Ζωόφιλοι & ανθρωπόφιλοι

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Καλά και εγώ φτιάχνομαι με τέτοιους άντρες, απλά λέω στον εαυτό μου μην είσαι μαλάκας μη σε οδηγεί η καυ** και προσπαθώ να συγκρατηθώ δεν ξέρω γτ.

---

η διαφορα του φτιαχνομαι με ελκυουν κτλ απο την πραξη, ειναι τεραστια.
εδω λεμε για γυναικες που στελνουν ερωτικες επιστολες στους εγκληματιες οπως παλιοτερα στον παπαχρονη ,στον μπαμπη και διαφορους αλλους τετοιους μαλιστα απο οτι εχω διαβασει ο παπαχρονης παντρευτηκε μια απο αυτες

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Με αφορμή την επίθεση του πιτμπουλ σε αστυνομικό

νιώθω ότι παρότι φαίνεται από την περιγραφή ότι ο άντρας δέχθηκε δάγκωμα από σωματώδη σκύλο κινδυνεύοντας άμεσα (εκεί περνάει η μηριαία αρτηρία) πολλοί φιλόζωοι δεν παίρνουν το μέρος του επειδή σκότωσε με το όπλο του το σκύλο. Ο αστυνομικός όπως φαίνεται προφανώς ένιωσε ότι απειλείται η ζωή του

Τέλος πάντων, αυτό το χρησιμοποιώ ως αφορμή για να θίξω κάτι γενικότερο

Σημαντική μερίδα ζωόφιλων είναι ιδέα μου ή υπερλατρεύουν τα ζώα τους και ταυτόχρονα μισούν τους ανθρώπους;

---

θεωρώ οτι κάθε ένας στην θέση του αυτό θα έκανε όσο αφορά τους φιλόζωους τους θεωρώ ανεγκέφαλους δηλαδή άμα σε επιτεθεί σκύλος θα κάτσω να πω κ συγνώμη κιόλας γιατί αμυνθηκα? *για να μην παρεξηγώ εννοείται ότι αγαπάμε τα ζώα κ δεν πρέπει ούτε να τα χτυπάμε/σκοτώνουμε*

Quote:

---

Originally Posted by Thanasis25

θεωρώ οτι κάθε ένας στην θέση του αυτό θα έκανε όσο αφορά τους φιλόζωους τους θεωρώ ανεγκέφαλους δηλαδή άμα σε επιτεθεί σκύλος θα κάτσω να πω κ συγνώμη κιόλας γιατί αμυνθηκα?

---

φοβάμαι πως ναι, θα θέλουν να τους ζητήσεις συγγνώμη. Δε θα δουν λογικά. Θα σου λένε ότι τα σκυλιά είναι καλά και πως ο άνθρωπος πρέπει να τα εκπαιδεύει και έπρεπε να κάνεις κάτι άλλο και παπαριές.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Με έχει κυνηγήσει αδέσποτο πρινν κάποια χρόνια το οποίο έτρεχε με φόρα πήδηξε ένα περβάζι και σχεδόν από τον ουρανό ερχόταν. Αν είχα όπλο θα έριχνα. Και για αυτό εφόσον έγινε έτσι όπως φαίνεται το θεωρώ ως η μόνη λύση για να λήξει.

Τα πιτμπουλα ειναι επικινδυνη ρατσα και αν δεις φωτο των ιδιοκτητων ισως ειναι στους μαλακες που αναφέφερεσαι

