ΒΑΡΕΘΗΚΑ

Στεφανε το e-mail μου ειναι n-i-k-i-g-i-r-l.hotmail.com και αν θες στειλε μου να μιλησουμε.Οσον αφορα το θεμα με την ηλικια θα συμφωνησω με τον Αλεξ διοτι πιστευω πως περισσοτερο ρολο παιζει ο χαρακτηρας,οι γνωσεις και τα βιωματα καποιου ατομου παρα η ηλικια..προσωπικα εχω ανθρωπους που ειναι στην ηλικια των 30 ή και μεγαλυτεροι κ με εχουν καταλαβει και βοηθησει παρα πολυ,ισως γιατι ειχαν και αυτοι καποια παρομοια εμπειρια,ισως γιατι εβλεπαν καποια πραγματα διαφορετικα απο οτι εγω,διαφοροι λογοι..Ετσι λοιπον πιστευω πως αν υπαρχει καποια παρομοια εμπειρια μπορουμε να καταλαβουμε τον αλλο ανεξαρτητου ηλικιας..
Δαναη με αυτο που λεω,δηλαδη οτι στεναχωρω τους αλλους,εννοω πως απο τη μια εχω απομακρυνθει απο καποιους ανθρωπους επειδη δεν εχω τη διαθεση να βγαινω κλπ και ετσι τους κανω να πιστευουν οτι αδιαφορω για αυτους και απο την αλλη με το να ειμαι ετσι κανω καποιους ανθρωπους να αναρωτιουνται τι λαθη καναν οι ιδιοι(αναφερομαι στους γονεις μου)κλπ.Ισως δεν σου εδωσα και πολλη σαφη απαντηση αλλα αυτη τη στιγμη δεν μπορω να το ξεκαθαρισω και η ιδια το πως ακριβως το εννοω..
Σας ευχαριστω!

sigoura to egrapses sosta?

Εχεις δικιο..ειναι [email protected]

Πραγματι δεν ειναι οτι γραφω καποιον εσκεμενα απλα ειναι οτι δεν μπορω πλεον ουτε να δειχνω οτι ειμαι καλα,αλλα ουτε θελω να πολυμιλαω για το τι μου συμβαινει γιατι δεν θελω να φορτωνω τους αλλους με τα δικα μου.Ετσι κατα καποιο τροπο απομονωνομαι και παραμενω κολλημενη στις ιδιες σκεψεις..Θελω να πιστευω τουλαχιστον την Τριτη που εχω ραντεβου με τον ψυχολογο να γινει κατι γιατι απο μονη μου δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο..εχω απελπιστει πια..

Νίκη του ψυχολόγου η δουλειά είναι να τον φορτώνουν...Οπότε φόρτωσέ τον/την με όσα πιο πολλά μπορείς....;)

Αυριο ειναι το πρωτο ραντεβου,ειμαι καπως αγχωμενη γιατι ειναι πρωτη φορα,αλλα ενταξει..Θα δειξει τωρα αυριο πως θα παει..

Τελικα πηγα σημερα στο ραντεβου με τον ψυχολογο,του ειπα σε γενικες γραμμες το τι συμβαινει κλπ και το συμπερασμα ειναι οτι εχω καταθλιψη και κοινωνικη φοβια..Σημερα ηταν περισσοτερο να κανουμε κατι σαν ιστορικο,ομως το κακο ειναι οτι δεν μπορεσα να πω ουτε τα μισα απ\'οσα ηθελα και επρεπε να πω επειδη ημουν αγχωμενη..ελπιζω να μην πανε ετσι και τα επομενα ραντεβου..

Quote:

---

Originally posted by nikigirl18
Τελικα πηγα σημερα στο ραντεβου με τον ψυχολογο,του ειπα σε γενικες γραμμες το τι συμβαινει κλπ και το συμπερασμα ειναι οτι εχω καταθλιψη και κοινωνικη φοβια..Σημερα ηταν περισσοτερο να κανουμε κατι σαν ιστορικο,ομως το κακο ειναι οτι δεν μπορεσα να πω ουτε τα μισα απ\'οσα ηθελα και επρεπε να πω επειδη ημουν αγχωμενη..ελπιζω να μην πανε ετσι και τα επομενα ραντεβου..

