Η ΖΩΗ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ...ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ

Quote:

---

Originally posted by nina202
Καλησπέρα
Συγνώμη αν στο τελευταίο μου μήνυμα φάνηκα κάπως αυστηρή, δεν έπρεπε ξέρω πως είναι να θες να κάνεις πολλά πράγματα και στην θεωρία να φαίνονται σχετικα εύκολα αλλα στην πράξη να φαίνονται βουνό. Προσπαθείς να δώσεις δύναμη στον ευατό σου αλλά και αυτή η δύναμη διαρκεί πολύ λίγο, οχι γιατί δεν την έχεις απλά γιατί δεν μπορείς ακόμη.Στα λόγια μου θυμήθηκα τα λόγια των ανθρώπων που με αγαπούσαν και που μου έλεγαν να μην τα παρατήσω να προσπαθήσω και άλλο και άλλο.Όμως τα λόγια δεν παούν να είναι λόγια όταν δεν έχεις παραδείγματα και εικόνες για να τα στηρίξεις για να μπορέσει να λειτουργήσει η λογική και όχι το συναίσθημα. Είσαι ψυχολογικά φορτισμένη κάτι απολύτως δικαιολογημένο.Όταν λέω λογική θα καταλάβεις τι εννοώ, λέγοντας την δική μου ιστορία. Έζησα μια πολύ όμορφη παιδική ηλικία, η οικογένεια μου δεν ήταν ευκατάσταση αλλά οι γονείς μου εργάστηκαν πολύ σκληρά για να μας λειψει ποτέ τίποτα.Θυμάμαι τα γέλια μας, τις γιορτές , τις χαρές,τα ταξίδια δεν θυμάμαι κακές στιγμές ειλικρινά.Όταν πεθανε ο πατέρας μου,εκτός απο το τεράστιο κενό που άφησε πίσω του πέθανε και η όμορφή ζωή που ζούσα μέχρι τότε, όλα είχαν αλλάξει και αυτό δεν μου άρεσε καθόλου. Δεν ήθελα η ζωή μου να αλλάξει, δεν ήθελα να αναλάβω όλες αυτές τις ευθυνες, όλες αυτές τις υποχρεώσεις. Το παρελθόν έγινε παρόν και το μέλλον με άφηνε παγερά αδιάφορη με αποτέλεσμα να μην ζω το παρόν και να αδιαφορω για το μέλλον παραμελώντας τον ευατό μου και υιοθετώντας μια συμπεριφορά βίαιη και αλλοπρόσαλη.Ειχα την εντύπωση ότι όλοι γύρω μου ήθελαν να μου κάνουν κακό, να με μειώσουν, να με εξευτελίσουν που ήμουν σε αυτή την κατάσταση. Μια φωνή μέσα μου έλεγε πως δεν έπρεπε να τους μιλήσω, να ανοιχτώ. Ο χρόνος περνούσε και εγω γινόμουν χειρότερα, δεν μπορούσα να χαμογέλασω, να περάσω όμορφα να αισθανθώ οποιοδήποτε συναίσθημα ήμουν ενα άδειο σακί.Ειχα τέτοια εμμονή με το παρελθόν που δεν ήθελα σε καμια περίπτωση να αντικρύσω τον πραγματικο κόσμο, όμως δυστυχως αυτά τα δυο δεν μπορουν να συμβαδίσουν.Ετσι μεσα στο μυαλό μου έφτιαξα ενα κλουβί, γυάλινο και κλείστηκα εκεί μεσα για να μπορώ να είμαι μόνη μου και το κυριότερο να χτίσω ενα τοιχο τόσο συμπαγη και απορθυτο για να μη μπορεί κανείς να με πλησιάσει.Νομίζω ο Σοπενάουερ είχε πει πως το παρελθόν είναι σαν μια πηγή νερο, κάθε φορά που το χρειάζεσαι πρέπει να μην γεμίζεις όλο το ποτήρι, κάθε φορά όλο και πιο λίγο και να παίρνεις μκρές ρουφηξιές οχι μεγαλες. Αυτό το γυάλινο κλουβί ήταν η δικιά μου φυλάκη που έχτισα για να ζω με αυτά που ήξερα και να μην αντικρίζω αυτά που θα έρθουν.Όμως όταν όλα γύρω σου προχωρουν και εξελίσσονται και εσυ μένεις στασιμος μετά αισθάνεσαι ενοχές και μετά τις ενοχές έρχεται η τιμωρία και η τιμωρια του ευατου σου ειναι η χειροτερη απο ολες.

---

νινα
ειναι συγκινητικη η αφηγηση σου πραγματι και θαθελα να σου πω οτι στο χερι σου ειναι να μεινεις απομονωμενη στον \"γυαλινο πυργο σου \" οπως μονη σου τον περιεγραψες η να βγεις εξω στην ζωη να δοκιμασεις οπως ο Αδαμ και η Ευα τα φρουτα του παραδεισου ....
Ομως μια που ηρθες εδω να μας διηγηθεις την ιστορια σου
ειμαστε υποχρεωμενοι να παρουμε θεση που μπορει να σου φανει υπερβολικο η απροσιτο ονειρο , αλλα ειναι δυστυχως η ωμη πραγματικοτητα ...
ο μπαμπας σου που τοσο πολυ τον αγαπας στις αναμνησεις σου , αφου εζησε την ζωη του και παλεψε σκληρα για να σας εχει καλα μια μερα οπως ολοι οι ανθρωποι , επρεπε να φυγει γιατι η ζωη του εκανε τον κυκλο της και ξαναγυρισε στο αγνωστο απο εκει που ολοι μας προερχομαστε και θα παμε οταν και η δικη μας ζωη κλεισει τον δικο της κυκλο...
καθε στιγμη που καθεσαι μεσα στην \"γυαλα σου \" ο χρονος τρεχει σε βαρος σου .....
Ειναι προφανες οτι εχεις μια συναισθηματικη ανωριμοτητα φοβασαι την ζωη και τοαγνωστο που μπορει να σου φερει δυσαρεστες εκπληξεις , ομως αν συνεχισεις να κλεινεσαι στην γυαλα , οτι φοβασαι θα το προκαλεις μονη σου στον εαυτο σου στερωντας του το δικαιωμα του ρισκου...
Γυρνα νοερα πισω , να δεις οτι ο μπαμπας σου ,οταν γνωρισε την μαμα σου , επρεπε καποια στιγμη να παρει μια αποφαση ... η να παραμεινει και αυτος στην δικη του \"γυαλα \" η να βαλει τα μπρατσα του να τη δωσουν μια και να την κανουν θρυψαλα , προκειμενου να βγει , να γνωρισει καλυτερα την μαμα σου και απο τον ερωτα τους να γεννηθεις εσυ!
Αν ζουσε σημερα ο πατερας σου , καθε μερα που θα σε εβλεπε μεσα στην \"γυαλα σου \" θα τον σκοτωνες μονη σου!
γιατι καθε πατερας ,ιδιως γαι την κορη του που θα της εχει ιδιατερη αδυναμια γιατι ειναι \" η δικη του γυναικα \" , θαθελε να σε δει μια μερα εγκυο με ενα αγορακι που να του μοιαζει και στο οποιο να εδινες ολη την αγαπη που σημερα στερησαι απο το να μπορεις να την δωσεις στον ιδιο!

