Printable View
Η αγωγή δεν είναι λάθος, τουλάχιστον δεν μπορεί να κριθεί τόσο νωρίς αυτό. Απλά το σιπραλεξ δεν δρα άμεσα. Γι'αυτό και δίνουν μαζί αγχολυτικο. Εγώ εκ των υστέρων που σκέφτομαι την ίδια θεραπεία με τη δική σου που είχα ακολουθήσει πριν λίγα χρόνια (με μόνη διαφορά ότι δεν το έπαιρνα βράδυ το σιπραλεξ), αντί για αγχολυτικο θα προτιμούσα μικρή δόση ρεμερον που έχει πιο γρήγορα αποτελέσματα στον ύπνο και στη διάθεση.Quote:
Originally Posted by ireneandria
Σήμερα είμαι τελείως διαφορετικά.δεν μπορώ να σηκωθω καθολου από το κρεβάτι και κοιμάμαι συνεχώς.ειμαι σα φυτό βέβαια η θλίψη και η μελαγχολία μόνιμη.δεν μπορώ να κάνω τιποτα.και το κερασάκι στην τούρτα χθες ήρθα και σ επαφη με κρούσμα για δευτερόλεπτα.στο τέλος θα φρικάρω τελειως με όλα αυτά.επισης έχω καθυστέρηση μπορεί να είναι παρενέργεια από τα χαπια κ το άγχος;Quote:
Originally Posted by Niels
Τα χάπια φέρνουν κόπωση και υπνηλίαQuote:
Originally Posted by ireneandria
Το δικό σου δεν το έχω πάρει δεν ξέρω
Με το κρούσμα ήσουν σε εξωτερικό χώρο;φορούσες μάσκα; Μπορεί να μην γίνει και τίποτα
Το άγχος προκαλεί καθυστέρηση για το χάπι δεν ξέρω αν φέρνει καθυστέρηση γιατί εμένα ένα χάπι το αντίθετο μου προκάλεσε είχα αιμορραγία
Σε κλειστό ήμουν για δευτερόλεπτα χωρίς και μετά έβαλα μασκα μόλις μου είπε ότι δεν αισθάνεται καλά.ελπιζω να τη γλιτωσα γιατί δεν αντέχω κι αυτό.μαλλον από το άγχος θα είναι η καθυστέρηση γιατί έχει χτυπήσει κόκκινο.εκτος κι αν....μπεμπέ και απέραντη χαρά. Αλλα δεν έχω ιδέα με την αγωγή τι γινεται;Quote:
Originally Posted by nightzer
Αν θες μωρό με το καλό απλώς πρέπει να μιλήσεις και με ψυχίατρο και με γυναικολόγο γιατί εμένα μου έχουν πει θέλει προσοχή η εγγυμοσυνη με αυτά τα χάπιαQuote:
Originally Posted by ireneandria
Δεν ξέρω αν το δικό σου είναι αθώο αλλά ρώτα για να ξέρεις τι θα κάνεις
Ευτυχώς αδιαθετησα σήμερα το πρωί γιατί έχεις δίκιο ένα μωρό καλό είναι να έρθει όταν θα ηρεμησω και θα κόψω την αγωγή και θα είμαι ετοιμη και με το σωστό άνθρωπο.οπως και να έχει όσο αθώα και να είναι σίγουρα θα επηρεάζουν κάπως.Quote:
Originally Posted by nightzer
Αχ αυτοί οι έντονοι παλμοί κάθε βράδυ και με το πρωινό ξύπνημα.αντε να δω πότε θα ηρεμήσουν.και οι σκέψεις ασταμάτητες ειδικά με τον πρώην μου πόσο μου λείπει και πόσο δύσκολα είναι χωρίς αυτόν.προσπαθω να τις ελεγξω αρνητικα αφού μόλις έπαθα ξανά όλο αυτό έφυγε από κοντά μου αλλά τα συναισθήματα μου τις περισσότερες φορές κυριαρχούν.
