Σ' ευχαριστώ για την συμπαράσταση... Μικροπράγματα που μου δίνουν χαρά κάνω κι εγώ...Quote:
Originally Posted by asperger39
Printable View
Σ' ευχαριστώ για την συμπαράσταση... Μικροπράγματα που μου δίνουν χαρά κάνω κι εγώ...Quote:
Originally Posted by asperger39
Η ερωτική αγάπη... Μου λείπει μια αγκαλιά που να είναι ασφαλής...Quote:
Originally Posted by broken heart 1985
Τι να σου πω Yoco Choco, νιώθω πως έχω μετανιώσει ειλικρινά... Αλλά πώς να είμαι σίγουρη ότι αν συμβεί κάτι πολύ άσχημο, δεν θα λυγίσω; Άνθρωπος είμαι κι εγώ...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
ζητάς αμόρε μιο ε ??εγω νομιζα έλεγες άνθρωπο που σε επίπεδο φιλικά ανθρωπινά αδελφικά να προφέρει μια αγκαλια στηριξης κι αγαπης. αυτα ειν στην εποχή μας πολυ δυσκολο να τα βρεις . μα ας μην ειν αυτο ετια να κανεις κακο σε σενα καν αλλα που σε ευχαριστούν κι μπορει να κατσει κι αυτο που ζητας μια μερα ετσι ξαφνικά κι να ειν ολα μια χαρα.
Δεν είσαι η μόνη που δεν έχει, αν σε παρηγορεί αυτό. Το ίδιο αισθάνομαι αλλά έχω εμένα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Σιγουρα δεν ζητας κατι υπερβολικο. Ζητας κατι πολυ φυσιολογικο που σε κανονικες συνθηκες δεν θα επρεπε να ειναι καν πολυ δυσκολο να το βρεις. Γιατι ομως να εχει γινει τοσο δυσκολο, αραγε;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Νομίζω ότι είναι ανώφελο να περιμένουμε κάποιον που θα μας σώσει...Μπορούμε να περιμένουμε κάποιον που θα μας στηρίζει όσο σώζουμε τον εαυτό μας.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Πιστεύεις ότι η αυτοκτονία είναι δελία και φυγοπονία ή αξιοπρέπεια?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν είναι βρε παιδιά ΤΡΑΓΙΚΟ ότι όλοι ψάχνουμε αγάπη αλλά ΔΕΝ ΘΈΛΟΥΜΕ να δώσουμε αγάπη? Παντού ακούω, δεν με αγαπάει κανείς, δεν νοιάζεται κανείς, δεν έχω κάποιον να με αγαπάει κλπ κλπ κλπ. ΓΙΑΤΊ αυτό? Πώς γίνεται να ζητάς κάτι που δεν δίνεις? Ποιος θα μας αγαπήσει όταν ΌΛΟΙ θέλουμε να ΠΆΡΟΥΜΕ αγάπη αλλά όχι να δώσουμε? Δεν γίνεται αυτό. Έχει εγωισμό να ζητάς να σε αγαπάει κάποιος αλλά εσύ να μην λες θα σε αγαπώ. Είναι η αιτία πού είμαστε όλοι έτσι, δεν θέλουμε να δώσουμε αγάπη μόνο να πάρουμε. Έτσι δεν γίνεται όμως!
Καλά όταν λέω αμόρε μίο, μην φανταστείς έξαλλα πράγματα... Είμαι πολύ συμμαζεμένη στα ερωτικά μου γιατί έχω τραυματικές εμπειρίες... Μου λείπει κυρίως η αίσθηση ασφάλειας που σου δίνει μια αγκαλιά... Παλιότερα αυτός ήταν ο ένας λόγος που με έκανε να με βλάπτω, όχι ότι μου λείπει ο έρωτας... Με βασάνιζαν οι τραυματικές εμπειρίες κι η έλλειψη ασφάλειας χειροτέρευε την κατάσταση...Quote:
Originally Posted by asperger39
σου εχει περασει καθολου απο το μυαλο, οτι πολλοι μπορει να εκφραζοναι ετσι, αλλα να θελουν μια χαρα και να δωσουν και να παρουν;;;Quote:
Originally Posted by Vaggg
just saying...
