εδω βλεπω κι τα δικα μου θεματα που αφοράν φιλιες κι αυτα που ειν πολυ δυσκολα .
Printable View
εδω βλεπω κι τα δικα μου θεματα που αφοράν φιλιες κι αυτα που ειν πολυ δυσκολα .
Αυτο σου λεω,οτι εσυ ειχες ηδη ενα backround να πατησεις,ειχες 4-5 ατομα ως παρεα απο πριν,δεν ξερω αν θεωρουνταν φιλοι,εγω μολις τελειωσα το λυκειο,απλά δεν ειχα κανεναν να βγαινω η να κανω πραγματα της καθημερινοτητας,δηλαδην τον καφε με παρεα,την διασκεδαση με φιλους,τις διακοπες η τα ταξιδια με παρεα η φιλους,κοινες δραστηριοτητες,οποτε ημουν στην μοναξια και χωρις επιλογες απο πολυ μικρη ηλικια.Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Ειναι λαθος η προσεγγιση πως καποιος δεν θελει φιλους η να βγαινει εξω και ικανοποιειται να μενει μεσα στο σπιτι του ολη μερα,στα 20 μου πηγαινα μονος μου στα παρκα της γειτονιας,με ενα καφε και ενα περιοδικο στο χερι,μεσα στην μελαγχολια και στην στενοχωρια,απλα για να λεω οτι βγηκα εξω και δεν εκατσα μεσα,επαιρνα το ΚΤΕΛ της περιοχης για να πεταχτω για ενα μπανιο το καλοκαιρι,οχι με αισθημα ικανοποιησης οτι θα περασω καλα,αλλα με συναισθηματα μοναξιας και απελπισιας.
Δυστυχως δεν ηταν ο δρομος των φιλων και των σχεσεων στρωμενος και ετοιμος για μενα ουτε δεδομενος οπως ειναι για αλλους.
Εντάξει, μπορεί κάποτε να μην ήταν στρωμένος αλλά μπορείς να αρχίσεις να τον στρώνεις. Αλήθεια στο λέω έτσι και βρεις τον πρώτο σου φίλο με δική σου πρωτοβουλία θα πεις πόσο εύκολο ήταν και θα συνεχίσεις. Στο εύχομαι.
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, για το αν δηλαδή είναι επιλογή η μοναξιά για κάποιους ή όχι. Εγώ θυμάμαι ότι πάντα είχα προτάσεις να βγω αλλά επίσης θυμάμαι καθαρά τις φοβίες μου, την επιφυλακτικότητα σε βαθμό μανίας καταδίωξης, τη μη ενασχόληση με το κοινωνικό κομμάτι της ζωής, δηλαδή την απόσυρση μου, τις σκέψεις μου ότι θα γελοιοποιηθω δημοσίως, ότι με σχολιάζουν, ότι μου έχουν κάνει πράγματα που ήταν μόνο στο μυαλό μου, ότι υπερβαίνουν τα όρια μου, ότι είναι επιθετική συμπεριφορά το να μου στέλνουν συχνά μηνύματα ή να θέλουν συχνά να βρεθούμε κλπ. Με άλλα λόγια χρειαζομουν ψυχοθεραπεία ήδη από την εφηβεία αλλά εγώ την ξεκίνησα στα 40. Ενδεχομένως να χρειαζομουν και αγωγή νωρίτερα . Οπότε ήταν επιλογή; Φαινομενικά ναι, ουσιαστικά όχι γιατί ήμουν δέσμιος των σκέψεων μου, σκέψεων που με μαθηματική ακρίβεια με οδήγησαν στη μοναχικοτητα.
Πολλοί ίσως να χρειαζομασταν ψυχοθεραπεία από μικρή ηλικία,αλλά δεν μπορείς να γνωρίζεις πως θα εξελιχθεί κάτι ώστε να το προλάβεις στην αρχή του πριν εξαπλωθεί.
Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Κάποιοι είχαμε έτοιμες τις φιλίες, δηλαδή τα κατάλληλα άτομα για φιλία δίπλα μας, σε όλους αυτούς τους χώρους που αναφέρατε και σε άλλους πολλούς. Όμως, εισπράξαμε μη αποδοχή και τυπικότητα εκεί που τρέξαμε φουλ ταχύτητες να βγάλουμε προς όλους αυτούς τον καλύτερο μας ευατό και το ενδιαφέρον μας για φιλία. Έτσι, ανακαλύψαμε ότι η μη επιλογή μας από όλους αυτούς και πολλούς άλλους αφορά στο βαθύτερο είναι μας που έχει κατασταλάξει ως είδος χαρακτήρα και συνεπώς επιζητά φιλία με τα άτομα που ταυτίζονται με αυτό το είναι, ή στην έλλειψη ειλικρινούς αγάπης, καλοσύνης και ενδιαφέροντος από όλους αυτούς ώστε να μας εγκολπωθούν στην παρέα τους, στη φιλία τους. Διότι εκείνο που τους βγάζαμε δεν ήταν αυτό το βαθύτερο είναι μας αλλά μια έντονη επιθυμία μας η οποία δεν ταυτιζόταν με το είναι μας το οποίο είναι μας κατά βάθος δεν μας ευχαριστεί ή δεν το αποδεχθήκαμε, προφανώς δε κι αυτοί άτομα ταυτιζόμενα με εκείνο το βαθύτερο είναι τους επιζητούσαν για παρέα. Όμως, αυτό που δεν μας βαρύνει είναι η έλλειψη καλοσύνης, αγάπης και ενδιαφέροντος από μέρους τους που είπα πιο πριν αφού δεν είμασταν και αποκρουστικοί, απόμακροι ή εχθρικοί. Κι αυτός είναι ο λόγος που πολλοί καταντάνε χωρίς να το θέλουν πλήρως μόνοι. Κι αν κάποιοι τους προσεγγίζουν και συναναστρέφονται μαζί τους δεν το κάνουν ως σχέση ίσου προς ίσο αλλά ως ενδιαφέρον προς κάποιον που τον λυπούνται. Έχω πολλές επαφές στο κινητό αλλά οι περισσότερες είναι ως να μην υπάρχουν.Quote:
Originally Posted by asperger39
Κι ο θεματοθέτης έχει αρκετούς μήνες να φανεί. Αυτό για μένα λέει πως πέρα από εκείνο το άσχημο διάλειμμα στις διαπροσωπικές του σχέσεις είχε το χαρακτήρα, δηλαδή αυτό το βαθύτερο είναι, με βάση τα όσα μας λέει για το πριν του, για να ξαναφτιάξει από κοινωνικής άποψης τη ζωή του όπως ήταν πριν το ατύχημα.
Δεν έχω instagram η facebook λογαριασμούς,οπότε ίσως με θεωρούν και οπισθοδρομικό η ακοινωνητο.
Κάθε άλλο! Υπάρχουν άτομα που κυριολεκτικά έχουν κλειστεί στο facebook και στο instagram και άλλοι που δεν έχουν τέτοιους λογαριασμούς και είναι μια χαρά κοινωνικοί και αποδεκτοί. Το θέμα είναι τι χαρακτήρα βγάζεις προς τους άλλους και πόσο σε αποδέχονται. Δεν μιλώ για την κατάσταση εξάρτησης όπου κάποιος έχει όλα τα φόντα αλλά εθίστηκε στα μέσα δικτύωσης.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Δεν θελω να εκθετω τον εαυτο μου και την καθημερινοτητα μου στους αλλους,φοβαμαι επισης μην γελοιοποιηθω απο καποια φωτογραφια η τους σχολιασμους.Οταν εχεις αποφευκτικα στοιχεια και η απεναντι πλευρα εισπραττει ακριβως αυτο,"ασε καλυτερα,μαλλον δεν θελει η δεν γουσταρει".
Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Το πρώτο που γράφεις δεν έχει σημασία. Κι εγώ δεν ασχολούμαι με κοινωνική δικτύωση γιατί απλά μου φαίνεται εντελώς ανούσια. Εδώ δεν έχω καν κινητό τηλέφωνο, αφού δεν το χρειάζομαι, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο σήμερα. Έχω άλλες προτεραιότητες σ' αυτή τη ζωή. Και δε θα μπορούσε να με νοιάζει λιγότερο όπως κι αν με χαρακτήριζαν κάποιοι γι' αυτές τις «ελλείψεις» μου.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Το δεύτερο όμως που γράφεις δείχνει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που σε εμποδίζει να ασχοληθείς με κοινωνικές επαφές. Στη θέση σου (αν δηλαδή με απασχολούσε το πρόβλημα της μοναξιάς και με ενδιέφερε να αποκτήσω φίλους) αυτό θα κοιτούσα, δηλαδή πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα. Όλα τα υπόλοιπα έπονται.
