Originally posted by weird
Quote:
Originally posted by panikoula
Τελευταια οταν επαιζει ο γιος μ με αλλα παιδια ,ενα παιδι πχτυπαει συνεχια τον γιο μ μεγαλυτερος και π δεν με ακουγε οταν το μαλωνα.αναγκαστικα να του δοσωμια σφαλιαρα.και το εχω κανει κ σε ενα αλλο π χτυπαγε τον γιο μου.ντρεπομαι π το εκανα κ τις 2 φορες αλλα δεν αντεχω να βλεπω να χτυπανε το παιδακι μου.κατι παθενω κιαν χριαστει να το προστατεψω και μεχρι μπουνια θα δοσω δεν θα δυστασω.
Πανικούλα, το ξέρεις κι εσύ οτι αυτό δεν είναι λύση.
Εσύ είσαι ο ενήλικας κι αυτά είναι τα παιδιά.
Αυτά μιλούν με μπουνιές, εσύ θα πρέπει να πέσεις στο ίδιο επίπεδο?
Οχι φυσικά.
ΚΑταλαβαίνω την αγανάκτησή σου για το τι υφίσταται ο γιος σου, αλλά το να χτυπάς όποιον τον χτυπά δεν είναι λύση.
Φρόντισε να ενημερώνεις τους άλλους γονιούς, τον δάσκαλο, ή όποιον έχει εποπτεία της όλης κατάστασης και να παρευρίσκεται το μικρό σου σε όσο το δυνατόν ασφαλέστερες παρέες.
Περνάς στο παιδί το μνμ \" ότι και να πάθω η μαμά μου θα καθαρίσει για εμένα\" κι αυτό δεν είναι σωστό γιατί κινδυνεύει να γίνει παθητικό και να μην μάθει να υπερασπίζεται μόνο του τα του εαυτού του.
Η υπερπροστασία και η υπερβολική λατρεία στο πρόσωπο του παιδιού, μπορεί να του κάνει μεγάλο κακό.
Ναι, ναι, σοβαρά σου μιλάω.
ΠΟλλά απο τα άτομα που γράφουν εδώ μέσα και υποφέρουν, είχαν γονείς που έτρεχαν απο πίσω τους για κάθε τους ανάγκη.
Ειναι άτομα που δεν μεγάλωσαν σωστά, παρά μόνο κάτω απο την υπερπροστασία των γονιών τους και φοβούνται μέχρι και ταξίδι να κάνουν μακριά τους!!!
Γι αυτό, καλύτερα να συμβουλευτείς κι έναν ειδικό παιδοψυχολόγο να σε κατευθύνει ως μόνη μητέρα που είσαι και που έχεις και τα ψυχολογικά σου, πώς να μεγαλώσεις σωστά, το παιδί σου.
Το παιδί, πιστεύω, δεν είναι μια κούκλα που θέλει μόνο αγκαλιές και φιλιά.
Είναι μελλοντικός ενήλικας που θα πρέπει να μάθει να λειτουργεί ανεξάρτητα και να προσφέρει στην κοινωνία άυριο.
Μην το βλέπεις ΜΟΝΟ σαν ένα λόγο ύπαρξης σου και της δικής σου ζωής, ούτε σαν το φάρμακό σου στην αρρώστια, γιατί το παιδί σου, είναι σίγουρα, κάτι πολύ περισσότερο απο όλα αυτά.
Φιλικά,
κι ελπίζω στο μέλλον να μην απλώσεις χέρι, ούτε στο δικό σου, ούτε σε άλλα παιδιά.
Είσαι πολύ παρορμητική, αλλά πρέπει να βάλεις όρια στον εαυτό σου.
Κι αν δεν μπορείς μόνη, με τον ειδικό.