Η οικογένειά μου

Για τις γάτες έχω περιορίσει τα έξοδα από όσα ξόδευα παλιά που ήθελα κανά χιλιάρικο το μήνα και τάιζα γύρω στα 150 αδέσποτα την ημέρα. Πλέον θέλω γύρω στα 300 το μήνα σε τροφές +άλλα 100 περίπου για τα δικά μου +50 τα λεφτά που πληρώνω σε αυτόν που τις ταίζει στο χωριό για να μην πηγαίνω εγώ. Με τις τραγικές αυξήσεις που έχουν κάνει στις τροφές θα μου φεύγει ο μισός μισθός αν δουλεύω αλλού. Σε γιατρούς έφαγα πολλά χιλιάδες ευρώ όταν με πρωτοέπιασε η ορθοστατική. Τώρα πια έχω περιορίσει πολύ τα έξοδά μου. Ακόμα και σε καρδιολόγο πρόσφατα πήγα στο δημοσιο νοσοκομείο.

Φιλική συμβουλή επειδή χρησιμοποιείς συχνά το πρώτο πληθυντικό: Σταμάτα να σκέφτεσαι σαν ομάδες εσύ κι η μάνα σου, εσύ κι οι αδερφές σου, εσύ και ο ξάδερφος του μπατζανάκη της συνυφάδας του προπάππου σου και σκέψου σαν ΕΣΥ και μόνο εσύ. Τι υπάρχει χειροπιαστά με χαρτιά στην κατοχή σου. Άσε τι αν τυχόν κάποτε χωριστούν ή σου έχουν υποσχεθεί στα λόγια. Τα χειροπιαστά να κοιτάς. Ακόμα κι αν φαίνεσαι κάπου μέσα, το να έχεις θεωρητικά το ένα όγδοο μια επιχείρησης μαζί με τρια αδέρφια, δυο ξαδέρφια τον ένα γονιό σου και τον ένα θείο σου π.χ. δεν λέει κάτι.

Και να έχεις πολύ στο νου σου ότι τα σόγια και ειδικά οι γονείς χτίζουν στα λόγια ανώγεια και κατώγια. Στην πράξη δες τι κάνουν. Δες τι θες εσύ και βάλε ένα πλάνο με βάση το τι θες εσύ, μην προσαρμόζεσαι στο τι σου λένε ή κάνουν αυτοί. Δες τα δεδομένα και πάρε δικές σου, ανεξάρτητες αποφάσεις.

Το ίδιο ισχύει και στα κοινωνικά. Αν αισθάνεσαι σαν "ο γιός του τάδε" ή "ο Παπαδόπουλος της γνωστής οικογενείας" κτλ, μόνο κακό στον εαυτό σου κάνεις γιατί ετεροκαθορίζεσαι. Αν αντίθετα ο ίδιος κινείσαι σαν μονάδα, σαν ο Σκίουρος με τα καλά σου και τα κακά σου, κι οι άλλοι έτσι θα μάθουν να σε κρίνουν και να σε αντιμετωπίζουν. Αν κάποιος τρακτερομπαστουρνόβλαχος ή μια θείτσα ή κάποιοι που έχουν νοοτροπίες 100 χρόνια πίσω από τα γομάρια σκέφτονται αλλιώς, δεν σε αφορά. Με την ίδια την συμπεριφορά σου δεν θα τους αφήνεις περιθώρια.

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Για τις γάτες έχω περιορίσει τα έξοδα από όσα ξόδευα παλιά που ήθελα κανά χιλιάρικο το μήνα και τάιζα γύρω στα 150 αδέσποτα την ημέρα. Πλέον θέλω γύρω στα 300 το μήνα σε τροφές +άλλα 100 περίπου για τα δικά μου +50 τα λεφτά που πληρώνω σε αυτόν που τις ταίζει στο χωριό για να μην πηγαίνω εγώ. Με τις τραγικές αυξήσεις που έχουν κάνει στις τροφές θα μου φεύγει ο μισός μισθός αν δουλεύω αλλού. Σε γιατρούς έφαγα πολλά χιλιάδες ευρώ όταν με πρωτοέπιασε η ορθοστατική. Τώρα πια έχω περιορίσει πολύ τα έξοδά μου. Ακόμα και σε καρδιολόγο πρόσφατα πήγα στο δημοσιο νοσοκομείο.

---

σκιουρε , διαβαζω αυτο το τοπικ αρκετο καιρο, εισαι εμφανως καλο παιδι , καλη η φιλοζωια , αλλα υπερανω ολων ειναι ο ανθρωπος για μενα , προτιμω να βοηθησω εναν φτωχο, παρα ενα αδεσποτο .......

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

σκιουρε , διαβαζω αυτο το τοπικ αρκετο καιρο, εισαι εμφανως καλο παιδι , καλη η φιλοζωια , αλλα υπερανω ολων ειναι ο ανθρωπος για μενα , προτιμω να βοηθησω εναν φτωχο, παρα ενα αδεσποτο .......

---

Καλα, υπαρχουν πολλοι που βοηθουν κι ανθρωπους. Υπαρχουν κι αλλοι που βοηθουν κι ανθρωπους.και ζωα. Ε, ας υπαρχουν κι αυτοι που βοηθουν μονο ζωακια, εχουν κι αυτα ψυχη.

Quote:

---

Originally Posted by Olivia

Καλα, υπαρχουν πολλοι που βοηθουν κι ανθρωπους. Υπαρχουν κι αλλοι που βοηθουν κι ανθρωπους.και ζωα. Ε, ας υπαρχουν κι αυτοι που βοηθουν μονο ζωακια, εχουν κι αυτα ψυχη.

---

Συμφωνώ μ' αυτό που λες αλλά θέλω να προσθέσω και κάτι απ' την δική μου εμπειρία... Από ανθρώπους έχω πληγωθεί πολλές φορές, απ' τα ζωάκια μου μόνο τη μέρα του θανάτου τους που δεν ήταν κι επιλογή τους... Κι έχουν περάσει πολλά από τα χέρια μου...

δεν εχω πληγωθει ποτε απο ανθρωπο, γιστι εχω το χαρισμα να κρινω εναν ανθρωπο εξ οψεως , μεσα στην πρωτη ωρα ....πρεπει ομως να παραδεχτω οτι τα πραματικα ζωα της φυσης ειμαστε εμεις οι ανθρωποι ..........παραυτα θα προηγειτε της βοηθειας μου ενας φτωχος ανθρωπος ................φυσικα δεν επιχειρω να σε πεισω , καθενας εχει την δικη του οπτικη γωνια ....

Αν τύχει να δω κάποιον άστεγο, βοηθάω. Αλλά στην περιοχή μου δεν έχει. Δεν κάνω διαχωρισμό προσωπικα. Βλέπω γύρω μου πλάσματα που χρειάζονται τη βοηθεια μου, για αυτό και το κάνω.

Μου θύμισες διαβαζωντας το ποστ, το πλούσιοι επτωχευσαν και επεινασαν οι δε εκ ζητούντες τον Κύριο ουκ ελατοθησονται παντως αγαθού!!!

Τελικά το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι πως τίποτα δεν είναι δικό σου και όλα είναι δανεικά σε αυτόν τον κόσμο.

Όταν βλέπω φιγούρες του τύπου Πόρσε και τα λοιπά λέω αυτος για να τα έχει, έχει κλέψει τον μισθό από κάποιους άλλους, και τελικά έτσι είναι. Πέρα από τον καρελια δεν έχω ακούσει άλλον εργοδότη να δίνει έξτρα και bonus στους υπαλλήλους του. Και μετά μου έρχεται στο νου το βίντεο που παίζεται στο τικ τοκ με την ατάκα δουλευω σκληρα για να χαρω να δω το αφεντικό με καινούργιο αμάξι

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Αν τύχει να δω κάποιον άστεγο, βοηθάω. Αλλά στην περιοχή μου δεν έχει. Δεν κάνω διαχωρισμό προσωπικα. Βλέπω γύρω μου πλάσματα που χρειάζονται τη βοηθεια μου, για αυτό και το κάνω.

---

ευγε σκιουρε , τοξερα οτι εισαι καλο παιδι ......