Εχεις πολύ δικιο και για την ανωριμότητα και για το φόβο του ρίσκου, αλλά για όλα τα υπολοιπα λίγο χάθηκες. Ο πατέρας μου δεν είχε δυσθυμια όταν γνώρισε την μητέρα μου, εγω είμαι πλεον καλά, αλλιώς δεν θα έγραφα σε αυτο το forum και αυτό το εχω ξαναπει και κατι τελευταίο όπως θα σκότωνα τον πατέρα μου που θα έβλεπε κάθε μερα και κάθε στιγμή εκεί μεσα, ετσι σκότωνα και όλους εκείνους που ήταν στο πλευρο μου και που προσπαθούσαν να με βοηθήσουν γιατί με αυτους ζούσα και όχι με τον πατέρα μου.Εκείνος είχε φύγει, όπως είπε πολύ σωστά ο κύκλος της ζωής του τελειωσε. Εχεις περάσει ποτέ κάποιο παρόμοιο πρόβλημα?

Quote:

---

Originally posted by nina202
Εχεις πολύ δικιο και για την ανωριμότητα και για το φόβο του ρίσκου, αλλά για όλα τα υπολοιπα λίγο χάθηκες. Ο πατέρας μου δεν είχε δυσθυμια όταν γνώρισε την μητέρα μου, εγω είμαι πλεον καλά, αλλιώς δεν θα έγραφα σε αυτο το forum και αυτό το εχω ξαναπει και κατι τελευταίο όπως θα σκότωνα τον πατέρα μου που θα έβλεπε κάθε μερα και κάθε στιγμή εκεί μεσα, ετσι σκότωνα και όλους εκείνους που ήταν στο πλευρο μου και που προσπαθούσαν να με βοηθήσουν γιατί με αυτους ζούσα και όχι με τον πατέρα μου.Εκείνος είχε φύγει, όπως είπε πολύ σωστά ο κύκλος της ζωής του τελειωσε. Εχεις περάσει ποτέ κάποιο παρόμοιο πρόβλημα?

---

2 φορες με τους γονεις μου σαν μοναχοπαιδι , μια με την γιαγια μου που με μεγαλωσε , και μια με τον εαυτο μου που βρεθηκε στην εξορια την πιο γλυκια του κοσμου , τον \"ωραιοτερο γυαλινο πυργο \"που μπορεις να φανταστεις !
Μονο που η διαφορα μας ειναι οτι εγω θελω να γω , αλλα δεν εχω τα χρηματα για να το κανω ενω εσυ δεν εχεις απλα το κουραγιο και την θεληση και γιαυτο σου τα εγραψα ετσι σκληρα για να σε ταρακουνησω να μην χανεις πολυτιμο χρονο απο την ζωη σου!
τωρα για την ταμπελα να ρωτησεις αυτους που σου την εδωσαν γιατι εγω δεν βλεπω κατι διαφορετικο σε σενα απο εναν ανθρωπο που ξαναγυριζει μονος του στην μητρα του , για να μην τραυματισει κιαλλο την ευαισθητη ψυχη του !
κανε οτι σου λενε οι γιατροι σου , αλλα ακου και εμας εδω ....
Ο χρονος περναει και δεν γυριζει ποτε πισω....
Σημερα το βραδυ , ξερω 3.000.000 ανθρωπους που καθονται μπροστα στον υπολογιστη τους και θελουν να σε γνωρισουν για να κανετε παρεα ...
εχουν ολοι μια γυαλα μπροστα τους και πιστευουν οτι μπορει να τους οδηγησει στην λυση της απομονωσης τους ....
καντο αυτο το βημα Νινα !
κανε τον πατερα σου ευτυχισμενο μεσα σου ,ανοιγωντας την προοπτικη να τον ξαναδεις μια μερα στα χαρακτηριστικα του δικου σου ανδρα που θα βγαλεις απο την κοιλια σου!

Γιατι θυμώνεις?

Συγνώμη κιολας αλλά μάλλον δεν έχεις καταλάβει λέξη απ\'ότι εχω γράψει, γιατί εγω δεν έχω καταλάβει λέξη απ\'οτι γράφεις εσυ, για ποιές ταμπέλες μιλας και ποιούς γιατρούς, ποια θέληση που δεν έχω?Και ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να γίνουν φίλοι μου και να κάνουμε παρεα. Θα το ξαναπώ είχα δυσθυμία και την ξεπέρασα εντάξει με αυτό? το ξεκαθαρίσαμε?Ωραία πάμε παρακάτω, αυτή η ταμπέλα ποια ήτανε εγω μίλησα για ταμπέλες, που το διάβασες αυτό?Και κάτι τελευταίο να με ταρακουνήσεις απο τι,ειπα εγω οτι θελω να ξαναγυρισω στην μητρα της μανας μου, ημαρτον κυριε.Οχι μόνο δεν θα με ταρακουνήσεις αλλά θα με στείλεις στο Δαφνι με αυτά που γράφεις, συγνώμη και πάλι, αλλά εξήγησε μου για να καταλάβω.

