Printable View
Ο οργανισμός χρησιμοποιεί τις εφεδρείες σου, αρχικά από τα λιπώδη κύτταρα, για να μην πάθεις υπογλυκαιμία.Quote:
Originally Posted by hlias1988
Άλλαξε τη διατροφή σου, δε γίνεται να ξεκινάς τη μέρα σου με δύο καφέδες και τίποτε άλλο θρεπτικό και υγιεινό. Το περπάτημα από μόνο του δεν αρκεί για να είσαι fit.
Αν θυμάμαι καλά παίρνεις κάποια αγωγη; Αυτά επηρεάζουν το ζάχαρο. Αλλά οκ δεν είναι τραγική τιμή. Και μένα το ζάχαρο νηστείας μου τόσο είναι και πιο πάνω, χωρις να παίρνω φάρμακα που επηρεάζουν και χωρίς να έχω κιλά.
Ωστόσο, αν έχεις θέμα γενικά, κάνε δοκιμασία ανοχής γλυκόζης και γλυκοζυλιωμενη.
Παιδια τα ΝΕΑ μου..
μετα απο 12 μερες ενταντικο περπατημα, 2 ωρες την ημερα και με βαρος 100 κιλα τα μπουτια μου τριφτικαν τοσο πολυ που στο εσωρουχο ειδα αιμα...
παω στο κεντρο υγειας μπας και μου δωσουν καμια αλιφη για να συνεχισω το περπατημα... μου λεει ο γιατρος πρεπει να σε δει χειρουργος..
πηγαινω στο κοντινοτερο νοσοκομειο της περιοχης και με βλεπει χειρουργος...
με λιγα λογια μου λεει στοπ το περπατημα μου εδωσε μια αλιφη.. και μου ειπε μαλιστα οτι αμα ηταν χειροτερα θα ηθελε μεχρι και χειρουργικη επεμβαση!
λοιπον για αλλη μια φορα τα ονειρα μου καταστραφηκαν.. εκει που ειχα ορεξη να αδυνατισω και να μπω σε ενα προγραμμα παλι θα καθομαι μπροστα σε εναν υπολογιστη΄...
το μονο που μπορω να κανω ειναι οταν φυγει να περπαταω λιγοτερο ( αλλα θα αδυνατισω ποιο αργα εως και καθολου).
η να παρω ενα κολλαν το οποιο τα μπουτια δεν τριβοντε.
για οποιον δεν ξερει παιρνω φαρμακα που προκαλουν διαβητη...
τι ζωη ειναι αυτη? ποτε θα παρει μπρος η ζωη μου? οτι κανω καταστρεφετε...
ενταξη ειμαι υπερβολικος.. αλλα το ειδα στο μυαλο μου οτι απλα πρεπει να περπατησω γιατι αμα πχ εποιανα μια δουλεια που χρειαζοταν να περπατησω παλι το ιδιο θα γινοταν...
Κοίτα, όταν θεραπευτεί η πληγή, αν δεν θες να τρίβονται τα μπούτια ανάμεσα να βάζεις πούδρα που βάζουν στα παιδιά πριν πας για περπάτημα και μετά το μπάνιο σου. Γενικά να ενυδατώνεις την περιοχή για να αναπλάθεται αν πληγώνεται.
Ενας συγχωριανος μου που περπαταγα στο γηπεδο πιασαμε κουβεντα... και μου λεω περπαταω 1 ωρα την ημερα.. ηταν 110 κιλα.. μου λεω εχω διαβητη και παιρνω χαπια.. ειναι 52 χρονων... αδυνατος απο την μεση και κατω και με μια τεραστια κοιλια...
το κολλαν ειναι καλη λυση? μου το ειχε πει ενας φιλος μου...?Quote:
Originally Posted by End_of_an_era
Δεν ξέρω αν υπάρχουν ειδικά κολάν. Εγώ σου είπα την λύση που χρησιμοποιούν αρκετές γυναίκες το καλοκαίρι αν φορούν φόρεμα ή σορτσάκι και τρίβονται τα μπούτια ως αναμενόμενο.
οταν λες πουδρα εννοεις το "ταλκ" που λεμε?Quote:
Originally Posted by End_of_an_era
Ναι. Εγώ το έχω βάλει και μετά από αποτρίχωση με κερί που είχα κάνει πληγή.
τωρα ο γιατρος ο χειρουργος μου ειπε να βαλω "πεπανθολ" ξεκουρασει και αποφυγη περπατηματος.
οταν φυγουν οι πληγες, θα παρω ταλκ και ενα κολλαν και θα κανω μια προσπαθεια παλι... ελπιζω ετσι να λυθει το θεμα..