Τώρα θα με πείτε ανώριμο, αλλά η κατάσταση έχει ως εξής: οι αδερφές μου παραγγέλνουν συνέχεια πράγματα για τα σπίτια τους από την κάρτα του ξενοδοχείου και εμένα πάντα με αποτρέπουν. Φέτος έχουν τη δικαιολογία ότι έφτιαξα τα διαμερίσματα μου (που έβαλε λεφτά και ο πατέρας μου απο το ξενοδοχείο γιατί μου τα χρωστούσε, όχι για άλλο λογο) και αυτές παραγγειλαν κλιματιστικά, η μια ξοδεψε 5000 σε καινουργιο θερμοσιφονο κλπ κλπ και γενικά άλλες χρονιές έχουν πάρει έπιπλα για τα σπίτια τους και εγώ δεν έχω πάρει σχεδόν τίποτα. Φέτος πήρα ένα λαπτοπ και ένα κινητό, αλλά ήταν ένα 300αρι όλα μαζί με την αποφορολογηση, δεν ήταν σημαντικό κόστος. Θέλω να πάρω και ένα πλυντήριο γιατι αυτό που εχω μου το μασησαν τα σκυλιά της αδερφής μου, ένα ipad για να διαβάζω και μερικά επιπλα για πάνω. Ουτε καν για μένα αλλα για τη μαμά μου που κοιμαται εκει. Αλλά ο πατέρας μου πάντα με ελέγχει στο τι αγοράζω δήθεν γιατι φοβάται ότι θα αγοράσω γατοτροφες. Η γυναίκα του πήρε πανάκριβο σύστημα καμερών. Εγώ είμαι το κορόιδο που κάνω οικονομία και τα ακούω κι από πάνω. Νιώθω τύψεις όμως να ξοδεύω. Πριν πήγα να παραγγείλω έναν καθρέφτη και το μετάνιωσα. Επίσης καποια πράγματα που υποτίθεται ότι ο πατέρας μου είχε πληρώσει από τα λεφτά μου ,όπως το κεφαλαρι του κρεβατιού μου,ο μαραγκός δεν το έβαλε ποτέ. Αλλά φυσικά αν πω κάτι λένε να πάω να το αγοράσω μόνος μου ενώ όλοι αυτοί τα πληρώνουν από το ταμείο της επιχείρησης.

Κι εγώ ξαναλέω ότι όσο μένεις εκεί και δεν ξεκαθαρίζεις τα πράγματα τα ίδια και χειρότερα θα αντιμετωπίζεις. Είσαι γύρω στα 30 αν θυμάμαι καλά, θες να φτάσεις 60 και να γράφεις τα ίδια; Σε κάθε επιλογή κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Αλλά γράφεις και πιο πάνω ότι διχάζεσαι στο τι να κάνεις γενικότερα. Επειδή δεν είσαι έφηβος όμως, κατά την γνώμη μου τώρα είναι η κατάλληλη ηλικία να πάρεις κάποιες αποφάσεις για βασικούς τομείς της ζωής σου.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Κι εγώ ξαναλέω ότι όσο μένεις εκεί και δεν ξεκαθαρίζεις τα πράγματα τα ίδια και χειρότερα θα αντιμετωπίζεις. Είσαι γύρω στα 30 αν θυμάμαι καλά, θες να φτάσεις 60 και να γράφεις τα ίδια; Σε κάθε επιλογή κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Αλλά γράφεις και πιο πάνω ότι διχάζεσαι στο τι να κάνεις γενικότερα. Επειδή δεν είσαι έφηβος όμως, κατά την γνώμη μου τώρα είναι η κατάλληλη ηλικία να πάρεις κάποιες αποφάσεις για βασικούς τομείς της ζωής σου.

---

Τι αποφάσεις να πάρω; Όπως έχω ξαναπεί δεν μπορώ να φύγω από το νησί λόγω των γατών και της μαμάς μου αλλά και επειδή δεν κάνω ευκολα γνωριμίες και αν πάω σε αλλη πολη απλως θα είμαι μόνος μου. Και γιατί να φύγω άλλωστε; Δεν έχω να πάρω εγώ αποφάσεις, έχω ένα μερίδιο το οποίο θα ήμουν χαζός να αφήσω, έστω κι αυτό, έχω φάει τη μισή μου ζωή εδώ μέσα,με ποια λογική να τα αφησω; Αλλά δεν εξαρτάται από μένα να ξεκαθαρίσω κάτι. Θα ξεκαθαρίσει ο πατέρας μου όταν η μικρή μου αδερφή βαρεθεί να κάνει διακοπές στο Λονδίνο. Το θέμα είναι ότι ο χαρακτήρας μου δεν μου επιτρέπει να είμαι το ίδιο αδίστακτος όπως οι γύρω μου. Ακόμα και για να παραγγείλω κάτι αισθάνομαι άσχημα. Αλλά θα το κάνω μόνο και μόνο για να καταλάβουν ότι δεν είμαι ο μαλακας της υπόθεσης.

Όπως και για το δίπλωμα εδώ που τα λέμε. Όταν είχα πάει να βγάλω διπλωμα πρινμερικα χρόνια, ειχα δώσει μόνος μου μια προκαταβολή αλλά τότε ήταν διαφορετικά γιατι δουλεύαμε και τις άλλες επιχειρήσεις και έπαιρνα μεγαλύτερο μισθό. Τώρα με πιέζει ο πατέρας μου να βγάλω διπλωμα και σκέφτομαι,γιατι να το πληρώσω εγω; Ναι, οκ είμαι ολοκληρος γαιδαρος , αλλα στις αδερφές μου το πλήρωσε εκείνος. Οκ, επειδή το εβγαλαν στα φοιτητικά τους χρονια, αλλα και παλι. Εμενα ούτε δώρο για το πτυχίο μου πήραν.

Άρα πρακτικά θες να εξαρτάσαι από την οικογένεια, που δεν την εμπιστεύεσαι, δεν την εκτιμάς και δεν έχεις εγγυήσεις αν αυτό το μερίδιο που λες όντως θα το πάρεις ή πότε θα το πάρεις. ΟΚ. Αν όπως υποψιάζεσαι ότι μπορεί να γίνει κιόλας, ο πατέρας τα πουλήσει όλα και δώσει τα λεφτά αλλού ή δεν τα πουλήσει αλλά τα δώσει αλλού έτσι κι αλλιώς ή λέει ότι θα τα ξεκαθαρίσει σύντομα και στο μεταξύ να κάθεσαι εκεί να δουλεύεις "γιατί και δικά σου είναι και δεν πετάς δουλειά και κόπο τόσψν χρόνων όπως λες" και είσαι στο περίμενε και περάσουν 30 χρόνια, μετά δεν θα λες τι μλκία έκανα που δεν έβαλα σε άλλη βάση τα οικονομικά μου/την καθημερινότητά μου/τη ζωή μου;

Μα πώς να το κάνω αυτό που λες; Είναι πρακτικά ανεφαρμοστο. Δουλειές δεν έχει, θα κοιτάξω και από το τέλος της σεζόν αλλά δεν βρίσκεις εύκολα εκτός τουρισμου.

