επηρεάζουν. Κάποιο βιβλίο πχ δεν διαβάζεις? Δεν ξέρω κατά πόσο σου αρέσει το διάβασμα βέβαια... Θεωρείς θα επηρεάζεται και από βιβλία?

---

Οταν ο αυτοματος διορθωτης παιρνει πρωτοβουλιες :D
(Γελασα παντως,σε ευχαριστω ;)

Λογια του αερα κ ας εσυ πιστευεις σε αυτον τον ανθρωπο! Ποσο λυπηρο...
Απλα μετα απο τοσα χρονια θα ελεγε κανεις οτι υπηρχε ειλικρινια!!!

Διαβαζω βιβλια,δεν λεω οτι ειναι απο τα αγαπημενα μου αλλα το εχω κανει κ αυτο.

Στην δικη σου περιπτωση υπαρχει περιπτωση επανασυνδεσης;

Κατα τη γνωμη σου μετα απο ποιο διαστημα νιωθεις καλα;

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Οταν ο αυτοματος διορθωτης παιρνει πρωτοβουλιες :D
(Γελασα παντως,σε ευχαριστω ;)

Λογια του αερα κ ας εσυ πιστευεις σε αυτον τον ανθρωπο! Ποσο λυπηρο...
Απλα μετα απο τοσα χρονια θα ελεγε κανεις οτι υπηρχε ειλικρινια!!!

Διαβαζω βιβλια,δεν λεω οτι ειναι απο τα αγαπημενα μου αλλα το εχω κανει κ αυτο.

Στην δικη σου περιπτωση υπαρχει περιπτωση επανασυνδεσης;

Κατα τη γνωμη σου μετα απο ποιο διαστημα νιωθεις καλα;

---

Χαχαχα ας γελάσουμε και λίγο, καλό μας κάνει. Και στο μεταξύ λίγο καιρό δουλεύω αυτόματο διορθωτή και με έχει κάνει ρεζίλι κάνα δυο φορές.

Όντως ήταν λόγια του αέρα. Απλα, φτάσαμε να πιστεύουμε αυτό που είχε πει δεν θυμάμαι ποιος ακριβώς, ότι ",ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα καταντάει αλήθεια". Μόνο που δεν είναι αλήθεια. Για αυτό πιστεύουμε σε αυτό. Ουσιαστικά,κάπως σαν να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας είναι, κάτι που δεν βοηθάει. Αλλά, όπως και να έχει, κερδισαμε σε εμπειρία και μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη στο μέλλον.

Στην δική μου περίπτωση, όχι δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα. Και εκ των πραγμάτων και επειδή μετα από όσα έγιναν και ειπώθηκαν, δεν το θέλω. Και φυσικά νομίζω είναι και η καλύτερη λύση.

Στην ερώτηση σου μετά από ποιο διάστημα νιώθω καλά, πρέπει να μου πεις πως ακριβώς εννοείς το καλά. Αν το εννοείς να το έχω πάρει απόφαση, είμαι και τώρα. Αν εννοείς να μην το σκέφτομαι καθόλου μα καθόλου, μπορεί να περάσει και ένας μήνας ακόμα. Αν εννοείς να την ξαναδώ από κοντά και να είναι σαν να μην τρέχει τίποτα, πάλι θα χρειαστεί ίσως λίγο διάστημα. Αλλά αυτά διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και από σχέση σε σχέση.

Εσύ πόσο διάστημα θα ήθελες ας πούμε?

Χμ, αν δεν σε τρελαίνουν τα βιβλία, θα σκεφτώ κάτι άλλο. Μαγειρική ίσως? Η εξάσκηση της με κάποια βίντεο στο γιουτιουμπ. Δεν ξέρω πόσο καλή μαγείρισσα είσαι βέβαια, μπορεί και να μην το χρειάζεσαι. Η αν είσαι και η ίδια σεφ:P

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Χαχαχα ας γελάσουμε και λίγο, καλό μας κάνει. Και στο μεταξύ λίγο καιρό δουλεύω αυτόματο διορθωτή και με έχει κάνει ρεζίλι κάνα δυο φορές.

Όντως ήταν λόγια του αέρα. Απλα, φτάσαμε να πιστεύουμε αυτό που είχε πει δεν θυμάμαι ποιος ακριβώς, ότι ",ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα καταντάει αλήθεια". Μόνο που δεν είναι αλήθεια. Για αυτό πιστεύουμε σε αυτό. Ουσιαστικά,κάπως σαν να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας είναι, κάτι που δεν βοηθάει. Αλλά, όπως και να έχει, κερδισαμε σε εμπειρία και μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη στο μέλλον.

Στην δική μου περίπτωση, όχι δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα. Και εκ των πραγμάτων και επειδή μετα από όσα έγιναν και ειπώθηκαν, δεν το θέλω. Και φυσικά νομίζω είναι και η καλύτερη λύση.

Στην ερώτηση σου μετά από ποιο διάστημα νιώθω καλά, πρέπει να μου πεις πως ακριβώς εννοείς το καλά. Αν το εννοείς να το έχω πάρει απόφαση, είμαι και τώρα. Αν εννοείς να μην το σκέφτομαι καθόλου μα καθόλου, μπορεί να περάσει και ένας μήνας ακόμα. Αν εννοείς να την ξαναδώ από κοντά και να είναι σαν να μην τρέχει τίποτα, πάλι θα χρειαστεί ίσως λίγο διάστημα. Αλλά αυτά διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και από σχέση σε σχέση.

Εσύ πόσο διάστημα θα ήθελες ας πούμε?

Χμ, αν δεν σε τρελαίνουν τα βιβλία, θα σκεφτώ κάτι άλλο. Μαγειρική ίσως? Η εξάσκηση της με κάποια βίντεο στο γιουτιουμπ. Δεν ξέρω πόσο καλή μαγείρισσα είσαι βέβαια, μπορεί και να μην το χρειάζεσαι. Η αν είσαι και η ίδια σεφ:P

---

Εγω θα ηθελα χθες να ημουν καλα ;p χεχε
Δεν ξερω ποσο καιρο θα μου παρει ολο αυτο,διαβασα σε ενα αρθρο πως οσα χρονια ησουν σε σχεση τοσους μηνες θελεις να το ξεπερασεις,αν ισχυει κατι τετοιο καηκα ;(
Παντως εχω δρομο νομιζω κ ξερεις τι δεν μπορω να καταλαβω γτ εφοσον βλεπουμε τα λαθη δεν ξυπναμε μια μερα κ να βαλουμε μια τελεια. Τοσο απλα!!! Θα μου πεις ειναι ζωη οχι παιχνιδι!
Σε τρομαζει το γεγονος εαν την δεις να προχωρησει; Πιστευεις θα σε ενοχλησει;
Νομιζω πως αν σε κατι τετοιο δεν νιωσεις κατι τοτε ειναι που οντως το ξεπερνας!!!

Στην μαγειρικη ειμαι καλη :) ασε που αν ειναι να γινω η διπλη θα προτιμουσα απλως να βλεπω ταινιες κ ας καιγομαι χαχα

Οι μελλοντικες σκεψεις ειναι που με τρομαζουν!
Προσωπικα μου βγαινει μια αβεβαιοτητα για τον κοσμο εξω,εννοω πως τελικα μηπως κοιτανε ολοι να βολευονται; (Αν κ δεν πρεπει να κρινουμε τις προθεσεις των αλλων εξαιτιας μιας ατυχιας) αλλα δε σου κρυβω πως αυτο νιωθω! Κ εκει συνηδειτοποιω πως δεν ειμαι καλα ακομη.

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Εγω θα ηθελα χθες να ημουν καλα ;p χεχε
Δεν ξερω ποσο καιρο θα μου παρει ολο αυτο,διαβασα σε ενα αρθρο πως οσα χρονια ησουν σε σχεση τοσους μηνες θελεις να το ξεπερασεις,αν ισχυει κατι τετοιο καηκα ;(
Παντως εχω δρομο νομιζω κ ξερεις τι δεν μπορω να καταλαβω γτ εφοσον βλεπουμε τα λαθη δεν ξυπναμε μια μερα κ να βαλουμε μια τελεια. Τοσο απλα!!! Θα μου πεις ειναι ζωη οχι παιχνιδι!
Σε τρομαζει το γεγονος εαν την δεις να προχωρησει; Πιστευεις θα σε ενοχλησει;
Νομιζω πως αν σε κατι τετοιο δεν νιωσεις κατι τοτε ειναι που οντως το ξεπερνας!!!