ευχαριστω για το ενδιαφερον..
Ναι, βοηθάει η κρέμα που ανέφερες, προσφέρει βαθιά ενυδάτωση και ανακούφιση. Μετά ψάξου τι να βάζεις προληπτικά. Μην σου γίνεται εμμονή το περπάτημα. Δεν είναι η ζωή μόνο ο επόμενος μήνας για να πρέπει να τα κάνουμε όλα μαζεμένα. Σταδιακά. Σημασία δεν έχει μόνο να χάνεις βάρος, αλλά και να το διατηρείς, να σέβεσαι το σώμα σου και να ακούς τις ανάγκες του. Νομίζω πως το περπάτημα πια το κάνεις εμμονικά ή ψυχαναγκαστικά. Δεν γίνεται μια μέρα ξαφνικά να είδες αίμα, ήξερες πως είχε τριφτεί, απλά το αγνοούσες γιατί ήθελες το περπάτημα ψυχαναγκαστικά. Προσπάθησε κάπως να το αποβάλλεις αυτό.
και εγω το παχος το εχω μονο στην κοιλια..
περπαταω με μεγαλη εσωτερικη και σωματικη κουραση.. αλλα επιμενω..ξανα λεω ειμαι 100 κιλα...
η μονη λυση ειναι να κοψω τα φαρμακα εκει θα φυγουν ανωδινα τα κιλα.. αλλα ψυχολογικα θα ειμαι καλα? τεσπα... εχω κανει αυτον τον πολεμο να διακοψω τα φαρμακα να επανελθει η υγεια μου και μονο χειροτερα τα εκανα...
Να μην διακόψεις τα φάρμακα. Απλά μην σου γίνεται εμμονή. Βρες και κάτι άλλο να κάνεις παράλληλα που θα σε βοηθήσει να πας μπροστά, ψυχοθεραπεία ή ένα χόμπυ.
συμφωνω απολυτα... ειμαι των ακρων ρε συ...ειδα διαφορα μετα απο 12 μερες περπατημα στα κιλα μου...Quote:
Originally Posted by End_of_an_era
Αυτοι κωλο γιατροι δεν σου κοβουν τα φαρμακα ενω εσυ θελεις... δημοκρατια ειναι αυτο? η με θεωρουν επικυνδινο?
μαλακιες δεν εμπιστευομαι κανεναν γιατρο ψυχιατρο ουτε ψυχολογο... τους μισω..
Καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό της διαφοράς, αλλά εσύ θες να σου γίνει τρόπος ζωής ή εμμονικά να το κάνεις μέχρι να χάσεις τα κιλά; Μετά από ένα σημείο θα σε κουράσω. Στο λέω εγώ που κάποτε περπατούσα ψυχαναγκαστικά.
και τροπος ζωης εστω να βελτιωθει η γενικοτερη συνολικη υγεια μου.. οπως το ζαχαρο που προκαλουν διαβητη τα φαρμακα που παιρνω... και η χολιστερινη και επιτελουν να ξεκονηθω απο τον καναπε...και εννοειτε τα κιλα...Quote:
Originally Posted by End_of_an_era
αλλα ειναι ματαιο... αυτα τα φαρμακα απο ψυχιατρο νομιζω δεν χανοντε τα κιλα...
επισης τα φαρμακα αυτα προκαλουν στυτικη δυσλητουργια.. εκει που μου σηκωνοταν 50% μετα απο τοσο περπατημα δεν μου σηκωνετε καθολου.. νιωθω απεχθεια για το σεξ δεν γινετε να σηκωθει...
μπορει να ειναι απο την κουραση? απο ψυχολογικους παραγοντες δεν ξερω...
πηρα κολαν και σωθηκα! δεν τριβονται τα μπουτια μου! και μετα παιδια απο 14 μερες 2ωρο περπατημα παιδια νιωθω ποιο δυνατος, ποιο λογικος, με διαθεση και δεν νιωθω απελπισια που ενιωθα αλλες στιγμες.. επισης η αυτοκτονικες σκεψεις εχουν φυγει !
το μονο που μενει ειναι μια δουλεια... αλλα ρε παιδια δεν μπορω να παω να δουλεψω με τους πακιστανους... αυτο υπαρχει τωρα... τι να πω...
θα δω τι θα κανω...
επισης ξυπναω το πρωι κανω το πρωτο τσιγαρο πινω μια γουλια καφε και νιωθω εμετο... λετε να ειναι απο το οτι ανοιξαν τα πνευμονια μου και δεν θελει το τσιγαρο?
Δεν εισαι καπνιστησ την δουλεια ασε την αρκει να σου φτανουν τα λεφτα