Απλά θέλω να τα πω καπου,

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Κοίταξε απλώς δείχνεις πως σε ακολουθεί ένα βάρος, αλλά είναι και οι καταστάσεις της εποχής καπως που αρκετοί έχουν κουραστεί και νιώθουν άσχημα, δεν ζούμε και την καλύτερη περίοδο στη ζωή μας. Το όμορφο είναι υποκειμενικό και εξαρτάται κάθε φορά από ποια πλευρά το βλέπεις. Εσύ επιλέγεις την ιδανική οπτική οι άλλοι επιλέγουν την δική τους, δεν χρειάζεται όμως να είμαστε αυτό που θέλουν οι άλλοι για να είμαστε αρεστοί.

Απλώς το μοναδικό που έχω σαν απορία είναι πως πάντα νιώθεις έτσι ή οι συγκυρίες της καθημερινότητας που ζούμε στη παρούσα φάση σε οδήγησαν σε ένα ξέσπασμα;

---

Νιώθω έτσι σχετικά σπάνια, αλλά όταν με πιάσει είναι πολύ δυνατο. Παλιότερα υπεφερα συχνοτερα και για μεγαλύτερη δια΄ρκεια. . Δεν μπορώ να το εξηγήσω πως λειτουργώ. Χθες που έγραψα ένιωθα απελπισία. Σήμερα μετά τη συζήτηση στο φόρουμ, το γεγονός ότι συνομίλησα με ανθρώπους με έκανε να νιωσω καλα. Και αυτο ηθελα να δω τι αποψεις υπαρχουν γι αυτα που μουρμουραω σε στιγμες απελπισιας.
Ποσο μοιαζουν τα λογια με αυτα ,που κατα καιρους εχω συζητησει με γνωστους ειναι εκπληκτικό. .
Οποτε η συνειδητοποίηση οτι μόνη μου βάζω τον εαυτο μου σε μια δυσαρεστη κατασταση και ακομα και ανθρωποι που δεν εχουμε ουτε καν οπτικη επαφη βγαζουν το ιδιο περιπου συναισθημα προς εμενα με αυτους που γνωριζομαστε ,ειναι για μενα ενα ταρακουνημα προς την αυτοβελτιωση. Ειναι σαν να ειδα τις αδυναμίες μου πιο ξεκαθαρα.
Θελω να πιστευω οτι θα αρχισει να ξεθωριαζει σιγα σιγα αυτο το εαρνητικό συναισθημα που ξεπετάγεται.

Πάντως, η εσωστρέφεια δεν είναι κάτι που θα περάσει, και πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό. Εγώ τουλάχιστον ψάχνω (και τώρα έχω βρει προσωρινά) κατά προτίμηση για δουλειές με λίγο κόσμο ή από το σπίτι, αλλά στην ανάγκη θα πέσω και στα βαθιά.

Οταν σου έγραφα για διεκδίκηση, εννοουσα διεκδίκηση στην ευτυχία,
να αναρωτιέσαι συχνά "πώς νιώθω", και όταν η απάντηση είναι θλίψη, μοναξιά να ξαναρωτάς τον εαυτό σου " Ωραία, εγώ τι μπορώ να κάνω γι αυτό;"

Καταλαβαίνω απόλυτα την μοναξιά, που μπορείς να νιώθεις όταν οι γύρω σου έχουν άλλες προτεραιότητες (σχέσεις, παιδιά, οικογένειαΟ καθώς έχουν άλλες ζωές, ενώ εσύ έχεις προτεραιότητα τους γύρω σου.
Ωστόσο, ο κόσμος δεν αποτελείται από δύο φίλες, και πέντε γνωστούς.
Και την ευτυχία σου δεν θα την βρεις εκεί. ή έστω μόνο εκεί.
Δεν φτάνει.
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις εκεί έξω, και να νιώσεις το νόημα, την προσφορά, να νιώσεις σημαντική.
Θεωρώ ότι θα σε βοηθήσει πολύ να εμπλακείς σε περιβάλλοντα και σχέσεις που να νιώθεις χρήσιμη, ή να νιώθεις προτεραιότητα για κάποιον.
Άλλωστε ετσι είναι, ο καθένας χτίζει τη ζωή του και είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του και την ευτυχία του.
Θα σου πω κάποιαα παραδείγματα από εμένα, που έχω στο μυαλό μου να κάνω κάποτε.
Να γράψω κάποιο βιβλιο, είναι κάτι που νιώθω ότι με συνδέει με τον κόσμο.
Εθελοντισμός, να συνεισφέρω σε ανθρώπους που με χρειάζονται, η να διδάξω σε παιδιά σε δομές.
Και σίγουρα θα εμπλεκόμουν όπως και κάνω διαρκώς σε περιβάλλοντα νέα, γνωρίζοντας νέους ανθρώπους και καταστάσεις.
Δεν μπορούν μόνο οι φίλοι να φέρουν την ευτυχία.
Και ένας λόγος που ίσως αισθάνεσαι πληγωμένη είναι επειδή περιμένεις την ευτυχία από εκείνους.
Τέλος, θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί δεν ενδιαφέρεσαι για κάποια ερωτική σχέση;

δενξερω ,καλησπερα , απο τα παραπανω σου μηνυματα αν εχω καταλαβει σωστα πρεπει να εχεις επιρεαστει λιγο απο τα δεδομενα της κοινωνιας οπου ζουμε, οπου επειδη μπορει να μην εχεις καταφερει να εισαι σε ολα μεσα ισως λοιπον να ειναι και αυτος ενας παραγωντας - δεν νομιζω ο σημαντικος - αλλα ειναι οπου σε κανει να νιωθεις καπως ασχημα.Δεν ειναι περιεργο ουτε παραξενο αυτο, απεναντιας ειναι το πιο συνηθες πραγμα ολοι μας λιγο πολυ θελουμε να εχουμε οσο πιο πολλα κοινα μπορουμε με το πληθος, ο λογος ειναι οτι θελουμε να ανηκουμε σε ομαδες, σε οχλους για λογους ασφαλιας,για να μην ξεχωριζουμε ωστε να αποφευγουμε την κριτικη η τα βλεματα για να μπορουμε δλδ να κρυβομαστε μεσα στο πληθος.
Το να κανει καποιος οικογενεια και να ζησει το σηνηθες, το σχεδον προκαθορισμενο ειναι πολυ ομορφο εαν εχει γινει μεσα απο το να εχει παντρευτει αυτον-αυτην που ειναι πολυ ερωτευμενος, με το να εχει κανει "σπιτικο" με τον τροπο που ονειρευοταν.Εαν ομως τα εκανε επειδη επειδη επρεπε να γινουν τοτες την πληρωνουν τα παιδια του, τοτες η ονειροπολα κι δραστηρια κοπελα γινεται μια εσωκληστη κουτσομολα οπου τα αποθυμενα της μετατρεποντε σε μισος με την βοηθεια της ζηλιας ,κατις που το βλεπουμε ακομα κι στο φορουμ γυναικες με παιδια κι αντρα οπου κρινουν παντα με την συγκριση.Τι να την κανεις τετοια ζωη.
Τελος θα σου πω κατις, που δεν ειναι δικο μου, ζησε την ζωη σου οπως εσυ την γουσταρεις! κι αν ειναι να βγεις εξω απο το κοπαδι για αυτην ας βγεις! κι αν σε βλεπουν παραξενα οι αλλοι να μην σε ενδιαφερει παρα μονο το τι λεει η καρδουλα σου! κανε αυτο που πραγματικα μεσα σου γουσταρεις! που να μην εχει καμια απολυτος σχεση με κοινωνικα πρωτυπα! να μην επιρεαζετε απο καμια στατιστικη! οι γυρο σου, να ξες οτι συνεχως κι οσο πιο τολμηρο ειναι αυτο πυ θα θελησεις να κανεις τοσο πιο πολυ θα σου "τραβαν τα σχινια" ακομα και οι γονεις μας! διοτι φοβουντε! ο φοβος του να βγουν εξω απο το μαντρι! μην εχεις λοιπον τυψεις εαν εχεις βγει εξω απο αυτο! μην σπαταλας ουτε αναπνοη σκεψης για το τι θα πουνε! αυτο οπου εσυ θελεις να ξερεις οτι ειναι οτι πιο σωστο υπαρχει στο συμπαν!! διοτις πολυ απλα το πως θα ζησουμε δεν εχει αντικοιμενικοτητα ! αρα δεν εχει και λογικη! αρα δεν υπαρχει και κανενας να εχει το δικαιωμα να σου πει οτι ειναι ηθικο η ανηθικο αυτο που κανεις! εξαλου ποσο θα ζησουμε? εαν ξαφνου αυριο κατις κακο γινει? τι θα πουμε??? οτι ειμασταν σωστα παιδια στα ματια την γειτονησας? θα την φωναξουμε κι θα της πουμε, να ξερεις σημερα που παω στον "ουρανο" θελω να ξες οτι εφαγα ολη μου την ζωη στο να ειμαι οσο πιο αρεστος γινεται στα δικα σου, και στης παλιοκοινωνιας σας τα δεδομενα??

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Πάντως, η εσωστρέφεια δεν είναι κάτι που θα περάσει, και πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό. Εγώ τουλάχιστον ψάχνω (και τώρα έχω βρει προσωρινά) κατά προτίμηση για δουλειές με λίγο κόσμο ή από το σπίτι, αλλά στην ανάγκη θα πέσω και στα βαθιά.

---

Η εσωστρέφεια δεν περνάει είναι μέρος του είναι μας. Όμως αναγνωρίζοντας ότι είσαι εσωστρεφής τουλάχιστον για μένα λειτουργεί θεραπευτικά. Το ότι κολλάω π.χ στον τοίχο αντανακλαστικά όταν περπατάω, αναγνωρίζοντας ότι είναι απο την εσωστρέφεια μου το συγχωρώ τειλκά. Και εν συνεχεία μπορώ και απομακρύνομαι τουλάχιστον να μην ειμαι τόσο κοντα ώστε να σβήνω τα γκράφιτι απο τους τοίχους.
Κι εγω το ίδιο ψάχνω αλλά ήδη έχω κάνει και δουλειές που έχω βρεθεί με κόσμο. Τότε δε γνωριζα ότι είμαι εσωστρεφής και είχα υποστεί το εργασιακό μπουλινγκ. Αν το γνωριζα δε θα με επιρέαζαν αυτά που έλεγαν ποτ με έκαναν να νιωθω ενοχες .
Όλα καλά θα πάνε, θα τα καταφέρουμε !

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Βοηθάει η γυμναστική πολύ Κι εγω μετα απο γυμναστική νιώθω ευεξία. Λύσεις δε βρισκω αλλα χαλαρώνω. Αφέθηκα λογω καραντίνας και βλέπω ότι έχει παίξει σημαντικό ρόλο στις μεταπτώσεις τις ψυχολογικές .

Αφου ξέρεις τη λυση για να νιώθεις δυνατός και ήρεμος, κατα μία έννοια γνωρίζεις την αλήθεια σου ,κάντο! κόψε και το τσιγάρο και θα δεις ότι θα ηρεμήσει!
Και μιας και μου το θύμησες θα ξεκινήσω στο σπίτι κατι λίγα.

---

Αχ τσιγαρο ... πληγωμενη ιστορια... ειμαι 32 στα 33 και καπνιζω απο 15 χρονων.. αστα.. δεν ξερω αν θα το κοψω θελω ΠΡΕΠΕΙ να το κοψω θα δω...

Quote:

---

Originally Posted by Art_Phil

Οταν σου έγραφα για διεκδίκηση, εννοουσα διεκδίκηση στην ευτυχία,
να αναρωτιέσαι συχνά "πώς νιώθω", και όταν η απάντηση είναι θλίψη, μοναξιά να ξαναρωτάς τον εαυτό σου " Ωραία, εγώ τι μπορώ να κάνω γι αυτό;"

Καταλαβαίνω απόλυτα την μοναξιά, που μπορείς να νιώθεις όταν οι γύρω σου έχουν άλλες προτεραιότητες (σχέσεις, παιδιά, οικογένειαΟ καθώς έχουν άλλες ζωές, ενώ εσύ έχεις προτεραιότητα τους γύρω σου.
Ωστόσο, ο κόσμος δεν αποτελείται από δύο φίλες, και πέντε γνωστούς.
Και την ευτυχία σου δεν θα την βρεις εκεί. ή έστω μόνο εκεί.
Δεν φτάνει.
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις εκεί έξω, και να νιώσεις το νόημα, την προσφορά, να νιώσεις σημαντική.
Θεωρώ ότι θα σε βοηθήσει πολύ να εμπλακείς σε περιβάλλοντα και σχέσεις που να νιώθεις χρήσιμη, ή να νιώθεις προτεραιότητα για κάποιον.
Άλλωστε ετσι είναι, ο καθένας χτίζει τη ζωή του και είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του και την ευτυχία του.
Θα σου πω κάποιαα παραδείγματα από εμένα, που έχω στο μυαλό μου να κάνω κάποτε.
Να γράψω κάποιο βιβλιο, είναι κάτι που νιώθω ότι με συνδέει με τον κόσμο.
Εθελοντισμός, να συνεισφέρω σε ανθρώπους που με χρειάζονται, η να διδάξω σε παιδιά σε δομές.
Και σίγουρα θα εμπλεκόμουν όπως και κάνω διαρκώς σε περιβάλλοντα νέα, γνωρίζοντας νέους ανθρώπους και καταστάσεις.
Δεν μπορούν μόνο οι φίλοι να φέρουν την ευτυχία.
Και ένας λόγος που ίσως αισθάνεσαι πληγωμένη είναι επειδή περιμένεις την ευτυχία από εκείνους.
Τέλος, θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί δεν ενδιαφέρεσαι για κάποια ερωτική σχέση;

---

Ειχα γράψει ενα κατεβατό και κόλλησε το ιντερνετ και μου έσβησε το μήνυμα ,θα τα γράψω εν συντομία

Το γνωρίζω ότι δυο φίλες και πέντε γνωστοί δεν αποτελούν τον κόσμο. Μη νομίζεις ότι είναι αιώνιες οι φιλίες μου. Ανά κάποια χρόνια αλλάζουν γιατί τυγχάνει να αλλάζουν οι ζωές των ανθρώπων. Δε σημαίνει ότι δε μιλάμε ποτέ. Απλά αλλάζει η ποσότητα και μένουμε στο γεια τι κανεις. Τωρα τα λενε αλλού και καλά κάνουν βεβαια, δε μπαινω σε διαδικασια να κατηγορώ. Παλιά το έκανα αλλά δεν έβγαλε και πουθενα.
Η λέξη κλειδί είναι αυτή που λες ότι θέλω να νιώθω χρήσιμη ,να βοηθάω. Έχω εμπλακεί σε εθελοντική ομάδα και εκεί που πάω να νιώσω χρήσιμη κάποιος πιο δυναμικός θέλει να νιώσει πιο χρήσιμος και τελικά μένω να κάνω το μαϊντανό. Ανήκω στην ομάδα αλλά απλά ανήκω.
Όταν τελειώσει αυτο το σουρεαλ με τον κόβιντ, θα ψάξω άλλο είδους εθελοντισμου, και αλλάζω περιβάλλοντα μέχρι να βρω κάπου που θα νιώσω καλα.
Αρκει να μην εξιδανικεύσω. Πέφτω θυμα της φαντασίας μου και της εξιδανίκευσης. Αυτό το βλέπω μετα, όχι όταν συμβαίνει.
Όσο για το τέλευταίο, δεν είναι ότι δε με ενδιαφέρει ερωτική σχέση. Δεν προκύπτει. Οι εσωστρεφείς που θα ταιριαζα δεν τολμούν, οι εξωστρεφείς δεν τους ελκυω (ασχετου εμφανισης ,μιλάω για το κατι που εκπέμπω ) Ίσως έχει συναντήσει την ομάδα των ανθρώπων που ανήκω όπου ή κοιτανε χαμηλα ή με βλεμα απλανές και δεν ξέρεις αν φλερτάρουν ή αν θέλουν να σε πλακώσουν στο ξύλο. Και τέλος οι πολυ εξωστρεφεις και εκδηλωτικοι (σε σημείο ελεηνό) με τρομάζουν, μια φορα εμπλεξα και με διαλυσε.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