---

Ήδη έκανες ένα μεγάλο βήμα πηγαίνοντας σε ψυχολόγο. Μπράβο! Όλα θα πάνε κάλα. (από ότι καταλαβαίνω η κατάθλιψη ήρθε ως αποτέλεσμα της κοινωνικής φοβίας ε?)

Ισως παιζει και αυτο καποιο ρολο ομως γενικα δεν ξερω που οφειλεται ολη αυτη η κατασταση..Αισθανομαι χαλια και δεν ξερω το λογο..

Τιποτα δε λεει να διορθωθει οσο και αν προσπαθω..Με το ζορι καταφερνω να πηγαινω στη σχολη για να μην την παρατησω και αυτη και να βγαινω λιγο αλλα ολα ειναι χαλια.Οτι προσπαθησα να κανω τοσα χρονια τωρα τα παραταω ενα ενα.Περασα σε μια σχολη που μου αρεσει πολυ και κοντευω να μην παταω και να μην ξερω καν τι μαθηματα εχω,φετος ηταν να τελειωσω τα γαλλικα μου σχεδον τα παρατησα.Ειχα μια σχεση εδω και ενα χρονο και χωρισα σημερα γιατι ειμαι στον κοσμο μου και δεν μπορουσα να βγαινω κλπ και δεν υπηρχε και λογος να ταλαιπωρω και καποιον αλλο επειδη εγω ειμαι χαλια.Εχω βαρεθει πια,ολα πανε απο το κακο στο χειροτερο.

ρε νικη δεν το λεω ετσι και δεν το παιζω ξερολας απλα εχω διαβασει πολυ και ξερω οτι η καταθλιψη θελει φαρμακευτικη θεραπεια.εχω διαβασει οτι αμα δεν κανεις φαρμακευτικη αγωγη η καταθλιψη ξαναρχεται...ψαξε το σε παρακαλω πολυ.εξαλου με την αγωγη θα επανελθεις και πιο γρηγορα και θα ταλαιποριθεις λιγοτερο.εξελου δεν θα παρεις ισχιρα φαρμακα.τα αντικαταθλιπτικα ειναι απο τα πιο αθωα και δεν εθιζεσαι κιολας πχ xanax ktl ktl.to λεω καθαρα και μονο απο ενδιαφερον γιατι θελω το καλυτερο για σενα και για ολα τα παιδια του forym εξαλου μονο εμεις μπορουμε να καταλαβουμε κανεις αλλος.good luck

Ευχαριστω πολυ παιδια!Στις 22 εχω παλι ραντεβου και ελπιζω να παει καπως καλυτερα απο το πρωτο που δεν ειπα σχεδον τιποτα..

Σημερα πηγα στο δευτερο ραντεβου και απο δω και περα θα πηγαινω δυο φορες τη βδομαδα προς το παρον.Παλι ειχα πολυ αγχος,αλλα τουλαχιστον αυτη τη φορα μπορεσα να πω καποια πραγματα παραπανω για να καταλαβει και η γιατρος καπως την κατασταση.Μου ειπε οτι η καταθλιψη ισως να οφειλεται και στο γεγονος οτι αντιμετωπισα αρκετα προβληματα υγειας των γονιων μου και γενικα ανελαβα πολλες ευθυνες που δεν επρεπε και επισης στο οτι τα αντιμετωπιζα παντα ολα μονη μου χωρις να εχω καποια βοηθεια απο καποιον,οποτε λογικο ειναι να μην τα βγαζω και τοσο περα απο ενα σημειο και μετα..Μου ειπε οτι αυτο που προεχει τωρα ειναι να προσπαθησω να πηγαινω στη σχολη μου και σιγα σιγα θα διορθωθουν και τα υπολοιπα(για φαρμακα δεν μου ειπε κατι).Τωρα εχω ραντεβου την αλλη Τεταρτη και την αλλη Παρασκευη.Και παλι δεν μπορω να πω πως ειμαι και πολυ αισιοδοξη,απλα θελω να πιστευω οτι ισως βοηθησει εστω και λιγο να μην ειμαι τοσο χαλια.Αισθανομαι πως οτι και να κανω ειναι ματαιο,αφου ουτε θα αλλαξει τιποτα,ουτε θα βελτιωθει.Αλλες φορες παλι εχω μια απαθεια για ολα,δε με νοιαζει ουτε τι συμβαινει γυρω μου αλλα ουτε και το πως αισθανομαι γιατι σκεφτομαι οτι μπορουν ολα αυτα να τελειωσουν..Φτανω σε σημειο ωρες ωρες να πιστευω οτι ειμαι τρελη με αυτα που σκεφτομαι..Δεν μπορω να αισθανομαι τοσο αχρηστη...Χαλια ολα!!!