Δεν δρα ψυχοθεραπευτικά κατ'εμέ. Θα αναφερθώ σε μια γυναίκα που ξέρω. Έψαχνε βασικά έναν πρίγκηπα. Και προφανώς κανένας δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες της. Οι άντρες την πλήγωναν, κυρίως μέσω απόρριψης γτ απλά είχε κλειδωθεί στην εικόνα του τέλειου άντρα. Το λέγαμε κιολας ότι αυτή ζει σε αρλεκιν. Τελικά τώρα έχει ένα σκύλο είναι όλο μαζί του, διακοπές οι 2 τους, φαγητό οι 2 τους, για καφε οι 2 τους και όλο φωτογραφίες με σχολιο "ειμαι με την καλύτερη παρέα". Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις έτσι αλλά κάθε μια περίπτωση έχει μια παρεμφερή ιστορία. Αυτή απλά υποκατέστησε τον άντρα με σκύλο και πιστεύω μέσα της μίσησε τα άλλα ζευγάρια για αυτο και έχει μείνει χωρίς φίλους. Αυτό με φοβίζει και με στεναχωρεί, γιατί το μίσος ίσως φέρει κακό και στους γύρω τους. Φοβάμαι ότι υπάρχουν άντρες και γυναίκες αντίστοιχες περιπτώσεις. Μισούν τους αννθρώπους. Ψυχοθεραπευτικά θα δράσει το ζώο σε άλλες περιπτώσεις, σε κάποιον με κατάθλιψη, πένθος, μοναξιά αλλά όχι όταν έρθει σε ψυχοπαθολογικό περιβάλλονν να παριστάνει τον άνθρωπο.

---

Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι που περιγράφεις. Οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν δουλειά και εμπεριέχουν και ρίσκο. Ρίσκο να πληγωθείς, να νιώσεις απόρριψη, απογοήτευση...οι σχέσεις με τα ζώα είναι πιο 'ακίνδυνες". Έχεις ένα σκύλο πχ κι όσο σκατένιος άνθρωπος κι αν είσαι ή αν του φέρεσαι σκατένια αυτός θα επιμένει να σε αγαπά και να εξαρτάται από σένα για να ζήσει. Είναι σα να χεις ένα παιδί που δεν ενηλικιώνεται ποτέ ας πούμε και εξαρτάται συνεχώς από σένα. Γιαυτό κι όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο να ζει μόνο με τα ΄ζωα και να χει απομονωθεί απτους ανθρώπους συχνά κρύβεται μια ψυχοπαθολογία εκεί.

Και πάλι όμως...δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί μισούν τους ανθρώπους. Εδώ που βρίσκεσαι πχ είναι ένας χώρος με ανθρώπους με διάφορα ψυχολογικά θέματα και θα δεις οτι συχνά βρίσκουν ανακούφιση στα ζώα. Σ αυτες τις περιπτώσεις μπορεί να δράσει ψυχοθεραπευτικά η σχέση με ένα ζώο.

Για να φτάσει κάποιος να μισήσει τους ανθρώπους...εκεί μιλάμε πια για χοντρό πρόβλημα που δεν ξέρω αν λύνεται και ποτέ. Συν ότι αυτοί δεν αγαπούν τελικά ούτε τα ζώα. Εμμονικά προσκολλούνται με κάποιο εξ ανάγκης...αυτό δεν είναι αγάπη. Για μένα η αγάπη είναι κάτι που ή το χεις και αυτό φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής σου και σε όλες σου τις σχέσεις ή όχι. Δεν γίνεται πχ να λέω πως αγαπω τα ζώα και να εύχομαι τον θάνατο των γκει (ως παράδειγμα το χρησιμοποιώ). Κι αντίστροφα δεν γίνεται να λέω πως αγαπώ τους ανθρώπους αλλά να μισώ τα ζώα.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

To πρόβλημα είναι όταν οι πικραμένοι αυτοί άνθρωποι προσκολληθούν εμμονικά σε ζώα και μισήσουν τους ανθρώπους. Και βλέπουν πάντα κακό έναν άνθρωπο και τελικά δεν σέβονται τις ανάγκες και των ανθρώπων. Και όσοι από εμάς έχουν αγαπήσει και ερωτευτεί καταλαβαίνουν πόσο άσχημο είναι να απορρίψεις τους ανθρώπους και πόσο πονάνε μέσα τους. Γιατί ένα σκυλί ποτέ δεν θα αντικαταστήσει αυτό που σου δίνει ένας άνθρωπος.