Στην μαγειρικη ειμαι καλη :) ασε που αν ειναι να γινω η διπλη θα προτιμουσα απλως να βλεπω ταινιες κ ας καιγομαι χαχα

Οι μελλοντικες σκεψεις ειναι που με τρομαζουν!
Προσωπικα μου βγαινει μια αβεβαιοτητα για τον κοσμο εξω,εννοω πως τελικα μηπως κοιτανε ολοι να βολευονται; (Αν κ δεν πρεπει να κρινουμε τις προθεσεις των αλλων εξαιτιας μιας ατυχιας) αλλα δε σου κρυβω πως αυτο νιωθω! Κ εκει συνηδειτοποιω πως δεν ειμαι καλα ακομη.

---

Χαχα καλά, όλοι νομίζω θα θέλαμε να ήμασταν χθες καλά. Αλλά οκ κανένας δεν το καταφέρνει. Εκτός αν δεν νιώθει τίποτα η αν νιώθει κάτι χλιαρό.

Δεν ξέρω, αλλά δεν το πολύπιστευω αυτό που λέει το άρθρο. Γιατί λαμβάνει υπόψη ως μόνη παράμετρο τον χρόνο, κάτι που ισχύει τις μισές φορές. Τις άλλες μισές μετράει η πυκνότητα των γεγονότων και η ένταση των συναισθημάτων.

Αυτό που δεν μπορείς να καταλάβεις πως δεν ξεκολλάνε με την μία είναι απλό θεωρώ. Θυμάσαι στην γ λυκείου, στην έκθεση που μας έλεγαν για επιχειρήματα. Το ένα είναι η επίκληση στη λογική και το άλλο η επίκληση στο συναίσθημα. Πιστεύω ότι η λογική και τα συναισθήματα διαφέρουν. Είναι περίπου σαν να μιλάμε άλλες γλώσσες. Συνειδητοποιούμε όντως κάποια πράγματα, αλλά τα συναισθήματα και αυτά που νιώθουμε είναι άλλη ιστορία. Το μυαλό έχει ξεκολλήσει, αλλά μένουν τα συναισθήματα.

Νομίζω αυτό ότι αυτό το όλοι στον κόσμο κοιτάνε να βολεύουν εντάσσεται γενικότερα στις απαισιόδοξες σκέψεις που κάνει κάποιος μετά από έναν χωρισμό. Ισχύει εν μέρει στον κόσμο αυτό, αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλοι όσοι βρεθούν στο δρόμο μας θα κοιτάζουν την πάρτη τους, επειδή έτσι έκαναν οι πρώην σύντροφοι μας. Και εκεί θα είναι που πρέπει να το καταλάβουμε εμείς και να απομακρύνουμε τέτοια άτομα από τις ζωές μας.

Όταν λες οι μελλοντικές σκέψεις εννοείς ανησυχία για το μέλλον ας πούμε? Η Κάτια άλλο?

Χμ αν μαγειρεύεις φαγητά διαιτης? Τι λες? :P
Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σου?

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Όταν λες οι μελλοντικές σκέψεις εννοείς ανησυχία για το μέλλον ας πούμε? Η Κάτια άλλο?

Χμ αν μαγειρεύεις φαγητά διαιτης? Τι λες? :P
Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σου?

---

Διορθώνω τις δύο τελευταίες παραγράφους:
Όταν λες οι μελλοντικές σκέψεις εννοείς ανησυχία για το μέλλον ας πούμε? Η ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ? (Εγώ δεν ξέρω καμία Κάτια, αλλά μάλλον ο διορθωτής ξέρει)

Χμ αν μαγειρεύεις φαγητά διαιτης? Τι λες? :P
Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σου?

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Χαχα καλά, όλοι νομίζω θα θέλαμε να ήμασταν χθες καλά. Αλλά οκ κανένας δεν το καταφέρνει. Εκτός αν δεν νιώθει τίποτα η αν νιώθει κάτι χλιαρό.

Δεν ξέρω, αλλά δεν το πολύπιστευω αυτό που λέει το άρθρο. Γιατί λαμβάνει υπόψη ως μόνη παράμετρο τον χρόνο, κάτι που ισχύει τις μισές φορές. Τις άλλες μισές μετράει η πυκνότητα των γεγονότων και η ένταση των συναισθημάτων.

Αυτό που δεν μπορείς να καταλάβεις πως δεν ξεκολλάνε με την μία είναι απλό θεωρώ. Θυμάσαι στην γ λυκείου, στην έκθεση που μας έλεγαν για επιχειρήματα. Το ένα είναι η επίκληση στη λογική και το άλλο η επίκληση στο συναίσθημα. Πιστεύω ότι η λογική και τα συναισθήματα διαφέρουν. Είναι περίπου σαν να μιλάμε άλλες γλώσσες. Συνειδητοποιούμε όντως κάποια πράγματα, αλλά τα συναισθήματα και αυτά που νιώθουμε είναι άλλη ιστορία. Το μυαλό έχει ξεκολλήσει, αλλά μένουν τα συναισθήματα.

Νομίζω αυτό ότι αυτό το όλοι στον κόσμο κοιτάνε να βολεύουν εντάσσεται γενικότερα στις απαισιόδοξες σκέψεις που κάνει κάποιος μετά από έναν χωρισμό. Ισχύει εν μέρει στον κόσμο αυτό, αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλοι όσοι βρεθούν στο δρόμο μας θα κοιτάζουν την πάρτη τους, επειδή έτσι έκαναν οι πρώην σύντροφοι μας. Και εκεί θα είναι που πρέπει να το καταλάβουμε εμείς και να απομακρύνουμε τέτοια άτομα από τις ζωές μας.

Όταν λες οι μελλοντικές σκέψεις εννοείς ανησυχία για το μέλλον ας πούμε? Η Κάτια άλλο?

Χμ αν μαγειρεύεις φαγητά διαιτης? Τι λες? :P
Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σου?

---

Χαχα αυτον τον διορθωτη νομιζω πως τωρα τον χρειαζομαι για φιλο μου ( με κανει πραγματικα να γελαω) :D

Ναι ανησυχια για το μελλον,με τρομαζει η ιδεα!
Βλεπω παντου γυρω μου κ στα μελλοντικα ονειρα μου αυτον τον ανθρωπο (προφανως επειδη εναπωθεσα τα ονειρα μου σε αυτον)
Δεν μπορω να φανταστω καποιον αλλο που θα με αγαπησει ή θα ειναι διπλα μου (θα μου πεις τωρα,γιατι θεωρεις πως αυτος σε αγαπησε με τον τροπο που φερθηκε; )
Δεν ξερω για ποιο λογο εκει που παω καλα κ ανεβαινω ψυχολογικα ξυπναω μια μερα κ ειμαι πισω (στην αρχη του δρομου) το βασιζω στα συναισθηματα!

Κ τελικα...το ξεπερνας; Ξεπερνας αυτο τον ανθρωπο; Ή απλα μαθαινεις να ζεις χωρις αυτον; (Αυτο με φοβιζει)

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Χαχα αυτον τον διορθωτη νομιζω πως τωρα τον χρειαζομαι για φιλο μου ( με κανει πραγματικα να γελαω) :D

Ναι ανησυχια για το μελλον,με τρομαζει η ιδεα!
Βλεπω παντου γυρω μου κ στα μελλοντικα ονειρα μου αυτον τον ανθρωπο (προφανως επειδη εναπωθεσα τα ονειρα μου σε αυτον)
Δεν μπορω να φανταστω καποιον αλλο που θα με αγαπησει ή θα ειναι διπλα μου (θα μου πεις τωρα,γιατι θεωρεις πως αυτος σε αγαπησε με τον τροπο που φερθηκε; )
Δεν ξερω για ποιο λογο εκει που παω καλα κ ανεβαινω ψυχολογικα ξυπναω μια μερα κ ειμαι πισω (στην αρχη του δρομου) το βασιζω στα συναισθηματα!