η αυτοκτονια, ειναι κατα 90% το αποτελεσμα μιας αρρωστιας. της καταθλιψης.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
ο,τι και να "πιστευει" ο ενας ή ο αλλος, η επιστημη εχει απαντησει σε αυτο.
Με παρηγορεί ως ένα βαθμό... Μακάρι να ήμουν δυνατή όπως φαίνεται να είσαι εσύ... Δεν μπορώ να με στηρίξω αρκετά δυστυχώς...Quote:
Originally Posted by broken heart 1985
Δεν ξέρω γιατί είναι δύσκολο γενικά... Για μένα είναι δύσκολο γιατί λόγω κάποιων γεγονότων όπως ξέρεις δεν μπορώ να λειτουργήσω φυσιολογικά... Νομίζω πως είναι δύσκολο να περιμένει κάποιος το πότε θα νιώσω ασφαλής κι έτοιμη για να το προχωρήσω στο σεξουαλικό κομμάτι...Quote:
Originally Posted by Thessalonian
Προσπαθώ να τον σώσω στο βαθμό που μπορώ...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Είμαι κάπου ανάμεσα στα δύο... Φυγοπονία είναι ως ένα βαθμό αλλά δειλία δεν ξέρω γιατί είναι πολύ δύσκολο να έχεις την αντοχή να περιμένεις μόνος σου πότε θα έχει αποτέλεσμα ότι έκανες και πότε θα πεθάνεις...
Δεν είπα κάπου ότι δεν θέλω να δώσω αγάπη... Στην τελευταία μου σχέση του είχα πει πολλές φορές ότι τον αγαπώ και προσπαθούσα και να του το δείξω αλλά δεν ήταν αρκετό γιατί δεν με αγάπησε εκείνος...Quote:
Originally Posted by Vaggg
Πολύ σωστά τα λες Remedy...Quote:
Originally Posted by Remedy
Καλημέρα...
Και όμως η υπέρτατη δύναμη της αγάπης δεν είναι ο έρωτας..
Ειναι ο σεβασμός, η άλληλο υποστιριξη, η κατανόηση, το μοιράζομαι, η γέννηση ενός παιδιού μέσα από όλη αυτή την αγάπη δύο ανθρώπων..
Τι σημασία μπορεί να έχει ο έρωτας όταν έρχεται μετά από υποβιβασμό, χλευασμό ,υποτίμηση κ.α
Ολοι αναζητούν την πραγματική ουσία της αγάπης μέσα απο κάτι τόσο εφήμερο και παροδικό, τον έρωτα..
Λαθος προορισμός δίνεται ώστε να καταφέρει ένας άνθρωπος που θέλει να έχει στην ζωή του αυτή την δύναμη!!!
Στο χάρτη αυτής διαδρομής πρωταρχικός σου στόχος πρέπει να ειναι ο σεβασμός η στήριξη και το μοιράζομαι για τις προσδοκίες και τις πεποιθήσεις του καθενός.
μόνο ετσι και θα δώσεις και θα πάρεις αγάπη!!!
το σχόλιο πανω απ μενα τωρα που γραφω ειναι κορυφη !!!!!!!!!!! φιλαρακι κυκνε εδω τα λεει ολα !!ζητάς κι εσυ τον άνθρωπο σου κι ειν σωστότατο !!
Οχι πάντα...Υπάρχει και η αυτοκτονία από ερωτική απογοήτευση κυρίως σε νεαρες ηλικίες,από απώλεια εργασίας/επαγγελματική αποτυχία,από τζόγο,από ναρκωτικά.Quote:
Originally Posted by Remedy
Είχα έναν γνωστό ο οποίος έμπλεξε μα τα ναρκωτικά και πήγε και κρεμάστηκε από μια μπασκέτα,στα ξαφνικά.