Κοιμάσαι καλύτερα όμως; Ε οι σκέψεις είναι δύσκολο πράγμαQuote:
Originally Posted by ireneandria
Δεν φεύγουν εύκολα
Με το καιρό θα το συνηθίσεις
Ήσασταν πολύ καιρό μαζί;
Κοιμάμαι καλύτερα βέβαια ξυπνάω αρκετά συχνά ακόμα μέσα στη νύχτα.εναν χρόνο ήμασταν μαζί κ συνέχεια μου λέει ότι μ αγαπάει αλλά θέλει οικογένεια κ δεν ξέρει τι να κάνει.εγω 40 κι αυτός 46.επισης με κατηγορησε γιατί δεν του είχα μιλήσει εξ αρχής για το θέμα μου με την αγχώδης διαταραχή κ όλα τα επακόλουθα.μ έπιασε μαζί του κ φρικαρε.Quote:
Originally Posted by nightzer
Ναι κάποιοι με τα ψυχιατρικά έχουνε ένα θέμα δεν ξέρω γιατί δεν θέλουν να έχουν ευθύνες και το θεωρούν πολύ κουραστικό εσύ θες οικογένεια;Quote:
Originally Posted by ireneandria
Περισσότερο φόβο θεωρώ ότι έχουν και δεν ξέρουν πως να το χειριστούν.θα ήθελα οικογένεια ναι αλλά μ αυτό που περνάω τώρα φοβάμαι αν θα μπορώ ν ανταπεξέλθω.αν και στο φιλικό μου περιβάλλον αρκετές έχουν κάνει κ τα πάνε μια χαρά.εσυ έχεις οικογενεια;Quote:
Originally Posted by nightzer
Εγώ που έχω αγχωδη κατάθλιψη δε θέλω να κάνω οικογένεια..φοβάμαι πάρα πολύ...είμαι 33 χρόνων..σκέφτομαι πως με τα χάλια που έχω πως μπορω να φέρω στον κόσμο ένα παιδί και να είμαι σωστη;; δε γίνεται.......
Πραγματικά κι εγώ σκέφτομαι έτσι αλλά βλέπω άλλες γυναίκες που έχουν περάσει τα ίδια και τα έχουν καταφέρει.γι αυτό ρώτησα αν κάποιος έχει οικογένεια και πως το διαχειρίζεται.δε θα ήθελα να μείνω μόνη μου και η ψυχίατρος μου μου είπε ότι τα πάντα μπορούμε αλλά εγώ με όλο αυτό που περνάω πελαγωνω.εχεις κάποια σχέση;ίσως αν βρεις κι εσύ κι εγώ κάποιον που να μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια να μπορέσουμε να κάνουμε αυτό το βήμα.βεβαια εγώ μόλις βγήκα από έναν χωρισμό και είναι και το θέμα ηλικίας 40.Quote:
Originally Posted by MK.89
Επίσης όταν πέφτω να κοιμηθω μετά από λίγο τιναζόμαι λες και με διαπερνά ρεύμα.ειναι λόγω του άγχους η πρέπει να κάνω κάποια εξέταση νευρολογικής φυσεως;
Μήπως είναι το restless leg syndrome; Το παθαίνω κι εγώ αλλά ως παρενέργεια του ρεμερον.
Δεν ξέρω τι είναι αυτό πρώτη φορά το ακούω.το νιώθω σε όλο μου το κορμι.Quote:
Originally Posted by Niels
Ναι έχω σχέση αλλά αυτός ο φόβος δε φεύγει ποτέ της οικογένειας..δε θα μπορέσω να ανταπεξελθω σε τόσες ευθύνες. Ξέρω ότι θα ζω για πάντα με την αγχωδη κατάθλιψη αυτά δε περνάνε ποτε τελείως...Quote:
Originally Posted by ireneandria
Ξεκίνησα να το παθαίνω με το serequelQuote:
Originally Posted by Niels
,Στην αρχή ψαχνομουν δεν ήξερα τι ήταν εκεί που καθόμουν με χτυπούσε ρεύμα στο πόδι δεν ήξερα κατά που να κάνω
Μετά ανακάλυψα ότι μπορεί να φταίει το χάπι
Άρα δεν είμαο μονη
Είναι ενοχλητικό, το ξέρω αλλά τι να γίνει... το παθαίνω χρόνια... όταν το συνηθίζει ο οργανισμός το φάρμακο μειώνεται πάντως...
