Σε τέτοια περίπτωση είσαι αναγκασμένος νομίζω...απλώς εγώ λέω για εμένα που έχω ένα κάρο γνωστούς αλλά ελάχιστους για να βγω για καφέ ξέρω γω
Printable View
Μην ψαχνεις το απολυτο. Εγω λατρευα τη σειρα "Τα Φιλαρακια", αν ξερεις για τι μιλαω. Αλλα η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη οχι μονο για σενα αλλα για σχεδον ολους ειδικα οταν περασει καποια ηλικια. Αλλοι κανουν οικογενειες, αλλοι δεσμευονται πολυ με το ετερον μισο τους, αλλοι πνιγονται με την επαγγελματικη σταδιοδρομια και την καθημερινοτητα και χιλια δυο.
Απο ολα αυτα που μας εχεις πει εσυ ο ιδιος για διαφορες περιοδους της ζωης σου .
Κατα περιοδους εχεις φιλους και το λογικο ειναι απο μια ομαδα να κρατας επαφη μονο ενα το πολυ δυο ..
Ειναι αυτο που σου ανεφερα .Δεν μπορεις να ταιριαζεις με ολους και το κυριοτερο να εχεις την κατανοηση οταν αυτοι για τους δικους τους λογους αποτραβιουνται ειτε απο εσενα ειτε γενικα απο το θεμα φιλος και εξοδος .
Εσυ ομως δεν εστιαιζεις μονο στον εναν για να το κρατησεις ολο αυτο απο την στιγμη που ταιριαζεις και το κυριοτερο δεν εχεις την απαιτουμε κατανοηση οταν ο αλλος δεν θελει την δεδομενη περιοδο να βγει μαζι σου .
Παρεξηγεις μαλλον τις προθεσεις του .
Το οτι καποιος δεν θελει να βγει μαζι σου δεν παει να πει οτι εχει κατι .Απλα διαλεγει μια αλλη παρεα .
Μην αναλυεις πολυ τις καταστασεις και τρωγεσαι να βρεις αιτια εκει που δεν υπαρχει .
Ισως αυτη η υπερ αναλυση να σε εχει φτασει μεχρι εδω ..
Ισως να εχεις καταληξει σε λαθος συμπερασμα και να εκδηλωνεις αυτη την ασχημη πλευρα του χαρακτηρα σου που λες σε ανθρωπους που δεν το αξιζουν ...
Ειχες αρκετες ευκαιριες να κανεις φιλους ,το οτι δεν τους κρατησες αυτο σημαινει οτι κατι εσυ μαλλον κανεις λαθος .
Μην προσπαθεις να βρεις το λαθος στους αλλους οταν εσυ μονιμως εχεις την ιδια καταλληξει και ολοι οι αλλοι εχουν τις παρεες τους .
Αληθεια αυτοι οι 2 φιλοι που εμειναν απο την τοτε παρεα τι απεγιναν?
Προσωπικα αυτο που σκεφτομαι να κανω αυτες τις ημερες ειναι να γραφτω σε εναν συλλογο για περπατημα. Ακουσα οτι υπαρχει στην πολη μου και μαλλον περπατανε και οργανωνουν διαφορα. Ε πιστευω να κανω γνωριμιες εκει. Αλλα κραταω και μικρο καλαθι, οι γνωριμιες δεν ειναι σαν της ξεγνοιαστης παιδικης ηλικιας. Αυτες ηταν γνωριμιες!!!!!