Quote:

---

Originally posted by nina202
Συγνώμη κιολας αλλά μάλλον δεν έχεις καταλάβει λέξη απ\'ότι εχω γράψει, γιατί εγω δεν έχω καταλάβει λέξη απ\'οτι γράφεις εσυ, για ποιές ταμπέλες μιλας και ποιούς γιατρούς, ποια θέληση που δεν έχω?Και ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να γίνουν φίλοι μου και να κάνουμε παρεα. Θα το ξαναπώ είχα δυσθυμία και την ξεπέρασα εντάξει με αυτό? το ξεκαθαρίσαμε?Ωραία πάμε παρακάτω, αυτή η ταμπέλα ποια ήτανε εγω μίλησα για ταμπέλες, που το διάβασες αυτό?Και κάτι τελευταίο να με ταρακουνήσεις απο τι,ειπα εγω οτι θελω να ξαναγυρισω στην μητρα της μανας μου, ημαρτον κυριε.Οχι μόνο δεν θα με ταρακουνήσεις αλλά θα με στείλεις στο Δαφνι με αυτά που γράφεις, συγνώμη και πάλι, αλλά εξήγησε μου για να καταλάβω.

---

η λεξη δυσθυμια ειναι μια ταμπελα νινα !
το αν δεν καταλαβαινεις κατι δεν ειναι αναγκη να θυμωνεις ....
ρωτα και θα παρεις απαντηση διευκρινιστικη...
αυτο που ειχες και που το λες δυσθυμια και τοξεπερασες ειναι λοιπον μια ταμπελα που εσυ και οι γαιτροι σου ξερετε γιατι μπηκε , αν επρεπε να μπει και αν τελικα την ξεπερασες και τι ακριβως ξεπερασες
Εμεις εδω διαβαζουμε μονο οτι γραφεις και εθελοντικα σου λεμε την γνωμη μας ....
Τωρα το αν σε στειλω στο δαφνι , ειναι δυστυχως μεσα στα προβλεπομενα βηματα , αν εννοιεις οτι ισως να χρειαζεται να σε δει καποιος ειδικος γιατι βγαζεις επιθετικοτητα και ανεφερες οτι η ζωη σου εχει σταματησει απο τοτε που εχασες τον πατερα σου , κλειδωμενη \"σε ενα γυαλινο πυργο\"...
Δεν ειναι ουτε ντροπη , ουτε κακο να πας να σε δει και αλλος γιατρος εκτος απο αυτον που σου κολησε την ταμπελα της δυσθυμιας !
Την εχεις σιγουρα ...
Αλλα μπορει να ειναι πιο σημαντικο να δεις που οφειλεται και να μην σταθεις μονο στο οτι την αντιμετωπισες με ενα κυκλο φαρμακων η θεραπειας
πολλα συμπτωματα χανονται και επανερχονται , αν δεν χτυπηθει τοπροβλημα στην ριζα του
ποια ειναι αυτη ?
\"Ο γυαλινος πυργος \"!

\"Ετσι μεσα στο μυαλό μου έφτιαξα ενα κλουβί, γυάλινο και κλείστηκα εκεί μεσα για να μπορώ να είμαι μόνη μου και το κυριότερο να χτίσω ενα τοιχο τόσο συμπαγη και απορθυτο για να μη μπορεί κανείς να με πλησιάσει.\'
αυτο ειναι η αιτια της αρρωστειας σου νινα !
η δυσθυμια ειναι απλα η βοηθεια η οποια ζηταει η ψυχη σου για να σε ακουσουν οσοι προσπερνουν εξω απο την γυαλα!

Απο την δική σου οπτική γωνία μπορεί η διάγνωση να είναι μια ταμπέλα, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Το ότι πας σε ενα γιατρό και του έχεις εμπιστοσύνη και του λες τα πάντα, δεν περιμενεις να σου βάλει ταμπέλα αλλά να σε καθοδηγήσει σωστά αφού το θες και εσυ πραγματικά, για να να βγείς απο αυτη την δυσάρεστη κατάσταση. Και δεν είχα πάει σε ενα γιατρό μόνο και το έχω ξαναπει αυτό και δεν είχα πάρει φαρμακα. Υπαρχουν γιατροί που δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους σίγουρα, κάνουν λάθος διαγνώσεις, δεν είναι κοντά στον ασθενή όταν τους χρειάζεται αλλά ευτυχώς δεν είναι όλοι έτσι. Εγω δεν μίλησα για γυάλινο πύργο μίλησα για κλουβί, στο οποίο δεν ήμουνα συνέχεια κλεισμένη εκεί μεσα παρα μόνο οταν χρειαζόμουν το παρελθόν για να αντιμετωπίσω καταστάσεις που δεν ήξερα πως να τις αντιμετωπίσω διαφορετικά,φτάνοντας στο σημείο να κάνω κατάχρηση.Και μη κάνεις διαγνωσεις, ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο ακούγοντας 2 κουβέντες. Σε ρώτησα κάτι αν θέλεις απαντάς, τι είχαν διαγνώσει οι γιατροί για σενα?

Quote:

---

Originally posted by nina202
Απο την δική σου οπτική γωνία μπορεί η διάγνωση να είναι μια ταμπέλα, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Το ότι πας σε ενα γιατρό και του έχεις εμπιστοσύνη και του λες τα πάντα, δεν περιμενεις να σου βάλει ταμπέλα αλλά να σε καθοδηγήσει σωστά αφού το θες και εσυ πραγματικά, για να να βγείς απο αυτη την δυσάρεστη κατάσταση. Και δεν είχα πάει σε ενα γιατρό μόνο και το έχω ξαναπει αυτό και δεν είχα πάρει φαρμακα. Υπαρχουν γιατροί που δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους σίγουρα, κάνουν λάθος διαγνώσεις, δεν είναι κοντά στον ασθενή όταν τους χρειάζεται αλλά ευτυχώς δεν είναι όλοι έτσι. Εγω δεν μίλησα για γυάλινο πύργο μίλησα για κλουβί, στο οποίο δεν ήμουνα συνέχεια κλεισμένη εκεί μεσα παρα μόνο οταν χρειαζόμουν το παρελθόν για να αντιμετωπίσω καταστάσεις που δεν ήξερα πως να τις αντιμετωπίσω διαφορετικά,φτάνοντας στο σημείο να κάνω κατάχρηση.Και μη κάνεις διαγνωσεις, ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο ακούγοντας 2 κουβέντες. Σε ρώτησα κάτι αν θέλεις απαντάς, τι είχαν διαγνώσει οι γιατροί για σενα?

