Printable View
συμφωνω..ολα αυτα επιβεβαιωνονται κ στα προσωπικα μου...ουφφ παραξενευομαι γιατι ειμαι πολυ ανοιχτη με διαφορα ατομα που μπορει να εχω γνωρισει προσφατα κ να δενουμε ενω με καποια αλλα που γνωριζομαστε χρονια η επικοινωνια ειναι χμμμ κλειστη χωρις να μου βγαινει φυσικα αυτο που θελω να πω με αποτελεσμα να ξερουμε ελαχιστα πραγματα ο ενας για τον αλλον..:(
η χημεια ειναι κτ που κανει μπαμ απο την αρχη ετσι??ακομα και αν οι καταστασεις κ οι συνθηκες δν βοηθουν τοσο?
\'Eτσι είναι...Quote:
Originally posted by Kira
η χημεια ειναι κτ που κανει μπαμ απο την αρχη ετσι??ακομα και αν οι καταστασεις κ οι συνθηκες δν βοηθουν τοσο?
Τις περισσότερες φορές ναι, κάνει μπαμ απο την αρχή:)
Υπάρχουν νομίζω και περιπτώσεις που μπορεί να έρθει και λίγο αργότερα:)
Όπως υπάρχουν και φορές που χάνεται λίγο αργότερα γιατί δεν υπήρχε ουσιαστικά αλλά μόνο στη φαντασία.
Ναι Κίρα, πολλές φορές έτσι γίνεται, να υπάρχει χημεία με άτομα που ελάχιστα γνωρίζεις οπότε να επικοινωνείς περισσοτερο μαζί τους, ενώ με άτομα που γνωρίζεις ακόμα και χρόνια, να μην σου κάνει πλέον το κλικ να επικοινωνήσεις.
Και μένα με προβληματίζει αυτό.
Γιατί θα ήθελα να μπορώ να επικοινωνώ περισσότερο -λέγοντας τις πιο μύχιες σκέψεις μου ή ακόμα και αμπελοφιλοσοφίες :) - με άτομα με τα οποία έχει χτιστεί η εμπιστοσύνη και η οικειότητα με το πέρασμα των χρονων, μιας και η χημεία που αισθανόμαστε με άλλους που γνωρίζουμε πολύ λιγότερο μπορεί όπως ειπα να μην είναι πραγματική, οπότε να μην υπάρχει η εμπιστοσύνη και να εμπιστευτούμε πράγματα για τα οποία ίσως το μετανιώσουμε.
Από την άλλη είναι και θέμα χαρακτήρα. Κάποιοι εμπιστεύονται περισσότερο τη χημεία που αισθάνονται ότι υπάρχει και ζουν τη στιγμή χωρίς πολλές πολλές αναλύσεις:)
hmm ισως ναι να ναι και θεμα χαρακτηρα περισσοτερο ποσο δενεις με τον αλλον,τι κοινα εχετε κτλπ...αχχ δυσκολα τα πραγματα με την χημεια καποιες φορες..
Άσε, δύσκολα! :):)
Θα μιλησω για μενα: οταν γνωριζω ατομα καιρο, χρονια μα δεν μπορω να μιλησω ανοιχτα για πολλα θεματα βλεπω τί συμβαινει: υπάρχει θεμα εμπιστοσυνης μεταξυ μας, ή βλεπω οτι μπορω να παω μεχρι εκει λογω των μεταξυ μας ιδιοσυγκρασιων/συμπεριφορων? Μήπως κουβαλαω φοβους παλιοτερων αποτυχημενων σχεσεων? αν νιωθω καλα μεσα στη σχεση, δεν εχει τοση σημασια αν εχω μιλησει για πολυ βαθια μου θεματα. Αρκει να γνωριζω τί ζηταω καθε φορα απο τη σχεση αυτη...Quote:
Originally posted by Kira
συμφωνω..ολα αυτα επιβεβαιωνονται κ στα προσωπικα μου...ουφφ παραξενευομαι γιατι ειμαι πολυ ανοιχτη με διαφορα ατομα που μπορει να εχω γνωρισει προσφατα κ να δενουμε ενω με καποια αλλα που γνωριζομαστε χρονια η επικοινωνια ειναι χμμμ κλειστη χωρις να μου βγαινει φυσικα αυτο που θελω να πω με αποτελεσμα να ξερουμε ελαχιστα πραγματα ο ενας για τον αλλον..:(
Απο την άλλη, το γρηγορο ανοιγμα σε εναν ανθρωπο που δεν γνωριζω καλα, μπορει να εχει μεγαλυτερο ρισκο, αλλα κ να κρυβει κ αναγκη, φορτωμα στον αλλο μεγαλων προσδοκιων που δεν εχουν εκπληρωθει σε αλλες προηγουμενες σχεσεις.