Το ότι υπεραναλύω τις καταστάσεις το παραδέχομαι και ο ίδιος. Το ότι δεν κράτησα τους φίλους, έχει να κάνει με το ότι δεν ανταποκρίνονταν σωστά σε συγκεκριμένες βασικές αρχές που έχω εγώ στο μυαλό μου. πχ Εγώ θα ήθελα μια παρέα για μια εκδρομή μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού. Όταν βλέπω ότι ο άλλος είναι μόνο σπίτι-καφέ-σπίτι-καφέ-σπίτι, τον βαριέμαι οικτρά. Σε άλλες περιπτώσεις, αντιλαμβάνομαι ότι κάποιος με πλησιάζει όταν έχει ανάγκη από έναν καλό ψυχολόγο (τρομάρα μου) και όταν του «λύσω» το πρόβλημα, μετά είμαι ανύπαρκτος για αυτόν. Σε αυτούς τους 2 πόλους κινούνται τα άτομα που δεν κάνω πλέον παρέα. Αν έχω κάνει κάποιο λάθος, τότε μάλλον φταίει η ντομπροσύνη που έχω και μάλλον αυτή η «έννοια» είναι πληγωμένη από την ψεύτρα κοινωνία που λέει και ο Μπαλάφας στο ομώνυμο τραγούδι του. Άμα είναι να φοράμε ένα «προσωπείο», να δεχόμαστε τα ελαττώματα των άλλων, αλλά τα δικά μας να μην τα σέβεται κανείς (που σε μια αυθεντική κοινωνία θα ήταν προτερήματα), τότε συγγνώμη αλλά δεν με εκφράζει αυτή η κατάσταση...
Ναι 40 φευγα, εσωστρεφης, κολλημενος σε μοναχικα χομπυ κυριως που με ευχαριστουν αλλα ειναι και πολυ νιτσε για τον περισσοτερο κοσμο. Θελω να περπατησω, γιατι με ενδιαφερει να ασκηθω σωματικα και φυσικα θα κανω και γνωριμιες φανταζομαι. Ισως και να γνωρισω ενα μεγαλο ερωτα :P
Φτιαξε μια λιστα με ολα τα ενδιαφεροντα σου και ξεχυσου. Το πιο ευκολο ειναι το online. Για παραδειγμα ενα απο τα χομπυ μου ειναι ο προγραμματισμος και η πληροφορικη. Λιγο δυσκολο να βρω στην πολη μου ατομα που ασχολουνται, αν και θα υπαρχουν αλλα μπορω να δικτυωθω σε μια online κοινοτητα αν το κυνηγησω και να κανω επαφες σε διαφορες πολεις.
Εαν καποιο ενδιαφερον σου μπορεις να το βρεις στην real life υπαρξη, θα ηταν τελεια.
Η αληθεια ειναι οτι προσωπικα δεν υποφερω. Δηλαδη και μονος μου περναω καλα, αυτο που επιζητω ειναι το αλατοπιπερο.
Και ενα απο τα χομπυ μου φυσικα ειναι η ψυχολογια και να συζητω για διαφορα θεματα σε αυτο το φορουμ. Μια online κοινοτητα, αγνωστος μεταξυ αγνωστων κυριως με αυτη την μικρη επαφη που εχουμε και μοιραζομαστε σκεψεις και καταστασεις. Μερικες φορες τα ενδιαφεροντα μας μας διαφευγουν, αν ψαξουμε ειναι αρκετα.
Την εκδρομή θα την αναζητήσεις σε άτομα που έχετε αυτό το κοινό ενδιαφέρων.
Δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση από ένα άτομο που δεν έχει αυτή την νοοτροπία να σε ακολουθήσει .
Μπορεί και να παίζει και οικονομικό θέμα ειδικά στις μέρες μας .
Αυτό δεν πάει να πει ότι πρέπει να τους κάνεις πέρα .
Με αυτά τα άτομα θα πηγαίνεις για ένα καφέ όταν το έχεις και εσύ ανάγκη και όχι να τους ακολουθείς συνέχεια ...
Ύστερα να χαίρεσαι που κάποια άτομα σε επιλέγουν για εξομολόγο όπως θες να αποκαλεί σε .
Ειναι πολύ τυχερός κάποιος να έχει στην ζωή του ανθρώπους που να μπορεί σε μια δύσκολη φάση του να τους εμπιστευτει και να βασιστεί στην γνώμη τους .
Αυτό πρέπει να σε τιμά και όχι να σε νευριάζει .
Γενικά προσπάθησε να βρεις μια μέση λύση σε όλες σου τις σχέσεις .
Μην θες αποκλειστικά όλοι να πηγαίνουν με τα δικά σου τα νερά .
