Tι χομπυ εχετε/ ποια ασχολια σας δρα ψυχοθεραπευτικά;

Βαρη βαρη και παλι βαρη

( οχι η περιοχη στην Αθηνα)

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Συνηθως αυτοι που δεν εχουν μορφωση ειναι αυτοι που δεν διαβαζουν, γιατι δεν τους τραβηξε απο μικρους και συνεχιζουν να παραμενουν, αλλιως θα ηταν μορφωμενοι. Οι μορφωμενοι συνεχιζουν να διαβαζουν δια βιου. Ενας νομπελιστας δεν θα σταματησει να διαβαζει επειδη δεν εφτασε σε υψηλο επιπεδο καταξιωσης. Προσωπικα διαβαζω απο πριν μαθω να διαβαζω, κοιτωντας κομικς και αναρωτιομενος τι λενε στα μπαλονακια. Περιεργεια λεγεται και επεκτεινεται σε πολλους τομεις, τουλαχιστον προσωπικα ειμαι περιεργος για πολλους τομεις. Εαν ηθελα επστημονικο επιπεδο να γραφω αρθρα, θα επικεντρωνομουν σε εναν τομεα. Οσο για τη φυγη δεν ξερω πως την εννοεις, γενιομαστε και ερχεται ο θανατος και πρεπει να γεμισουμε τις στιγμες μας οσο πιο ωραια μπορουμε, αρα κανουμε προσπαθειες φυγης? Δεν εχω δει και κανεναν που εκαναν που του εκαναν μπουλινγκ στο σχολειο, επειδη ηταν λιγο διαφορετικος να εχει πιασει σαν χομπι τις πολεμικες τεχνες. Συνηθως αυτοι που ασχολιουνταν με την αθληση παρεμειναν σε αυτη.

---

Δεν με έπιασες φίλε Κεπ, δεν έπιασες το νόημα μου, ίσως και να μην διάβασες καλά το γραφόμενο μου, ίσως όμως και να χει πρόβλημα ο δικός μου τρόπος έκφρασης (σοβαρά το λέω για να πάρω υπεύθυνη ανατροφοδότηση αν όντως τρέχει κάτι τετοιο).

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Για μενα ειναι το μποξ.

---

Επικίνδυνο άθλημα. Μπορεί να προκαλέσει βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Μαρεσει ομως που εμαθα να σκαρφαλωνω σε ενα σκοινι μεχρι το ταβανι και που περπαταω με τα χερια.

---

Cool! Θα μου άρεσε να περπατάω με τα χέρια! Δε μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να εξασκηθώ αλλά και δεν το επεδίωξα. Από την άλλη νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που έχω διατηρήσει ασυνήθιστη (για την ηλικία και τον τρόπο ζωής) ευλυγισία και ευκινησία σε σημείο που έχω αναπτύξει λίγο περίεργες ... συνήθειες :D. Είναι κυρίως θέμα σωματικής κατασκευής. Βοηθάει πολύ στην καθημερινότητα και διευκολύνει τη ζωή γενικά.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Εσεις τι κανετε που σας βοηθα να νιωθετε ομορφα;

---

Όπως με άλλα θέματα έτσι και με αυτό θα με βρεις στο λυκόφως της κατανομής πιθανοτήτων. Είναι διάφορα αυτά που με ευχαριστούν ως ενασχόληση, σε ενεργητικό πάντα ρόλο, αλλά θα σταθώ στο σημαντικότερο.

Μ' αρέσει να ανοίγω την πόρτα αργά το βράδυ αφού σκοτεινιάσει, να μπαίνω στον προθάλαμο και να ανάβω το φακό μου για να μη σκοντάψω κάπου μέχρι να φτάσω στα σκαλοπάτια που οδηγούν ψηλά στην εξέδρα του οργάνου. Εκεί το θέτω σε λειτουργία ενώ ο τεράστιος χώρος της εκκλησίας είναι θεοσκότεινος και κάθομαι στην κονσόλα. Λατρεύω να πειραματίζομαι με το ηχόχρωμα των συστοιχιών, από το θεμελιώδη ήχο του Bourdon 8' έως το βαρύ μεταλλικό και επιθετικό Bombarde 16' ή ακόμα καλύτερα το Basson 32' (όταν υπάρχει), έχοντας περάσει από τα Principals, τις μείξεις, τις μεταλλάξεις, τα έγχορδα, παίζοντας είτε κομμάτια του ρεπερτορίου είτε δικές μου δημιουργίες (ακόμα και αυτοσχεδιάζοντας).