Σίγουρα η καταθλιψη ενοχοποιείται σε μεγάλο βαθμο, και στην περίπτωση μου είναι αυτή που μου δημιουργει κάποιες φορές αυτοκτονικό ιδεασμό,αλλά προσπαθω να τις απωθήσω.
Εσύ Ρέμεντυ είχες ποτε ιδεασμό?
Μήπως όμως οι συνθήκες που μπορεί να οδηγήσουν ένα άτομο σε αυτοκτονία δεν είναι πάντα τόσο τραγικές όσο τις έχει δραματοποιήσει το άτομο?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν μιλάω για τετραπληγίες όπως στην ταινία ή για τετάρτου βαθμού καρκίνο,αλλά για πρόσκαιρες ή χρόνιες απογοητεύσεις.
Μαριλού μου,Quote:
Originally Posted by Marilou
συμφωνώ κυρίως με την τελευταία παράγραφο... Είναι πολύ σημαντικό να μοιράζεσαι κι όλα αυτά που αναφέρεις...
Αλλά δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά το σημείο που αναφέρεσαι στην υποτίμηση κι άλλα σχετικά, μπορείς να μου το εξηγήσεις;
Είναι πιθανό, δεν το αποκλείω...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Εγώ πάντως υπέφερα πάρα πολύ εκείνη την περίοδο, ένιωθα υπερβολικό φόβο που δεν με άφηνε να κοιμηθώ, ότι είχα χάσει τη γη κάτω απ' τα πόδια μου και μεγάλο πόνο που είχα χάσει εκείνον που αγαπούσα και που ήταν μεγάλο στήριγμα για μένα... Ξαφνικά έμεινα μόνη και μετέωρη και δεν μπορούσα να τα καταφέρω μόνη... Έκλαιγα πολύ και συχνά... Βασικά η κατρακύλα ξεκίνησε απ' τους αυτοτραυματισμούς, μετά εξελίχθηκαν σε απόπειρες...
Σωστά τα λες... Δεν ψάχνω κάτι εφήμερο, όντως ψάχνω τον άνθρωπο μου...Quote:
Originally Posted by asperger39
Σωστά...Καταλαβαίνω...Ακόμη και αν έχεις υπερδραματοποιήσει μέσα σου μια κατάσταση,ακόμα και αν το πρόβλημα υπάρχει μέσα στο μυαλό σου,δεν σημαίνει ότι δεν υποφέρεις εξίσου σημαντικά με ένα αντικειμενικό πρόβλημα...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Είναι χαρακτηριστικό της αυτοκτονίας η υπερβολή αυτού που αισθανόμαστε.
Όπως σου είπα,μόνο αν μείνουμε ικανοποιημένοι από την ζωή μας θα φύγουν αυτές οι σκέψεις...Όταν κατακτήσουμε εσωτερική πληρότητα.
Έχεις δίκιο αλλά το βλέπω δύσκολο να μείνω ικανοποιημένη απ' τη ζωή μου όταν μου λείπουν βασικά πράγματα για μένα... Κάνω πράγματα για να περνάω καλά αλλά πάντα υπάρχει ένα κενό μέσα μου...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Εγώ ούτε καν που κάνω πράγματα για να περνάω καλά...Δεν αντλώ την παραμικρή ικανοποίηση από την ζωή μου και δεν κάνω κάτι γι'αυτό...Κενό...Δυσαναπλήρω� �ο....Που δεν έχω ιδέα πως γεμίζει.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Δεν το λέω για να σε αποθαρρύνω φυσικά αλλά πώς αντέχεις έτσι; Δηλαδή ούτε οι ταινίες δεν σε ευχαριστούν; Έστω για όσο κρατάνε;
Για να επανέλθω και στο θέμα, σκέφτομαι να πάω για την εξομολόγηση από βδομάδα... Να δούμε τι θα γίνει...