Κάποιες φορές θα ακολουθήσεις και εσύ την παρέα και ας μην το ο θες και τόσο πολύ ώστε να έχεις και εσύ μετά την απαιτηση να σε ακολουθούν στα δικά σου θέλω .
Όλες οι σχέσεις είναι δούνε και λαβήν αυτό να το ξέρεις .
Ουσιαστικά μου λες ότι ο καθένας είναι για διαφορετικές δραστηριότητες...Το καταλαβαίνω, απλώς όταν δεν είχες ποτέ παρέα που να λειτουργεί φυσιολογικά και είσαι 20 χρόνων με ότι συνεπάγεται αυτό, τότε στον καθένα που γνωρίζεις, θα ήθελες ιδανικά να ταυτίζεται με ένα ενεργητικό τύπο ο οποίος δε θα είναι μονόχνωτος...
Τώρα όσον αφορά αυτό που λες να πηγαίνουν όλοι με τα δικά μου νερά...Όλοι μας θέλουμε κάποια άτομα στη ζωή μας που ναι μεν να είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες αλλά να υπάρχει μια κοινή τομή κάπως. Εγώ προσωπικά αυτό δεν το έχω βρει και ίσως να φταίει η πολυσχιδής προσωπικότητα μου, αφού βαριέμαι εύκολα σαν άνθρωπος.
Ποτέ δεν κάνω τον αρχηγό σε ένα σύνολο και να μην αφήνω τους άλλους να προτείνουν κάτι...Ίσα ίσα λατρεύω τα υπεύθυνα άτομα. Απλώς το θέμα είναι ότι ποτέ δεν είχα πραγματικούς συνοδοιπόρους δίπλα μου και για κάποιο λόγο η αγάπη από το συγγενικό κύκλο δε με καλύπτει...Θέλω ανθρώπους να δεθω μαζί τους σα μια "οικογένεια"
Χαρακτηρίζεις τους φίλους που είχες και δεν θέλουν να βγαίνουν τόσο μονόχνωτους και αλλά συναφή. Είσαι σε μια ηλικία που τα βλέπεις κάπως απόλυτα τα γεγονότα. Ίσως θα έπρεπε να είσαι πιο συγκαταβατικός και να δίνεις περιθώριο στους άλλους. Που ξέρεις πως ένιωθαν αυτοί οι αποκαλούμενοι σπιτόγατοι, μπορεί να είχαν απο κοινωνική φοβία μέχρι κούραση. Υπήρχαν εναλλακτικές στην ψυχαγωγία σας από το να τσακωθείτε.
Έγραψα ένα μήνυμα νωρίτερα αλλά το site με έκανε log out και βαρέθηκα να το ξαναγράψω. Το résumé ήταν ακριβώς αυτό που λες κι εσύ. Δηλαδή με την απόλυτη λογική του θεματοθέτη αυτοί από τη μεριά τους τι θα έπρεπε να λένε; "Κάναμε παρέα με τον ερημίτη, αλλά επειδή ήθελε συνεχώς να γυρνοβολάει κι εμείς δε θέλαμε, βρήκε τον τάδε (κολλητό του) κι εμάς που κάναμε παρέα τόσο καιρό μας έγραψε στα φρύδια του. Κανένας σεβασμός κι εκτίμηση που του φερθήκαμε σαν φίλοι κι αυτός μας έφτυσε."
Τα παιδιά αυτά που ήταν σπιτόγατοι, δεν επιδίωκαν καν διαπροσωπικές επαφές παρά μόνο με το ζόρι. Ούτε σε σπίτια έλεγαν να πάμε και αν τυχόν βρισκόμασταν, είχαν μια μίζερη διάθεση. Άπειρες φορές έγιναν συζητήσεις για αυτό το θέμα και ποτέ δεν υπήρξε διάθεση από πλευράς τους να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Έτσι λοιπόν κουραστήκαμε εγώ και ο κολλητός μου και ξεκόψαμε.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι γιατί πρέπει οπωσδήποτε εγώ να είμαι λάθος στη συμπεριφορά μου, όταν εξαντλώ τις πιθανότητες με κάθε άτομο και ουδέποτε έχω φερθεί άσχημα εκτός κι αν ο απέναντι με χλευάσει, με εκμεταλλευτεί ή οτιδήποτε...