Το ποιο λέω ακριβώς; Εγώ λέω να σταθμίσεις τα πράγματα και να δεις τι έχει προτεραιότητα για εσένα και πως θες να χτίσεις τη ζωή και την καθημερινότητά σου. Ο καθένας μας τα σταθμίζει διαφορετικά τα πράγματα. Εγώ βλέπω έναν άνθρωπο που κατά κάποιο τρόπο θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Δεν σου αρέσει το περιβάλλον που ζεις, αλλά έχεις τις γάτες κι αλλού θα μείνεις μόνος και είσαι αρνητικός να αλλάξεις περιβάλλον. Δεν είσαι σίγουρος αν σου φάνε την περιουσία τα σόγια, αλλά δεν θες να αφήσεις το μερίδιο-που δεν έχεις στα σίγουρα. Προβληματίζεσαι τι θα γίνει αν πάνε στραβά τα πράγματα στο ξενοδοχείο, αλλά δεν έχεις γνώσεις ή θέληση να εκμεταλλευτείς κάποια ακίνητα που έχεις. Την δουλειά στην εφημερίδα την άφησες και είσαι στο ξενοδοχείο και σου αρέσει η κάποια ελαστικότητα ώστε να έχεις χρόνο για διάβασμα, κτλ και τα θες κι όπως τα θες. Ε, δεν βλέπεις κάποια αντίφαση σε όλα αυτά; Πάντως για ένα μέσο άνθρωπο χωρίς πολλές υποχρεώσεις, το να έχει 2-3 ακίνητα είναι μεγάλο ατού να κάνει κάτι δικό του ή να έχει ένα εισόδημα να βασιστεί ώστε ανάλογα με το τι θέλει να κάνει να βάλει μία σειρά στο πως θα πορευτεί. Δεν είναι ανάγκη να φύγεις από το νησί ή οτιδήποτε, απλά να χαράξεις έναν δικό σου δρόμο. Διάβασε από την αρχή αυτό το νήμα. Να αποφασίσεις τι θες είναι το βασικό. Περισσότερες ευθύνες ίσως και ίσως λιγότερα λεφτά, αρχικά τουλάχιστον πιο ζόρι στην καθημερινότητα, αλλά μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και ανεξαρτησία, ή δυσφορία και μπερδέματα με τα σόγια, μεγάλη εξάρτηση πρακτικά από αυτούς αλλά κάποια μεγαλύτερη άνεση οικονομική σχετικά και ίσως πιο πολύ ελεύθερο χρόνο, χωρίς να είναι τίποτα εξασφαλισμένο έτσι κι αλλιώς;

Εκτός από έλλειψη χρόνου άφησα τη δουλειά στην εφημερίδα, όπως ήδη ανέφερα, επειδή αλλα λεφτά είχαμε συμφωνήσει και αλλα κατέληξαν να μου δίνουν. Και όχι μικρή διαφορά, χαώδης η διαφορά. Επί της ουσίας με κοροιδεψαν. Υποτίθεται ότι νόμιμα θα έπαιρνα τον βασικό και στο χέρι θα έπαιρνα αλλα λεφτα. Οχι μόνο με κοροιδεψαν λοιπόν, αλλά με έβαζαν να κάνω τριπλάσια δουλειά και στο τέλος προσέβαλαν και την προσωπικότητα μου (όταν ανακοίνωσα πως παραιτουμαι) Ο μόνος λόγος που δεν πήγα στην επιτροπή εργασίας είναι γιατί πρόκειται για επικινδυνους ανθρώπους που επειδη βγάζουν μια φυλλάδα θεωρούν ότι είναι κάποιοι. Συγκεκριμένα ο διευθυντής λέει ψέματα ακόμα και για τις σπουδές του όπως ανακάλυψα. Γενικά ειναι άτομα που διψάνε για προβολή χωρίς καμία ηθική αξία.
Άλλες δουλειές δεν υπάρχουν. Σπάνια να βρεις κάτι, τύπου δουλειά γραφείου. Αλλά είναι χαμηλομισθες δουλειές συνήθως που επουδενι δεν σου προσφέρουν οικονομική ανεξαρτησία. Εκτός αυτού μένω Εκτός πόλης, έχω θέμα μετακίνησης, τα μεταφορικά μου έβγαιναν παραπάνω από το μισθό μου. Εμείς σαν καλά χαϊβάνια δίνουμε και για μεταφορικά στο προσωπικό γιατι μας απειλούν (ο πατέρας μου πολύ απλά δεν ξέρει να επιβληθεί στο προσωπικό)

Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω άλλες επιλογές. Κοιτάω και για δουλειές αλλα δεν είναι ότι μου προσφέρονται στα πόδια.

Κοίτα, ότι και να σου λέμε γενικά έχεις έναν αντίλογο, δικιά σου είναι η ζωή ότι θέλεις κάνεις. Αλλά αν σε χαλάνε πράγματα, πρέπει να κάνεις προσπάθεια κάτι να αλλάξεις. Για παράδειγμα, προσωπικά θα εκμεταλλευόμουν καταρχήν τα διαμερίσματα που λες. AirB&B ή ενοίκια. Δεν είναι αμεληταίο αυτά που άλλοι βγάζουν με ένα μήνα εργασίας να τα έχεις από τα διαμερίσματα κι ίσως και πολύ παραπάνω. Λες έξοδα δεν έχεις τόσα πολλά, τα έχεις περιορίσει. Εξασφαλίζεις τα βασικά από τα διαμερίσματα και κοιτάς για άλλη δουλειά πιο άνετα μετά. Την τέλεια δουλειά δεν θα την βρεις, αλλά βρίσκεις κάτι που εξυπηρετεί έναν σκοπό που έχεις βάλει.
Ή βλέπεις ότι ρε φίλε ζω και με πιο λίγα, βολεύομαι με την εκμετάλλευση των ακινήτων. Ας φάνε λιγότερο τα γατιά, ας στερηθώ εγώ κάτι, αλλά από την άλλη κερδίζω σε ηρεμία και χρόνο να ασχοληθώ με τα βιβλία και τα ενδιαφέροντά μου. Παράδειγμα λέω τώρα, δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι λέω.

Όλοι γράφουν τον πόνο τους εδώ μέσα για το ένα και το άλλο, όμως μόλις πας να τους πεις κάτι πρακτικό είναι μες στην άρνηση. ΟΚ, μην αλλάζετε τίποτα. Αλλά μετά γιατί χαλιέστε;

Δεν χαλαστηκα με κάτι, ούτε κάνω μεθοδευμένα καποιον αντιλογο, απλώς σου απαντώ ότι δεν είναι εύκολο να κάνω κάτι άλλο στο συγκεκριμένο νησί και ότι δεν είναι μια λύση που δεν έχω σκεφτεί. Δεν υπάρχουν δουλειές. Αν δεν ήταν καραγκιοζηδες στην εφημερίδα και μου δίναν όσα συμφωνήσαμε (γιατί αλλιώς δεν επρόκειτο καν να δεχτώ τη δουλειά, ήταν 5ωρο αλλά πολύ απαιτητικό, έπρεπε να διορθώνω 35 σελίδες την ημέρα από τρεις φορες και παράλληλα να γράφω και άρθρα και να φτιάχνω το σαιτ, 6 μέρες την εβδομάδα) θα την κρατούσα και θα ήμουν σιγουρα πιο ήσυχος σχετικά με τα περιουσιακά, αλλά δεν μπορούσα να μείνω με αυτά τα λεφτά, έμπαινα μέσα κιόλας λόγω μετακινησεων. Το να εκμεταλλευτώ τα διαμερίσματα εννοείται ότι είναι στα άμεσα σχέδια μου, περιμένω να μου παραδώσει τα κλειδιά ο εργολάβος και να κανω τις συνδέσεις και μετά θα τα νοικιάσω.
Και θα παραγγείλω πλυντήριο, ipad και έναν καθρέφτη δαπέδου.

E, πως δεν χαλάστηκες; Αυτά με τη συμπεριφορά των άλλων στην οικογένεια και με τις αγορές κτλ που γράφεις πιο πάνω δεν σε χαλάνε; Το ότι κάποια στιγμή μπορεί να φύγει από τη ζωή ο πατέρας σου και χωρίς "το κύρος του" όπως γράφεις ίσως αισθανθείς ξεκρέμαστος δεν σε χαλάει; Να κάνεις κάτι που θα σε κάνει πιο ανεξάρτητο πρακτικά και μπορεί να δώσει και πίστη στον εαυτό σου, να στηριχτείς σε εσένα ατομικά και να μην επηρεάζεσαι τόσο πολύ από αυτά που αναφέρεις δεν σε αφορά;

Τεσπα, όπως νομίζει πορεύεται ο καθένας .

