Originally Posted by
nantia2
Καταρχήν καλησπέρας σας, να σου πω την αλήθεια αυτή τη στιγμή που σου μιλάω είμαι 6 μηνών έγκυος και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλες τις κοπέλες και του άντρες της παρέας γιατί διάβαζα τις απαντήσεις σας ξανά και ξανά. Με είχε πιάσει μια μικρή κατάθλιψη βέβαια γιατί ήταν πράγματα που έπρεπε να σκεφτώ αρκετά.
Τώρα αγαπητή Zeen άμα θες πες μας λίγα πράγματα για τον σύντροφό σου. Μάλλον είμαστε αρκετές που τα περνάμε αυτά! Εμένα ο δικός μου ήθελε αλλά κόλλαγε συνέχεια από άγχος? Τι να σου πω, δεν ξέρω γιατί. Απλά οι συζητήσεις μας δεν οδηγούσαν πουθενά! Αυτό που λειτούργησε είναι ότι έφυγα για 2-3 βδομάδες απο το σπίτι (από τα νεύρα μου δηλαδή) και αν και θύμωσε μάλλον το σκέφτηκε λιγάκι, επίσης όταν σταμάτησα τελείως να το συζητάω (όταν γύρισα δηλαδή). Πάντως καταλήγω ότι είναι λογικό το δικό μας το άγχος, ανάλογα με τον άνθρωπο όμως που έχεις απέναντι σου αλλάζει και η αντιμετώπιση. Μήπως δεν έχει καταλάβει ότι δεν έχετε και μια δεκαετία μπροστά σας να το σκεφτεί? Μήπως νιώθει πολύ άγχος και εκλοβίζεται μέσα σε αυτό?
Πάντως να ξέρεις σε καταλαβαίνω πάρα πολύ και αν έχεις διάθεση να το συζητήσεις είμαστε εδώ.