Θεωρώ πως αυτό έχει να κάνει με την ηλικία του θεματοθέτη. Πιστεύω πως με τα χρόνια και αν δουλέψεις τον εαυτό σου γίνεσαι πιο συγκαταβατικός.
Δηλαδή τι μιζέρια είχαν αυτές οι συζητήσεις; Τι ορίζεις εσύ βασικά ως μίζερο.
Ναι, αλλά λες από τη μια ότι δεν βαριέσαι ποτέ για εξόδους, κάπου λες πιο πάνω ότι τα παιδιά ήταν σπίτι-καφέ-σπίτι-καφέ και σε χάλασε που δεν ήταν σε φάση να πηγαίνετε εκδρομές και πάει λέγοντας. Άρα πως εξαντλείς τις πιθανότητες όπως λες; Ή βαριόσουν τους καφέδες μαζί τους ή δεν βαριόσουν. Δεν γίνονται και τα δύο ταυτόχρονα. Επίσης εστιάζεις στο θέμα έξοδος ενώ κατά βάση μάλλον σου λείπει κάτι άλλο και δεν το έχεις καταλάβει ούτε ο ίδιος. Μια βαθύτερη σύνδεση, μία κατανόηση, κάτι άλλο, δεν ξέρω. Αυτά δεν έρχονται από τη μία μέρα στην άλλη.
Ακόμη να σου επαναλάβω ότι σε κάθε επιλογή κάτι παίρνεις και κάτι αφήνεις. Κανείς δεν θα σε αναγκάσει να κάνεις παρέα με κάποιον αν δεν θες και θεωρείς ότι δεν σου κάνει, από την άλλη άμα περιμένεις να είναι οι άλλοι ακριβώς όπως τους έχεις στο μυαλό σου, δεν γνωρίζεις τέτοιους και δεν θες να κάνεις συμβιβασμό, κάθεσαι μόνος. Δεν είναι θέμα ποιος θα βγει από πάνω ή ποιος θα ρίξει τα μούτρα του ή ποιος είναι λάθος, είναι το θέμα ότι αν εσύ χαλιέσαι με την καθημερινότητά σου και δεν μπορείς να αλλάξεις τους άλλους, αλλάζεις κάπου ο ίδιος.
Δικό μου λάθος που δεν ξεκαθάρισα ότι δεν αναφερόμουν στα άτομα της παλιάς (ο θεός να την κάνει) παρέας, αλλά σε άτομα που γνώρισα μετέπειτα..Γενικά είναι πολλά περιστατικά τα οποία ίσως λανθασμένα δεν ανέφερα, αλλά αν τα έλεγα θα φτάναμε στον Αύγουστο.
Ας κάνω μια μίνι ανακεφαλαίωση:
Τα 3 άτομα της παλιάς παρέας: Άτομα με δημοσιουπαλληλισμό, φουλ τυπικοί, χωρίς συναίσθημα και χωρίς όρεξη για συναναστραφές. Εφόσον όποτε βρισκόμασταν γέμιζα τοξικότητα, έφυγα...
Υπόλοιπα άτομα που έχω γνωρίσει: Άτομα που χρειάζονται συναισθηματική στήριξη...τους την προσφέρεις και μετά σε ξεχνούν, ενώ αν αναφέρεις δικά σου προβλήματα, τότε σου πετούν κλισέ ή δε δίνουν σημασία. Επίσης τοξικοί κατ' εμέ.
Ο κολλητός μου: Άτομο που δεν ταυτιζόμαστε απόλυτα, αλλά από το γυμνάσιο μέχρι σήμερα στηρίζουμε ο ένας τον άλλο.
Συμπέρασμα: Δεν αναζητώ το τέλειο. Αναζητώ άτομα που να σέβονται έστω και λίγο εμένα και να βγαίνουμε να περνάμε καλά. Ας μην είναι συμβουλάτορες, αρκεί να μη δημιουργούν θέματα με τις συμπεριφορές τους.