το θέμα είναι να τη βρεις κιόλας...αν την βρεις πιστεύω πως αξίζει να το προσπαθήσεις,να γνωρίσεις αυτόν τον άνθρωπο.Quote:
Originally posted by Kira
...αχχ δυσκολα τα πραγματα με την χημεια καποιες φορες..
Δεν πιστεύω πως είναι τυχαία η χημεία έχει να κάνει με άλλου είδους επικοινωνία που δεν εξηγείται λογικά.
Πολύ σωστόQuote:
Originally posted by Sofia
Απο την άλλη, το γρηγορο ανοιγμα σε εναν ανθρωπο που δεν γνωριζω καλα, μπορει να εχει μεγαλυτερο ρισκο, αλλα κ να κρυβει κ αναγκη, φορτωμα στον αλλο μεγαλων προσδοκιων που δεν εχουν εκπληρωθει σε αλλες προηγουμενες σχεσεις.
σοφια συμφωνω απλα δν θα κυλαει αρμονικοτερα η σχεση αμα μπορεις με τον συντροφο σου να μιλας κ για βαθυτερα θεματα που σε απασχολουν?παντως αμα οι ιδιοσυκρασιες διαφερουν και δν γινονται κ υποχωρησεις ειναι καταδικασμενη η σχεση...παρασυρομαι απ τα δικα μου τωρα..!
arsi η χημεια ομως δν εχει να κανει με τον χαρακτηρα του καθενος και πως ταιριαζουν 2 ατομα μεταξυ τους σαν προσωπικοτητες?
Καλώς ή κακώς η χημεία δεν προϋποθέτει ταιριαστές προσωπικότητες.
Ίσως για κάποιους να ήταν μονότονο δύο άνθρωποι να ταίριαζαν ακριβώς σε όλα, για άλλους όχι.
Το πρόβλημα είναι αν η χημεία δημιουργείται συνήθως με αρκετά αντίθετες προσωπικότητες. Εκεί, αν συμβαίνει συχνά και δημιουργεί προβλήματα, φταίει κάτι άλλο, πιο βαθύ.
Η λύση; Μακάρι να ήξερα.
Εγώ δεν το πολυπιστεύω αυτό.Quote:
Originally posted by anwnimi
Πολύ σωστόQuote:
Originally posted by Sofia
Απο την άλλη, το γρηγορο ανοιγμα σε εναν ανθρωπο που δεν γνωριζω καλα, μπορει να εχει μεγαλυτερο ρισκο, αλλα κ να κρυβει κ αναγκη, φορτωμα στον αλλο μεγαλων προσδοκιων που δεν εχουν εκπληρωθει σε αλλες προηγουμενες σχεσεις.
Έχει τύχει να κάνω γρήγορο άνοιγμα αλλά κ αργό σα χελώνα κ πάντα εξαρτιόταν απ\'το άτομο που είχα απέναντι.
Κ δε νομίζω ότι το έκανα από ανεκπλήρωτες προσδοκίες άλλων σχέσεων,απλά για την επικοινωνία της στιγμής που ευτυχώς εκείνη τη στιγμή είχε πρόσφορο έδαφος....
Άλλωστε πάντα όταν ανοιγόμαστε είτε αργά,είτε γρήγορα έχουμε ανάγκη να το κάνουμε.Απλά στο γρήγορο άνοιγμα υπάρχει το ρίσκο επειδή δεν ξέρουμε τον άλλο.
Επίσης επιθυμία να εκπληρώσουμε προσδοκίες που δεν καλύφθηκαν σε προηγούμενες σχέσεις μπορεί να υπάρχει ακόμα κ όταν δεν ανοιγόμαστε.
Ότι κ να λέμα όμως,καλό είναι να προσφέρουμε κομμάτια μας σε κάποιον που εμπιστευόμαστε κ η εμπιστοσύνη δε χτίζεται απ\'τη μια μέρα στην άλλη.
Άρση και με σένα συμφωνώ - σε ότι δεν έχω κατασταλλάξει αφομιώνω και διαφορετικές απόψεις:)
Απλά πολλές φορές τυχαίνει να συμβαίνει αυτό που λέει η Σοφία.
Ναι, μου έχει τύχει και μένα να ανοίγομαι χωρίς να υπάρχει η εμπιστοσύνη αλλά η χημεία και αυτό να βγει σε καλό τελικά. Δε μιλάω τώρα μόνο για ερωτικές σχέσεις αλλά και για φιλικές.