Εχει καποια σημασια,γιατι βλεπω με ποση ανεση και χωρις προβλημα εχουν καποιοι social media και δεν τους νοιαζει τι θα πει ο καθενας αν ανεβασουν φωτογραφιες,δεν φοβουνται για αυτο η να εχουν ανασφαλεια,αυτο σημαινει πως εχουν μεγαλη αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιθηση για αυτο που ειναι,δεν τους αγγιζει η τους επηρεαζει,ειναι φυσιολογικο και νορμαλ για αυτους.Mε εμποδιζουν οι ανασφαλειες μου,οι φοβοι μου και γενικοτερα η σταση των αλλων απεναντι μου,οτι θα πληγωθω αν υπαρχει απορριψη,οτι θα στεναχωρηθω για μηνες ολοκληρους αν δεν υπαρξει καποιο ενδιαφερον.
Προσωπικα,δεν εχω επιλεξει τη μοναξια,ναι σαν εσωστρεφης χρειαζομαι να μενω μονος για καποιο διαστημα,αυτο δεν σημαινει οτι θελω την μονιμη μοναξια και δεν επιζητω συντροφικοτητα η φιλια.
Johny επειδή ταυτίζομαι με όλα όσα λες και βρίσκομαι σε παρόμοια κατάσταση ήθελα να σε ρωτήσω.πως την παλευεις;δεν σε θλίβει που οι άλλοι έχουν φίλους μπλα μπλα μπλα;εμένα με έχει αρρωστήσει δεν μπορώ να βλέπω άλλους να προχωρούν και εγώ να μένω στασιμος
Με θλιβει γιατι δημιουργει αισθημα ενοχης,οτι εγω φταιω που δεν εχω φιλους,οτι εγω εχω καποιο προβλημα που πρεπει να λυσω η να αλλαξω,αλλοι εχουν φιλους χωρις καμια προσπαθεια απο την πλευρα τους,επειδη απλα ειναι εξωστρεφη ατομα,επειδη απο μικρη ηλικια ειχαν μια σταθερα και ενα backround στημενο στα μετρα τους,εναν περιγυρο οτι ανηκουν καπου και στηριζονται σε αυτο,ναι,καθως μεγαλωνουμε και περνανε τα χρονια,φιλοι μπορει να χανονται,οι επαφες αραιωνουν,οι ζωες αλλαζουν και οι προτεραιοτητες,ομως ερχονται αλλοι σε αυτους,χωρις κοπο η μεγαλη προσπαθεια,γιατι ειναι απο τη φυση τους ατομα που εχουν μαθει πως να κοινωνικοποιουνται,πως να αισθανονται ανετα αναμεσα σε πολυκοσμια κοκ.Quote:
Originally Posted by Panoos
Εμεις οι εσωστρεφεις,οι ντροπαλοι,οι μελαγχολικοι,οι ησυχοι,που δεν μπορουμε ισως να κρυψουμε την θλιψη μας για αυτο,για το οτι δεν μας επιλεγουν οι αλλοι,για το οτι δεν νιωθουμε επιθυμητοι η ελκυστικοι και ειμαστε ανημποροι μπροστα σε ολο αυτο,που ακουμε ευχολογια,βγες εξω και κανε μια βολτα στη φυση,πηγαινε μονος για περιπατο στην παραλια,κανε εθελοντισμο για να γνωρισεις κοσμο,κανε ενα χομπυ που σου αρεσει,ναι παιδια,τα εχουμε δοκιμασει αυτα,προσωπικα ολα,δεν μου προσφεραν καμια ευχαριστηση ουτε εφυγε η μελαγχολια,αντιθετως παρατηρωντας οτι ολοι γυρω μου,σχεδον ολοι,εχουν μια συντροφικοτητα,η δυο-τρεις φιλους να περασουν καποιες ωρες,οχι απλα για μια μερα,αλλα για οποτε το εχουν αναγκη αυτο.