Κ τελικα...το ξεπερνας; Ξεπερνας αυτο τον ανθρωπο; Ή απλα μαθαινεις να ζεις χωρις αυτον; (Αυτο με φοβιζει)

---

Τι να σου πω, είναι περίεργος αυτός ο διορθωτής. Πρώτη φορά βλέπω τέτοιο σύστημα, κάνει κουλές διορθώσεις, δεν έχει πολλες λέξεις κι έτσι.

Αρχικά, στο προηγούμενο ποστ σου με είχες ρωτήσει αν την έβλεπα με άλλον πως θα ένιωθα. Κοίτα, δεν ξέρω και ως ένα βαθμό θεωρώ φυσιολογικό όσος καιρός και να έχει περάσει αν βλέπεις κάποιον η κάποια πρώην με άλλον να σε πειράζει.

Για το μέλλον μήπως η ανησυχια σου πηγάζει και από άλλους λόγους και όχι μόνο από το χωρισμό? Συμβαίνει καμιά φορά και άλλα θέματα να τα φορτώνουμε εκεί.

Πάντως δεν πρέπει να ανησυχούμε για το μελλον. Η εν λόγω ανησυχία προέρχεται περισσότερο από τη συνηθεια. Έχεις συνηθίσει αυτόν τον άνθρωπο για αυτό και όλες αυτές οι σκέψεις. Ουσιαστικά σε τρομάζει που δεν είναι μαζί σου και όχι το μέλλον. Είμαι βέβαιος ότι κάποια στιγμή θα τρομάξουμε επειδή θα δούμε ότι το ξεπεράσαμε. Ο χρόνος είναι νομίζω προτέρημα για έναν άνθρωπο.

Αυτό που λες ότι αν θα σε αγαπήσει κάποιος άλλος, είναι στο χέρι σου. Και για έμενα φυσικά το ίδιο και για όλους τους χωρισμένους. Η συνειδητοποίηση του άσχημου χαρακτήρα σε ένα χωρισμό νομίζω είναι το καλύτερο βήμα.

Δεν είναι κακό το γεγονός ότι έχουμε διακυμάνσεις. Όλοι οι χωρισμένοι έχουν. Ξέρεις θυμάμαι συζητούσα κάποτε με ένα φίλο της κοπέλας, που είχε ατύχημα με μηχανή στα είκοσι του και από τότε είναι σε αναπηρικό καροτσάκι. Μετά το ατύχημα του για μήνες ήταν σε κέντρο αποκατάστασης. Και μου είχε πει ότι αυτό που τον τρομαζε περισσότερο ήταν όταν βγήκε από αυτό, γιατί τότε υπεύθυνος για ότι συνέβαινε ήταν εκείνος, και όχι ο εκπαιδευτής του η η φυσικοθεραπευτρια του, όπως όταν ήταν στο κέντρο. Μήπως κάτι ανάλογο παθαίνουμε εμείς? Μήπως εναπόθεσαμε πάρα πολλά στους συντρόφους μας και τώρα μας φοβίζει να ξαναπάρουμε τη ζωή στα χέρια μας (εντός εισαγωγικων η φράση).

Όσον αφορά το τελευταίο για το αν μαθαίνουμε να ξεπερνάμε κάποια πράγματα, πάλι παίζουμε λίγο με τις λέξεις. Ξεπερνιουνται ολα? Πχ το θάνατο ενός παιδιού τον ξεπερνάει ο γονιός? Η μαθαίνει να ζει με αυτό? Πάντως πιστεύω ότι ο άνθρωπος αντέχει στη ζωή του. Όλοι μας δυστυχώς τρώμε πολλές σφαλιάρες στη ζωή. Αλλά πίστευα παντα ότι είναι στο χέρι μας να τις χρησιμοποιήσουμε ώστε να γίνουμε καλύτεροι. Αυτός είναι ο δύσκολος αλλά σωστός δρόμος. Ο ευκολος είναι να μένουμε εκεί κολλημένοι για να έχουμε δικαιολογίες που δεν προχωράμε.

Υγ. Δεν πήρε ξανά πρωτοβουλίες ο διορθωτής απ' ότι βλεπω

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Τι να σου πω, είναι περίεργος αυτός ο διορθωτής. Πρώτη φορά βλέπω τέτοιο σύστημα, κάνει κουλές διορθώσεις, δεν έχει πολλες λέξεις κι έτσι.

Αρχικά, στο προηγούμενο ποστ σου με είχες ρωτήσει αν την έβλεπα με άλλον πως θα ένιωθα. Κοίτα, δεν ξέρω και ως ένα βαθμό θεωρώ φυσιολογικό όσος καιρός και να έχει περάσει αν βλέπεις κάποιον η κάποια πρώην με άλλον να σε πειράζει.

Για το μέλλον μήπως η ανησυχια σου πηγάζει και από άλλους λόγους και όχι μόνο από το χωρισμό? Συμβαίνει καμιά φορά και άλλα θέματα να τα φορτώνουμε εκεί.

Πάντως δεν πρέπει να ανησυχούμε για το μελλον. Η εν λόγω ανησυχία προέρχεται περισσότερο από τη συνηθεια. Έχεις συνηθίσει αυτόν τον άνθρωπο για αυτό και όλες αυτές οι σκέψεις. Ουσιαστικά σε τρομάζει που δεν είναι μαζί σου και όχι το μέλλον. Είμαι βέβαιος ότι κάποια στιγμή θα τρομάξουμε επειδή θα δούμε ότι το ξεπεράσαμε. Ο χρόνος είναι νομίζω προτέρημα για έναν άνθρωπο.

Αυτό που λες ότι αν θα σε αγαπήσει κάποιος άλλος, είναι στο χέρι σου. Και για έμενα φυσικά το ίδιο και για όλους τους χωρισμένους. Η συνειδητοποίηση του άσχημου χαρακτήρα σε ένα χωρισμό νομίζω είναι το καλύτερο βήμα.

Δεν είναι κακό το γεγονός ότι έχουμε διακυμάνσεις. Όλοι οι χωρισμένοι έχουν. Ξέρεις θυμάμαι συζητούσα κάποτε με ένα φίλο της κοπέλας, που είχε ατύχημα με μηχανή στα είκοσι του και από τότε είναι σε αναπηρικό καροτσάκι. Μετά το ατύχημα του για μήνες ήταν σε κέντρο αποκατάστασης. Και μου είχε πει ότι αυτό που τον τρομαζε περισσότερο ήταν όταν βγήκε από αυτό, γιατί τότε υπεύθυνος για ότι συνέβαινε ήταν εκείνος, και όχι ο εκπαιδευτής του η η φυσικοθεραπευτρια του, όπως όταν ήταν στο κέντρο. Μήπως κάτι ανάλογο παθαίνουμε εμείς? Μήπως εναπόθεσαμε πάρα πολλά στους συντρόφους μας και τώρα μας φοβίζει να ξαναπάρουμε τη ζωή στα χέρια μας (εντός εισαγωγικων η φράση).

Όσον αφορά το τελευταίο για το αν μαθαίνουμε να ξεπερνάμε κάποια πράγματα, πάλι παίζουμε λίγο με τις λέξεις. Ξεπερνιουνται ολα? Πχ το θάνατο ενός παιδιού τον ξεπερνάει ο γονιός? Η μαθαίνει να ζει με αυτό? Πάντως πιστεύω ότι ο άνθρωπος αντέχει στη ζωή του. Όλοι μας δυστυχώς τρώμε πολλές σφαλιάρες στη ζωή. Αλλά πίστευα παντα ότι είναι στο χέρι μας να τις χρησιμοποιήσουμε ώστε να γίνουμε καλύτεροι. Αυτός είναι ο δύσκολος αλλά σωστός δρόμος. Ο ευκολος είναι να μένουμε εκεί κολλημένοι για να έχουμε δικαιολογίες που δεν προχωράμε.

Υγ. Δεν πήρε ξανά πρωτοβουλίες ο διορθωτής απ' ότι βλεπω

---

Τι εχεις κατανου; Ισως να ειναι κατι που δεν το εχω εντωπισει ακομη,για την ανησυχια του μελλοντος.

Καπου διαβασα πως σε εναν χωρισμο υπαρχουν πεντε σταδια,αρνηση,θυμος, καταθλιψη,παζαρεματα,αποδο χη!
Εχω περασει τα δυο πρωτα σταδια κ μαλλον οδευω προς το τριτο κ ισως γιαυτο να βουλιαζω.
Μεχρι το πεντε εχουμε μελλον ;p

Εγω σιγουρα εναποθεσα πολλα,παρα πολλα σε αυτον τον ανθρωπο κ ξαφνικα αδειασε ο κυκλος μου!