Είχα την ανάγκη να το γράψω γιατί έχω την εντύπωση πως σχηματίσατε λάθος εικόνα βάσει των λεγομένων μου.
Αν θέλετε παραδείγματα, ευχαρίστως να παραθέσω. Ευχαριστώ όλους που συνεχίζουν ακόμα να ακούν τον πόνο μου...
Μίζερο κατ' εμέ είναι το να έχεις άτομα απέναντι σου, τα οποία δε εκλύουν στο ελάχιστο μια θετική αύρα. Βγαίναμε έξω και αν δεν πετούσα ένα θέμα προς συζήτηση, μπορεί να καθόμασταν λες και ήμασταν σε κηδεία για καμία ώρα ώσπου θα γυρνούσαμε στα σπίτια μας. Όπως είπα και στην αρχή, είμαι άτομο που του αρέσει η περιπέτεια...οπότε νομίζω δικαιολογείται το ότι δεν περνούσα καλά. Θα μου πεις...γιατί «κόλλησες» με αυτά τα άτομα. Πολύ απλά, γιατί στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ενεργητικοί αλλά εν τέλει δεν ήταν και έκανα το λάθος να παρατείνω τις ευκαιρίες που τους έδινα, ενώ θα έπρεπε να είχα βρει άλλα άτομα εντός σχολικών χρόνων...Ωστόσο, δε γίνεται να γυρίσει πίσω ο χρόνος δυστυχώς
Γιατί θεωρείς ότι συμβαίνει αυτό με τα υπόλοιπα άτομα που λες; Μήπως δεν ισχύει; Κι αν ισχύει μήπως δεν βάζεις κάποια όρια από την αρχή ή εκπέμπεις λάθος σήμα; Μήπως επίσης έχουν κάποια κοινή αφετηρία ή κοινό προφίλ π.χ. "Τους συνάντησα στο μπαρ το Ναυάγιο όπου πάνε όλοι για την καβλάντα και για να πιούν τον πόνο τους και είναι όλοι στην κοσμάρα τους" "Τους περισσότερους τους γνώρισα μέσω της Μαρίας που είχα βοηθήσει παλιά με έχει για καλό παιδί που βοηθάει όλο τον κόσμο, οπότε με βλέπουν σαν τη Μητέρα Τερέζα" "Είναι άτομα που συνάντησα σε ομάδα ψυχολογικής υπόστήριξης, οπότε όλοι είχαν τα θέματά τους, παρουσιάστηκα πολύ διαθέσιμος, κρεμμαστήκαν πάνω μου και με χρησιμοποιήσαν σαν πατερίτσα, αλλά δεν μπορούν να μπουν στο ρόλο του υποστηριχτή τα ίδια" Τυχαία και ακραία παραδείγματα, αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.
Δεκτό, δεν ταιριάζετε, ποιος ο λόγος να τους δώσεις όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς; Έχεις σκεφτεί πως αυτά τα άτομα μπορεί μέσα στις παρέες τους τώρα να περνάνε καλά με τον τρόπο που αυτοί εννοούν; Εσύ νομίζω είχες την πίεση μαζί σου πως αυτή η παρέα λειτουργεί για να αποδείξεις κάτι σε εσένα και όλο αυτό σε οδήγησε στο να τους χαρακτηρίζεις κατ'αυτό τον τρόπο. Την κοπέλα που σε έστησε, γιατί δεν την ρώτησες τον λόγο που δεν σε ενημέρωσε να το ακυρώσετε;
Ναι κατάλαβα τα παραδείγματα σου. Νομίζω ότι απλώς με βλέπουν σαν το «καλό παιδί» και σου λένε ότι ακόμη και να φερθώ άσχημα, αφού έλαβα την βοήθεια που ήθελα, δε με φοβίζει τίποτα...Έχουν τις υπόλοιπες παρέες τους για καλοπέραση (άτομα τα οποία ωστόσο δεν έχουν τη συναισθηματική νοημοσύνη να βοηθήσουν) και σου λέει άσε τον για καβάτζα στα ψυχολογικά και υπαρξιακά ζητήματα. Εμένα, αν με ρωτήσεις, γουστάρω φουλ να προσφέρω, αλλά μετά με χαλάει φουλ αυτή η στάση...
