ελα εδω ειμαστε... αν και τωρα που διαβαζω λιγο σαν και μενα επαθες αλλα εγω πιο ιπια
Printable View
ελα εδω ειμαστε... αν και τωρα που διαβαζω λιγο σαν και μενα επαθες αλλα εγω πιο ιπια
πλακα κανω... ασε εμενα τωρα πες τι ειναι?
Ευχαριστω για την αμεση απαντηση..αυτη η μοναξια δεν παλευεται..εχω κατσει στην ταρατσα και κοιταω απο κατω..υποφερω θελω να τελειωσει ολο αυτο.
ελα ηρεμα εδω ειμαι... δεν εισαι μονη... και ξερω οταν πρεπει να βοηθησει καποιος ενα ατομο δεν πρεπει να μενει στα λογια
Θελω να με κατανοησουν οι δικοι μου ανθρωποι δεν γινεται ατομα αγνωστα σε ενα φορουμ να ενδιαφερονται για μενα και οι δικοι μου οχι..χωρις παρεξηγηση νομιζω καταλαβαινεις τι θελω να πω..:(
λοιπον... ηρεμησε τωρα τελειωσε μια εντονη μερα και αυριο ξεκηνα μια καινουρια... που ξες τι σου επυφυλασει μια καινουρια.. μπορει αυριο να εχουν τελειωσει ολλα... επεισης μην με παρεξηγησεις αλλα να ξες οτι δεν σε ακουσα μονο και εγω αλλα και ο Θεος... να ξες οτι και η ψυχη εχει φωνη ασε που δεν την ακουμε εμεις
Ευχαριστω πολυ πραγματικα..απλα αυτα που θελω δεν μπορουν να γινουν κ νιωθω οτι σημερα τα εχασα ολα και τα τελευταια που μου ειχαν απομεινει..δεν μπορω να ζω με την κριτικη τους δεν αντεχω..δεν ξερω αν διαβασες ειχα μια δυσκολη μερα και δεν εχω κουραγιο να τα αντιμετωπισω ολα αυτα ειμαι χαλια θελω να πεθανω τοσος αθωος κοσμος πεθαινει κ εγω που το θελω δν πεθαινω..
ναικαταλαβαινω... αλλα κοιτα για την ωρα πρωτα κοιτα το φεγγαρι και ηρεμισε
Φιλε μου νιωθω οτι ο θεος με εχει ξεχασει εμενα..εχω να γελασω χρονια και να ειμαι πραγματικα καλα και οχι προσποιητα..αν με ακουει μαλλον τοτε με δοκιμαζει .. ή με τιμωρεί.. δεν ξερω σε τι εχω φταιξει..ειμαι σε αδιεξοδο δεν θελω να κατεβω σπιτι μου θελω να βρω το θαρρος να τα τελειωσω ολα..
επεισης να ξες αν δεν μπορεις να ηρεμησεις, υπαρχει μια λυση που ειναι σαν ζαναξ αλλα φυσικη... απλα κρατας για λιγο την αναπνωη καθε φορα που πας να ανασανεις γρηγορα απο το ανχως.. και μετα ηρεμεις λιγο σαν την σακουλα στο στωμα που κανουν στα αεροπλανα αν δεις.. χαχα... απλα μειωνει τον ρυθμο αναπνοων αλλα ΛΙΓΟΟ και το τονιζω αυτο μην το παρακανεις και πνηγεις χχααχα
εσύ τι επαθες που ειπες πριν; σημερα; συγγνωμη δν ηθελα να ειμαι εγωιστρια δεν εισαι υποχρεωμενος να ασχοληθεις μαζι μου...
εγω τπτ.. απλα οταν ποιανουν μοναξιες μπαινω εδω ανα καιρους χαχα... πραγματικα ομως ευχαριστω που μπηκες μου εφτιαξες την βραδια μαρεσει να βοηθαω πολυ ανθωρπους που θελουν να νιωσουν καλα χαχαχα
λοιπον τις τελευταιες μερες μπηκα γτ ηθελα να μηλησω για πνευματικα... θεματα ειχα απαντησει στα θεματα... για μελουσα ζωη και για αν υπαρχει θεος... θες να σου πω και σενα τι πιστευω? αν μου επιτρεπεις φυσικα πρωτα
σε ευχαριστώ πολύ να σαι καλα..εχεις περασει κάτι παρομοιο?
