Δυσπνοια Δύσπνοια Δυσπνοια!!

Σε καταλαβαίνω απόλυτα....αυτά που περνάς τα θυμάμαι πως τα περνούσα εγώ λες και ήταν χθες....κι ας έχουν περάσει σχεδόν 26 χρόνια....
Θυμάμαι ότι πολλές φορές χασμουριομουν για να μπορέσω να "κατεβάσω" την αναπνοή μου μέχρι κάτω... Επίσης τότε έκανα κάποιες αναπνευστικές ασκήσεις του στυλ αναπνέεις αργά μετρώντας μέχρι το 3, κρατάς την αναπνοή σου ξανά για 3 χρόνους, και εκπνέεις πάλι αργά για 3 χρόνους. Αυτό το είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό με θέματα υγείας, δεν βοηθούσε πάντα, αλλά κάποιες φορές μπορούσα να κατεβάσω βαθιά ανάσα. Μην προσπαθείς συνεχεια να πάρεις βαθιά ανάσα γιατί το κάνεις χειρότερα και θα καταληξεις σε υπεροξυγονωση και κρίση πανικου....Μπορείς να ψάξεις βιντεάκια με αναπνευστικές ασκήσεις χαλάρωσης στο YouTube και να δοκιμάσεις. Τότε εμεις δυστυχώς δεν είχαμε τέτοια :(...
Τώρα σχετικά με τους γιατρούς.... Εντάξει εφόσον εξετάστηκες από καρδιολόγο πριν από 2,5 μήνες δεν υπάρχει κάποιος λόγος να ξαναπάς...είχες κάνει και υπέρηχο καρδιάς; Εάν είχες κάνει και υπέρηχο, δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις από καρδιολογικό θέμα αν υπήρχε πρόβλημα από κει θα το είχαν βρει....Και στον πνευμονολογο να ξαναπάς, εάν δεν είσαι πρώην ή νυν καπνίστρια, που εκεί πρέπει να κάνεις κάθε χρόνο ακτινογραφια και σπιρομετρηση για προληπτικούς λόγους, δεν ξέρω τι άλλες εξετάσεις θα μπορούσες να κάνεις, έχεις κάνεις όλες τις απαραίτητες που χρειάζεται....Για να καταλάβεις μια γνωστή μου την έστειλαν για μαγνητική πνευμόνων αλλά εκείνη είχε τρελό βήχα επί μήνες....δεν είχε καθόλου δύσπνοια....μόνο βήχα που τελικά (ευτυχώς) ήταν από αλλεργία....Μόνο αυτό δηλαδή σου μένει να κάνεις καμιά αξονική ή μαγνητική στα πνευμόνια αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ένας σοβαρός γιατρός θα σε στείλει για τέτοια εξέταση χωρίς σοβαρές ενδείξεις από άλλες εξετάσεις.... Αν θες να ξαναπάς σε γιατρό, πήγαινε σε κανένα παθολόγο για ετήσιο τσεκ απ'( αν δεν έχεις κάνει για φέτος) ζητά του προληπτικές εξετάσεις αίματος και κοίταξε και εξετάσεις για έλλειψη σιδήρου, αναιμία, έλλειψη βιταμινών και πλήρη έλεγχο θυρεοειδούς (αν δεν τα έχεις κάνει ήδη).Και ζητά την γνώμη του εάν πιστεύει ότι χρειάζεται να σε ξαναδει πνευμονολογο ς και φέτος ( αν και όπως σου είπα αμφιβάλλω ότι θα σου βρει κάτι παθολογικό αλλά για να σου φύγει εσένα η ιδέα ότι έχεις κάτι)
Επίσης κάτι τελευταίο....πως περνάς στη ζωή σου; Είσαι γενικά ευχαριστημένη ή έχεις πολλά προβληματα; Πέρασες κάποιο έντονο άγχος ή στεναχώρια πριν σου ξεκινήσουν αυτά τα συμπτώματα; Έχεις συζητήσει το ενδεχόμενο αυτό το σύμπτωμα που έχεις να είναι σύμπτωμα κατάθλιψης και όχι άγχους; Γιατί στο λέω αυτό; Ένας από τους ειδικούς που πήγαινα, δεν θυμάμαι αν ήταν ψυχολόγος ή ψυχίατρος, μου είχε πει ότι είναι πιθανό η κατάθλιψη σε μένα να μου βγαινει όχι σαν θλίψη ή απραξία ή ανηδονία όπως συμβαίνει στους περισσότερους, αλλά με αυτό το ψυχοσωματικό σύμπτωμα, τη δύσπνοια, ώστε να δικαιολογήσει τα μετεπειτα συμπτώματα καταθλιψης,δηλαδή θλίψη, ανηδονία, απραξία, έλλειψη συγκέντρωσης κ.τ.λ. Δηλαδή ότι εγώ επειδή είμαι πολύ πρακτικός και πραγματιστής σαν άνθρωπος έλεγα έχω κατάθλιψη γιατί έχω δύσπνοια, ενώ στην πραγματικότητα η κατάθλιψη μου δημιουργούσε τη δύσπνοια...Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ισχύει στην περίπτωση σου στην δική μου έβγαζε περισσότερο νόημα έτσι από το απλό άγχος...Κι επίσης τότε που άρχισαν αυτά σε μένα υπήρχαν πολλά προβληματα στην οικογένειά μου (οικονομικά, χάσαμε το σπίτι μας, πολλοί θάνατοι στην οικογένειά σε σύντομο χρονικό διάστημα....)

Τα ειπες ολα συμπυκνωμένα σε μια απάντηση!!!
Ως παθων της ιδιας περίπτωσης, η απάντηση αυτη ειναι το ζουμι της ιστορίας αυτης !

Quote:

---

Originally Posted by picamama

Σε καταλαβαίνω απόλυτα....αυτά που περνάς τα θυμάμαι πως τα περνούσα εγώ λες και ήταν χθες....κι ας έχουν περάσει σχεδόν 26 χρόνια....
Θυμάμαι ότι πολλές φορές χασμουριομουν για να μπορέσω να "κατεβάσω" την αναπνοή μου μέχρι κάτω... Επίσης τότε έκανα κάποιες αναπνευστικές ασκήσεις του στυλ αναπνέεις αργά μετρώντας μέχρι το 3, κρατάς την αναπνοή σου ξανά για 3 χρόνους, και εκπνέεις πάλι αργά για 3 χρόνους. Αυτό το είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό με θέματα υγείας, δεν βοηθούσε πάντα, αλλά κάποιες φορές μπορούσα να κατεβάσω βαθιά ανάσα. Μην προσπαθείς συνεχεια να πάρεις βαθιά ανάσα γιατί το κάνεις χειρότερα και θα καταληξεις σε υπεροξυγονωση και κρίση πανικου....Μπορείς να ψάξεις βιντεάκια με αναπνευστικές ασκήσεις χαλάρωσης στο YouTube και να δοκιμάσεις. Τότε εμεις δυστυχώς δεν είχαμε τέτοια :(...
Τώρα σχετικά με τους γιατρούς.... Εντάξει εφόσον εξετάστηκες από καρδιολόγο πριν από 2,5 μήνες δεν υπάρχει κάποιος λόγος να ξαναπάς...είχες κάνει και υπέρηχο καρδιάς; Εάν είχες κάνει και υπέρηχο, δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις από καρδιολογικό θέμα αν υπήρχε πρόβλημα από κει θα το είχαν βρει....Και στον πνευμονολογο να ξαναπάς, εάν δεν είσαι πρώην ή νυν καπνίστρια, που εκεί πρέπει να κάνεις κάθε χρόνο ακτινογραφια και σπιρομετρηση για προληπτικούς λόγους, δεν ξέρω τι άλλες εξετάσεις θα μπορούσες να κάνεις, έχεις κάνεις όλες τις απαραίτητες που χρειάζεται....Για να καταλάβεις μια γνωστή μου την έστειλαν για μαγνητική πνευμόνων αλλά εκείνη είχε τρελό βήχα επί μήνες....δεν είχε καθόλου δύσπνοια....μόνο βήχα που τελικά (ευτυχώς) ήταν από αλλεργία....Μόνο αυτό δηλαδή σου μένει να κάνεις καμιά αξονική ή μαγνητική στα πνευμόνια αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ένας σοβαρός γιατρός θα σε στείλει για τέτοια εξέταση χωρίς σοβαρές ενδείξεις από άλλες εξετάσεις.... Αν θες να ξαναπάς σε γιατρό, πήγαινε σε κανένα παθολόγο για ετήσιο τσεκ απ'( αν δεν έχεις κάνει για φέτος) ζητά του προληπτικές εξετάσεις αίματος και κοίταξε και εξετάσεις για έλλειψη σιδήρου, αναιμία, έλλειψη βιταμινών και πλήρη έλεγχο θυρεοειδούς (αν δεν τα έχεις κάνει ήδη).Και ζητά την γνώμη του εάν πιστεύει ότι χρειάζεται να σε ξαναδει πνευμονολογο ς και φέτος ( αν και όπως σου είπα αμφιβάλλω ότι θα σου βρει κάτι παθολογικό αλλά για να σου φύγει εσένα η ιδέα ότι έχεις κάτι)
Επίσης κάτι τελευταίο....πως περνάς στη ζωή σου; Είσαι γενικά ευχαριστημένη ή έχεις πολλά προβληματα; Πέρασες κάποιο έντονο άγχος ή στεναχώρια πριν σου ξεκινήσουν αυτά τα συμπτώματα; Έχεις συζητήσει το ενδεχόμενο αυτό το σύμπτωμα που έχεις να είναι σύμπτωμα κατάθλιψης και όχι άγχους; Γιατί στο λέω αυτό; Ένας από τους ειδικούς που πήγαινα, δεν θυμάμαι αν ήταν ψυχολόγος ή ψυχίατρος, μου είχε πει ότι είναι πιθανό η κατάθλιψη σε μένα να μου βγαινει όχι σαν θλίψη ή απραξία ή ανηδονία όπως συμβαίνει στους περισσότερους, αλλά με αυτό το ψυχοσωματικό σύμπτωμα, τη δύσπνοια, ώστε να δικαιολογήσει τα μετεπειτα συμπτώματα καταθλιψης,δηλαδή θλίψη, ανηδονία, απραξία, έλλειψη συγκέντρωσης κ.τ.λ. Δηλαδή ότι εγώ επειδή είμαι πολύ πρακτικός και πραγματιστής σαν άνθρωπος έλεγα έχω κατάθλιψη γιατί έχω δύσπνοια, ενώ στην πραγματικότητα η κατάθλιψη μου δημιουργούσε τη δύσπνοια...Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ισχύει στην περίπτωση σου στην δική μου έβγαζε περισσότερο νόημα έτσι από το απλό άγχος...Κι επίσης τότε που άρχισαν αυτά σε μένα υπήρχαν πολλά προβληματα στην οικογένειά μου (οικονομικά, χάσαμε το σπίτι μας, πολλοί θάνατοι στην οικογένειά σε σύντομο χρονικό διάστημα....)

