Δεν θα ειμαι ποτε η ιδια..

Quote:

---

Originally posted by mina31
Με το να αποσπω συνεχως το μυαλο μου σε κατι αλλο ,νιωθω να πιεζομαι .Αν αφεθω αλευθερη ομως θα σκεφτομαι συνεχεις τα ιδια και τα ιδια με αποτελεσμα να δυναμωνω αυτο που παει να μου φυγει.Νομιζω ομως οτι τωρ μπορω να πω οτι ειμαι κλα πλεον.Καμια σχεση δεν εχω 2 χρονια πριν.Τωρα αν μουρχονται ασχημες σκεψεις που και που καικαμια κρισουλα ,καλως να ρθει....Πλεον τα χειριζομαι καλυτερα και ξερουμς ολοι οτι ειναι παρα πολυ δυσκολο να μας αφησουν ελευθερους τελειως..Στο σπιτι δεν κλεινομαι καθολου,εχω μια μπεμπουλα και την παιρνω και πηγαινουμε καθε μερα και καπου.Ξεδινω και εγω και το μωρο μου

---

πολυ ομορφα....!

γεια σας! ειμαι καινουργιο μελος στο site.. χαιρομαι πολυ:) που μπορω να μοιραστω εμπειριες με ατομα που εχουν περασει αναλογες οδυνηρες καταστασεις:(

η πρωτη μου κριση ηρθε πριν 1 χρονο με λιγο διαφορετικο τροπο απο τους περισσοτερους εδω μεσα-
οι φιλοι του αγοριου μου φερνανε κανα τσιγαριλικι που+που +ως φοιτητρια εκανα+γω.
ωσπου 1μερα φερανε ενα παραισθησιογονο (το οποιο ειναι νομιμο+παραγγηλανε απο το ebay-ελεος,να κυκλοφορουν τετοια πραγματα,δεν εχουν το θεο τους- salvia ονομαζεται).
δεν ηξερα τι ακριβως ηταν αλλα λιγο το κλιμα,το οτι δεν επιασε καθολου τους αλλους, το οτι ηταν νομιμο κτλπ, εκανα +γω 1 τζουρα
(τι κανει η αφελεια!!ανεμελα φοιτητικα χρονια τεσπα)
αυτο ηταν! ενω οι αλλοι ηταν τελεια εγω τα ειδα οοοολλλλαααααα!νομιζα οτι πεθανα +αλλα πολλα τι να σας λεω, ειχα αυτο που λενε bad trip χωρις να εχω ιδεα τι ειναι αυτο! κατεληξα στο νοσοκομειο οπου μου κανανε εξετασεις +δε μου βρηκαν τιποτα!ηταν η πρωτη μου κριση!
σε λιγοτερο απο μηνα αρχισα τα cipralex+τα xanax.
με βοηθησαν να αντιληφθω τα πραγματα καλυτερα+με τις κρισεις, αλλα μου εφεραν ανησυχιες+ καψιματα που δεν λεουν να φυγουν!
ηθελα να σας ρωτησω αν καποιος απο εσας ειχε ως ψυχοσωματικο συμπτωμα τα καψιματα πχ στα μπρατσα. εμενα αρχισαν απο τη πρωτη μερα της θεραπειας!

επισης δε ξερω αν βοηθαει αλλα το τελευταιο καιρο εκανα 1σκεψη που με βοηθησε πολυ! καταλαβα οτι απο τη στιγμη που επαθα τη 1η κριση υποσεινηδητα νομιζα πως ολα αλλαξαν, πως ημουν 1νεο ατομο (αδυναμο) αλλα ειναι λαθος σκεψη παιδια! μιλουσα για μενα πριν τη κριση λες+ημουν καποιος αλλος! ειμαστε το ιδιο δυνατοι με πριν, ουσιαστικα τιποτα δεν αλλαξε . καθησα 1 βραδυ στο σκοταδι +το συνειδητοποιησα! αρχισα να φερνω στο μυαλο μου αναμνησεις+ \"συναισθηματα\" απο τισ παιδικες μου φιλιες πχ. (πως εβλεπα τις φιλες μου)+ελεγα στον εαυτο μου οτι αυτη ειμαι, η ιδια!αυτη που αισθανοτανε \"ετσι\"+το ιδιο ισχυρη πανω κατω. με \"επαναπροσδιορισα\" το ποια ειμαι! ετσι ειχα συμμαχο τη σκεψη του εαυτου μου στις δυσκολες στιγμες.
δε ξερω αν βοηθησει+σας αλλα οι σκεψεις που κανουμε+το ποσο δυνατοι αισθανομαστε παιζει σημαντικο ρολο!
ελπιζω να μη σας κουρασα +να βοηθησα με καποιο τροπο!

