νεφελι εσενα τι σε απασχολει?
Printable View
νεφελι εσενα τι σε απασχολει?
τι εννοεις δεν καταλαβα τι λες....! ξανα πες το με απλα λογια!Quote:
Originally Posted by iakovos23
ποσο εισαι? αν επιτρεπεται να ξερω αν μπορω να εκφερω αποψη γιαυτο
οτι και οκοσμος ειναι ασχημα αλλα και οι καταστασεις στον κοσμο ειναι σχημες και αυτο παιζει ρολο... δλδ και εμεις να ημασταν οπως ειμαστε ενω ολλα γυρο ηταν παραδεισενια τοτε και εμεις θαμασταν παλι λιγο αλλιος
Θα πω τη γνωμη μου και μπορεί να μην αρεσει.Η φίλη σου πολυ σκληρός ανθρωπος αλλα ειχε δίκιο.Για να σηκωσεις τα προβλήματα του αλλου, οποία και αν είναι αυτά, θα πρέπει να εισαι πρώτα εσύ καλα με τον εαυτό σου και να εισαι δυνατός.Δεν ειναι ολοι οι άνθρωποι ετσι.Αν έκανε το ίδιο ο κολλητος μου, θα με στεναχώρουσε παρα πολυ αλλα καποια στιγμή θα τον καταλαβαινα.Οι άνθρωποι διπλα μας δεν ειναι δεδομένοι όσα χρόνια και αν τους ξέρουμε.Η δική σου περίπτωση ήταν πολύ δυσκολη λογω των αυτοκτονικων τάσεων και ισως κουράστηκε απο ολο αυτο.Οταν σου φυγει η πικρια σου ισως τα καταλάβεις
Και τώρα τα καταλαβαίνω μέσα στην πικρία μου.Quote:
Originally Posted by Νοσηρή φαντασία
Τώρα όμως δεν είμαι πια σε εκείνο το χάλι και σε εκείνο το σημείο.
Δεν ενδιαφέρθηκε όμως ιδιαίτερα ούτε για το πως είμαι ούτε να ρωτήσει πράγματα για μένα.
Προφανώς έχει μείνει στο τότε και σε όλα αυτά που δεν μπορούσε να σηκώσει.
Δεν ήταν απαραίτητο να τα σηκωσει δεν την κατηγορώ γι αυτό. Μου κάνει εντύπωση όμως πως μετά από τόσα χρόνια δεν δίνει μια ευκαιρία στη σχέση μας και δεν αφήνει να δει πως είναι τώρα πια τα πράγματα μεταξύ μας.
Οι άνθρωποι και οι καταστάσεις αλλάζουν. Ούτε εγώ είμαι ίδια όπως πριν 20 χρόνια ούτε καν πριν 2 χρονια...
Θα μπορούσε αν μη τι άλλο να δείξει ένα υποτυπώδες ενδιαφέρον και να δώσει έστω μια ευκαιρία σε μια «φιλία» τόσων χρόνων.
Δεν σβήνονται όλα έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη....
Μπορεί ούτε αυτή να είναι στη φάση που ήταν πριν χρόνια, να έχει άλλες προτεραιότητες και να μη θέλει να δώσει μια ευκαιρία.
Τι να κάνεις, με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα... Μια εμπειρία ακόμη λοιπόν που λέει και το άσμα και πας παρακάτω.
Γεια σου Σονια!Quote:
Originally Posted by Sonia
Εμενα θα με συμβουλευσεις τιποτα η θα μεινω πισω στο μαθημα?!!?!
Τι εννοείς;
Μπορεί ακόμα να θέλει να δώσει ευκαιρία αλλά να μην είναι η κατάλληλη στιγμή για εκεινη. Μπορεί επίσης να περνάει και εκείνη δύσκολη περίοδο και να μην είναι έτοιμη. Υπάρχουν πολλά "μπορεί". Ο χρόνος θα δειξει.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πως νιώθει ο άλλος ακόμα και να έχουμε μια μικρή επαφή μαζί του και αυτό γιατί μπορεί να μην θέλει να αποκαλύψει και να μοιραστει τα συναισθήματα του για τους λόγους του..