ναι περιπου... :D
επι μια ζωη απο το δημοτικο μεχρι τωρα (πουμαι 24) εκανα πολλα αλλα παντα ετρωγα πακετο... εκανα και βλακειες με χαζο αποπειρες και τετοια... που ναξερα,, χαχαχ
ξες τι πιστευω? βασικα πρωτα να ξες τα θεματα θεου και αγιων και η παρουσια τους ειναι πολυ λεπτα σαν θεματα τοσο που καποιος πεπει να εχει πολυ λεπτη συνηδειση για να τα ποιασει δλδ αγιος... αλλα παρολα αυτα δεν σημενει πως δν ειναι εδω εμενα αυτο με εσωσε...
Μαλιστα χαίρομαι που τωρα τα βλεπεις πιο χαλαρά...είσαι και νέο παιδί γιατί να φτάνουμε ρε γαμωτο σε αυτο το σημείο;
ξες τι πιστυεω για σενα? πως ο θεος δεν θελει να σε δκημασει.. απλα σου εθεσε μπλοκο σαυτα που φανταζωσουν ως μελλον σου... δλδ σαυτα που ηθελες να κανεις για σεν στο μελλον... γτ ηξερε και οτι δεν θα σου αξιζαν και οτι δεν θα χερωσουν και παλι μαυτα... και τοκανε απο αγαπη να δεις ποσο μας αγαπαει ο θεος...
Θα ήθελα πολύ να το πιστέψω αυτό..τι να πω μακάρι να είναι έτσι...
δν ξερω αν εισαι εξοικηωμενη με τις ενοιες των κακος πνευματων... ομως πρεπει να το αναφερω.. βλεπεις τα διαολακια μεχρι εκει μας φτασαν... να πιστευουμε πως το υγυες σταθερο καλο ειναι αποκομα της φαντασιας και μονο... ομως σκεψου οτι υπαρχουν και ανθωρποι που εχουν φτασει σε σημειο να λενε θεμου θα σκασω απο αγαπη και χαρα μεσα μου.. ασε λιγο ν ακατσω να ηρεμησω
αν εχεςι ασχοληθει λιγο-πολυ με τα ψυχολογικα θεματα θα εχεις δει πως αναφερωνται σε πολλους ιδεασμους που βρισκουν τον ανθωρπο.. ολλοι τους εχουν το χαρακτιριστικο οτι ειναι επιμονοι... δεν ειναι τυχαιο πιστευω
Ναι ναι καταλαβα τι θελεις να πεις.. απλά δεν σκέφτομαι και πολύ καθαρά αυτή τη στιγμή..
ο θεος ειναι εδω κ η παναγια και οι αγιοι... απλα,,, κοιτα και εγω δν ξερω πολλα προδφατα εγειρα προς τον χριστο... παντος εχω δει οτι ποιανει τοπο απλα εν θελει να εμφανιζεται αμεσα λογο ταπεινωτητος και επεισης δν μπορει να ερθει κοντα αν δεν βρει χωρο μεσα στον ανθρωπο
δεν πειραζει... δν σου απαιτει κανενας να σκευτεσαι... εδω ο χριστος ο ιδιος που ηταν ο πανσοφος... οταν ειχε κατι σημαντικο δεν σκευτωταν αλλα ακουγε την καρδια του.. εμεις γιατι να ζουμε μονο με τη σκεψη? θα κερδησουμε τπ μηπως? αρκει που αισθανεσαι και εχεις εγκαρδια κατανοηση
τεσπα δεν θελω να λεω πολλα... απλα να ξες παντα υοπαρχει κατι παραπανω... οκ ξερω οτι ειναι ασχημο το οτι εχασες πολλα πραγματα και ευκαριες... και ειναι αληθεια αυτο φυσικα αμα οντος το ξες και το βλεπεις... γτ και εγω αν δω να γκρεμιζεται μια οικοδομη μπροστα μου... δν μπορω να πω οτι δν επεσε, μαφου επεσε ρ παιδια παραδειγμα χαχαχα
ο ανθρωπος ειναι ενα ον που ειναι πλασμενο για να ορημαζει πνευματικα... να εξελησετε... αληθεια τωρα δεν σου φενεται πολυ ριχο και λιγο? αυτο που ζουμε για να κανουμε αυτα που θελουμε στην ζωη και οταν γκρεμηστουνε (που βαση της εξεληξης των πραγματων ειναι αδυνατον να μην γκρεμηστουνε) τοτε γκρεμηζεται και για μας το νοημα της ζωης μας γτ σαυτα που λεμε οτι εχουμε και κανουμε δηνουμε ολλο το νοημα της ζωης μας... και μετα θελουμε να γκρεμηστουμε και εμεις... δεν ειναι πολυ λιγο αυτο?