Δυστυχώς, τα παιδιά αυτά δεν έχουν παρέες άλλες. Είναι μόνα στο σπίτι πλέον. Εμείς θελήσαμε να τους βοηθήσουμε αλλά δεν ήθελαν. Ας ζήσουν με υγεία μέχρι τα 100+ αρκεί να μη λαμβάνω την τοξικότητα τους. Με την κοπέλα που λες, αφότου απαντούσε σε στόρυ σχόλια κλπ (φυσικά ανταποκρινόμουν γιατί δε μπορώ να γράψω κάποιον), πήγα μια μέρα να μάθω τα πως και τι και είδε το μήνυμα αλλά ουδέποτε απάντησε...
Δεν ξέρω, μου φαίνεται λίγο άσχημος που μιλάς για αυτά τα παιδιά. Δεν είναι πως σου έκαναν κάποιο απίστευτο κακό. Δεν γνωρίζεις τι μπορεί να παίρνουν κι εκείνοι. Από την εφηβεία καλείστε να μπείτε στην ενήλικη ζωή, ο καθένας το χειρίζεται διαφορετικά.
Μα αν οι ίδιοι δεν αισθάνονται ότι υπάρχει πρόβλημα και δεν θέλουν βοήθεια, τι βοήθεια να τους δώσεις; Άμα τη βρίσκουν να αράζουν μόνοι στο σπίτι γούστο τους και καπέλο τους.
Για την κοπέλα δεν είμαστε στο μυαλό της, μπορεί κάτι να την χάλασε και να αντιδρά ανώριμα ή απλά να είναι ανώριμη. ΟΚ, μιλας για μία περίπτωση εδώ όμως.
Εδώ για πόσους ανθρώπους μιλάς καιπόσο καιρό ήταν αυτές οι γνωριμίες;
Γιατί ξέρεις, αν τυχόν σου λείπει μία στενή παρέα και για αυτό ανοίγεσαι πολύ χωρίς να γνωρίζεις τι καπνό φουμάρει ο άλλος, επενδύεις πολύ από την αρχή κτλ, είναι λογικό μετά να απογοητεύεσαι κάποιες φορές. Δεν είναι πράγμα μετρήσιμο οι φιλίες "Σου στάθηκα εκεί κι εκεί άρα πρέπει να μου σταθείς τώρα εκεί κι εκεί" αυτά έρχονται αυθόρμητα, δεν τα εκβιάζεις.Quote:
Ναι κατάλαβα τα παραδείγματα σου. Νομίζω ότι απλώς με βλέπουν σαν το «καλό παιδί» και σου λένε ότι ακόμη και να φερθώ άσχημα, αφού έλαβα την βοήθεια που ήθελα, δε με φοβίζει τίποτα...Έχουν τις υπόλοιπες παρέες τους για καλοπέραση (άτομα τα οποία ωστόσο δεν έχουν τη συναισθηματική νοημοσύνη να βοηθήσουν) και σου λέει άσε τον για καβάτζα στα ψυχολογικά και υπαρξιακά ζητήματα. Εμένα, αν με ρωτήσεις, γουστάρω φουλ να προσφέρω, αλλά μετά με χαλάει φουλ αυτή η στάση...