Η στασιμοτητα και η πληξη καποιες φορες δεν παλευονται,ουτε βεβαιως καποια ψυχοθεραπεια θα λυσει αμεσα καποιο απο τα παραπανω,ισως μακροπροθεσμα βοηθησει να δοκιμασεις καποιες κινησεις που τωρα αποφευγεις και σε στρεσαρουν η σε φοβιζουν.
Eχω δει ατομα που ειχαν χειροτερη εμφανιση απο εμενα,ομως μπορουσαν να εχουν και να διατηρουν μια σχεση,ειδα ατομα που ειχαν λιγοτερα προσοντα απο εμενα,ομως μπορεσαν να εξελιχθουν καλυτερα επαγγελματικα απο εμενα,ειδα ατομα να χαιρονται την ζωη τους και να αδιαφορουν τι θα πει ο καθενας για αυτους,κατι που δεν μπορουσα να κανω εγω,ηξερα ατομα που ειχαν φιλους να πανε διακοπες,να μοιραστουν ταξιδια και εμπειριες,να διασκεδαζουν επειδη μπορουν να το κανουν και εχουν την παρεα για αυτο,εγω δεν μπορουσα να παω καπου,ημουν απλα μονος μου.
Και εγώ τα τελευταία χρόνια έχω γίνει πιο εσωστρεφής κ ντροπαλός δεν ξέρω γιατί ίσως από το άγχος.
Πως νιωθετε αυτες τις εορταστικες ημερες,αλλαζει για εσας κατι ως προς τη μοναξια που αντιμετωπιζετε,η γινεται χειροτερα? Θα ελεγα οτι στις γιορτες γινομαι πιο μελαγχολικος,γιατι ξερω και βλεπω οτι οι περισσοτεροι γυρω μου,θα βγουν εξω με φιλους,παρεες,συντροφους να περασουν ομορφα,να διασκεδασουν,να χαρουν και να γυρισουν πισω στο σπιτι τους,στην δουλεια τους ανανεωμενοι.
Δυστυχως για εμενα δεν αλλαζει κατι,ισως αισθανομαι και πιο μελαγχολικος,απομονωμενος, χωρις επιλογες να κανω κατι το ιδιαιτερο,οποτε η μοναξια για 15-20 ημερες ειναι πιο εντονη,δεν ειναι ευκολο πραγμα να βλεπεις τους αλλους να χαιρονται,να διασκεδαζουν,να περνανε στιγμες με φιλους χωρις να μπορεις να το κανεις και εσυ.
Kλεισε την τηλεωραση να μην βλεπεις την υποκρισια, μην συγκρινεσαι με τους αλλους και θα ειναι μια μερα σαν τις αλλες. Κανενας δεν χαιρεται εκτως τα παιδια που δεν θα πανε σχολειο.
Δεν βλεπω τηλεοραση,αλλα οπως και να εχει η μεγαγχολια και η ανημπορια ειναι μεγαλυτερη τις εορταστικες περιοδους,θα σε ρωτησουν πως τα περασες,τι εκανες η που πηγες και πρεπει να προσποιηθεις οτι ολα ειναι ενταξει αι πως περασες καλα και πως βλεπεις τη νεα χρονια με αισιοδοξια,ενω εχεις να ανεβεις ενα ψυχολογικο βουνο.Ειμαι κουρασμενος σε ψυχικο επιπεδο που δεν βρισκω αμεσα ανακουφιση απο την μοναξια,τη μην συντροφικοτητα,την μη ανεξαρτησια απο τους γονεις.Πηγαινω σε μια δουλεια,γυρναω και αυτο ειναι ολη η καθημερινοτητα.
Μαζεψε τον αντρισμο σου και πες τους την αληθεια. Θα ανεβει η αυτοεκτιμηση σου.