---

Καλημέρα ,αρχικά να σου πω πως δεν υπάρχουν λόγια να σε ευχαριστήσω,για τις άμεσες και τις αναλυτικές απαντήσεις σου. Σου είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό, με βοηθάει πάρα πολύ νόμιζω να μιλάω με κάποιον που έχει περάσει ακριβώς το ίδιο. Θεωρούσα ότι είμαι μόνη μου στον κόσμο που το περνάω ,και ακόμα και τώρα κάποιες φορές σκέφτομαι ναι αλλά μπορεί ο άλλος να μην είχε το τάδε σύμπτωμα που έχω εγώ ...

Έχω πάει και σε παθολόγο μετα τον covid, ο ίδιος που με παρακολουθούσε τηλεφωνικά κατά την διάρκεια του covid, με το που ανερρωσα μας εξέτασε. Μετά βάση πρωτοκόλλου,μου εξήγησε κάνουν υπέρηχο καρδιάς (που έκανα) και αξονική αν καταστεί ανάγκη. Εγώ δεδομένου ότι δεν είχα κατεβάσει οξυγόνο καμιά μέρα ,και ότι στην εξέταση σε αυτόν δεν άκουσε τιποτα, μου είπε ότι είναι περιττό να κάνω αξονική θώρακος.
Όταν νοσησα,στο τηλέφωνο που μου πήρε ιστορικό και μου είπε τι να προσέχω ,του είπα έχω κάποιας μορφής δύσπνοιας ήδη,και μου είπε εξήγησε μου τι εννοείς ,του εξήγησα όσο καλύτερα μπορούσα αυτό που έχω ,μου είπε αυτό δεν είναι δύσπνοια ,είναι κάτι άλλο. Κάθε μέρα στο τηλέφωνο όταν με ρωτάγε διάφορα ,με ρωτάγε δύσπνοια ; Του έλεγα εγώ έχω αυτό,και μου έλεγε αυτός,όχι αυτό, αυτό που σου περίεγραψα εγώ το έχεις ,του έλεγα όχι . Τελικά την 16η ημέρα πήγαμε στο γραφείο του για εξεταση.μου είπε ότι έχω πολύ άγχος και φαινεται στους παλμούς μου γιατί μου έκανε ένα κόλπο και έπεσαν κατευθείαν . Του είπα το ξέρω ότι έχω ,μου είπε αυτό ότι δεν χρειάζεται να πάω σε πνευμονολογο αφού με εξετασε πολύ μα πολύ σχολαστικά και το αφήσαμε εκεί. Μετα τον κοβιντ περίπου δέκα με δεκαπέντε μέρες δεν το είχα καθόλου,ήταν η μόνη φορά στη ζωή μου που έχω διανύσει τόσο καιρό χωρίς αυτό με την ανάσα,και δεν το πίστευα. Ωστόσο μετά μου ξαναήρθε ,και με πήρε τόσο από κάτω που δεν μπορώ να σου εξηγήσω.
Επίσης αιματολογικές έκανα πριν 1 εβδομάδα,ήταν όλα καλά ,λιγο ο θυρεοειδής ανεβασμένος ,μέσα στα πλαίσια του φυσιλογικου , αλλά για μένα που έχω χασιμωτο πρέπει να είναι λίγο πιο χαμηλά,έχω κλήσει ραντεβού και για αυτό σε δύο εβδομάδες. Αλλά η ανάσα σίγουρα δεν οφείλεται σε αυτό,γιατί περισυ έκανα και χρωματογραφία θυροειδους για να δούμε ότι είναι όλα καλά ,και όντως ήταν .

Αυτό που μου είπες ότι μπορεί η κατάθλιψη να μου το δημιούργησε,νομίζω μου βγάζει τοοοσο νόημα. Έχω κάνει απόπειρα 3 φορες για ψυχοθεραπεία , και έχω κάνει συνεδρίες για καιρό με 3 διαφορετικούς αλλά δεν έβλεπα κανένα αποτέλεσμα. Αναμασουσαν τα ίδια και τα ίδια που έχουν συμβεί στο παρελθόν,πράγμα που δεν έβλεπα πως μπορεί να με βοηθήσει,και δεν έβλεπα και να με βοηθάει. Γενικά η ψυχοθεραπεία είναι κάτι που είχα απόρριψη λόγω αυτών των προσπαθειών , χωρίς να είμαι καθόλου κατά θεωρούσα πως απλά εμένα δεν μου κολλάει αυτός ο τρόπος ίασης. Τελικά περνούσε πολύ δύσκολα η κάθε μέρα,ξεκίνησα να γίνομαι δυσλειτουργική να πηγενω κάθε μέρα στη δουλειά και να φεύγω με κάποια δικαιολογία κάθε φορά γιατί πραγματικά νόμιζα θα πεθάνω. Οπότε πριν ενα μήνα μετά από πολύ ψάξιμο και σκέψη,ξαναξεκινησει ψυχοθεραπεία. Έχω κάνει πολύ λίγες συνεδρίες και σταμάτησα λόγω καλοκαιριού για ένα μήνα , νιώθω όμως αισιοδοξία αυτή τη φορά ήδη από αυτές τις φορές νιώθω να έχω ταιριάξει με την ψυχολόγο και να έχουμε μια κοινή γραμμή . Νιώθω άνετα μαζί της αρκετά ,και με βοηθάει ότι ναι μεν αναφερόμαστε στα παλιά (πολύ πολύ τραυματικά παιδικά και εφηβικά χρόνια ) αλλά εστιάζοντας στο πως αυτό μου προκαλεί δυσλειτουργίες σήμερα. Μου είπε κι εκείνη,ότι η ανάσα μου είναι το μέσα μου που ζητάει όλη την προσοχή μου αυτή τη στιγμή χωρίς να χωράει άλλη αναβολή .
Αλλά αυτό που μου είπες παραπάνω, λες και μου άνοιξε τα μάτια σε συνδυασμό με αυτή την κουβέντα.
Έχω χρόνια κατάθλιψη,χωρίς να το καταλαβαίνω. Τα τελευταία χρόνια έχω κάποια επεισόδια θλίψης,να ξυπνάω και να κλαίω χωρίς να ξέρω γιατί και να κοιμάμαι όλη μέρα χωρίς να έχω δύναμη ούτε να φάω , πράγμα που συμβαίνει τις Κυριακές μόνο ,όπου και έχω χρόνο να κάνω πράγματα και τελικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα και ξεκινάει ο φαύλος κύκλος των ενόχων.

Σε ευχαριστώ πολύ , και εσένα και τον Πάνο , πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ δεν το λέω αλλά για να το πω ,το εννοώ .
Συγνώμη που καθυστερω να απαντήσω ,αλλά πραγματικά είναι η μόνη στιγμή που είχα τον χρόνο που ήθελα. Διαβάζω την απάντηση σου σχεδόν δύο φορές την ημέρα ,όταν νιώθω απελπισία για να σκέφτομαι ότι τα έχω κάνει όλα από γιατρούς ,αν και δεν μου φτάνει πάντα αυτό. Κρατιεμαι να μην ξαναρχίσω πάλι,γιατί είναι φαύλος κύκλος πια μου είναι ξεκάθαρο. Πάω ,για λίγο ηρεμώ,και μετά ξεκινάνε όλα από την αρχή και τα αμφισβητώ πάλι όλα από την αρχή

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Καλημέρα ,αρχικά να σου πω πως δεν υπάρχουν λόγια να σε ευχαριστήσω,για τις άμεσες και τις αναλυτικές απαντήσεις σου. Σου είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό, με βοηθάει πάρα πολύ νόμιζω να μιλάω με κάποιον που έχει περάσει ακριβώς το ίδιο. Θεωρούσα ότι είμαι μόνη μου στον κόσμο που το περνάω ,και ακόμα και τώρα κάποιες φορές σκέφτομαι ναι αλλά μπορεί ο άλλος να μην είχε το τάδε σύμπτωμα που έχω εγώ ...

Έχω πάει και σε παθολόγο μετα τον covid, ο ίδιος που με παρακολουθούσε τηλεφωνικά κατά την διάρκεια του covid, με το που ανερρωσα μας εξέτασε. Μετά βάση πρωτοκόλλου,μου εξήγησε κάνουν υπέρηχο καρδιάς (που έκανα) και αξονική αν καταστεί ανάγκη. Εγώ δεδομένου ότι δεν είχα κατεβάσει οξυγόνο καμιά μέρα ,και ότι στην εξέταση σε αυτόν δεν άκουσε τιποτα, μου είπε ότι είναι περιττό να κάνω αξονική θώρακος.
Όταν νοσησα,στο τηλέφωνο που μου πήρε ιστορικό και μου είπε τι να προσέχω ,του είπα έχω κάποιας μορφής δύσπνοιας ήδη,και μου είπε εξήγησε μου τι εννοείς ,του εξήγησα όσο καλύτερα μπορούσα αυτό που έχω ,μου είπε αυτό δεν είναι δύσπνοια ,είναι κάτι άλλο. Κάθε μέρα στο τηλέφωνο όταν με ρωτάγε διάφορα ,με ρωτάγε δύσπνοια ; Του έλεγα εγώ έχω αυτό,και μου έλεγε αυτός,όχι αυτό, αυτό που σου περίεγραψα εγώ το έχεις ,του έλεγα όχι . Τελικά την 16η ημέρα πήγαμε στο γραφείο του για εξεταση.μου είπε ότι έχω πολύ άγχος και φαινεται στους παλμούς μου γιατί μου έκανε ένα κόλπο και έπεσαν κατευθείαν . Του είπα το ξέρω ότι έχω ,μου είπε αυτό ότι δεν χρειάζεται να πάω σε πνευμονολογο αφού με εξετασε πολύ μα πολύ σχολαστικά και το αφήσαμε εκεί. Μετα τον κοβιντ περίπου δέκα με δεκαπέντε μέρες δεν το είχα καθόλου,ήταν η μόνη φορά στη ζωή μου που έχω διανύσει τόσο καιρό χωρίς αυτό με την ανάσα,και δεν το πίστευα. Ωστόσο μετά μου ξαναήρθε ,και με πήρε τόσο από κάτω που δεν μπορώ να σου εξηγήσω.
Επίσης αιματολογικές έκανα πριν 1 εβδομάδα,ήταν όλα καλά ,λιγο ο θυρεοειδής ανεβασμένος ,μέσα στα πλαίσια του φυσιλογικου , αλλά για μένα που έχω χασιμωτο πρέπει να είναι λίγο πιο χαμηλά,έχω κλήσει ραντεβού και για αυτό σε δύο εβδομάδες. Αλλά η ανάσα σίγουρα δεν οφείλεται σε αυτό,γιατί περισυ έκανα και χρωματογραφία θυροειδους για να δούμε ότι είναι όλα καλά ,και όντως ήταν .

