Και εμένα έξαλλος γίνεται δεν μπορούν να καταλάβουν.Μόλις αρχίζω τα ζαλίζομαι νιώθω το ένα κ το άλλο άστα τι γίνεται...
Printable View
Και εμένα έξαλλος γίνεται δεν μπορούν να καταλάβουν.Μόλις αρχίζω τα ζαλίζομαι νιώθω το ένα κ το άλλο άστα τι γίνεται...
Να σας πω κάτι; Είμαι άτομο που τα έχω περάσει όλα αυτά τα ψυχοσωματικά και τους πανικούς σε κάποια φάση της ζωής μου, αλλά είμαι με τον σύζυγο ως ένα βαθμό. Το συζητάς, το ξανασυζητάς, θες κατανόηση κτλ, αλλά πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να σηκωθεί και να κάνει πράγματα. Κι ας αισθάνεσαι χάλια. Αλλιώς δεν θα τα ξεπεράσετε! Καλή η ανάλυση κι η φιλοσοφία, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να το αντιμετωπίσεις ΠΡΑΚΤΙΚΑ. Σε έπιασε μια ταχυκαρδία ή κάτι. ΟΚ. Αντί μετά να πεις πάμε μία βόλτα, πάμε να φάμε κι ας ζοριστώ κι αν έχω τάσεις φυγής και πανικό θα μου περάσει, αντί να προσπαθείς να το προσπεράσεις, εσύ σηκώνεσαι και φεύγεις και κάθεσαι και μπαίνεις στο φόρουμ στις διακοπές σου. Δεν σε βοηθάς έτσι!
Η φωνή της λογικήςQuote:
Originally Posted by Sonia
Και εγώ που πήγα 8 μερες διακοπές , όπου πηγαίναμε γινόταν χαμός. Δε μπορούσα όμως και τις 8 μερες πρωί και απόγευμα να λέω δε κάθομαι πουθενά γιατί σκεφτόμουν και την υπόλοιπη οικογένεια ότι δε φταινε σε κάτι επειδή εγώ έχω θέματα. Έτσι, πίεσα τον εαυτό μου και έκατσα. Τα 5-10 πρώτα λεπτά σαφώς και δεν ήμουν καλά αλλά προσπαθούσα να γειωθω στο παρόν και να κάτσω ήρεμα. Είναι αρκετά δύσκολο το καταλαβαίνω αλλά δεν είσαι μόνη σου, έχεις οικογένεια. Σκέψου κάτι άλλο κάνε απόσπαση προσοχής.Quote:
Originally Posted by Dora1982
Καλημέρα!! 4η μέρα διακοπών και κυλάει πότε έτσι και πότε αλλιώς. Χθες το βράδυ για πρώτη φορά είχα έκτακτες συστολές. Είπα πεθαίνω, αυτό ήταν! Εδώ στο νησί δεν έχει νοσοκομείο και αυτό τα κάνει χειρότερα. Όλη μέρα άυπνη κ αντί να πέσω ξερή έφερνα γύρες στο κρεβάτι τιναζοντας τα παντα στο διαβα μου απο τις εκτακτες. Δεν θα τα παρατήσω, δεν θα εγκαταλειψω, θα το παλεψω, αυτά λεω μέσα μου, όμως αν ειναι κατι επικινδυνο; Αν ειναι η καρδια μου που υπολειτουργει κ αφησω τα κοκκαλα μου εδω; Πριν 2 μηνες εκανα πληρη καρδιολογικο ελεγχο κ ηταν ολα οκ! Αν αλλαξε κατι μετα τον κοβιντ και απορρυθμίστηκε η καρδια;
Αν είναι να αφήσεις εκεί τα κόκκαλά σου, τουλάχιστον να τα αφήσεις πάνω σε σεξάκι ή σε κανένα ταβερνάκι με καλή παρέα ή στην παραλία κι όχι γράφοντας σε ένα φόρουμ ή γυρνώντας ανήσυχη σαν κοκορέτσι στο κρεββάτι ή με ένα πιεσόμετρο στο χέρι. Πάρτο λίγο αλλιώς!
Είσαι δύναμη κοπελιά, αλήθεια!!!