---

εδώ διακρίνω ως πρόβλημα την ημιμάθεια και αυτό διορθώνεται.
η λύση απέναντι σε αυτό είναι η μόρφωση ή/και η ενημέρωση.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι που περιγράφεις. Οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν δουλειά και εμπεριέχουν και ρίσκο. Ρίσκο να πληγωθείς, να νιώσεις απόρριψη, απογοήτευση...οι σχέσεις με τα ζώα είναι πιο 'ακίνδυνες". Έχεις ένα σκύλο πχ κι όσο σκατένιος άνθρωπος κι αν είσαι ή αν του φέρεσαι σκατένια αυτός θα επιμένει να σε αγαπά και να εξαρτάται από σένα για να ζήσει. Είναι σα να χεις ένα παιδί που δεν ενηλικιώνεται ποτέ ας πούμε και εξαρτάται συνεχώς από σένα. Γιαυτό κι όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο να ζει μόνο με τα ΄ζωα και να χει απομονωθεί απτους ανθρώπους συχνά κρύβεται μια ψυχοπαθολογία εκεί.

Και πάλι όμως...δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί μισούν τους ανθρώπους. Εδώ που βρίσκεσαι πχ είναι ένας χώρος με ανθρώπους με διάφορα ψυχολογικά θέματα και θα δεις οτι συχνά βρίσκουν ανακούφιση στα ζώα. Σ αυτες τις περιπτώσεις μπορεί να δράσει ψυχοθεραπευτικά η σχέση με ένα ζώο.

Για να φτάσει κάποιος να μισήσει τους ανθρώπους...εκεί μιλάμε πια για χοντρό πρόβλημα που δεν ξέρω αν λύνεται και ποτέ. Συν ότι αυτοί δεν αγαπούν τελικά ούτε τα ζώα. Εμμονικά προσκολλούνται με κάποιο εξ ανάγκης...αυτό δεν είναι αγάπη. Για μένα η αγάπη είναι κάτι που ή το χεις και αυτό φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής σου και σε όλες σου τις σχέσεις ή όχι. Δεν γίνεται πχ να λέω πως αγαπω τα ζώα και να εύχομαι τον θάνατο των γκει (ως παράδειγμα το χρησιμοποιώ). Κι αντίστροφα δεν γίνεται να λέω πως αγαπώ τους ανθρώπους αλλά να μισώ τα ζώα.

---

Αναφέρομαι σε συγκεκριμένη περίπτωση όχι σε όλα τα είδη αγάπης προς τα ζώα.

Quote:

---

Originally Posted by user

εδώ διακρίνω ως πρόβλημα την ημιμάθεια και αυτό διορθώνεται.
η λύση απέναντι σε αυτό είναι η μόρφωση ή/και η ενημέρωση.

---

Σε έχασα κάπου

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Σε έχασα κάπου

---

είπες, εσείς που έχετε αγαπήσει και ερωτευτεί. προφανώς οι πικραμένοι ανθρώποι να μην είχαν την ίδια ζωή. γνωρίζουν μόνο την δική τους ιστορία και όχι το ότι μπορούν να αγαπηθούν κι αυτοί.

Quote:

---

Originally Posted by user

είπες, εσείς που έχετε αγαπήσει και ερωτευτεί. προφανώς οι πικραμένοι ανθρώποι να μην είχαν την ίδια ζωή. γνωρίζουν μόνο την δική τους ιστορία και όχι το ότι μπορούν να αγαπηθούν κι αυτοί.