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Τι εχεις κατανου; Ισως να ειναι κατι που δεν το εχω εντωπισει ακομη,για την ανησυχια του μελλοντος.

Καπου διαβασα πως σε εναν χωρισμο υπαρχουν πεντε σταδια,αρνηση,θυμος, καταθλιψη,παζαρεματα,αποδο χη!
Εχω περασει τα δυο πρωτα σταδια κ μαλλον οδευω προς το τριτο κ ισως γιαυτο να βουλιαζω.
Μεχρι το πεντε εχουμε μελλον ;p

Εγω σιγουρα εναποθεσα πολλα,παρα πολλα σε αυτον τον ανθρωπο κ ξαφνικα αδειασε ο κυκλος μου!

---

Εννοώ μήπως είσαι ανασφαλής κα για άλλους λόγους εκτός του ερωτικού. Πχ αν έχεις κάποια ανασφάλεια επειδή άφησες τη δουλειά σου και τώρα δεν έχεις δουλειά. Αν αισθάνεσαι ανασφάλεια που ξεκόψες με τους κοινούς σας φίλους και πχ δεν έχεις ευκαιρία για ένα παρέα λόγω καραντίνας. Αν δηλαδή αισθάνεσαι περίεργα για άλλους τομείς και το φορτώνεις εκεί. Και και φορά το κάνουμε αυτό σαν άνθρωποι.

Αν το δεις και όντως το κάνεις, τότε νομίζω θα σου είναι πιο δύσκολο. Στο λέω γιατί εγώ το έκανα για ένα διάστημα στην αρχή και όταν το συνειδητοποίησα και το σταμάτησα, ήμουν καλύτερα. Ισχύει κάτι από τα παραπάνω που έγραψα? Η και κάτι άλλο που δεν πάει ο νους μου?

Χμ τα στάδια του χωρισμού είναι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά? Και έτσι τα ακολουθούν όλοι?
Επίσης, κάτι άλλο που δεν ξέρω αν το κάνεις σίγουρα αλλα νομίζω πρέπει να το αποφεύγουμε, είναι να ψάχνουμε διαρκώς άρθρα για χωρισμό πχ, να ακούμε τραγούδια χωρισμού και τέτοια. Νομίζω το κάνει χειρότερα γιατί το έχουν ε μονίμως μέσα στο μυαλό μας. Το λέω γιατί ανέφερες αυτό το άρθρο για τους χωρισμούς.

Νομίζω στο τελευταίο μοιάζουμε. Δίνουμε δηλαδή πολύ στους ανθρώπους με τους οποίους είμαστε. Και μάλλον πολύ περισσότερο από ότι δίνουν η αισθάνονται κι εκείνοι. Αυτή η εντύπωση μου δόθηκε από αυτά που λέμε. Εναποθέτουμε δηλαδή τα πάντα σε αυτους και στο τέλος χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Είναι σαν να ποντάρουμε όλα μας τα λεφτά και να τα χανουμε πχ στα χαρτιά. Δεν ξέρω αν είναι επιτυχημένο το παράδειγμα καθώς ποτέ δεν έχω παίξει βέβαια.

Υγ. Δεύτερο μήνυμα χωρίς παρέμβαση από τον διορθωτη

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Εννοώ μήπως είσαι ανασφαλής κα για άλλους λόγους εκτός του ερωτικού. Πχ αν έχεις κάποια ανασφάλεια επειδή άφησες τη δουλειά σου και τώρα δεν έχεις δουλειά. Αν αισθάνεσαι ανασφάλεια που ξεκόψες με τους κοινούς σας φίλους και πχ δεν έχεις ευκαιρία για ένα παρέα λόγω καραντίνας. Αν δηλαδή αισθάνεσαι περίεργα για άλλους τομείς και το φορτώνεις εκεί. Και και φορά το κάνουμε αυτό σαν άνθρωποι.

Αν το δεις και όντως το κάνεις, τότε νομίζω θα σου είναι πιο δύσκολο. Στο λέω γιατί εγώ το έκανα για ένα διάστημα στην αρχή και όταν το συνειδητοποίησα και το σταμάτησα, ήμουν καλύτερα. Ισχύει κάτι από τα παραπάνω που έγραψα? Η και κάτι άλλο που δεν πάει ο νους μου?

Χμ τα στάδια του χωρισμού είναι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά? Και έτσι τα ακολουθούν όλοι?
Επίσης, κάτι άλλο που δεν ξέρω αν το κάνεις σίγουρα αλλα νομίζω πρέπει να το αποφεύγουμε, είναι να ψάχνουμε διαρκώς άρθρα για χωρισμό πχ, να ακούμε τραγούδια χωρισμού και τέτοια. Νομίζω το κάνει χειρότερα γιατί το έχουν ε μονίμως μέσα στο μυαλό μας. Το λέω γιατί ανέφερες αυτό το άρθρο για τους χωρισμούς.

Νομίζω στο τελευταίο μοιάζουμε. Δίνουμε δηλαδή πολύ στους ανθρώπους με τους οποίους είμαστε. Και μάλλον πολύ περισσότερο από ότι δίνουν η αισθάνονται κι εκείνοι. Αυτή η εντύπωση μου δόθηκε από αυτά που λέμε. Εναποθέτουμε δηλαδή τα πάντα σε αυτους και στο τέλος χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Είναι σαν να ποντάρουμε όλα μας τα λεφτά και να τα χανουμε πχ στα χαρτιά. Δεν ξέρω αν είναι επιτυχημένο το παράδειγμα καθώς ποτέ δεν έχω παίξει βέβαια.

Υγ. Δεύτερο μήνυμα χωρίς παρέμβαση από τον διορθωτη

---

Σιγουρα εχω ανασφαλεια για την δουλεια που νομιζω ειναι φυσιολογικο,οσο να ναι επιβαρυνει κ αυτο την διαθεση μου. Αλλα κ πως να το σταματησω;

Η αληθεια ειναι πως εχω διαβασει αρκετα αρθρα μηπως κ βοηθηθω,εξου κ οι πληροφοριες.
Ισως αρχισω να γραφω ημερολογιο δεν ξερω αν ειναι καλη ιδεα! Απλα για να εξωτερικευομαι αυτα που σκεφτομαικ νιωθω,μηπως κ αποφυγω το να γυρνανε στο μυαλο μου.

Πολυ ευστοχο το παραδειγμα σου!
Παρολα αυτα δεν μετανιωνω για οτι εδωσα κ ενιωσα! απλα θα ηθελα μια τιμια κ ντομπρα συμπεριφορα (για τον χωρισμο εννοω)

*αρχιζει να μου λειπει ο διορθωτης. ;D
Μας διασκεδαζει

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Σιγουρα εχω ανασφαλεια για την δουλεια που νομιζω ειναι φυσιολογικο,οσο να ναι επιβαρυνει κ αυτο την διαθεση μου. Αλλα κ πως να το σταματησω;

Η αληθεια ειναι πως εχω διαβασει αρκετα αρθρα μηπως κ βοηθηθω,εξου κ οι πληροφοριες.
Ισως αρχισω να γραφω ημερολογιο δεν ξερω αν ειναι καλη ιδεα! Απλα για να εξωτερικευομαι αυτα που σκεφτομαικ νιωθω,μηπως κ αποφυγω το να γυρνανε στο μυαλο μου.

Πολυ ευστοχο το παραδειγμα σου!
Παρολα αυτα δεν μετανιωνω για οτι εδωσα κ ενιωσα! απλα θα ηθελα μια τιμια κ ντομπρα συμπεριφορα (για τον χωρισμο εννοω)

*αρχιζει να μου λειπει ο διορθωτης. ;D
Μας διασκεδαζει

---

Καλησπέρα! Μήπως πχ φορτώνεις και ην ανασφάλεια της δουλειάς στον χωρισμό? Πχ επειδή σου είχε πει ο πρώην να την αφήσεις. Γίνεται κάποιες φορές να το κάνουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Δυστυχώς η ανασφάλεια για τη δουλειά δεν σταματάει παρά μόνο αν βρεις κάποια καινούρια. Οκ είναι δύσκολη εποχή, απλά δεν λέει κάτι. Μπορεί να έρθει κάτι. απλά διαχωρίσεις την αιτία της ανασφάλειας? Πιστεύω θα είναι πιο εύκολο έτσι.