Το δεν χαλαστηκα πάει στην τελευταία φράση του κειμένου σου που λες ότι είμαι σε άρνηση και φέρνω αντίλογο σε κάτι πρακτικό που μου είπες. Σου απαντώ ότι δεν χαλαστηκα με την πρότασή σου απλώς σου λέω ότι ΔΕΝ είναι πρακτικά εφαρμόσιμη. Δεν έχω πουθενά αλλού να δουλέψω, προς το παρόν. Έκανα αίτηση για γραμματειακή υποστήριξη σε σχολείο παρόλο που δεν αντέχω τα παιδιά, δεν έλαβα απάντηση. Να διοριστω σε σχολείο ως καθηγητής δύσκολο, αλλά έστω είπα να κάνω αιτήσεις και για μεταπτυχιακά να μαζέψω μόρια για το μέλλον, περιμενω την έκβαση των αιτήσεων. Τι άλλο να κάνω πέρα από το να βλέπω για δουλειές; Φέτος βεβαια θα απαιτήσω να πληρώνομαι και τον χειμώνα όπως παλιά και θα πω στον πατέρα μου ότι θα κάνω τον συντηρητη στο ξενοδοχείο, όπως η αδερφή μου υποτίθεται ότι κάνει κρατήσεις.

Τεσπα, όπως ανέφερα, δεν είπα ότι θα βρεθώ στο δρόμο, αυτό που με ενοχλεί είναι όσα έχασα. Με ενοχλεί αυτό που κατάντησε η οικογενεια μου ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ με αυτό που ήταν ενώ άλλοι κάνουν πράγματα ως οικογένεια (όπως πχ αυτός που είχε βοηθήσει ο παππούς μου οικονομικά με κεφάλαιο για να ανοίξει επιχείρηση και δεν του έδωσε ποτέ και τα λεφτά του πίσω), όπως με ενοχλεί η αμυδρή ρυτιδα που έκανα στο πρόσωπο μου ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ με το πώς ήταν το πρόσωπό μου πριν. Δεν μπορώ να δεχτώ ευκολα τις αλλαγές.


Επίσης με ενοχλεί που ενδέχεται να μην είμαι άνετος οικονομικα. Οι γατες είναι το βασικό μου έξοδο. Προτιμώ να πεινασω εγώ πάρα εκείνες και δεν ξέρω πώς να τα διαχειριστώ όλα αυτά τα ζώα. Το ψαχνω να ανοίξω οργάνωση για να δέχομαι επίσημα δωρεές αλλά θέλει αρκετά άτομα για να υπογράψουν το καταστατικό.


Εκτός αυτού,παρόλο που για μένα δεν ξοδεύω, μου αρέσει να φροντιζω τους άλλους. Πχ για την κοπέλα από το φόρουμ είχα ξοδέψει γύρω στα 2.000 σε δώρα, πακέτα, ανθοδέσμες κλπ,τώρα δεν θα είχα τη δυνατότητα να το κάνω αυτό. Και σε κανονικές μου σχέσεις μου αρέσει να ξοδεύω, να κερνάω πάντα εγώ, να κάνω ακριβά δώρα. Μπορεί λόγω ανασφάλειας. Άρα ίσως καλύτερα που θα πεθάνω μόνος.


Γενικά δεν ξέρω για ποιο λόγο, ίσως γιατί για ένα χρόνο πριν το οριστικο διαζύγιο των γονιων μου εμενα μόνος με τη μαμά μου (ενώ οι αδερφές μου ειχαν μετακομίσει με τον μπαμπά μου επειδή πήγαιναν ήδη σχολείο ) και συνήθως ήταν άφραγκη γιατί ξόδευε όλα τα λεφτά της σε εξόδους κλπ, και μια μέρα που ήμασταν στο σούπερ μάρκετ της ζήτησα να μου αγοράσει ένα αυτοκινητάκι και δεν ξέρω γιατί, μαλλον δεν κρατούσε αρκετά λεφτά ή το έκανε επίτηδες, το έβαλε στην τσάντα της αντί να το πληρώσει και μας έπιασαν στην είσοδο και ένιωσα τρομερή ντροπή (ήμουν 5 ετων) και από τότε νιώθω την ανάγκη να αποδεικνύω πως έχω λεφτά.

Τροφές για τις αδεσποτες γάτες συχνά αναγκάζομαι να πάρω από το μπακάλικο που τις έχουν πιο ακριβές. Αρχικά μου τις έδινε 5 ευρώ πιο ακριβές από την χοντρικη, πλέον, ανεξάρτητα από τις τιμές της χοντρικης, μου τις δίνει 13ευρω πάνω και αναρωτιέμαι αν είναι επειδή καθυστερώ να την πληρώσω κάποιες φορές (είχαμε συμφωνήσει να τις τα δίνω τέλη του μήνα γιατί δεν κατεβαίνω συνέχεια χωριό πλεον και δεν θέλει να της τα βάζω σε λογαριασμό, τα θέλει μαυρα) αλλά ντρέπομαι να θίξω το οποιοδήποτε οικονομικό θέμα μην σκεφτούν πως δεν έχω λεφτά.

τι να πω ρε σκιουρε... για ατομο που ενδιαφερεται για την πνευματικοτητα εχεις ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ενασχοληση με τα χρηματα και το κουτσομπολιο...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

τι να πω ρε σκιουρε... για ατομο που ενδιαφερεται για την πνευματικοτητα εχεις ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ενασχοληση με τα χρηματα και το κουτσομπολιο...

---

Δεν βρίσκω κακό να ασχολείται κανείς με το πώς θα ζήσει. Ούτε το να αντιδρά στο κουτσομπολιο. Βεβαια δεν ανάφερα κάτι για κουτσομπολιο στο παραπανω. Είπα ότι φοβάμαι μην θεωρήσουν ότι δεν έχω λεφτά αν κάνω θέμα ότι μου πουλάνε πολύ ακριβότερα την τροφή, λόγω παιδικού τραύματος, ειναι κατι που μου βγαινει ασυνειδητα, δεν το ελεγχω. Αν ηταν βα ασχολουμαι πρακτικα με το κουτσομπολιο θα επρεπε να εχω πεσει σε καταθλιψη. Ξερω πχ οτι με σχολιαζουν για τιε γάτες και το πατινι. Δεκαρα δεν δινω χρονια τωρα. Αλλα οχι οτι θα μου δοθει η δυνατοτητα βα τους διαψευσω και δεν θα το κάνω. Το να λένε ότι δεν έχω λεφτά θα τους ικανοποιήσει πιο πολύ απο ολα. Δεν θέλω να συνεισφέρω σε καμία δοση ικανοποίησης που λαμβάνουν.

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Τι αποφάσεις να πάρω; Όπως έχω ξαναπεί δεν μπορώ να φύγω από το νησί λόγω των γατών και της μαμάς μου αλλά και επειδή δεν κάνω ευκολα γνωριμίες και αν πάω σε αλλη πολη απλως θα είμαι μόνος μου. Και γιατί να φύγω άλλωστε; Δεν έχω να πάρω εγώ αποφάσεις, έχω ένα μερίδιο το οποίο θα ήμουν χαζός να αφήσω, έστω κι αυτό, έχω φάει τη μισή μου ζωή εδώ μέσα,με ποια λογική να τα αφησω; Αλλά δεν εξαρτάται από μένα να ξεκαθαρίσω κάτι. Θα ξεκαθαρίσει ο πατέρας μου όταν η μικρή μου αδερφή βαρεθεί να κάνει διακοπές στο Λονδίνο. Το θέμα είναι ότι ο χαρακτήρας μου δεν μου επιτρέπει να είμαι το ίδιο αδίστακτος όπως οι γύρω μου. Ακόμα και για να παραγγείλω κάτι αισθάνομαι άσχημα. Αλλά θα το κάνω μόνο και μόνο για να καταλάβουν ότι δεν είμαι ο μαλακας της υπόθεσης.

Όπως και για το δίπλωμα εδώ που τα λέμε. Όταν είχα πάει να βγάλω διπλωμα πρινμερικα χρόνια, ειχα δώσει μόνος μου μια προκαταβολή αλλά τότε ήταν διαφορετικά γιατι δουλεύαμε και τις άλλες επιχειρήσεις και έπαιρνα μεγαλύτερο μισθό. Τώρα με πιέζει ο πατέρας μου να βγάλω διπλωμα και σκέφτομαι,γιατι να το πληρώσω εγω; Ναι, οκ είμαι ολοκληρος γαιδαρος , αλλα στις αδερφές μου το πλήρωσε εκείνος. Οκ, επειδή το εβγαλαν στα φοιτητικά τους χρονια, αλλα και παλι. Εμενα ούτε δώρο για το πτυχίο μου πήραν.