δενξερω ,καλησπερα , απο τα παραπανω σου μηνυματα αν εχω καταλαβει σωστα πρεπει να εχεις επιρεαστει λιγο απο τα δεδομενα της κοινωνιας οπου ζουμε, οπου επειδη μπορει να μην εχεις καταφερει να εισαι σε ολα μεσα ισως λοιπον να ειναι και αυτος ενας παραγωντας - δεν νομιζω ο σημαντικος - αλλα ειναι οπου σε κανει να νιωθεις καπως ασχημα.Δεν ειναι περιεργο ουτε παραξενο αυτο, απεναντιας ειναι το πιο συνηθες πραγμα ολοι μας λιγο πολυ θελουμε να εχουμε οσο πιο πολλα κοινα μπορουμε με το πληθος, ο λογος ειναι οτι θελουμε να ανηκουμε σε ομαδες, σε οχλους για λογους ασφαλιας,για να μην ξεχωριζουμε ωστε να αποφευγουμε την κριτικη η τα βλεματα για να μπορουμε δλδ να κρυβομαστε μεσα στο πληθος.
Το να κανει καποιος οικογενεια και να ζησει το σηνηθες, το σχεδον προκαθορισμενο ειναι πολυ ομορφο εαν εχει γινει μεσα απο το να εχει παντρευτει αυτον-αυτην που ειναι πολυ ερωτευμενος, με το να εχει κανει "σπιτικο" με τον τροπο που ονειρευοταν.Εαν ομως τα εκανε επειδη επειδη επρεπε να γινουν τοτες την πληρωνουν τα παιδια του, τοτες η ονειροπολα κι δραστηρια κοπελα γινεται μια εσωκληστη κουτσομολα οπου τα αποθυμενα της μετατρεποντε σε μισος με την βοηθεια της ζηλιας ,κατις που το βλεπουμε ακομα κι στο φορουμ γυναικες με παιδια κι αντρα οπου κρινουν παντα με την συγκριση.Τι να την κανεις τετοια ζωη.
Τελος θα σου πω κατις, που δεν ειναι δικο μου, ζησε την ζωη σου οπως εσυ την γουσταρεις! κι αν ειναι να βγεις εξω απο το κοπαδι για αυτην ας βγεις! κι αν σε βλεπουν παραξενα οι αλλοι να μην σε ενδιαφερει παρα μονο το τι λεει η καρδουλα σου! κανε αυτο που πραγματικα μεσα σου γουσταρεις! που να μην εχει καμια απολυτος σχεση με κοινωνικα πρωτυπα! να μην επιρεαζετε απο καμια στατιστικη! οι γυρο σου, να ξες οτι συνεχως κι οσο πιο τολμηρο ειναι αυτο πυ θα θελησεις να κανεις τοσο πιο πολυ θα σου "τραβαν τα σχινια" ακομα και οι γονεις μας! διοτι φοβουντε! ο φοβος του να βγουν εξω απο το μαντρι! μην εχεις λοιπον τυψεις εαν εχεις βγει εξω απο αυτο! μην σπαταλας ουτε αναπνοη σκεψης για το τι θα πουνε! αυτο οπου εσυ θελεις να ξερεις οτι ειναι οτι πιο σωστο υπαρχει στο συμπαν!! διοτις πολυ απλα το πως θα ζησουμε δεν εχει αντικοιμενικοτητα ! αρα δεν εχει και λογικη! αρα δεν υπαρχει και κανενας να εχει το δικαιωμα να σου πει οτι ειναι ηθικο η ανηθικο αυτο που κανεις! εξαλου ποσο θα ζησουμε? εαν ξαφνου αυριο κατις κακο γινει? τι θα πουμε??? οτι ειμασταν σωστα παιδια στα ματια την γειτονησας? θα την φωναξουμε κι θα της πουμε, να ξερεις σημερα που παω στον "ουρανο" θελω να ξες οτι εφαγα ολη μου την ζωη στο να ειμαι οσο πιο αρεστος γινεται στα δικα σου, και στης παλιοκοινωνιας σας τα δεδομενα??

---

Δεν μπορώ να με χαρακτηρίσω σαν άνθρωπο που θέλει να ταιριάζει με το πλήθος. Ούτε είμαι εκκεντρική ,απλά είμαι τόσο συμβατική που γίνομαι αόρατη. Υπήρξαν ευκαιρίες ,με προξενιά(και καλά) να αποκτήσω την οικογένεια. Όμως αυτή η προσέγγιση με άφηνε αδιάφορη. Ούτε η λέξη γεροντοκόρη με ένοιαζε, δε χαρατήρισα ποτέ κάποιον άνθρωπο για τις επιλογές του, γιατί να το κάνω για μένα.
Μέσα απο τα μυνήματα εδώ, με τις ερωτήσεις αρχίζει και μου γίνεται λίγο ξεκάθαρο στο ότι αυτό που με πληγώνει δεν είναι ότι θέλω να αλλάξω, δεν ήθελα ποτέ, αλλά γιατί η κοινωνία δεν δέχεται τον κάθε άνθρωπο όπως είναι.
Δε νιωθω ότι έχω στερηθεί, δεν έχω απωθυμένα. Και εκει είναι το κουλό. Π.χ δεν έχω υπάρξει παρτυ ανιμαλ ,αλλά δεν ειναι απωθυμένο. Ακόμα και όταν έχω γινει ντιρλα σε νεανικά παρτυ ,κατάφερνα να μένω το ιδιο "ξενερωτη". Δεν ανεβηκα σε τραπεζι, πολυλογια εστηνα. Οι τοτε φιλες ηταν κοκέτες, εγω πήγαινα λετσαρία. Με τα πολλά κάτι αλλάξα για να ταιριάζω κι εγω. Μου άρεσε μέχρι εκεί που μου άρεσε. Τις ακουσα δηλ μεχρι ενος σημείου. . Έμαθα να ντύνομαι λιγο πιο γυναικεία.
Προσωπικά με ενδιαφέρει να νιώθω καλα με εμένα, Δε με ενδιαφέρει να με πει κάποιος καλο παιδι. Με ενδιαφέρει να μην πληγώσω εγω άνθρωπο γιατι η ιδιοσυγκρασία μου δεν το αντέχει. Παρολαυτα ξερω και το νιώθω ότι έχω πληγώσει ανθρωπους.
Και γενικα ειμαι πλεον (δεν το ειχα απο πολυ παλια αυτο), θεωρω οτι ο καθενας μας πρεπει να κανει πραγματα που τον κανουν να νιωθει καλα. Πραγματικά καλα ομως, οχι απο αυτα που η κοινωνια επιβαλει οτι εισα καλα. Αν π.χ καποιος νομιζει οτι το να σπασει ενα τζαμι τον κανει να νιωθει καλα, θεωρω οτι πλαναται. Αν εχει τοσο θυμο, ας τρεξει και ας χτυπησει ενα μαξιλαρι. Το τζαμι αργα ή γρηγορα θα γίνει ερινυα

Quote:

---

Originally Posted by hlias1988

Αχ τσιγαρο ... πληγωμενη ιστορια... ειμαι 32 στα 33 και καπνιζω απο 15 χρονων.. αστα.. δεν ξερω αν θα το κοψω θελω ΠΡΕΠΕΙ να το κοψω θα δω...

---

Στα εικοσι έκανα τσιγάρο για να ταιριαξω με το πληθος.. Αλλά εχω ασθμα και δεν το αντεχα. Ήδη έχεις κάνει το πρώτο βήμα ότι θέλεις να το κόψεις. Το πρέπει προφανώς σαν εννοια δε σε βοηθάει. Οπότε πρέπει να βρεις αρχικά πότε καπνίζεις. Αν είναι απο συνήθεια, μειωσε το. Πες π.χ θα καπνισω δεκα τσιγαρα σημερα. Την αλλη μερα 9 κ.ο.κ Αν νιωσεις οτι ειναι λιγο μεινει καθε τριτη μερα να το μειώνεις.
Αν ειναι απο αγχος, δες γιατι γινεται αντανακλαστικό. Και ψαξε βαθεια μεσα σου με τι θα μπορούσες να το αλλάξεις. Επέτρεψε και στον εαυτο σου ενα καπου καπου. Δεν ειναι κακο μαλλον Εκτος αν συντρέχουν πολυ συγκεκριμένοι λόγοι υγεία, οπότε μάλλον πρέπει να ζητησεις συμβουλή.

Εμενα με το φαγητο π.χ οταν με πιανει υπερφαγια, τρωω λιτα την εβδομαδα και εχω βαλει οτι την Κυριακη θα γινει παρτυ. Για μενα λειτουργει. Και κιλα χανω σε βαθος χρονου, και δεν εχω αγχος των πρεπει.
Ένα αλλο τρικ ειναι να αλλάξεις σε μάρκα που δε σου αρεσει. Θα το εχεις αγορασει οποτε θα λυπασαι να παρεις αλλο, αλλα αφου δε σου αρεσει θα κανεις λιγοτερο.

Θα τα καταφερεις ! Μπορεις !

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Στα εικοσι έκανα τσιγάρο για να ταιριαξω με το πληθος.. Αλλά εχω ασθμα και δεν το αντεχα. Ήδη έχεις κάνει το πρώτο βήμα ότι θέλεις να το κόψεις. Το πρέπει προφανώς σαν εννοια δε σε βοηθάει. Οπότε πρέπει να βρεις αρχικά πότε καπνίζεις. Αν είναι απο συνήθεια, μειωσε το. Πες π.χ θα καπνισω δεκα τσιγαρα σημερα. Την αλλη μερα 9 κ.ο.κ Αν νιωσεις οτι ειναι λιγο μεινει καθε τριτη μερα να το μειώνεις.
Αν ειναι απο αγχος, δες γιατι γινεται αντανακλαστικό. Και ψαξε βαθεια μεσα σου με τι θα μπορούσες να το αλλάξεις. Επέτρεψε και στον εαυτο σου ενα καπου καπου. Δεν ειναι κακο μαλλον Εκτος αν συντρέχουν πολυ συγκεκριμένοι λόγοι υγεία, οπότε μάλλον πρέπει να ζητησεις συμβουλή.

Εμενα με το φαγητο π.χ οταν με πιανει υπερφαγια, τρωω λιτα την εβδομαδα και εχω βαλει οτι την Κυριακη θα γινει παρτυ. Για μενα λειτουργει. Και κιλα χανω σε βαθος χρονου, και δεν εχω αγχος των πρεπει.
Ένα αλλο τρικ ειναι να αλλάξεις σε μάρκα που δε σου αρεσει. Θα το εχεις αγορασει οποτε θα λυπασαι να παρεις αλλο, αλλα αφου δε σου αρεσει θα κανεις λιγοτερο.

Θα τα καταφερεις ! Μπορεις !

---

Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια...
Εσυ ανοιξες το θεμα εμενα βοηθας!!
Αυτα τα ΠΡΕΠΕΙ στην ζωη μου με αγχωνουν πολυ.. οποτε πρεπει να ψαξω με τον ευατο μου να βρω πως τουλαχιστον μπορω να τα μειωσω..!
ευχαριστω!

Ειμαι κι εγω ενας απο τους εσωστρεφεις ανθρωπους που αναφερεις, καποια που θελει να τα πηγαινει καλα με ολους (αν ειναι δυνατον!!) και να μην δημιουργει εντασεις. Μεγαλωνοντας και μετα απο καποιες σφαλιαρες της ζωης καταλαβα πως το να ειμαι καλο παιδι δεν με εκανε αποδεκτη η αρεστη στους ανθρωπους που εκτιμουσα παρα ηταν ενας λογος να με θεωρουν ατομο χωρις προσωπικοτητα. Για τους υπολοιπους ημουν ενα ατομο που μπορουσαν ευκολα να ξεγελασουν. Αρα αυτη η συμπεριφορα δεν με οδηγουσε πουθενα. Θα σου πω λοιπον 2 πραγματα που εκανα και με βοηθησαν προσωπικα ν "ακουστω". Γραφτηκα σε μια θεατρικη ομαδα οπου αναγκαστηκα να εκτεθω και να κοινωνικοποιηθω περισσοτερο. Απο αυτην ειδα πολλα οφελη(επισης ανακαλυψα οτι δεν θα μπορουσα να γινω ηθοποιος αλλα ετσι κι αλλιως δεν ηταν το ζητουμενο μου αυτο). Το 2ο που εκανα παρακολουθησα καποια σεμιναρια ψυχολογιας , αυτοβελτιωσης κι εκει βρηκα και μια σχετικη παρεα. Ειναι ωραιο να δραστηριοποιειται κανεις γιατι ετσι μονο προχωραει η ζωη. Δεν ξερω αν σε βοηθησα απλες προτασεις ηταν , εσυ θα βρεις ισως κατι να σου ταιριαζει καλυτερα.

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Σε ευχαριστω...συγκινηθηκα είναι η αλήθεια. Οι άνθρωποι είμαστε παγιδευμένοι στο εγω μας, το εγω με την κακή του μορφή και όχι με την επικοδομητική μορφή. Ο καθένας μας έχει δύναμη που δεν ξέρει. Χρειάζεται που και που ,καλή ώρα όπως εδώ ενας καλός λόγος. Κάποιες φορές όταν κοντινοί μας άνθρωποι μας λένε καλά λόγια τα απορρίπτουμε ή δεν τα ακούμε. Προσωπικά πολλές φορές πνίγομαι απο τη μοναξιά ,ενώ οι δυο φίλες μου έχουν πει όποτε θέλω να τους μιλήσω. Αλλά δε θέλω, αφου έχουν δική τους ζωή, να τις φορτώνομαι και γυρνάει λίγο μπουμερανγκ.
Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν τοξικοί άνθρωποι, αλλά τοξικές συμπεριφορές. Δε λέω για ακραίες περιπτώσεις που η ζυγαριά είναι ξεκάθαρη. Κρατάω τις αποστάσεις εκείνες που μπορώ να διαχειριστώ μια τοξική συμπεριφορά. Αν δε μπορώ απομακρύνομαι ,αν είμαι σε καλή διάθεση πλησιάζω να δω μήπως είχα παρεξηγήσει ,μήπως ήταν κάτι παροδικό. Αν συνεχίζει η συμπεριφορά, μακριά και αγαπημένα.
Έχω πιάσει τον εαυτό μου να έχει τοξικη συμπεριφορά. Κυρίως με τη μορφή του παραπόνου. Το μαζεύω όμως. Και προσπαθώ να το διορθώσω. Και το ξέσπασμα έγινε γιατι ήμουν σε φάση να αρχίσω τα παράπονα, αλλα δεν ήθελα να τα πω γιατί μπορεί να δημιουργούσα ενοχές ότι με άφησαν μονη μου. Και αυτό είναι τοξικό και για τους άλλους και για μενα. Φταίει ίσως ,και η καραντίνα που χάθηκαν κάποιες εβδομαδιαιες ρουτίνες.
Πάντως ειλικρινά σε ευχαριστώ απο καρδιάς και δε θα κουραστώ να το λέω και να το γράφω. Και εύχομαι να ξέρεις και να το βλεπεις οτι είσαι υπέροχος άνθρωπος και αν σε απασχολεί κάτι έχεις δύναμη να το λύσεις.