Αυτό που μου είπες ότι μπορεί η κατάθλιψη να μου το δημιούργησε,νομίζω μου βγάζει τοοοσο νόημα. Έχω κάνει απόπειρα 3 φορες για ψυχοθεραπεία , και έχω κάνει συνεδρίες για καιρό με 3 διαφορετικούς αλλά δεν έβλεπα κανένα αποτέλεσμα. Αναμασουσαν τα ίδια και τα ίδια που έχουν συμβεί στο παρελθόν,πράγμα που δεν έβλεπα πως μπορεί να με βοηθήσει,και δεν έβλεπα και να με βοηθάει. Γενικά η ψυχοθεραπεία είναι κάτι που είχα απόρριψη λόγω αυτών των προσπαθειών , χωρίς να είμαι καθόλου κατά θεωρούσα πως απλά εμένα δεν μου κολλάει αυτός ο τρόπος ίασης. Τελικά περνούσε πολύ δύσκολα η κάθε μέρα,ξεκίνησα να γίνομαι δυσλειτουργική να πηγενω κάθε μέρα στη δουλειά και να φεύγω με κάποια δικαιολογία κάθε φορά γιατί πραγματικά νόμιζα θα πεθάνω. Οπότε πριν ενα μήνα μετά από πολύ ψάξιμο και σκέψη,ξαναξεκινησει ψυχοθεραπεία. Έχω κάνει πολύ λίγες συνεδρίες και σταμάτησα λόγω καλοκαιριού για ένα μήνα , νιώθω όμως αισιοδοξία αυτή τη φορά ήδη από αυτές τις φορές νιώθω να έχω ταιριάξει με την ψυχολόγο και να έχουμε μια κοινή γραμμή . Νιώθω άνετα μαζί της αρκετά ,και με βοηθάει ότι ναι μεν αναφερόμαστε στα παλιά (πολύ πολύ τραυματικά παιδικά και εφηβικά χρόνια ) αλλά εστιάζοντας στο πως αυτό μου προκαλεί δυσλειτουργίες σήμερα. Μου είπε κι εκείνη,ότι η ανάσα μου είναι το μέσα μου που ζητάει όλη την προσοχή μου αυτή τη στιγμή χωρίς να χωράει άλλη αναβολή .
Αλλά αυτό που μου είπες παραπάνω, λες και μου άνοιξε τα μάτια σε συνδυασμό με αυτή την κουβέντα.
Έχω χρόνια κατάθλιψη,χωρίς να το καταλαβαίνω. Τα τελευταία χρόνια έχω κάποια επεισόδια θλίψης,να ξυπνάω και να κλαίω χωρίς να ξέρω γιατί και να κοιμάμαι όλη μέρα χωρίς να έχω δύναμη ούτε να φάω , πράγμα που συμβαίνει τις Κυριακές μόνο ,όπου και έχω χρόνο να κάνω πράγματα και τελικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα και ξεκινάει ο φαύλος κύκλος των ενόχων.

Σε ευχαριστώ πολύ , και εσένα και τον Πάνο , πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ δεν το λέω αλλά για να το πω ,το εννοώ .
Συγνώμη που καθυστερω να απαντήσω ,αλλά πραγματικά είναι η μόνη στιγμή που είχα τον χρόνο που ήθελα. Διαβάζω την απάντηση σου σχεδόν δύο φορές την ημέρα ,όταν νιώθω απελπισία για να σκέφτομαι ότι τα έχω κάνει όλα από γιατρούς ,αν και δεν μου φτάνει πάντα αυτό. Κρατιεμαι να μην ξαναρχίσω πάλι,γιατί είναι φαύλος κύκλος πια μου είναι ξεκάθαρο. Πάω ,για λίγο ηρεμώ,και μετά ξεκινάνε όλα από την αρχή και τα αμφισβητώ πάλι όλα από την αρχή

---

Αχ βρε Layla πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω να ξέρες.Στο έχω ξαναπεί βέβαια αλλά και τώρα που σε διαβάζω πάλι βλέπω εμένα,την καθημερινότητα μου,ο Γολγοθάς που τραβάμε είναι ακριβώς ο ίδιος.Το τελευταίο τετραήμερο ήμουν λίγο καλύτερα αλλά από χθες το βράδυ πάλι τα ίδια.Με έχει πιάσει κι εμένα ένας καινούριος πόνος στη πλάτη και πίσω από το στέρνο και φυσικά είναι ένας ακόμη λόγος να χειροτερέψει η άρρωστοφοβια μου.Κι εγώ όταν είχα πάει σε πνευμονολογους του ίδιο μου λέγανε:αυτό που έχεις δεν είναι δυσπνοια είναι κάτι άλλο.Τον τελευταίο καιρό υποφέρω πάρα πολύ τα βράδια.Καθε βράδυ πριν κοιμηθώ γίνεται χειρότερο νομίζω ότι θα πεθάνω το νιώθω σαν ασφυξία κανονικη.Καθε βράδυ τα ίδια.Φυσικα και μέσα στην ημέρα είναι δύσκολα(πιανομαι κι εγώ από διάφορα πράγματα για να κατεβάσω την ανάσα και σκύβω ελαφρώς).Δεν ευχαριστιεμαι τίποτα,κάθομαι σε παρέα,όλοι μιλάνε γελάνε και εγώ κάθομαι εκεί προσπαθώ να πάρω τις ανάσες μου δεν τους ακούω δεν συμμετέχω και απλά θέλω να φύγω.Αυριο φεύγω για τριήμερο και δεν έχω καμια όρεξη,άσε που φοβάμαι ότι θα αλλάξω περιβάλλον και θα είναι χειρότερα.Ξεκιναω και δουλειά μετά από πολύ καιρό και έχω αγχωθει επιπλέον.
Όπως είπες κι εσύ μακάρι μια μέρα το σώμα μας να σταματήσει να μας βασανίζει έτσι και να ξεκουραστούμε επιτέλους!Μόνο εμείς ξέρουμε πόσο εξουθενωτικό είναι όλο αυτο

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Αχ βρε Layla πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω να ξέρες.Στο έχω ξαναπεί βέβαια αλλά και τώρα που σε διαβάζω πάλι βλέπω εμένα,την καθημερινότητα μου,ο Γολγοθάς που τραβάμε είναι ακριβώς ο ίδιος.Το τελευταίο τετραήμερο ήμουν λίγο καλύτερα αλλά από χθες το βράδυ πάλι τα ίδια.Με έχει πιάσει κι εμένα ένας καινούριος πόνος στη πλάτη και πίσω από το στέρνο και φυσικά είναι ένας ακόμη λόγος να χειροτερέψει η άρρωστοφοβια μου.Κι εγώ όταν είχα πάει σε πνευμονολογους του ίδιο μου λέγανε:αυτό που έχεις δεν είναι δυσπνοια είναι κάτι άλλο.Τον τελευταίο καιρό υποφέρω πάρα πολύ τα βράδια.Καθε βράδυ πριν κοιμηθώ γίνεται χειρότερο νομίζω ότι θα πεθάνω το νιώθω σαν ασφυξία κανονικη.Καθε βράδυ τα ίδια.Φυσικα και μέσα στην ημέρα είναι δύσκολα(πιανομαι κι εγώ από διάφορα πράγματα για να κατεβάσω την ανάσα και σκύβω ελαφρώς).Δεν ευχαριστιεμαι τίποτα,κάθομαι σε παρέα,όλοι μιλάνε γελάνε και εγώ κάθομαι εκεί προσπαθώ να πάρω τις ανάσες μου δεν τους ακούω δεν συμμετέχω και απλά θέλω να φύγω.Αυριο φεύγω για τριήμερο και δεν έχω καμια όρεξη,άσε που φοβάμαι ότι θα αλλάξω περιβάλλον και θα είναι χειρότερα.Ξεκιναω και δουλειά μετά από πολύ καιρό και έχω αγχωθει επιπλέον.
Όπως είπες κι εσύ μακάρι μια μέρα το σώμα μας να σταματήσει να μας βασανίζει έτσι και να ξεκουραστούμε επιτέλους!Μόνο εμείς ξέρουμε πόσο εξουθενωτικό είναι όλο αυτο

---

Πωπω σε καταλαβαίνω ,εγώ από τώρα σκέφτομαι ένα τριήμερο που θα φύγουμε τέλος του μήνα και φοβάμαι πολύ . Κι εγώ σήμερα από το μεσημέρι και μετά μαύρο χάλι πάλι,πάλι εφυγα από τη δουλειά τρέχοντας. Δεν ξέρω τι συμβαίνει και τι γίνεται ,ξέρω μόνο πως ώρες ώρες δεν βλέπω το τέλος σε όλο αυτό . Ενώ προσπαθώ ,του πάω κόντρα και πάλι . Σήμερα με έπιασε αυτό με την ανάσα πρέπει να έκανα σίγουρα 20' που προσπαθούσα να κατεβάσω ανάσα και δεν κατέβαινε . Τελικά μετά ξεκίνησε να πονάει το στομάχι σε κάθε προσπάθεια αλλά πάρα πολύ ,παρα πάρα πολύ .. φρικαρα ,και πως να με ηρεμήσω ,με ανάσες;;; Αδύνατον ... !
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να σε αφήσει ήσυχη για τρεις μέρες και να περάσεις όμορφα !!! Και μετά να μην ξαναγυρίσει ποτέ μα ποτέ ...

Δύσπνοια ! Χαχα ... Το πρώτο μου ψυχοσωματικό θα έλεγα από μικρό παιδί ! Μην αγχώνεστε ... Και φυσικά κ μετέπειτα που ασχολήθηκα και το έψαξα με σπειρομετρηση στον πνευμονολογο, καρδιολογο κτλ με διαβεβαίωσαν ότι πρόκειται για άγχος . Είναι δύσκολο στη διαχείριση του γιατί όντως όπως λέτε κ εσείς παραπάνω στην προσπάθεια να πάρεις αυτή την λυτρωτική ανάσα κάνεις τα πανδηνα !! Χασμουριεσαι , ρευεσαι ... ! Άσε που γίνεσαι κ ρεζίλι στους άλλους χαχα .. δεν είναι σαν τα άλλα ψυχοσωματικά που τα νιώθεις κ δε μιλάς ... εκεί σε βλέπουν όλοι να ανοίγεις το στόμα να κάνεις γκριμάτσες κτλ και να γελάς ( και καλά σε χαλαρό καφεδάκι) ότι συμμετέχεις στην κουβέντα και εσύ προσπαθείς να πάρεις την ανάσα ! Τρομερό !!!!

