Υπάρχει ανιδιοτελής φιλία? Γιατί έχουν γίνει τόσο δύσκολες οι σχέσεις?

Quote:

---

Originally posted by Thalia26

Quote:

---

Originally posted by melene
Δεν μυθοποιω αυτο το φορουμ.τα παντα εχουν 2 πλευρες και το βλεπω κιολας και εδω μεσα.
δεν ξερω γιατι η βοηθεια ερχεται απο εσας εδω και οχι απο τους φιλους εκει εξω..ειστε οι ιδιοι ανθρωποι,ολοι ειμαστε..
γιατι εδω μεσα αλλαζουν τοσο πολυ οι συμπεριφορες?γιατι νιωθω οτι η πραγματικη φιλια εξω δεν υπαρχει ομως εδω μεσα μπορω να τη βρω?η ανωνυμια?η υποχρεωση(αν βοηθησω σημερα αυριο θα με βοηθησουν)...?τι απ\'ολα?
μου αρεσει πολυ να ακουω..αντιθετα οταν ερχεται η σειρα μου να μιλησω νιωθω οτι υποχρεωνω τον αλλο να ακουσει το προβλημα μου..
και γιατι εδω να δειχνουμε το λαμπερο μας κομματι και οχι εξω?
οταν βοηθας αυτοματα βοηθιεσαι,γιατι ομως η βοηθεια δεν ερχεται απο εκει που την περιμενεις?γιατι την μεγαλυτερη βοηθεια την ελαβα μετα απο ενα χρονο απο μια αγνωστη κοπελα η οποια αρχισε να μου μιλαει και οχι απο τις φιλες μου?

---

Καλημέρα!! Πολύ όμορφες και καίριες οι απορίες σου αλλά νομίζω υπάρχει εξήγηση γιατί μέσα απο το φόρουν είναι όλοι ποιο ανθρώπινοι....Λέγαμε παραπάνω οτι οι άνρθρωποι πλέον φοφούνται να ανοιχτούν και κρατάν έμυνες και υψώνουν τοίχους απέναντι στους άλλους γιατί έχουν πληγωθεί, έχουν προδωθεί και φοβούνται μην το ξαναπάθουν! Μέσα απο το φόρουμ όμως δεν κυνδινεύουν απο κάτι τέτοιο. Μας προστατεύει όλους η ανωνυμία μας. Οπότε αφήνουνε λίγο πιό ελεύθερα την ψυχή μας να εκφραστεί. Επίσης εδώ ο τρόπος επικοινωνίας είναι γραπτός. Δεν είναι μια ζντανή συζήτηση που μπορεί να υπάρξουν καυγάδες και διαφωνίες που αν κάποιος είναι λίγο πιο κλειστός σαν χαρακτήρας να τον κάνουν να κλειστεί περισσότερο. Εγώ τα πράγματα είναι απλά ελεύθερα. Και απο κεί και πέρα το πώς συμπεριφέρεται ο κάθε ένας εξαρτάται και απο την ποιότητα που έχει ώς άνθρωπος. Άλλοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία του φόρουν απλά για να γίνουν κακεντρεχείς γιατί μπορούν να το κάνουν χωρίς ουσιαστικές συνέπειες που θα τους κοστίσουν συναισθηματικα και άλλοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία του φόρουμ απλά για να ανοίξουν την ψυχή τους γιατί αυτό έχουν ανάγκη να κάνουν και διστάζουν να το κάνουν στον έξω κόσμο! Δεν ξέρω αν κάνω και λάθος αλλά νομίζω αυτή είναι η αιτία και νομίζω πως αυτό μπορεί να αποδειχθεί και απλά αν σκεφτούμε το πόσο πολύ καθόμαστε όλοι και μιλάμε μέσω υπολογιστή αλλά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις είμαστε πάντα πιο επιφυλλακτικοί! Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα πια..πιό εύκολα μιλάμε σε ξένους παρά σε φίλους!!

---

Τhalia συμφωνώ με τις σκέψεις σου. Ευτυχώς αλλά και δυστυχώς, αυτό συμβαίνει.

Quote:

---

Originally posted by researcher


εγω κλεινομαι ακομη πιο πολυ

και πολυ σπανια θα ανοιχτω αφοβα και θα εμπιστευθω ρητα και ξαστερα να πω αυτο που θελω ακριβως


ο αλλος τρομαζει η και εγω δεν με εμπιστευομαι να το κανω


οποτε εδω ανοιγομαστε

αλλα και οι αλλοι πιστευω ειναι πιο ανοιχτοι να ακουσουν καποιον που δεν τους βλεπει , δεν τους κρινει απο το τι φορανε , πως κοιτανε, αν εχουν πιει , αν ειναι χοντροι η αδυνατοι, αν κανουν δυο ωρες για να απαντησουν σε μια ερωτηση η πεντε μερες......πραγματα που αυτοματα μπαινουν σε κριση αναμεσα και στους πιο κολητους και χανεται η ουσια πολλες φορες


και ενα αλλο ζητημα ειναι πως πολλοι λιγοι ανθρωποι αντεχουμε μια ζωντανη εκ βαθεων συζητηση....

---

Aχ βρε researcher πόσο με εκφράζουν αυτά που λες...

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

Originally posted by researcher


εγω κλεινομαι ακομη πιο πολυ

και πολυ σπανια θα ανοιχτω αφοβα και θα εμπιστευθω ρητα και ξαστερα να πω αυτο που θελω ακριβως


ο αλλος τρομαζει η και εγω δεν με εμπιστευομαι να το κανω


οποτε εδω ανοιγομαστε

αλλα και οι αλλοι πιστευω ειναι πιο ανοιχτοι να ακουσουν καποιον που δεν τους βλεπει , δεν τους κρινει απο το τι φορανε , πως κοιτανε, αν εχουν πιει , αν ειναι χοντροι η αδυνατοι, αν κανουν δυο ωρες για να απαντησουν σε μια ερωτηση η πεντε μερες......πραγματα που αυτοματα μπαινουν σε κριση αναμεσα και στους πιο κολητους και χανεται η ουσια πολλες φορες


και ενα αλλο ζητημα ειναι πως πολλοι λιγοι ανθρωποι αντεχουμε μια ζωντανη εκ βαθεων συζητηση....

---

Aχ βρε researcher πόσο με εκφράζουν αυτά που λες...