Αν σε βοηθάει, διάβαζε τέτοια άρθρα. Απλά εγώ δεν το έκανα γιατί θεώρησα ότι δίνουν πολλές πληροφορίες και επειδή μας ξαναφέρνουν στο μυαλό τα περασμένα. Διάβασα δηλαδή πέντε έξι. Και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι κάτι που παιχτεί χρόνο και πρέπει να τον δώσουμε στον εαυτό μας.

Το ημερολόγιο είναι καλή ιδέα νομίζω. Θα δεις και την πορεία σου. Ειδικά εφόσον με τους κοινούς σας φίλους έχεις ξεκόψει με αυτά που έκαναν. Έφηβη είχες?

Δεν ωφελεί να μετανιώνουμε θεωρώ. Ούτε εγώ το κάνω. Απλά λυπουμαστε γιατί δεν είχαμε τη σωστή συμπεριφορά που θα έπρεπε. Δεν μπορούμε όμως να έχουν επαντα αυτό που θέλουμε κα αναμένουμε στη ζωή.

Επίσης σκεφτόμουν ότι, αν σου αρεσουν αυτά, είναι μια καλή απασχόληση τα καλλιτεχνικά μέσω ίντερνετ, πχ μαθήματα ζωγραφικής η χειροτεχνίες η κάτι τέτοιο. Σου αρέσουν αυτά?αν ναι, τσεκαρε τίποτα στο νετ.

Υγ. Ε προσέχω λίγο κι εγώ τώρα, αν και είμαι σίγουρος ότι θα ξαναγελασουμε. Χτυπάει εκεί που δεν τον περιμένεις ο διορθωτης

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Καλησπέρα! Μήπως πχ φορτώνεις και ην ανασφάλεια της δουλειάς στον χωρισμό? Πχ επειδή σου είχε πει ο πρώην να την αφήσεις. Γίνεται κάποιες φορές να το κάνουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Δυστυχώς η ανασφάλεια για τη δουλειά δεν σταματάει παρά μόνο αν βρεις κάποια καινούρια. Οκ είναι δύσκολη εποχή, απλά δεν λέει κάτι. Μπορεί να έρθει κάτι. απλά διαχωρίσεις την αιτία της ανασφάλειας? Πιστεύω θα είναι πιο εύκολο έτσι.

Αν σε βοηθάει, διάβαζε τέτοια άρθρα. Απλά εγώ δεν το έκανα γιατί θεώρησα ότι δίνουν πολλές πληροφορίες και επειδή μας ξαναφέρνουν στο μυαλό τα περασμένα. Διάβασα δηλαδή πέντε έξι. Και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι κάτι που παιχτεί χρόνο και πρέπει να τον δώσουμε στον εαυτό μας.

Το ημερολόγιο είναι καλή ιδέα νομίζω. Θα δεις και την πορεία σου. Ειδικά εφόσον με τους κοινούς σας φίλους έχεις ξεκόψει με αυτά που έκαναν. Έφηβη είχες?

Δεν ωφελεί να μετανιώνουμε θεωρώ. Ούτε εγώ το κάνω. Απλά λυπουμαστε γιατί δεν είχαμε τη σωστή συμπεριφορά που θα έπρεπε. Δεν μπορούμε όμως να έχουν επαντα αυτό που θέλουμε κα αναμένουμε στη ζωή.

Επίσης σκεφτόμουν ότι, αν σου αρεσουν αυτά, είναι μια καλή απασχόληση τα καλλιτεχνικά μέσω ίντερνετ, πχ μαθήματα ζωγραφικής η χειροτεχνίες η κάτι τέτοιο. Σου αρέσουν αυτά?αν ναι, τσεκαρε τίποτα στο νετ.

Υγ. Ε προσέχω λίγο κι εγώ τώρα, αν και είμαι σίγουρος ότι θα ξαναγελασουμε. Χτυπάει εκεί που δεν τον περιμένεις ο διορθωτης

---

Δεν το ειχα σκεφτει ετσι,να σου πω την αληθεια. Θα δοκιμασω να το διαχωρισω μηπως κ με βοηθησει γιατι τωρα ειναι ολα ενα κουβαρι.

Διαβαζα τετοια αρθρα μανιωδως τις πρωτες εβδομαδες,πλεον εχω σταματησει γιατι απλως ξυνεις πληγες! Αλλωστε με βοηθησε η συνομιλια μας εδω κ ευχαριστω :)
Ξερεις καμια φορα η αισθηση οτι καποιος περναει κατι παρομοιο με σενα σε ανακουφιζει,οχι επειδη θες να ποναει κ αλλος ανθρωπος,απλα πιστευεις πως μπορει να σε καταλαβει κ δεν νιωθεις τοσο μονος!!!

Εφηβη οχι δεν ειχα! Ποτε δεν ειναι αργα χεχε ;p

Η ζωγραφικη μου αρεσει,δεν το ειχα σκεφτει!
Ειναι μια καλη ιδεα! Μαλλον πρεπει να επισκεφτω ενα βιβλιοπωλειο.

Λυπαμαι κ απογοητευομαι ταυτοχρονα :/

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Δεν το ειχα σκεφτει ετσι,να σου πω την αληθεια. Θα δοκιμασω να το διαχωρισω μηπως κ με βοηθησει γιατι τωρα ειναι ολα ενα κουβαρι.

Διαβαζα τετοια αρθρα μανιωδως τις πρωτες εβδομαδες,πλεον εχω σταματησει γιατι απλως ξυνεις πληγες! Αλλωστε με βοηθησε η συνομιλια μας εδω κ ευχαριστω :)
Ξερεις καμια φορα η αισθηση οτι καποιος περναει κατι παρομοιο με σενα σε ανακουφιζει,οχι επειδη θες να ποναει κ αλλος ανθρωπος,απλα πιστευεις πως μπορει να σε καταλαβει κ δεν νιωθεις τοσο μονος!!!

Εφηβη οχι δεν ειχα! Ποτε δεν ειναι αργα χεχε ;p

Η ζωγραφικη μου αρεσει,δεν το ειχα σκεφτει!
Ειναι μια καλη ιδεα! Μαλλον πρεπει να επισκεφτω ενα βιβλιοπωλειο.

Λυπαμαι κ απογοητευομαι ταυτοχρονα :/

---

Συνήθως στον χωρισμό όλα στο μυαλό γίνονται ένα κουβάρι. Αν τα διαχωρίσεις ίσως και να τα δεις τα πράγματα πιο ψυχρά και ήρεμα.

Νομίζω ότι αν διαβάζεις τέτοια άρθρα σε τεράστιο βαθμό, τότε πετυχαίνεις ακριβώς αυτό που λες: να ξύνεις πληγές. Που δεν βοηθάει, γιατί κι εγώ όταν το έκανα, αυτό είδα.

Μην ευχαριστείς, αλοιμονο. Κι εγώ βοηθήθηκα, γιατί ισχύει αυτό που λες οτι

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Δεν το ειχα σκεφτει ετσι,να σου πω την αληθεια. Θα δοκιμασω να το διαχωρισω μηπως κ με βοηθησει γιατι τωρα ειναι ολα ενα κουβαρι.

Διαβαζα τετοια αρθρα μανιωδως τις πρωτες εβδομαδες,πλεον εχω σταματησει γιατι απλως ξυνεις πληγες! Αλλωστε με βοηθησε η συνομιλια μας εδω κ ευχαριστω :)
Ξερεις καμια φορα η αισθηση οτι καποιος περναει κατι παρομοιο με σενα σε ανακουφιζει,οχι επειδη θες να ποναει κ αλλος ανθρωπος,απλα πιστευεις πως μπορει να σε καταλαβει κ δεν νιωθεις τοσο μονος!!!

Εφηβη οχι δεν ειχα! Ποτε δεν ειναι αργα χεχε ;p

Η ζωγραφικη μου αρεσει,δεν το ειχα σκεφτει!
Ειναι μια καλη ιδεα! Μαλλον πρεπει να επισκεφτω ενα βιβλιοπωλειο.