---

Καλημερα !

Καταρχην σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια, το εκτιμω ειλικρινα ειδικα οταν ακουω τετοια απο ανθρωπους που παρ ολο οτι νομιζουν οτι δεν ειναι αρεστή στο περιβαλλον τους ,εγω ανετα θα εκανα παρεα μαζι τους .
Δεν ξερω διαβαζω ολα σου τα μηνυματα και μου βγαζεις οτι συνομιλω με εναν ντομπρο ανθρωπο .Ανθρωπο κατασταλαγμενο για τον ευατο του και που θα σου πει ο,τι ειναι ,οχι απο κακια αλλα γιατι ετσι ειναι η πραγματικοτητα .
Ετσι ειμαι και εγω και ειλικρινα δεν λογαριαζω αν τον αλλον τον πειραζει αφου δεν το λεω με κακια ειδικα στα ατομα που κανουμε παρεα .Ευτυχως το εχω καταφερει ,στην αρχη υπηρχαν παρεξηγησεις αλλα μετα οταν οι φιλιες μπηκαν σε αλλες βασεις ,ο αλλος σε αντιμετωπιζει διαφορετικα .
Νομιζω οτι και εσυ θα εχεις κοντα σου ολους αυτους τους φιλους που θελεις οταν θα καταλαβουν και αποδεκτουν και εκεινοι οτι εσυ εισαι καλα με τον ευατο σου και δεν εχεις κανενα λογο να τους λες πραγματα για αλλο σκοπο.
Απλα νομιζω αυτο ειναι λιγακι θεμα δικο σου, καθαρα και μονο θεμα αυτοπεποιθησεις .Ισως πρεπει να γινεις πιο δυναμική στις αποψεις σου και στα θελω σου .Ακομα και το παραδειγμα που εφερες με τον εθελοντισμο πηγαζει απο εκει.
Τι παει να πει ο αλλος ειναι πιο δυναμικος ?Πως εισπρατεις εσυ ολο αυτο και που το κατατασεις ωστε να σε κανει να τραβιεσε προς τα πισω και να τσαλαπατας τα θελω σου ,αυτα που θα σε κανουν να νοιωθεις εσυ καλα ?
Τι ειναι αυτο το στοιχειο που πιστευεις εσυ οτι εκραζεται ο δυναμισμος του ?Στον λογο του ?Στην δυναμη της πειθους του ?Στο δυναμισμο που πηγαζει απο τις κινησεις του,ειναι δηλαδη πιο δραστήριος ?

Αληθεια ο αλλος ειχε την δύναμη της δικης σου προσφορας και καλοσύνης ?Δεν παρατηρουμε μονο τα καλα σε ενα δυναμικο χαρακτηρα αλλα και καποια στοιχεια που εχουμε εμεις και εκεινος δεν τα εχει .
Τοτε δεν νομιζεις οτι μια ενδεχομενη ομαλη συνεργασια με ενα τετοιο ατομο θα εχει το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα για την ομαδα σας ,αφου αυτος ειναι ο κοινος σκοπος που θα σας ενωνει?


Εγω ανετα βλεπω ενα ατομα που η γλωσσα του κοκκαλα δεν εχει αλλα κοκαλλα μπορει να ραγισει με την εκφραση των αποψεων του αλλα και την βασιμοτητα αυτων ...
Εχεις πιασει πληρως το νοημα για τον χαρακτηρα και την θετικοτητα των ατομων και με βρισκεις χιλια τα εκατο συμφωνη με αυτα που λες !

Μηπως θα επρεπε να γινεις λιγακι πιο δυναμικη και να μην τα παρατας μολις συναντας ενα πιο δυναμικο ατομο απο εσενα ?Νομιζω την πρωτη φορα ειναι λογικο να κανεις πισω ,αλλα μηπως παρατηρώντας αυτον τον ανθρωπο υιοθετησεις καποια καλα στοιχεια της δυναμικοτητας τους ,ωστε την επομενη φορα θα εισαι εσυ που θα κυριαρχησεις μεσα σε μια ομαδα αν δεν ειναι δυνατη μια συνεργσια ?


Ξερεις και στο ξαναλεω μου κανει τοσο τρομερη εντυπωση το ποσο κατασταλαγμενη εισαι σε καποιες καθοριστικες σχεσεις που πρεπει να εχουμε στην ζωη μας, ώστε να τα εχουμε καλα με τον ευατο μας και πως άφησες ολο αυτο να σε παρασύρει σε μια μοναχικοτητα και ευθιξία για ορισμενα πραγματα και καταστασεις που αντιμετωπισες στην ζωη σου .
Εκτος και ολο αυτο που εχεις σημερα το απεκτησες αφου περασες καποιες καταστασεις και εμεαθες που λεμε μιας που μας ειπες οτι ολο αυτο εχει παιδικες ριζες ...

Τωρα αν ενας ανθρωπος εχει φτασει σε σημειο που λες ο,τι τον απασχολει να βρισκει λύσης χωρις να επηρεαζεται ψυχολογικα ,θα ηθελα πολυ να γνωρισω και εγω εναν τέτοιων γιατι εγω δεν ειμαι ακομα.
Μπορει να ξερω πλεον στην ηλικία που ειμαι να αναγνωριζω τα τοξικα,χειριστικα και κακοβουλα ατομα και να μην τους δινω πλεον σημασια γιατι πραγματικα ειναι τοσο εμμονικο και γελοιο να ασχολησε με τετοιυς ανθρωπους οταν η ζωη ειναι γεματη με ουσιαστικα θεματα ,αλλα οτι αφορα πολυ καθοριστικα ζητηματα που αφορουν καθαρα την οικογενεια και κυριως τα παιδια μου δεν ξερω αν ειμαι τοσο δυνατη οπως λες και ειλικρινα οχι μονο δεν θελω αλλα ευχομαι να μην το ανακαλυψω ποτε .
Και αυτο γιατι ειναι οι μοναδικες σχεσεις που δεν ξερω αν εφαρμόσω ολα αυτα που ξερω ωστε να μεινω αμετοχη σε ολη αυτη την ψυχολογικη φθορα .
Οταν ζεις μονο τετοιες καταστασεις μπορεις να ξερεις ο αλλος αν κρυβει τετοια δυναμη μεσα του .Εκει παιζει θεματακη ευασθησιας και δυστηχως αυτο το κομματι μου το δουλευω και προσπαθω να σκληρινει λιγάκι παραπανω ..

Δεν πολυκατάλαβα την διαφοροποίηση μεταξύ εσωστρεφών και εξωστρεφών ανθρώπων.
Εννοώ ότι ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο εσωστρεφής ή εξωστρεφής, αυτό είναι απλώς ένα μόνο χαρακτηριστικό, ένας άνθρωπος είναι πάρα πολλά πράγματα!
Επίσης εσωστρέφεια είναι η ανάγκη για λιγότερα περιβαλλοντικά ερεθίσματα και δεν είναι ούτε κακό ούτε καλό, όπως και η εξωστρέφεια, η ανάγκη για περισσότερα περιβλλοντικά ερεθίσματα δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή από μόνη της.
ένας άνθρωπος είναι ένας συνδυασμός άπειρων πραγμάτων που τον κάνουν να νιώθει ξεχωριστός.
Εσύ νιώθεις ξεχωριστή;
Νιώθεις ιδιαίτερη;
Τολμάς εκεί που θες;
Λες πως η ομάδα που ανήκεις είναι αυτοί που χαμηλώνουν το βλέμμα ή κοιτούν με απλανές βλέμμα.
Αυτό είναι εσωστρέφεια ή χαμηλή αυτοπεποίθηση;
Είναι διαφορετικό!
Ένας εσωστρεφής άνθρωπος μπορεί να είναι τέρμα δυναμικός! Η εσωστρεφεία αναφέρεται στο με πόσα ερεθίσματα αισθάνεται καλά.
Και στο πόσο συνεσταλμένος είναι κάποιος υπάρχουν βαθμοί γιατί από ένα σημείο και μετά δεν είναι και λειτουργικό.
Πρέπει να δουλέψει την αυτοεικόνα του επειγόντως.
Εγώ προσωπικά είμαι αρκετά συνεσταλμένη και πολύ κοινωνική.

Quote:

---

Originally Posted by hlias1988

Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια...
Εσυ ανοιξες το θεμα εμενα βοηθας!!
Αυτα τα ΠΡΕΠΕΙ στην ζωη μου με αγχωνουν πολυ.. οποτε πρεπει να ψαξω με τον ευατο μου να βρω πως τουλαχιστον μπορω να τα μειωσω..!
ευχαριστω!

---

Αν οντως σε βοηθάω μου κάνει μεγάλη χαρά να ξέρεις. Το οτι άνοιξα το θέμα, δε σημαίνει ότι μου ανήκει. Οπότε αν μέσα απο την έναρξη μια συζήτησης προκύπτουν και άλλα ,προσωπικά δε με απασχολεί. Το αντίθετο, δίνει μια ζωντάνια και μια αμεσοτητα. Εξαλλου ,οι άνθρωποι κατα βάση υπάρχουμε και για να βοηθάμε ο ενας τον άλλο στον ποσοστο των δυνατοτήτων του ο καθένας. Είναι όμορφο συναίσθημα. Και αν σε γεμίζει χαρά και σενα να ξέρεις ότι απο το πρωτο σου μηνυμα χαμογελασα ,οπότε με βοήθησες. Και συνεχίζεις ακόμα και με αυτό τον διάλογο. Σε ευχαριστω

Εγώ δεν κατάλαβα, θεματοθέτρια, γιατί άρχισες το κάπνισμα στα 20 για να ταιριάξεις με το πλήθος. Δεν ήσουν πλέον 15 χρονών για να καπνίσεις "για μαγκιά". Εγώ δοκίμασα κάποιες φορές να καπνίσω, δεν μου άρεσε καθόλου και το κοψα, μόνο μια φορά έκανα πουράκι, μου ψιλοάρεσε αλλά δεν συγκρινόταν με άλλα πράγματα που μου άρεσαν- όπως σουβλάκια, παγωτά- και δεν το συνέχισα.

Quote:

---

Originally Posted by katran

Ειμαι κι εγω ενας απο τους εσωστρεφεις ανθρωπους που αναφερεις, καποια που θελει να τα πηγαινει καλα με ολους (αν ειναι δυνατον!!) και να μην δημιουργει εντασεις. Μεγαλωνοντας και μετα απο καποιες σφαλιαρες της ζωης καταλαβα πως το να ειμαι καλο παιδι δεν με εκανε αποδεκτη η αρεστη στους ανθρωπους που εκτιμουσα παρα ηταν ενας λογος να με θεωρουν ατομο χωρις προσωπικοτητα. Για τους υπολοιπους ημουν ενα ατομο που μπορουσαν ευκολα να ξεγελασουν. Αρα αυτη η συμπεριφορα δεν με οδηγουσε πουθενα. Θα σου πω λοιπον 2 πραγματα που εκανα και με βοηθησαν προσωπικα ν "ακουστω". Γραφτηκα σε μια θεατρικη ομαδα οπου αναγκαστηκα να εκτεθω και να κοινωνικοποιηθω περισσοτερο. Απο αυτην ειδα πολλα οφελη(επισης ανακαλυψα οτι δεν θα μπορουσα να γινω ηθοποιος αλλα ετσι κι αλλιως δεν ηταν το ζητουμενο μου αυτο). Το 2ο που εκανα παρακολουθησα καποια σεμιναρια ψυχολογιας , αυτοβελτιωσης κι εκει βρηκα και μια σχετικη παρεα. Ειναι ωραιο να δραστηριοποιειται κανεις γιατι ετσι μονο προχωραει η ζωη. Δεν ξερω αν σε βοηθησα απλες προτασεις ηταν , εσυ θα βρεις ισως κατι να σου ταιριαζει καλυτερα.

---

Και βεβαια με βοηθάει αυτο που λες. Η θεατρική ομάδα είναι καλή ιδέα. Μου το ειχαν προτεινει αλλα δεν τολμησα. Ασχοληθηκα βεβαια με αλλα που με έφεραν στο προσκήνιο. Εγιναν σιγουρα βηματα. Ασχολουμαι με την αυτοβελτιωση, φιλοσοφιες κτλ και κραταω ό,τι με βοηθαει. Θεωρω οτι δεν ειμαι η ιδια που ημουν παλια. Προσπαθω να εντοπίζω τα σφαλματα μου και να αυτοβελτιώνομαι. Το μοιρασμα σε ενα φορουμ δεν το ειχα φανταστει, αλλα να, που βοηθαει και αυτο. Αρκει να ειμαστε ανοιχτοι να δεχτουμε ο,τι θετικο μας προσφερει ο συνομιλητής μας. Ακομα και απο κάτι που δεν είναι και τόσο ευχαριστο παντα.
Στο χερι μας ειναι να κανουμε τη ζωη μας ευχαριστη με ο,τι και να μας φέρνει. Θα μου πεις τοτε τι ανοιξες το τοπικ. Και ομως μπορώ και μιλάω ετσι , γιατι το ανοιξα.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημερα !

Καταρχην σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια, το εκτιμω ειλικρινα ειδικα οταν ακουω τετοια απο ανθρωπους που παρ ολο οτι νομιζουν οτι δεν ειναι αρεστή στο περιβαλλον τους ,εγω ανετα θα εκανα παρεα μαζι τους .
Δεν ξερω διαβαζω ολα σου τα μηνυματα και μου βγαζεις οτι συνομιλω με εναν ντομπρο ανθρωπο .Ανθρωπο κατασταλαγμενο για τον ευατο του και που θα σου πει ο,τι ειναι ,οχι απο κακια αλλα γιατι ετσι ειναι η πραγματικοτητα .
Ετσι ειμαι και εγω και ειλικρινα δεν λογαριαζω αν τον αλλον τον πειραζει αφου δεν το λεω με κακια ειδικα στα ατομα που κανουμε παρεα .Ευτυχως το εχω καταφερει ,στην αρχη υπηρχαν παρεξηγησεις αλλα μετα οταν οι φιλιες μπηκαν σε αλλες βασεις ,ο αλλος σε αντιμετωπιζει διαφορετικα .
Νομιζω οτι και εσυ θα εχεις κοντα σου ολους αυτους τους φιλους που θελεις οταν θα καταλαβουν και αποδεκτουν και εκεινοι οτι εσυ εισαι καλα με τον ευατο σου και δεν εχεις κανενα λογο να τους λες πραγματα για αλλο σκοπο.
Απλα νομιζω αυτο ειναι λιγακι θεμα δικο σου, καθαρα και μονο θεμα αυτοπεποιθησεις .Ισως πρεπει να γινεις πιο δυναμική στις αποψεις σου και στα θελω σου .Ακομα και το παραδειγμα που εφερες με τον εθελοντισμο πηγαζει απο εκει.
Τι παει να πει ο αλλος ειναι πιο δυναμικος ?Πως εισπρατεις εσυ ολο αυτο και που το κατατασεις ωστε να σε κανει να τραβιεσε προς τα πισω και να τσαλαπατας τα θελω σου ,αυτα που θα σε κανουν να νοιωθεις εσυ καλα ?
Τι ειναι αυτο το στοιχειο που πιστευεις εσυ οτι εκραζεται ο δυναμισμος του ?Στον λογο του ?Στην δυναμη της πειθους του ?Στο δυναμισμο που πηγαζει απο τις κινησεις του,ειναι δηλαδη πιο δραστήριος ?