---

Πάντως αν το καλοσκεφτούμε είναι τραγικό αυτό που κάνουμε όλοι στους εαυτούς μας... Για να υπάρχει αυτό το φόρουμ και άλλα φόρουμ παρόμοια με αυτό σημαίνει πως όλοι έχουμε την ανάγκη μιας βαθιάς και ουσιαστικής επικοινωνίας!! Όλοι εδώ μιλάμε ελεύθερα όπως θα θέλαμε να μιλήσουμε και έξω αλλά φοβόμαστε και κάτι μας κρατάει!! Είναι ανόητο το να χάνουμε τόσα πράγματα απο την ζωή και τόσες απολαύσεις απο αυτές που προσφέρει η ανθρώπινη επικοινωνία στην πραγματική ζωή, μόνο και μόνο επειδή φοβόαστε. Είτε ο φόβος είναι να μην πληγωθούν τα συναισθήματα, είτε ο φόβος είναι να μην προδωθούμε, είτε ο φόβος είναι αυτός της απόρρηψης αν δεν αρέσουν οι απόψεις μας σους άλλους....όλα αυτά μέσα στην ζωή δεν είναι? Με το να κλεινόμαστε στον εαυτό μας πιστεύω στερουμαστε ένα μεγάλο κομμάτι και ίσως και το πιο ουσιώδες απο την ίδια την ζωή. Γιατί ναι μεν προστατεύουμε τον εαυτό μας απο τυχών δυσάρεστα συναισθήματα.....αλλά στην ουσία τον βάζουμε και σε μια γυάλινη φυλακή και του στερούμε την εμπειρία να ζήσει και κάποια ευχάριστα πράγματα και εμπειρίες με τους ανθρώπους μόνο και μόνο για το ενδεχόμενο να παέι κάτι στραβα! Στο κάτω κάτω αν κάτι πάει στραβά και πέσουμε.....ξανασηκωνόμστε!! Αυτή είναι η ζωή! Πιστεύω πως δεν πρέπει να στερούμε απο τον εαυτό μας εμπειρίες μονο και μόνο λόγω του φόβου του άγνωστου ή επειδή κάποτε στην ζωή μας την πατήσαμε!! Κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα και κάθε άνθρωπος είναι ένας άλλος άνθρωπος που αμα δεν δόσουμε ευκαιρία να τον γνωρίσουμε για να μην πληγωθούμε...δεν πρόκειτε ποτε ούτε να πάρουμε κάτι απο τα καλά που έχει να μας προσφέρει....αλλά ούτε κι εμείς μοιραζόμαστε τα όμορφα πράγματα που έχουμε στην ψυχή μας.....τα κρατάμε για τον εαυτό μας πια....αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως....μόνος δεν είναι ευτυχισμένος κανείς ούτε στον παράδεισο!!! Όλη η ζωή είναι ένα ρίσκο...άς το πάρουμε και ας ζήσουμε....ανθρώπινα!!!

Quote:

---

Originally posted by Thalia26
Πάντως αν το καλοσκεφτούμε είναι τραγικό αυτό που κάνουμε όλοι στους εαυτούς μας... Για να υπάρχει αυτό το φόρουμ και άλλα φόρουμ παρόμοια με αυτό σημαίνει πως όλοι έχουμε την ανάγκη μιας βαθιάς και ουσιαστικής επικοινωνίας!! Όλοι εδώ μιλάμε ελεύθερα όπως θα θέλαμε να μιλήσουμε και έξω αλλά φοβόμαστε και κάτι μας κρατάει!! Είναι ανόητο το να χάνουμε τόσα πράγματα απο την ζωή και τόσες απολαύσεις απο αυτές που προσφέρει η ανθρώπινη επικοινωνία στην πραγματική ζωή, μόνο και μόνο επειδή φοβόαστε. Είτε ο φόβος είναι να μην πληγωθούν τα συναισθήματα, είτε ο φόβος είναι να μην προδωθούμε, είτε ο φόβος είναι αυτός της απόρρηψης αν δεν αρέσουν οι απόψεις μας σους άλλους....όλα αυτά μέσα στην ζωή δεν είναι? Με το να κλεινόμαστε στον εαυτό μας πιστεύω στερουμαστε ένα μεγάλο κομμάτι και ίσως και το πιο ουσιώδες απο την ίδια την ζωή. Γιατί ναι μεν προστατεύουμε τον εαυτό μας απο τυχών δυσάρεστα συναισθήματα.....αλλά στην ουσία τον βάζουμε και σε μια γυάλινη φυλακή και του στερούμε την εμπειρία να ζήσει και κάποια ευχάριστα πράγματα και εμπειρίες με τους ανθρώπους μόνο και μόνο για το ενδεχόμενο να παέι κάτι στραβα! Στο κάτω κάτω αν κάτι πάει στραβά και πέσουμε.....ξανασηκωνόμστε!! Αυτή είναι η ζωή! Πιστεύω πως δεν πρέπει να στερούμε απο τον εαυτό μας εμπειρίες μονο και μόνο λόγω του φόβου του άγνωστου ή επειδή κάποτε στην ζωή μας την πατήσαμε!! Κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα και κάθε άνθρωπος είναι ένας άλλος άνθρωπος που αμα δεν δόσουμε ευκαιρία να τον γνωρίσουμε για να μην πληγωθούμε...δεν πρόκειτε ποτε ούτε να πάρουμε κάτι απο τα καλά που έχει να μας προσφέρει....αλλά ούτε κι εμείς μοιραζόμαστε τα όμορφα πράγματα που έχουμε στην ψυχή μας.....τα κρατάμε για τον εαυτό μας πια....αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως....μόνος δεν είναι ευτυχισμένος κανείς ούτε στον παράδεισο!!! Όλη η ζωή είναι ένα ρίσκο...άς το πάρουμε και ας ζήσουμε....ανθρώπινα!!!

---

Thalia, καλωσήρθες:)
Συμφωνώ και επαυξάνω.
Η πράξη είναι δυσκολότερη από τη θεωρία αλλά είναι κρίμα, πρωτίστως για εμάς, να μείνουμε στη θεωρία...

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

Originally posted by researcher


εγω κλεινομαι ακομη πιο πολυ

και πολυ σπανια θα ανοιχτω αφοβα και θα εμπιστευθω ρητα και ξαστερα να πω αυτο που θελω ακριβως


ο αλλος τρομαζει η και εγω δεν με εμπιστευομαι να το κανω


οποτε εδω ανοιγομαστε

αλλα και οι αλλοι πιστευω ειναι πιο ανοιχτοι να ακουσουν καποιον που δεν τους βλεπει , δεν τους κρινει απο το τι φορανε , πως κοιτανε, αν εχουν πιει , αν ειναι χοντροι η αδυνατοι, αν κανουν δυο ωρες για να απαντησουν σε μια ερωτηση η πεντε μερες......πραγματα που αυτοματα μπαινουν σε κριση αναμεσα και στους πιο κολητους και χανεται η ουσια πολλες φορες


και ενα αλλο ζητημα ειναι πως πολλοι λιγοι ανθρωποι αντεχουμε μια ζωντανη εκ βαθεων συζητηση....