---

ναι αυτό λέω, ότι κλεδώνονται σε μια περίεργη συναισθηματική κατάσταση. Και πολλές φορές τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά κάποιες φορές φταίμε και εμείς αν δεν αγαπηθούμε δυστυχώς. Και με το σκύλο υποκατάστασο απλά νομίζουν ότι βρήκαν την ευτυχία και κατά βάση βλέπουν μόνο κακό στους ανθρώπους και ψάχνουν δίέξοδο σε ένα συναισθηματικό τέλμα. Αλλά μιλάω για μια κατηγορία ιδιοκτητών όχι για όλους.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

ναι αυτό λέω, ότι κλεδώνονται σε μια περίεργη συναισθηματική κατάσταση. Και πολλές φορές τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά κάποιες φορές φταίμε και εμείς αν δεν αγαπηθούμε δυστυχώς. Και με το σκύλο υποκατάστασο απλά νομίζουν ότι βρήκαν την ευτυχία και κατά βάση βλέπουν μόνο κακό στους ανθρώπους και ψάχνουν δίέξοδο σε ένα συναισθηματικό τέλμα. Αλλά μιλάω για μια κατηγορία ιδιοκτητών όχι για όλους.

---

κατάλαβα. εξ άλλου κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. άρα και η ιδιοσυγκρασία του.

Εγώ πάντως έχοντας μεγαλώσει αρκετές γάτες κατά τη διάρκεια της ζωής μου έχω να πω ότι τα ζώα σε πληγώνουν μόνο μια φορά, όταν πεθαίνουν σε αντίθεση με τους ανθρώπους... Αλλά για να μην παρεξηγηθώ να πω επίσης ότι δεν τους μισώ εκτός από όσους μ' έχουν βλάψει...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Εγώ πάντως έχοντας μεγαλώσει αρκετές γάτες κατά τη διάρκεια της ζωής μου έχω να πω ότι τα ζώα σε πληγώνουν μόνο μια φορά, όταν πεθαίνουν σε αντίθεση με τους ανθρώπους... Αλλά για να μην παρεξηγηθώ να πω επίσης ότι δεν τους μισώ εκτός από όσους μ' έχουν βλάψει...

---

Οι άνθρωποι θα σε πληγώσουν και πονάει πολύ ακριβώς επειδή είναι σημαντικοί για εμάς. Όλοι έχουμε πονέσει. Απλά σε κάποια μυαλιά κάτι γίνεται και αποφασίζουν ότι θα εξαρτηθούν από ένα σκυλί. Και πως να σε πληγώσει ένα σκυλί (ή μια γάτα); Εξαρτάται από εσένα. Νερό, φαγητό, προστασία.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Οι άνθρωποι θα σε πληγώσουν και πονάει πολύ ακριβώς επειδή είναι σημαντικοί για εμάς. Όλοι έχουμε πονέσει. Απλά σε κάποια μυαλιά κάτι γίνεται και αποφασίζουν ότι θα εξαρτηθούν από ένα σκυλί. Και πως να σε πληγώσει ένα σκυλί (ή μια γάτα); Εξαρτάται από εσένα. Νερό, φαγητό, προστασία.

---

Εμένα εκτός από κάποιους ανθρώπους και τα ζώα μου είναι σημαντικά για μένα... Αλλά ίσως να μην εκφράστηκα απόλυτα σωστά πριν... Ήθελα να πω ότι σου δίνουν αγάπη κι αυτά τα πλάσματα κι επιπλέον για μένα προσωπικά είναι μια παρέα όταν είμαι μόνη στο σπίτι...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Εμένα εκτός από κάποιους ανθρώπους και τα ζώα μου είναι σημαντικά για μένα... Αλλά ίσως να μην εκφράστηκα απόλυτα σωστά πριν... Ήθελα να πω ότι σου δίνουν αγάπη κι αυτά τα πλάσματα κι επιπλέον για μένα προσωπικά είναι μια παρέα όταν είμαι μόνη στο σπίτι...

---

Μα δεν είπε κανείς να μην είναι σημαντικά (από συναισθηματικής σκοπιάς) τα ζώα. Αλλά δεν θα πάρουν τη θέση του φίλου και του συντρόφου. Θα είναι κατοικίδιο που το αγαπάς πολύ. Όχι άντρας, γυναίκα, παιδί κτλ.