Quote:

---

Originally Posted by Sokolat29

Δύσπνοια ! Χαχα ... Το πρώτο μου ψυχοσωματικό θα έλεγα από μικρό παιδί ! Μην αγχώνεστε ... Και φυσικά κ μετέπειτα που ασχολήθηκα και το έψαξα με σπειρομετρηση στον πνευμονολογο, καρδιολογο κτλ με διαβεβαίωσαν ότι πρόκειται για άγχος . Είναι δύσκολο στη διαχείριση του γιατί όντως όπως λέτε κ εσείς παραπάνω στην προσπάθεια να πάρεις αυτή την λυτρωτική ανάσα κάνεις τα πανδηνα !! Χασμουριεσαι , ρευεσαι ... ! Άσε που γίνεσαι κ ρεζίλι στους άλλους χαχα .. δεν είναι σαν τα άλλα ψυχοσωματικά που τα νιώθεις κ δε μιλάς ... εκεί σε βλέπουν όλοι να ανοίγεις το στόμα να κάνεις γκριμάτσες κτλ και να γελάς ( και καλά σε χαλαρό καφεδάκι) ότι συμμετέχεις στην κουβέντα και εσύ προσπαθείς να πάρεις την ανάσα ! Τρομερό !!!!

---

Εντάξει ταυτίζομαι 100%. Όλα όλα όλα όλα όμως ,όπως ακριβώς τα λες.... Το ξεπέρασες ; Είσαι καλύτερα ;;

Layla ναι το ξεπέρασα! Δε με έχει ενοχλήσει εδώ και τέσσερα χρόνια ! Βέβαια που ξέρεις μελλοντικά ; Χαχα .. μάλλον έφυγε επειδή ήρθε άλλο ψυχοσωματικό και έχω με κάτι άλλο να ασχολούμαι ! Μόλις δηλ αρχίζω και διαχειρίζομαι το ένα ... Τσουπ έρχεται άλλο ! Χαχαχαχ ...

Quote:

---

Originally Posted by Sokolat29

Layla ναι το ξεπέρασα! Δε με έχει ενοχλήσει εδώ και τέσσερα χρόνια ! Βέβαια που ξέρεις μελλοντικά ; Χαχα .. μάλλον έφυγε επειδή ήρθε άλλο ψυχοσωματικό και έχω με κάτι άλλο να ασχολούμαι ! Μόλις δηλ αρχίζω και διαχειρίζομαι το ένα ... Τσουπ έρχεται άλλο ! Χαχαχαχ ...

---

Πολύ χαίρομαι που το ξεπέρασες ,με τον ίδιο τρόπο θα ξεπεράσεις και το άλλο . Ξέρω τι λες ,εγώ κάποιες φορές που νομίζω ότι θα πεθάνω από έλλειψη αέρα και πειθώ τον εαυτό μου ότι δεν θα πεθάνω απλα,ούτε καν ότι θα πάρω ανάσα, με πιάνει καποιος καινούριος πόνος και παραλύουν όλα ....

Άστα να πάνε ... Η αρρώστια της ψυχής είναι ισοδυναμη τελικα με αυτή του σώματος! Περαστικά μας λοιπον και ας προσπαθησουμε να μην αγχωνόμαστε ( που μάλλον το κάνουμε υποσυνείδητα) γιατί εγω προσωπικά δε νιώθω ότι είμαι αγχωμενη ! .. πφφφφ

Quote:

---

Originally Posted by Sokolat29

Άστα να πάνε ... Η αρρώστια της ψυχής είναι ισοδυναμη τελικα με αυτή του σώματος! Περαστικά μας λοιπον και ας προσπαθησουμε να μην αγχωνόμαστε ( που μάλλον το κάνουμε υποσυνείδητα) γιατί εγω προσωπικά δε νιώθω ότι είμαι αγχωμενη ! .. πφφφφ

---

ακριβώς το ίδιο κι εγώ, δεν νιώθω αγχωμένη. και αν όντως αυτό με την ανάσα ισούται με αγχωτικές καταστάσεις, τότε αγχώνομαι για το παραμικρό σε σημείο που αποκλείεται να είναι αγχος μόνο αυτό. δηλαδή αν περάσει αυτοκίνητο και κορνάρει ενώ δεν το περιμένω, πάλι θα κρατήσω την ανάσα μου και μετά θα παλεύω να την κατεβάσω. δεν ειναι λίγο ακραίο και τραβηγμένο να θεωρηθεί άγχος αυτό, οκ θα τρομάξεις σε κάποιες στιγμές με κάτι τέτοιο αλλά μέχρι εκεί. δεν μπορείς να το πεις και άγχος

Ναι δεν είναι άγχος το κλασικό( με την ταχυκαρδία ας πούμε που το νιώθουμε σε τέτοιες αγχωτικές καταστάσεις ) είναι αυτο που μάλλον πρέπει να λύσουμε με ψυχανάλυση ... είναι βαθύτερο άγχος που δεν έχουμε βρει την αιτία του και μας ταλαιπωρεί και δε μας αφήνει να ζήσουμε ... Για αυτό και μένουν τα συμπτώματα η συνήθως θα ξεκινήσουν εκεί που θα μας πηγαίνουν όλα καλά και θα είμαστε χαλαροί ... ( Η ετσι θα νομίζουμε τουλάχιστον)
Καλημέρα!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Sokolat29

Ναι δεν είναι άγχος το κλασικό( με την ταχυκαρδία ας πούμε που το νιώθουμε σε τέτοιες αγχωτικές καταστάσεις ) είναι αυτο που μάλλον πρέπει να λύσουμε με ψυχανάλυση ... είναι βαθύτερο άγχος που δεν έχουμε βρει την αιτία του και μας ταλαιπωρεί και δε μας αφήνει να ζήσουμε ... Για αυτό και μένουν τα συμπτώματα η συνήθως θα ξεκινήσουν εκεί που θα μας πηγαίνουν όλα καλά και θα είμαστε χαλαροί ... ( Η ετσι θα νομίζουμε τουλάχιστον)
Καλημέρα!!!!!

---

Θυμάσαι καθόλου πως σου πέρασε; Εννοώ αν έκανες κάτι συγκεκριμένο που έπιασε ; Μήπως και βοηθηθω κι εγώ ,γιατί έχω δοκιμάσει πράγματι πάρα πολλά αλλά δεν έχω δει κάποια σημαντική βελτίωση

Παιδιά εγώ από εχθές το βράδυ έχω δύσπνοια, τώρα είμαι λίγο καλύτερα αλλά και πάλι δεν είμαι τελείως καλά!

Πείτε παιδιά αν έχετε εμπειρία καμία άσκηση η ότι άλλο είναι!

Όχι ! Δε θυμαμαι δυστυχώς πως μου πέρασε ! Αν και το είχα χρόνια κατά καιρούς και φυσικά μεγάλα διαστήματα μάλλον ξεχάστηκα ; Ίσως γιατί απλά πίστεψα ότι είναι σίγουρα ψυχοσωματικό!!!! Βλέπεις το μυαλό σου δε το κοροϊδεύεις ποτέ με το να προσποιείσαι ότι πιστεύεις ότι δεν είναι τίποτα ! Πρέπει να το πιστέψεις πραγματικά σε σημείο να μην ασχολείσαι καθόλου για να φύγει ! Δύσκολο αλλά γίνεται ! Και μάλλον μόνο του ! Αν πραγματικά ξεχάσεις !!!! Ελπίζω να σου φύγει σύντομα !

Quote:

---

Originally Posted by Sokolat29

Όχι ! Δε θυμαμαι δυστυχώς πως μου πέρασε ! Αν και το είχα χρόνια κατά καιρούς και φυσικά μεγάλα διαστήματα μάλλον ξεχάστηκα ; Ίσως γιατί απλά πίστεψα ότι είναι σίγουρα ψυχοσωματικό!!!! Βλέπεις το μυαλό σου δε το κοροϊδεύεις ποτέ με το να προσποιείσαι ότι πιστεύεις ότι δεν είναι τίποτα ! Πρέπει να το πιστέψεις πραγματικά σε σημείο να μην ασχολείσαι καθόλου για να φύγει ! Δύσκολο αλλά γίνεται ! Και μάλλον μόνο του ! Αν πραγματικά ξεχάσεις !!!! Ελπίζω να σου φύγει σύντομα !