---

καταλαβαινω τα παραπονα σου οταν αδικεισαι, αλλα κολλας υπερβολικα σε αυτα, με αποτελεσμα να μην προχωρας πουθενα , αλλα και να μην αισθανεσαι ενηλικος...
μιλας σαν παιδι.
εισαι παιδι καποιων, αλλα δεν εισαι παιδι πλεον.
δεξου οτι μπορει να αδικηθηκες και οτι μπορει να εξακολουθησεις να αδικεισαι ολο και περισσοτερο οσο μεγαλωνει η μικρη σου αδερφη.
τι θα κανεις; θα κρατησεις την αναπνοη σου μεχρι να σκασεις, για να τους "δειξεις";;;

οσα περιουσιακα δεν ειναι μοιρασμενα, ειναι του πατερα σου. παρολο που μπορει να ειναι αδικο ηθικα, μπορει να τα κανει ο,τι θελει και μπορει και να σε αδικησει, αμα γουσταρει. παρτο αποφαση. ειναι νομιμο.
σταματα να κλαψουριζεις για τις αδικιες και δες τι θα κανεις με αυτα που οντως εχεις, οχι με αυτα που δεν σου δινουν γιατι τα δινουν αλλου...
μπορει να ειναι αιδκο, αλλα ειναι δικαιωμα τους!

αυτα που εχεις αρκουν για να ζεις (δυο ενοικια πχ), και μια δουλεια, ειτε ειναι οικογενειακη, ειτε καπου αλλου αν τελικα βρεις, ειναι υπεραρκετα για καποιον που λεει οτι ζει με λιγα...
αν θες περισσοτερα, βρες τροπους να τα κανεις μονος σου κι αν δεν μπορεις, μην μπορεις.
κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να σου δινει ο,τι θελεις, απλα επειδη το θελεις, ακομα κι αν αυτο ειναι το "δικαιο".
ρποσπαθησε να παρεις πραγματα που θες, φιαχνοντας τις σχεσεις σου με τους ανθρωπους, που φαινονται προβληματικες.
αντι να απαιτεις, προσπαθησε να πεισεις τον πατερα γι αυτα που θες.

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Δεν βρίσκω κακό να ασχολείται κανείς με το πώς θα ζήσει. Ούτε το να αντιδρά στο κουτσομπολιο. Βεβαια δεν ανάφερα κάτι για κουτσομπολιο στο παραπανω. Είπα ότι φοβάμαι μην θεωρήσουν ότι δεν έχω λεφτά αν κάνω θέμα ότι μου πουλάνε πολύ ακριβότερα την τροφή, λόγω παιδικού τραύματος, ειναι κατι που μου βγαινει ασυνειδητα, δεν το ελεγχω. Αν ηταν βα ασχολουμαι πρακτικα με το κουτσομπολιο θα επρεπε να εχω πεσει σε καταθλιψη. Ξερω πχ οτι με σχολιαζουν για τιε γάτες και το πατινι. Δεκαρα δεν δινω χρονια τωρα. Αλλα οχι οτι θα μου δοθει η δυνατοτητα βα τους διαψευσω και δεν θα το κάνω. Το να λένε ότι δεν έχω λεφτά θα τους ικανοποιήσει πιο πολύ απο ολα. Δεν θέλω να συνεισφέρω σε καμία δοση ικανοποίησης που λαμβάνουν.

---

επιμενω στην αποψη μου.
ασχολεισαι υπερβολικα με τα χρηματα και το κουτσομπολιο...

Μετακόμισε αλλού στο νησί αν σου είναι πιο εύκολο από άποψη δουλειάς και από άλλες απόψεις. Να μην έχεις και έξοδα μετακίνησης όπως λες. Δεν θέλω να ξεφύγουμε πολύ από το θέμα, αλλά για τα αδέσποτα θα βρεθούν λύσεις, δεν θα εξαρτούσα κεντρικές αποφάσειςμου από αυτό. Άνθρωπο βάζεις να ταϊζει τις γάτες λες, θα βρεθούν λύσεις κι εκεί. Άλλους φιλόζωους γνωρίζεις που μπορεί να αλληλοβοηθιέστε; Για πόσες γάτες μιλάμε; Κάθε πότε ταϊζονται και πόσο; Πριν αρχίσεις να τις ταϊζεις λιμοκτονούσαν και πεθαίνανε στο δρόμο από την πείνα; Θέλω να πω ότι σαν άτομο που ταϊζω τα αδέσποτα, τα τρέχω στους γιατρούς κτλ κάποιες φορές τα υποτιμάμε και φτάνουμε σε υπερβολές. Ίσως είναι πιο πρακτικό να δώσεις περισσότερη βάση σε στειρώσεις παρά σε τροφή και μακροχρόνια να μειωθούν κάπως και τα έξοδα.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Μετακόμισε αλλού στο νησί αν σου είναι πιο εύκολο από άποψη δουλειάς και από άλλες απόψεις. Να μην έχεις και έξοδα μετακίνησης όπως λες. Δεν θέλω να ξεφύγουμε πολύ από το θέμα, αλλά για τα αδέσποτα θα βρεθούν λύσεις, δεν θα εξαρτούσα κεντρικές αποφάσειςμου από αυτό. Άνθρωπο βάζεις να ταϊζει τις γάτες λες, θα βρεθούν λύσεις κι εκεί. Άλλους φιλόζωους γνωρίζεις που μπορεί να αλληλοβοηθιέστε; Για πόσες γάτες μιλάμε; Κάθε πότε ταϊζονται και πόσο; Πριν αρχίσεις να τις ταϊζεις λιμοκτονούσαν και πεθαίνανε στο δρόμο από την πείνα; Θέλω να πω ότι σαν άτομο που ταϊζω τα αδέσποτα, τα τρέχω στους γιατρούς κτλ κάποιες φορές τα υποτιμάμε και φτάνουμε σε υπερβολές. Ίσως είναι πιο πρακτικό να δώσεις περισσότερη βάση σε στειρώσεις παρά σε τροφή και μακροχρόνια να μειωθούν κάπως και τα έξοδα.

---

Aν μετακομίσω αλλού στο νησί θα πρέπει να πληρώνω και νοίκι εκτός των άλλων.
Τα αδέσποτα είναι γύρω στα 40, έχουν στειρωθει πια. Στο χωριό υπάρχουν κακοποιησεις άρα αν δεν τα ταΐζω θα τα ξεπαστρέψουν όπως έχει γίνει και στο παρελθόν. Στον άνθρωπο δίνω πενήντα ευρώ το μήνα, μένει σχεδόν διπλα από τις ταιστρες,ώστε να μην έρχομαι κάθε μέρα εγώ στο χωριό. Στέλνω 5 κονσέρβες την ημέρα και περίπου ένα εικοσάκιλο τσουβάλι ανά 5ημερες. Εχω μιλήσει με το δήμο και είμαι εγγεγραμμένος εθελοντής, μου δίνουν μόνο ενα τσουβαλι το μήνα. Το ιδανικό θα ήταν να μεταφέρω κι άλλες στο σπιτι μου (εννοώ στον κήπο) όπως έκανα ήδη, ώστε να μείνουν λίγες κάτω και να μηνχρειαζεται να πληρώνω κάποιον (υπάρχει και μια γυναίκα που της δίνω τροφή κατά καιρούς και τα ταΐζει εθελοντικά αλλά όχι κάθε μέρα ασα αν μεινουν λιγες μπορεις να τις ταιζει)