Είναι σαν ζωντανός οργανισμός, αφού οι μεταβολές της θερμοκρασίας και της υγρασίας επηρεάζουν τις συχνότητες του ήχου των αυλών και μπορεί να έχεις ασυνήθιστες παραφωνίες ανάλογα με την εποχή. Από την άλλη υπάρχουν όργανα ρυθμισμένα σε άνισο ταμπεραμέντο και παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον στην ερμηνεία του ιστορικού ρεπερτορίου. Μ' αρέσει να σπρώχνω στα όρια την παραγωγή ήχου όταν το όργανο διαθέτει ασυνήθιστες συστοιχίες, όπως η Musette 16' ή το Ουράνιο Φλάουτο 8', και ειδικές μείξεις για την υποδιαίρεση του ποδοπληκτρολογίου (όπως η Θεόρβη).

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Το σταμάτησα γιατί από ένα σημείο και μετά στους αγώνες μπορεί να καταλήξεις ακόμα και στο νεκροτομείο.

---

Σωστά. Μου δίνεις την ευκαιρία να πω και κάτι άλλο. Ακόμα κι αν κάποιος αποφύγει τα χειρότερα (τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που ανέφερα πιο πάνω και το νεκροτομείο που ανέφερες εσύ), το άθλημα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τα μάτια γιατί αυξάνει κατά πολύ την πιθανότητα αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς. Για ένα μυωπικό μάτι η αποκόλληση είναι «στην τσέπη» με την πυγμαχία. Και ξέρουμε όλοι φαντάζομαι τι σημαίνει αυτό για την όραση.

και αςέχει κάνει κάποιος λέιζερ?

Quote:

---

Originally Posted by Vox

Επικίνδυνο άθλημα. Μπορεί να προκαλέσει βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.


Cool! Θα μου άρεσε να περπατάω με τα χέρια! Δε μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να εξασκηθώ αλλά και δεν το επεδίωξα. Από την άλλη νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που έχω διατηρήσει ασυνήθιστη (για την ηλικία και τον τρόπο ζωής) ευλυγισία και ευκινησία σε σημείο που έχω αναπτύξει λίγο περίεργες ... συνήθειες :D. Είναι κυρίως θέμα σωματικής κατασκευής. Βοηθάει πολύ στην καθημερινότητα και διευκολύνει τη ζωή γενικά.


Όπως με άλλα θέματα έτσι και με αυτό θα με βρεις στο λυκόφως της κατανομής πιθανοτήτων. Είναι διάφορα αυτά που με ευχαριστούν ως ενασχόληση, σε ενεργητικό πάντα ρόλο, αλλά θα σταθώ στο σημαντικότερο.

Μ' αρέσει να ανοίγω την πόρτα αργά το βράδυ αφού σκοτεινιάσει, να μπαίνω στον προθάλαμο και να ανάβω το φακό μου για να μη σκοντάψω κάπου μέχρι να φτάσω στα σκαλοπάτια που οδηγούν ψηλά στην εξέδρα του οργάνου. Εκεί το θέτω σε λειτουργία ενώ ο τεράστιος χώρος της εκκλησίας είναι θεοσκότεινος και κάθομαι στην κονσόλα. Λατρεύω να πειραματίζομαι με το ηχόχρωμα των συστοιχιών, από το θεμελιώδη ήχο του Bourdon 8' έως το βαρύ μεταλλικό και επιθετικό Bombarde 16' ή ακόμα καλύτερα το Basson 32' (όταν υπάρχει), έχοντας περάσει από τα Principals, τις μείξεις, τις μεταλλάξεις, τα έγχορδα, παίζοντας είτε κομμάτια του ρεπερτορίου είτε δικές μου δημιουργίες (ακόμα και αυτοσχεδιάζοντας).

Είναι σαν ζωντανός οργανισμός, αφού οι μεταβολές της θερμοκρασίας και της υγρασίας επηρεάζουν τις συχνότητες του ήχου των αυλών και μπορεί να έχεις ασυνήθιστες παραφωνίες ανάλογα με την εποχή. Από την άλλη υπάρχουν όργανα ρυθμισμένα σε άνισο ταμπεραμέντο και παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον στην ερμηνεία του ιστορικού ρεπερτορίου. Μ' αρέσει να σπρώχνω στα όρια την παραγωγή ήχου όταν το όργανο διαθέτει ασυνήθιστες συστοιχίες, όπως η Musette 16' ή το Ουράνιο Φλάουτο 8', και ειδικές μείξεις για την υποδιαίρεση του ποδοπληκτρολογίου (όπως η Θεόρβη).



Σωστά. Μου δίνεις την ευκαιρία να πω και κάτι άλλο. Ακόμα κι αν κάποιος αποφύγει τα χειρότερα (τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που ανέφερα πιο πάνω και το νεκροτομείο που ανέφερες εσύ), το άθλημα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τα μάτια γιατί αυξάνει κατά πολύ την πιθανότητα αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς. Για ένα μυωπικό μάτι η αποκόλληση είναι «στην τσέπη» με την πυγμαχία. Και ξέρουμε όλοι φαντάζομαι τι σημαίνει αυτό για την όραση.