---

Ευχαριστώ πάρα πολύ

Αγαπητή Layla,
ελπίζω να είσαι καλύτερα αυτές τις ημέρες, εγώ έλειπα και τώρα που γυρίσαμε ξαναμπηκα στο φόρουμ.Πολυ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι έχεις βρει έναν ειδικό ψυχικής υγείας που εμπιστεύεσαι και σε κατευθύνει σωστά ώστε να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις το πρόβλημα σου...Μια παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι το γεγονός που αναφέρεις, αν δεν κάνω λάθος, ότι μετά που πέρασες κοβιντ και πηγές στο γιατρό και σου είπε ότι δεν έχεις δύσπνοια και μετά για 15 μέρες δεν αισθανοσουν δύσπνοια, είναι ενδεικτικό ότι δεν έχεις κάτι παθολογικό. Οπότε αυτό είναι το πρώτο βήμα για να πειστείς ότι δεν έχεις τίποτε απειλητικό για την υγεία σου. Αυτό μας οδηγεί στο δεύτερο βήμα που είναι ότι όσο κι αν δυσκολεύεσαι να αναπνεύσεις, όσο κι αν θέλεις να πάρεις βαθιά ανάσα και δεν μπορείς, όσο κι αν νομίζεις ότι θα πεθάνεις, ή ότι θα λιποθυμήσεις ή θα πάθεις οτιδήποτε τέλος πάντων, πρέπει να αρχίσεις να το αγνοείς (το σύμπτωμα, τη δύσπνοια). Να αρχίσεις να αντιμιλας στη σκέψη σου, που σου λέει δεν αντέχω, δεν μπορώ να αναπνεύσω, καλά πες θα αντέξω αφού ο γιατρός είπε δεν έχω τίποτα. Δεν αντέχω θα πεθάνω, καλά αν πεθάνω, πέθανα.Αμαν, θα λιποθυμήσω , καλά δεν πειράζει ας λιποθυμήσω. Μίλησε σε κάποιο φίλο ή γνωστό για άσχετα θέματα, πάρε κάποιον τηλέφωνο, προσπάθησε να βρεις πόσα κίτρινα πράγματα έχεις γύρω σου, κάνε ότι μπορείς ώστε να σταματήσεις να ασχολείσαι με το σύμπτωμα. Συμβουλές ψυχολόγου ήταν αυτές..
Και τελος, όταν με το καλό απαλλαγείς από το σύμπτωμα ( τη δύσπνοια), γιατί κάποια στιγμή όταν καταφέρεις να σταματήσεις να ασχολεισαι με το σύμπτωμα, θα φύγει, προσπάθησε να αντιμετωπίσεις την κατάθλιψη που έχεις. Εάν δεν αντιμετωπιστεί αυτή, το πιθανότερο είναι ότι θα απαλλαγείς από τη δύσπνοια και αργότερα μπορεί να σου βγει άλλο σύμπτωμα και θα έχεις πάλι τα ίδια...Δεν το λέω για να τρομάξω κανέναν, αυτό απλά συνεβει σε μένα, όταν σταμάτησα να έχω δύσπνοια και ακόμα κι αν είχα δεν με ενοχλούσε πια, μετά μου ήρθε η ζαλάδα από άγχος.... Πέρσι είχα μυοσκελετικούς πόνους....Το 2019 είχα πόνους ευερέθιστου εντέρου....Δυστυχώς δεν είχα ποτέ τη δυνατότητα μακροχρόνιας ψυχοθεραπείας για να αντιμετωπίσω το πρόβλημα σε βαθος..... Αν έχεις τη δυνατότητα να ψάξεις πιο βαθιά για να θωρακίσεις τον εαυτό σου για το μέλλον, τόσο το καλύτερο.Τα καλύτερα σε όλους εύχομαι, σε ότι μπορώ να βοηθήσω στη διάθεσή σας, καλό φθινόπωρο!

Συγχαρητήρια picamama τα είπες ακριβώς όπως έπρεπε! Είχα και εγώ δύσπνοια στο παρελθόν και οντως είναι πολύ άσχημη κατάσταση ! Απλά χωρίς να καταλάβω πως , μάλλον την ξέχασα τ τελείως , κάτι που θέλει πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια .. γιατί όπως προειπα δε ξεγελάς με τίποτα το μυαλό σου. Μπορεί να νομίζεις ότι ξεχασες ένα σύμπτωμα αλλά κατά βάθος δεν το ξέχασες.. πρέπει να το ξεχάσεις εντελώς .. δηλ να εξαφανιστεί ακόμα και από το υποσυνείδητο!!! Να πιστέψεις δηλ ότι δεν έχεις κάτι παθολογικό ! Αυτά ... Εύχομαι να είσαι σε καλύτερο δρόμο Layla!

Quote:

---

Originally Posted by Sokolat29

Συγχαρητήρια picamama τα είπες ακριβώς όπως έπρεπε! Είχα και εγώ δύσπνοια στο παρελθόν και οντως είναι πολύ άσχημη κατάσταση ! Απλά χωρίς να καταλάβω πως , μάλλον την ξέχασα τ τελείως , κάτι που θέλει πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια .. γιατί όπως προειπα δε ξεγελάς με τίποτα το μυαλό σου. Μπορεί να νομίζεις ότι ξεχασες ένα σύμπτωμα αλλά κατά βάθος δεν το ξέχασες.. πρέπει να το ξεχάσεις εντελώς .. δηλ να εξαφανιστεί ακόμα και από το υποσυνείδητο!!! Να πιστέψεις δηλ ότι δεν έχεις κάτι παθολογικό ! Αυτά ... Εύχομαι να είσαι σε καλύτερο δρόμο Layla!

---

Καλησπέρα sokolat, καλησπέρα picamama...

Δεν θα έλεγα ότι είμαι καλύτερα ,είμαι ίδια μάλλον. Μόλις εχθές ξεκίνησε η καλοκαιρινή μου άδεια αλλά δυστυχώς συμβαίνουν διάφορα αγχωτικά πράγματα στη ζωή μου, οπότε δεν νομίζω ότι είναι περίοδος να με αποχωρήστει η αδιάκοπη προσπάθεια μου για ανάσα και προσπαθώ να το αποδεχτώ.
Ευχαριστώ πραγματικά πάρα μα πάρα πολύ για όλες τις συμβουλές,το ενδιαφέρον και την προσοχή . Διαβάζω τα μηνύματα αυτά ξανά και ξανά ειδικά σε πολύ άσχημες κρίσεις και με έναν τρόπο με βοηθούν να υπενθυμίζω στον εαυτό μου την κατάσταση που ισχύει τις περισσότερες φορές.

Για αρχή να πω πως νιώθω τυχερή με την ψυχολόγο που έχω βρει,που νιώθω να συνδεομαι μαζί της σιγά σιγά καθώς μου είναι πολύ δύσκολο ,ωστόσο με προβληματίζει και εμένα το πόσο θα μπορώ να μου προσφέρω αυτήν την βοήθεια από οικονομικής άποψης , εύχομαι να τα καταφέρω γιατί για την ώρα μόνο έναν μηνα έχω κάνει εντατικα μιας και τον Αύγουστο δεν κάναμε συνεδρίες και δεν ξέρω πως θα μου βγει οικονομικά.

Ως προς την κατάθλιψη, είναι το πρώτο πράγμα που έχω εντοπίσει στον εαυτό μου από την αρχή όλων αυτών ,ίσως και λίγο νωρίτερα,παλευω με αυτό κάθε μέρα και την ίδια την δυσκολία μου για αναπνοή με την ψυχολόγο την αντιμετωπίζουμε από κοινού ως απόρροια κατάθλιψης και μετατραυματικού στρες.ειναι πολύ βοηθητικά τα λόγια σας ,και το ενδιαφέρον σας , γιατί συνήθως αυτές τις δυσκολίες όταν τις επικοινωνώ σε δικούς μου ανθρώπους κάνουν σαν να μην τις έχουν ακούσει ,για να μην ακουμπήσουν και ιδιαίτερα το πρόβλημα. Είναι παρηγορια ότι και κάποιος άλλος το έχει περάσει και τα έχει καταφέρει για μένα ,είναι σαν ένας στόχος που θέτω , όσο και αν δεν μπορώ να με κάνω ούτε καν εικόνα να αναπνέω ακούσια .

Προσπαθώ να είμαι καλύτερα ,προσπαθώ να παλεύω με την κατάθλιψη αλλά η αλήθεια είναι είναι πιο δυσκολη η κατάθλιψη ακόμα και από αυτό το απαίσιο αίσθημα του πνιγμού. Γιατί κάθε μέρα περιμένω να πάει κάτι καλά για να ξεκινήσω να ασχολούμαι με τον εαυτό μου πιο βαθειά ,και δυστυχώς σχεδόν καθημερινά κάτι πάει στραβά που με αποσυντονιζει και το πάει πίσω .

Ευχαριστώ για τις συμβουλές σας , η αλήθεια είναι πως με το ποστ μου στάθηκα μόνο στο ψυχοσωματικό και δεν ήταν ξεκάθαρα τα υπόλοιπα καθώς πολύ συχνά με πιάνει τόσο μα τόσο άσχημα που λέω ,άσχετα από την κατάθλιψη κάτι κακό έχω στο σώμα μου. Αλλά είμαι alert, και το παλεύω ,δεν το νικάω για την ώρα βέβαια ...

Layla , λογικό να έχεις εντοπίσει κατάθλιψη ! Απλά μερικές φορές την καταλαβαίνεις και άλλες όχι .. μπορεί να νιώθεις καλά , να γελάς να βγαίνεις με παρέες ακόμα και να είσαι η ψυχή της παρεας και να έχεις κατάθλιψη. Τη λεγόμενη γελαστή κατάθλιψη ... Θέλει προσπάθεια για να ξεπεραστεί και ψυχολογική υποστήριξη ! Τα συμπτώματα ( χωρίς να ειμαι ειδικός ) πιστεύω ότι δε μπορουν να υπάρχουν χωρίς κάποιου είδους θλίψη ...
Εγώ τη συμβουλή που θα σου δώσω είναι να χαλαρώσεις όσο μπορείς στην άδεια σου , να μην ασχολείσαι καθόλου με το συμπτωμα όσο δύσκολο και αν είναι .. εννοώ άστο να υπάρχει απλά μην ασχολείσαι.. κάποια στιγμή θα φύγει ..
Πήγαινε να κάνεις μπανάκι στη θάλασσα να βγεις λίγο να συζητήσεις με τις παρέες σου και γενικα προσπάθησε να ξεχνιέσαι εσύ και μετά θα ξεχαστεί και το μυαλο σου ...
Δεν είναι ακατορθωτο και σου εύχομαι να το ξεπεράσεις σύντομα !

Καλησπέρα Layla!
Ήθελα να ρωτήσω πώς είσαι και να πω και τα δικά μου μιας και τον τελευταίο καιρό είμαι παααααρα πολύ χάλια.Νομιζω ότι έχει επιδεινωθεί η κατάσταση μου.Ενω παλιότερα ξεχνιομουν μέσα στη μέρα και υπηρχαν στιγμές χωρίς δύσπνοια, τώρα είναι non stop. Όλη μέρα προσπαθώ να ανασανω! Όλη μέρα! Το βράδυ ειδικά, κάθε βράδυ νομίζω ότι πεθαίνω, παθαίνω ασφυξία και καταλήγω να κοιμάμαι το πρωί! Είμαι έτοιμη να πάω πάλι σε γιατρό για εξετάσεις.Με έχει ρίξει τόσο πολύ,κλαίω συνέχεια έχω απελπιστει.

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Καλησπέρα Layla!
Ήθελα να ρωτήσω πώς είσαι και να πω και τα δικά μου μιας και τον τελευταίο καιρό είμαι παααααρα πολύ χάλια.Νομιζω ότι έχει επιδεινωθεί η κατάσταση μου.Ενω παλιότερα ξεχνιομουν μέσα στη μέρα και υπηρχαν στιγμές χωρίς δύσπνοια, τώρα είναι non stop. Όλη μέρα προσπαθώ να ανασανω! Όλη μέρα! Το βράδυ ειδικά, κάθε βράδυ νομίζω ότι πεθαίνω, παθαίνω ασφυξία και καταλήγω να κοιμάμαι το πρωί! Είμαι έτοιμη να πάω πάλι σε γιατρό για εξετάσεις.Με έχει ρίξει τόσο πολύ,κλαίω συνέχεια έχω απελπιστει.