---

Aχ βρε researcher πόσο με εκφράζουν αυτά που λες...

---

η συμπνοια αυτη με κανει πιο πολυ και απο χαρουμενη...

:):)
Χαίρομαι γι\'αυτό κι εγώ!

Καλώς σας βρήκα!! ;)
Anwnimi συμφωνώ σε αυτό που λές οτι η πράξη είναι πιό δύσκολη απο την θεωρία...αλλά πρώτο βήμα για να διορθώσουμε ένα λάθος μας νομίζω είναι να το εντοπίσουμε! :)
Προσωπικά απο την στιγμή που το έχω εντοπίσει κάνω τα πάντα για να το διορθώσω και πολεμάω τις όποιες φοβίες μπορεί να έχω σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις....Έχω πληγωθεί πολλές φορές και ενδεχωμένος να πληγωθώ και άλλες τόσες....αλλά έχω ζήσει και καλές στιγμές και θέλω να τις ξαναζήσω. Άν ο πόνος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της χαράς και δεν μπορούν να ξεχωρήσουν...τότε απο το να μην έχω τίποτα, προτιμώ να έχω και τα δύο και να το αντιμετωπίζω παρά να νιώθω άδεια μέσα μου! Και πάνω απ\'όλα δεν θέλω να χάσω την πίστη μου στους ανθρώπους! Ναι υπάρχουν κακοί, ναι υπάρχουν προδότες, ναι υπάρχουν ψέυτες, εκμεταλλευτές και ότι άλλο μπορέι να φανταστείς....ανάμεσα τους όμως είναι και κρυμμένοι κάποιοι καλόκαρδοι, φιλότιμοι, πιστοί φίλοι...που δεν θέλω να στερήσω απο τον εαυτό μου το δικαίωμα να τους γνωρίσω! Οπότε...προχωράμε κανονικά! Λένε πως ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατό....θα συμπληρώσω και πιο σοφό!! Αρκεί να πάρουμε τα σωστά μηνύματα απο το κάθε τι! Δεν νομίζω να είναι λύση να φτιάχνουμε καβούκια για να κλειστούμε όταν κάτι πάει στραβά!! Μπορούμε να το αλλάξουμε απλά και να μάθουμε κάτι απο αυτό ωστε να μην κάνουμε το ίδιο λάθος ή αν μας ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο να ξέρουμε πως να το αντιμετωπίσουμε ωστε να μην πονέσει τόσο! Αλλά όχι να απομονωθούμε!!! Γι αυτό άνοιξα αυτό το τόπικ. Νιώθω πως οι άνθρωποι έχουν κλειστεί πιά τοσο στον εαυτό τους που δεν βλέπουν τίποτα....αρνούμαι να πιστέψω οτι είναι κακοί....φοβισμένοι είναι...αλλά νομίζω είναι κρίμα να αφήνουμε τον φόβο να μας κάνει να χάνουμε την ανθρωπιά μας! Δεν τα λέω για να συμφωνήσετε μαζί μου. Ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του άποψη, αλλά επειδή είναι ένα φαινόμενο που το παρατηρώ μόνιμα πια είχα ανάγκη να εκφραστώ...και ευχαριστώ πολύ που ανταποκρίνεστε τόσο όμορφα....όλο αυτό δείχνει κάτι....κάτι καλό....σκεφτείτε το...;)

Quote:

---

Originally posted by Thalia26
Πάντως αν το καλοσκεφτούμε είναι τραγικό αυτό που κάνουμε όλοι στους εαυτούς μας... Για να υπάρχει αυτό το φόρουμ και άλλα φόρουμ παρόμοια με αυτό σημαίνει πως όλοι έχουμε την ανάγκη μιας βαθιάς και ουσιαστικής επικοινωνίας!! Όλοι εδώ μιλάμε ελεύθερα όπως θα θέλαμε να μιλήσουμε και έξω αλλά φοβόμαστε και κάτι μας κρατάει!! Είναι ανόητο το να χάνουμε τόσα πράγματα απο την ζωή και τόσες απολαύσεις απο αυτές που προσφέρει η ανθρώπινη επικοινωνία στην πραγματική ζωή, μόνο και μόνο επειδή φοβόαστε. Είτε ο φόβος είναι να μην πληγωθούν τα συναισθήματα, είτε ο φόβος είναι να μην προδωθούμε, είτε ο φόβος είναι αυτός της απόρρηψης αν δεν αρέσουν οι απόψεις μας σους άλλους....όλα αυτά μέσα στην ζωή δεν είναι? Με το να κλεινόμαστε στον εαυτό μας πιστεύω στερουμαστε ένα μεγάλο κομμάτι και ίσως και το πιο ουσιώδες απο την ίδια την ζωή. Γιατί ναι μεν προστατεύουμε τον εαυτό μας απο τυχών δυσάρεστα συναισθήματα.....αλλά στην ουσία τον βάζουμε και σε μια γυάλινη φυλακή και του στερούμε την εμπειρία να ζήσει και κάποια ευχάριστα πράγματα και εμπειρίες με τους ανθρώπους μόνο και μόνο για το ενδεχόμενο να παέι κάτι στραβα! Στο κάτω κάτω αν κάτι πάει στραβά και πέσουμε.....ξανασηκωνόμστε!! Αυτή είναι η ζωή! Πιστεύω πως δεν πρέπει να στερούμε απο τον εαυτό μας εμπειρίες μονο και μόνο λόγω του φόβου του άγνωστου ή επειδή κάποτε στην ζωή μας την πατήσαμε!! Κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα και κάθε άνθρωπος είναι ένας άλλος άνθρωπος που αμα δεν δόσουμε ευκαιρία να τον γνωρίσουμε για να μην πληγωθούμε...δεν πρόκειτε ποτε ούτε να πάρουμε κάτι απο τα καλά που έχει να μας προσφέρει....αλλά ούτε κι εμείς μοιραζόμαστε τα όμορφα πράγματα που έχουμε στην ψυχή μας.....τα κρατάμε για τον εαυτό μας πια....αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως....μόνος δεν είναι ευτυχισμένος κανείς ούτε στον παράδεισο!!! Όλη η ζωή είναι ένα ρίσκο...άς το πάρουμε και ας ζήσουμε....ανθρώπινα!!!