Πριν χρόνια είχα έναν φίλο από την παιδική ηλικία, χώρισαν ξαφνηκα οι δρόμοι μας χωρίς καμία εξήγηση. Έκανα μια 10ετια σχεδόν να το ξεπεράσω. Όταν έγινε αυτό έγινε διότι άλλαξα εγώ την στάση μου σε όλη αυτή την κατάσταση μέσα μου. Κάποιες καταστάσεις θα πάρουν χρόνο για να ξεπεραστούν και να ησυχασουν μέσα μας.
τιποτα μην ταραζεσαι! απλα ειχαμε μεινει σε μια συζητηση της μπου για τους φιλους μου και δεν απαντησες και περιμενα απαντηση!Quote:
Originally Posted by Sonia
Αλλα οκ δεν πειραζει εαν ειναι θα ανοιξω θεμα..
Δεν ταράζομαι, ρωτάω. Στο θέμα της boo δεν νομίζω να αγνόησα το θέμα των φίλων, άλλα θέματα αγνόησα γιατί θα χαλούσαμε το θέμα.
Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Μην το θεωρείς απίθανο όλο αυτό !
Είναι πολύ συχνό φαινόμενο κάποιοι να γίνονται έρμαιο των ψυχολόγων τους .
Μπορείς να δεις και αυτό σαν ένα ακόμη στοιχείο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της όλης σας σχέσης ακόμα και στην μετέπειτα πορείας σας ...
Το σίγουρο είναι ότι δεν φταις εσύ σε αυτό το κομμάτι .
Αν ο ψυχολόγος αναγνώρισε σημάδια που την επηρέασαν αρνητικά γιατί έτσι τα παρουσίασε εκείνη και όχι γιατί έγιναν έτσι ,τότε είναι σίγουρο ότι της πρότεινε απομάκρυνση .
Εδώ μάλιστα μας μιλάς για άμεση συναισθηματική συνεξαρτηση ,πράγμα λιγάκι αντιεπαγγελματικο αλλά πολλές φορές δεν ευθύνεται ο εκάστοτε ψυχολόγος αλλά η ανάγκη του ασθενή για κάτι τέτοιο .
Μην παραξενευτεις γιατί πλέον δεν θέλει να μιλάτε όπως κάνατε τόσο καιρό μόνο για τα δικά της μόνο θέματα .
Έχει βρει τον ψυχολόγο της που ασχολείται αποκλειστικά μαζί της ,με τα δικά της θέματα .
Αναλογίζεσαι λοιπόν πως στην προκειμένη φάση αυτό που την απασχολεί το λύνει μαζί του .
Αν συνδιάσεις και το γεγονός ότι ποτέ δεν είχε άλλους φίλους και ότι ήταν μόνο μαζί σου ,δεν θέλει και πολύ να καταλάβεις τι παίζει .
Έχω συναντήσει άνθρωπο που δεν έκανε ρούπι χωρίς την συμβουλή της ψυχολόγο του .
Πολλές φορές αναγνώριζα παραβατικές συμπεριφορές και μάλιστα όταν τις επισημανα παντα κρυβόταν πίσω από την φράση "εμένα η ψυχολόγος μου είπε να το κάνω ,εκείνη μου είπε να πράξω έτσι ,εκείνη μου είπε ότι έχω δίκιο" και πολλές τέτοιες αναγνωριστικές φράσεις που από εκεί καταλαβαίνεις απόλυτα την συνεξαρτηση που έχουν αυτά τα άτομα μαζί τους .
Οπότε μην περιμένεις και μην βγάζεις συμπεράσματα από έναν άνθρωπο που αυτή την στιγμή είναι κατά κάποιοι πιόνι της ασθενείας του ,οποία είναι αυτής .