Λυπαμαι κ απογοητευομαι ταυτοχρονα :/

---

Συνέχεια του προηγούμενου ποστ, γιατί πάτησα κατα λάθος αποστολή.

Ισχύει αυτό που λες, ότι όταν νιώθουμε ότι και κάποιος άλλος βιώνει τον ίδιο πόνο με εμάς, είμαστε, κατά κάποιον τρόπο, λιγότερο μόνοι.

Και αυτό με το ημερολόγιο μπορείς να το δεις. Είναι καλή ιδέα.
Μπορείς να ξεκινήσεις να ζωγραφίζεις. Περνάει δημιουργικά η ώρα νομίζω. Επίσης, σου αρεσει η γιόγκα η η γυμναστική? Μια φίλη μου μου είπε ότι ξεκίνησε στην καραντινα γιόγκα και πιλάτες από ένα κανάλι στο γιουτιουμπ και της αρέσει. Εγώ δεν έχω κάνει γιόγκα, οπότε δεν ξέρω, αλλά αν σου αρέσει, μπορείς να δοκιμάσεις και αυτό.

Για ποιο πράγμα λυπάσαι και απογοητεύεται ταυτόχρονα?

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Συνέχεια του προηγούμενου ποστ, γιατί πάτησα κατα λάθος αποστολή.

Ισχύει αυτό που λες, ότι όταν νιώθουμε ότι και κάποιος άλλος βιώνει τον ίδιο πόνο με εμάς, είμαστε, κατά κάποιον τρόπο, λιγότερο μόνοι.

Και αυτό με το ημερολόγιο μπορείς να το δεις. Είναι καλή ιδέα.
Μπορείς να ξεκινήσεις να ζωγραφίζεις. Περνάει δημιουργικά η ώρα νομίζω. Επίσης, σου αρεσει η γιόγκα η η γυμναστική? Μια φίλη μου μου είπε ότι ξεκίνησε στην καραντινα γιόγκα και πιλάτες από ένα κανάλι στο γιουτιουμπ και της αρέσει. Εγώ δεν έχω κάνει γιόγκα, οπότε δεν ξέρω, αλλά αν σου αρέσει, μπορείς να δοκιμάσεις και αυτό.

Για ποιο πράγμα λυπάσαι και απογοητεύεται ταυτόχρονα?

---

Εχω δοκιμασει παλιοτερα γιογκα,ναι ειναι ωραια,βασικα ηρεμεις!

Λυπαμαι πολυ για την συμπεριφορα του στον χωρισμο κ απογοητευομαι που εχτιζα στην αμμο παλατια που λεει κ ο λαος.
Στην δικη μου περιπτωση ειναι σαν να γνωρισα εναν αλλο ανθρωπο,τοσα χρονια δεν εδειξε ποτε δειγματα κακου ανθρωπου! Παρα μονο στο χωρισμο!
Απογοητευση νιωθω γιατι αφησε τριτα ατομα να μπουνε αναμεσα μας αρα σημαινει οτι δεν ηταν τοσο δυνατη η αγαπη του. Απογοητευομαι που με κοροιδεψε λεγοντας μου να τον εμπιστευτω κ οταν το εκανα εξαφανιστηκε!
Ολα αυτα μαζι μου προκαλουν θλιψη.
Καποτε ειχα μια σχεση (ενα χρονο) κ εκεινος ο ανθρωπος εφυγε με τοσο ηρεμο τροπο,που ακομη τον θυμαμαι με αγαπη! Θα ηθελα πολυ να ισχυε τωρα αυτο κ να ηταν αντιστροφη η περιπτωση! Λυπαμαι που η σκεψη του μου προκαλει θλιψη κ οχι εξαιτιας του χωρισμου,αλλα των πραξεων του.

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Αν ήθελε να σου πει κάτι έμμεσα με αυτά που ανεβάζει δε θα σε είχε μπλοκάρει. Βασικά δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολεισαι

---

Εννέα χρόνια;

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Εχω δοκιμασει παλιοτερα γιογκα,ναι ειναι ωραια,βασικα ηρεμεις!

Λυπαμαι πολυ για την συμπεριφορα του στον χωρισμο κ απογοητευομαι που εχτιζα στην αμμο παλατια που λεει κ ο λαος.
Στην δικη μου περιπτωση ειναι σαν να γνωρισα εναν αλλο ανθρωπο,τοσα χρονια δεν εδειξε ποτε δειγματα κακου ανθρωπου! Παρα μονο στο χωρισμο!
Απογοητευση νιωθω γιατι αφησε τριτα ατομα να μπουνε αναμεσα μας αρα σημαινει οτι δεν ηταν τοσο δυνατη η αγαπη του. Απογοητευομαι που με κοροιδεψε λεγοντας μου να τον εμπιστευτω κ οταν το εκανα εξαφανιστηκε!
Ολα αυτα μαζι μου προκαλουν θλιψη.
Καποτε ειχα μια σχεση (ενα χρονο) κ εκεινος ο ανθρωπος εφυγε με τοσο ηρεμο τροπο,που ακομη τον θυμαμαι με αγαπη! Θα ηθελα πολυ να ισχυε τωρα αυτο κ να ηταν αντιστροφη η περιπτωση! Λυπαμαι που η σκεψη του μου προκαλει θλιψη κ οχι εξαιτιας του χωρισμου,αλλα των πραξεων του.

---

Επομένως, μήπως στεναχωριέσαι για το χρόνο που επενδύσεις λανθασμένα και δεν έπρεπε? Λανθασμένα με την έννοια ότι τελικά δεν είχε νοημα και δεν είχε και το ανάλογο αποτέλεσμα?

Μάλλον ο πρώην σου ήξερε να κρύβει καλά ποιος πραγματικά ήταν. Επομένως, ουσιαστικά ήταν πάντα έτσι. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι όταν κάποιος δεν φέρεται καλά, έχει μια ταμπέλα στο μέτωπο που λέει, παιδιά δεν φέρομαι καλά. Μπορεί κιόλας να φερθεί σωστά οποίες στιγμές. Όμως, σε κάποιες οριακές καταστάσεις, όπως είναι αυτή του χωρισμού, η σε καταστάσεις πίεσης, τότε δείχνει ποιος είναι πραγματικά.

Τώρα που το συζητάμε μου έρχεται στο μυαλό η περίπτωση μιας κοπέλας, φίλης μιας φίλης μου, που είχε σχέση πολλά χρόνια, καλή ώρα σαν και εσένα. Κάποια στιγμή αρρώστησε σοβαρά. Δηλαδή χρειάστηκε νοσηλεία μήνες, θεραπείες και έτσι. Το αγόρι της τότε την παράτησε. Χωρίς δικαιολογίες χωρίς τίποτα. Απλά έφυγε. Ενώ μέχρι τότε κι εκείνος δεν είχε δείξει κανένα σημάδι. Φαντάζεσαι πως ένιωσε αυτή η κοπέλα? Επομένως, το ξαναλέω μάλλον γλιτώσαμε χειρότερες καταστάσεις.

Η αγαπη του για σένα μάλλον δεν ήταν δυνατή. ισχύει και το βλέπω και στην περίπτωση μου αυτό. Αλλά ουσιαστικά νομίζω απογοητευομαστε από τους εαυτούς μας. Μήπως ουσιαστικά φτάνουμε σε ένα σημείο αυτολυπησης και οικτιρουμε τους εαυτούς μας?

Το άλλο παιδί που ήσουν μαζί προφανώς εννοούσε αυτά που έλεγε και ήταν καλύτερης ποιότητας άνθρωπος. Με την έννοια ότι δεν λύγισε σε δύσκολες περιόδους.

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Επομένως, μήπως στεναχωριέσαι για το χρόνο που επενδύσεις λανθασμένα και δεν έπρεπε? Λανθασμένα με την έννοια ότι τελικά δεν είχε νοημα και δεν είχε και το ανάλογο αποτέλεσμα?

Μάλλον ο πρώην σου ήξερε να κρύβει καλά ποιος πραγματικά ήταν. Επομένως, ουσιαστικά ήταν πάντα έτσι. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι όταν κάποιος δεν φέρεται καλά, έχει μια ταμπέλα στο μέτωπο που λέει, παιδιά δεν φέρομαι καλά. Μπορεί κιόλας να φερθεί σωστά οποίες στιγμές. Όμως, σε κάποιες οριακές καταστάσεις, όπως είναι αυτή του χωρισμού, η σε καταστάσεις πίεσης, τότε δείχνει ποιος είναι πραγματικά.