Αληθεια ο αλλος ειχε την δύναμη της δικης σου προσφορας και καλοσύνης ?Δεν παρατηρουμε μονο τα καλα σε ενα δυναμικο χαρακτηρα αλλα και καποια στοιχεια που εχουμε εμεις και εκεινος δεν τα εχει .
Τοτε δεν νομιζεις οτι μια ενδεχομενη ομαλη συνεργασια με ενα τετοιο ατομο θα εχει το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα για την ομαδα σας ,αφου αυτος ειναι ο κοινος σκοπος που θα σας ενωνει?


Εγω ανετα βλεπω ενα ατομα που η γλωσσα του κοκκαλα δεν εχει αλλα κοκαλλα μπορει να ραγισει με την εκφραση των αποψεων του αλλα και την βασιμοτητα αυτων ...
Εχεις πιασει πληρως το νοημα για τον χαρακτηρα και την θετικοτητα των ατομων και με βρισκεις χιλια τα εκατο συμφωνη με αυτα που λες !

Μηπως θα επρεπε να γινεις λιγακι πιο δυναμικη και να μην τα παρατας μολις συναντας ενα πιο δυναμικο ατομο απο εσενα ?Νομιζω την πρωτη φορα ειναι λογικο να κανεις πισω ,αλλα μηπως παρατηρώντας αυτον τον ανθρωπο υιοθετησεις καποια καλα στοιχεια της δυναμικοτητας τους ,ωστε την επομενη φορα θα εισαι εσυ που θα κυριαρχησεις μεσα σε μια ομαδα αν δεν ειναι δυνατη μια συνεργσια ?


Ξερεις και στο ξαναλεω μου κανει τοσο τρομερη εντυπωση το ποσο κατασταλαγμενη εισαι σε καποιες καθοριστικες σχεσεις που πρεπει να εχουμε στην ζωη μας, ώστε να τα εχουμε καλα με τον ευατο μας και πως άφησες ολο αυτο να σε παρασύρει σε μια μοναχικοτητα και ευθιξία για ορισμενα πραγματα και καταστασεις που αντιμετωπισες στην ζωη σου .
Εκτος και ολο αυτο που εχεις σημερα το απεκτησες αφου περασες καποιες καταστασεις και εμεαθες που λεμε μιας που μας ειπες οτι ολο αυτο εχει παιδικες ριζες ...

Τωρα αν ενας ανθρωπος εχει φτασει σε σημειο που λες ο,τι τον απασχολει να βρισκει λύσης χωρις να επηρεαζεται ψυχολογικα ,θα ηθελα πολυ να γνωρισω και εγω εναν τέτοιων γιατι εγω δεν ειμαι ακομα.
Μπορει να ξερω πλεον στην ηλικία που ειμαι να αναγνωριζω τα τοξικα,χειριστικα και κακοβουλα ατομα και να μην τους δινω πλεον σημασια γιατι πραγματικα ειναι τοσο εμμονικο και γελοιο να ασχολησε με τετοιυς ανθρωπους οταν η ζωη ειναι γεματη με ουσιαστικα θεματα ,αλλα οτι αφορα πολυ καθοριστικα ζητηματα που αφορουν καθαρα την οικογενεια και κυριως τα παιδια μου δεν ξερω αν ειμαι τοσο δυνατη οπως λες και ειλικρινα οχι μονο δεν θελω αλλα ευχομαι να μην το ανακαλυψω ποτε .
Και αυτο γιατι ειναι οι μοναδικες σχεσεις που δεν ξερω αν εφαρμόσω ολα αυτα που ξερω ωστε να μεινω αμετοχη σε ολη αυτη την ψυχολογικη φθορα .
Οταν ζεις μονο τετοιες καταστασεις μπορεις να ξερεις ο αλλος αν κρυβει τετοια δυναμη μεσα του .Εκει παιζει θεματακη ευασθησιας και δυστηχως αυτο το κομματι μου το δουλευω και προσπαθω να σκληρινει λιγάκι παραπανω ..

---

Σε ευχαριστω ,αλλα με υπερεκτιμας. Κατασταλαγμένη δεν ειμαι ακριβως, γιατι αν ημουν δε θα ανοιγα το θεμα με τις συγκεκριμένες απορίες. Δε θυμάμαι ποιος/α μου το εγραψε οτι εκανα σουρεαλ περιγραφή.
Ειναι θεμα χαρακτήρα η δυναμικοτητα. Στον εθελοντισμο, εχει ο καθενας τα δικα του να παλεψει. Δεν μπαινω σε διαδικασια να μαθω στον αλλο να φέρεται. Ενηλικες ειμαστε. Δεν τα παρατάω ακριβώς. Εχω εκρηξεις δυναμισμου ,με εχουν χαρακτηρισει ηρεμη δυναμη.

Με τον εναν ή τον αλλο τροπο ο καθενας περνάει καταστάσεις. Το θεμα είναι να μη μας τσακιζουν και να ωριμάζουμε μεσα απο αυτες. Ειμαι πολυ υπερ της αποψης οτι το 90% των προβλημάτων μας το εχει δημιουργησει το μυαλο μας. Γιατι αν γραψεις τα προβληματα που γυρνανε στο μυαλο σου και μετα απο μια ωρα τα διαβασεις και τα αξιολογησεις, πιθανον τα μισα να τα πεταξεις.
Η δυναμη δεν εχει να κανει με δυσκολες καταστασεις, νομιζω το αντιλήφθηκες λαθος. Απευχομαι οποιαδηποτε δυσαρεστη κατασταση στους ανθρωπους για να ανακαλυψουν τη δυναμη τους. Σκεψου στα πιο απλα, αν π.χ νευριαζεις για το φαγητο. Απ οτι καταλαβα εισαι μαμα και συνηθως ενα μονιμο θεμα ειναι το τι τρωμε σημερα. Αν θυμώνεις ,η δυναμη σου θα ειναι να μη θυμωνεις. . Νομιζω ενα ρητο λεει η μονη νικη ειναι η νικη του εαυτου μας. Για μενα ειναι δυναμη να νικησω τα κακως μου κειμενα. Αφου τα συνειδητοποιήσω πρώτα, η συζητηση εδω ηδη εχει βαλει σε μια καλη κατευθυνση.

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Εγώ δεν κατάλαβα, θεματοθέτρια, γιατί άρχισες το κάπνισμα στα 20 για να ταιριάξεις με το πλήθος. Δεν ήσουν πλέον 15 χρονών για να καπνίσεις "για μαγκιά". Εγώ δοκίμασα κάποιες φορές να καπνίσω, δεν μου άρεσε καθόλου και το κοψα, μόνο μια φορά έκανα πουράκι, μου ψιλοάρεσε αλλά δεν συγκρινόταν με άλλα πράγματα που μου άρεσαν- όπως σουβλάκια, παγωτά- και δεν το συνέχισα.

---

Γιατι ως εσωστρεφης ισως τοτε θεωρησα οτι θα με εκανε να εχω φιλους. Δε θυμαμαι και τα παντα απο τοσο παλια. Εικοσι ημουν βιολογικα, το μυαλο δεν ηταν απαραιτητο οτι ακολουθησε τη σωστη ωριμανση. Ηθελα να δειχνω οτι δεν ειμαι υποτονικη σε ολα.

Και αφου το αρχισα , βρηκα παρηγορια ,το παρακανα παφα πουφα ,και μετα απο ενα χρονο το εκοψα.

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Η εσωστρέφεια δεν περνάει είναι μέρος του είναι μας. Όμως αναγνωρίζοντας ότι είσαι εσωστρεφής τουλάχιστον για μένα λειτουργεί θεραπευτικά. Το ότι κολλάω π.χ στον τοίχο αντανακλαστικά όταν περπατάω, αναγνωρίζοντας ότι είναι απο την εσωστρέφεια μου το συγχωρώ τειλκά. Και εν συνεχεία μπορώ και απομακρύνομαι τουλάχιστον να μην ειμαι τόσο κοντα ώστε να σβήνω τα γκράφιτι απο τους τοίχους.
Κι εγω το ίδιο ψάχνω αλλά ήδη έχω κάνει και δουλειές που έχω βρεθεί με κόσμο. Τότε δε γνωριζα ότι είμαι εσωστρεφής και είχα υποστεί το εργασιακό μπουλινγκ. Αν το γνωριζα δε θα με επιρέαζαν αυτά που έλεγαν ποτ με έκαναν να νιωθω ενοχες .
Όλα καλά θα πάνε, θα τα καταφέρουμε !

---

κι εγώ μια απο τα ίδια! κουράζομαι απίστευτα με τον πολύ κόσμο πχ, δεν θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και άλλα.
υπάρχουν λύσεις και φυσικά δεν το βλέπω πια σαν πρόβλημα. απλά σαν μια παράμετρο ουτως ώστε να φτιάξω καλύτερα το χρονοδιάγραμμά μου.
ειδικά εκείνο που μας έλεγαν στο σχολείο "δεν-συμμετέχει-πολύ-στο-μαθημα" κλπ. εγώ ευτυχώς ήμουν κακή μαθήτρια αλλά για σκέψου μια καλή μαθήτρια να το ακούει αυτό, σήμερα. με στεναχωρεί.

Quote:

---

Originally Posted by Art_Phil

Δεν πολυκατάλαβα την διαφοροποίηση μεταξύ εσωστρεφών και εξωστρεφών ανθρώπων.
Εννοώ ότι ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο εσωστρεφής ή εξωστρεφής, αυτό είναι απλώς ένα μόνο χαρακτηριστικό, ένας άνθρωπος είναι πάρα πολλά πράγματα!
Επίσης εσωστρέφεια είναι η ανάγκη για λιγότερα περιβαλλοντικά ερεθίσματα και δεν είναι ούτε κακό ούτε καλό, όπως και η εξωστρέφεια, η ανάγκη για περισσότερα περιβλλοντικά ερεθίσματα δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή από μόνη της.
ένας άνθρωπος είναι ένας συνδυασμός άπειρων πραγμάτων που τον κάνουν να νιώθει ξεχωριστός.
Εσύ νιώθεις ξεχωριστή;
Νιώθεις ιδιαίτερη;
Τολμάς εκεί που θες;
Λες πως η ομάδα που ανήκεις είναι αυτοί που χαμηλώνουν το βλέμμα ή κοιτούν με απλανές βλέμμα.
Αυτό είναι εσωστρέφεια ή χαμηλή αυτοπεποίθηση;
Είναι διαφορετικό!
Ένας εσωστρεφής άνθρωπος μπορεί να είναι τέρμα δυναμικός! Η εσωστρεφεία αναφέρεται στο με πόσα ερεθίσματα αισθάνεται καλά.
Και στο πόσο συνεσταλμένος είναι κάποιος υπάρχουν βαθμοί γιατί από ένα σημείο και μετά δεν είναι και λειτουργικό.
Πρέπει να δουλέψει την αυτοεικόνα του επειγόντως.
Εγώ προσωπικά είμαι αρκετά συνεσταλμένη και πολύ κοινωνική.

---

Σιγουρα ενας ανθρωπος δεν ειναι μονο ένα απο τα δυο. Απλά υπάρχει που γέρνει περισσοτερο η ζυγαριά.
Ο εσωστρεφής έχε καποια γνωρίσματα εκτος απο αυτα που αναφερεις, όπως να δυσκολευεται μεσα στο πλήθος. Να νιωθει ανετα στο να μη μιλαει μεσα σεμια παρεα. Να θελει να ειναι στην παρεα και να περναει καλα αμιλητος. Το να παρει τηλεφωνο να ειναι ενα ειδος μαρτυριου.
Ειναι καποια απο τα γνωρισματα που διαφοροποιουν τον εξωστρεφη απο τον εσωστρεφη. Προφανως δεν ειναι δικαιολογια, απλα αναγνωρίζοντας που βρισκεται καποιος μπορει κατι να κανει, ή εστω να μη νιωθει μονος. Ειναι η ανθρωπινη φυση να θελει "ομοιοπαθείς" να ταυτιζεται. Το ποσο κρυβεται μετα μεσα σε αυτο και τι κανει ειναι προσωπικο του καθενος.
Δε νιωθω ξεχωριστη, αλλα το θεωρω απλη φραση .Οποτε θα σου πω δε νιωθω ξεχωριστη ,αλλα νιωθω ιση και ισοτιμη με ολους.
Οχι δε νιωθω ιδιαιτερη .
Και σιγουρα δυσκολα τολμαω.
Ανάλογα τον άνθρωπο. Ο εσωστρεφής δε σημαίνει ότι δεν έχει αυτοπεποίθηση. Προσωπικά χάνω σε αυτοπεποίθηση καποιες φορες, έχω όμως αυτοεκτίμηση.
Ο κάθε ανθρωπος ειναι ξεχωριστος. Δε γνωρίζω αν ένας εσωστρεφής μπορεί να είναι τερμα δυναμικός, αλλά για να το λες. Όμως δε σημαίνει ότι κι εγω που χρησιμοποιώ το οτι ειμαι εσωστρεφης βρηκα την καραμελα και δεν κανω τιποτα γι αυτο. Ουτε ενας εσωστρεφης ειναι ενας ανθρωπος που τρεμει. Υπαρχουν ντροπαλοι εξωστρεφεις και ντροπαλοι εσωστρεφεις.

Αν βαλεις στο γκουγκλ "16 προσωπικοτητες", υπαρχει και το τεστ, αλλα και στην αναλυση των χαρακτηρων θα δεις οτι υπαρχουν πολλοι τυποι εσωστρεφων και εξωστρεφων ανθρωπων.

Quote:

---

Originally Posted by user

ειδικά εκείνο που μας έλεγαν στο σχολείο "δεν-συμμετέχει-πολύ-στο-μαθημα" κλπ. εγώ ευτυχώς ήμουν κακή μαθήτρια αλλά για σκέψου μια καλή μαθήτρια να το ακούει αυτό, σήμερα. με στεναχωρεί.

---

Και για μένα το έλεγαν αυτό, συν το "είναι συνεχώς αφηρημένος και δεν προσέχει". Τελικά όλοι οι κλειστοί άνθρωποι είναι daydreamers!

Quote:

---

Originally Posted by user

κι εγώ μια απο τα ίδια! κουράζομαι απίστευτα με τον πολύ κόσμο πχ, δεν θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και άλλα.
υπάρχουν λύσεις και φυσικά δεν το βλέπω πια σαν πρόβλημα. απλά σαν μια παράμετρο ουτως ώστε να φτιάξω καλύτερα το χρονοδιάγραμμά μου.
ειδικά εκείνο που μας έλεγαν στο σχολείο "δεν-συμμετέχει-πολύ-στο-μαθημα" κλπ. εγώ ευτυχώς ήμουν κακή μαθήτρια αλλά για σκέψου μια καλή μαθήτρια να το ακούει αυτό, σήμερα. με στεναχωρεί.