Μόνο ο χρόνος θα σας δείξει και τις δύο ποια ενήργησε σωστά και ποια όχι .
Αναθεωρείς κατόπιν εορτής και προβληματίζεσαι για την τότε σχέση σου με τον άλλον. Π.χ. ότι μόνο μιλούσε για το εαυτό του και εσύ άκουγες. Τότε όμως μήπως αυτή η σχέση σου κάποια ανάγκη κάλυπτε, απλά να κάθεσαι εκεί και να ακούς; Γιατί να ακυρώσεις αυτήν την όποια ανθρώπινη σχέση ή να ρίξεις το λάθος σε μόνο μία πλευρά; Για το αν είναι φιλία. Αν για χρόνια ζεις ανέμελα, δεν έχεις προβλήματα, με τον άλλο έχετε καλές σχέσεις και είστε δεμένοι, δεν έτυχε να δοκιμαστεί η σχέση σας, ακυρώνει αυτό την "φιλία" σας; Είναι ή δεν είναι φιλία; Μπαίνουν οι ανθρώπινες σχέσεις σε καλούπια; Δεν έχω απόλυτη απάντηση.
Νεφελη μου προφανως φοβάται οτι θα εχει πάλι τα ίδια και σκεφτεται τον εαυτο της αυτη τη περίοδο και μόνο.Θα σου πρότεινα να μη πιέσεις καταστασεις,αστη ελεύθερη να κανει οτι κρινειQuote:
Originally Posted by Nefeli28
Νομίζω πως το μόνο σίγουρο είναι πως θα την αφήσω να κάνει ο,τι θέλει. Άλλωστε δεν υπάρχει και κάτι άλλο πλέον να κάνω.
Η φραση της «ήταν πολύ γενναίο εκ μέρους σου να με πάρεις τηλέφωνο» νομίζω τα λέει όλα για τις προθέσεις της μαζί μου.
Όπως και όλη η στάση της.
Υπήρξα λοιπόν «γενναία» επειδή για μένα άξιζε αυτή η σχέση και επειδή ήθελα να δώσουμε και οι δυο μας μια ευκαιρία.
Αυτό όμως προϋποθέτει να θέλουν και οι δυο.
Όση ώρα μιλουσαμε έβλεπα απέναντι μου μια ξένη. Δεν υπήρχε πια η οικειοτητα που ένιωθα κάποτε, ούτε η ζεστασιά ούτε η όμορφη αίσθηση φιλίας.
Όποτε έχω φτάσει κι εγώ στο σημείο να αναρωτιέμαι αν θέλω αυτόν τον άνθρωπο δίπλα μου. Αν οντως επιθυμώ να την έχω στη ζωή μου με τα τωρινά δεδομένα.
Δεν έχουν περάσει διακόσια χρόνια από τότε που κάναμε παρέα κολλητή αλλά φαίνεται πως αυτός ο ενάμιση χρόνος ήταν υπεραρκετός ώστε να επαναξιολογήσει η καθεμία τα θέλω της.
Μένει μια πικρία και μια απογοήτευση αλλά ο χρόνος θα κάνει κάποια στιγμή τη δουλειά του. Το ελπίζω.
Να βαλω ενα τραγουδι που ταιριαζει πανω στο θεμα με ελληνικους στιχους μεταφρασμενους?! δεν νομιζω να μου δωσει κανενας σημασια! αλλα αμα θελει η θεματοθετρια το κανω!
Μάλλον δεν κατάλαβες καλά αυτά που έγραψα.Quote:
Originally Posted by Remedy
Εγώ της συμπαραστεκόμουν όλα αυτά τα χρόνια και εγώ ήμουν ο ακροατής στην σχέση μας. Το αναφέρω στο πρώτο μήνυμα που έγραψα.