Τώρα που το συζητάμε μου έρχεται στο μυαλό η περίπτωση μιας κοπέλας, φίλης μιας φίλης μου, που είχε σχέση πολλά χρόνια, καλή ώρα σαν και εσένα. Κάποια στιγμή αρρώστησε σοβαρά. Δηλαδή χρειάστηκε νοσηλεία μήνες, θεραπείες και έτσι. Το αγόρι της τότε την παράτησε. Χωρίς δικαιολογίες χωρίς τίποτα. Απλά έφυγε. Ενώ μέχρι τότε κι εκείνος δεν είχε δείξει κανένα σημάδι. Φαντάζεσαι πως ένιωσε αυτή η κοπέλα? Επομένως, το ξαναλέω μάλλον γλιτώσαμε χειρότερες καταστάσεις.

Η αγαπη του για σένα μάλλον δεν ήταν δυνατή. ισχύει και το βλέπω και στην περίπτωση μου αυτό. Αλλά ουσιαστικά νομίζω απογοητευομαστε από τους εαυτούς μας. Μήπως ουσιαστικά φτάνουμε σε ένα σημείο αυτολυπησης και οικτιρουμε τους εαυτούς μας?

Το άλλο παιδί που ήσουν μαζί προφανώς εννοούσε αυτά που έλεγε και ήταν καλύτερης ποιότητας άνθρωπος. Με την έννοια ότι δεν λύγισε σε δύσκολες περιόδους.

---

Ναι με στεναχωρει ο χρονος που επενδυσα γτ ηταν κ αρκετος!
Ξερεις ποιο ειναι το περιεργο,οτι τετοια συμπεριφορα δεν εκδηλωσε αλλη φορα γιαυτο ισως κ απογοητευτικα! Πιστευεις πως μπορουμε να αλλαξουμε εναν ανθρωπο; (Το ρωταω γτ πραγματικα θεωρω πως ποκυ ξαφινκα αλλαξε κ λες κ μια μερα ξυπνησε ενας αλλος ανθρωπος)

Η περιπτωση της κοπελας μου θυμιζει εντελως την δικη μου σε πολυ καλυτερη εκδοχη!

Οσο για την αυτολυπηση που αναφερεις,θα σου πω πως δεν το νιωθω! Δεν πρεπει να ριχνουμε τον εαυτο μας επειδη καποιοι εξαντλησαν την κακια τους σε εμας εν μερη ισως το επιτρεψαμε!
Μια φιλη μου ειπε μηπως ησουν αρκετα ανεκτικη κ καλη απεναντι σε αυτον τον ανθρωπο κ σου φερθηκε ετσι; Με εβαλε σε σκεψεις; Αλλα ετσι ενιωθα! Να του δινω αγαπη!

*μα που ειναι ο διορθωτης ;p

Νομίζω πως πέραν της απαράδεκτης συμπεριφοράς του, ότι δεν σε είχε προετοιμάσει ή έστω να συζητήσετε για ενδεχόμενη διακοπή της σχέσης ή να κάνετε προσπάθεια, αυτό που σε πληγώνει επίσης είναι και ο λόγος. Ο πατέρας του σου μίλησε με ένα άσχημο τρόπο χωρίς λόγο. Ούτε εμένα θα μου άρεσε να μου μιλήσουν προσβλητικά. Για παράδειγμα αν ο πατέρας του συντρόφου μου μου έλεγε πως σκότωνε γατιά και γινόταν τσακωμός, δεν θα ήθελα να χαλάσει η σχέση μου για κάτι που εγώ δεν ορίζω σαν επιτρεπτό και δεν το θέλω στην ζωή μου. Να φτιάξεις τις σχέσεις με τους γονείς του για ποιον λόγο; Για να έχεις το άγχος κάθε φορά στο τραπέζι αν θα σε ξαναπροσβάλουν; Σέβομαι την επιθυμία του να έχει μια επαφή με τους γονείς του. Εσένα όμως γιατί να σε πιέσει να έχεις σχέσεις μαζί τους; Δεν υπάρχουν όρια για τον καθέναν; Αν και σου λέω, τώρα να μην χωρίζατε, θα γινόταν πιο μετά, αν αυτός είναι ο λόγος. Άτομα που προσβάλουν χωρίς λόγο και αιτία ή αρχίζουν καυγάδες σε σημαντικές στιγμές, όπως η γνωριμία της μακροχρόνιας συντρόφου, θα το κάνουν και μετά. Φαντάσου δηλαδή να είχες ένα παιδί, στο μαιευτήριο να σου έλεγαν κάτι και μετά για όλη σου την ζωή να ήσουν δεσμευμένη να τους το πηγαίνεις και να το βλέπουν, εσύ να θυμάσαι αυτά τα πικρόχολα που ίσως σου έλεγαν. Θεωρώ πως αν υπήρχε ένας άλλος λόγος, πχ. να σου έλεγε πως δεν αισθάνεται πια το ίδιο και δεν θέλει να σε δεσμεύσει σε κάτι μίζερο, θα στεναχωριόσουν μεν ως λογικό, αλλά θα έμενε το θετικό πως σε νοιάστηκε ή σε χώρισε για λογική αιτία.

Quote:

---

Originally Posted by AggelikiAngy

Νομίζω πως πέραν της απαράδεκτης συμπεριφοράς του, ότι δεν σε είχε προετοιμάσει ή έστω να συζητήσετε για ενδεχόμενη διακοπή της σχέσης ή να κάνετε προσπάθεια, αυτό που σε πληγώνει επίσης είναι και ο λόγος. Ο πατέρας του σου μίλησε με ένα άσχημο τρόπο χωρίς λόγο. Ούτε εμένα θα μου άρεσε να μου μιλήσουν προσβλητικά. Για παράδειγμα αν ο πατέρας του συντρόφου μου μου έλεγε πως σκότωνε γατιά και γινόταν τσακωμός, δεν θα ήθελα να χαλάσει η σχέση μου για κάτι που εγώ δεν ορίζω σαν επιτρεπτό και δεν το θέλω στην ζωή μου. Να φτιάξεις τις σχέσεις με τους γονείς του για ποιον λόγο; Για να έχεις το άγχος κάθε φορά στο τραπέζι αν θα σε ξαναπροσβάλουν; Σέβομαι την επιθυμία του να έχει μια επαφή με τους γονείς του. Εσένα όμως γιατί να σε πιέσει να έχεις σχέσεις μαζί τους; Δεν υπάρχουν όρια για τον καθέναν; Αν και σου λέω, τώρα να μην χωρίζατε, θα γινόταν πιο μετά, αν αυτός είναι ο λόγος. Άτομα που προσβάλουν χωρίς λόγο και αιτία ή αρχίζουν καυγάδες σε σημαντικές στιγμές, όπως η γνωριμία της μακροχρόνιας συντρόφου, θα το κάνουν και μετά. Φαντάσου δηλαδή να είχες ένα παιδί, στο μαιευτήριο να σου έλεγαν κάτι και μετά για όλη σου την ζωή να ήσουν δεσμευμένη να τους το πηγαίνεις και να το βλέπουν, εσύ να θυμάσαι αυτά τα πικρόχολα που ίσως σου έλεγαν. Θεωρώ πως αν υπήρχε ένας άλλος λόγος, πχ. να σου έλεγε πως δεν αισθάνεται πια το ίδιο και δεν θέλει να σε δεσμεύσει σε κάτι μίζερο, θα στεναχωριόσουν μεν ως λογικό, αλλά θα έμενε το θετικό πως σε νοιάστηκε ή σε χώρισε για λογική αιτία.