---

οτι αν δεν αγαπουσα παραπανω απο οτι πρεπει τις γυναικες
θα γινομουνα πολυ καλος γιατρος !
ομως σημερα 35 ολοκληρα χρονια μετα χαιρομαι που εγινα ψυχολογος ! ασχετο αν μεχρι σημερα δεν ασκησα το επαγγελμα παρα μονο 10 χρονια !
να ξαναγυρισουμε ομως σε αυτα που γραφεις
λες ...

\"μίλησα για κλουβί, στο οποίο δεν ήμουνα συνέχεια κλεισμένη εκεί μεσα παρα μόνο οταν χρειαζόμουν το παρελθόν για να αντιμετωπίσω καταστάσεις που δεν ήξερα πως να τις αντιμετωπίσω διαφορετικά,φτάνοντας στο σημείο να κάνω κατάχρηση.\"
η λεξη \"κλουβι\" σαν εννοια σημαινει στερητικο της ελευθεριας ετσι? στην ψυχολογια εχει αλλη ονομασια και λεγεται υπερ-εγω!
ειναι το κοματι της ψυχης ενος ανθρωπου οπου συσωρευονται ολα τα στερεοτυπα .... γραφεις καπου πιο πανω η ζωη μου δεν ηθελα να αλλαξει ....τι σημαινει αυτο? οτι καθε φορα που αντιμετωπιζεις μια νεα κατασταση γυρνωντας στο \"κλουβι\" ασυνειδητα αρνησαι την απαραιτητη προασρμοστικη διαδικασια σε αυτη! εμμεσα δηλαδη , δηλωνει
συναισθηματικη ανωριμοτητα ...
Τι σε εμποδιζει να την αποβαλλεις ?
Μια φοβια για το αγνωστο , μια εξαρτηση που παιρνει παθολογικες διαστασεις , οχι γιατι δεν την συνειδητοπεις [αφου λες μονη σου οτι εκανα καταχρηση] , αλλα γιατι δεν μπορεις να αποκτησεις τον αυτοελεγχο στα συναισθηματα σου!
καθε μερα δεχεσαι οπως ο καθε ενας , χιλιαδες νεα συναισθηματα τα οποια φυσιολογικα απαιτουν τις αντιστοιχες αντιδρασεις ....
Αν γυρνας με καποια αυτοματοποιημενη και ασυνειδητη διαδικασια \"στο κλουβι\" για να βρεις την αντιδραση , υποχρεωνεις ταυτοχρονα στο εγω σου να προβαλει την δυσθυμια , σαν εκληση μιας συναισθηματικης διαταραχης που δεν μπορει να ελεγξει ....
Αυτο σε κανει απροσιτη , επιθετικη και το χειροτερο , σου στερει την αναγκαια προσαρμοστικοτητα στην κοινωνικη σου συμπεριφορα με τους αλλους ...

να γιατι δεν εχεις δυναμεις για τιποτα !παλευεις μεσα σου για να βρεις την καταλληλη αντιδραση με ενα νοσηρο τροπο...
τωρα θα μου πεις μου βγαζεις διαγνωση?
οχι ! γιατι η διαγνωση συνοδευεται παντα απο την καταλληλη θεραπεια !
απλα σου λεω οτι ισως καλο θα ηταν να τα συζητησεις ολα αυτα με τον γιατρο σου ,
μια που η δυσθυμια ειναι το αποτελεσμα και οχι το αιτιο ,
για το οτι νοιωθεις αδυναμια να ανταπεξελθεις τα καθημερινα ισως ερεθισματα
που ο καθε ενας μας, δεχεται στο περιβαλλον του...

Τελοσπάντων,
Δεν έχεις άδικο που λές οτι η δυσθυμία είναι το αποτέλεσμα, σίγουρα κάτι το είχε προκαλέσει όλο αυτό, το οποίο το βρήκαμε με την γιατρό μου και κάταφερα να μην εξαρτώμαι ποια απο αυτο.Είχα δίπλα μου ανθρώπους που με αγαπούσαν και που με νοιάζοταν και στάθηκαν δίπλα μου και το κλουβί μου ήταν πια άχρηστο. Βρήκα τον τρόπο να εξωτερικεύω τα συναισθήματα μου και να κοιτάω τους άλλους στα μάτια χωρίς να με φοβίζει οποιαδήποτε κριτική, ανθρώπους που με ξέρουν και με είχαν ζήσει. Για όλα τα υπολοιπα μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι δεν έχω πια δυσθυμία ή δεν θες να το καταλάβεις. Ποιος σου είπε οτι δεν εχω δυνάμεις για τίποτα?Ποιος σου είπε οτι δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στα καθημερινα μου ερεθίσματα.Δεν εχεις ιδέα ποια είμαι και έχεις βγάλει ενα σωρο λάθος συμπεράσματα.Εξακουλουθεί� � να μην απαντάς στην ερώτηση μου.

Quote:

---

Originally posted by nina202
Τελοσπάντων,
Δεν έχεις άδικο που λές οτι η δυσθυμία είναι το αποτέλεσμα, σίγουρα κάτι το είχε προκαλέσει όλο αυτό, το οποίο το βρήκαμε με την γιατρό μου και κάταφερα να μην εξαρτώμαι ποια απο αυτο.Είχα δίπλα μου ανθρώπους που με αγαπούσαν και που με νοιάζοταν και στάθηκαν δίπλα μου και το κλουβί μου ήταν πια άχρηστο. Βρήκα τον τρόπο να εξωτερικεύω τα συναισθήματα μου και να κοιτάω τους άλλους στα μάτια χωρίς να με φοβίζει οποιαδήποτε κριτική, ανθρώπους που με ξέρουν και με είχαν ζήσει. Για όλα τα υπολοιπα μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι δεν έχω πια δυσθυμία ή δεν θες να το καταλάβεις. Ποιος σου είπε οτι δεν εχω δυνάμεις για τίποτα?Ποιος σου είπε οτι δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στα καθημερινα μου ερεθίσματα.Δεν εχεις ιδέα ποια είμαι και έχεις βγάλει ενα σωρο λάθος συμπεράσματα.Εξακουλουθεί� � να μην απαντάς στην ερώτηση μου.