---

Ακριβώς τα ίδια κι εγώ ! Ακριβώς ... Όλη μέρα ,στη δουλειά εφιάλτης. Εγώ κοιμάμαι από το πολύ καλά από την πολύ δυσφορία που νιώθω και την πολύ απελπισία ! Έχω μόνιμα όταν είμαι σπίτι το χέρι μου στο οξυμετρο. Πριν ούτε ενάμιση μήνα έκανα ακτινογραφία θώρακος (την ήθελαν την εξέταση για την ασφάλεια μου) και όμως είμαι ένα βήμα πριν ξεκινήσω πάλι τους γιατρούς.
Έχω και απίστευτες καούρες από τον αέρα που καταπίνω τώρα τελευταια.
Μόνο όταν κοιμάμαι δεν το έχω και εννοώ όταν κοιμάμαι κοιμάμαι γιατί αν ακούσω κάτι και κάπως αποκτήσω συνείδηση στον ύπνο μου,και πάλι θα το κάνω ,θα προσπαθήσω να καταπιω αέρα.
Έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία και κάθε συνεδρία μιλάω για αυτό,δεν το χωράει το μυαλό μου ότι είναι εικονικό,γιατί νιώθω πραγματικά σαν να πνίγομαι αν δεν το κάνω ,και ειδικά όταν δεν μου βγαίνει μέχρι να με χορτάσει. Και τώρα τελευταία 1 μου βγαίνει και 20 δεν μου βγαίνει,είναι εφιάλτης

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Ακριβώς τα ίδια κι εγώ ! Ακριβώς ... Όλη μέρα ,στη δουλειά εφιάλτης. Εγώ κοιμάμαι από το πολύ καλά από την πολύ δυσφορία που νιώθω και την πολύ απελπισία ! Έχω μόνιμα όταν είμαι σπίτι το χέρι μου στο οξυμετρο. Πριν ούτε ενάμιση μήνα έκανα ακτινογραφία θώρακος (την ήθελαν την εξέταση για την ασφάλεια μου) και όμως είμαι ένα βήμα πριν ξεκινήσω πάλι τους γιατρούς.
Έχω και απίστευτες καούρες από τον αέρα που καταπίνω τώρα τελευταια.
Μόνο όταν κοιμάμαι δεν το έχω και εννοώ όταν κοιμάμαι κοιμάμαι γιατί αν ακούσω κάτι και κάπως αποκτήσω συνείδηση στον ύπνο μου,και πάλι θα το κάνω ,θα προσπαθήσω να καταπιω αέρα.
Έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία και κάθε συνεδρία μιλάω για αυτό,δεν το χωράει το μυαλό μου ότι είναι εικονικό,γιατί νιώθω πραγματικά σαν να πνίγομαι αν δεν το κάνω ,και ειδικά όταν δεν μου βγαίνει μέχρι να με χορτάσει. Και τώρα τελευταία 1 μου βγαίνει και 20 δεν μου βγαίνει,είναι εφιάλτης

---

Πωπω ρε κορίτσι μου είναι σκέτη απελπισία πραγματικά αυτό που περνάμε. Εγώ από βδομάδα θα πάω πάλι σε πνευμονολογο γιατί κλασικά με τρώει η ιδέα ότι κάτι έχω.Δεν γίνεται να είναι μόνο στο μυαλό μου είναι τόσο αληθινό και βασανιστικό.Ξερω ότι νιώθεις ακριβώς το ίδιο. Κάθε μέρα παρακαλαω να ξυπνήσω και να μην νιώθω αυτο το βάρος, να τελειώσει επιτέλους το μαρτύριο και να ζω φυσιολογικά. Όχι απλά να υπάρχω και να περιμένω να κοιμηθώ για να μην υποφερω.

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Πωπω ρε κορίτσι μου είναι σκέτη απελπισία πραγματικά αυτό που περνάμε. Εγώ από βδομάδα θα πάω πάλι σε πνευμονολογο γιατί κλασικά με τρώει η ιδέα ότι κάτι έχω.Δεν γίνεται να είναι μόνο στο μυαλό μου είναι τόσο αληθινό και βασανιστικό.Ξερω ότι νιώθεις ακριβώς το ίδιο. Κάθε μέρα παρακαλαω να ξυπνήσω και να μην νιώθω αυτο το βάρος, να τελειώσει επιτέλους το μαρτύριο και να ζω φυσιολογικά. Όχι απλά να υπάρχω και να περιμένω να κοιμηθώ για να μην υποφερω.

---

Δεν γίνεται να είναι μόνο στο μυαλό μου και τόσο αληθινό είναι η φράση που λέω 100 φορές τη μέρα. Έχω χάσει τη χαρά μου,τίποτα δεν μπορώ να απολαύσω. Το σουπερμάρκετ είναι εφιαλτης,και γενικά όπου έχει κόσμο με πιάνει πολύ χειρότερα. Τους ελάχιστους καφέδες που πάω επειδή δεν μπορώ να λέω συνέχεια όχι είμαι ένα βήμα πριν σκάσω,δεν απολαμβάνω τίποτα. Κάθε μέρα αλλάζω τεχνικές αναπνοής ,κάνω πράγματα να του πάω κόντρα ,και κάθε μέρα είναι εδώ. Δεν ζω κανονικά με αυτό το πράγμα ,όλοι μου λένε ζεις ,θα σου φύγει θα δεις... Μα πως ;ποτέ ;
Να πας στον πνευμονολογο, δεν θα σου πω να μην πας γιατί έχω πάει κι εγώ 3 φορές και δεν με σταματαγε τίποτα. Θα μου στείλεις να μου πεις τα νέα σου ; Μήπως και σου πει κάτι κάποια τεχνική που θα μας απαλλάξει; Εγώ 3 διαφορετικούς και τίποτα.
Λυπάμαι που το περνάς όλο αυτό ειλικρινά ,ξέρω πολύ καλά πως είναι. Δεν ξέρω πως ξεκίνησε αλλά δεν θυμάμαι τον εαυτό μου πριν αυτό. Όλη μέρα τα μάτια μου τρέχουν όταν σκέφτομαι τη ζωή μου τα τελευταία χρόνια .

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Δεν γίνεται να είναι μόνο στο μυαλό μου και τόσο αληθινό είναι η φράση που λέω 100 φορές τη μέρα. Έχω χάσει τη χαρά μου,τίποτα δεν μπορώ να απολαύσω. Το σουπερμάρκετ είναι εφιαλτης,και γενικά όπου έχει κόσμο με πιάνει πολύ χειρότερα. Τους ελάχιστους καφέδες που πάω επειδή δεν μπορώ να λέω συνέχεια όχι είμαι ένα βήμα πριν σκάσω,δεν απολαμβάνω τίποτα. Κάθε μέρα αλλάζω τεχνικές αναπνοής ,κάνω πράγματα να του πάω κόντρα ,και κάθε μέρα είναι εδώ. Δεν ζω κανονικά με αυτό το πράγμα ,όλοι μου λένε ζεις ,θα σου φύγει θα δεις... Μα πως ;ποτέ ;
Να πας στον πνευμονολογο, δεν θα σου πω να μην πας γιατί έχω πάει κι εγώ 3 φορές και δεν με σταματαγε τίποτα. Θα μου στείλεις να μου πεις τα νέα σου ; Μήπως και σου πει κάτι κάποια τεχνική που θα μας απαλλάξει; Εγώ 3 διαφορετικούς και τίποτα.
Λυπάμαι που το περνάς όλο αυτό ειλικρινά ,ξέρω πολύ καλά πως είναι. Δεν ξέρω πως ξεκίνησε αλλά δεν θυμάμαι τον εαυτό μου πριν αυτό. Όλη μέρα τα μάτια μου τρέχουν όταν σκέφτομαι τη ζωή μου τα τελευταία χρόνια .

---

Κορίτσι μου αύριο μάλλον θα πάω αλλιώς μεθαύριο!Θα σε ενημερώσω αμέσως ναι.Εντωμεταξυ δεν μπορώ να σου στείλω direct. πόσα posts πρέπει να έχεις για να στο επιτρέψουν?

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Κορίτσι μου αύριο μάλλον θα πάω αλλιώς μεθαύριο!Θα σε ενημερώσω αμέσως ναι.Εντωμεταξυ δεν μπορώ να σου στείλω direct. πόσα posts πρέπει να έχεις για να στο επιτρέψουν?

---

50 Posts για private messages

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Κορίτσι μου αύριο μάλλον θα πάω αλλιώς μεθαύριο!Θα σε ενημερώσω αμέσως ναι.Εντωμεταξυ δεν μπορώ να σου στείλω direct. πόσα posts πρέπει να έχεις για να στο επιτρέψουν?

---

Μπήκα και εγώ και δοκίμασα μήπως σου στείλω ,αλλά δε μπορώ να σου στείλω ενω άλλες φορές μου έχουν στείλει.

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Κορίτσι μου αύριο μάλλον θα πάω αλλιώς μεθαύριο!Θα σε ενημερώσω αμέσως ναι.Εντωμεταξυ δεν μπορώ να σου στείλω direct. πόσα posts πρέπει να έχεις για να στο επιτρέψουν?

---

Jokeraki,τι νέα ; Πηγές ;είσαι καλύτερα μήπως ;

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Jokeraki,τι νέα ; Πηγές ;είσαι καλύτερα μήπως ;

---

Θα πάω 6 του μήνα.Τοτε είχε ραντεβού.Τα ίδια σκατα είμαι ρε κορίτσι μου άσε.Τι βλέπω να ξαναρχίζω αγωγή.Μονο έτσι πιστεύω θα νιώσω λίγο καλύτερα όπως έγινε την τελευταία φορά.Αν μου πει φυσικά ο πνευμονολογος ότι είναι όλα οκ.

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Θα πάω 6 του μήνα.Τοτε είχε ραντεβού.Τα ίδια σκατα είμαι ρε κορίτσι μου άσε.Τι βλέπω να ξαναρχίζω αγωγή.Μονο έτσι πιστεύω θα νιώσω λίγο καλύτερα όπως έγινε την τελευταία φορά.Αν μου πει φυσικά ο πνευμονολογος ότι είναι όλα οκ.

---

Πως είσαι;εγώ δύο μέρες σερί είμαι εφιαλτικά,χειρότερα από ποτέ νομίζω..

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Πως είσαι;εγώ δύο μέρες σερί είμαι εφιαλτικά,χειρότερα από ποτέ νομίζω..