---

Δε διάβαζα για να μην πάρω έπαινο και με φωνάξουν στις γιορτες που έδιναν επαίνους και τις σημαίες. Αν τοτε το γνωριζα και το ενιωθα απο τοτε ως παραμετρο και οχι ως ενοχη ,ισως δε θα χρειαζοντουσαν τοσα χρονια να προσαρμοστώ και κάποιοι άλλοι τομεις της ζωης στον εργασικό χωρο κυριως να ηταν διαφορετικοι. Αν γνωριζα θα ειχα και αλλο επαγγελματικο προσανατολισμο π.χ.
. Βεβαια κάθε εμπειρια ,μας ωριμάζει και μας κάνει αυτο που ειμαστε τωρα, αρκει να αξιοποιούμε αυτά που μας συμβαίνουν προς όφελός μας για την αυτοβελτίωση μας.μας.

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Σε ευχαριστω ,αλλα με υπερεκτιμας. Κατασταλαγμένη δεν ειμαι ακριβως, γιατι αν ημουν δε θα ανοιγα το θεμα με τις συγκεκριμένες απορίες. Δε θυμάμαι ποιος/α μου το εγραψε οτι εκανα σουρεαλ περιγραφή.
Ειναι θεμα χαρακτήρα η δυναμικοτητα. Στον εθελοντισμο, εχει ο καθενας τα δικα του να παλεψει. Δεν μπαινω σε διαδικασια να μαθω στον αλλο να φέρεται. Ενηλικες ειμαστε. Δεν τα παρατάω ακριβώς. Εχω εκρηξεις δυναμισμου ,με εχουν χαρακτηρισει ηρεμη δυναμη.

Με τον εναν ή τον αλλο τροπο ο καθενας περνάει καταστάσεις. Το θεμα είναι να μη μας τσακιζουν και να ωριμάζουμε μεσα απο αυτες. Ειμαι πολυ υπερ της αποψης οτι το 90% των προβλημάτων μας το εχει δημιουργησει το μυαλο μας. Γιατι αν γραψεις τα προβληματα που γυρνανε στο μυαλο σου και μετα απο μια ωρα τα διαβασεις και τα αξιολογησεις, πιθανον τα μισα να τα πεταξεις.
Η δυναμη δεν εχει να κανει με δυσκολες καταστασεις, νομιζω το αντιλήφθηκες λαθος. Απευχομαι οποιαδηποτε δυσαρεστη κατασταση στους ανθρωπους για να ανακαλυψουν τη δυναμη τους. Σκεψου στα πιο απλα, αν π.χ νευριαζεις για το φαγητο. Απ οτι καταλαβα εισαι μαμα και συνηθως ενα μονιμο θεμα ειναι το τι τρωμε σημερα. Αν θυμώνεις ,η δυναμη σου θα ειναι να μη θυμωνεις. . Νομιζω ενα ρητο λεει η μονη νικη ειναι η νικη του εαυτου μας. Για μενα ειναι δυναμη να νικησω τα κακως μου κειμενα. Αφου τα συνειδητοποιήσω πρώτα, η συζητηση εδω ηδη εχει βαλει σε μια καλη κατευθυνση.

---

Καλημέρα !

Όχι δεν υπερεκτιμω κανέναν και τίποτα πλην κάποια αξία που είναι για εμένα καθοριστική πλέον από εδώ και πέρα .
Απλά αναγνωρίζω χαρακτηριστικά σε ανθρώπους και φυσικά δεν έχω κανένα θέμα να τους τα πω και ας μην τα βλέπουν εκείνοι.
Πίστεψέ με αν δεν τα έβλεπα δεν θα τα έλεγα και σίγουρα αν έβλεπα άλλα στοιχεία θα στο έλεγα .
Άλλωστε το συνηθίζω να λέω τα πράγματα με το όνομα τους για αυτό και ακόμα και εδώ μέσα δεν το βλέπουν κάποιοι σαν στοιχείο βελτιωσης όταν τους τα λένε ,παρά έναν ακόμα λόγο εναντίωσης με τον συνομιλητή τους ...
Αυτή είναι η διαφορά σου με τους υπόλοιπους που αναγνωρίζω εγώ και είναι πραγματικά αξία αναφοράς ,ακόμα και με εμένα γιατί και εγώ ακόμα δουλεύω κάποια στοιχεία μου όπως εσύ ..

Το ότι άνοιξες θέμα είναι ένα ακόμα στοιχείο της αυτογνωσίας σου και τι καλύτερο από έναν άνθρωπο να αναγνωρίζει τα οποια θέματακια του και τις οποιες αδυναμίες του και να ζητά μέσα απο την συζήτηση να ανακαλύψεις στοιχεία που θα τον πάνε ένα όχημα προς το καλύτερο !

Όσο για τον εθελοντισμό δεν κατάλαβες μάλλον αυτό που ήθελα να πω .
Δεν είπα να μπεις στην διαδικασία να αλλάξεις έναν άνθρωπο ,ίσα ίσα είπα να προσπαθήσεις μέσα από αυτόν ,παρατηρώντας τον από όποια θέση μπορείς να έχεις, τι είναι αυτό που τον κάνει να έχει αυτό το προβάδισμα και δεν το έχεις εσύ .
Δεν έχει καλύτερο πράγμα από το να υιοθετούμε θετικά χαρακτηριστικά ανθρώπων που θαυμάζουμε για τον δυναμισμό τους ,αφού αυτό είναι το στοιχείο που αναζητούμε ώστε να είμαστε καλά .
Δυναμισμός και ομαλή συνεργασία είναι ότι καλύτερο !

Το μυαλό μας είναι η μεγαλύτερη παγίδα σε όλο αυτό ,όντως και όλα από εκεί ξεκινάνε .
Γι αυτό και στην ψυχοθεραπεία αυτό που μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι είναι πως να "εκπαιδευσης"το μυαλό σου να μην κάνει αρνητικές και αγχώδεις σκέψεις .
Πρέπει να μάθεις να λειτουργείς βάση των δεδομένων καταστάσεων και όχι των πλασματικών ..
Τι έχω?
Αυτη την κατάσταση ....Μπορεί αυτή η κατάσταση εκ των καθορισμένων πραγμάτων να με οδηγήσει σε αυτό το αγχώδες γεγονός που πλάθετε μέσα στο μυαλό μου?
ΌΧΙ...
και γιατί όχι ?
Γιατί η δεδομένη κατάσταση έχει ως εξής ...

Βάζεις κάτω πλέον με χαρτί και μολύβι τα πραγματικα γεγονότα και κανεις πρόγραμμα ή σχεδιάγραμμα τα βήματα που θα σε βγάλουν από όλο αυτό χωρίς να πανικοβαλεσαι και να φοβάσαι .
Βήματα όμως που δεν είναι επηρεασμένα από τον αρνητισμος που πηγάζει από τον φόβο σου .
Ακόμα και αν αυτά που γράφεις διαπιστώνεις ότι είναι αρνητικά ,θα τα σημειώνεις και πρόταση πρόταση θα γράφεις την αντίστοιχη θετική .

Τι θα πάθω αν κάνω αυτό το βήμα ?
Αυτό και αυτό οπότε πρέπει να δω τώρα που είμαι ήρεμη τι λύση έχω για να την εφαρμόσω τότε και να μην αφήσω τον πανικό μου ,τον φόβο μου ή ακομα και την ντροπή μου να με αποτρέψει ώστε να πετύχω τον στόχο μου ....

Πολλά από αυτά αν στην αρχή τα δουλεύεις με χαρτί και μολύβι τα υιοθετείς υποσυνείδητα.
Οπότε αργότερα με το πέρασμα του χρόνου και της εκπαίδευσης ,σου γίνεται συνήθεια και αυτόματα με την πρώτη δυσκολία που σου εμφανίζεται ,ασυναίσθητα το μυαλό οδηγείται αυτόματα στην λύση του προβλήματος χωρίς αυτή η λύση να περιλαμβάνει τίποτα από όλα τα αρνητικά στοιχεία που μέχρι τότε ήταν ικανά να σε αποτρέψουν να ενεργήσεις σωστά .
Κοινός έχεις καταφέρει πλέον να εκπαιδεύσεις το μυαλό σου και να ενισχύσεις αυτόματα την ψυχολογική σου άμυνα .

Όλα αυτό συμβάλει και στην διαχείρηση αυτό που αναφέρεις ,του θυμού..
Ένα στοιχείο που πραγματικά υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους αλλά ο καθένας το έχει σε διαφορετικό βαθμό .
Βλέπεις ανθρώπους που με το που θυμώνουν ,θολώνουν ,αρχίζουν ένα δριμύ κατηγορώ ασυναίσθητα γιατί έτσι έχουν μάθει να αμύνονται ..
Και βλέπεις ανθρώπους που με το που θυμόμουν αντί να το συνεχίσουν βάζουν ένα όριο στον ευατο τους ,προτιμούν να αποχωρήσουν ,να ηρεμήσουν και όταν είναι έτοιμοι επιστρέφουν για να συζητήσουν αυτό που τους προκάλεσε τον θυμό σε άλλη βάση πλέον .

Αυτό ειναι το "μυστικό" για εμένα ... το ανακάλυψα και το τηρώ πλέον όσο αφορά την προσωπική μου σχέση με τον άνθρωπο μου .
Ειναι στοιχείο που υιοθετήθηκε στην πορεία της σχέσης μας και πραγματικά από τότε που εφαρμόστηκε και πιο καθοριστικές λύσεις βρέθηκαν στα οποία ζητήματα προκύπτον και δεν αφήνει την σχέση να φθαρεί από πείσματα και εγωισμους και κυρίως δεν λέγονται λόγια που μπορείς να ξεστομίσεις πάνω σε μια στιγμή έντασης ώστε να σταμπαρουν την πορεία της σχέσης σου με αποτέλεσμα να την φθείρουν κιόλας ..


Όπως αυτό βοηθάει απίστευτα και στις σχέσεις με τα παιδιά ειδικά αυτά που βρίσκονται στην εφηβεία και κάθε συζήτηση μαζί τους έχει πλέον ένα στοιχείο που νομίζουν ότι τα έχουν μάθει όλα και είναι κάθετα στις απόψεις τους ..
Εκεί πραγματικά σε φτάνουν σε απίστευτα όρια και για να κρατήσεις ισσοροποιες μόνο ο θυμος δεν χρειάζεται..

Όλο αυτό για να το πετύχεις θέλει πολύ προσωπική δουλειά όχι γιατί είσαι άνθρωπος με κακία ή μίσος και ενεργεις παρορμητικα...
Απλά έτσι νομίζεις ότι αμυνεσαι ...Η άμυνα σου είναι αυτή που σε ωθει νομίζω σε τέτοιες συμπεριφορές .
Βέβαια υπάρχουν και οι άνθρωποι που όλο αυτό το έχουν κάνει βίωμα τους ,ενεργούν πάντα έτσι και νομίζουν ότι μόνο με αυτό τον τρόπο θα βάλουν τον άλλο στην θέση τους .
Εκεί βέβαια μιλάμε για άλλα άτομα ..Άκρως χειριστικα και κυρίως εγωιστικά ...
Οπότε εκεί και εγώ θα ενεργουσα όπως εσύ κάποιες φορές ..
Κάνω ένα βήμα πίσω και αφεινω αυτόν να υπερισχύσει γιατί δεν μπαίνω πλέον σε καμία διαδικασία να ασχοληθώ με τέτοια άτομα .
Είναι χαμένος χρόνος και μόνο τον ευατο μας και την ψυχολογία μας χαλάμε...

Οπότε νομίζω στο θέμα σου έχουμε όλοι μας ένα κοινό σημείο .
Να νικαμε όπως είπες τα κακώς κείμενα ώστε να γινόμαστε καλύτεροι ...
Αν και νομίζω σε μια μάχη προσωπικής εξέλιξης δεν υπάρχει ούτε θέμα νίκης ούτε θέμα νικητή .
Είναι θέμα αντιλήψεις όλο αυτό .Ο καθένας εισπρατει την δική του "νίκη" μέσα από το βλέμμα που αντικρίζει στον ίδιο του τον καθρέπτη ...

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Δε διάβαζα για να μην πάρω έπαινο και με φωνάξουν στις γιορτες που έδιναν επαίνους και τις σημαίες.

---

Εγώ στο σχολείο δεν ντρεπόμουν τόσο να σηκωθώ στον πίνακα ή να με δει ο κόσμος, όσο μεγάλωνα χειροτέρευε αυτό. Εσύ πώς είσαι τώρα σε αυτό το κομμάτι? Φοβάσαι να εκτεθείς σε κόσμο?

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημέρα !

Όχι δεν υπερεκτιμω κανέναν και τίποτα πλην κάποια αξία που είναι για εμένα καθοριστική πλέον από εδώ και πέρα .
Απλά αναγνωρίζω χαρακτηριστικά σε ανθρώπους και φυσικά δεν έχω κανένα θέμα να τους τα πω και ας μην τα βλέπουν εκείνοι.
Πίστεψέ με αν δεν τα έβλεπα δεν θα τα έλεγα και σίγουρα αν έβλεπα άλλα στοιχεία θα στο έλεγα .
Άλλωστε το συνηθίζω να λέω τα πράγματα με το όνομα τους για αυτό και ακόμα και εδώ μέσα δεν το βλέπουν κάποιοι σαν στοιχείο βελτιωσης όταν τους τα λένε ,παρά έναν ακόμα λόγο εναντίωσης με τον συνομιλητή τους ...
Αυτή είναι η διαφορά σου με τους υπόλοιπους που αναγνωρίζω εγώ και είναι πραγματικά αξία αναφοράς ,ακόμα και με εμένα γιατί και εγώ ακόμα δουλεύω κάποια στοιχεία μου όπως εσύ ..

Το ότι άνοιξες θέμα είναι ένα ακόμα στοιχείο της αυτογνωσίας σου και τι καλύτερο από έναν άνθρωπο να αναγνωρίζει τα οποια θέματακια του και τις οποιες αδυναμίες του και να ζητά μέσα απο την συζήτηση να ανακαλύψεις στοιχεία που θα τον πάνε ένα όχημα προς το καλύτερο !

Όσο για τον εθελοντισμό δεν κατάλαβες μάλλον αυτό που ήθελα να πω .
Δεν είπα να μπεις στην διαδικασία να αλλάξεις έναν άνθρωπο ,ίσα ίσα είπα να προσπαθήσεις μέσα από αυτόν ,παρατηρώντας τον από όποια θέση μπορείς να έχεις, τι είναι αυτό που τον κάνει να έχει αυτό το προβάδισμα και δεν το έχεις εσύ .
Δεν έχει καλύτερο πράγμα από το να υιοθετούμε θετικά χαρακτηριστικά ανθρώπων που θαυμάζουμε για τον δυναμισμό τους ,αφού αυτό είναι το στοιχείο που αναζητούμε ώστε να είμαστε καλά .
Δυναμισμός και ομαλή συνεργασία είναι ότι καλύτερο !

Το μυαλό μας είναι η μεγαλύτερη παγίδα σε όλο αυτό ,όντως και όλα από εκεί ξεκινάνε .
Γι αυτό και στην ψυχοθεραπεία αυτό που μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι είναι πως να "εκπαιδευσης"το μυαλό σου να μην κάνει αρνητικές και αγχώδεις σκέψεις .
Πρέπει να μάθεις να λειτουργείς βάση των δεδομένων καταστάσεων και όχι των πλασματικών ..
Τι έχω?
Αυτη την κατάσταση ....Μπορεί αυτή η κατάσταση εκ των καθορισμένων πραγμάτων να με οδηγήσει σε αυτό το αγχώδες γεγονός που πλάθετε μέσα στο μυαλό μου?
ΌΧΙ...
και γιατί όχι ?
Γιατί η δεδομένη κατάσταση έχει ως εξής ...