---

μα μονη σου το λες οχι εγω !
εχεις ξαναδιαβασει ποτε το ποστ που μονη σου ανοιξες ?
να σου θυμησω τον τιτλο μοναχα για να καταλαβεις οτι πρεπει να συνεχισεις να ψαχνεις να βρεις τροπο να αντιμετωπισης ριζικα τα αιτια της δυσθιμιας και οχι μονο συμπτωματικα ?
παρτον !

Η ΖΩΗ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ...ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ!

εΚΤΟς ΚΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙς ΟΤΙ ΤΟ ΑΝΟΙΞΑ ΕΓΩ!
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Δεν το άνοιξα εγω καλέεεεεεεε, η xika το άνοιξε τόση ώρα λέμε τα ίδια πράγματα, ε μα δεν είναι δύνατον, μα ήθελα να στο πω απο την αρχή μήπως διαβάζεις λάθος post, κοντεψες να με τρελάνεις χριστιανε μου, τώρα βρήκαμε μια άκρη επιτέλους.Διαβαζε πιο προσεκτικά, καλεεεεεεε,

μηπως θα πρεπει αν οντως καποιοι ανοιξαν καποια θεματα εδω μεσα και με την θεραπεια τους εχουν αντιμετωπισθει να κλεινουν? ειτε επειδη θα το κανουν μονοι τους ειτε επειδη θα το κανει η διαχειρηση ειδαλως μοιαζουν τα θεματα σαν εξετασεις για σχολη ψυχολογιας !

Quote:

---

Originally posted by nina202
Δεν το άνοιξα εγω καλέεεεεεεε, η xika το άνοιξε τόση ώρα λέμε τα ίδια πράγματα, ε μα δεν είναι δύνατον, μα ήθελα να στο πω απο την αρχή μήπως διαβάζεις λάθος post, κοντεψες να με τρελάνεις χριστιανε μου, τώρα βρήκαμε μια άκρη επιτέλους.Διαβαζε πιο προσεκτικά, καλεεεεεεε,

---

\"Έζησα μια πολύ όμορφη παιδική ηλικία, η οικογένεια μου δεν ήταν ευκατάσταση αλλά οι γονείς μου εργάστηκαν πολύ σκληρά για να μας λειψει ποτέ τίποτα.Θυμάμαι τα γέλια μας, τις γιορτές , τις χαρές,τα ταξίδια δεν θυμάμαι κακές στιγμές ειλικρινά.Όταν πεθανε ο πατέρας μου,εκτός απο το τεράστιο κενό που άφησε πίσω του πέθανε και η όμορφή ζωή που ζούσα μέχρι τότε, όλα είχαν αλλάξει και αυτό δεν μου άρεσε καθόλου. Δεν ήθελα η ζωή μου να αλλάξει, δεν ήθελα να αναλάβω όλες αυτές τις ευθυνες, όλες αυτές τις υποχρεώσεις. Το παρελθόν έγινε παρόν και το μέλλον με άφηνε παγερά αδιάφορη με αποτέλεσμα να μην ζω το παρόν και να αδιαφορω για το μέλλον παραμελώντας τον ευατό μου και υιοθετώντας μια συμπεριφορά βίαιη και αλλοπρόσαλη.Ειχα την εντύπωση ότι όλοι γύρω μου ήθελαν να μου κάνουν κακό, να με μειώσουν, να με εξευτελίσουν που ήμουν σε αυτή την κατάσταση. Μια φωνή μέσα μου έλεγε πως δεν έπρεπε να τους μιλήσω, να ανοιχτώ. Ο χρόνος περνούσε και εγω γινόμουν χειρότερα, δεν μπορούσα να χαμογέλασω, να περάσω όμορφα να αισθανθώ οποιοδήποτε συναίσθημα ήμουν ενα άδειο σακί.Ειχα τέτοια εμμονή με το παρελθόν που δεν ήθελα σε καμια περίπτωση να αντικρύσω τον πραγματικο κόσμο, όμως δυστυχως αυτά τα δυο δεν μπορουν να συμβαδίσουν.Ετσι μεσα στο μυαλό μου έφτιαξα ενα κλουβί, γυάλινο και κλείστηκα εκεί μεσα για να μπορώ να είμαι μόνη μου και το κυριότερο να χτίσω ενα τοιχο τόσο συμπαγη και απορθυτο για να μη μπορεί κανείς να με πλησιάσει.\"
διαβαζεις εσυ καπου σε αυτο το κειμενο οτι μιλας σε αοριστο χρονο η για το σημερα ?

Quote:

---

Originally posted by nina202
Δεν το άνοιξα εγω καλέεεεεεεε, η xika το άνοιξε τόση ώρα λέμε τα ίδια πράγματα, ε μα δεν είναι δύνατον, μα ήθελα να στο πω απο την αρχή μήπως διαβάζεις λάθος post, κοντεψες να με τρελάνεις χριστιανε μου, τώρα βρήκαμε μια άκρη επιτέλους.Διαβαζε πιο προσεκτικά, καλεεεεεεε,

---

εχεις ακουσει ποτε για το τι λεει ο Φρουντ ,
για τις παραδρομες της γλωσσας ?
πιο προσεχτικος απο ενα ψυχολογο μονο ενας ψυχικα ασθενης μπορει να ειναι !

Είχα έμμονη με το παρελθόν δεν είπα εχω, αναδρομή έκανα, είπα για την παιδική ηλικία, για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε, είπα ότι ήμουν ενα άδεια σακί δεν είπα οτι είμαι, γιατί δεν παραδέχεσαι ότι έχεις κάνει λάθος.

εχεις ακουσει ποτε για το τι λεει ο Φρουντ ,
για τις παραδρομες της γλωσσας ?
πιο προσεχτικος απο ενα ψυχολογο μονο ενας ψυχικα ασθενης μπορει να ειναι !

Για εξήγησε μου.

Quote:

---

Originally posted by nina202
εχεις ακουσει ποτε για το τι λεει ο Φρουντ ,
για τις παραδρομες της γλωσσας ?
πιο προσεχτικος απο ενα ψυχολογο μονο ενας ψυχικα ασθενης μπορει να ειναι !

Για εξήγησε μου.