Ακόμα έχω μπερδευτεί πάντως με το profile του ανθρώπου που θέλει να είναι πολύ δραστήριος κοινωνικά, είναι μέσα για εξόδους κλτ και με το profile του εξομολόγου που προτιμάνε άλλους για εξόδους και δραστηριότητες από αυτόν. Αν είσαι δραστήριος κοινωνικά δεν είναι πιο πιθανό αρχικά να μοιράζεσαι αυτή σου την πλευρά με νέες γνωριμίες και μετά να έρχονται οι εξομολογήσεις και οι συζητήσεις για πιο βαθιά ζητήματα;
Εγώ όπως προείπα προσπάθησα ένα κάρο φορές να τους κάνω να ανοιχτούν αν αντιμετωπίζουν κάποιο θέμα, ωστόσο καμία θετική εξέλιξη. Το σκεπτικό σου μου φαίνεται αρκετά περίεργο. Με αυτή τη λογική, ακόμα και ένας δολοφόνος μπορεί να περνάει άσχημα. Να τον αφήσουμε ελεύθερο να αλωνίζει. Πίστεψε με, η καλύτερη επιλογή ήταν που ξέκοψα με αυτά τα άτομα και μάλιστα ασχολήθηκα πολύ περισσότερο από όσο θα ασχοληθεί ένας μέσος άνθρωπος
Δεν κολλάει ο δολοφόνος με κάποιον που απλά περνάει μια φάση ή φάσεις που θέλει να μείνει μέσα ή να είναι κλειστός. Συγκρίνεις δύο ακραίες συμπεριφορές, μια παραβατική με κοινωνικό αντίκτυπο και μια φυσιολογική.
Απο τα ομαδικα σπορ που κανεις ποδοσφαιρο,μπασκετ δεν εχεις κανει καποια πιο στενη επαφη?
Νομίζω ότι έπεσες διάνα στην πρώτη πρόταση της τελευταία παραγράφου. Θεωρώ ότι όντως ανοίγομαι πολύ εύκολα, ενώ παλιά (γυμνάσιο πχ), ήμουν αρκετά πιο κλειστός. Με συνεπαίρνει ο ενθουσιασμός μιας νέας γνωριμίας και ίσως την πατάω με αυτή την προσέγγιση.
Τώρα όσον αφορά αυτό που λες στο τέλος, λίγο με μπέρδεψες αλλά αν κατάλαβα σωστά, εννοείς ότι αν όντως είμαι ενεργητικός, τότε θα θέλουν να με κάνουν παρέα;
Εαν σου πουνε να πεις ποσα ατομα θα μπορουσες να παρεις ενα casual τηλεφωνο και να πεις "Τι εγινε βρε χαθηκαμε. Παμε για ενα καφεδακι να τα πουμε?", ακομα και αν δεν επιζητας τη συγκεκριμενη παρεα εκεινη τη στιγμη, ποσα περιπου ατομα μπορεις να σκεφτεις?
Καλά, δεν σου είπαν αυτοί να ζήσεις την δική τους μιζέρια. Αυτό που λέω ουσιαστικά είναι πως πρέπει να δίνουμε περιθώριο στους άλλους και αν δεν ταιριάζουμε, προχωράμε. Εσύ τώρα αυτούς τους έχεις στολίσει με τόσα επίθετα και χαρακτηρισμούς χωρίς ουσιαστικό λόγο. Οι φιλίες από το σχολείο δεν κρατάνε για πάντα, για διάφορους λόγους. Δεν γίνεται όλοι οι νέοι να θέλουν να πάνε εκδρομές, beach bar και άλλα τέτοια. Εμένα δεν μου φαίνεται και κακό που πηγαίνατε για καφέ. Το δέσιμο θα το έφερνε αν κάνατε μια δραστηριότητα μαζί, όχι μια μονοήμερη εκδρομή. Εξάλλου ούτε με αυτόν που δεν είναι τόσο "ξενέρωτος" είσαι ικανοποιημένος, λες πως δεν ταιριάζετε τόσο.