---

εγω καταλαβαινω πως δεν ειμαι καλαμποκι

οι κοτες ομως πολλες φορες μπερδευονται λιγακι.....



εχεις δικιο θαλεια μου

αλλα εδω μεσα το ρισκο ειναι πολυυυυυυ λιγοτερο

π.χ. εχθες πηρα το ρισκο να εμπιστευθω σε τρεις κοπελες η μια φιλη μου και οι δυο αλλες πολυ γνωστες που ταιριαζουμε


και συζητησα κατι που με αφορα πιο βαθεια


ε η μια μουτρωσε και λεει τι ειναι αυτο μη το συζητας βγαζει σε αδιεξοδο

η αλλη ενδιαφεροτανε η τριτη αδιαφορουσε

ε δεν μου κανει πολυ κεφι να ξανασυζητησω πιο προσωπικα....


αυτααααα.......

Quote:

---

Originally posted by Thalia26
Καλώς σας βρήκα!! ;)
Anwnimi συμφωνώ σε αυτό που λές οτι η πράξη είναι πιό δύσκολη απο την θεωρία...αλλά πρώτο βήμα για να διορθώσουμε ένα λάθος μας νομίζω είναι να το εντοπίσουμε! :)
Προσωπικά απο την στιγμή που το έχω εντοπίσει κάνω τα πάντα για να το διορθώσω και πολεμάω τις όποιες φοβίες μπορεί να έχω σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις....Έχω πληγωθεί πολλές φορές και ενδεχωμένος να πληγωθώ και άλλες τόσες....αλλά έχω ζήσει και καλές στιγμές και θέλω να τις ξαναζήσω. Άν ο πόνος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της χαράς και δεν μπορούν να ξεχωρήσουν...τότε απο το να μην έχω τίποτα, προτιμώ να έχω και τα δύο και να το αντιμετωπίζω παρά να νιώθω άδεια μέσα μου! Και πάνω απ\'όλα δεν θέλω να χάσω την πίστη μου στους ανθρώπους! Ναι υπάρχουν κακοί, ναι υπάρχουν προδότες, ναι υπάρχουν ψέυτες, εκμεταλλευτές και ότι άλλο μπορέι να φανταστείς....ανάμεσα τους όμως είναι και κρυμμένοι κάποιοι καλόκαρδοι, φιλότιμοι, πιστοί φίλοι...που δεν θέλω να στερήσω απο τον εαυτό μου το δικαίωμα να τους γνωρίσω! Οπότε...προχωράμε κανονικά! Λένε πως ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατό....θα συμπληρώσω και πιο σοφό!! Αρκεί να πάρουμε τα σωστά μηνύματα απο το κάθε τι! Δεν νομίζω να είναι λύση να φτιάχνουμε καβούκια για να κλειστούμε όταν κάτι πάει στραβά!! Μπορούμε να το αλλάξουμε απλά και να μάθουμε κάτι απο αυτό ωστε να μην κάνουμε το ίδιο λάθος ή αν μας ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο να ξέρουμε πως να το αντιμετωπίσουμε ωστε να μην πονέσει τόσο! Αλλά όχι να απομονωθούμε!!! Γι αυτό άνοιξα αυτό το τόπικ. Νιώθω πως οι άνθρωποι έχουν κλειστεί πιά τοσο στον εαυτό τους που δεν βλέπουν τίποτα....αρνούμαι να πιστέψω οτι είναι κακοί....φοβισμένοι είναι...αλλά νομίζω είναι κρίμα να αφήνουμε τον φόβο να μας κάνει να χάνουμε την ανθρωπιά μας! Δεν τα λέω για να συμφωνήσετε μαζί μου. Ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του άποψη, αλλά επειδή είναι ένα φαινόμενο που το παρατηρώ μόνιμα πια είχα ανάγκη να εκφραστώ...και ευχαριστώ πολύ που ανταποκρίνεστε τόσο όμορφα....όλο αυτό δείχνει κάτι....κάτι καλό....σκεφτείτε το...;)

---

+++
:)

Πολλές φορές έχω αναρρωτηθεί, όταν συμμετέχω αρκετά στο φόρουμ είναι καλό ή κακό;

Αναμφισβήτητα, μου έχει προσφέρει τόσα ο χώρος αυτός. Και συνεχίζει να μου προσφέρει. Πράγματα που έχω μάθει να τα βγάζω προς τα έξω και στη ζωή μου.
Αλλά υπάρχουν και πράγματά μου που εκτονώνονται εδώ, και δυστυχώς, δεν τα βγάζω έξω, στη ζωή μου.
Είναι δηλαδή σαν να ξέρω τι κερδίζω από τη συμμετοχή στο φόρουμ αλλά να μη συνειδητοποιώ πραγματικά τι χάνω, απλά θεωρητικά.
Χωρίς να θέλω να πω με αυτές μου τις σκέψεις ότι θα διέκοπτα τη συμμετοχή μου εδώ. Όχι. Απεναντίας.
Ίσως ο προβληματισμός αυτός να με βοηθήσει να χάνω λιγότερα από τη συμμετοχή μου εδώ. Ίσως:)

Σ\'ευχαριστώ Thalia για την επανοτροφοδότηση του προβληματισμού μου. Ήρθε την κατάλληλη στιγμή:)

Quote:

---

Originally posted by researcher

π.χ. εχθες πηρα το ρισκο να εμπιστευθω σε τρεις κοπελες η μια φιλη μου και οι δυο αλλες πολυ γνωστες που ταιριαζουμε


και συζητησα κατι που με αφορα πιο βαθεια


ε η μια μουτρωσε και λεει τι ειναι αυτο μη το συζητας βγαζει σε αδιεξοδο

η αλλη ενδιαφεροτανε η τριτη αδιαφορουσε

ε δεν μου κανει πολυ κεφι να ξανασυζητησω πιο προσωπικα....


αυτααααα.......