---

ειχε πει απλα οτι η γλωσσα , καμμια φορα εκ παραδρομης
αφηνει να μιλαει το υποσυνειδητο!

Quote:

---

Originally posted by nina202
Είχα έμμονη με το παρελθόν δεν είπα εχω, αναδρομή έκανα, είπα για την παιδική ηλικία, για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε, είπα ότι ήμουν ενα άδεια σακί δεν είπα οτι είμαι, γιατί δεν παραδέχεσαι ότι έχεις κάνει λάθος.

---

η προσοχη μου στο δικο σου ποστ πραγματι με εκανε να ξεχασω οτι τοαρχικο ποστ ηταν της χικας !
η προσοχη λειτουργει σαν το μικροσκοπιο...
δεν βλεπεις τα ιδια πραγματα με γυμνο ματι και τα ιδια με τον μεγενθυτικο φακο...

Εγω το κατάλαβα ότι κοιταζες λάθος αλλά λεω αστο γιατι θα με πει επιθετική παλι και θα τσακωθούμε, τον Φρουντ δεν το εχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση να σου πω την αλήθεια, αυτο που ξέρω είναι οτι απο τον γιατρο δεν μπορείς να κρυφτεις κάποια στιγμή θα τα πεις όλα, οσο προσεκτικός και αν είσαι.

Quote:

---

Originally posted by nina202
Εγω το κατάλαβα ότι κοιταζες λάθος αλλά λεω αστο γιατι θα με πει επιθετική παλι και θα τσακωθούμε, τον Φρουντ δεν το εχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση να σου πω την αλήθεια, αυτο που ξέρω είναι οτι απο τον γιατρο δεν μπορείς να κρυφτεις κάποια στιγμή θα τα πεις όλα, οσο προσεκτικός και αν είσαι.

---

δυστυχως νινα μου δεν ειναι παντα ετσι οπως λες !
μακαρι η ιατρικη επιστημη και στην Ελλαδα να γινει καποτε μια απλη επιλογη για ενα νεο βασισμενη καθαρα στην επιθυμια του να φανει χρησιμος στο κοινωνικο συνολο!
Σημερα ακομα σε μας στην Ελλαδα , ειναι αξιωμα προνομιακο και συχνα οι προνομιουχοι που το ασκουν διακρινονται απο αλαζονια και ακομα πιο συχνα , δεν παιρνουν με οση σοβαροτητα και προσοχη χρειαζεται το ιστορικο απο του ασθενεις , που οδηγει μοιραια, σε λαθος διαγνωση και κατα συνεπεια θεραπειες ημιτελεις και ασκοπες ...
Ετσι δεν τιθεται θεμα του να να τα πεις ολα , αλλα το να βρεις αυτον που εχει τον χρονο να τα ακουσει μεσα στα πλαισια μιας συντομης επισκεψης σε ενα ιδιωτικο ιατρειο...
Αυτο δημιουργει σαν αμεση αναγκη την σωστη πληροφορηση του ασθενη για να μπορει μεσα στο συντομο και περιορισμενο χρονο να καθοδηγει σωστα τον γιατρο του παρεχοντας τις καταλληλες πληροφοριες και σε αυτο ακριβως τον τομεα η ωφελιμοτητα αυτου του φορουμ ειναι μεγιστη!

Σαφώς έχει δίκιο εγω ήμουν πολύ τυχερή που πήγα σε κέντρο υγείας, βρήκα γιατρό που την εμπιστεύτηκα και με βοήθησε πάρα πολύ και το κυριότερο τα χρήματα ήταν μόνο 3 ευρώ αλλά μόνο για ενα χρόνο. Μετά πήγα στο ιατρείο της και έδινα 80 κάθε εβδομάδα αλλά να φανταστείς ότι και αυτή η τιμη ήταν φιλική, φαντάσου λοιπον κάποιον που παίρνει 700 ευρώ και είναι πάρα πολλοι όπως και εγω και πρέπει να δίνει τόσα χρήματα κάθε μήνα. Ίσως πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα, ότι θα υπάρχουν γιατροί που δεν θα βοηθήσουν καθόλου ή θα κάνουν τα πράγματα χειρότερα αυτούς δυστυχώς δεν μπορείς να τους αποφύγεις. Είναι πολύ σημαντικό που υπάρχει πρωτοβουλία και φτιάχνονται τέτοια forum όπως αυτό εδω.
http://www.twloha.com/vision/
Δες λίγο αυτό. Ίσως η ανθρώπινη πρωτοβουλία καμιά φορά αποβεί σωτήρια.

Μετά απο το ευχαριστο αυτό μουσικό διάλλειμα που ήταν ενα χασιμο χρόνου και τίποτα άλλο, θα ήθελα να πω 2 πράγματα. Πρώτον δεν ειμαι γιατρός, ουτε θέλω να γίνω γιατρός ουτε να το παίξω γιατρός και να κάνω διαγνώσεις, αφου δεν ξέρω πως να το κάνω αυτό. Δεύτερον ο λόγος που ξεκίνησα να γράφω, απευθυνόμενη καταρχήν στην xika μιας και ήταν εκείνη που ζήτησε μια βοήθεια, μια συμβουλή κάτι, ήταν γιατί αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί της και με όλους εδω μεσα για να δει ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αντιμετωπίσει ίδιες ή παρόμοιες καταστάσεις και να μην αισθάνεται μόνη σε ενα περιβάλλον που δεν την καταλαβαίνει εκατό τα εκατό. Ψυχολογικές αναλύσεις και άλλα τέτοια δεν ξέρω να κάνω, ξέρω μόνο τι έζησα και τι πέρασα και πως αισθανόμουν.

Quote:

---

Originally posted by πανος12345
μηπως θα πρεπει αν οντως καποιοι ανοιξαν καποια θεματα εδω μεσα και με την θεραπεια τους εχουν αντιμετωπισθει να κλεινουν? ειτε επειδη θα το κανουν μονοι τους ειτε επειδη θα το κανει η διαχειρηση ειδαλως μοιαζουν τα θεματα σαν εξετασεις για σχολη ψυχολογιας !