---

Ναι ακριβως ετσι, πιστευω πως οταν εισαι σε μια σχεση οφειλεις να συζητησεις κ οχι απλα να εξαφανιστεις! Εαν ηταν ο λογος οπως αναφερεις αυτος σιγουρα θα στεναχωριομουν αλλα ως φυσικο ακολουθο του χωρισμου! Τωρα εμεινε πικρία κ απογοητευση

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Ναι με στεναχωρει ο χρονος που επενδυσα γτ ηταν κ αρκετος!
Ξερεις ποιο ειναι το περιεργο,οτι τετοια συμπεριφορα δεν εκδηλωσε αλλη φορα γιαυτο ισως κ απογοητευτικα! Πιστευεις πως μπορουμε να αλλαξουμε εναν ανθρωπο; (Το ρωταω γτ πραγματικα θεωρω πως ποκυ ξαφινκα αλλαξε κ λες κ μια μερα ξυπνησε ενας αλλος ανθρωπος)

Η περιπτωση της κοπελας μου θυμιζει εντελως την δικη μου σε πολυ καλυτερη εκδοχη!

Οσο για την αυτολυπηση που αναφερεις,θα σου πω πως δεν το νιωθω! Δεν πρεπει να ριχνουμε τον εαυτο μας επειδη καποιοι εξαντλησαν την κακια τους σε εμας εν μερη ισως το επιτρεψαμε!
Μια φιλη μου ειπε μηπως ησουν αρκετα ανεκτικη κ καλη απεναντι σε αυτον τον ανθρωπο κ σου φερθηκε ετσι; Με εβαλε σε σκεψεις; Αλλα ετσι ενιωθα! Να του δινω αγαπη!

*μα που ειναι ο διορθωτης ;p

---

Χμ μεγάλη κουβέντα ανοίγεις. Εννοείς να αλλάξουμε έναν άνθρωπο προς το καλό? Αυτό με είχε απασχολήσει πολύ στην σχέση μου με την κοπέλα. Αν μπορούμε να αλλάξουμε έναν άνθρωπο και να τον κάνουμε να φέρεται καλύτερα. Και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όχι δεν μπορούμε για δύο λόγους. Πρώτον, γιατι δεν είμαστε ειδικοί ούτε ψυχολόγοι. Δεν ξέρω αν είσαι εσύ, εγώ πάντως δεν είμαι. Και δευτερον, επειδή πρέπει να θέλει και ο ίδιος να αλλάξει πολύ.
Τώρα, αν εννοείς να τον αλλάξουμε με την έννοια να είναι καλός και να βγάλει άσχημο ευατο, δεν το πιστεύω. Καθόλου. Και αν συμβαίνει αυτό, είμαστε εντεως αταίριαστοι τοτε. Και καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα.

Θεωρώ σωστό που δεν νιώθεις αυτολυπησης. Είναι μια καλή αρχή. Αν έτσι ένιωθες, τότε καλά έκανες που ήσουν ανεκτική. Κι εγώ είχα ανεχτεί πολλά από την κοπέλα. Αλλά δεν μετάνιωσα. Γιατί έτσι είμαστε ψυχικά ήρεμοι ότι έχουμε εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες για αυτήν την σχέση

*Τον έβαλα τιμωρία τον διορθωτη

Λοιπόν με κόλλησες και παρακολούθησα και εγώ ένα βίντεο ενός ψυχολόγου στο γιουτιουμπ που λέει για τον χωρισμό.

Ανέλυε σωστά τις φάσεις που περνάει κάποιος, αλλά δυστυχώς δεν πρότεινε λύση. Και είχε πει και Κάτια όλο. Ότι πολλές φορές βυθιζόμαστε στη μοναξιά για να εκδικηθούμε τρόπον τινά το πρόσωπο που μας αφησε. Και ότι δεν θέλουμε να νιώσουμε χαρά γιατι νομίζουμε ότι δεν το δικαιούμαστε χωρίς αυτό το πρόσωπο. Απλά αυτό το θεωρώ μια παγίδα και οτι μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο αντί κανιυμε

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Λοιπόν με κόλλησες και παρακολούθησα και εγώ ένα βίντεο ενός ψυχολόγου στο γιουτιουμπ που λέει για τον χωρισμό.

Ανέλυε σωστά τις φάσεις που περνάει κάποιος, αλλά δυστυχώς δεν πρότεινε λύση. Και είχε πει και Κάτια όλο.

---

*Κάτι άλλο.
Να που ξαναγυρισε ο φιλος σου ο διορθωτής. Πρέπει να έχει μεγάλη καψούρα με αυτήν την Κάτια. :PP

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

*Κάτι άλλο.
Να που ξαναγυρισε ο φιλος σου ο διορθωτής. Πρέπει να έχει μεγάλη καψούρα με αυτήν την Κάτια. :PP

---

Επιτελους!!! Μου ελειψε
Τραβαει ζορια κ αυτος με την Κατια κ κανει οτι του κατεβει :D

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Λοιπόν με κόλλησες και παρακολούθησα και εγώ ένα βίντεο ενός ψυχολόγου στο γιουτιουμπ που λέει για τον χωρισμό.

Ανέλυε σωστά τις φάσεις που περνάει κάποιος, αλλά δυστυχώς δεν πρότεινε λύση. Και είχε πει και Κάτια όλο. Ότι πολλές φορές βυθιζόμαστε στη μοναξιά για να εκδικηθούμε τρόπον τινά το πρόσωπο που μας αφησε. Και ότι δεν θέλουμε να νιώσουμε χαρά γιατι νομίζουμε ότι δεν το δικαιούμαστε χωρίς αυτό το πρόσωπο. Απλά αυτό το θεωρώ μια παγίδα και οτι μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο αντί κανιυμε

---

Ειδες...αυτα τα βιντεο τα εχω ψαξει κ εγω!
Αυτο για την προσωπικξ τιμωρια νομιζω πως ισχυει, αλλα ειναι παιχνιδι του μυαλου! Ελεγε σε ενα βιντεο πως η συνηθεια (πχ μια σχεση) ειναι σαν καθημερινη τροφη στον εγκεφαλο κ οταν ξαφνικα του το κοβεις,τι κανει; Διαμαρτυρεται κ δε σε αφηνει να πας παρακατω!!! Εξαρτηση!κ ναι γινετε ενας φαυλος κυκλος κ μενεις εκει να ταλαιπωρεισαι

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Επιτελους!!! Μου ελειψε
Τραβαει ζορια κ αυτος με την Κατια κ κανει οτι του κατεβει :D

---

Έχε και αυτός τα δικά του ζόρια με την κατια. Χαχα btw δεν ξέρω και καμία Κάτια κιόλας, νομίζω το έχω ξαναγραψει

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Χμ μεγάλη κουβέντα ανοίγεις. Εννοείς να αλλάξουμε έναν άνθρωπο προς το καλό? Αυτό με είχε απασχολήσει πολύ στην σχέση μου με την κοπέλα. Αν μπορούμε να αλλάξουμε έναν άνθρωπο και να τον κάνουμε να φέρεται καλύτερα. Και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όχι δεν μπορούμε για δύο λόγους. Πρώτον, γιατι δεν είμαστε ειδικοί ούτε ψυχολόγοι. Δεν ξέρω αν είσαι εσύ, εγώ πάντως δεν είμαι. Και δευτερον, επειδή πρέπει να θέλει και ο ίδιος να αλλάξει πολύ.
Τώρα, αν εννοείς να τον αλλάξουμε με την έννοια να είναι καλός και να βγάλει άσχημο ευατο, δεν το πιστεύω. Καθόλου. Και αν συμβαίνει αυτό, είμαστε εντεως αταίριαστοι τοτε. Και καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα.

Θεωρώ σωστό που δεν νιώθεις αυτολυπησης. Είναι μια καλή αρχή. Αν έτσι ένιωθες, τότε καλά έκανες που ήσουν ανεκτική. Κι εγώ είχα ανεχτεί πολλά από την κοπέλα. Αλλά δεν μετάνιωσα. Γιατί έτσι είμαστε ψυχικά ήρεμοι ότι έχουμε εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες για αυτήν την σχέση

*Τον έβαλα τιμωρία τον διορθωτη

---

Οχι εσκεμενα να το κανουμε σαν ψυχολογοι! Λογω του οτι εχουμε κοινη πορεια ας πουμε.
Αργα ή γρηγορα ομως θα βγει στην επιφανεια αυτο που εχει ο καθενας μεσα του.

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Έχε και αυτός τα δικά του ζόρια με την κατια. Χαχα btw δεν ξέρω και καμία Κάτια κιόλας, νομίζω το έχω ξαναγραψει

---

Μηπως σου στελνει μηνυμα ο διορθωτης ;p