Βάζεις κάτω πλέον με χαρτί και μολύβι τα πραγματικα γεγονότα και κανεις πρόγραμμα ή σχεδιάγραμμα τα βήματα που θα σε βγάλουν από όλο αυτό χωρίς να πανικοβαλεσαι και να φοβάσαι .
Βήματα όμως που δεν είναι επηρεασμένα από τον αρνητισμος που πηγάζει από τον φόβο σου .
Ακόμα και αν αυτά που γράφεις διαπιστώνεις ότι είναι αρνητικά ,θα τα σημειώνεις και πρόταση πρόταση θα γράφεις την αντίστοιχη θετική .

Τι θα πάθω αν κάνω αυτό το βήμα ?
Αυτό και αυτό οπότε πρέπει να δω τώρα που είμαι ήρεμη τι λύση έχω για να την εφαρμόσω τότε και να μην αφήσω τον πανικό μου ,τον φόβο μου ή ακομα και την ντροπή μου να με αποτρέψει ώστε να πετύχω τον στόχο μου ....

Πολλά από αυτά αν στην αρχή τα δουλεύεις με χαρτί και μολύβι τα υιοθετείς υποσυνείδητα.
Οπότε αργότερα με το πέρασμα του χρόνου και της εκπαίδευσης ,σου γίνεται συνήθεια και αυτόματα με την πρώτη δυσκολία που σου εμφανίζεται ,ασυναίσθητα το μυαλό οδηγείται αυτόματα στην λύση του προβλήματος χωρίς αυτή η λύση να περιλαμβάνει τίποτα από όλα τα αρνητικά στοιχεία που μέχρι τότε ήταν ικανά να σε αποτρέψουν να ενεργήσεις σωστά .
Κοινός έχεις καταφέρει πλέον να εκπαιδεύσεις το μυαλό σου και να ενισχύσεις αυτόματα την ψυχολογική σου άμυνα .

Όλα αυτό συμβάλει και στην διαχείρηση αυτό που αναφέρεις ,του θυμού..
Ένα στοιχείο που πραγματικά υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους αλλά ο καθένας το έχει σε διαφορετικό βαθμό .
Βλέπεις ανθρώπους που με το που θυμώνουν ,θολώνουν ,αρχίζουν ένα δριμύ κατηγορώ ασυναίσθητα γιατί έτσι έχουν μάθει να αμύνονται ..
Και βλέπεις ανθρώπους που με το που θυμόμουν αντί να το συνεχίσουν βάζουν ένα όριο στον ευατο τους ,προτιμούν να αποχωρήσουν ,να ηρεμήσουν και όταν είναι έτοιμοι επιστρέφουν για να συζητήσουν αυτό που τους προκάλεσε τον θυμό σε άλλη βάση πλέον .

Αυτό ειναι το "μυστικό" για εμένα ... το ανακάλυψα και το τηρώ πλέον όσο αφορά την προσωπική μου σχέση με τον άνθρωπο μου .
Ειναι στοιχείο που υιοθετήθηκε στην πορεία της σχέσης μας και πραγματικά από τότε που εφαρμόστηκε και πιο καθοριστικές λύσεις βρέθηκαν στα οποία ζητήματα προκύπτον και δεν αφήνει την σχέση να φθαρεί από πείσματα και εγωισμους και κυρίως δεν λέγονται λόγια που μπορείς να ξεστομίσεις πάνω σε μια στιγμή έντασης ώστε να σταμπαρουν την πορεία της σχέσης σου με αποτέλεσμα να την φθείρουν κιόλας ..


Όπως αυτό βοηθάει απίστευτα και στις σχέσεις με τα παιδιά ειδικά αυτά που βρίσκονται στην εφηβεία και κάθε συζήτηση μαζί τους έχει πλέον ένα στοιχείο που νομίζουν ότι τα έχουν μάθει όλα και είναι κάθετα στις απόψεις τους ..
Εκεί πραγματικά σε φτάνουν σε απίστευτα όρια και για να κρατήσεις ισσοροποιες μόνο ο θυμος δεν χρειάζεται..

Όλο αυτό για να το πετύχεις θέλει πολύ προσωπική δουλειά όχι γιατί είσαι άνθρωπος με κακία ή μίσος και ενεργεις παρορμητικα...
Απλά έτσι νομίζεις ότι αμυνεσαι ...Η άμυνα σου είναι αυτή που σε ωθει νομίζω σε τέτοιες συμπεριφορές .
Βέβαια υπάρχουν και οι άνθρωποι που όλο αυτό το έχουν κάνει βίωμα τους ,ενεργούν πάντα έτσι και νομίζουν ότι μόνο με αυτό τον τρόπο θα βάλουν τον άλλο στην θέση τους .
Εκεί βέβαια μιλάμε για άλλα άτομα ..Άκρως χειριστικα και κυρίως εγωιστικά ...
Οπότε εκεί και εγώ θα ενεργουσα όπως εσύ κάποιες φορές ..
Κάνω ένα βήμα πίσω και αφεινω αυτόν να υπερισχύσει γιατί δεν μπαίνω πλέον σε καμία διαδικασία να ασχοληθώ με τέτοια άτομα .
Είναι χαμένος χρόνος και μόνο τον ευατο μας και την ψυχολογία μας χαλάμε...

Οπότε νομίζω στο θέμα σου έχουμε όλοι μας ένα κοινό σημείο .
Να νικαμε όπως είπες τα κακώς κείμενα ώστε να γινόμαστε καλύτεροι ...
Αν και νομίζω σε μια μάχη προσωπικής εξέλιξης δεν υπάρχει ούτε θέμα νίκης ούτε θέμα νικητή .
Είναι θέμα αντιλήψεις όλο αυτό .Ο καθένας εισπρατει την δική του "νίκη" μέσα από το βλέμμα που αντικρίζει στον ίδιο του τον καθρέπτη ...

---

Γράφεις πολύ ωραια !!! Τα διάβασα όλα προσεκτικά . Αυτό που περιγράφεις με λεπτομέρειες για το πως γράφουμε τις σκέψεις στο χαρτί..απλά σε ευχαριστω! Θα προσπαθήσω να τα εφαρμόσω μετον τρόπο που περιγράφεις. Είχα μπει σε μια διαδικασία κάποια στιγμή , αλλά δεν έγραφα την αντίστοιχη θετική πρόταση.

Το τελευταίο που γράφεις είναι πολύ όμορφο και μου αρέσει, θα το χρησιμοποιώ. :)

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Εγώ στο σχολείο δεν ντρεπόμουν τόσο να σηκωθώ στον πίνακα ή να με δει ο κόσμος, όσο μεγάλωνα χειροτέρευε αυτό. Εσύ πώς είσαι τώρα σε αυτό το κομμάτι? Φοβάσαι να εκτεθείς σε κόσμο?

---

Αναγκάστηκα να εκτεθώ, λόγω δουλειά και λόγω εθελοντισμου. Παρολαυτα αν οπουδήποτε έχει πολυ κοσμο και δεν έχω κάποιο προσωπο οικείο νιωθω λίγο πανικό ή (αν και δεν ειναι ωραίο να χρησιμοποιώ όρους που άνθρωποι βασανίζονται πραγματικά) λίγο σαν αγοραφοβία.
Βεβαια αν ειμαι υποχρεωμένη να πάω κάπου με πολυ κόσμο π.χ δημόσιες υπηρεσίες, κάνω ότι στο σχολείο. Κοιτάζω χωρίς να εστιάζω , και κοιταω νοητές εικόνες που δημιουργω με τη φαντασια μου. Βεβαια τωρα με τα κινητα και τα μεγαμπαιτ μπαινω ιντερνετ .
Χρειάζεται να βρισκουμε τροπους προσαρμοστικότητας. Ανηκουμε στο κοινωνικό συνολο και χρειάζεται να βρισκουμε τροπους να λειτουργουμε. Να μην μας παρασυρει ,αλλα να μην αποξενωθουμε κιολας εγκλεισμενοι στην εσωστρεφια και σε αρκετες φοβιες που συνηθως τη συνοδευουν.

Εσυ πως τα πας?

Εμένα ο πολύς κόσμος με ενοχλεί μόνο όταν η προσοχή για κάποιο λόγο στρέφεται προς εμένα. Όταν όμως είμαι με άλλα άτομα στη δουλειά ή σε κάποιο σεμινάριο, σχολή παλιότερα κλπ. και δεν είμαι με κάποιον φίλο είμαι ντροπαλός και δε νιώθω άνετα, Προσπαθώ να μη φανώ ενοχλητικός και φαίνομαι περίεργος

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Εμένα ο πολύς κόσμος με ενοχλεί μόνο όταν η προσοχή για κάποιο λόγο στρέφεται προς εμένα. Όταν όμως είμαι με άλλα άτομα στη δουλειά ή σε κάποιο σεμινάριο, σχολή παλιότερα κλπ. και δεν είμαι με κάποιον φίλο είμαι ντροπαλός και δε νιώθω άνετα, Προσπαθώ να μη φανώ ενοχλητικός και φαίνομαι περίεργος

---

και εμενα με εκφραζει αυτο που γράφεις. Χρειάζεται λίγο δουλεια απο μέρους μας. Εμενα μου ειχαν πει οτι δειχνω θυμωμενη .Το κακο ειναι απο το αγχος και τη ντροπαλοτητα αποκτα και το σωμα μια περιεργη γλώσσα. Παλια προσπαθουσα να χαμογελασω για να δειξω εστω πιο φιλικη, ομως δεν ειχα συνηθισει και μαλλον εδειχνα ακομα πιο περιεργη.
Με βοηθησε μια περιστασιακη δουλεια που "υποχρεωθηκα" να παω, Επρεπε να χαμογελαω συνεχεια στους πελατες. Ηταν επιβεβλημενο. Με την υποχρεωση να χαμογελαω, αρχισαν οι μυς του προσωπου να εχουν αλλη ¨δυναμικη¨. Ειχε διαμορφωθει το προσωπο μου, οποτε και σε στιγμες αμηχανιας, το χαμογελο σπαει λιγο τον παγο. Οχι για συζητησεις, απλα να μη νιωθουν οτι εχουν διπλα τους μια νευρομηχανη.
Δεν ξερω αν εχεις χιουμορ, παντως βοηθαει να αρχισεις να τα βλεπεις και λιγο αστεια καποια πραγματα.

Δυστυχώς στο χιούμορ κολλάω με ελάχιστους, επειδή έχω, αλλά ιδιόμορφο, δεν γελάω συνήθως με τα πράγματα με τα οποία γελάνε οι περισσότεροι. Ευτυχώς έχω βρει μέσα στα χρόνια 3 άτομα με τα οποία όταν συναντιέμαι κολλάμε στο χιούμορ και κάνουμε αστεία, αλλά η αλήθεια είναι ότι μετά από διάφορα άσχημα που έχω ζήσει το βλέπω ότι μου βγαίνει να γελάσω δυσκολότερα από ό,τι όταν ήμουν μικρός. Εσύ έχεις κάποιον για να κάνεις χαβαλέ? Χρειάζεται κι αυτό στη ζωή!

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Δυστυχώς στο χιούμορ κολλάω με ελάχιστους, επειδή έχω, αλλά ιδιόμορφο, δεν γελάω συνήθως με τα πράγματα με τα οποία γελάνε οι περισσότεροι. Ευτυχώς έχω βρει μέσα στα χρόνια 3 άτομα με τα οποία όταν συναντιέμαι κολλάμε στο χιούμορ και κάνουμε αστεία, αλλά η αλήθεια είναι ότι μετά από διάφορα άσχημα που έχω ζήσει το βλέπω ότι μου βγαίνει να γελάσω δυσκολότερα από ό,τι όταν ήμουν μικρός. Εσύ έχεις κάποιον για να κάνεις χαβαλέ? Χρειάζεται κι αυτό στη ζωή!

---

Εχω τις δυο φιλες για χαβαλε
Ιδιομορφο χιουμορ, πολυ θα ηθελα να γνωρίζω ποια κατηγορία χιουμορ εννοεις.
Σιγουρα τα ασχημα που συμβαινουν στη ζωη μπορουν να νικησουν τη διαθεση για χιουμορ. Ή μπορει να νιωθεις ενοχες να γελασεις, επειδη ειναι ενα απο τα επιβεβλημενα της κοινωνιας, οταν μας συμβαινουν ασχημα να πρεπει να ειμαστε μελαγχολικοι. Αυτο περναει και καταγραφεται και γινεται συνήθεια.
Αν δωσεις ευκαιρια στον εαυτο σου μπορεις να τον απελευθερωσεις και να τον αφησεις να γελα.

Δε γνωριζω, αλλα πιθανολογω οτι το αρχικο μου ποστ δε θα συγκρίνεται με τα ασχημα που εχεις ζησει. Απο τη δικη μου μερια, οταν το ζουσα ηταν πολυ πολυ ασχημο. Δεν το θεωρουσα και δε μπορουσα να το βρω αστειο. Σημερα που το ξαναδιαβασα χαμογελασα, και γελασα, οχι γιατι ειναι αστειο ,αλλα γιατι το ξεπερασα, τουλαχιστον αυτη τη στιγμη.
Και οπως εγραψες χρειαζεται ο χαβαλες στη ζωη , όπως τον εννοει ο καθενας φυσικα. Ξεκινα με τα τρια ατομα να κανεις υπερβασεις του εαυτου σου για να ξαναβρεις το χιουμορ σου.
Γελα και χαμογελα με αυτα που περασαν τελικα και βγηκες δυνατος.

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Και για μένα το έλεγαν αυτό, συν το "είναι συνεχώς αφηρημένος και δεν προσέχει". Τελικά όλοι οι κλειστοί άνθρωποι είναι daydreamers!

---

και μετά απο χρόνια οι ανθρώποι ανακάλυψαν την διαταραχή προσοχής και ο κόσμος ήρθε στα ίσια του..

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Δε διάβαζα για να μην πάρω έπαινο και με φωνάξουν στις γιορτες που έδιναν επαίνους και τις σημαίες. Αν τοτε το γνωριζα και το ενιωθα απο τοτε ως παραμετρο και οχι ως ενοχη ,ισως δε θα χρειαζοντουσαν τοσα χρονια να προσαρμοστώ και κάποιοι άλλοι τομεις της ζωης στον εργασικό χωρο κυριως να ηταν διαφορετικοι. Αν γνωριζα θα ειχα και αλλο επαγγελματικο προσανατολισμο π.χ.
. Βεβαια κάθε εμπειρια ,μας ωριμάζει και μας κάνει αυτο που ειμαστε τωρα, αρκει να αξιοποιούμε αυτά που μας συμβαίνουν προς όφελός μας για την αυτοβελτίωση μας.μας.