---

Γεια σου κορίτσι μου!
Το ίδιο χαλι κι εγώ.Πηγα στον γιατρό και η σπειρομετρηση ήταν πολύ καλή,καλύτερη και από το μέσο όρο.Παρολαυτα επειδή όταν βγάζω αέρα με πιάνει βήχας μου είπε ότι μπορεί να έχω και αλλεργικό άσθμα,ήπιο βέβαια.Του είπα κιόλας ότι τα βράδια μου κλείνει η μύτη και ο λαιμός σαν να μπουκωνω και μου έδωσε εισπνοές aerolin,xozal που είναι αντιισταμινικο και ένα χάπι για το βήχα.Να τα πάρω όλα μια βδομάδα και βλέπουμε μου λέει.Φυσικα μου είπε ότι κυρίως είναι το άγχος που το προκαλεί κατά πάσα πιθανότητα γιατί με έβλεπε πως ανασαίνω.Μου είπε αυτό είναι πιο πολύ σαν αναστεναγμός και όχι δύσπνοια.
Τι να πω ρε Layla μου θα τα κάνω αυτά που είπε αν και δεν βλέπω προκοπή.
Ααα ξέχασα να σου πω ότι έκανα και ακτινογραφία πάλι(αύριο θα την πάρω) και εξετάσεις αίματος που είναι και για αλλεργίες.
Αυτά..
Εσύ τόσο χάλια ρε γαμωτο?Το βράδυ είναι χειρότερο ή όλη μέρα το ίδιο?

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Γεια σου κορίτσι μου!
Το ίδιο χαλι κι εγώ.Πηγα στον γιατρό και η σπειρομετρηση ήταν πολύ καλή,καλύτερη και από το μέσο όρο.Παρολαυτα επειδή όταν βγάζω αέρα με πιάνει βήχας μου είπε ότι μπορεί να έχω και αλλεργικό άσθμα,ήπιο βέβαια.Του είπα κιόλας ότι τα βράδια μου κλείνει η μύτη και ο λαιμός σαν να μπουκωνω και μου έδωσε εισπνοές aerolin,xozal που είναι αντιισταμινικο και ένα χάπι για το βήχα.Να τα πάρω όλα μια βδομάδα και βλέπουμε μου λέει.Φυσικα μου είπε ότι κυρίως είναι το άγχος που το προκαλεί κατά πάσα πιθανότητα γιατί με έβλεπε πως ανασαίνω.Μου είπε αυτό είναι πιο πολύ σαν αναστεναγμός και όχι δύσπνοια.
Τι να πω ρε Layla μου θα τα κάνω αυτά που είπε αν και δεν βλέπω προκοπή.
Ααα ξέχασα να σου πω ότι έκανα και ακτινογραφία πάλι(αύριο θα την πάρω) και εξετάσεις αίματος που είναι και για αλλεργίες.
Αυτά..
Εσύ τόσο χάλια ρε γαμωτο?Το βράδυ είναι χειρότερο ή όλη μέρα το ίδιο?

---

Καλημέρα Τζοκερακι !! Έτσι κι εγώ είχα κάνει σπειρομετρηση και απλά και για άσθμα αφού μου είχε χορηγήσει αερολιν και περιμέναμε 20 λεπτά. Και οι δύο χωρίς πρόβλημα. Μου είχε πει ότι είχε μια ελάχιστη διαφορά με το αερολιν και έκανα αερολιν για λίγο καιρό αλλά δεν άλλαξε κάτι. Ακτινογραφία έχω κάνει κι εγώ δύο φορές και δεν έδειξε κάτι.
Πιο πολύ σαν αναστεναγμός είναι και εμένα ,αλλά όχι αυθόρμητος ,προσπαθώ να τον προκαλέσω εγώ .το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να βρω τρόπο να το νικήσω.
Από το καλοκαίρι έχω ξεκινήσει πάλι ψυχοθεραπεία. Κανω μια φορά την εβδομάδα και κάποιες εβδομάδες μπορεί να έχω 2 με 3 μέρες που είναι πιο ήρεμο, από την άποψη ότι μπορεί να πηγαίνω να πάρω βαθειά ανάσα και να μου πετυχαίνει ,όχι ότι δεν παίρνω καθόλου. Αλλά τις υπόλοιπες τέσσερις ημέρες με πιάνει και με πιάνει σε άσχημο βαθμό. Και το πρωί και το βράδυ είναι ίδιο δεν αλλάζει κάτι σε μένα. Η μόνη στιγμή που μπορεί κάπως να καταλαγιάζει στις πολύ άσχημες μέρες είναι αν με πιάσουν τα κλάματα ,που συνήθως σκέφτομαι ότι θα είμαι πάντα έτσι ,δεν θα μπορέσω να το ξεπεράσω ποτέ και με πιάνουν. Αλλά με σταματάει και από πράγματα ,μπορεί να έχω κανονίσει να πάω βόλτα ή σουπερμάρκετ ή να μαγειρέψω και να με έχει πιάσει τόσο άσχημα που να μην κάνω τίποτα εκτός από το να είμαι ξάπλα στο κρεβάτι

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Καλημέρα Τζοκερακι !! Έτσι κι εγώ είχα κάνει σπειρομετρηση και απλά και για άσθμα αφού μου είχε χορηγήσει αερολιν και περιμέναμε 20 λεπτά. Και οι δύο χωρίς πρόβλημα. Μου είχε πει ότι είχε μια ελάχιστη διαφορά με το αερολιν και έκανα αερολιν για λίγο καιρό αλλά δεν άλλαξε κάτι. Ακτινογραφία έχω κάνει κι εγώ δύο φορές και δεν έδειξε κάτι.
Πιο πολύ σαν αναστεναγμός είναι και εμένα ,αλλά όχι αυθόρμητος ,προσπαθώ να τον προκαλέσω εγώ .το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να βρω τρόπο να το νικήσω.
Από το καλοκαίρι έχω ξεκινήσει πάλι ψυχοθεραπεία. Κανω μια φορά την εβδομάδα και κάποιες εβδομάδες μπορεί να έχω 2 με 3 μέρες που είναι πιο ήρεμο, από την άποψη ότι μπορεί να πηγαίνω να πάρω βαθειά ανάσα και να μου πετυχαίνει ,όχι ότι δεν παίρνω καθόλου. Αλλά τις υπόλοιπες τέσσερις ημέρες με πιάνει και με πιάνει σε άσχημο βαθμό. Και το πρωί και το βράδυ είναι ίδιο δεν αλλάζει κάτι σε μένα. Η μόνη στιγμή που μπορεί κάπως να καταλαγιάζει στις πολύ άσχημες μέρες είναι αν με πιάσουν τα κλάματα ,που συνήθως σκέφτομαι ότι θα είμαι πάντα έτσι ,δεν θα μπορέσω να το ξεπεράσω ποτέ και με πιάνουν. Αλλά με σταματάει και από πράγματα ,μπορεί να έχω κανονίσει να πάω βόλτα ή σουπερμάρκετ ή να μαγειρέψω και να με έχει πιάσει τόσο άσχημα που να μην κάνω τίποτα εκτός από το να είμαι ξάπλα στο κρεβάτι

---

Αυτό με το κλάμα το παθαίνω κι εγώ.Απο την απελπισία με πιάνουν τα κλάματα,κλαιω φωνάζω και μετά από την εξάντληση με παίρνει ο ύπνος.Η ξάπλα για μένα δεν λειτουργεί καθόλου,με πιάνει χειρότερη δύσπνοια.Αφου πολλά βράδια έχω κοιμηθεί καθιστή στο κρεβάτι:-(
Και εννοείται ότι έχω ακυρώσει δεκάδες βόλτες,καφέδες,δουλειές στο σπίτι γιατί είμαι χάλια.
Εγώ απλά δεν ξαπλώνω,κάθομαι φυσάω ξεφυσαω,βρίζω την τύχη μου,κλαίω κτλ
Τίποτα Layla άμα δε δω προκοπή ξαναξεκιναω αγωγή.
Εσύ δε θέλεις με τίποτα να πάρεις φάρμακα έτσι?
Επίσης δεν σε έχω ρωτήσει έχεις οικογένεια?

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Αυτό με το κλάμα το παθαίνω κι εγώ.Απο την απελπισία με πιάνουν τα κλάματα,κλαιω φωνάζω και μετά από την εξάντληση με παίρνει ο ύπνος.Η ξάπλα για μένα δεν λειτουργεί καθόλου,με πιάνει χειρότερη δύσπνοια.Αφου πολλά βράδια έχω κοιμηθεί καθιστή στο κρεβάτι:-(
Και εννοείται ότι έχω ακυρώσει δεκάδες βόλτες,καφέδες,δουλειές στο σπίτι γιατί είμαι χάλια.
Εγώ απλά δεν ξαπλώνω,κάθομαι φυσάω ξεφυσαω,βρίζω την τύχη μου,κλαίω κτλ
Τίποτα Layla άμα δε δω προκοπή ξαναξεκιναω αγωγή.
Εσύ δε θέλεις με τίποτα να πάρεις φάρμακα έτσι?
Επίσης δεν σε έχω ρωτήσει έχεις οικογένεια?

---

Έχω παντρευτεί πριν ένα χρόνο ,χωρίς ανάσα κι αυτό εννοείται την περισσότερη ώρα

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Έχω παντρευτεί πριν ένα χρόνο ,χωρίς ανάσα κι αυτό εννοείται την περισσότερη ώρα

---

Σου είχα γράψει ολόκληρο κατεβατο δεν ξέρω γιατί ήρθε μόνο αυτό .

Δεν έχω ξεκινήσει ακόμα αγωγή γιατί η ψυχολόγος έχει δώσει ένα περιθώριο ότι μπορεί και να υποχωρήσει. Με πιάνει πάρα πολύ σίγουρα όταν είμαι σε άβολη κατάσταση εμένα. Πες δηλαδή ότι δω κάποιον τυχαία στο δρόμο και πρέπει να κάτσω να μιλήσω για λίγο . Εκεί κόβεται κυριολεκτικά η ανάσα μου και επειδή δεν μπορώ να σκυψω και να πιαστώ για να κάνω την ανάσα, η οποία και πάλι κατά πιθανότητα δεν θα μου βγει , γίνεται όλο και πιο δύσκολο . Μέχρι που σκοτεινιάζουν όλα ,και μετά όλη μέρα ή και μέρες έχω αυτό το συνεχόμενο αφόρητο συναίσθημα

Η ακτινογραφία σου βγήκε και όλα καλά , σωστά;

Έχεις παρατηρήσει ποτέ σε πιάνει στάνταρ ; Εμένα ας πούμε με πιάνει πάντα και στο σούπερ μάρκετ στο ταμείο. Γενικά όπου χρειάζεται να μείνω στάσιμη και δεν μπορώ να φύγω

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Σου είχα γράψει ολόκληρο κατεβατο δεν ξέρω γιατί ήρθε μόνο αυτό .