Επι 25 χρόνια ήμουν η μοναδική της φίλη και ο άνθρωπος που την άκουγε συνέχεια για ΟΛΑ της τα θέματα. Όχι μόνο δεν ήμουν απασχολημένη με τα δικά μου θέματα αλλά ήμουν εκει όλες τις ώρες για εκείνη.
Να σημειώσω ότι και όταν απέκτησα οικογένεια και όταν έφυγα στο εξωτερικό και όταν η δική μου ζωή άλλαζε συνεχώς, εγώ ήμουν πάντα εκει για εκείνη.
Η δική της ζωή έμενε στάσιμη όλα αυτά τα χρόνια. Πρόκειται για άνθρωπο χωρίς φίλους, χωρίς σχέσεις ερωτικες, χωρίς οικογένεια και χωρίς δουλειά. Τα οποία όλα τα έχει επιλέξει εκείνη. Έχει παραιτηθεί από όλα και μόνο εγώ υπήρχα να της «θυμίζω» ότι εκει έξω υπάρχει ζωή.
Αρνούνταν να βγει πολλές φορές όταν της έλεγα να πάμε καπου, ήταν δύσκολη σαν χαρακτήρας και πάντα εκείνη είχε προβλήματα.
Έδωσα μια μικρή γεύση από τα δικά της για να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται.
Τα δικά μου προβλήματα εμφανίστηκαν πριν 2 χρόνια και για κάποιους μήνες επιζητούσα απεγνωσμένα τη βοηθεια της. Ήταν και η πρώτη φορά που της ζητούσα κάτι.
Δεν μπόρεσε ούτε να σταθεί ούτε να ανταπεξέλθει. Δεν θεώρησα ποτε ότι ήταν εύκολο να συμπαρασταθεί κάποιος σε καταθλιπτικό ατομο με αυτοκτονικές τάσεις.
Εδώ όμως χρειάζεται να προσθέσω ότι οι υπόλοιποι φίλοι μου δεν με παράτησαν.
Έχω κι άλλες φίλες αλλά όχι αδελφικές όπως αυτή.
Γενικά έχω άτομα στη ζωή μου, δεν έχω παράπονο. Έχω οικογένεια, φίλους, συναδέλφους και διάφορους κύκλους με τους οποίους κοινωνικοποιουμαι.
Η σχέση όμως αυτή με την αδελφική μου φίλη ήταν ιδιαίτερη και γι αυτό πονάει τόσο η απώλεια της....
Νεφέλη, νομίζω ότι υπάρχουν κενά στην περιγραφή που διηγήσε. Ηθικά και μόνο αν το σκεφτείς η ανθρώπινα αν θέλεις, μου φαίνεται ακραίο να σου κλείνει την πόρτα ένας άνθρωπος που σου μιλούσε για τις ανησυχίες του,τον άκουγες και ήσουν πάντα σε κατάσταση αλερτ για εκείνον. Μπορεί ως μεμονωμένο περιστατικό να συνέβη αλλά δεν μπορείς να κρίνεις αν ο άλλος είναι φίλος ή όχι μόνο απο αυτή την στιγμή που δεν μπορούσε η δεν ήθελε να είναι εκεί.
Γενικά οι άνθρωποι που εξαφανιζονται έτσι σαν κυνηγημένοι έχουν δικά τους θέματα που ξαφνηκα χτυπάνε καμπανάκι και τρέχουν σε φυγή.
Ναι αλλά αυτό έγινε! Τη στιγμή που την είχα ανάγκη δεν μπόρεσε να ανταποκριθει. Και αν ακόμα το προσπεράσουμε αυτό γιατί είναι ανθρώπινο, το γεγονός ότι δεν θέλει να υπάρξει συνέχεια στη φιλια μας νομίζω ότι δείχνει την όλη αξία της σχέση μας για εκείνη. Μην ξεχνάς ότι έριξα εγωισμό για να την πάρω τηλέφωνο κάτι που το παραδέχτηκε και η ίδια. Τώρα σε ο,τι αφορά τα κενά στην ιστορία μου, νομίζω έδωσα μια πλήρη εικόνα. Σίγουρα ακούτε μόνο τη δική μου πλευρά αλλά δεν μπορούμε να ακούσουμε και τη δική της δυστυχώς. Όλοι όσοι γράφουμε εδώ πέρα τη δική μας ιστορία περιγράφουμε...Quote:
Originally Posted by Zoe
Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Μιλάς απόλυτα και δεν λαμβάνεις υπόψη σου ότι σε αυτή τη ζωή πολύ συχνά κάποια "δεδομένα" η κάποιες πεποιθήσεις μας μπορούν να ανατραπούν.