Σε αντίθεση με εσένα εγώ βλέπω τηλεόραση και το μόνο που αλλάζει είναι πως βαριέμαι περισσότερο γιατί μου αλλάζουν τα προγαραμματα. Δεν έχω ανάγκη κανέναν, Δεν αισθάνομαι μοναξιά γιατί δεν έχω και εμπειρίες να γιορτάζω με παρέα, το βρίσκω κουραστικό να προσποιούμαι πως διασκεδάζω με κόσμο , φασαρία, και γλέντια, είναι ψεύτικα , τα προβλημματα παραμένουν και μετά συνεχίζεις την ίδια μίζερη ζωή. Δεν βρίσκω νόημα να λέω χρόνια πολλά. Για έμενα είναι επιλογή μου η απομόνωση , δεν πίνω, δεν καπνίζω και δεν με ευχαριστούν τα ταξίδια και οι βόλτες έξω απο το σπίτι. Δεν έχω πρόταση αλλά δεν αφήνω και κανέναν να με προσκαλέσει αφού ξέρουν πως μου αρέσει η ησυχία. Ακόμα και να μπω σε σκέψη να παω σε γιορτή το άγχος που θα έχω δεν αξίζει....Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Η μοναξιά μου δημιουργεί ανησυχία γιατί δεν εχω κανέναν να ζητήσω βοήθεια αν χρειαστώ κάποια εξυπηρέτηση, αν αρρωστήσω και δεν έχω κανέναν σύνοδο να με βοήθησει π,χ να παρκάρει το αυτοκίνητο ή να βρει φαρμακείο, να με πάει κάπου αν χαλάσει το αυτοκίνητο , είμαι επαρχεία αν ζούσα σε πόλη θα είχα ευκολίες δεν θα ανησυχούσα για τίποτα.
Δεν λέω να έχω γυναίκα και παιδιά για να με γηροκομήσουν, αλλά για μικροπροβλήματα που συμβαίνουν, αν είναι γραφτό όσους φίλους και συγκαινεις και να έχεις όταν τους χρειαστείς μπορεί να μην τους έχεις κοντά σου...
Από έναν ξένο ίσως βρεις βοήθεια κατανόηση και προθυμία να σε εξυπηρετήσει στην δύσκολη στιγμή.
Εγώ βρίσκω παρηγοριά με όσα άσχημα συμβαίνουν στους γύρο μου από συζύγους, παιδιά, φίλους και προσπαθώ να γίνομαι κάθε χρόνο καλύτερος άνθρωπος, να βοηθήσω αν μπορώ κάποιον και να μην τον προσπεράσω για να πάω την βόλτα μου!
Αμα παρεις τηλ σε πρακτορειο διανομης δεν θα σου φερουν αυτα που χρειαζεσαι;Quote:
Originally Posted by ΑΧΒΑΧ
ταυτιζομαι με τον ανθρωπο αυτον καπου σα να βλεπω την ζωη μου σε αυτα που γραφει . μπορει να εχει ασπεργκερ σα και μενα κι να μην το ξερει η να το ξερει δε το γνωριζω . κι εγω ποτε δε ηθελα την βαβουρα την πολυ κι αυτα με ενοχλεί η πολυκοσμια κι αυτα κοιμομουν οταν ηταν παλια να βρεθω σε κατι τετοιο . ευτυχως πια δε τυχαινει να παω σε τετοια γιατι φυσικα δε εχω με κανεναν κι να παω . ενω ζητω παρεα μετα λεω αστο παλι παρεξηγήσεις γκρινια μαλωματα μπλιαχ αντε γεια . καλυτερα μονος κανεις παρα να ζοριζετε απ καταστασεις και στερεοτυπα που αν δε τα ακολουθείς σε κοροιδευουν κι σε απομονώνουν . ολα μια συνηθεια ειναι εξαλου και μια χαρα εχω φτιαξει το σπιτακι μου να ζω σε αυτο ολη μερα μονο ψωνια παω εξω μετα πισω . ουτε περιμενω κανεναν ουτε λειπω σε κανεναν . μασα τηλεοραση και pc το προβλημα ειν η μανα μου που οταν ξυπναει θελει ΜΟΝΟΝ με αυτη να ασχολησε .