Μόλις το αντιλήφθηκα μειώσαμε το χάπι αλλά τελικά το κόψαμε γιατί μου αύξησε και τις εξετασεις αιματος
Δεν το έχω πάρει το seroquel, δεν έχω άποψη, αλλά αφού ήταν έτσι καλά έκανες και το έκοψες, υπάρχουν κι άλλα φάρμακα.
Άλλη μια μέρα αδιάφορη.νιωθω ότι τίποτα δεν έχει νόημα.η ταραχή ακόμα συνεχίζεται.στη δουλειά πάω απλά για να πάω.νιωθω ότι κατέστρεψα τη ζωή μου,το μέλλον μου με τον άνθρωπο που αγαπαω.καναμε ονειρα να μείνουμε μαζί και οικογενεια.τωρα χωρίς αυτόν κενό.δε με συγκινεί τίποτα ούτε βόλτα με τις φίλες μου δε θέλω.μ έχει ρίξει πολύ κάτω.ουτε τον εαυτό μου δεν προσέχω αντίθετα τον εξαντλω,τσιγάρο και διατροφή χαλια.η αγωγή ακόμα δεν μ έχει πιάσει.
Θα σου πω συμβουλές που με βοηθάνε όταν πέφτω ψυχολογικά
Προσπάθησε να τρως σωστά μικρά γεύματα και συχνά η σωστή διατροφή συμβάλλει στην ψυχολογία
Όσο χάλια και να είσαι βγες έξω από το σπίτι για περπάτημα να αλλαξεις εικόνες έστω και ένα τέταρτο
Κάνε ένα μπάνιο άλλαξε ρούχα και βγες
Πάρε ένα φίλο και πείτε μια κουβέντα
Ακουσε μουσική τέρμα εμένα αυτό με φτιάχνει
Απλά και σιγά σιγά
Δύσκολος ο χωρισμός αλλά πρέπει και να προχωρήσεις
Δεν είναι εύκολο όταν βυθίζεσαι στο λέω εγώ που έχω σκαναμοευασματα λόγω ασθενείας αλλά προσπάθησε
Πάρε την γιατρό μήπως σου αλλάξει το χάπι
Μίλησα με τη γιατρο μου και μου είπε ότι το χάπι δεν έχει δράσει ακόμα παίρνω σιπραλεξ 10 μέρες.το ηρεμιστικό μου αύξησε.μηπως πρέπει να πάρω και καμιά βιταμίνη;ποιες προτινεις;θα προσπαθήσω να τα εφαρμόσω σιγα σιγα όλα αυτά κ ελπίζω να έχω αποτελέσματα.σ ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές.εχεις δίκιο δύσκολος ο χωρισμός κ θέλει το χρόνο το του.Quote:
Originally Posted by nightzer
Βιταμίνες ρώτα γιατρό μην πάρεις έτσι γιατί πήρα και εγώ και πήγε η b12 στα ύψη εγώ έπαιρνα Μαγνησιο που λένε βοηθάει στα ψυχολογικά και σύμπλεγμα b
Όταν παίρνας θλίψη θέλει το χρόνο του
Απλά σου λέω αυτά κάνω όταν έχω την κάτω φάση της ασθένειας αλλά είναι πολύ δύσκολο μου παίρνει καιρό να ανέβω
Σιγά σιγά α και το πιο σημαντικό άσε κόσμο να σε βοηθήσει μην τους αρνείσαι την βοήθεια τους
Με το μαγνήσιο και το σύμπλεγμα b σου ανέβηκε η b12;εγώ έχω και χαμηλή φερριτινη και d άστα.μερικες φορές με βοηθάνε κ άλλες με φωνάζουν ότι δεν προσπαθώ και έτσι όπως κάνω θα γίνω χειροτερα κ τότε γίνομαι πιο χάλια.δυστυχως δεν καταλαβαίνουν αυτό που περνάω.δε θα πεθάνεις για εναν άντρα κ τέτοια αλλά όταν αγαπάς κάποιον είναι ακόμα πιο δύσκολο να ξεπεράσεις το χωρισμό.επρεπε να του είχα μιλήσει από την αρχή της σχέσης μας αλλά φοβόμουν και τώρα έφυγε.δεν ξέρω αν φταίω απόλυτα εγώ γι αυτό η τελικά δε μ αγαπουσε αρκετά για να μείνει δίπλα μου.Quote:
Originally Posted by nightzer
Ναι με τις βιταμίνες...ε τα κλασικά που λένε όλοι
Το κάνουν για να βοηθήσουν αλλά στην ουσία σου σπάνε τα νεύρα δεν βοηθάνε έτσι
Εντάξει ένας χωρισμός είναι αλλά για σένα είναι κάτι σημαντικό θα το ξεπεράσεις σιγά σιγά και όντως δεν θα πεθάνεις για αυτό δεν θα το βάλεις κάτω θα συνεχίσεις τόσα όμορφα πράγματα υπάρχουν εκεί έξω κρατά τα θετικά και προχωρά σιγά σιγα
Κάθε μέρα κ χειροτερα.τις τελευταίες μέρες υπήρξε μια επικοινωνία με τον πρώην ο οποίος μου είπε να βρεθούμε να μιλησουμε από κοντά για όλα κ ότι είναι προβληματισμενος με όλη αυτή την κατάσταση αλλά όλο το αναβάλλει.μου λέει ότι είμαι δυνατή και να παλέψω για μένα αλλά φυσικά όλες αυτές τις μερες δεν ενδιαφέρθηκε να δει τι κάνω η να έρθει να με δει.σημερα του έστειλα εγώ ότι δε θέλω τη συμπόνια του και ότι δε θα τον ξανά ενοχλήσω.αλλα όλο αυτό μ έχει ρίξει ακόμα πιο πολύ φοβάμαι πως θα μπορέσω να ανάκαμψω από όλο αυτό και μη γίνω χειροτερα....είχα αρχίσει να βγαίνω σιγα σιγα από το σπίτι και φοβάμαι ότι θα γυρίσω πάλι στην αρχική κατάσταση.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι περνάς.ειχα τα προβλήματα μου ήρθε και ο χωρισμός και ήμουν σε απελπιστικη κατάσταση.προσπαθησα να το παλέψω μόνος αλλά για 2 μήνες πήγαινα χειρότερα.2 μήνες μαρτύριο.πηγα σε ψυχίατρο και μου έδωσε αγωγή πρωί 20αρι cipralex και βράδυ 5αρι zyprexa.απο την πρώτη μέρα ένιωσα τεράστια διαφορά.και με τον χρόνο το ξεπέρασα τελείως.αυτη η αγωγή με έσωσε
Κι εγώ έτσι αισθάνομαι απελπισμένη κ το μέλλον μου αδιάφορο χωρίς αυτόν.δεν έχω διάθεση για τιποτα και η κατάθλιψη στα φόρτε της.εγω παίρνω λεξοτανιλ πρωι βραδυ και σιπραλεξ 10 το βραδυ.αλλα δε βλέπω καμία τεράστια διαφορά.αν συνεχίσω έτσι θα μιλήσω ξανά με την ψυχίατρο μπας κ μου αυξήσει τι να πω.κανω κ ψυχοθεραπεια αλλά προς το παρόν κανένα αποτελεσμαQuote:
Originally Posted by thodoriis1925
Υπομονή. Θέλει χρόνο το σιπραλεξ αλλά θα σε κουλαρει
Καλημέρα.παιρνω πρωι βραδυ λεξοτανιλ 1.5 αλλά τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να σηκωθω με τίποτα το πρωι.σκεφτομαι να πάρω τη ψυχίατρο μήπως το μειώσω αλλά φοβάμαι μην επιστρέψει ξανά η έντονη ανησυχια.φοβαμαι και τον εθισμό.εχει κάνεις εμπειρία με λεξοτανιλ?