Από το προσωπικό βίωμα με την οικογένεια που περιέγραψα μπορώ να πω με σιγουριά ότι ήταν αναγκαίο για εμένα και τελικα και για την σχέση με τους δικούς μου να απομακρυνθώ αρχικα. Με αυτόν τον τρόπο οι δεσμοί μας δυναμώσαν. Φυσικά και δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις αλλά έχε και αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού σου αν θέλεις.
Είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις που συμβαίνει αυτο θεωρώ. Κι εγώ από προσωπικά βιώματα με άλλους φίλους και παρέες όταν απομακρυνθήκαμε είτε εγώ είτε εκείνοι χαθήκαμε για τα καλά. Οι άνθρωποι και οι εποχές αλλάζουν πολύ γρήγορα πλέον. Και ανάλογα με την ηλικία που βρίσκεται ο καθένας μας κάνει και τις αντίστοιχες επιλογές.Quote:
Originally Posted by Zoe
Προσπαθώ να μην είμαι απόλυτη και να βλέπω το θέμα όσο γίνεται σφαιρικά. Πάντα έμπαινα και στη θέση του άλλου, κάτι που δεν μπορώ να πω ότι με βοήθησε ιδιαίτερα. Στις φιλίες και στις σχέσεις νομίζω πως και οι δυο πλευρές καλό είναι να μπαίνουν στα παπούτσια του άλλου αν θέλουν να έχουν γερά θεμέλια και να υπάρχουν σε βάθος χρόνου.
Μέσα από όλα αυτά που σκέφτομαι όλο αυτό τον καιρό νομίζω πως αυτός ο άνθρωπος δεν έχει να δώσει κάτι πλέον. Κι εγώ κουραστηκα να δίνω μονόπλευρα. Οι σχέσεις είναι δουναι και λαβειν. Εδώ ήταν το δικό μου λάθος. Στεκόμουν μόνο στο δουναι. Έτσι δεν προχωράνε τα πράγματα. Αργά η γρήγορα θα γινόταν αυτό που έγινε.
Ας πάρει λοιπόν ο καθένας τον δρόμο του προσπαθώντας να φτιάξει τον δικό του καλύτερο κόσμο για να ζει.
[QUOTE=Nefeli28;1163358]
Να σημειώσω ότι και όταν απέκτησα οικογένεια και όταν έφυγα στο εξωτερικό και όταν η δική μου ζωή άλλαζε συνεχώς, εγώ ήμουν πάντα εκει για εκείνη.
Η δική της ζωή έμενε στάσιμη όλα αυτά τα χρόνια. Πρόκειται για άνθρωπο χωρίς φίλους, χωρίς σχέσεις ερωτικες, χωρίς οικογένεια και χωρίς δουλειά Τα οποία όλα τα έχει επιλέξει εκείνη. Έχει παραιτηθεί από όλα και μόνο εγώ υπήρχα να της «θυμίζω» ότι εκει έξω υπάρχει ζωή.