Τώρα είναι σύγχρονα τα μαγαζιά και στην επαρχία ,αλλά όταν ζεις σε χωριό είναι πάντα δυσκολότερα απο αστικό κέντρο, αν έχεις λεφτά μπορείς να πληρώσεις για όλα. Όσο μπορώ να αυτοσυντηρηθώ δεν νιώθω μοναξιά , στα δύσκολα αν έρθει κάποια στιγμή και δεν έχεις κανέναν να πάρεις τηλέφωνο να σε εξυπηρετήσει τότε υπάρχει το αίσθημα μοναξιάς, βέβαια και όσοι έχουν παρέες σε ανάλογες περιπτώσεις συνειδητοποιούν πως κανείς δεν νοιάζεται πραγματικά για αυτούς! Οι καλοί συγγενείς είναι όταν υπάρχει κληρονομιά και οι φίλοι οσο υπάρχει συνεκμετάλλευση αν κάποιος παύσει να δίνει τότε θα του γυρίσουν την πλάτη. Σε μια δύσκολη στιγμή μπορεί και ένας απλός γνωστός να σε βοηθήσει , έστω να ρωτήσει αν χρειάζεσαι βοήθεια σε αντίθεση με φίλους, συγγενείς, συναδέλφους.Quote:
Originally Posted by axl100
Еγω δεν εχω καν τηλεφωνο. Δεν χρειαζεσαι κανεναν οταν ερθει η ωρα σου. Αν δεν θελεις να πεθανεις μονος σου γινε οδηγος λεωφορειου χαχαχαχαQuote:
Originally Posted by ΑΧΒΑΧ
Δεν εχω social media καθολου,ειμαι αορατος,δεν μπορω καθολου την εκθεση και τον σχολιασμο των αλλων.Γιαυτο αν τυχει κανεις και ζητησει κατι,του λεω viber η whatsapp.
Με εκνευριζει που δεν εχω καθολου παρεα για ταξιδια,διακοπες,διασκεδασ η,σχεδον ολοι γυρω μου εχουν τις παρεες τους,τους φιλους τους απο χρονια,τους κολλητους και κανουν ολα αυτα τα πραγματα,ενας λογος που δεν γουσταρω το καλοκαιρι πλεον ειναι αυτος,αναγκαζομαι για ενα μπανιο να πηγαινω μονος μου σαν την καλαμια στον καμπο! Ο ενας εχει την σχεση του,ο αλλος εχει τον κολλητο του,ο ποιο αλλος την παρεα απο την δουλεια που ειναι μαζι για χρονια κοκ,εγω δεν εχω κανεναν.
Παρεα για ταξιδια; Ο κοσμος ταξιδευει για να παει εκει που ειναι ολοι αγνωστοι για να κανει αυτα που ντρεπεται να κανει στην κοινωνια του.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Ναι,παρεα για ταξιδια,εκτος αν σου αρεσει να ταξιδευεις μονος σου,να πληρωνεις ολα τα κοστη μονος σου και βρισκεις ετσι ικανοποιηση.Quote:
Originally Posted by axl100
Oσο θα πλησιαζει το καλοκαιρι,τοσο χειροτερα ειναι τα πραγματα για μενα,καθως ως χρονια μοναξια και μοναχικοτητα που αντιμετωπιζω,με πιανει εποχικη καταθλιψη βλεποντας τους γυρω μου να πηγαινουν τις διακοπες τους,τα ταξιδια τους,με φιλους,παρεες,σχεσεις,να διασκεδαζουν τη ζωη και να χαιρονται που περνανε καλες καλοκαιρινες στιγμες,εγω δεν εχω επιλογη παρα να κανω οτι καθε καλοκαιρι,να πεταγομαι μονος μου για καμια βουτια σε κοντινες παραλιες,να πινω ενα φρεντο μονος μου και να αισθανομαι σαν την καλαμια στον καμπο.
Τις γιορτες του πασχα δε,ακομη χειροτερα,δεν πηγαινω ουτε σε αναστασεις,ουτε κοινωνικοποιουμαι,ντρεπομ αι να παρευρευθω και να συναντησω γνωστο κοσμο.
η μοναξια ειν η μονη φιλη μας που δε μας παραταει ειναι εκει παντα για εμας . οταν οι ανθρωποι μας απορρίπτουν με καθε τροπο η μονη μας επιλογή ειν να ζουμε στη γονια μας κι να μην ενοχλούμε κανέναν .
νομαξια καλη μου φιλη, η οποια ειναι καλη για την ψυχη του ανθωρπου αν χρειαζεται καποιος να ξετυληξει τις πτυχες του βαθυτερου εαυτου του. ομως σαν κοινονικο φαινωμεενο σε συλοογικο βαθμο ειναι ντροπη της κοινονιας
belphegor22 ολόσωστα φιλαρακι μου η μοναξια χριαζετε ομως οχι να ειν απλα μια επιλογή γιατι δε εχεις άλλη λύση .