νικη συμφωνω με την δαναη οτι η αρχη ειναι δυσκολη διοτι ειναι το ημισι του παντως!!!οταν θα γινεις καλα και αρχισεις να ζεις σε νορμαλ καταστασεις θα καταλαβεις οτι αξιζε το κοπο.μην ταλαιπορεις τον εαυτο σου...κανε οτι πρεπει και ξεφυγε απο αυτην την μικρη κολλαση που βρισκεσαι!!!στην χειροτερη και φαρμακα να χρειαστει να παρεις ειναι πιο αθωα απο την λουμπα στην οποια βρισκεσαι...προχωρα δυναμικα.φιλλακια

Σας ευχαριστω πολυ Δαναη και Αντωνη.Σημερα ουτε καν σηκωθηκα απο το κρεββατι ολη μερα..η πληρης παραιτηση δηλαδη..:(

Χρειάζεται και η παραίτησις αν και δεν πρόκειται για παραίτηση εν προκειμένω...
Πάρ\' το σαν διάλειμμα καλλίτερα.....κάνοντας υπομονή οι θεοί δίνουν κι άλλη υπομονή..;)

δεν σηκωθηκες απο το κρεβατι ολη μερααααααααααα?και εγω θελωωωωωωωωωωω.:)

Πηγα και σημερα στο ραντεβου καπως λιγοτερο αγχωμενη αυτη τη φορα και μετα απο μια συντομη περιγραφη του πως ειμαι τις τελευταιες μερες και λεγοντας και το οτι εχω τασεις αυτοκτονιας μερικες φορες με ρωτησε αν θελω να μου δωσει αντικαταθλιπτικα.Ειπα οτι προτιμω προς το παρον τουλαχιστον να μην παρω φαρμακα και θα δουμε στην πορεια αν δεν γινεται αλλιως και χρειαστει μπορει να παρω.Τωρα εχω ραντεβου την Παρασκευη και προς το παρον αυτο που πρεπει να κανω ειναι μια προσπαθεια να βγω λιγο εξω..
Ειναι φυσιολογικο το οτι ενω ειναι το τριτο ραντεβου ακομα δεν εχω ιδιαιτερη ανεση στο να μιλησω?

εγω οταν το λεω οι αλλοι με βριζουνε...οταν ο ψυχολογος τα βρισκει σκουρα κατευθειαν στον ψυχιατρο...τελλοςπαντων ας ειναι...τα αντικαταθλιπτικα να τα παρεις νικη...ειναι καλα και με λιγες παρενεργιες.orion δεν μπαινεις ετσι ευκολα στο ψυχιατρειο γιαυτο μην τρομαζεις την νικη και μην λες πραγματα χωρις να ξερεις.για να μπεις με καταθλιψη στο ψυχιατριο πρεπει να εχεις παθει καταθλιπτικο επεισοδιο...ολοι οι καταθλιπτικοι σκευτονται την αυτοκτονια...αυτος δεν ειναι λογος να νοσηλευτεις αλλιως η μιση ελλαδα θα ειταν μεσα!!!νικη εκανες μια αρχη...χαιρομαι πολυ...πρεπει να την τελειωσεις!!!για τον εαυτο σου ρε νικη...ειναι κριμα...προχωρα!!!ολα θα πανε καλα θα το δεις... προχωρα!!!

απλα μην υπερβαλεις orion.

Οι τάσεις αυτοκτονίας είναι οιωνεί αποτέλεσμα της κατάθλιψης....
Είναι φυσιολογικό [όσον αφορά την φυσιολογία της κατάθλιψης πάντα] να υπάρχουν τέτοιες τάσεις...απ\' το να υπάρχουν όμως μέχρι να πραγματοποιηθούν είναι μακρύς και δύσβατος ο δρόμος...
Με άλλα λόγια προσπάθησε να \"συνηθίσεις\" αυτές τις τάσεις μιας και τώρα που εμφανίστηκαν δύσκολα θα εξαλειφθούν με την έννοια πως από εδώ και πέρα η αυτοκτονία θα είναι πιθανώς το πρώτο και το τελευταίο πράγμα που θα έρχεται στο μυαλό σου ως λύση στο πρόβλημά σου...Είναι μία επιλογή....και είναι καλό να έχεις επιλογές....πόσω μάλλον όταν μπορείς να τις αποκλείεις....και η αυτοκτονία είναι μία εκ των επιλογών που αποκλείονται ή καλλίτερα αναβάλλονται πάρα πολύ εύκολα....
Η μεγαλύτερη ανταμοιβή των νεκρών είναι ότι δεν θα ξαναπεθάνουν.
Νίτσε

Και εμένα ο γιατρός με είχε ρωτήσει αν θέλω η θεραπεία να γίνει μόνο με φάρμακα, μόνο με ψυχοθεραπεία ή με συνδυασμό και των δύο. Ε και φυσικά επέλεξα και τα δύο:D

αμα εχεις την οικονομικη ευχερια...2 καλυτερα απο ενα

Εμένα θυμάμαι ο γιατρός μου με ρώτησε \"θες να γίνεις καλά; Αν δε θες να το αφήσουμε\". Ακόμα τα θυμάμαι τα λόγια του. Αν δεν υπάρχει θέληση και καλή συνεργασία μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου όσα χάπια και αν πάρεις όσο καλός και αν είναι ο γιατρός και όσοι γνωστοί και φίλοι αν σου μιλήσουν αποτέλεσμα θετικό δε θα υπάρξει. Πόσες φορές για οργανικό πρόβλημα είπαν οι γιατροί ότι ο ασθενής θεωρούνταν \"ξεγραμένος\" από την πλευρά μας όμως η θέλησή του για τη ζωή μας διέψευσε. Μικρή δόση από το \"φάρμακο\" της θέλησης υπερτερεί όλων των άλλων φαρμάκων τις περισσότερες φορές.
Φιλικά
Alex30

Παρολο που εχω αρχισει καποια προσπαθεια με την ψυχοθεραπεια αλλα και απο μονη μου για να μπορεσω επιτελους να αισθανθω καπως καλυτερα,υπαρχουν αρκετοι εξωτερικοι παραγοντες που με απογοητευουν και με κανουν να θελω να τα παρατησω ολα.Δηλαδη δε φτανουν ολα αυτα που σκεφτομαι λογω καταθλιψης,βλεπω καθημερινα και την απουσια της παραμικρης στηριξης απο τους γυρω μου και αισθανομαι εντελως μονη..Βεβαια θα μου πειτε οτι κανω πρεπει να το κανω για μενα και για κανεναν αλλο,αλλα με ολη αυτη την \'αδιαφορια\'και την ελλειψη κατανοησης χανεται οποιαδηποτε θεληση για να προσπαθησω εστω και λιγο παραπανω.

Μήπως έχεις κλειστεί πολύ στον εαυτό σου και έτσι δε μπορείς να καταλάβεις τη διάθεση των άλλων για βοήθεια; Όταν ήμουν όπως εσύ σε κατάθλιψη επειδή είχα κλειστεί στον εαυτό μου και είχα κακή διάθεση δε μπορούσα να καταλάβω την καλή πρόθεση των φίλων μου χώρια που κάποιες φορές την παρεξηγούσα κι όλας.

Νίκη όσο πιο γρήγορα τη συνηθίσεις και την αποδεχτείς την έλλειψη κατανόησης και πολύ περισσότερο την αδιαφορία τόσο πιο καλά θα αισθανθείς τρόπος του λέγειν βέβαια αλλά τουλάχιστον θα έχεις ένα πρόβλημα λιγότερο να βασανίζεσαι....
Ξέρω και σε νοιώθω πως τώρα που είσαι κάτω σε ενοχλεί και σε επηρρεάζει αφάνταστα η απάθεια των άλλων και γενικά το πως φέρονται....γιατί όπως και να φέρονται εσένα είμαι σίγουρος πως δεν θα σου άρεζε....μιας και θα έλεγες κάτι τέτοιο.....\"Ναι, καλά. Αν το είχες εσύ να δω πως θα φερόσουν...\"
Συνεχίζεται....

Τελικά η συνέχεια ήρθε από τη Δανάη οπότε τα περισσότερα περριτεύουν....

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας και γενικα για τη στηριξη σας ολο αυτο τον καιρο!Εχτες πηγα στο 5ο ραντεβου με τη γιατρο(τελικα κανω ψυχαναλυση)και ειμαστε ακομα στο να βρουμε τα αιτια κλπ.Εχουμε καταληξει στο οτι ολα οφειλονται σε διαφορα λαθη του παρελθοντος,κυριως αλλων,σε προβληματα κλπ και οτι χρειαζεται αρκετος χρονος ακομα για να υπαρξει σημαντικη βελτιωση.Δεν μπορω να πω οτι αισθανομαι καλυτερα,παραμονο οτι αισθανομαι πολυ μπερδεμενη.Αρκετες φορες μαλιστα σκεφτομαι και να σταματησω να πηγαινω γιατι ουτε αυτο μπορει να βοηθησει και οτι δε θα αλλαξει τιποτα και τετοια,αλλα αν το κανω αυτο θα τα κανω χειροτερα..Ακομα με εχει κουρασει πολυ αυτη η κατασταση τοσο καιρο οποτε τα βλεπω ακομα πιο απαισιοδοξα τα πραγματα..

συμφωνω με δαναη...νικη αφου το αρχισες τελειωσε το.εξαλου η αρχη ειναι δυσκολη.αυτο το κοματι το ξεπερασες.προχωρα!!!

Νικακι οντως..πωσ τα πας με την Ψυχοθεραπεια σου μικρη μου..μασ εχεισ αφησει χωρισ νεα μερεσ.. και ανησυχουμε.....!!!!


....εγω ομολογω πωσ ενα μεγαλο αγχοσ για να αρχησω την ψυχοθεραπεια ..το εχω...
... δεν ξερω... φωβαμαι ισως πωσ θα μου ανοιξει πληγες και υστερα δεν θα μου τισ κλεισει...χαζο ε?...

Να ρωτησω κατι... ΟRION ..λες πωσ εχεισ καλο γιατρο..ποιον γιατρο εχεισ? σε χρεωνει ακριβα?

..και κατι αλλο... στα ΚΨΥ σε φακελωνουν?...να πω την αληθεια δεν μου αρεσει καθολου αυτο...

..φιλακια πολλα...

Δεν ξερω πραγματικα αν ειμαι καλυτερα ή οχι..Εκει που ειμαι σχετικα καλα,στο ασχετο αρχιζω να σκεφτομαι διαφορα κ να αισθανομαι χαλια.Αυτη τη βδομαδα,αν εξαιρεσουμε το Σαββατο που ημουνα πολυ χαλια,ηθελα να πεθανω κλπ,ειμαι καπως καλυτερα αν και συνεχιζω να ειμαι πολυ απαισιοδοξη.Το κακο ειναι οτι τελευταια μου φταινε ολοι και ολα,χωρις να ξερω το γιατι,σε σημειο να μη θελω να μιλαω σε κανεναν..Με τη γιατρο ενω τα παμε καλα και εχω αρχισει να λεω αρκετα πραγματα,παλι υπαρχουν καποιες φορες που θελω να ακυρωσω το ραντεβου..δεν ξερω αν υπαρχει βελτιωση,γιατι σκεφτομαι οτι και να αλλαξει κατι τωρα σε λιγο καιρο θα ειμαι παλι τα ιδια,στην ουσια δηλαδη μειωνω καθε μου προσπαθεια.Τωρα ενα αλλο θεμα που πρεπει μου λεει να προσεξω ιδιαιτερα ειναι το θεμα με το φαγητο(επειδη δεν τρωω σχεδον κα8ολου)για να μη μου δημιουργησω αλλα προβληματα απο μονη μου.Αυτα προς το παρον..Φιλακια!!

Στα ΚΨΥ απ\'οτι ξερω απλα ο γιατρος εχει το ιστορικο σου και τις σημειωσεις που κραταει καθε φορα.Δε νομιζω να γινεται καποιο αλλου ειδους φακελωμα..

στα ψυχιατρεια γινεται φακελωμα διοτι η νοσιλεια η η επισκεψη γραφεται στο βιβλιαριο του ασθενη.νικη οταν δεν αισθανεσαι καλα να σηκωνεσαι και να βγαινεις καμια βολτιτσα μην καθεσαι στο σπιτι και φρικαρεις!!!
εμενα επειδη τα φαρμακα τα γραφω σε αλλο βιβλιαριο φαινομαι καθαρος!!!οσο για την επισκεψη πληρωνω 40 ευρω.αλλα παιδια πιστευω οτι τα αξιζει!!!εχουμε τρομερη σχεση ασθενη γιτρου.αμα εχουμε να μιλησουμε καμια 15αρια μερες μου τηλεφωναει και με ρωταει πως ειμαι.οταν ειμαι στο ιατρειο του βαριεμαι καποια στιγμη απο το πολυ μπλα-μπλα.δεν μου εχει πει ποτε ποτε να φυγω η του στιλ εισαι ενταξει τα ξαναλεμε...εγω αρχιζω και εγω τελειωνω την συζητηση.το ατομο εχει τρομερη ευσυνηδεισια με την δουλεια του.

Στο ΚΨΥ δεν χρησιμοποιειται το βιβλιαριο του ασθενη,απλα σου κοβουν καθε φορα ενα εισητηριο οπου γραφει ονομα,διευθυνση,ασφαλιστικ ο φορεα και το ονομα του γιατρου.

Νικη μου...
σε καταλαβαινω απολυτα. Σαν να έπαψε η ελπίδα να λειτουργεί μεσα μας.

\"\"δεν ξερω αν υπαρχει βελτιωση,γιατι σκεφτομαι οτι και να αλλαξει κατι τωρα σε λιγο καιρο θα ειμαι παλι τα ιδια\"\". Αυτος είναι και ο λόγος, βασει της δικής μου εμπειρίας, που ισως δεν νιωθεις καλά μετά από μια συνεδρία με τη ψυχολογο. Η καταθλιψη δεν σε αφήνει να νιωσεις καλύτερα, να δεις πιο αισιοδοξα τον εαυτό σου.

Θα ήταν καλό, παράλληλα με την ψυχανάλυση, αντί να προσπαθείς \"με τη βία\" να αλλαξεις αυτό που νιώθεις, να το αποδεχτείς οσο πιο φιλικά γινεται. Υπομονή ...

Επίσης, προσωπικά το περπάτημα μπορω να πω , με βοηθά αρκετά, με έσωσε πολλές στιγμες(δεν υπερβάλλω).

Αυτά ..και μια μεγάλη αγκαλίτσα...έτσι για να νιώσεις καλύτερα.

Νίκη,
είναι πρώτη φορά που στέλνω στο θέμα αυτό που εσύ έχεις ανοίξει και για το οποίο πολλά σου έχουν πει. Εγώ να σου πω, ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα..Από αυτά που έχεις γράψει πολλές φορές, για να μην σου πω πάντα, βλέπω τον ευατό μου!Περνάω και γω κατάθλιψη, παίρνω χάπια και έχω κουραστεί, δεν θέλω να είμαι έτσι, θέλω να μαι χαρούμενη και ευδιάθετη αλλά δεν μπορώ να τα καταφέρω πάντα, με καταβάλλει το συναίσθημα. Ασε, που σκέφτομαι συνέχεια και συνέχεια και συνέχεια, έχει τρελαθεί το μυαλό μου με τις τόσες σκέψεις που το παιδεύω συνέχεια. Δεν ξέρω πότε θα γίνω καλά, αφού όποτε πάει να φτιάξει η διάθεση πάλι ξαναπέφτω.. Και εγώ βλέπω ψυχολόγο. Ελπίζω να βγούμε απ\'το λούκι και οι δύο μας σύντομα! Θεωρώ όμως ότι πολλές φορές το θέμα είναι εγκεφαλικό, από μόνες μας δημιουργούμε το πρόβλημα. Αν θες μπορούμε να ανταλλάξουμε απόψεις γιατί νομίζω είμαστε κοντά και ηλικιακά. Φιλάκια πολλά!

Ετσι ειναι συλβια μου,σαν να επαψε η ελπιδα να λειτουργει..Το περπατημα βοηθαει,αλλα εγω πολλες φορες και να βγω να περπατησω κλπ ειμαι παλι συνεχεια στον κοσμο μου..
Κελυ εχω διαβασει το ποστ σου και καταλαβαινω το τι περνας κ εσυ.Αυτο που κανουμε,να σκεφτομαστε συνεχεια τα ιδια αρνητικα πραγματα δεν βοηθαει καθολου,αντιθετως χειροτερευει την κατασταση,αλλα δεν ειναι κατι που ελεγχεται ευκολα δυστυχως..
Το θεμα ειναι οτι ενω θα βοηθουσε καποια δραστηριοτητα,οπως λες Δαναη,ειναι δυσκολο να το αποφασισω γιατι δεν εχω καθολου ορεξη να ασχοληθω με τιποτα.Τωρα ενταξει,βρηκα μια δουλεια οπου θα πηγαινω Σαββατοκυριακα,ελπιζω να μην την παρατησω και αυτη..
Φιλακια πολλα!!

Νίκη έχουμε μιλήσει πόλυ λίγο, δεν μπορω να σας επισκέπτομαι σύχνα γίατι στο σπίτι δεν έxω internet αρά μόνο στη δούλεια όταν εχώ λίγο χρόνο έκει που θέλω να καταλήξω είναι οτί σε ξεχώρησα απο την πρώτη στιγμή και απο ότι βλέπω σε συμπαθούν πολλα άτομα. Αύτο δεν σε κάνει να αναρωτίεσαι τι βλέπουν οι άλλοι σε σένα ? Νομίζω οτι βλέπουμε ένα κορίτσι γεμάτο θέληση για ζώη έτοιμη να ακούσει με προσοχή οτι λέει κάποιος και πρόθυμη να βοηθήσει. Δές την Νίκη με άλλη ματιά, έτσι όπως θα σε έβλεπε μια φίλη και θα δείς ένα διαφορετικό άτομο απο αυτό που φαντάζεσαι οτι είσαι. Και μια μικρή συμβουλή τα φοιτητικά χρόνια είναι όμορφα κάνε καινουριους φίλους, πήγαινε για καφέ, διάβασε αφού σου αρέσουν οι σπουδές σου και αρχισέ να σχεδιάζεις το μέλλον σου σίγα σίγα χωρίς άγχος. Γύρω μας υπάρχουν πολύ ασχήμα πράγματα που εαν γυρίσουμε και τα κοιτάξουμε θα καλάβουμε οτι είμαστε πολύ τυχεροί με αυτά που έχουμε. Ξέρω οτί αυτά που γράφω είναι θεωρίες και έγω σύχνα πυκνά γκρινάζω για την δουλεία μου, για τις σπουδές που έκανα , για τον σύντροφο μου...και για χιλία δυό άλλα, τελικά όμως όταν κάθομαι και σκέφτομαι σοβάρα βλέπω ότι έχω δουλεία,κατάφερα να σπουδάσω και έχω καποίον δίπλα μου που με αγαπάει και αγαπάω μάλλον ισχύει τελικά οτι εξαρτάται και απο έμας εάν βλέπουμε το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Πόλλα φιλία, σε ξέρω τόσο λίγο και όμως μου βγάζεις κάτι πολύ θετίκο!!