οι ψυχωσεις γιατρευονται οποτε μην το δενεις κομπο οτι θα εισαι ολη τη ζωη σου ετσι.

Τελικα ο καθενας μας βρισκει κατι για να τον βοηθαει...Αυτο το κατι μπορει να μην βοηθαει καθολου καποιον αλλον.Το σημαντικο ειναι οτι μπραβο joen που βρικες τροπους να εισαι καλυτερα.Οι σκεψεις μας μας κανουν οτι θελουν τελικα,τη μια μας ανεβαζουν και την αλλη μας ριχνουν στον πατο.Οποιος καταφερει να κουμανταρει το τι σκεφτεται θα ειναι ετοιμος να αντιμετωπιθσει οποιαδηποτε ψυχολογικη κατασταση χωρις φοβο αλλα με δυναμη.Για μενα ειναι αδυνατον σχεδον να ρυθμιζουμε τις σκεψεις μας...

σε ευχαριστω mina31! ομολογω οτι γενικα ειμαι καλυτερα (οχι φυσικα εντελως).

συμφωνω στο οτι ειναι δυσκολο να ρυθμιζουμε τις σκεψεις μας
αλλα πολλες φορες αν καταφερουμε +βρουμε καποιο δρομο μια φορα, 1 σκαλοπατι ανακουφησης, καλο ειναι να το θυμομαστε ως αναμνηση, γιατι μπορει να μας δυναμωσει την επομενη φορα που θα αισθανθουμε ασχημα.
ειναι σαν 1 ειδος προσευχης, προσπαθεις να συγκεντρωθεις σε αυτο +ειδικοτερα σε αυτο που ενιωσες την πρωτη φορα που το σκεφτηκες, για να σου δωσει κουραγιο.

συνηθως βεβαια τετοιες σκεψεις κανεις οταν εισαι καπως καλυτερα..

ετσι + γω ενα βραδυ που ημουν καπως καλυτερα, αναρωτηθηκα τι μου συμβαινει, τι αλλαξε, + καταλαβα πως μεσα απο ολα αυτα που περνας χανεις τον εαυτο σου.οποτε προσπαθησα να τον θυμηθω.καποιες αποφασεις που μπορει να ειχα παρει ως joen +μου καθορισαν τη ζωη, τις φιλιες μου, τα ανεμελα παιδικα μου χρονια +παει λεγοντας.. +αισθανθηκα λιγο πιο δυνατη.αυτο το λιγο πανω στο οποιο μπορουμε να στηριχτουμε ωστε να γινει πολυ.

παντως παιδια αν καποια στιγμη δειτε οτι αρχισατε να ψαχνεστε+ καπου στις σκεψεις σας εμφανιστει κατι καλο μη το εγκαταλειψετε.δεν ειναι κατι τυχαιο. κρατηστε το+ εστω συνεχιστε τη σκεψη αυτη καποια αλλη στιγμη.
εδω μεσα υπαρχουν πολλες τετοιες σκεψεις+σας ειπα+γω μια απο τις δικες μου,αλλα σημασια εχει να ανακαλυψεται εσεις τις δικιες σας. ακομα+ οι πιο χαζες σκεψεις οταν τις ανακαλυπτεις μονος σου ειναι κατι πολυ πιο δυνατο απο τη σκεψεις αλλων.

Quote:

---

Originally posted by mina31
Πιστευω οτι δεν προκειται να τα ξεφοτρωθω τελειως ποτε και παντα θα τα κουβαλαω μεσα μου σε ολη μου τη ζωη. ?Γιατί όμωςΕχω προσπαθησει τοσο πολυ για να τα ξεπερασω που πλεον εχω κουραστει παρα πολυ

---

Κάτσε...

Για να καταλάβω...

Αναρωτιέσαι \"γιατί\" για κάτι που ίσως να μην σου ξανασυμβεί ποτέ στην ζωή σου?Δηλαδή έχεις δεχτεί κάτι ότι συνέβη πριν συμβεί στο μέλλον?
Μπερδεύτηκα.
Κάπου χανόμαστε λίγο εδώ *_*