---

Researcher, καλά έκανες!Σκέψου πως αν δεν εκανες αυτό το βήμα, δε θα ήξερες ποτέ με σιγουριά την έκβασή του.
Οπότε, ξέρεις τώρα, ότι η δεύτερη κοπέλα, έίναι ίσως πιο συναισθηματικά κοντά σου, σε αυτό το θέμα για το οποίο συζήτησες τουλάχιστον.
Ξέρεις τι σπουδαίο είναι αυτό;
Και στο μέλλον, μπορεί να εκπλαγείς. Ίσως η κοπέλα αυτή, να μην εκδήλωσε και όλη τη γκάμα των σκέψεων και των συναισθημάτων της, φοβούμενη κι εκείνη τα ίδια πράγματα με εσένα, με την παρουσία των άλλων 2.
Ίσως.
Πολλά ίσως.
Για να γίνουν βεβαιότητα ένας τρόπος μόνο υπάρχει.
Το άνοιγμα, η θέληση για δοκιμή:)

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

Originally posted by researcher

π.χ. εχθες πηρα το ρισκο να εμπιστευθω σε τρεις κοπελες η μια φιλη μου και οι δυο αλλες πολυ γνωστες που ταιριαζουμε


και συζητησα κατι που με αφορα πιο βαθεια


ε η μια μουτρωσε και λεει τι ειναι αυτο μη το συζητας βγαζει σε αδιεξοδο

η αλλη ενδιαφεροτανε η τριτη αδιαφορουσε

ε δεν μου κανει πολυ κεφι να ξανασυζητησω πιο προσωπικα....


αυτααααα.......

---

Researcher, καλά έκανες!Σκέψου πως αν δεν εκανες αυτό το βήμα, δε θα ήξερες ποτέ με σιγουριά την έκβασή του.
Οπότε, ξέρεις τώρα, ότι η δεύτερη κοπέλα, έίναι ίσως πιο συναισθηματικά κοντά σου, σε αυτό το θέμα για το οποίο συζήτησες τουλάχιστον.
Ξέρεις τι σπουδαίο είναι αυτό;
Και στο μέλλον, μπορεί να εκπλαγείς. Ίσως η κοπέλα αυτή, να μην εκδήλωσε και όλη τη γκάμα των σκέψεων και των συναισθημάτων της, φοβούμενη κι εκείνη τα ίδια πράγματα με εσένα, με την παρουσία των άλλων 2.
Ίσως.
Πολλά ίσως.
Για να γίνουν βεβαιότητα ένας τρόπος μόνο υπάρχει.
Το άνοιγμα, η θέληση για δοκιμή:)

---

εχεις δικιο

το ρισκο ειναι περισσοτερο

ισως ομως και η κοντινοτητα...στο εξω...πιο φυσικη...πιο μεγαλη ας πουμε....χωρις να υποτιμω το εδω φυσικα!

σε ευχαριστω!

Να θιξω και ενα αλλο θεμα?

Εγω εχω περισσοτερους ανδρες φιλους απο γυναικες. Απλως με τους ανδρες μπορω να ανοιχτω πιο ευκολα... και να συζητησω και πιο προσωπικα θεματα.

Τι νομιζετε για αυτο?

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

Originally posted by Thalia26
Καλώς σας βρήκα!! ;)
Anwnimi συμφωνώ σε αυτό που λές οτι η πράξη είναι πιό δύσκολη απο την θεωρία...αλλά πρώτο βήμα για να διορθώσουμε ένα λάθος μας νομίζω είναι να το εντοπίσουμε! :)
Προσωπικά απο την στιγμή που το έχω εντοπίσει κάνω τα πάντα για να το διορθώσω και πολεμάω τις όποιες φοβίες μπορεί να έχω σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις....Έχω πληγωθεί πολλές φορές και ενδεχωμένος να πληγωθώ και άλλες τόσες....αλλά έχω ζήσει και καλές στιγμές και θέλω να τις ξαναζήσω. Άν ο πόνος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της χαράς και δεν μπορούν να ξεχωρήσουν...τότε απο το να μην έχω τίποτα, προτιμώ να έχω και τα δύο και να το αντιμετωπίζω παρά να νιώθω άδεια μέσα μου! Και πάνω απ\'όλα δεν θέλω να χάσω την πίστη μου στους ανθρώπους! Ναι υπάρχουν κακοί, ναι υπάρχουν προδότες, ναι υπάρχουν ψέυτες, εκμεταλλευτές και ότι άλλο μπορέι να φανταστείς....ανάμεσα τους όμως είναι και κρυμμένοι κάποιοι καλόκαρδοι, φιλότιμοι, πιστοί φίλοι...που δεν θέλω να στερήσω απο τον εαυτό μου το δικαίωμα να τους γνωρίσω! Οπότε...προχωράμε κανονικά! Λένε πως ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατό....θα συμπληρώσω και πιο σοφό!! Αρκεί να πάρουμε τα σωστά μηνύματα απο το κάθε τι! Δεν νομίζω να είναι λύση να φτιάχνουμε καβούκια για να κλειστούμε όταν κάτι πάει στραβά!! Μπορούμε να το αλλάξουμε απλά και να μάθουμε κάτι απο αυτό ωστε να μην κάνουμε το ίδιο λάθος ή αν μας ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο να ξέρουμε πως να το αντιμετωπίσουμε ωστε να μην πονέσει τόσο! Αλλά όχι να απομονωθούμε!!! Γι αυτό άνοιξα αυτό το τόπικ. Νιώθω πως οι άνθρωποι έχουν κλειστεί πιά τοσο στον εαυτό τους που δεν βλέπουν τίποτα....αρνούμαι να πιστέψω οτι είναι κακοί....φοβισμένοι είναι...αλλά νομίζω είναι κρίμα να αφήνουμε τον φόβο να μας κάνει να χάνουμε την ανθρωπιά μας! Δεν τα λέω για να συμφωνήσετε μαζί μου. Ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του άποψη, αλλά επειδή είναι ένα φαινόμενο που το παρατηρώ μόνιμα πια είχα ανάγκη να εκφραστώ...και ευχαριστώ πολύ που ανταποκρίνεστε τόσο όμορφα....όλο αυτό δείχνει κάτι....κάτι καλό....σκεφτείτε το...;)

---

+++
:)

Πολλές φορές έχω αναρρωτηθεί, όταν συμμετέχω αρκετά στο φόρουμ είναι καλό ή κακό;

Αναμφισβήτητα, μου έχει προσφέρει τόσα ο χώρος αυτός. Και συνεχίζει να μου προσφέρει. Πράγματα που έχω μάθει να τα βγάζω προς τα έξω και στη ζωή μου.
Αλλά υπάρχουν και πράγματά μου που εκτονώνονται εδώ, και δυστυχώς, δεν τα βγάζω έξω, στη ζωή μου.
Είναι δηλαδή σαν να ξέρω τι κερδίζω από τη συμμετοχή στο φόρουμ αλλά να μη συνειδητοποιώ πραγματικά τι χάνω, απλά θεωρητικά.
Χωρίς να θέλω να πω με αυτές μου τις σκέψεις ότι θα διέκοπτα τη συμμετοχή μου εδώ. Όχι. Απεναντίας.
Ίσως ο προβληματισμός αυτός να με βοηθήσει να χάνω λιγότερα από τη συμμετοχή μου εδώ. Ίσως:)

Σ\'ευχαριστώ Thalia για την επανοτροφοδότηση του προβληματισμού μου. Ήρθε την κατάλληλη στιγμή:)

---

Καλημέρα!! Χαίρομαι που επανατροφοδότησα τον προβληματισμό σου, όσα είπα τα πιστεύω και προσπαθώ να τα εφαρμόζω κι εγώ και μεχρι στιγμής δεν έχω βγεί χαμένη!Και όταν λέω δεν έχω βγεί χαμένη δεν εννοώ δεν έχω ξαναπληγωθεί ή έστω δεν έχουν έρθει αμήχανες στιγμές. όμως έχω κερδίσει κιόλας! Έχω κερδίσει, εμπειρίες, σκέψεις, συναισθήματα, νέους προβληματισμούς....και όλα εκείνα που βοηθάν κάθε άνθρωπο να εξελιχθεί! Έγώ κατέληξα πως όποιο και αν είναι το τίμημα, δεν θα αφήσω κανέναν με την συμπεριφορά του να με κάνει να κλειστώ στο καβούκι μου και να αλλάξω χαρακτήρα! Συνεχίζω απλά και ότι έρθει το αντιμετωπίζω και προχωράω χωρίς να το αφήνω να με απογοητεύει! Χαίρομαι που τώρα προβληματίζεσαι κι εσύ! :))

Quote:

---

Originally posted by researcher

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

Originally posted by researcher

π.χ. εχθες πηρα το ρισκο να εμπιστευθω σε τρεις κοπελες η μια φιλη μου και οι δυο αλλες πολυ γνωστες που ταιριαζουμε


και συζητησα κατι που με αφορα πιο βαθεια


ε η μια μουτρωσε και λεει τι ειναι αυτο μη το συζητας βγαζει σε αδιεξοδο

η αλλη ενδιαφεροτανε η τριτη αδιαφορουσε

ε δεν μου κανει πολυ κεφι να ξανασυζητησω πιο προσωπικα....


αυτααααα.......

---

Researcher, καλά έκανες!Σκέψου πως αν δεν εκανες αυτό το βήμα, δε θα ήξερες ποτέ με σιγουριά την έκβασή του.
Οπότε, ξέρεις τώρα, ότι η δεύτερη κοπέλα, έίναι ίσως πιο συναισθηματικά κοντά σου, σε αυτό το θέμα για το οποίο συζήτησες τουλάχιστον.
Ξέρεις τι σπουδαίο είναι αυτό;
Και στο μέλλον, μπορεί να εκπλαγείς. Ίσως η κοπέλα αυτή, να μην εκδήλωσε και όλη τη γκάμα των σκέψεων και των συναισθημάτων της, φοβούμενη κι εκείνη τα ίδια πράγματα με εσένα, με την παρουσία των άλλων 2.
Ίσως.
Πολλά ίσως.
Για να γίνουν βεβαιότητα ένας τρόπος μόνο υπάρχει.
Το άνοιγμα, η θέληση για δοκιμή:)

---

εχεις δικιο

το ρισκο ειναι περισσοτερο

ισως ομως και η κοντινοτητα...στο εξω...πιο φυσικη...πιο μεγαλη ας πουμε....χωρις να υποτιμω το εδω φυσικα!

σε ευχαριστω!

---

Researcher νομίζω πως απλά βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο και όχι μισογεμάτο και θλίβεις τον εαυτό σου! Λές οτι συζήτησες κάποιον προβληματισμό σου με τρείς φίλες σου η μία απο την αρχή δεν ήθελε να συνεχήσει την συζήτηση γιατί έβρισκε το θέμα αδιέξοδο, η δεύερη αδιαφόρησε και η τρίτι ανδιαφέρθηκε! Οπότε λές πως μίλησες με τρείς ανθρώπους και ενδιαφέρθηκε μόνο ο ένας...άρα απογοητεύεσαι!! Έτσι όμως δεν έιναι σαν να υποβιβάζεις αυτόν τον έναν δείχνοντας πως δεν σου αρκεί το δικό του ενδιαφέρον? Ξενέρωσες ας πούμε που δεν ενδιαφέρθηκαν και οι άλλες και στέρησες απο τον εαυτό σου, το να μοιραστεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα του έστω με την μία που ενδιαφέρθηκε πραματικά! Άρα? Εσύ δεν είσαι εκείνος που έχασε? Εσύ δεν εισέπραξες απογοήτευση τελικά αντί να μιλήσεις? Έπειτα σκέψου και το άλλο σχετικά με αυτήν την κοπέλα που σου είπε πως το θέμα που ήθελες να συζητήσετε είναι αδιέξοδο: αποκλείεις απλά να ...δίσταζε κι εκείνη να συζητήσει, απλά και μόνο επειδή είχε ισχυρή άποψη για το θέμα σου και δεν ήθελε είτε να έρθει σε αντιπαράθεση, είτε φοβόταν κι εκεί΄νη κάποια αντίδραση που μπορεί να την πείραζε? Την ρώτησες γιατί το θεωρεί αδιέξοδο ωστε να σου πεί έστω σε αυτό την άποψή της? Είπαμε, οι άνθρωποι πολλές φορές παραμένουν κλειστεί γιατί φοβούνται...οπότε υψώνουν τοίχους και άμυνες...ααν προσπαθήσουμε να τους δείξουμε πως δεν απειλούνται...ίσως να καταφέρουμε να έρθουμε πιο κοντά! Αρκεί να το θέλουμε...:)

Quote:

---

Originally posted by mariap
Να θιξω και ενα αλλο θεμα?

Εγω εχω περισσοτερους ανδρες φιλους απο γυναικες. Απλως με τους ανδρες μπορω να ανοιχτω πιο ευκολα... και να συζητησω και πιο προσωπικα θεματα.

Τι νομιζετε για αυτο?