---

Πανο,
το αν καποιος θεραπευτηκε ή αντιμετωπισε το προβλημα του, δεν μπορει να το ξερει η διαχειριση ωστε ανμ κλεισει το θεμα του. Αλλωστε τα θεματα μενουν ανοιχτα ωστε να μπορει ο καθε ενας να γραφει αυτο που νιωθει. Μπορει ενα νεο μελος να αισθανεται ακριβως το ιδιο και να τον εκφραζουν τα λογι αενος παλιοτερου ποστ και να περιγραψειο την δικη του ιστορια μεσ ααπο εκει.
Αν καποιος εχει καιρο να γραψει δεν σημαινει οτι πλεον πεταει στα συννεφα και δεν αντιμετωπιζει προβληματα.
Ισως να σημαινει και το αντιθετο...

Και δεν νομιζω οτι μοιαζει καποιο απο τα ποστ του φορουμ με εξετασεις ψυχολογιας.

Προς τεκμηριωση λοιπον των παραπανω που εξεθεσα στον Πανο, ειναι η δικη μου κατασταση. Εχω να γραψω πολυ καιρο. Και να διαβασω το φορουμ πολυ καιρο. Δεν συμβαινει ομως αυτο γιατι νιωθω καλυτερα και δεν εχω αναγκη απο συζητηση και στηριξη. Αντιθετως....απλα δεν εχω κουραγιο πλεον....η καθημερινοτητα και ολες οι καταστασεις που διαδραματιζονται καθημερινα μου σπαταλαν ολο μου τον χρονο και την δυναμη.

Δεν ξερω αν ειμαι στα ιδια ή χειροτερα απο τοτε που ανοιξα αυτο το θεμα....παντως σιγουρα δεν ειμαι καλυτερα.

Η απουσια του πατερα μου για καποιο λογο γινεται ολο και πιο αισθητη στον δικο μου κοσμο. Η δυναμη που αντλουσα μεσα απο τα ματια που αντικρυζα στην αγαπημενη του φωτογραφια ολο αυτο το διαστημα, υπαρχει ακομα, εγω ομως δεν μπορω πλεον να την νιωσω...δεν μπορω να την αξιοποιησω..δεν ξερω τι συμβαινει.

Η ζωη μου κυλαει...απλα για να κυλαει. Δεν εχω κατι να περιμενω. Τιποτα να αγωνιω ευχαριστα.
Συνειδητοποιω οτι ολη μου η ενεργεια και η δυναμη σπαταλιεται για να μπορεσουν αλλοι να ειναι ενταξει και να μην τους λειπει κατι.

Ειμαι 25 ομως...και εχω αναγκες και επιθυμιες. Θελω να νιωσω για μια φορα οτι κουραζομαι και ζοριζομαι και για μενα! Οχι μονο για εμενα, δεν θελω αυτο, αλλα ΚΑΙ για εμενα...

Δεν ξερω..

Χίκα καλημέρα. Δε μπήκα στον κόπο να διαβάσω το θέμα από την αρχή, γιατί κι εγώ αντιμετωπίζω πρόβλημα με τη διάθεσή μου τελευταία και μια νιώθω την ανάγκη να διαβάσω ένα κάρο πράγματα, μια όχι. Ήθελα να σου πω μόνο \'καλημέρα\'. Και την είπα.

:)

Quote:

---

Originally posted by Alobar
Χίκα καλημέρα. Δε μπήκα στον κόπο να διαβάσω το θέμα από την αρχή, γιατί κι εγώ αντιμετωπίζω πρόβλημα με τη διάθεσή μου τελευταία και μια νιώθω την ανάγκη να διαβάσω ένα κάρο πράγματα, μια όχι. Ήθελα να σου πω μόνο \'καλημέρα\'. Και την είπα.

:)

---

Καλη σου μερα Alobar!! :) Αν και μεσημεριασε τωρα που το ειδα.

Ποιο δικο σου κοσμο?Μηπως εχει ερθει η ωρα να πατησεις λιγο ποδι και να αναλαβουν και οι αλλοι τις ευθυνες τους και οχι μονο εσυ?Εχεις καποιον να σε στηριζει εκτος οικογενειας, κάποιος που να του λες τι σου συμβαινει και που φυσικα γνωριζει την κατασταση.Καποιος φιλος ή φιλη, η σχεση σου?

Καποια \"παιχνιδια\" που ειχε καποτε στα λουνα παρκ ( δεν ξερω αν εχει ακομα ) μπου μπαινεις σε εναν λαβθρινθο που αντι για τοιχους εχει καθρεφτες και πρπεπει να βρεις την εξοδο, τα θυμαστε??

ενα τετοιο παιχνιδι νιωθω την ζωη μου και μαλιστα ατελειωτο....πολλες φορες αισθανομαι οτι εχουν κλεισει και την εξοδο και αδικα παιδευομαι να βρω την ακρη...παντου αδιεξοδο..παντου.

Και το χειροτερο...ψαχνω μονη για αυτη την ακρη...

μηπως πρεπει να συμφιλιωθεις με μια λεξη που λεγεται \"αλλαγη\";καποτε οι παλιες συνηθειες δεν προσφερουν κατι στον ψυχισμο μας οσο και να τις αναπολουμε.ο λογος ειναι πως εχουν αλλαξει οι συνθηκες.τοτε ειναι που χρειαζεται να βρει καποιος νεες λυσεις,νεες αντιληψεις και επαναπροσαρμογη των προτεραιοτητων.επαναξιολο� �ηση των αναγκων μας και του τι αξιζει πραγματικα στη ζωη ...

Εμπνευστη μου, δεν μπορω να σου περιγραψω πως νιωθει η ψυχη μου, αληθεια. Δεν εχω διαθεση για τιποτα και το χειροτερο ειναι οτι δεν εχω καν τη δυναμη να αρνηθω σε προτασεις προς διασκεδαση που μου γινονται. Και οταν λεω δεν εχω την δυναμη να αρνηθω εννοω να κανω το αυτονοητο: νασ παρω τηλεφωνο και να απαντησω αρνητικα. Το ενδεχομενο να παω δεν υπαρχει καν στο μυαλο μου. Δεν υπαρχει γιατι τιποτα πλεον δεν φερνει το χαμογελο στα χειλια μου. Θεωρω ανουσιο το καθε τι.

Και στην τελικη, οτιδηποτε εξακολουθω να κανω στην ζωη μου, δηλαδη να δουλευω, το κανω κι αυτο για τους αλλους.