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by Silkstone
Είσαι καλύτερα σήμερα;
Καλημέρα, πιστεύω να ξημέρωσε μια καλύτερη μέρα για εσένα!Quote:
Originally Posted by Silkstone
καλημερα... ελπιζω να εισαι καλυτερα
τεσπα και εγω δν ειμι και ο καλυτερος στα λογια... ηθελα απλα να βοηθησω... και εγω ψαχνω να βρω στην ζωη... δν ξερω τι ψαχνω απλα εχω μια ανυσυχια και ψαχνω να γνωρισω την ζωη και τι εινια κλαυτρο να κανει καποιος στην ζωη χαχα
Καλημερα και απο μενα . Ειναι περιττο μαλλον να ξεκινησω και εγω να σου απαρριθμω τους λογους που δεν θα πρεπει να αυτοκτονοησουΜΕ , διοτι και εγω βρισκομαι μεσα σε αυτην την κατηγορια των ατομων που αντιμετωπιζω το θηριο των αυτοκτονικων τασεων . Γνωριζω απο πρωτο χερι ποσο δυσβατο βουνο ειναι και ποσο μπορει να ορισει μια στιγμη την μετεπειτα ζωη μας . Ανικανη (οπως νομιζα για ενα διαστημα ) ή αρκετα ικανη οπως τελικα διαπυστωνω μερα τη μερα , για να δωσω ενα τελος στη ζωη μου ή να επιχειρησω μια αποπειρα , καταφευγω στους γνωστους μα καθολου εξαιρετεους αυτοτραυματισμους . Το χερακι του αμοιρο πλητωνει το βαρυ τιμημα καθημερινα τουλαχιστον τον τελευταιο 1μιση με 2 χρονια .Τα καλοκαιρια μου ειναι δυσκολο να κρυψω τα σημαδια , ειμαι μονιμως με εναν επιδεσμο στο αριστερο χερι , ο κοσμος φυσικα και υποψιαζεται . Ειμαι και μεγαλη γυναικα ( 46 ετων κοντα) με οικογενεια , παιδια και ενα καποιο επαγγελματικο κυκλο καθως και φιλικο , ανθρωπους στην κλειστη γειτονια που μενουμε , γονεις με παιδια , ανθρωπους που καθημερινα βλεπουν τη Βικυ με εναν επιδεσμο και ενα χερι που δεν κλεινει τις πληγες του τα τελευταια χρονια . Απορροια διπολικης και οριακης διαταραχης , αλλα δεν εχει και πολυ σημασια τελικα καθως το αποτελεσμα ειναι εκεινο που μετραει , και ολος ο πονος που απεγνωσμενα προσπαθω να σωματοποιησω . Ποσες φορες δεν ενοιωσα να παω το μαχαιρι λιγο απο την αλλη πλευρα του χεριου μου και να κοψω ακομα πιο δυνατα στο σημειο ... ποσες φορες δεν το φανταστηκα , ποσες φορες δεν ημουνα στο παρα ενα για να το πραγματοποιησω . Οποτε τα πραγματα ζορισουν λιγο παραπανω , οποτε πληγωθω ακομα περισσοτερο , οταν πιεστω λιγο περισσοτερο απο οσο μπορω να αντεξω . Και ομως , τοτε φανταζομαι τα παιδια μου , το ζεστο τους χαμογελο , τις φωνες τους , τη λεξη "μαμα" που βγαινει τοσο αδολα απο τα στοματα τους , τα αστεια που λεμε , τις σειρες που παρακολουθουμε παρεακι με την κορη μου ( ειμαστε φανατικες του καφε της χαρας και τα φιλαρακια) , τις βραδιες σινεμα που διοργανωνουμε , την αστειρευτη αγαπη που νοιωθω για εκεινα τα τρια πλασματακια που δεν φταινε σε τιποτα να σηκωσουν αυτο το βαρος , τον αντρα της ζωης μου που με αγωνια τηλεφωνει στο θεραπευτη μου και κλαιει επειδη φοβαται μηπως με χασει , και τοτε η αναγκη για να το κανω χαμηλωνει και η αγαπη μεγαλωνει . Σκεφτομαι την κολητη μου που θα καταρακωθει , σκεφτομαι την αλλη κολητη μου που εδωσε τη ζωη της στην προσπαθεια της να κανει ενα παιδι και πεθανε απο καρκινο . Και τοτε νοιωθω οτι πρεπει να σηκωθω και να συνεχισω για ολους αυτους , διοτι η αγαπη ειναι εκεινη που μπορει να ζεστανει το ειναι ενος ανθρωπου και να το κανει μια επανεκινηση ωστε να καταφερει να παλεψει μια μερα ακομα , μια βδομαδα , ενα μηνα , ενα χρονο ακομα με οσα εχουν βιασει την ψυχη του . Προσπαθησε να δουλεψεις απο την αγαπη και να νοιωσεις αυτη τη ζεστασια που δινει μεσα στον εαυτο σου . Η ζωη συνεχιζει να ειναι ωραια εστω και με τις διαταραχες μας , ειμαι ανθρωποι που πληγωθηκαμε καποτε αλλα ειμαστε ακομα εδω και αυτο ειναι το μεγαλυτερο επιτευγμα μας .