Παιδιά εγώ δε μπορώ να βρω εύκολα κάποιον(κ γω μιλάω κ για φιλικές σχέσεις)που να υπάρχει χημεία τέοιου είδους ώστε να νιώθω τα κανάλια πολύ ανοιχτά.Το έχω νιώσει με πολύ ελάχιστους ανθρώπους.Αλλά αν τη βρω το ρισκάρω.Ακόμα κ αν πληγωθώ.Άλλωστε όταν υπάρχει έντονη επικοινωνία νιώθω σαν να με παρασερνει το ποτάμι κ αφήνομαι...σαν καν να μην το ελέγχω.
Απ\'αυτά κι απ\'αυτά περνάω αυτά που περνάω μου φαίνεται.....επειδή αφήνομαι πιο πολύ στο συναίσθημα.
Κ όχι μόνο βέβαια...κ απ\'το καταπιεσμένο-κρυφό συναίσθημα.
Πάλι το συναίσθημα λοιπόν!:mad:
Άρα πάλι έρχεται μπροστά το γνωστό θέμα: λογική vs συναίσθημα..
Σε όλους πάνω κάτω θα έχει τύχει να λειτουργήσουν με γνωμονα το συναίσθημα σε μια κατάσταση και να τους βγει σε καλό ενώ σε μια αλλη όχι.
Ανάλογα αποτελέσματα μπορεί να υπάρξουν όταν κάποιος λειτουργεί κατά βάσει λογικής.
Άρα, το θέμα εξαρτάται από τη συγκεκριμένη κατάσταση-άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας για το πόσο θα βάλουμε μπροστά τη λογική ή το συναίσθημα, δηλαδή ρόλο σημαντικό πάιζει η ικανότητά μας να αξιολογούμε την εκάστοτε κατάσταση.
Δύσκολο τουλάχιστον για μένα αρκετά.
Μα με προσπάθειες αυτό μπορεί να βελτιωθεί πιστεύω...
Πάρα πολύ σωστά αυτά που λες.Quote:
Originally posted by anwnimi
Άρα πάλι έρχεται μπροστά το γνωστό θέμα: λογική vs συναίσθημα..
Σε όλους πάνω κάτω θα έχει τύχει να λειτουργήσουν με γνωμονα το συναίσθημα σε μια κατάσταση και να τους βγει σε καλό ενώ σε μια αλλη όχι.
Ανάλογα αποτελέσματα μπορεί να υπάρξουν όταν κάποιος λειτουργεί κατά βάσει λογικής.
Άρα, το θέμα εξαρτάται από τη συγκεκριμένη κατάσταση-άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας για το πόσο θα βάλουμε μπροστά τη λογική ή το συναίσθημα, δηλαδή ρόλο σημαντικό πάιζει η ικανότητά μας να αξιολογούμε την εκάστοτε κατάσταση.
Δύσκολο τουλάχιστον για μένα αρκετά.
Μα με προσπάθειες αυτό μπορεί να βελτιωθεί πιστεύω...
Kira, δεν μπορω να φανταστω μια σχεση αν ΔΕΝ μπορεις να μιλας για τα βαθυτερα θεματα που σε απασχολουν.Quote:
Originally posted by Kira
σοφια συμφωνω απλα δν θα κυλαει αρμονικοτερα η σχεση αμα μπορεις με τον συντροφο σου να μιλας κ για βαθυτερα θεματα που σε απασχολουν?παντως αμα οι ιδιοσυκρασιες διαφερουν και δν γινονται κ υποχωρησεις ειναι καταδικασμενη η σχεση...παρασυρομαι απ τα δικα μου τωρα..!
arsi η χημεια ομως δν εχει να κανει με τον χαρακτηρα του καθενος και πως ταιριαζουν 2 ατομα μεταξυ τους σαν προσωπικοτητες?
Σε οτι αφορα την χημεια, δεν πιστεύω πώς εχει να κανει με το αν ταιριαζουν ή οχι οι δυο προσωπικοτητες. Αν υπάρχει μια ερωτικη χημεια, μα τπτ αλλο περα απο αυτο....νομιζω πώς δεν φτανει για μια ολοκληρωμενη σχεση.