Παραθετω τα λογια σου οχι για να την δικαιολογησω , αλλα για να σου πω το εξης. Εσυ ολα αυτα τα χρονια προχωρουσες οπως λες, εκανες οικογενεια , εφυγες στο εξωτερικο. Μηπως δεν ειχε το κουραγιο, την ψυχικη δυναμη ν ακουει το ποσο καλα περνας, το ποσο προχωρησες στη ζωη σου. Μηπως μονη , χωρις φιλους , χωρις δουλεια αποφασισε με τη βοηθεια της ψυχολογου της ν αποτιναξει απο πανω της οτι την εφερνε σε μειονεκτικη θεση, συγκρινοντας τη "μιζερη" ζωη της με τη δικη σου?
Ειναι μια αλλη οπτικη γωνια, απλα για να σκεφτεις, πιθανοτατα και να μην ισχυει. Εσυ αποδεξου οτι στο μεγαλο ταξιδι της ζωης ανθρωποι ερχονται και φευγουν απο κοντα μας, ανθρωποι που καποτε αγαπηθηκαμε, αλλα στην πορεια αλλαξε η ροτα μας.
Η αλλαγή με την πάροδο των χρόνων είναι σχεδόν βέβαια για όλους τους ανθρωπους. Το θέμα είναι ποιος είναι σε θέση να είναι πλαι σου ακολουθώντας σε και ποιος όχι. Προφανώς και σε αυτή τη φάση η φίλη αυτή θεώρησε πιο ωφελημο για εκείνη την απόσταση κάτι το οποίο δεν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο δηλαδη δεν μπορεί να αξιολογηθεί γιατί δεν έχουμε αρκετά δεδομένα.
Γνωρίζω πόσο δύσκολες και επώδυνες είναι αυτές οι εμπειρίες αλλά έχουν έρθει για καλό και είναι και αυτές μέσω εξέλιξης.
Συμφωνώ ασυζητητί για την προϋπόθεση που αναφέρεις σχετικά με το δούνε και λαβείν. Όμως όπως είπε και κάποιος στα αρχικά ποστ η κατηγορία της αγάπης άνευ όρων με έναν πιο πνευματικό νου είμαι μια κατηγορία από μόνη της. Εκει εστιάζεις στην προσφορά και το μονο σίγουρο είναι ότι θα σου έρθει πίσω αλλά από αλλού και όχι απαραίτητα από τον ίδιο άνθρωπο.
μου μοιαζει λιγο κλασσικη περιπτωση... <τωρα κανω μια αλλη ζωη με αλλα ατομα και τωρα δεν σε θελω> χαχαχ
καλημερα..Quote:
Originally Posted by Nefeli28
οπως περιγραφεις την φιλη σου, θεωρω βεβαιο οτι ειχε/εχει καποιο σοβαρο προβλημα διαθεσης, κατα την γνωμη μου, καταθλιψη... το οτι ηταν αδιαγνωστη (αν ηταν) δεν το κανει λιγοτερο σοβαρο.
το πρωτο που επρεπε να κανει εδω και χρονια, ηταν να ζητησει βοηθεια. πραγμα που απ οτι φαιενται το αποφασισε, τωρα,..
την απομακρυνση σας, μπορει να την χρειαζεται η ιδια, μπορει ομως να συμφωνει και ο ψυχοθεραπευτης της..
ενας ανθρωπος που βρισκεται στον πατο, δεν μπορει να σηκωσει εναν αλλον, μονο να τον τραβηξει μαζι του, μπορει. κι αυτο ισχυει και για εκεινην και για εσενα. εσυ, ειχες κι ενα υποστηρικτικο δικτυο. εχεις συζυγο απ οτι ειπες, εχεις δουλεια, εχεις φιλους. εκεινη δεν εχει τιποτε. εσυ το λες, απο επιλογη της.
εγω, δεν ξερω κανεναν ανθρωπο να μην εχει τιποτε και να ειναι κλεισμενος στο σπιτι σπο "επιλογη". η ασθενεια, δεν ειναι επιλογη.