Εγώ θα πάρω κινητό τώρα, αλλά δεν νιώθω χαρά!! Αυτό που έχω είναι θριτζι και έχει πρόβλημα στα δεδομένα του, οπότε αναγκαστικά θα πάρω άλλο κινητό.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ανδρέα, να σε ρωτήσω γιατί δεν είμαι σίγουρη αν έχω καταλάβει καλά... Κι εσύ από κατάθλιψη υποφέρεις;Quote:
Originally Posted by andreas86
Τώρα τι να σου πω δεν ξέρω, πιστεύεις ότι ποτέ μου δεν ρώτησα την γιατρό μου ούτε την προηγούμενη ούτε αυτή, το σίγουρο είναι ότι έχω θλίψη και άγχος, εάν έχω κατάθλιψη θα είναι σίγουρα ήπιας μορφήςQuote:
Originally Posted by Κύκνος
φιλαρακι σε καταλαβαινω σιγουρα κι εγω το ζητουσα ειδα τιποτα δε γινεται κι το αφησα ετσι δε το ζωριζω δε το διεκδικώ πλέον. προσπαθω να κανω πραγματα να χερομε λιγακι γιατι κι στο σπιτι μου εχω προβληματα με την μανα μου . ζητουσα εψαχνα προσμονουσα ανθρωπους να με αγαπουν κι να τους αγαπω ανθρωπινα σωστα μα τιποτα . δεν πειραζει ας παλεύουμε να βρισκουμε λιγη ψυχικη ηρεμια έστω μερικά λεπτα απ την μερα .
Δεν αντέχω αλλά και τι να κάνω?...Το ανέχομαι παθητικά...Μόνο όταν βλέπω μια ωραία ταινία ή ένα όμορφο όνειρο αντλώ κάποιου είδους ευχαρίστηση,αλλά δεν κρατάει πολύ.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Να πας για εξομολόγηση να το βγάλεις από μέσα σου να μην το έχεις βάρος και εκκρεμότητα.
Κατάλαβα...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Ναι, θα πάω κι ελπίζω να μου δώσει την άφεση αμαρτιών ο πάτερ... Το έχω ανάγκη για να συνεχίσω να προσπαθώ...
Ο έρωτας είναι κάτι που έρχεται ετοιμοπαράδοτο, θα το παρομοίαζα με εμμονική διαταραχή που περιορίζει λίγο την αντίληψη, ντόπα. Η αγάπη από την άλλη είναι κάτι που χτίζεται, είναι η κορωνίδα όλων των αξιών.Quote:
Originally Posted by Marilou
Καταρχήν δεν πιστεύω πια. Κατά δεύτερον όπως λέει το Ευαγγέλιο, η μεγαλύτερη αμαρτία, η μόνη που δεν συγχωρείται είναι η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Δεν ξέρω τί ακριβώς σημαίνει αυτό αλλά σίγουρα δεν είναι η αυτοκτονία. Συζήτησε το με το γιατρό σου, ίσως μπορεί να σου συστήσει ιερωμένους που έχουν και πτυχίο ψυχολογίας/ ψυχιατρικής, υπάρχουν αρκετοί σίγουρα. Αφού πιστεύεις, η εξομολόγηση θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα σίγουρα.
Νομίζω είναι μεγαλύτερη αμαρτία να σκοτώσεις κάποιον άλλο από το να σκοτώσεις τον εαυτό σου...Συμφωνα με τον προσωπικό μου κώδικα ηθικών αξιών πάντα...Υπαρχει πουθενά γραμμένο το αντίθετο?
κι τα δυο ειναι κακα πρεπει να να παλεύουμε μην κάνουμε κατι κακο σε εμας η σε αλλον
καλημεραQuote:
Originally Posted by Κύκνος
ο ερωτας ειναι υποκειμενικος για ορισμενους ανθρωπους ...μπορει να ερχεται μετα και απο ενα καυγα ,ενα διαπλικτισμο...ακομα και η ερωτικη πραξη που ερχεται μετα απο ενα διαπλικτισμο εχει πολλα στοιχεια μεσα .. ...ακομα και εκει ΠΡΕΠΕΙ να εχει ενα επιπεδο ..