---

Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους του φόρουμ, αλλά προσωπικά δεν μου είναι καθόλου δύσκολο να το κατανοήσω γιατί κι εγώ έχω άντρες φίλους. Θεωρώ οτι εφόσον ξεκαθαριστεί πως δεν υπάρχει τίποτα το ερωτικό και απο τις δύο πλευρές η φιλία ενάς άντρα και μιας γυνάικας μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμη και για τις δύο πλευρές και κάποιες φορές ίσως λίγο περισσότερο για την γυναίκα γιατί ένας άντρας όταν είναι φίλος προσφέρει πολλά και δέν έιναι τόσο υστερόβουλος και ανταγωνιστικός όπως είναι πολλές φορές οι γυναίκες μεταξύ τους... Επιπλέον συνδέονται δύο διαφορετικές νοοτροπίες..η αντρική και η γυναικεία και πολλές φορές κάποια προβλήματα τα βλέπουμε απο μια οτική που δεν ξέραμε πως υπάρχει γιατί νομίζω γίνεται πιο σφαιρικα ο συλλογισμός. Κι επίσης οι άντρες νομίζω είνια πιο αυθεντικοί στις σχέσεις του (όσον αφορά την φιλία τουλάχιστον) οπότε και εμείς οι γυναίκες γινόμαστε πιο αυθόρμητες και μιλάμε πιο άνετα για όλα! Δεν ξέρω πώς αλλιώς να τα εξηγήσω, πάντως κι εγώ πιστεύω στην φιλία μεταξύ άντρα-γυναίκας. Έίναι λίγο σπάνια, αλλά όταν υπάρχει είναι υπέροχη!

εχεις χιλια δκια!


ξενερωσα...ναι


δενν απογοητευτηκα....


ωστοσο η αγραφη εντολη που πηρα απο το σκηνικο ειναι κατσε σε πιο σοφτ θεματα γιατι δε σε παιρνει


αλλα εννοειται παντα θα ειμαι η πραγματικη ρισερτσερ και αυτο σημαινει οτι συζητω αυτα που παγματικα με αφορουν οταν ερχεται η σειρα μου χωρις να υποτιμω οτι εχει καθε ενας απο την παρεα να πει.

απλα εδω ειναι πιο ευκολο!


δεν υπαρχει καμια παρεξηγηση

δεν βλεπω ξινισμενα μουτρα


και παιρνω και απαντησεις με σκεψη και προβληματισμο απαιχτο!

Quote:

---

Originally posted by researcher
εχεις χιλια δκια!


ξενερωσα...ναι


δενν απογοητευτηκα....


ωστοσο η αγραφη εντολη που πηρα απο το σκηνικο ειναι κατσε σε πιο σοφτ θεματα γιατι δε σε παιρνει


αλλα εννοειται παντα θα ειμαι η πραγματικη ρισερτσερ και αυτο σημαινει οτι συζητω αυτα που παγματικα με αφορουν οταν ερχεται η σειρα μου χωρις να υποτιμω οτι εχει καθε ενας απο την παρεα να πει.

απλα εδω ειναι πιο ευκολο!


δεν υπαρχει καμια παρεξηγηση

δεν βλεπω ξινισμενα μουτρα


και παιρνω και απαντησεις με σκεψη και προβληματισμο απαιχτο!

---

Απλά εδώ σου φαίνεται πιο εύκολο γιατί είσαι πίσω απο μια οθόνη και δνε νιώθεις φόβο! Δεν ξέρεις ας πούμε αν εγώ όταν διάβασα αυτά που έγραψες ξίνησα τα μούτα μου (που δεν τα ξίνησα, παράδειγμα φέρνω), αλλά ούτε και σε νοιάζει γιατί δεν σε βλέπω, δεν σε ξέρω, δεν με βλέπεις και δεν με ξέρεις. Οπότε σου είναι ευκολο να κρατήσεις το επικοδομητικό κομμάτι της συζήτησης και αν δεν σου αρέσει κάτι απλά να το διώξεις απο το μυαλό σου. Και επειδή μπορείς πολύ εύκολα να διώξεις απο το μυαλό σου κάτι κακό που μπορεί να συμβεί μέσα στο φόρουμ, νιώθεις ασφαλής και απολαμβάνεις το καλό και της συζητήσεις! Σωστά? Έχεις σκεφτεί ποτε..την νόμο της αναλογίας? Δηλαδή, όπως το κακό εδω μέσα όταν υπάρχει, δεν μπορεί να σε βλάψει γιατί είναι μικρό και το ελέγχεις, έτσι και κάτι καλό που γίνεται εδώ, είναι πολύ μικρότερο, όταν το εισπράττεις μόνο απο το φόρουμ και δεν προσπαθείς να ξανοιχτείς λίγο και στην πραγματική ζωή σου! Και προς Θεού για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποτιμάω το φόρουμ! Απεναντίας! Απλά θεωρώ πως όπως ε΄δω δεν φοβόμαστε να βγάλουμε τον εαυτό μας προς τα έξω και εκφραζόμαστε ελεύθερα, πρέπει έτσι να είμαστε και στην ζωή μας! Να αποδεχτούμε τον εαυτό μας, τους γύρω μας, να υπερασπιστούμε την αυθεντικότητα μας και να μην φοβόμαστε να εκφράσουμε τις σκέψεις και τα συναισθηματα μας! Και αν πληγωθούμε? Ε και?? Η ζωή πάντα προχωρά... αρκεί να ακολουθούμε τα βήματα της!:)

Υ.Γ. Συγνώμη που καθυστερούν οι απαντήσεις μου απλά είμαι στην δουλειά και δουλεύω ταυτόχρονα! :)
Αλήθεια researcher απο πού είσαι και πόσο χρονών είσαι? Εγώ είμαι στα 27 και είμαι απο Θεσσαλονίκη.

Thalia μου μου αρεσουν αυτα που γραφεις

και συμφωνω

μη σου πω οτι και σαν λαος ειμαστε ολιγον θερμος και το σκουντηγμα τα γελια τις παρεξηγησεις τις αγκαλιες το φλογερο κοιταγμα το θες ρε παιδι μου ετσι ζωντανα χειροπιαστο!

απλα εδω ειναι αλιως!

παντα κατι χανεις κατι κερδιζεις!

λοιποοοον ειμαι 27 και ειμαι απο κεντρικη Ελλαδα απο πατερα και απο ενα νησι της κεντρικης Ελλαδας απο μητερα


ειμαι θεσσαλιωτισα


το θεσσ... ανηκει και στις δυο μας λοιπον :)

Quote:

---

Originally posted by researcher
Thalia μου μου αρεσουν αυτα που γραφεις

και συμφωνω

μη σου πω οτι και σαν λαος ειμαστε ολιγον θερμος και το σκουντηγμα τα γελια τις παρεξηγησεις τις αγκαλιες το φλογερο κοιταγμα το θες ρε παιδι μου ετσι ζωντανα χειροπιαστο!

απλα εδω ειναι αλιως!