---

κι εγώ δεν το συζητώ. μετά στεναχωριέμαι, μετά λέω όμως, είμαι εδώ, όλα μπορούν να αλλάξουν.
φυσικά δεν αλλάζουν διότι δεν περνάνε όλα απο το χέρι μου κι έχω "κερδίσει" διάφορα ψυχοκοινωνικά προβλήματα με τα χρόνια..
κι αναρρωτιέμαι καμιά φορά αν όλοι αυτοί οι δασκάλοι δεν ήταν ποτέ κοντά σαν παιδιά σαν εμένα πχ; ξέχασαν πώς είναι να είσαι εσωστρεφής;

διακόπτω εδώ να σου προτείνω να βρεις το βιβλίο της Σούζαν Κέιν "η δύναμη των εσωστρεφών"

Quote:

---

Originally Posted by user

κι εγώ δεν το συζητώ. μετά στεναχωριέμαι, μετά λέω όμως, είμαι εδώ, όλα μπορούν να αλλάξουν.
φυσικά δεν αλλάζουν διότι δεν περνάνε όλα απο το χέρι μου κι έχω "κερδίσει" διάφορα ψυχοκοινωνικά προβλήματα με τα χρόνια..
κι αναρρωτιέμαι καμιά φορά αν όλοι αυτοί οι δασκάλοι δεν ήταν ποτέ κοντά σαν παιδιά σαν εμένα πχ; ξέχασαν πώς είναι να είσαι εσωστρεφής;

διακόπτω εδώ να σου προτείνω να βρεις το βιβλίο της Σούζαν Κέιν "η δύναμη των εσωστρεφών"

---

Τα πραγματα ποτε δεν αλλαζουν, εμεις πρεπει να αλλαζουμε τον τροπο που τα κοιταμε.

Μπορει να μην το ξεχασαν, αλλα μπορει να μην το γνωριζουν και οι ιδιοι οτι ειναι.. Εξαλου υποθετω αν συναναστρεφεσαι με παιδια ή βρισκεσαι σε εκπαιδευτικο ρολο ,σιγουρα ξεχνας την εσωστρεφια.

Εχω δει την ομιλιας της στο TEDX ειναι φοβερη.

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Γράφεις πολύ ωραια !!! Τα διάβασα όλα προσεκτικά . Αυτό που περιγράφεις με λεπτομέρειες για το πως γράφουμε τις σκέψεις στο χαρτί..απλά σε ευχαριστω! Θα προσπαθήσω να τα εφαρμόσω μετον τρόπο που περιγράφεις. Είχα μπει σε μια διαδικασία κάποια στιγμή , αλλά δεν έγραφα την αντίστοιχη θετική πρόταση.

Το τελευταίο που γράφεις είναι πολύ όμορφο και μου αρέσει, θα το χρησιμοποιώ. :)

---

Καλημερα !

Αυτη ειναι η ουσια ολου αυτού ...Εντοπιζουμε το αρνητικο και αντιστρεφουμε τα παντα στο μυαλο μας ωστε πάντοτε να εχουμε ενα θετικο αποτελεσμα .
Γινεται πλεον σκοπος και στοχος της ζωης μας η θετικοτητα .
Την αντλουμε απο προσωπα ,καταστασεις ή ακομα και απο ιδεολογιες που ταιριαζουν με εμας και ειναι αποδεκτες απο τα πιστευω μας οποιες ειναι αυτες ..

Αν σε ενδιαφερει ξεκινα να διαβαζεις βιβλια οσο αφορα καθαρα το θεμα της αυτοβελτιωσης σου και γενικα απο τοτε που ξεκινησα να παρακολουθω καποια σεμιναρια και να συμμετεχω σε καποιες ομαδες καθαρα εθελοντικα μου εχει κανει απιστευτο καλο και σε εμενα αλλα και στις σχεσεις μου με τους δικους μου ανθρωπος .Πραγμα που πλεον αναγνωριεται απο αυτους και μου το λενε !

Δεν εχει καλυτερο πραγμα να δινεις θετικοτητα και πολυ περισσοτερο οταν την εισπρατεις .
Πιστεψε με πριν περασω απο το δικο μου μονοπατι ημουν πολυ πιο εσωστρεφείς, οχι σε βαθμο υπρβολικο ,αλλα να φανταστεις οτι υπηρξα και μελος επαγγελματικης αθλητικης ομαδας για πολλα χρονια ,καθε φορα που εμπαινα στο γηπεδο και ειχε αρκετο κοσμο παλευα με τον ιδιο μου τον ευατο να μην επηρεασει την αθλητικη μου αποδοση .
Ποτε δεν το αφησα να με παρασύρει ,μονο ετσι καταφερα να το ξεπερασω .Καμια φορα η εκθεση του ευατου μας στον μεγαλυτερο φοβο μας ειναι το καλυτερο φαρμακο σε ολο αυτο .Μονο ετσι εκπαιδευουμε τις αδυναμιες μας να γινονται συνήθειες πλεον και στο τελος να μην υπαρχουν καθολου ουτε καν στο μυαλο μας ...

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημερα !

Αυτη ειναι η ουσια ολου αυτού ...Εντοπιζουμε το αρνητικο και αντιστρεφουμε τα παντα στο μυαλο μας ωστε πάντοτε να εχουμε ενα θετικο αποτελεσμα .
Γινεται πλεον σκοπος και στοχος της ζωης μας η θετικοτητα .
Την αντλουμε απο προσωπα ,καταστασεις ή ακομα και απο ιδεολογιες που ταιριαζουν με εμας και ειναι αποδεκτες απο τα πιστευω μας οποιες ειναι αυτες ..

Αν σε ενδιαφερει ξεκινα να διαβαζεις βιβλια οσο αφορα καθαρα το θεμα της αυτοβελτιωσης σου και γενικα απο τοτε που ξεκινησα να παρακολουθω καποια σεμιναρια και να συμμετεχω σε καποιες ομαδες καθαρα εθελοντικα μου εχει κανει απιστευτο καλο και σε εμενα αλλα και στις σχεσεις μου με τους δικους μου ανθρωπος .Πραγμα που πλεον αναγνωριεται απο αυτους και μου το λενε !

Δεν εχει καλυτερο πραγμα να δινεις θετικοτητα και πολυ περισσοτερο οταν την εισπρατεις .
Πιστεψε με πριν περασω απο το δικο μου μονοπατι ημουν πολυ πιο εσωστρεφείς, οχι σε βαθμο υπρβολικο ,αλλα να φανταστεις οτι υπηρξα και μελος επαγγελματικης αθλητικης ομαδας για πολλα χρονια ,καθε φορα που εμπαινα στο γηπεδο και ειχε αρκετο κοσμο παλευα με τον ιδιο μου τον ευατο να μην επηρεασει την αθλητικη μου αποδοση .
Ποτε δεν το αφησα να με παρασύρει ,μονο ετσι καταφερα να το ξεπερασω .Καμια φορα η εκθεση του ευατου μας στον μεγαλυτερο φοβο μας ειναι το καλυτερο φαρμακο σε ολο αυτο .Μονο ετσι εκπαιδευουμε τις αδυναμιες μας να γινονται συνήθειες πλεον και στο τελος να μην υπαρχουν καθολου ουτε καν στο μυαλο μας ...

---

Έχω διαβάσει βιβλία και διαβάζω, προσπαθώ να γίνομαι καθε φορα καλύτερη για μενα και αυτό φυσικά να εχει ως αποτέλεσμα να εκπέμπω θετικότητα στους γυρω μου και φυσικά να την εισπράτω κάποιες φορές.
Το σημείο που πρέπει να δουλέψω είναι να παραμένω θετική ακόμα και όταν δεν την εισπράτω ή νομιζω ότι δεν την εισπράτω ή όχι με τον τρόπο που θα ήθελα.

Προχθες που δημιούργησα το ποστ έφτασα σε ενα σημείο σα να είχα χάσει όλη την προοδο που ειχα κανει τα τελευταία χρόνια. Και με κατέβαλε συναισθημα απελπισιας.

Η έκθεση στους μεγαλυτερους μας φοβους είναι όντως το καλυτερο φαρμακο. Ειμαι πολυ υπερ της τακτικης αυτης. Με έχω εκθεσει. Απλά "γλυκαινομαι" οταν τα καταφερνω,γιατι δεν ηταν κατι τοσο φοβιστικό οσο νομιζα. Ετσι δημιουργείται ευεξια. Όμως για το δικο μου χαρακτηρα τουλαχιστον, δημιουργείται μια ψευδαισθηση απο τον ενθουσιασμο, οτι θα ειναι παντα ετσι. Ετσι όταν την επομενη φορα παω με αυτοπεποιθηση να εκτεθω σε αλλο φοβο και δεν πανε τα πραγματα οπως ηθελαι κανω δεκα βηματα πισω.

Εμαθα οτι το μυστικο ειναι να μην εχεις προσδοκιες. Αν δεν εχεις προσδοκιες απο κατι που κανεις και δεν περιμενεις συγκεκριμενα αποτελεσματα, αυτο που ερχεται το βιωνεις με τετοιο τροπο προς οφελος σου ή απλα λες την επομενη φορα. Ολα οκ.

Βεβαια ερχονται στιγμες που τα ξεχναω ολα αυτα σαν γνωσεις και σκοτεινιάζουν τα παντα. Όμως σιγα σιγα θεωρω οτι γινεται προοδος. Π.χ αντι να γραψω στο φορουμ τη στιγμη απελπισιας , θα μπορουσα να δημιουργησω ενταση στους γυρω μου ειτε με το θυμό μου, ειτε να εξαφανιστω, ειτε πολλα ειτε για το οτιδηποτα παλιο και αρχαιο .
Οποτε είναι μια προοδος. Και θεωρω πολυ σημαντικό για την αυτοβελτιωση μου το οτι ακομα και στο φορουμ ,με ανθρωπους που δε γνωριζω, , μου λετε πανω κατω αυτα που εχω ξανακουσει. Ακομα και οταν εγραψα αυτο που δεν ειχα τολμησει να πω πουθενα γιατι το θεωρουσα βαρυ.

Νομιζω οτι ο δρομος προς την αυτοβελτιωση και την αυτοβοηθεια δεν εχει να κανει τελικα με το ποιες σκεψεις μας οδηγουν στο σκοταδι. Η απάντηση ειναι ότι για ολων των ειδων τα σκοταδια υπαρχει ενα φως . Αυτο της αυτοβελτιωσης, με το δικο του ρυθμο και τροπο ο καθενας. . Καπου διαβασα οτι ο ηλιος παντα υπαρχει .Ακομα και πισω απο ενα συννεφιασμενο ουρανο ο ηλιος ειναι εκει.

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Έχω διαβάσει βιβλία και διαβάζω, προσπαθώ να γίνομαι καθε φορα καλύτερη για μενα και αυτό φυσικά να εχει ως αποτέλεσμα να εκπέμπω θετικότητα στους γυρω μου και φυσικά να την εισπράτω κάποιες φορές.
Το σημείο που πρέπει να δουλέψω είναι να παραμένω θετική ακόμα και όταν δεν την εισπράτω ή νομιζω ότι δεν την εισπράτω ή όχι με τον τρόπο που θα ήθελα.

Προχθες που δημιούργησα το ποστ έφτασα σε ενα σημείο σα να είχα χάσει όλη την προοδο που ειχα κανει τα τελευταία χρόνια. Και με κατέβαλε συναισθημα απελπισιας.

Η έκθεση στους μεγαλυτερους μας φοβους είναι όντως το καλυτερο φαρμακο. Ειμαι πολυ υπερ της τακτικης αυτης. Με έχω εκθεσει. Απλά "γλυκαινομαι" οταν τα καταφερνω,γιατι δεν ηταν κατι τοσο φοβιστικό οσο νομιζα. Ετσι δημιουργείται ευεξια. Όμως για το δικο μου χαρακτηρα τουλαχιστον, δημιουργείται μια ψευδαισθηση απο τον ενθουσιασμο, οτι θα ειναι παντα ετσι. Ετσι όταν την επομενη φορα παω με αυτοπεποιθηση να εκτεθω σε αλλο φοβο και δεν πανε τα πραγματα οπως ηθελαι κανω δεκα βηματα πισω.

Εμαθα οτι το μυστικο ειναι να μην εχεις προσδοκιες. Αν δεν εχεις προσδοκιες απο κατι που κανεις και δεν περιμενεις συγκεκριμενα αποτελεσματα, αυτο που ερχεται το βιωνεις με τετοιο τροπο προς οφελος σου ή απλα λες την επομενη φορα. Ολα οκ.

Βεβαια ερχονται στιγμες που τα ξεχναω ολα αυτα σαν γνωσεις και σκοτεινιάζουν τα παντα. Όμως σιγα σιγα θεωρω οτι γινεται προοδος. Π.χ αντι να γραψω στο φορουμ τη στιγμη απελπισιας , θα μπορουσα να δημιουργησω ενταση στους γυρω μου ειτε με το θυμό μου, ειτε να εξαφανιστω, ειτε πολλα ειτε για το οτιδηποτα παλιο και αρχαιο .
Οποτε είναι μια προοδος. Και θεωρω πολυ σημαντικό για την αυτοβελτιωση μου το οτι ακομα και στο φορουμ ,με ανθρωπους που δε γνωριζω, , μου λετε πανω κατω αυτα που εχω ξανακουσει. Ακομα και οταν εγραψα αυτο που δεν ειχα τολμησει να πω πουθενα γιατι το θεωρουσα βαρυ.

Νομιζω οτι ο δρομος προς την αυτοβελτιωση και την αυτοβοηθεια δεν εχει να κανει τελικα με το ποιες σκεψεις μας οδηγουν στο σκοταδι. Η απάντηση ειναι ότι για ολων των ειδων τα σκοταδια υπαρχει ενα φως . Αυτο της αυτοβελτιωσης, με το δικο του ρυθμο και τροπο ο καθενας. . Καπου διαβασα οτι ο ηλιος παντα υπαρχει .Ακομα και πισω απο ενα συννεφιασμενο ουρανο ο ηλιος ειναι εκει.

---

Εγω θα σου πω να μην εχεις ΜΕΓΑΛΕΣ προσδοκιες .Το να εχουμε προσδοκιες απο μια ενεργεια μας ειναι η καλυτερη κινητήριος δυναμη μας ωστε να μην παρασυρομαστε απο την αναβλητικοτητα και τον διασταγμο μας που φυσικα πηγαζει απο το κυριο χαρακτηριστικο ,την εσωστρεφεια ...

Τωρα οσο αφορα τις αντιδρασεις σου νομιζεις οτι αυτο που λαμβανεις ειναι το διο?
Το να εξαφανιστεις ή να δημιουργησεις μια τεταμενη ατμοσφορα στους γυρω σου θα σε κανει να νοιωσεις οτι ξεδωσες ,οτι ηρεμησες απο το να γραψεις εδω ?
Προτιμας τη εκτωνωση-ενταση με οποιο συναιασθηματικο κοστος ή την εξιστορηση εδω οπου πλεον ξερεις οτι θα λαβεις ολο αυτο ?


Τωρα εγω ειμαι πλεον της αποψης να μην λες <<αυτο δεν μπορει να γινει>>(σκεψεις ) ή οτι εισαι διαφορετικη απο τους εκατονταδες αλλους που πετυχαν αξιοσημειωτα πραγματα ανταποκρινομενοι και φυσικα εκμεταλευομενοι καθε αξιο καλεσμα-ευκαιριες .
Εαν εισαι διαφορετικη με ολους αυτους που τα καταφεραν ,ειναι οτι εκεινοι λαχταρισαν το αντικειμενο που θα τους οδηγησει στην προσωπικη τους επιτυχια σε μεγαλυτερο βαθμο,βαθος και ενταση απο οτι εσυ λαχτάρησες -διεκδίκησες το δικο σου .
Μικρη διαφορα δεν νομιζεις για να σε ωθει να κανεις βηματα προς τα πισω?