Οχι ,στο χωριό δεν υπάρχουν άλλοι οργανωμένοι φιλόζωοι,μόνο μερικοι ηλικιωμενοι που ζητανε συνήθως βοήθεια από μένα. Μια κοπέλα που έχουν οργάνωση με μια άλλη, δεν ασχολούνται παίρνουν μόνο δωρεές. Τους έχω βοηθήσει πολλές φορές και σχεδόν ποτέ δεν με βοηθάνε. Μόνο μία οργάνωση του εξωτερικού με βοηθάει κατά καιρούς αλλά δεν μπορώ να βασίζομαι συνέχεια σε αυτούς.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καταλαβαινω τα παραπονα σου οταν αδικεισαι, αλλα κολλας υπερβολικα σε αυτα, με αποτελεσμα να μην προχωρας πουθενα , αλλα και να μην αισθανεσαι ενηλικος...
μιλας σαν παιδι.
εισαι παιδι καποιων, αλλα δεν εισαι παιδι πλεον.
δεξου οτι μπορει να αδικηθηκες και οτι μπορει να εξακολουθησεις να αδικεισαι ολο και περισσοτερο οσο μεγαλωνει η μικρη σου αδερφη.
τι θα κανεις; θα κρατησεις την αναπνοη σου μεχρι να σκασεις, για να τους "δειξεις";;;

οσα περιουσιακα δεν ειναι μοιρασμενα, ειναι του πατερα σου. παρολο που μπορει να ειναι αδικο ηθικα, μπορει να τα κανει ο,τι θελει και μπορει και να σε αδικησει, αμα γουσταρει. παρτο αποφαση. ειναι νομιμο.
σταματα να κλαψουριζεις για τις αδικιες και δες τι θα κανεις με αυτα που οντως εχεις, οχι με αυτα που δεν σου δινουν γιατι τα δινουν αλλου...
μπορει να ειναι αιδκο, αλλα ειναι δικαιωμα τους!

αυτα που εχεις αρκουν για να ζεις (δυο ενοικια πχ), και μια δουλεια, ειτε ειναι οικογενειακη, ειτε καπου αλλου αν τελικα βρεις, ειναι υπεραρκετα για καποιον που λεει οτι ζει με λιγα...
αν θες περισσοτερα, βρες τροπους να τα κανεις μονος σου κι αν δεν μπορεις, μην μπορεις.
κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να σου δινει ο,τι θελεις, απλα επειδη το θελεις, ακομα κι αν αυτο ειναι το "δικαιο".
ρποσπαθησε να παρεις πραγματα που θες, φιαχνοντας τις σχεσεις σου με τους ανθρωπους, που φαινονται προβληματικες.
αντι να απαιτεις, προσπαθησε να πεισεις τον πατερα γι αυτα που θες.

---

Ναι δεν λέω, αν έχω και το εισόδημα από τα σπίτια θα είμαι σχετικά άνετος ακόμα και με τις γάτες. Δεν κάνω ακριβή ζωή όπως είπα. Απλά κάτσε να δούμε πότε θα τελειώσουν. Εγώ από ανακαινίσεις δεν ξέρω, ο πατέρας μου μιλούσε με τους μαστορους ,μου είπε ότι είχαν μείνει ακόμα κάτι ψιλά μερεμετια,πρέπει να μπει θερμοσιφωνας κλπ και μετά είναι ετοιμα.

Σε σχεση με το αν είναι νόμιμο, δεν είναι ακριβώς έτσι. Εχεις δικαίωμα στη νόμιμη μοίρα ως παιδί, ειδικά αν η περιουσία έγινε όσο ήταν παντρεμένος με τη μαμα μου.

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Ναι δεν λέω, αν έχω και το εισόδημα από τα σπίτια θα είμαι σχετικά άνετος ακόμα και με τις γάτες. Δεν κάνω ακριβή ζωή όπως είπα. Απλά κάτσε να δούμε πότε θα τελειώσουν. Εγώ από ανακαινίσεις δεν ξέρω, ο πατέρας μου μιλούσε με τους μαστορους ,μου είπε ότι είχαν μείνει ακόμα κάτι ψιλά μερεμετια,πρέπει να μπει θερμοσιφωνας κλπ και μετά είναι ετοιμα.

Σε σχεση με το αν είναι νόμιμο, δεν είναι ακριβώς έτσι. Εχεις δικαίωμα στη νόμιμη μοίρα ως παιδί, ειδικά αν η περιουσία έγινε όσο ήταν παντρεμένος με τη μαμα μου.

---

κανεις λαθος.
"νομιμη μοιρα", ειναι να μην σε αποκλεισει απο την περιουσια. και δεν σε εχει αποκλεισει, εφοσον σου εδωσε και σου δινει πραγματα. το να σου δωσει λιγοτερα απ οσα σε αλλους, ειναι δικαιωμα του και ειναι και νομιμο.

"δεν λες, δεν λες", αλλα ολο κλαψουριζεις. GROW UP.

Κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος, όποιος ψάχνει βρίσκει κτλ κτλ. Γιατί αφήνεις σε άλλους τις πρωτοβουλίες για πράγματα δικά σου; Θέλει προσπάθεια, αλλά στο ξαναλέω, μάθε να σκέφτεσαι ανεξάρτητα, στο πρώτο ενικό κι όχι στο πρώτο πληθυντικό. Ασχολήσου και ανέλαβε ευθύνες για τα δικά σου πράγματα και μην αφήνεις να μπλέκονται οι δικοί σου.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

κανεις λαθος.
"νομιμη μοιρα", ειναι να μην σε αποκλεισει απο την περιουσια. και δεν σε εχει αποκλεισει, εφοσον σου εδωσε και σου δινει πραγματα. το να σου δωσει λιγοτερα απ οσα σε αλλους, ειναι δικαιωμα του και ειναι και νομιμο.

"δεν λες, δεν λες", αλλα ολο κλαψουριζεις. GROW UP.

---

Τι μου έδωσε; Ούτε καν το σπίτι μου δεν είναι πάνω μου ακόμα όπως είπα, ενώ ΔΕΝ έβαλε λεφτά εκείνος για να φτιαχτούν, έβαλε η γιαγιά μου. Αλώς το έγραψαν πάνω του γιατί ήμουν ανήλικος. Και τώρα όλο αποφεύγει τη μεταβίβαση γιατί λέει ότι είναι ακριβές. Δεν θα μου το φάει, αυτό που θέλει να κάνει όπως μου εξήγησε η αδερφή μου είναι να το συμπεριλάβει στη νόμιμη μοίρα λες και μου το έδωσε αυτός, ενώ δεν ισχύει. Τα μικροπράγματα που αγοράζω δεν τα κόβω στο όνομά μου, δεν μπορεί να αποδείξει κάτι η γυναίκα του μελλοντικά. Αλλά τέλος πάντων. Αν σας ακούγομαι εγώ ανώριμος, πού να ακούσετε την αδερφή μου που λέει ότι η μόνη λύση είναι να βγουν από τη μέση όλοι αυτοί (που δεν την αδικώ καθόλου βέβαια, είναι πολύ δύσκολο να τα περιγράψω όλα σε μερικές γραμμές, αλλά έχουμε φάει πολύ ψέμα, υποβιβασμό και καταπίεση και οι τρεις μας και περισσότερο εγώ και εκείνη)

Αν δεν τα ταϊζεις δεν σημαίνει ότι δεν ασχολείσαι. Αν θεωρείς ότι η ενασχόλησή σου με τα αδέσποτα αποτρέπει το να τα ξεπαστρέψουν.
Πάντως αν είναι να τα ξεπαστρέψουν θα τα ξεπαστρέψουν και τώρα. Εγώ ρώτησα αν θεωρείς πως τα αδέσποτα θα λιμοκτονήσουν αν δεν τα ταϊζεις κι αν πριν αρχίσεις να τα ταϊζεις λιμοκτονούσαν και πεθαίναν από την πείνα κυριολεκτικά.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος, όποιος ψάχνει βρίσκει κτλ κτλ. Γιατί αφήνεις σε άλλους τις πρωτοβουλίες για πράγματα δικά σου; Θέλει προσπάθεια, αλλά στο ξαναλέω, μάθε να σκέφτεσαι ανεξάρτητα, στο πρώτο ενικό κι όχι στο πρώτο πληθυντικό. Ασχολήσου και ανέλαβε ευθύνες για τα δικά σου πράγματα και μην αφήνεις να μπλέκονται οι δικοί σου.