Κοιμαμαι και ξυπναω απλα για να υπαρχω. Απλα γιατι δεν εχω τη δυναμη να ληξω εγω αυτην την κατασταση.

Σου εχει τυχει ποτε να σκεφτεις εστω για μια στιγμη οτι δεν υπαρχει ουσιαστικος λογος που ζεις?

Αν ναι, και η σκεψη αυτη ηταν στιγμιαια, φαντασου οτι εγω το ζω αυτο εναμισι χρονο και βαλε... καθημερινα, καθε στιγμη καθε λεπτο...

Απλα εχω βαρεθει και εχω κουραστει

ναι μου εχει τυχει να σκεφτω οτι δεν υπαρχει ουσιαστικος λογος να ζω,και κρατησε ενα δευτερολεπτο.γιατι μετα η επομενη σκεψη ειναι οτι αξιζω,οτι αξιζω πολλα και δεν θα αφησω τιποτα ουτε καν εμενα να το αμφισβητησει.
εισαι στρεσαρισμενη τοσο καιρο.και αυτο εχει αντικτυπο πανω σου και ειναι λογικο.δεν ειναι το παν η δουλεια.ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.και το εχεις ξεχασει.θεωρεις την δουλεια πιο σημαντικη.δεν εχεις να αποδειξεις σε ΚΑΝΕΝΑΝ πως πρεπει να φερεις ολες σου τις επαγγελματικες υποχρεωσεις σου εις περας.
ειναι καιρος να θεωρησεις την xika πιο σημαντικη απο τα υπολοιπα.δεν ξερω αν εχεις καποια δανεια η τα φοβερα εξοδα.αλλα δωσε στον εαυτο σου τις ιδιες ευκαιριες που δινεις στην δουλεια σου.δωσε λιγο χρονο να σκεφτεις.μην τον παρατας :( ειναι ζωντανος οργανισμος που χρειαζεται την προσοχη σου.και αυτο θα το καταφερεις περνοντας λιγοτερες δουλειες.
δεν ειναι υποχρεωτικο να παρεις 7 δουλειες την ημερα.
παρε 1 δουλεια με δικαιολογια προβληματα υγειας.
ξερω πως ειναι δυσκολο,πως θεωρεις πως ειναι υποχρεωση σου εφοσον ερχεται η δουλεια να την κανεις,πως η εργασια ειναι ιερη,πως εξω ειναι δυσκολα τα πραγματα,αλλα αυτη τη στιγμη η xika σε χρειαζεται περισσοτερο και αν με ρωτησεις ειναι χιλιες φορες πιο σημαντικη απο μια επιχειρηση.
η xika χωρις επιχειρηση μπορει να επιβιωσει,μπορει να αναπτυχθει και να ξεχωρισει και σε αλλους τομεις εππαγελματικους η οχι
αν παει καλα ομως η επιχειρηση και η xika οχι,στο τελος θα δεν θα μεινει τιποπα απο αυτην.τι να το κανεις αν πανε ολα καλα και χαθεις εσυ;αυτοματα μετα ολα θα ακολουθησουν την πτωτικη πορεια.
προσπαθεις τοσο καιρο εναν δρομο που δεν βγαζει πουθενα.προσπαθησε κατι αλλο και ας φαινεται στο μυαλο σου σαν ενα ειδος ηττας.μην φοβασαι να πεις \"δεν τα καταφερα\".ειναι το πρωτο βημα.και ειναι απο τα πιο σημαντικα πραγματα που μπορει να μαθει ενας ανθρωπος.
δεν χρειαζεται να ειμαστε τελιοι σε ολα.δεν ειναι αυτη η ανθρωπινη μας φυση.
αν και προσωπικα πιστευω πως δεν υπαρχει ανθρωπος να φερει σε περας τετοια ποσοτητα εργασιας εκτος αν ειναι ρομποτακι.ζητας πολλα απο τον εαυτο σου ...
αγαπησε τον επιτελους οπως τον αγαπουν και αλλοι.το αξιζει,το χρειαζεται και το λαχταρα.μη του το στερεις...
βοηθησε τον και ολα θα πανε καλα xika...αληθεια το πιστευω

Ξερεις τι...δεν ειναι οτι προσπαθω να βαγλω τον τεραστιο ογκο δουλειας. Ειναι πολυ δν λεω, αλλα το προβλημα μου ειναι οτι λογω ψυχολογικης καταστασης, δουλειας μιας ωρας παραδειγμα την βγαζω σε 5 ωρες. Οποτε καταλαβαινεις οτι ολα συσσωρευονται. Δεν προσπαθω να κανω καριερα. Τα προς το ζειν προσπαθω να βγαλω και μαλιστα οχι μονο τα δικα μου.

Και δυστυχως τα προβληματα ειναι βαθυτερα και το ξερω...


Το ξερω οτι αξιζω, το ξερω οτι με χρειαζομαι..... πραξη δεν μπορω να κανω τιποτα ομως....

xika πως πάει η θεραπεία?δεν είδες διαφορά?

Ειδα οτι ημουν ελαφρως καλυτερα στην διαθεση αλλα μονο χαπιων. Ουσιατικη διαφορα, τιποτα. Τα σταματησα ολα. Και χαπια και γιατρο.

Δεν ξερω αν εκανα καλα ή οχι, δεν μπορουσα αλλο ομως. Με τον γιατρο πλεον δεν ειχα να πω τιποτα. Πηγαινα και κοιτιμασταν. Ασε που δεν μιλουσα και σε αυτον τελευταια. Δεν μου εβγαινε τιποτα...

Τι θεραπεία κάνεις;με ζαναξ μόνο; και πόσο διάστημα;

Cipralex επαιρνα μονο, για 6 μηνες περιπου

μα είναι δυνατόν να αφήνεις έτσι τον εαυτό σου;τα φάρμακα θέλουν κάποιο χρόνο να δράσουν.Πέρασαν 3 μήνες για να πω ότι είδα βελτίωση.Μήπως να έπαιρνες και δεύτερη γνώμη;Είσαι μικρή κοπέλα μην χάνεις πολύτιμο χρόνο

Θα επαναλάβω χικα μια δεύτερη γνώμη και ισως μια καλύτερη θεραπεία