Σκεψου αυτο που αναφερα πιο πανω με τις σημειωσεις να το πας αργοτερα ενα βημα παρακατω.
Κατεγραφε σε ενα αλλο τετραδιο ολες τις πεποιθησεις που εχεις ...
Δημιουργησε δυο λιστες ,αυτες που σε ενδυνμωνουν και αυτες που σε αποδυναμωνουν ...

Αυτο εδω θα σου δωσει την ωθηση πλεον να ανακαλυψεις την εσωτερικη σου δυναμη, ωστε να κανεις καινουργια ξεκινηματα σε οτι σου αρεσει ...

Σκοπος μας παντα να αποκλειουμε τον αρνητισμο που εκουσια επηρεαζει το υποσυνειδητο μας ωστε να γνεται αυτοματη ροη των θετικων μας σκεψεων και κατ επεκταση των επιθυμειων μας ..

φιλικα θα σου πω μια μικρη συμβουλη.Νομιζω οτι εχεις πεσει στην παγιδα της ανεμφισβητιτης εξυπναδας σου, η οποια εχει πολλες κατηγοριες Πιστευω οτι εισαι αρκετα εξυπνη ως προς την ταχυτητα σκεψεων και ταυτοχρωνα σκεψεων,αν κι ειναι συνηθες στις γυναικες μαλον εσυ εισαι λιγο παραπανω.
Κι οπως συνηθως οι εξυπνες κοπελες τυρανιοντε στον ερωτικο τομεα! το εχω ψαξει, προσωπικη ερευνα πεστω,χαχα. Νομιζω οτι εαν προσπαθουσες να τα ριξεις λιγο στην μοιρα , να παρεις αποφαση δλδ οτι η ζωη δεν γινετε να παει οπως θελουμε εμεις.Επειδη εσυ το εχεις ισως καταφερει σε καποια προσωπικα σου στοιχειματα μαλον νομιζεις οτι μπορεις να ελενξεις το μελον σου, στο λεω με αγαπη και με αφελεια! Προσπαθουσ και εγω καπωτες να το καμω, μαλιστα επειδη ειχα καταφερει σε νεαρη ηλικια να καταφερω κατι -για το φτωχο μου μυαλο εκεινα τα χρονια- να βγαλω καποια λεφτα, την ψωνισα! κι νομιζα οτι μπορουσα να ελεξω το μελον μου, κι οταν εχεις λεφτα ο δυαλος σε βοηθαει , κι μερικα τα καταφερνα! ομως οσο αναιβαζα την "ψωναρα" μου τοσο επεφτε η ευαισθησια της καρδιας μου.Οσο πιο πολυ εβαζα το μυαλο να αποφασιζει τοσο πιο λιγο χρονο κι χωρο εδινα στην καρδια! Ομως εφαγα κατι "χαστουκια" κι καταλαβα οτι δεν μπορεις να κανεις σχεδια ουτε για αυριο το πρωι ! αν δεν το θελει το συμπαν, και οτι επειδη ενδεχετε να ειναι το τελευταιο βραδυ καθε βραδυ μου , προσπαθω να σκεφτομαι κι να κανω οσο πιο απλα πλανα, ειδικα οταν αφορουν αλλους.
Εσυ ομως επειδη εισαι πιο εξυπνη απο εμενα, και δεν θα την πατησεις, αρα δεν θα φας κι το "χαστουκι" ενδεχετε να καταφερεις να ελενξεις το μελον σου! αλλα και παλυς η κουρασει στην σκεψη νομιζω οτι θα σε βαραινει, αρα ασε τις σκεψεις τις πολλες και μπες στα συναισθηματα.
Οτι σου λεω , ενδεχετε να ειναι βλακειες, διοτις αλλο το δικο μου μυαλο , αλλοι οι δικοι μου δαιμωνες! οπου με κατεκτησαν! και αλλο εσυ, οπου δειχνεις πολυ πιο συνετος χαρακτηρας.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Εγω θα σου πω να μην εχεις ΜΕΓΑΛΕΣ προσδοκιες .Το να εχουμε προσδοκιες απο μια ενεργεια μας ειναι η καλυτερη κινητήριος δυναμη μας ωστε να μην παρασυρομαστε απο την αναβλητικοτητα και τον διασταγμο μας που φυσικα πηγαζει απο το κυριο χαρακτηριστικο ,την εσωστρεφεια ...

Τωρα οσο αφορα τις αντιδρασεις σου νομιζεις οτι αυτο που λαμβανεις ειναι το διο?
Το να εξαφανιστεις ή να δημιουργησεις μια τεταμενη ατμοσφορα στους γυρω σου θα σε κανει να νοιωσεις οτι ξεδωσες ,οτι ηρεμησες απο το να γραψεις εδω ?
Προτιμας τη εκτωνωση-ενταση με οποιο συναιασθηματικο κοστος ή την εξιστορηση εδω οπου πλεον ξερεις οτι θα λαβεις ολο αυτο ?


Τωρα εγω ειμαι πλεον της αποψης να μην λες <<αυτο δεν μπορει να γινει>>(σκεψεις ) ή οτι εισαι διαφορετικη απο τους εκατονταδες αλλους που πετυχαν αξιοσημειωτα πραγματα ανταποκρινομενοι και φυσικα εκμεταλευομενοι καθε αξιο καλεσμα-ευκαιριες .
Εαν εισαι διαφορετικη με ολους αυτους που τα καταφεραν ,ειναι οτι εκεινοι λαχταρισαν το αντικειμενο που θα τους οδηγησει στην προσωπικη τους επιτυχια σε μεγαλυτερο βαθμο,βαθος και ενταση απο οτι εσυ λαχτάρησες -διεκδίκησες το δικο σου .
Μικρη διαφορα δεν νομιζεις για να σε ωθει να κανεις βηματα προς τα πισω?

Σκεψου αυτο που αναφερα πιο πανω με τις σημειωσεις να το πας αργοτερα ενα βημα παρακατω.
Κατεγραφε σε ενα αλλο τετραδιο ολες τις πεποιθησεις που εχεις ...
Δημιουργησε δυο λιστες ,αυτες που σε ενδυνμωνουν και αυτες που σε αποδυναμωνουν ...

Αυτο εδω θα σου δωσει την ωθηση πλεον να ανακαλυψεις την εσωτερικη σου δυναμη, ωστε να κανεις καινουργια ξεκινηματα σε οτι σου αρεσει ...

Σκοπος μας παντα να αποκλειουμε τον αρνητισμο που εκουσια επηρεαζει το υποσυνειδητο μας ωστε να γνεται αυτοματη ροη των θετικων μας σκεψεων και κατ επεκταση των επιθυμειων μας ..

---

Προσδοκίες...νομίζω εννουμε το ίδιο απλα χρησιμοποιούμε αλλες λέξεις. Ένα ελαφρυ παράδειγμα το πως το εννοω...να πω π.χ καλημέρα και αν δεν μου απαντήσει κανείς να μην στεναχωρηθώ.

Δεν ειμαι πολύ σιγουρη οτι κατάλαβα την ερωτηση σου. Θα σου απαντήσω σε αυτό που κατάλαβα. Το να δημιουργώ στους ανθρώπους εντάσεις είναι κάτι που δεν γίνεται συχνά. Όταν γίνει , δεν ξεδίνω, αισθάνομαι απλά χάλια.Οπότε δεν εκτονώνομαι. Δε μου αρέσει καθόλου .
Γράφοντας εδω, περίμενα απόψεις που δεν βασίζονται σε συναισθηματα σε σχέση με κάποιον που με γνωρίζει. Ηξερα οτι η ενταση της στιγμης ηταν τετοια που απο τη μια δεν ηθελα να πληγωσω κανεναν ,αλλα ειχα ανάγκη και να μιλήσω. Αισθάνομαι πολυ καλύτερα δηλ που εγραψα, διάβασα τις αποψεις και μπήκα σε μια κατάσταση ηρεμιας ώστε να ακολουθήσω τις συμβουλές και τις δικες σου και όλων όσων μου εγραψαν, αλλά και να μιλήσω με τους πολυ κοντινους μου.

Δεν το βρισκεις καλυτερο απο το να δημιουργούσα τη στιγμή της εντασης συγχηση στους άλλους? Εδω υπαρχει η ασφάλεια οτι απαντάει όποιος θέλει και αμα θέλει και δεν πιστευω οτι θα μπορουσαν να πληγωσουν αυτα που εγραψα. Σκεψου αν γνωριζομασταν να σου τα ελεγα αυτα..αν ειχες θετικα συναισθηματα για μενα και νοιαζοσουν , ισως πληγωνόσουν, ισως νευριαζες, ισως θυμωνες, ισως στεναχωριόσουν κ.ο.κ ?

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

φιλικα θα σου πω μια μικρη συμβουλη.Νομιζω οτι εχεις πεσει στην παγιδα της ανεμφισβητιτης εξυπναδας σου, η οποια εχει πολλες κατηγοριες Πιστευω οτι εισαι αρκετα εξυπνη ως προς την ταχυτητα σκεψεων και ταυτοχρωνα σκεψεων,αν κι ειναι συνηθες στις γυναικες μαλον εσυ εισαι λιγο παραπανω.
Κι οπως συνηθως οι εξυπνες κοπελες τυρανιοντε στον ερωτικο τομεα! το εχω ψαξει, προσωπικη ερευνα πεστω,χαχα. Νομιζω οτι εαν προσπαθουσες να τα ριξεις λιγο στην μοιρα , να παρεις αποφαση δλδ οτι η ζωη δεν γινετε να παει οπως θελουμε εμεις.Επειδη εσυ το εχεις ισως καταφερει σε καποια προσωπικα σου στοιχειματα μαλον νομιζεις οτι μπορεις να ελενξεις το μελον σου, στο λεω με αγαπη και με αφελεια! Προσπαθουσ και εγω καπωτες να το καμω, μαλιστα επειδη ειχα καταφερει σε νεαρη ηλικια να καταφερω κατι -για το φτωχο μου μυαλο εκεινα τα χρονια- να βγαλω καποια λεφτα, την ψωνισα! κι νομιζα οτι μπορουσα να ελεξω το μελον μου, κι οταν εχεις λεφτα ο δυαλος σε βοηθαει , κι μερικα τα καταφερνα! ομως οσο αναιβαζα την "ψωναρα" μου τοσο επεφτε η ευαισθησια της καρδιας μου.Οσο πιο πολυ εβαζα το μυαλο να αποφασιζει τοσο πιο λιγο χρονο κι χωρο εδινα στην καρδια! Ομως εφαγα κατι "χαστουκια" κι καταλαβα οτι δεν μπορεις να κανεις σχεδια ουτε για αυριο το πρωι ! αν δεν το θελει το συμπαν, και οτι επειδη ενδεχετε να ειναι το τελευταιο βραδυ καθε βραδυ μου , προσπαθω να σκεφτομαι κι να κανω οσο πιο απλα πλανα, ειδικα οταν αφορουν αλλους.
Εσυ ομως επειδη εισαι πιο εξυπνη απο εμενα, και δεν θα την πατησεις, αρα δεν θα φας κι το "χαστουκι" ενδεχετε να καταφερεις να ελενξεις το μελον σου! αλλα και παλυς η κουρασει στην σκεψη νομιζω οτι θα σε βαραινει, αρα ασε τις σκεψεις τις πολλες και μπες στα συναισθηματα.
Οτι σου λεω , ενδεχετε να ειναι βλακειες, διοτις αλλο το δικο μου μυαλο , αλλοι οι δικοι μου δαιμωνες! οπου με κατεκτησαν! και αλλο εσυ, οπου δειχνεις πολυ πιο συνετος χαρακτηρας.

---

Με στεναχωρεί η συγκριση που κάνεις. Τι παει να πει πιο έξυπνη? Ναι , το ελλαττωμά μου είναι η εξυπνάδα μου. :D
Να και ενας προβληματισμός που δεν το είχα σκεφτεί. Και όμως τουλάχιστον μέχρι το σημείο που με καταλαβαίνω, δε μπορώ να πω ότι προσπάθησα ποτέ να ελέγξω το μέλλον μου. Και επειδή νομίζω μιλάς για το κομμάτι των σχέσεων, ούτε εκεί υπήρξε ποτέ τετοια διάθεση. Δεν έτυχε να ταιριάξει η χημεία μου με κάποιους ανθρώπους. Δεν το κυνήγησα κιόλας λόγω χαρακτήρα ίσως. Απλά δεν έτυχε.

Αυτό που λες είναι φιλοσοφία ζωής, το να κάνει κάποιος απλά πλάνα. Η ομορφιά και η ηρεμία στα απλά πλάνα κρύβεται.

Θα σου πω κι εγω μια συμβουλη με αγάπη και αφέλεια, το γεγονός ότι συγκρίνεις και με λες πιο έξυπνη δείχνει πόνο ή θυμό ή ότι δεν έχεις τόση αυτοπεποίθηση. Κανείς δεν είναι πιο έξυπνος απο τον άλλο γιατι κάθε άνθρωπος σε κάποιον τομέα είναι πιο έξυπνος ή καλύτερος απο κάποιον αλλο. Στην παρούσα φάση, βλέπω-διαβάζω όμορφες απόψεις.
Τίποτα δεν είναι βλακείες, και κάθε φορά που γράφουμε κάτι, εν μέρη λέμε και μια συμβουλή στον εαυτό μας. Ο καθένας μας έχει τους δαιμονές του, αλλά μπορούμε να τους νικήσουμε. Και το όμορφο με τη ζωή είναι ότι πάει μπροστά .Εμεις πρεπει να βρούμε τη διάθεση να ακολουθούμε βγαίνοντας πιο ώριμοι απο κάθε κύκλο που κλίνει και να μην κλαίμε κοιτώντας πίσω. Για κατι που έγινε ή δεν έγινε. Θα έρθουν άλλα.
Αυτα που έζησες είναι εμπειρία που γίνεται ωριμότητα , σκέψης, τροπου ζωής.

Quote:

---

Originally Posted by δενξερω

Τα πραγματα ποτε δεν αλλαζουν, εμεις πρεπει να αλλαζουμε τον τροπο που τα κοιταμε.

Μπορει να μην το ξεχασαν, αλλα μπορει να μην το γνωριζουν και οι ιδιοι οτι ειναι.. Εξαλου υποθετω αν συναναστρεφεσαι με παιδια ή βρισκεσαι σε εκπαιδευτικο ρολο ,σιγουρα ξεχνας την εσωστρεφια.

Εχω δει την ομιλιας της στο TEDX ειναι φοβερη.

---

αυτό είναι ελπιδοφόρο, κι εγώ έχω δει αυτή την ομιλία, κρίμα που δεν είχα μια Σούζαν Κέιν μεγαλώνοντας, σκέφτομαι καμιά φορά! μέντορα δηλαδή. αλλά δεν με χαλάει στην τελική αυτό, απο μόνο του. εχω μάθει να βλέπω την μεγάλη εικόνα και να ελαχιστοποιώ την θέση μου στον κόσμο.
κι εκείνη λοιπόν είχε διαλέξει μια καριέρα μέσα στη βοή και μια μέρα την είδε αλλιώς και άλλαξε τη ζωή της.

γι αυτό κι η συνεχης εκπαίδευση και ενημέρωση είναι απαραίτητη.