Δεν τους έχω πει και κανένα φοβερά βαρύ χαρακτηρισμό...μήπως είσαι λιγάκι μη μου άπτου; Εφόσον τα παιδιά αυτά δεν ταιριάξαμε και δεν εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος, το θέμα θεωρείται λήξαν. Γιατί συνεχίσουμε να μιλάμε για την παλιά παρέα, ενώ το πρόβλημα μου είναι στις νεότερες γνωριμίες;
Συγγνώμη έχεις δει τι λέξεις χρησιμοποίησες; Δεν χρειάζεται να τους βρίσεις την μάνα τους για να είναι κάτι βαρύ. Είδες αμέσως το πας στο μην είμαι εγώ μη μου άπτου. Την δική σου θέση σε όλα αυτά την αναλογίζεσαι; Νέες γνωριμίες πως θα κάνεις αν από μέσα σου αμέσως ή μετά από ένα διάστημα θα λυπάσαι τον άλλον επειδή είναι ξενέρωτος ή ότι σε ήθελαν για ψυχολόγο και σε εκμεταλλεύτηκαν κοκ. Και σε αυτούς που έκανες τον ψυχολόγο που λες κάποιες δικές σου ανάγκες ίσως κάλυψες, για δοτικότητα, επαφή ή συναισθήματα. Δεν είναι κακό. Αλλά δεν υπάρχει φταίει ο ένας ή ο άλλος, δεν είναι αγώνας δηλαδή. Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης μικρότερο ή μεγαλύτερο σε ό,τι συμβαίνει, απλά πολλές φορές μας συμφέρει να το αγνοούμε.
Δεν εννοώ ότι θα θέλουν να σε κάνουν παρέα. Εννοώ ότι υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για γνωριμίες, αρχικά πολύ στο χαλαρό, αλλά αρκετές. Επίσης εννοώ ότι αν π.χ. εσύ βγαίνεις συνεχώς σε μπαράκια, θα γνωρίσεις άτομα που βγαίνουν σε μπαράκια. Αν συμμετέχεις σε εξορμήσεις του συλλόγου φωτογράφησης πεταλούδας θα γνωρίσεις άτομα που φωτογραφίζουν πεταλούδες. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να βγαίνουν σε μπαρ ή να κυνηγάνε πεταλούδες να τις φωτογραφίσουν, ούτε ότι μία ζωή θα κάνετε μόνο αυτή τη δραστηριότητα μαζί, αλλά ότι αρχικά ακριβώς αυτό θα κάνετε πριν περάσει η όποια σχέση σας σε άλλο επίπεδο. Σαφέστατα λοιπόν μπορεί να έρθουν οι εξομολογήσεις και οι συζητήσεις για πιο βαθιά ζητήματα κάποια στιγμή, αλλά πριν έρθουν αυτά θα κάνετε κάτι πιο ανάλαφρο. και ειδικά αφού έχεις αναφέρει πολλές φορές για εξόδους κτλ, θα έχετε την ευκαιρία να βγείτε πολλές φορές. Οπότε πως γίνεται να μην έχεις παρέες να κάνεις κάτι που θες, εξόδους κτλ; Για να περάσει η γνωριμία αυτή σε πιο βαθύ επίπεδο, θα δώσεις ευκαιρίες σταδιακά να δεις αν ταιριάζετε, δεν θα αρχίσει ο άλλος να βγάζει τα εσώψυχά του από τη μία μέρα στην άλλη σε ένα άγνωστο κι αν το κάνει ίσως χτυπάει καμπανάκι ότι κάτι δεν πάει καλά με την πάρτη του. Αν αρχίσει ο άλλος στο άσχετο να σε φορτώνει με πράγματα και εξομολογήσεις που δεν ανταποκρίνονται στο βάθος της σχέση σας και στον βαθμό της γνωριμίας, το σωστό είναι να βάλεις κάποια όρια.
Πώς θα περιγράψω μια κατάσταση για να γίνω κατανοητός, αν δεν εκφράσω το πως μου φάνηκαν κάποια άτομα που συναναστράφηκα. Ειλικρινά, δε μπορώ να κατανοήσω τον τρόπο προσέγγισης σου. Προφανώς σε ανθρώπινες σχέσεις υπάρχουν μερίδια ευθύνης, ωστόσο για να προχωρήσεις μπροστά τα βάζεις σε μία ζυγαριά, προκειμένου να προχωρήσεις μπροστά. Αν κάποιος σε κάνει να βαριέσαι όταν βρίσκεσαι μαζί του, για εσένα είναι βαρετός. Ίσως είμαι χαζός και δε μπορώ να εκπέμπω στο μήκος κύματος των σκέψεων σου...
Τέλος πάντων, μικρή σημασία έχει κιόλας.