Arsi, πιστεύω πώς οι προσωπικες μας αναγκες, ειναι \"μεσα\" ετσι κι αλλιως. Σε καθε τι... Σε οτι αφορα αυτο που λες, δεν διαφωνω. Σαφως και παιζει ρολο και πώς εμπνεομαστε, τί σηματα λαμβανουμε απο το ατομο που εχουμε απεναντι. Αλλα καμια φορα, ολο αυτο μπερδευεται και με τις αναγκες που ανεφερες που προκυπτουν απο τις προσδοκιες αλλα κ οχι μονο....Το θεμα νομιζω ειναι ποσο καθαρα μπορουμε καθε φορα να βλεπουμε ποιον εχουμε απεναντι μας κ ποιες ειναι κ οι δικες μας αναγκες...Αυτα, συνηθως αρχιζουμε να τα ψαχνουμε, αφου φαμε τα μουτρα μας:)Quote:
Originally posted by Arsi
Εγώ δεν το πολυπιστεύω αυτό.Quote:
Originally posted by anwnimi
Πολύ σωστόQuote:
Originally posted by Sofia
Απο την άλλη, το γρηγορο ανοιγμα σε εναν ανθρωπο που δεν γνωριζω καλα, μπορει να εχει μεγαλυτερο ρισκο, αλλα κ να κρυβει κ αναγκη, φορτωμα στον αλλο μεγαλων προσδοκιων που δεν εχουν εκπληρωθει σε αλλες προηγουμενες σχεσεις.
Έχει τύχει να κάνω γρήγορο άνοιγμα αλλά κ αργό σα χελώνα κ πάντα εξαρτιόταν απ\'το άτομο που είχα απέναντι.
Κ δε νομίζω ότι το έκανα από ανεκπλήρωτες προσδοκίες άλλων σχέσεων,απλά για την επικοινωνία της στιγμής που ευτυχώς εκείνη τη στιγμή είχε πρόσφορο έδαφος....
Άλλωστε πάντα όταν ανοιγόμαστε είτε αργά,είτε γρήγορα έχουμε ανάγκη να το κάνουμε.Απλά στο γρήγορο άνοιγμα υπάρχει το ρίσκο επειδή δεν ξέρουμε τον άλλο.
Επίσης επιθυμία να εκπληρώσουμε προσδοκίες που δεν καλύφθηκαν σε προηγούμενες σχέσεις μπορεί να υπάρχει ακόμα κ όταν δεν ανοιγόμαστε.
Ότι κ να λέμα όμως,καλό είναι να προσφέρουμε κομμάτια μας σε κάποιον που εμπιστευόμαστε κ η εμπιστοσύνη δε χτίζεται απ\'τη μια μέρα στην άλλη.
ΛΑΛΑΛΛΑΛΑΛΑλαλαλα
Σ\'αυτό έχεις δίκιο....Quote:
Originally posted by Sofia
Το θεμα νομιζω ειναι ποσο καθαρα μπορουμε καθε φορα να βλεπουμε ποιον εχουμε απεναντι μας κ ποιες ειναι κ οι δικες μας αναγκες...Αυτα, συνηθως αρχιζουμε να τα ψαχνουμε, αφου φαμε τα μουτρα μας:)
Πανικούλα σε χαλάσαμε το θέμα....Quote:
Originally posted by panikoula
ΛΑΛΑΛΛΑΛΑΛΑλαλαλα
Αλλά ούτος ή άλλος πάει ο Δημήτρης ε?
Μαράκι!
Έχεις νέα; :)
φυσικα.παμε για αλλα.δεν ασχολουμε με ατομα που εχουν επιπεδο δαπεδου.αρκετα εριξα το δικο μου με το να ασχολουμε με αυτο.
Αρσι μου θεωρώ πολύ σωστά τα όσα λες εδώ.Quote:
Originally posted by Arsi
Εγώ δεν το πολυπιστεύω αυτό.Quote:
Originally posted by anwnimi
Πολύ σωστόQuote:
Originally posted by Sofia
Απο την άλλη, το γρηγορο ανοιγμα σε εναν ανθρωπο που δεν γνωριζω καλα, μπορει να εχει μεγαλυτερο ρισκο, αλλα κ να κρυβει κ αναγκη, φορτωμα στον αλλο μεγαλων προσδοκιων που δεν εχουν εκπληρωθει σε αλλες προηγουμενες σχεσεις.
Έχει τύχει να κάνω γρήγορο άνοιγμα αλλά κ αργό σα χελώνα κ πάντα εξαρτιόταν απ\'το άτομο που είχα απέναντι.
Κ δε νομίζω ότι το έκανα από ανεκπλήρωτες προσδοκίες άλλων σχέσεων,απλά για την επικοινωνία της στιγμής που ευτυχώς εκείνη τη στιγμή είχε πρόσφορο έδαφος....