καπου διαβασα οτι η μοναξια εινια κατι σαν την διαιτα, απαιρετιτη αλλα θανασιμη οταν διακρεσει πολυ. γιαυτο υπαρχει και η ενοια της μοναχικοτητας. τεσπα οπως και ναχει γεμισαμε θεωρια και καθολου ζωη,
Η μοναξια αμα δεν είναι αυτό που θες είναι μαρτύριο. Μισας κυριολεκτικά και δια βίου αυτους που σου γύριζαν την πλάτη. Ουτε δίαιτα είναι ουτε χρειάζεται ουτε ειναι καλη για τη ψυχή όπως έγραψαν οι αμεσως πιο πάνω. Αυτά τα λένε οσοι δεν έχουν ιδέα για το θέμα. Αυτά είναι μονο για όσους έχουν την ικανότητα να έχουν ανα πάσα στιγμή ανθρώπους δίπλα τους, φιλους.
και οι δυο ολοσωστα τα λετε φιλαρακια μου μα καλυτερα μονοι μας παρα με τοξηκους ανθρωπους .:eek:
Η χρονιά μοναξιά δεν παλεύεται,άλλο αν υπάρχουν μεμονομενες στιγμές η διαστήματα που επιθυμούμε να αποτραβήχτουμε ως διέξοδος αποσυμπίεσης.
Η μοναξιά σε κάνει να πλήττεις,να αισθάνεσαι ανεπαρκής,δλδ ότι δοκιμάζεις μόνος σου δεν σε ευχαριστεί,δεν σε ικανοποιεί,δεν παίρνεις χαρά.
Αγαπητέ θεματοθέτη....δεν πέρασες λίγα αυτό είναι αλήθεια....η ψυχολογική σου κατάσταση οφείλεται σε αυτό το μακρύ ταξίδι αποκατάστασης που πέρασες....είσαι μόλις 23,άλλοι έχουν χάσει ολόκληρη την ζωή τους για διάφορους λόγους.....μην παρεξηγείς τους ανθρώπους,είναι μικρά παιδιά σαν και σένα....μόλις τελειώσει η περιπέτεια σου,θα δεις ότι θα αρχίσεις να έχεις ενδιαφέροντα και θα γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους που θα σε αγαπήσουν....η οικογένεια δεν είναι πανάκεια....ο αδερφός σου έχει τα δικά του θέματα,δείξτου εσύ αγάπη και θα δεις ότι θα στο επιστρέψει...μην πιέζεις κανέναν για τίποτα
Όταν θα είσαι έτοιμος να βγεις ξανά στην κοινωνία θα δεις ότι όλα θα γίνπυν από μόνα τους...τα πράγματα είναι αρκετά ευχάριστα για σένα
Ξεκίνα να περπατάς,παρακολούθησε κάτι που σου αρέσει,πήγαινε για έναν καφέ,ξεκίνα μπάνια στη θάλασσα και θα δεις πτι σιγά σιγά θα αρχίσεις να αισθάνεσαι καλύτερα μέρα με τη μέρα! Καλή επιτυχία...
Ενταξει,δεν θα γινουμε και ερημιτες η θα κλειστουμε στα μοναστηρια,απλα καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν ευκολα να συνδεθουν με αλλους και να δημιουργησουν παρεες.
Δυστυχώς συμφωνώ. Καποιοι δεν ειναι αποδεκτοι απο την κοινωνία λογω του χαρακτήρα τους, και δεν μιλώ για βιαιους ή τοξικούς ανθρωπους. Και η μοναξιά αυτη ειναι αφοριτη δυστυχία.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Παλι εορταστικο κλιμα,ανασταση,πασχαλινες εορτες και...μοναξια. Δυστυχως καθε χρονο τα ιδια,ειτε ειναι χριστουγεννα,ειτε πασχα,ειτε καλοκαιρι,θα βλεπω τον περισσοτερο κοσμο να χαιρεται,να διασκεδαζει,να διακοπαρει και γω να παλευω με αρνητικα συναισθηματα,μοναξια.Ππφφφ φ:confused: