Printable View
2 μήνες συνεχών σωματικών ενοχλήσεων με κυριότερο το πνίξιμο στο λαιμό σε κάθε κατάποση, ζαλάδες, μουδιάσματα, καψίματα, μπουκώματα, δυσκαμψία και ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε, επισκέψεις σε ωρλ, γαστερντερολόγο, καρδιολόγο, πνευμονολόγο, ενδοκρινολόγο, ορθοπεδικό, νευρολόγο, ψυχόλογο και ψυχίατρο και εγω ακόμα είμαι πεπεισμένος ότι το πρόβλημα μου είναι οργανικό και όχι τόσο ψυχολογικό.
Και προφανώς είμαι σίγουρος πως θα πάθω σύνδρομο σεροτονινης σε σοβαρή μορφή οπότε σκέφτομαι και αυτό όλη μέρα.
Φίλε σε καταλαβαίνω απόλυτα,
Στο ίδιο καζάνι βράζουμε.
Αφού ξεκίνησες τα χάπια κανε υπομονή
Και συνέχισε.
Κ εγω δεν μπορω να χωνέψω ότι είναι όλα από στρεςς κτλ.
Τις ίδιες σκέψεις έχω κ εγω.
Σε 6 μηνες αν δεν δω βελτιωση θα τα αρχίσω Κ εγω γιατί κουραστικά να χάνω την ζωη μου.
Εγω πιστεύω θα δεις βελτίωση και μπορεί μελλοντικά χωρίς χαπια να είσαι οκ.
Σκέψου θετικά .
Μακαρι να μην χρειαστεί καθόλου να πιάσεις χάπια φιλαράκι, στο εύχομαι να την παλέψεις μόνος σου. Μπορείς να το κάνεις άμα αντέχεις, εγώ δεν άντεξα. Εγώ ο μόνος λόγος που τα παίρνω είναι για να επιβεβαιώσω πια του αν μιλάμε για οργανική η ψυχική νόσο και να πάρω τα μέτρα μου αντίστοιχα. Αν δεν χαλαρώσουν οι ενοχλήσεις με το σιπραλεξ τότε θα κάνω πιο εκτεταμένη έρευνα για όργανικο ζήτημα. Αν και δεν ξέρω και αν θα τα καταφέρω, κάθε μέρα με το χάπι υποφέρω, καψίματα φουλ στο στήθος και κάτι δυσπνοιες το βράδυ, με στέλνει τουαλέτα δύο τρεις φορές παραπάνω τη μέρα και γενικά νιώθω φουλ σκατα, νομίζω θα χάσω τις αισθήσεις μου συνέχεια, είμαι στα όρια μου και με αυτό. Και από θετικη σκέψη; πέφτω για ύπνο και δεν ξερω αν θα ξυπνήσωωQuote:
Originally Posted by Kousto
Κοίτα, και χώρος τα χάπια παλι χάλια είμαστε κ δεν ξέρουμε αν θα ξυπνήσουμε.
Πιστεύω πρέπει παράλληλα να κανεις κ ψυχοθεραπεία για να ηρεμήσεις λίγο και να διαχειριστής σωστα τα συμπτώματα και την αγωνία σου για αρρώστιες.
Εμένα η ψυχοθεραπεία με είχε βοηθήσει σε αυτό το κομμάτι στις αρχές.
Ξεκίνησα και ψυχοθεραπεία, έχω κάνει δύο συνεδρίες και λέω να συνεχίσω αν και δεν βλέπω το λόγο να πω την αλήθεια. Γενικά αν εξαιρέσω τα σωματικα σύμπτωματα δεν νιώθω αγχωμένος ούτε με κακή διάθεση. Δεν βλέπω επίσης κανένα λόγο να παίρνω το σιπραλεξ και εδώ και 8 μέρες που το παίρνω δεν έχω νιώσει κάτι θετικό, μόνο διάφορες παρενεργεις. Θα το πετάξω, να πάει να μαμηθει. Ότι κάνω μόνος μου και ότι γίνει
Ειχα σχεδον ολα (5 απο τα 6) συμπτωματα για ενα διαστημα. Εξαφανιστηκαν ολα οταν εκανα επανεναρξη της αγωγης, πριν απο 2 χρονια... Τοσο απλα. Ελπιζω να ειναι και για εσενα το ιδιο απλο. Στο ευχομαι ολοψυχα. Τα συμπτωματα εμφανιστηκαν σταδιακα, οσο υποτροπιαζα και εφυγαν πολυ γρηγορα, μολις ξεκινησε η ληψη του φαρμακου...Quote:
Originally Posted by SpaceCowboy
Το ξερω οτι ειναι λιγο αλλα εγω μεσα σε 10 μερες αγωγης πρωτη φορα με το σιπραλεξ τα μονα πραγματα που ενιωσα να μου συμβαινουν ηταν αισθημα ναυτιας, αδυναμια να βαλω κατω τον κωλο μου σε καρεκλα και να συγκεντρωθω σε κατι εστω για 5 λεπτα ( πηγαινα συνεχεια περα δωθε σα το μπαλακι του πινγκ-πονγκ ) και ιδρωνα συνεχεια χωρις προφανη λογο. Και επειδη ειμαι και λιγο χεστης με τις παρενεργειες των φαρμακων αυτη την περιοδο και γενικα απεχθανομαι και την ιδεα της συνεχους χρησης φαρμακων - εκτος και εαν ειναι απολυτως απαραιτητα και προσφερουν αμεση ανακουφιση σε κατι που αισθανεσαι - αποφασισα να τα δωσω δρομο. Τωρα, 8 μερες μετα τη διακοπη της συντομης αυτης αγωγης, ψυχολογικα γενικα θα ελεγα οτι νιωθω πιο καλα, καταφερνω λιγο περισσοτερο να αγνοησω τα συμπτωματα μου και να ασχοληθω με τη δουλεια και να περασει η μερα, δεν τα συζηταω τοσο πολυ ουτε ειμαι στο ιντερνετ ολη μερα να ψαχνω για φαρμακα-συμπτωματα και εμπειριες αλλων παθοντων. Σωματικα παρολαυτα ολεσ οι ενοχλησεις ειναι ακομη εδω, αλλες μερες πιο εντονα και αλλες μερες πιο χαλαρα. Σημερα ειναι αρκετα εντονες και μου εφεραν και καποια νευρα γιατι δεν καταφερα να ηρεμησω σχεδον καθολου, αλλα το παλεψα. Εαν σφιξιμο σε ολο το σωμα με αισθημα παλμων, σαν να σφιγγω τους μυες μου συνεχεια και να μουδιαζουν και να τους σφιγγω και να μουδιαζουν και να μου καθεται ενα βαρος πανω. Συνηθως εαν τη μια μερα ειναι εντονα τα ενοχληματα τις επομενες δυο ειναι καπως πιο χαλαρα- ( Δυο - μια το πηγαινει το συστημα σαν βυσματικο φανταριλικι ) Συνεχιζω την ψυχοθεραπεια, κανω υπομονη και περιμενω να χαλαρωσουν λιγο τα ενοχληματα αργα η γρηγορα. Εννοειται πως δεν εχω αποκλεισει μεσα μου τελειως την πιθανοτητα οργανικου ζητηματος ακομα οποτε με την ελευση του Ιουνη και της μισθοδοσιας θα κανω καποιες επανεξετασεις παλι. Προχωραμε ετσι.Quote:
Originally Posted by Thessalonian
Αντίστοιχη περίπτωση πάντως πίσω στο 2016, αντιμετώπιση με seropran έκανα 4 μήνες να ανεβάσω επίπεδο... Ο γιατρός μου μου έλεγε υπομονή μέχρι που μια μέρα ξύπνησα καλά. Να πώ όμως πως τουλάχιστον κοιμόνουν καλά, το πάθαινα μέσα στη μέρα και συνήθως ημέρες ηρεμίας που δεν είχα κάτι να κάνω, σε αργίες, γιορτές, τραπέζια κλπ. οπότε μπορείς να φανταστείς και τη γκρίνια που αντιμετώπισα...
7 χρόνια μετά έχω σποραδικές κρίσεις (όπως σήμερα) αλλά έχω σταματήσει το seropran τους τελυταίους 8 μήνες. Είμαι στη φάση που το αφήνω και το πιάνω (το φάρμακο) ανάλογα με το πόσο με κρατάει φάση άγχους. Από το 2016 μέχρι το 2018 ήμουν καθημερινός χρήστης. Η "συμβουλή" του γαστρεντερολόγου -εκεί με έπιανε πιο πολύ η κρίση εμένα- ήταν να μην το κόβω καθόλου, αλλά είμαι κατά της συνεχής χρήσης γενικά. Εύχομαι να πας καλύτερα αλλά έχει δρόμο ακόμα. Μακρυά απο xanax κλπ γιατί βοηθάνε μεν, κολλάς δέ (δεν μπήκα καν στην ιδέα να το κάνω αν και μου προτάθηκε από γιατρό).
Quote:
Originally Posted by SpaceCowboy
Καλησπέρα στους απανταχού συμπολεμιστές. Συνεχίζουμε δυναμικά με τις ίδιες ενοχλήσεις, βάρος στο κεφάλι, σφίξιμο στο λαιμό και στον αυχένα που βγαίνει σε βήχα κάποιες φορές και μια συνεχή αίσθηση επικείμενης λιποθυμίας. Άλλες μέρες ειναι πιο χαλαρά, άλλες είναι πιο έντονα. Από φάρμακα συνεχίζω να μην παίρνω το σιπραλεξ, παίρνω τ4 για θυροειδή, νέξιουμ για στομάχι και εναλλαγές σε διάφορα σπρέυ για τη μύτη γιατι έχω σοβαρό θεμα, φράζει σχεδόν τελείως η μύτη απο μη αλλεργική ρινίτιδα. Επίσης βλέπω και κάτι μαύρα στίγματα περιστασίακα στην όραση που έρχονται κα ιφεύγουν. Σήμερα όλα τα συμπτώματα φουλ έντονα οπότε άρχισαν πάλι οι σκέψεις επικείμενης καταστροφής, θανάτου κλπ. για κάποιο λόγο είναι το τέλος της εβδομάδας τις περισσότερες φορές που έχει τις χειρότερες μέρες και δεν μπορώ να εντοπίσω γιατί. Κάνω ένα διάλλειμα απο την ψυχοθεραπεία για οικονομικούς λόγους, καλώς εχόντων των πραγμάτων θα συνεχίσω τον Ιούλη. Εχω παραγγείλει από έξω ενα συμπλήρωμα διάτροφης με ω-3 και ένα σπρεύ για τη μύτη για το οποίο διάβασα καλά. Έχω κόψει το τσιγάρο, έχω βελτιώσει σε ορισμένα κομμάτια τη διατροφή και δουλεύω 9-10 ώρες τη μέρα να απασχολείται το μυαλό. δοκιμάζω οτι ιδέα βρώ μπροστα μου μήπως δω βελτίωση. Προχωράμε,
Κουράγιο φίλε, πολεμά το και βλέπεις πως θα πάει.Τα έχω κ εγω αυτα που περιγράφεις. Τώρα έχω αυτό με το λαιμό που είχες κ βάρος δυσκαταποσια στον οισοφάγο.
Με βλέπω για γαστροσκοπηση.
Συνέχισε την καθημερινότητα σου όσο μπορεις.
Καλή δύναμη!
Κάντην να σου φύγει από το μυαλό Kousto. Εγώ την έκανα και πέρα από κάποιες ελαφρές αλλοιώσεις που υποδειλώνουν παλινδρόμηση δεν βρέθηκε κάτι που να δικαιολογεί το λαιμό, αλλά αυτος εκει. Μακάρι να είσαι καθαρός. Καλη δύναμη και εσύ!
Μήπως τα προβλήματα υγείας που περιγράφεις στο πρώτο σου ποστ σου ξύπνησαν κάτι σαν φόβο με άγχος για τις συνέπειες που θα μπορούσαν να εχουν, σαν καταστροφικότητα, ενώ πριν σου εμφανιστούν άγχος, φόβοι κλπ συτναφή ήταν στα κανονικά σύνηθη για κάθε άνθρωπο επίπεδα? Ξανάτυχε στη ζωή σου να βιώσεις τέτοιο άγχος - φόβο για κάποια άλλη αιτία? Κάπνιζες από συνήθειο - εθισμό ή το τσιγάρο τρόπον τινά σε κανε να ξεγεύγεις από σκέψεις και να νιώθεις κάπως καλύτερα? Συνήθως οι γιατροί παραπέμπουν σε ψυχίατρο και οι ψυχίατροι δίνουν φάρμακα όταν διαπιστώνουν κάτι που δεν είναι παροδικό και δεν είναι κανονικό, αλλιώς όποιος είχε θέματα υγείας κι ανησυχούσε θα πρεπε να παίρνει και ψυχοφάρμακα. Πήγες σε ψυχολόγο, διότι ο ψυχολόγος μέσα από τη συζήτηση μαζί του εντοπίζει αν υπάρχει θέμα και τους λόγους?
Ισχύει ότι προ τριμήνου που κόλλησα κάποια ίωση και ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία στρεσσαρίστηκα και φοβήθηκα αρκετά, κάτι που δεν είχε συμβεί στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Για ενα διάστημα είχα και θέμα με το παραμικρό φάρμακο, ακόμα και για ένα απλό παυσίπονο η ένα σπρευ για τη μύτη φοβόμουν τις παρενέργειες. Τώρα ήρθα πάλι στα συγκαλά μου, έφυγε όλη αυτή η έντονη φοβία με τα φάρμακα και το περισσότερο από το άγχος για την υγεία. Οι σωματικές ενοχλήσεις παραμένουν όμως. Η ψυχίατρος που επισκέφτηκα διέγνωσε ελαφράς μορφής ΓΑΔ εξου και το Σιπραλεξ που μου συνταγογράφησαν αλλά εγω το θεωρώ last resort το φάρμακο, θα εξαλείψω πρώτα άλλες εναλλακτικές. Αυτή τη βδομάδα ξεκίνησα φυσικοθεραπεία, ο φυσικοθεραπευτής υποστηρίζει πως υπάρχει έντονο μυικο θέμα στην περιοχή αυχένα-λαιμού-κάτω γνάθου που μπορεί ως ένα βαθμό να τα προκαλεί αυτά ( σφίξιμο σε λαιμό και κεφάλι, βαρος στον αυχενα, αίσθημα πιεσης που ξεκιναει στο μέτωπο ανάμεσα από τα ματια. ) Θα δουλέψω μερικές φυσικοθεράπειες και μερικά μασάζ και βλέπουμε πως πάει. Ξεκίνησα και ενα συμπλήρωμα διατροφής με epa ω-3, συμπληρώνω και 2μιση μήνες που έκοψα το τσιγάρο. Αμά δεν βοηθήσει κάτι απο όλα αυτά σε συνδυασμό με κάποιες ψυχοθεραπείες που θα ξανακάνω απο Ιούλιο γιατί τώρα δεν παίζουν άλλα γκαφ τότε ίσως ξαναδούμε τον ψυχίατρο και την αγωγή.Quote:
Originally Posted by ioannis2