Άλλωστε πάντα όταν ανοιγόμαστε είτε αργά,είτε γρήγορα έχουμε ανάγκη να το κάνουμε.Απλά στο γρήγορο άνοιγμα υπάρχει το ρίσκο επειδή δεν ξέρουμε τον άλλο.
Επίσης επιθυμία να εκπληρώσουμε προσδοκίες που δεν καλύφθηκαν σε προηγούμενες σχέσεις μπορεί να υπάρχει ακόμα κ όταν δεν ανοιγόμαστε.
Ότι κ να λέμα όμως,καλό είναι να προσφέρουμε κομμάτια μας σε κάποιον που εμπιστευόμαστε κ η εμπιστοσύνη δε χτίζεται απ\'τη μια μέρα στην άλλη.
Καλύτερα το άνοιγμα να γίνεται εφόσον έχει εξασφαλιστεί μια βάση εμπιστοσύνης,
αλλά δεν θα καταδίκαζα τα ξαφνικά και γεμάτα ρίσκα ανοίγματα.
Καμία φορά, εμπιστευόμενη απλά την διαίσθησή μου και την χημεία μου με τον απέναντι, οδηγήθηκα σε πολύ ωραίες σχέσεις, παρότι το άνοιγμα ήταν απότομο, κι όχι σταδιακό.
Εξάλλου τι θα πει φορτώνω σε κάποιον προσδοκίες?
Απο τον κάθενα που συναντάμε, ανεξάρτητα του αν του ανοιγόμαστε πολύ ή όχι και του πως το κάνουμε, έχουμε ορισμένες προσδοκίες, ανάλογα με τις προηγούμενες εμπειρίες μας ( ακόμα και τα απωθημένα μας ) αλλά και το τί μας εμπνεέι ο συγκεκριμένος άνθρωπος.
Quote:
Originally posted by Arsi
Παιδιά εγώ δε μπορώ να βρω εύκολα κάποιον(κ γω μιλάω κ για φιλικές σχέσεις)που να υπάρχει χημεία τέοιου είδους ώστε να νιώθω τα κανάλια πολύ ανοιχτά.Το έχω νιώσει με πολύ ελάχιστους ανθρώπους.Αλλά αν τη βρω το ρισκάρω.Ακόμα κ αν πληγωθώ.Άλλωστε όταν υπάρχει έντονη επικοινωνία νιώθω σαν να με παρασερνει το ποτάμι κ αφήνομαι...σαν καν να μην το ελέγχω.
Απ\'αυτά κι απ\'αυτά περνάω αυτά που περνάω μου φαίνεται.....επειδή αφήνομαι πιο πολύ στο συναίσθημα.
Κ όχι μόνο βέβαια...κ απ\'το καταπιεσμένο-κρυφό συναίσθημα.
Πάλι το συναίσθημα λοιπόν!:mad:
Αφήνομαι πολύ στο συναίσθημα, προσπαθώ όμως, πριν αφεθώ, να έχω αποφασίσει με την λογική μου, να το κάνω :)
Το να διατηρεί κανείς τα κανάλια του ανοιχτά, θέλει δύναμη.
Αρκεί να ξέρει, πότε και πώς να τα κλείνει...
Κι εγώ σέβομαι την χημεία ως κάτι το ανεξήγητο αλλά και το κατι αυταπόδεικτα ιχυρό και υπαρκτό.
:)
Πολύ συμφωνώ μ\'αυτό που λες!!!!Quote:
Originally posted by weird
Καμία φορά, εμπιστευόμενη απλά την διαίσθησή μου και την χημεία μου με τον απέναντι, οδηγήθηκα σε πολύ ωραίες σχέσεις, παρότι το άνοιγμα ήταν απότομο, κι όχι σταδιακό.
Κ μένα μου έτυχε κ είναι απ\'τις στιγμές της ζωής μου που δε θα άλλαζα με τίποτα!!!!!!
Μα με τίποτα!Κάποιες στιγμές με ανθρώπους είναι τα πιο όμορφα στολίδια της ζωής μου.Κ ανεκτίμητα.....
κ άλλα θέλω να γράψω γιατί μου αρέσει κ με ενδιαφέρει το θέμα...αλλά δυστυχώς 3 έχω δουλειά....
φιλιά:)
Κ σ\'αυτό έχεις πολύ δίκιο....Quote:
Originally posted by weird
Το να διατηρεί κανείς τα κανάλια του ανοιχτά, θέλει δύναμη.
Αρκεί να ξέρει, πότε και πώς να τα κλείνει...
Εμπειρίες,αυτογνωσία,τόλμη ....κ άλλα.....να φέρουν αυτή τη δύσκολη κ χρυσή μάθηση.....
LALALLAALAL