Δεν έχω ξεκινήσει ακόμα αγωγή γιατί η ψυχολόγος έχει δώσει ένα περιθώριο ότι μπορεί και να υποχωρήσει. Με πιάνει πάρα πολύ σίγουρα όταν είμαι σε άβολη κατάσταση εμένα. Πες δηλαδή ότι δω κάποιον τυχαία στο δρόμο και πρέπει να κάτσω να μιλήσω για λίγο . Εκεί κόβεται κυριολεκτικά η ανάσα μου και επειδή δεν μπορώ να σκυψω και να πιαστώ για να κάνω την ανάσα, η οποία και πάλι κατά πιθανότητα δεν θα μου βγει , γίνεται όλο και πιο δύσκολο . Μέχρι που σκοτεινιάζουν όλα ,και μετά όλη μέρα ή και μέρες έχω αυτό το συνεχόμενο αφόρητο συναίσθημα

Η ακτινογραφία σου βγήκε και όλα καλά , σωστά;

Έχεις παρατηρήσει ποτέ σε πιάνει στάνταρ ; Εμένα ας πούμε με πιάνει πάντα και στο σούπερ μάρκετ στο ταμείο. Γενικά όπου χρειάζεται να μείνω στάσιμη και δεν μπορώ να φύγω

---

Ναι βγήκε χωρίς παθολογικά ευρήματα.
Εγώ η αλήθεια είναι ότι δεν έχω παρατηρήσει να μου συμβαίνει σε συγκεκριμένες καταστάσεις.Ειναι ολοήμερο και καθημερινο.
Σίγουρα όταν ξέρω ότι θα πάω σε κλειστό χώρο και πρέπει να μείνω ώρα με πιάνει χειρότερα εκ των προτέρων. Αλλά και σε άσχετες στιγμές ρε συ,όταν υποτίθεται ότι είμαι καλά,ότι τίποτα δεν με αγχωνει και πάλι αυτό είναι εκεί.
Ώρες ώρες πιστεύω ότι έτσι θα είμαι μια ζωη.
Η απελπισία σε όλο της το μεγαλείο.

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Ναι βγήκε χωρίς παθολογικά ευρήματα.
Εγώ η αλήθεια είναι ότι δεν έχω παρατηρήσει να μου συμβαίνει σε συγκεκριμένες καταστάσεις.Ειναι ολοήμερο και καθημερινο.
Σίγουρα όταν ξέρω ότι θα πάω σε κλειστό χώρο και πρέπει να μείνω ώρα με πιάνει χειρότερα εκ των προτέρων. Αλλά και σε άσχετες στιγμές ρε συ,όταν υποτίθεται ότι είμαι καλά,ότι τίποτα δεν με αγχωνει και πάλι αυτό είναι εκεί.
Ώρες ώρες πιστεύω ότι έτσι θα είμαι μια ζωη.
Η απελπισία σε όλο της το μεγαλείο.

---

Κι εμενα αυτός είναι ο μεγάλος μου φόβος ,τα πρώτα χρόνια νόμιζα ότι ήμουν μόνο εγώ ,μετά με ακινητοποιηουσε η ιδέα και μόνο να είναι κάτι παθολογικό. Περισυ πέρασα κοβιντ και μπήκε στη ζωή μου το οξυμετρο ,και τώρα πολλές φορές όταν με πιάνει βάζω οξυμετρο. Εγώ νιώθω να σκάω από την ανάσα και αυτό δείχνει 98 με 99 και ως δεν με κάνει καλά.αυτο με τους κλειστούς χώρους το έχω κι εγώ θέατρο σινεμά δηλαδή έχω να πάω τρία χρόνια εξαιτίας αυτού. Δεν έχω βρει τρόπο να το διαχειρίζομαι καθόλου,έχω διαβάζει άπειρα άρθρα ,έχω δει βίντεο ,έχω δει βίντεο με όλες τις τεχνικές αναπνοών, και εννοείται σε κάθε συνεδρία για αυτό μιλάω γιατί αυτό μου δυσκολεύει την καθημερινότητα. Εσύ έχεις οικογένειες ; Εργάζεσαι; Αν ναι στην δουλειά σε πιάνει ;και πως το διαχειρίζεσαι; Επίσης έχεις μιλήσει σε κάποιον δικό σου για αυτό ;έχεις καταλάβει αν βοηθάει ; Πραγματικά θέλω πολύ να σου στείλω μήνυμα αλλά δεν μπορώ δεν ξέρω γιατί

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Κι εμενα αυτός είναι ο μεγάλος μου φόβος ,τα πρώτα χρόνια νόμιζα ότι ήμουν μόνο εγώ ,μετά με ακινητοποιηουσε η ιδέα και μόνο να είναι κάτι παθολογικό. Περισυ πέρασα κοβιντ και μπήκε στη ζωή μου το οξυμετρο ,και τώρα πολλές φορές όταν με πιάνει βάζω οξυμετρο. Εγώ νιώθω να σκάω από την ανάσα και αυτό δείχνει 98 με 99 και ως δεν με κάνει καλά.αυτο με τους κλειστούς χώρους το έχω κι εγώ θέατρο σινεμά δηλαδή έχω να πάω τρία χρόνια εξαιτίας αυτού. Δεν έχω βρει τρόπο να το διαχειρίζομαι καθόλου,έχω διαβάζει άπειρα άρθρα ,έχω δει βίντεο ,έχω δει βίντεο με όλες τις τεχνικές αναπνοών, και εννοείται σε κάθε συνεδρία για αυτό μιλάω γιατί αυτό μου δυσκολεύει την καθημερινότητα. Εσύ έχεις οικογένειες ; Εργάζεσαι; Αν ναι στην δουλειά σε πιάνει ;και πως το διαχειρίζεσαι; Επίσης έχεις μιλήσει σε κάποιον δικό σου για αυτό ;έχεις καταλάβει αν βοηθάει ; Πραγματικά θέλω πολύ να σου στείλω μήνυμα αλλά δεν μπορώ δεν ξέρω γιατί

---

Για άλλη μια φορά θα ταυτιστώ απόλυτα μαζί σου.Το οξυμετρο είναι παντού μαζί μου μεσα στο σπίτι.Και φυσικά το παίρνω και μαζί μου στην τσάντα μου.Ειναι τουλάχιστον μία παρηγοριά να βλέπω ότι το οξυγόνο είναι φυσιολογικό.Αυτη η παρηγοριά βέβαια κρατάει πολύ λίγο μέχρι την επόμενη μέτρηση.
Δουλεύω κανονικά ναι και έρχομαι και σε επαφή με πολύ κόσμο καθημερινά,πελάτες και συναδέλφους.
Στην δουλειά πέρα από κάνα δυο άτομα δεν το έχω επικοινωνήσει. Μάλιστα ο ένας από τους δύο εχει το ίδιο κι αυτός αλλά όχι στον βαθμό που το περνάμε εμείς. Φυσικά και με πιάνει στη δουλειά, απλά υποφέρω μέχρι να σχολασω.Όλοι οι υπόλοιποι φίλοι και οικογένεια το γνωριζουν. Σίγουρα είναι καλύτερα που το γνωρίζουν γιατί υπάρχει κατανόηση (πχ σε φάσεις που δεν θέλω να δω κανέναν) και υποστήριξη.
Παντρεμένη είμαι κι εγώ χωρίς παιδιά.

Quote:

---

Originally Posted by Joker86

Για άλλη μια φορά θα ταυτιστώ απόλυτα μαζί σου.Το οξυμετρο είναι παντού μαζί μου μεσα στο σπίτι.Και φυσικά το παίρνω και μαζί μου στην τσάντα μου.Ειναι τουλάχιστον μία παρηγοριά να βλέπω ότι το οξυγόνο είναι φυσιολογικό.Αυτη η παρηγοριά βέβαια κρατάει πολύ λίγο μέχρι την επόμενη μέτρηση.
Δουλεύω κανονικά ναι και έρχομαι και σε επαφή με πολύ κόσμο καθημερινά,πελάτες και συναδέλφους.
Στην δουλειά πέρα από κάνα δυο άτομα δεν το έχω επικοινωνήσει. Μάλιστα ο ένας από τους δύο εχει το ίδιο κι αυτός αλλά όχι στον βαθμό που το περνάμε εμείς. Φυσικά και με πιάνει στη δουλειά, απλά υποφέρω μέχρι να σχολασω.Όλοι οι υπόλοιποι φίλοι και οικογένεια το γνωριζουν. Σίγουρα είναι καλύτερα που το γνωρίζουν γιατί υπάρχει κατανόηση (πχ σε φάσεις που δεν θέλω να δω κανέναν) και υποστήριξη.
Παντρεμένη είμαι κι εγώ χωρίς παιδιά.

---

Όταν μιλάς με πελάτες ή συναδέλφους ; Δεν σε πιάνει ; Εμένα τυχαίνει πολλές φορές να με πιάσει να προσπαθήσω να κάνω την ανάσα ή να χασμουρηθω και αν δεν μου βγει χειροτερεύω άμεσα και απότομα. Νομίζω ότι θα λιποθυμήσω και όλα τα σχετικά.
Έχεις ψάξει ποτέ αν κάτι τέτοιο μπορεί να προκληθεί από το στόμαχι; Εμένα κάποιες φορές με πιέζει το στομάχι μου στις κρίσεις αυτές αλλά σκέφτομαι ότι ίσως είναι και από τον αέρα που καταπίνω κάθε φορά προσπαθώ και νιώθω να μην βγαίνει ...
Τώρα τελευταία νιώθω ότι ο αέρας μπλοκάρει στη βάση του λαιμού μου ,και ότι κάτι έχω εκεί. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια επειδή έχω θυροειδή έχω πάει σε διάφορους ενδοκρινολόγους ,έχω κάνει αρκετους υπερήχους και δεν μου έχει πει κανείς κάτι άλλο. Στον τελευταίο ενδοκρινολόγο που πήγα προσπαθούσα να του εξηγήσω τι έχω ,και μου λέει το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι άγχος αφού με είδε. Και όμως δεν φευγει.
Σου τυχαίνει καμιά μέρα να μην το έχεις καθόλου ;; Η έχει τύχει να μην το έχεις αρκετή ώρα συνεχόμενα και να το παρατηρήσεις κατόπιν ; Με λίγα λόγια έχεις βρει κάτι που σε κάνει να ξεχνιέσαι; Κατά την διάρκεια του ύπνου σου σε πιανει ποτέ;