Ελπιζω να εισαι καλα! αμα θες ανταλασουμε facebook να τα λεμε! θες?
Ιδιωτηκοτητα...
Δεν εχω.. ολοι ξερουν για το προβλημα μου η κοινωνια οι συγγενεις οι φιλοι...
Η μονη ιδιωτητοτητα που εχω ειναι οι σκεψεις μου.. κανεις δεν ξερει πως σκεφτομαι τι σκεφτομαι και με ποιο τροπο λειτουργω...
ολα τα αλλα ειναι στον αερα....!
Μου λεει η μανα μου ... τι θες να σου κανω να σου δωσω την ψυχη μου..? απο λογια δεν βοηθιεσαι... απελπισια...
Μηπως φταει και η παιδεια των δικων μας ανθρωπων?
Μην ασχολειστε απλα διαβαστε τα μηνυματα μου σκεψεις λεω.....
Ολος ο περιγυρος μου , μου λεει οτι "ζω την ζωουλα μου" .. ειναι αληθεια? κοροιδευω τον ευατο μου? τσαμπα παιρνω ψυχοφαρμακα? ως αλλοθι του να μην δουλευω? δεν ξερω....
Απ' έξω όλοι ξέρουν να μιλάνε μόνο όποιος βιώσει ότι βιώνεις εσύ θα σε καταλάβει, σε οποιαδήποτε πρόβλημα υπάρχει, είτε αυτό είναι ψυχικής υγείας, είτε σωματικής, απώλεια αγαπημένου προσώπου τόσα άλλα υπάρχουν που μπορώ να σου γράφω!!Quote:
Originally Posted by hlias1988
Νασε καλα αντρεα!!Quote:
Originally Posted by andreas86
Iron maiden - Η κρίση στον Παράδεισο
Το βαζω για ολα αυτα τα προβληματα που αντιμετωπιζουμε.....!
Μια μοναχική κραυγή εκτείνεται παντού για οποιαδήποτε βοήθεια
Μια σιωπηλή προσευχή στον Θεό, να σε βοηθάει στο δρόμο
Είμαι θλιμμένος τόσο καιρό
Μου είναι δύσκολο να θυμηθώ πότε ήμουν ευτυχισμένος
Η αυτοκτονία μου πέρασε σαν ιδέα, καμιά ντουζίνα η περισσότερες φορές
Αλλά αυτός είναι ο εύκολος δρόμος, ο εγωιστικός δρόμος
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να τα καταφέρεις να ζήσεις.
Ψάχνεις στο σκοτάδι
Πιάνοντας τα άχυρα για να βρεις ένα δρόμο
Παίρνεις την τράπουλα με τα Ταρώ
και την σκορπίζεις στον αέρα
Αμφισβητείς τις πεποιθήσεις σου, τις πιο βαθιές σου σκέψεις
ολόκληρη την ύπαρξη σου
Και αν υπάρχει Θεός, απάντα αν μπορείς
να μου πει τη μοίρα μου, να μου πει ποια είναι η θέση μου
να μου πει αν ποτέ θα αναπαυτώ εν ειρήνη.
Αν μπορούσες να ξαναζήσεις τη ζωή σου
θα άλλαζες τίποτα;
Ή θα τα άφηνες όλα ίδια;
Αν είχες ξανά την ευκαιρία
θα άλλαζες απολύτως τίποτα;
Όταν κοιτάς πίσω στο παρελθόν
Μπορείς να πεις ότι είσαι περήφανος
για ότι έχεις κάνει
υπάρχουν φορές που πιστεύεις
ότι το σωστό που σκέφτηκες είναι λάθος
Όλη μου τη ζωή πίστευα ότι
η Κρίση στον Παράδεισο με περιμένει.