δεν μπορεις να χλευαζεις τον αλλο ,να τον προσβαλεις και μετα σαν να μην συμβαινει τιποτα ..
τα λογια καμια φορα ειναι χειροτερα απο τις πραξεις οποτε τι σημασια εχει να ζω εναν υποτιθεμενο ερωτα οταν μεσα σε αυτον υπαρχουν και οι φυσιολογικες διαφωνιες ενος ζευγαριου ,ΑΛΛΑ αυτες οι διαφωνιες κρυβουν ολα αυτα που ανεφερα ..
οταν αγαπας καποιον ακομα και στις διαφωνιες δεν τον υποτιμας αυτο ειναι το κύριο συστατικο ωστε να μπορεσει αυτος ο ερωτας να μετατραπει σε αληθινη αγαπη βασισμενη σε ερωτικο αλληλενδετο συναισθημα !
ολο αυτο που προανεφερα πραγματικα αντικατροπτιζει πως ενας αρχικος ερωτας που μετατρεπεται σε αγαπη μπορει να εχεις διαρκεια ακομα και πολλα χρονια μετα ...το βλεπω πλέον σε πολλα ζευγαρια που συμμετεχουν στις ομαδικες συνεδριες αλλα το βλεπω και απο εμενα την ιδια ,την δικη μου σχεση που μετα απο τοσα χρονια μπορει και κρατιεται σε ενα επιπεδο γιατι απο την αρχη ειχα σαν νομο οσο και να διαφωνουμε να κραταμε ενα επιπεδο,οχι γιατι ηξερα οσα ξερω σημερα για της ερωτικες σχεσεις αλλα γιατι ετσι ημουν και συνεχιζω να ειμαι σαν ανθρωπος ..
ξερω πως αν ο ερωτικος μου συντροφος με υποτιμηση ακομα και πανω στα νευρα του κατι θα σπασει μεσα μου ...δεν αντεχω να ειμαι με ανθρωπους που να με υποτιμουν αλλα και εγω να τους υποβαθμιζω ...τον αντρα και πολυ περισσοτερο τον αντρα μου θελω να τον εχω πολυ ψηλα ,να τον θαυμαζω ...αυτο ειναι το δικο μου στοιχειο που ετυχε να ειναι και ο νομος της αληθινης και μακροχρονιας αγαπης ..
μονο οταν θαυμαζεις τον συντροφο σου ,μονο οταν εισαι ειλικρινεις απεναντι του ,μονο οταν εχεις το θαρρος να παραδεχτεις και τις ισως καποιες στιγμες αδυναμιας σου μπορει να κρατηθει ολο αυτο αναλλοίωτο
Τι ενδιαφέρων προσσεγγιση πραγματικα !Quote:
Originally Posted by ThelwNaEimaiKala
ΝΑΙ εχεις δικιο και οσο ξαναδιαβαζω την τοποθετηση σου τοσο πιο πολυ ταυτιζομαι με ολο αυτο !
Εμμονικη διαταραχη !
Ποσες φορες εχουμε συναντηση εμμονικες αντιδρασεις ειδικα οταν αποριπτεις τον αλλο ερωτικα ?
Ποσοι ανθρωποι ενω τους λες οτι δεν θες να εισαι μαζι τους αναπτυσουν στο δικο τους μυαλο μονο εμμονικες σκεψες ,τοσο εντονες που στο τελος τις κανουν πραξει και πειθουν τον ιδιο τους τον ευατο οτι ετσι ειναι ...
Μάλιστα... Όχι, αυτή την αμαρτία δεν την έχω διαπράξει...Quote:
Originally Posted by Nikolas73
Η εξομολόγηση θα με κάνει να νιώσω καλύτερα αν ο παπάς μου δώσει άφεση... Αλλιώς θα μου μείνει το συναίσθημα της ενοχής κι ο φόβος για το που θα καταλήξω μετά θάνατον...