---

Μου κάνει εντύπωση να λες ότι σκέφτομαι στον πρώτο πληθυντικό. Απλώς το θέμα αφορά και τις αδερφές μου και είμαστε χωρισμένοι σε πλευρές (αν και εντός αυτών των πλευρών υπάρχουν επίσης πλευρές)

Για το θέμα των τροφών ποια είναι η γνώμη σας; Να πω κάτι στην μπακάλισσα ή είναι οκέι τα 13 ευρώ άνω της αρχικής τιμής;

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Τι μου έδωσε; Ούτε καν το σπίτι μου δεν είναι πάνω μου ακόμα όπως είπα, ενώ ΔΕΝ έβαλε λεφτά εκείνος για να φτιαχτούν, έβαλε η γιαγιά μου. Αλώς το έγραψαν πάνω του γιατί ήμουν ανήλικος. Και τώρα όλο αποφεύγει τη μεταβίβαση γιατί λέει ότι είναι ακριβές. Δεν θα μου το φάει, αυτό που θέλει να κάνει όπως μου εξήγησε η αδερφή μου είναι να το συμπεριλάβει στη νόμιμη μοίρα λες και μου το έδωσε αυτός, ενώ δεν ισχύει. Τα μικροπράγματα που αγοράζω δεν τα κόβω στο όνομά μου, δεν μπορεί να αποδείξει κάτι η γυναίκα του μελλοντικά. Αλλά τέλος πάντων. Αν σας ακούγομαι εγώ ανώριμος, πού να ακούσετε την αδερφή μου που λέει ότι η μόνη λύση είναι να βγουν από τη μέση όλοι αυτοί (που δεν την αδικώ καθόλου βέβαια, είναι πολύ δύσκολο να τα περιγράψω όλα σε μερικές γραμμές, αλλά έχουμε φάει πολύ ψέμα, υποβιβασμό και καταπίεση και οι τρεις μας και περισσότερο εγώ και εκείνη)

---

Εννοείς ότι τα διαμερίσματα που λες δικά σου δεν είναι στο όνομά σου, νομικά κατοχυρωμένα;;;

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Τι μου έδωσε; Ούτε καν το σπίτι μου δεν είναι πάνω μου ακόμα όπως είπα, ενώ ΔΕΝ έβαλε λεφτά εκείνος για να φτιαχτούν, έβαλε η γιαγιά μου. Αλώς το έγραψαν πάνω του γιατί ήμουν ανήλικος. Και τώρα όλο αποφεύγει τη μεταβίβαση γιατί λέει ότι είναι ακριβές. Δεν θα μου το φάει, αυτό που θέλει να κάνει όπως μου εξήγησε η αδερφή μου είναι να το συμπεριλάβει στη νόμιμη μοίρα λες και μου το έδωσε αυτός, ενώ δεν ισχύει. Τα μικροπράγματα που αγοράζω δεν τα κόβω στο όνομά μου, δεν μπορεί να αποδείξει κάτι η γυναίκα του μελλοντικά. Αλλά τέλος πάντων. Αν σας ακούγομαι εγώ ανώριμος, πού να ακούσετε την αδερφή μου που λέει ότι η μόνη λύση είναι να βγουν από τη μέση όλοι αυτοί (που δεν την αδικώ καθόλου βέβαια, είναι πολύ δύσκολο να τα περιγράψω όλα σε μερικές γραμμές, αλλά έχουμε φάει πολύ ψέμα, υποβιβασμό και καταπίεση και οι τρεις μας και περισσότερο εγώ και εκείνη)

---

ποιες ειναι ακριβες; οι γονικες παροχες, εχουν γινει δωρεαν εδω και 2 χρονια....
ειπες οτι σουε χουν δωσει 2 διαμερισματα. ειτε τα εδωσαν ηδη, ειτε τα αφηνει για να συμπεριληφθουν στην νομιμη μοιρα οταν πεθανει, αποκληρωμενος δεν θεωρεισαι, επομενως δεν μπορεις να διεκδικησεις κατι αλλο, μονο επειδη θα δωσει καπου πιο πολλα.
προφανως γι αυτο καθυστερει την μεταβιβαση. για να μην προσβαλεις την διαθηκη ως αδικημενος.
οι μεταβιβασεις προς παιδια δεν φορολογουνται πλεον, ψεματα σου λενε..

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Αν δεν τα ταϊζεις δεν σημαίνει ότι δεν ασχολείσαι. Αν θεωρείς ότι η ενασχόλησή σου με τα αδέσποτα αποτρέπει το να τα ξεπαστρέψουν.
Πάντως αν είναι να τα ξεπαστρέψουν θα τα ξεπαστρέψουν και τώρα. Εγώ ρώτησα αν θεωρείς πως τα αδέσποτα θα λιμοκτονήσουν αν δεν τα ταϊζεις κι αν πριν αρχίσεις να τα ταϊζεις λιμοκτονούσαν και πεθαίναν από την πείνα κυριολεκτικά.

---

Ε πώς αλλιώς να ασχοληθώ αν δεν τα ταίζω; Κάποια έχουν και άλλα στέκια αλλά πολλά θα πεινάνε, ναι. Ήδη το γεγονός οτι τρώνε την φτηνή τροφή κάποια τα έχει κάνει να αδυνατίσουν, συνήθισαν βέβαια σταδιακά. Ο λόγος που δεν τα έχουν ξεπαστρέψει ακόμα είναι γιατί μόλις πριν ένα χρόνο βγήκε η αποφαση του μακρόχρονου δικαστηρίου με τις φόλες και οι γείτονες έχασαν, άρα δεν τολμάνε ακόμα να κάνουν κάτι. Βρίσκουμε όμως κατα καιρούς χάπια μέσα στις ταίστρες, όπως και σκουπίδια και γυαλιά.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ποιες ειναι ακριβες; οι γονικες παροχες, εχουν γινει δωρεαν εδω και 2 χρονια....
ειπες οτι σουε χουν δωσει 2 διαμερισματα. ειτε τα εδωσαν ηδη, ειτε τα αφηνει για να συμπεριληφθουν στην νομιμη μοιρα οταν πεθανει, αποκληρωμενος δεν θεωρεισαι, επομενως δεν μπορεις να διεκδικησεις κατι αλλο, μονο επειδη θα δωσει καπου πιο πολλα.
προφανως γι αυτο καθυστερει την μεταβιβαση. για να μην προσβαλεις την διαθηκη ως αδικημενος.
οι μεταβιβασεις προς παιδια δεν φορολογουνται πλεον, ψεματα σου λενε..

---

όπως ειπα δύσκολο να τα εξηγήσω αναλυτικά, αλλά τόσο το σπίτι μου όσο και τα διαμερίσματα είναι απο τους παππούδες μου, όχι από τον πατέρα μου. Το σπίτι δεν θέλω να μου το δώσει γονκή παροχή γιατί δεν είναι, φτιάχτηκε με χρήματα που έβαλε η γιαγιά μου και γράφτηκε στον μπαμπά μου μόνο επειδή ήμουν ανήλικος εκείνο το διάστημα.

Ο τίτλος για τα διαμερίσματα περιήλθε σε εμένα απευθείας από τον παππού μου, από ότι έχω καταλάβει, γιατί στον τίτλο ιδιοκτησίας το όνομα του παππού μου γράφει. Ο πατέρας μου είναι δικηγόρος, σε σύνταξη βέβαια πλέον, αλλά όλα αυτά τα σκέφτεται με δικανικό τρόπο πονηρά και όχι ως πατέρας μας, επειδή η γυναίκα του τον πιέζει για περιουσία.

Θα το ψάξω παραπάνω, όπως και για το σπίτι μου, αν και πρώτα περιμένω να κάνει η αδερφή μου κάτι που απαιτείται για τη μεταβίβαση έτσι κι αλλιώς (ως πολιτικός μηχανικός) αλλά μου το καθυστερεί πολύ, όχι για άλλο λόγο απλώς επειδή είναι σε κακή ψυχολογική κατάσταση απο τα δικαστήρια και ασχολείται μόνο με αυτά πλέον, έχει εκρήξεις θυμού κλπ, αλλά δεν θέλει να δει κανέναν ψυχολόγο γιατί λόγω του στίγματος ότι είμαστε τα παιδιά της τρελής στα μάτια τους, παλαιότερα η θεία μου, όταν για ένα διάστημα είχε μαλώσει η αδερφή μου με τον πατέρα μου και κοιμόταν σε εκείνην, της έριχνε αντιψυχωτικό στο τσάι και μια φορά παραλίγο να την ξεκάνει από τη δόση που έβαλε.