Μα με τις ταχυκαρδίες τι γίνεται;
Όσες φορές σε έχω διαβάσει έχω συμφωνήσει απόλυτα μαζί σου Σόνια, έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες!
Με τις ταχυκαρδίες το χωνεύεις σιγά σιγά ότι θα σε πιάνουν όπως κ ολα τα άλλα κ αν κάποιες φορές δε βλέπεις φως λες αυτά ακριβώς που είπε η Σόνια, αν είναι να συμβεί κάτι, ας έχω ζήσει τουλάχιστον!
Αν είναι καθαρά θέμα άγχους οι ταχυκαρδίες, με τον καιρό θα εξαφανιστούν όσο ηρεμείς και μάθεις να διαχειρίζεσαι το άγχος σου. Προς το παρόν μη σε παρατηρείς συνεχώς, μη μετράς πιέσεις και παλμούς, αγνόησέ τες. Διακοπές είσαι. Εγώ έχω να πάω κανονικές διακοπές από το Φεβρουάριο του 2011. Σας διαβάζω που γκρινιάζετε που πάτε διακοπές και τραβάω τα μαλλιά μου, ειλικρινά! Εστιάστε στα θετικά της κάθε μέρας κι όχι στην αρνητικούρα.
Να πω εδώ ρε παιδιά ότι υπάρχουν και άνθρωποι με κάποια σοβαρά, οργανικά προβλήματα υγείας που τους δυσκολεύουν τη ζωή. Τι πρέπει να κάνουν, να θαφτούν ζωντανοί και να περιμένουν να τους πάρει ο Χάρος; Κοιτάνε να φιάξουν όσο πιο πολύ μπορούν την ψυχολογία τους, κάνουν κάποιες προσαρμογές στην καθημερινότητά τους και συνεχίζουν τη ζωή τους μαζί με το πρόβλημά τους.
Αν δεν κάνεις προσπάθειες να αλλάξεις σκεπτικό εσύ ο ίδιος και να σε "ζορίσεις" λίγο βραχυπρόθεσμα, δεν θα δεις ποτέ προκοπή μακροπρόθεσμα.Quote:
Originally Posted by σισσυ
Εγώ αυτό έχω καταλάβει.
Πιο πολύ δε θα μπορούσα να συμφωνήσω!
Για μένα είναι το πιο μεγάλο φάουλ να μη νιώθεις καλά για διάφορους λόγους κ να τη βγάζεις στο κρεβάτι γιατί " δεν μπορείς", άπειρες φορές που έχω διάφορα, σηκώνομαι κ κάνω τη ζωή μου κανονικά κ ας ζαλίζομαι, πονάω, έχω ταχυκαρδια, τα πάντα όλα....δεν είναι να την αφήνουμε να περνάει στο κρεβάτι η μέσα στο σπίτι η ζωή μας
Τελευταία ημέρα διακοπών και τα συναισθήματα είναι παράξενα. Όμορφα και κάπως ανακουφιστικά που επιστρέφω στην ασφάλεια της βάσης μου. Προσπάθησα να περάσω καλά δεχόμενη πως κάποιες στιγμές θα είναι δύσκολες. Και υπήρχαν πολλές. Δυστυχώς οι αυπνία με τις έκτακτες συστολές με άφησαν όλα τα βράδια άυπνη. Νιώθω όμως λες κ έχω πιει ένα καζάνι καφέ κ δε νυστάζω. Δεν ξέρω πως γιατρεύεται αυτό. Μήτε η προσευχή, μήτε ο διαλογισμός, μήτε οι αναπνοές βοήθησαν. Κάποια ιδέα έχετε να προτείνετε;
Σας ευχαριστώ όλους θερμά που είστε εδώ και συμμετέχετε τόσο διακριτικά και όχι ενοχικά στις δύσκολες στιγμές μας!!!
Μόλις αναιρεσες την ύπαρξη μου ολόκληρη χαχαχαχαχαχααQuote:
Originally Posted by σισσυ
Μην τον κυνηγάς τον ύπνο αν βλέπεις ότι δεν έρχεται. Σήκω κάνε κάτι άλλο μέχρι να αισθανθείς πιο χαλαρά/νυστάξεις.