ΑΝ οντως βρισκοταν στην κατασταση που βλεπω με οσα λες, το να ακουει μονο προβληματα απο εσενα στην εξαρση σου, ειναι κατι που ουτε μπορουσε να σηκωσει, αλλα ουτε και να βοηθησει. εσυ λες, οτι απλα να σε ακουει, ηθελες. για εκεινην θα ηταν τραυματικο στην κατασταση της να ακουει κι αλλη μαυριλα...
"τραβα με να σε τραβω, να πνιγουμε και οι δυό"...
λες ακομα οτι το προβλημα σου ηταν πριν 2 χρονια. πριν 2 χρονια ηταν εκεινη η εξαρση που σε εκανε να πιεζεις επι μηνες οπως ειπες κι εκεινη να αρνειται. το προβλημα σου ειναι πολλα χρονια απ οσα εχεις εξιστορησει στο φορουμ, με πολλες διακυμανσεις, και με ολη την κουραση που εχει και η ιψδ και η καταθλιψη αλλα και τις εμμονες... δλδ, πρεπει να ξερεις ποσο ανυποφορο ειναι να ακους εναν ανθρωπο με ιψδ να επαναλαμβανει τις εμμονες του και αποκλειεται ειδικα μαζι της να μην τις επαναλαμβανες, γιατι ειναι αδυνατον να σταματησει καποιος να επαναλαμβανει τις εμμονες του...
το τελευταιο που θελω να σου πω, επειδη εχεις στεναχωρεθει, ειναι οτι δεν χρειαζεται να παρεις την τωρινη κατασταση σαν μονιμη. μπορει οταν παρει βοηθεια η φιλη, ΑΝ μπορεσει να σηκωθει , να σε ξαναθυμηθει και να θελησει να επανακτησετε επικοινωνια. ισως τοτε, να μην την θελεις εσυ. μπορει και να χαρεις. θα δειξει..
επισης, δεν απεριψε εσενα σαν ατομο, απεριψε την επικοινωνια σας.
ο,τι κι αν ενοιωθες οτι εδινες, εκεινη δεν επαιρνε. μπορει να μην ηταν σε θεση να παρει.
μπορει κι εκεινη να ενοιωθε οτι εδινε, οτι αδειαζε.
ουτε εσυ το επαιρνες! εσυ μας λες οτι μονο εδινες!
επομενως ηταν μια λαθος επικοινωνια, που καλως διακοπηκε σε αυτην την φαση. ισως σε καποια αλλη φαση σας, την ξαναβρειτε σε πιο υγιεις βασεις. κυριολεκτικα το "ΥΓΙΕΙΣ"...
Στην παρούσα φάση έτσι όπως είδα τη φίλη μου δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να συνεχίσω ούτε εγώ αυτή τη σχέση. Δεν ξέρω τι θα φέρει το μέλλον και πως θα γίνουν τα πράγματα αλλά έτσι όπως μιλήσαμε την τελευταία φορά έχω κι εγώ ξενερώσει. Όχι με την εγωιστική έννοια. Το αντίθετο. Αισθάνθηκα περισσότερη στεναχώρια για αυτό που είδα απέναντι μου παρά για το γεγονός ότι δεν θέλει να ξαναβρεθούμε.
Όπως είπαμε όλοι άλλωστε, οι άνθρωποι αλλάζουν και οι καταστάσεις το ίδιο.
Η πικρία και η απογοήτευση ίσως με τον καιρό μειωθούν η και εξαφανιστούν. Δεν κρατάω κακία, ειδικά σε κάποιον που είχα τόσο ψηλά και τόση αγάπη γι αυτόν.
τοσο το καλυτερο , λοιπον!Quote:
Originally Posted by Nefeli28
στην παρουσα φαση, θελετε κι οι δυο την απομακρυνση σας.
σε καποια μελλοντικη, δεν ξερει κανεις μας..
αρα, ολα καλως καμωμενα. ας ελπισουμε, να βρειτε κι οι δυο σας την υγεια σας και τις ισορροπιες σας σε οσα σας απασχολουν.
Μακάρι να πάνε όλα καλά.Quote:
Originally Posted by Remedy