και σίγουρα είναι μια παρέα.
Έχω μια γάτα έξω από το σπίτι η οποία κάνει σαν να με ξέρει. Κοιμάται πάνω στο αυτοκίνητο και δεν κουνιέται. Ακόμα και όταν ξεκλειδώσω κτ.. και απλά την πιάνω όπως είναι και την ακουμπάω στα σκαλιά του σπιτιού μου που έχει σκιά και ούτε καν κουνιέται. χαχα

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Μα δεν είπε κανείς να μην είναι σημαντικά (από συναισθηματικής σκοπιάς) τα ζώα. Αλλά δεν θα πάρουν τη θέση του φίλου και του συντρόφου. Θα είναι κατοικίδιο που το αγαπάς πολύ. Όχι άντρας, γυναίκα, παιδί κτλ.

και σίγουρα είναι μια παρέα.
Έχω μια γάτα έξω από το σπίτι η οποία κάνει σαν να με ξέρει. Κοιμάται πάνω στο αυτοκίνητο και δεν κουνιέται. Ακόμα και όταν ξεκλειδώσω κτ.. και απλά την πιάνω όπως είναι και την ακουμπάω στα σκαλιά του σπιτιού μου που έχει σκιά και ούτε καν κουνιέται. χαχα

---

Αυτό δείχνει ότι νιώθει ασφαλής...

Δεν μπορείς να βάλεις όρια στο τι αισθάνεται ο άλλος, αν θα αγαπήσει το κατοικίδιό του πολύ ή λίγο.
Λατρεύω τις γάτες και μου αρέσει βοηθάω τα ζωάκια, είτε τα του σπιτιού είτε αδέσποτα.

Η κατηγορία που περιγράφεις (γιατί δεν μιλάμε για όλους) μπορούν να αγαπήσουν και να συμβιώσουν με έναν άνθρωπο μόνο στην περίπτωση που αντικαταστήσει την συμπεριφορά του σκύλου πχ, η της γάτας.

Δεν έχω διαβάσει όλα το thread γιατί είναι ήδη μεγάλο.
Έχω και σκυλιά και ένα γατάκι. Ναι τα λατρεύω σαν μέλη της οικογένειας.
Δεν ξέρω τι πραγματικά μπορεί να έγινε στην περίπτωση του αστυνομικού με το πιτμπλουλ, όμως αν η ζωή μου ή η ζωή ενός δικού μου ανθρώπου ή των κατοικιδίων μου βρισκόταν σε πραγματικό κίνδυνο, πολύ πιθανό να έκανα το ίδιο. Την έχει πέσει ολόκληρη αγέλη στον έναν από τους σκύλους μου και κόντεψε να τον σκοτώσει. Εκείνη την ώρα δεν σκέφτεσαι λογικά παρα μόνο να σώσεις αυτό που αγαπάς. Εγώ δεν μπόρεσα να κάνω πολλά γιατί ήμουν μόνη μου, απλά μπηκα μέσα στην μέση και έφαγα κ εγώ δαγκωματιές. Βγήκαν άνθρωποι από διπλανά σπίτια και τα χτύπησαν μέχρι να μας αφήσουν. Εκείνη την ώρα φυσικά και θεώρησα πως αυτό ήταν το σωστό, μετά που σκεφτόμουν τις σκηνές με πλήγωνε
Τους ανθρώπους ΦΥΣΙΚΑ και δεν τους μισώ όμως συμπονώ πιο πολύ ένα ζωο γιατί είναι ανυπεράσπιστο όπως ακριβώς και ένα παιδάκι. Από εμάς περιμένουν φροντίδα και προστασία και αν τυχει και πέσουν στα χέρια κάποιου ανώμαλου δεν μπορουν να κανουν τιποτα παρα μονο να υπομενουν τα βασανιστηρια τους (αναφέρομαι και στα παιδιά και στα ζώα). Αυτη η σκέψη με πονάει βαθιά...