Το θέμα είναι τι θέλει ο καθένας για τον εαυτό του και τι όρια και περιθώρια βάζει. Εμένα ο πατέρας μου π.χ. είναι πάνω απο 70 και σύνταξη δεν θέλει να βγει ακόμα και από μικρά μας έλεγε "μια μέρα αυτά θα είναι δικά σας" (τα μπλεγμένα με ένα σωρό σόγια) και στο όνομά μας δεν έχουμε τίποτα κι όταν συζητάει κάτι σχετικά είναι θεωρητικό διότι πρώτον δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν έτσι σκατά που τα έχει μπλέξει και δεύτερον του λες πατέρα εγώ θέλω το και το κι έχω αυτές τις ανάγκες και νομίζω καλύτερα είναι το και το κι αυτός θέλει να κάνει ότι έχει στο ξεροκέφαλό του.
Ποτέ δεν μου πρότεινε να μπλεχτώ ενεργά με τις επιχειρήσεις βέβαια και ούτε και ήθελα.

Όμως αν καθόμουνα κι έλεγα πατέρας μου είναι, να τον βοηθήσω εκεί κι εκεί, να τον ακούσω κάτι θα ξέρει, κάποια μέρα η τάδε επιχείρηση θα είναι δική μου, ας κάτσω να δουλεύω εκεί ή να τρέχω για μαλακίες μην τους χαλάσω το χατήρι ή να ψυχαναγκάζομαι με τη βλακεία του καθενός που όλοι έχουν λόγο εκεί μέσα, θα είχα χάσει τουλάχιστον 20-25 χρόνια από τη ζωή μου με την ελπίδα να κάνω το ένα και το άλλο που πραγματικά θέλω στη ζωή μου, αααααν τυχόν κάποια μέρα τηρήσει ότι υποσχέθηκε στα λόγια.

Ευχαριστώ, δεν θα πάρω, Ευτυχώς μου έκοψε νωρίς και δεν σπατάλησα τα νιάτα μου να τρώγομαι με τα ρούχα μου και με τα σκατόσογα!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Το θέμα είναι τι θέλει ο καθένας για τον εαυτό του και τι όρια και περιθώρια βάζει. Εμένα ο πατέρας μου π.χ. είναι πάνω απο 70 και σύνταξη δεν θέλει να βγει ακόμα και από μικρά μας έλεγε "μια μέρα αυτά θα είναι δικά σας" (τα μπλεγμένα με ένα σωρό σόγια) και στο όνομά μας δεν έχουμε τίποτα κι όταν συζητάει κάτι σχετικά είναι θεωρητικό διότι πρώτον δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν έτσι σκατά που τα έχει μπλέξει και δεύτερον του λες πατέρα εγώ θέλω το και το κι έχω αυτές τις ανάγκες και νομίζω καλύτερα είναι το και το κι αυτός θέλει να κάνει ότι έχει στο ξεροκέφαλό του.
Ποτέ δεν μου πρότεινε να μπλεχτώ ενεργά με τις επιχειρήσεις βέβαια και ούτε και ήθελα.

Όμως αν καθόμουνα κι έλεγα πατέρας μου είναι, να τον βοηθήσω εκεί κι εκεί, να τον ακούσω κάτι θα ξέρει, κάποια μέρα η τάδε επιχείρηση θα είναι δική μου, ας κάτσω να δουλεύω εκεί ή να τρέχω για μαλακίες μην τους χαλάσω το χατήρι ή να ψυχαναγκάζομαι με τη βλακεία του καθενός που όλοι έχουν λόγο εκεί μέσα, θα είχα χάσει τουλάχιστον 20-25 χρόνια από τη ζωή μου με την ελπίδα να κάνω το ένα και το άλλο που πραγματικά θέλω στη ζωή μου, αααααν τυχόν κάποια μέρα τηρήσει ότι υποσχέθηκε στα λόγια.

Ευχαριστώ, δεν θα πάρω, Ευτυχώς μου έκοψε νωρίς και δεν σπατάλησα τα νιάτα μου να τρώγομαι με τα ρούχα μου και με τα σκατόσογα!

---

Ε ήσουν τυχερή. Εμάς όλο αυτό προέκυψε πριν 6-7 χρόνια μόλις. Το ποιος θα πάρει τι ήταν προκαθορισμένο από τα παιδικά μας χρόνια, η θεία μας είχε διπλό προφίλ, μας έλεγε ότι είναι μανα μας, δεν είναι ότι είχαμε σχέση μακρινών συγγενών, τρώγαμε σχεδόν κάθε μέρα μαζί. Από τότε που τα έσπασαν μεσολάβησαν ένα σωρό πράγματα που καθυστέρησαν το να έχω ένα βιώσιμο πλάνο (απανωτά δικαστήρια, όχι μόνο για τις επιχειρήσεις, αλλά για τις γάτες, η νευρική και σωματική μου κατάρρευση κλπ)

Δεν ήμουν τυχερή, συνειδητοποιημένη στο τι ήθελα και στο τι ΔΕΝ ήθελα ήμουν. Ήθελα να είμαι η Σόνια και να μη με πατρωνάρει κανένας, ακόμα κι αν το κάνει ασυνείδητα και για καλό σκοπό. Ήθελα να έχω μία καθημερινότητα χωρίς να πρέπει να βλέπω τα σόγια μου από το πρωί ως το βράδυ κι ας είχαμε καλές σχέσεις. Ήθελα να κάνω ταξίδια και να γνωρίσω νέους τόπους κια να βγάλω δικά μου λεφτά και να μετρήσω τις δυνάμεις μου και να παίρνω πρωτοβουλίες χωρίς να πρέπει να κάνω οικογενειακά συμβούλια. Προτιμούσα να ζοριστώ παρά να έχω σχετική άνεση και να μείνω σε κατάσταση 12χρονου.

Κι εμείς μια χαρά τα είχαμε παλιά όλοι με όλους. Όσο παιρνάνε τα χρόνια δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρξουν ρωγμές και παρεξηγήσεις σε όλα αυτά τα πράγματα όσο είναι μπλεγμένα. Ο καθένας τα βλέπει από τη μεριά του και όσο μεγαλώνουν και οι ίδιοι και τα παιδιά του καθενός, θέλει το καλύτερο για τον εαυτό του και για τα παιδιά του ή για όποιον είναι πιο κοντινός του. Όποιος έχει το καρπούζι έχει και το μαχαίρι όμως και εσύ δεν έχεις λόγ αν θα σου δώσει μια φετούλα, ακόμα κι αν για χρόνια έκανες τον χαμάλη, φόρτωνες και ξεφόρτωνες το κάρο και έτρεχες να βοτανίσεις τα μποστάνια.
Επίσης μην ξεχνάς ότι όταν ένας συνεταίρος κάνει κάποια μαλακία ή προκύψει μία διαφωνία, συνήθως λύνεται αμέσως το θέμα. Δεν γίνεται το τόσο τόοοοοοοοοσο κι η τρίχα τριχιά. Αν δουλεύεις σε κάποιον εργοδότη και το παραχέσει μπορεί να παραιτηθείς και να του τα ψάλεις κιόλας ενώ στον θείο ή στον πατέρα δεν το κάνεις. Όταν είναι σόι δίνεις τόπο στην οργή ή λες δεν μπορεί, αδερφός μου είναι, δεν πάει συνειδητά να με κοροϊδέψει ή λες έχει να σπουδάσει την ανηψιά μου τώρα, ας κάνω λίγο το μαλάκα, ή μάνα μου είναι, τόσα έχει κάνει για εμένα, να φτάσουμε να μη μιλιόμαστε, ας μην το πάω στα άκρα, κάτι που για έναν εκτός οικογένειας μπορεί να λειτουργούσες πολύ διαφορετικά και να λύνονταν τα θέματα πριν πάρουν διαστάσεις χιονοστιβάδας και μπλεχτούν τόσο που δεν μπορείς να βγάλεις άκρη με τίποτα.