---

Σίγουρα, αλλά σε επίπεδο αγώνων. Σε προπονήσεις που βαράς σάκο, κανεις σκιαμαχία και που δεν τρως τα τρελά χτυπήματα από συμπαίικτες γιατί παίζετε πιο ηρεμα (ποτε δε θα γινει knock out σε προπονηση πχ) δεν ειναι επικινδυνο.
Ποσο χρονων εισαι αν επιτρεπεται; Δεν είναι θέμα ευλυγισίας, θέλει να χτίσεις δυνατά χέρια ώμους (δεν εννοώ να σουφκώσεις, απλά να αποκτήσεις δύναμη και να μην εισαι βαρυς). Στην αρχη σε τοιχο και μετα παντου.

Σχεδιάζω πρόσωπα από φωτογραφίες. Καθαρίζει το μυαλό μου και ηρεμώ.

Quote:

---

Originally Posted by panos19

και αςέχει κάνει κάποιος λέιζερ?

---

Η πρόγνωση για την αποκόλληση που προκαλείται από βίαια χτυπήματα είναι γενικά κακή. Ακόμα και αν το χειρουργείο γίνει έγκαιρα και έχει επιτυχία, η όραση μπορεί να μην αποκατασταθεί ποτέ στα επίπεδα που ήταν πριν.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Σε προπονήσεις που βαράς σάκο, κανεις σκιαμαχία και που δεν τρως τα τρελά χτυπήματα από συμπαίικτες γιατί παίζετε πιο ηρεμα (ποτε δε θα γινει knock out σε προπονηση πχ) δεν ειναι επικινδυνο.

---

Μπορεί να μην είναι επικίνδυνο με την έννοια των κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων αλλά για το μυωπικό μάτι υπάρχει πάντα μεγάλος κίνδυνος αποκόλλησης λόγω γεωμετρίας. Δε χρειάζεται να βγεις knockout για να προκληθεί αποκόλληση. Στους μύωπες γίνεται και αυθόρμητα με πιθανότητα 100 φορές μεγαλύτερη απ' ότι στο γενικό πληθυσμό, πόσο μάλλον όταν δέχεσαι χτυπήματα στο κεφάλι (έστω όχι τόσο ισχυρά).

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Δεν είναι θέμα ευλυγισίας, θέλει να χτίσεις δυνατά χέρια ώμους (δεν εννοώ να σουφκώσεις, απλά να αποκτήσεις δύναμη και να μην εισαι βαρυς). Στην αρχη σε τοιχο και μετα παντου.

---

Καταλαβαίνω τι λες. Είμαι χαρακτηριστικά λεπτός (too much μάλιστα) με φυσική αθλητική γραμμή (όχι γυμναστηρίου δηλαδή). Για διάφορους λόγους όμως που δεν είναι του παρόντος δε θα το επιχειρούσα. Απλά μου αρέσει ως ιδέα και δεξιότητα.

Quote:

---

Originally Posted by wasp26

Σχεδιάζω πρόσωπα από φωτογραφίες. Καθαρίζει το μυαλό μου και ηρεμώ.

---

Ενδιαφέρον, και ως ενασχόληση και για το αποτέλεσμα. Έχω παρατηρήσει σε τρεις περιπτώσεις κάποιους να με ζωγραφίζουν (δύο στο τρένο και μία σε ... χώρο αναμονής κλινικής!). Ποιος να ξέρει γιατί άραγε. Αυτό που λες είναι κάτι που δεν είχα σκεφτεί.

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Δεν έχω κάποιο χόμπυ εκτός σπιτιού αλλά ψυχοθεραπευτικά για μένα δρα η μουσική... Είναι ένας τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων μου και με ηρεμεί κάπως...

---

Η μουσικοθεραπεια δεν ειναι μια αγνωστη μεθοδος αλλωστε, οταν υπαρχουν ψυχολογικα βαρη. Δοκιμασε κι αλλες μεθοδους παραλληλα. Ταινιες, βιντεοπαιχνιδια αλλα και εξωτερικες δραστηριοτητες οπως εκδρομες, ορειβασιες κτλ.

Quote:

---

Originally Posted by Thessalonian

Η μουσικοθεραπεια δεν ειναι μια αγνωστη μεθοδος αλλωστε, οταν υπαρχουν ψυχολογικα βαρη. Δοκιμασε κι αλλες μεθοδους παραλληλα. Ταινιες, βιντεοπαιχνιδια αλλα και εξωτερικες δραστηριοτητες οπως εκδρομες, ορειβασιες κτλ.

---

Ταινίες βλέπω... Όσον αφορά τις εξωτερικές δραστηριότητες, δεν πάω συχνά εκδρομές αλλά βγαίνω με φίλους στην πόλη μου...