---

Στα λόγια μου έρχεσαι! :) Και βέβαια κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις....απλά τα λέω όλα αυτά, μήπως και καταλάβουμε πόσα χάνουμε όταν κλεινόμαστε...όπως είπα και χθές σε κάποια φάση, το να συνειδητοποιήσεις κάτι είναι το πρώτο βήμα για να το διορθώσεις...αρκεί να θέλεις βέβαια. Απο κεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός για το τί ρίσκο θα θέλει να πάρει και σε ποιούς τομείς...απλά νομίζω πως αξίζει τον κόπο!:)

Όσο για την πόλη..κρίμα που έχουμε μόνο το Θεσσ κοινό και δέν είμαστε πιο κοντά, ίσως να τα λέγαμε καλύτερα με ένα καφεδάκι και τότε θα καταλέβαινες και επακριβώς όσα εννοώ! :))

μιλαω απο προσωπικη εμπειρια η μανα μου καθετε με τον πατερα μου για το οικονομικο ο δικος μου επειδη εχει λεφτα λεει τι να σε κανω εσενα εγω εχω λεφτα κ δεν με συμφερει να σε παρω αν ο πατερας σου δεν σου γραωει περιουσια ε δεν θπαρχει λογος να μιλαμε για ανιδιοτελεια

Quote:

---

Originally posted by lina
μιλαω απο προσωπικη εμπειρια η μανα μου καθετε με τον πατερα μου για το οικονομικο ο δικος μου επειδη εχει λεφτα λεει τι να σε κανω εσενα εγω εχω λεφτα κ δεν με συμφερει να σε παρω αν ο πατερας σου δεν σου γραωει περιουσια ε δεν θπαρχει λογος να μιλαμε για ανιδιοτελεια

---

Είναι σωστό όμως να τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί και να τους κρίνουμε το ίδιο επειδή κάποιοι στην πορεία μας δεν ήταν σωστοί?? Και να μην επιρρεαζόμαστε εμείς ως χαρακτήρες απο τέτοιες καταστάσεις. Αυτό λέω.

H KATAΛHΞH ΘA EINAI OTAN EMΦANIΣTEI ENA ΣΩΣTO ATOMO NA TO ΔIΩΞEIΣ AΠO KONTA ΣOY EΠEIΔH ΘA EIΣAI ΔYΣΠIΣTH.
EINAI OTI XEIPOTEPO

υπαρχουν εξερεσεις? δεν ξερω δεν βλεπω πουθενα γυρω μου ολοι κοιτουν την παρτη τους ολοι κατι θελουν να παρουν χωρις οφελος δεν σε κανει κανενας παρεα εγω αυτο βλεπω εδω στην πολυ που ζω

στην πολη το γραψα λαθος

ρε παιδια ακουτε που οδευει ο κοσμος το νοσημα του αιωνα ειναι η καταθληψη αν αγαπουσαμε ο ενασ τον αλλον θα εκαναν τρελλες πωλησεις τα ψυχοφερμακα?

υπαρχει αγαπη

υπαρχουν ανθρωποι

εγω αγαπω πολυ τους φιλους μου

και τα αδελφια μου επισης

αγαπω την ψυχοθεραπευτρια μου

αγαπω τους γονεις μου

αγαπω ανθρωπους καινουργιους που συνναντω

με συναρπαζουν παιδικες φατσουλες

και γενικως υπαρχουν πραγματα να αγαπησει κανεις

βεβαια ολα αυτα με διαβαθμισεις

βεβαια επισης οταν λεμε αφιλοκερδως αυτο ειναι σχετικο

εγω κερδιζω

οχι σε χρημα αλλα σε ζεστασια και αγαπη

αλλο αν δυσκολευομαι σε πολλα

κανεις δεν ειναι τελειος

ναι εγω εκμεταλλευομε καποιες συναναστροφες με καποιους ανθρωπους για κρατιετε σταθερη η κατασταση της υγειας μου

Quote:

---

Originally posted by lina
ναι εγω εκμεταλλευομε καποιες συναναστροφες με καποιους ανθρωπους για κρατιετε σταθερη η κατασταση της υγειας μου

---

ε ναι ολοι θελουμε στηριξη

εσυ με τη σειρα σου δε στηριζεις οποιονσου το ζητησει και μπορεις και θελεις?

Γιατι απορω πραγματικα ΓΙΑΤΙ τοσοι ανθρωποι που σκεφτομαστε και ζουμε τα ιδια πραγματα ναειμαστε μονοι....
Οι φιλιες Thalia26 αν με ρωτησεις τωρα πιστευω οτι ειναι πραγματικα σα το λοττο.
black velvet ειπες μια φραση που την ελεγα παντα ΅θεωρώ τους φίλους καλύτερα από συγγενείς γιατί είναι επιλογή μας¨ Να ξερες ποσο σε καταλαβαινω και ποσο συμφωνω! Οι ανθρωπινες σχεσεις δυστυχως γενικα ειναι δυσκολες.Εδω αδερφια εξ αιματος και μπορει να τσακωθουν και να μη ξαναμιλησουν ποτε για τα κληρονομικα πχ(κλασικη ιστορια αυτη).Ειναι φορες που βλεπω παντως πραγματικες φιλιες, φιλιες χρονων απο το σχολειο ας πουμε και συγκινουμαι πραγματικα.Τοσο υπεροχο και τοσο σπανιο.
Ο λογος που μπηκα εδω μεσα και τον αναφερω και σε προηγουμενο μου topic ειναι οτι νιωθω απιστευτη μοναξια.Εχω ξαναβρεθει και παλιοτερα χωρις φιλους.Και καθε φορα που μενω μονη μου λεω τελος δε θα ξαναεμπιστευτω δε θα τα ξαναδοσω ολα...αλλα οχι.Περαν του οτι αυτη ειμαι και δεν αλλαζω, δεν αξιζει να ζεις μια ζωη που να φοβασαι.Θελω να ειμαι ο εαυτος μου και σε οποιον αρεσω και ας με λενε αφελη.Εχω κλονιστει πολυ απο αυτο το τελευταιο ας το πουμε στραπατσο που επαθα και μπορω να πω εχω χασει τον εαυτο μου.Με εχω πιασει τελευταια να μην ανοιγω το στομα μου να μιλησω αυθορμητα φοβουμενη το τι θα πει ο ενας και ο αλλος πισω απο την πλατη μου.Κακως το ξερω.Αλλα ειναι αυτος ο φοβος για το τι θα πουν οι αλλοι για μας.Δεν τον ειχα απο παντα.Απλα φετος τον εχω στον μεγιστο βαθμο λογω γεγονοτων...Ελπιζω να συνελθω συντομα.Ειχα την ελπιδα οτι θα ειμαι καλα αλλα οσο περναει ο καιρος νιωθω ολο και πιο πολυ μονη...Συγνωμη για την πολυλογια αλλα αυτο το φορουμ αποψε ισως ηταν και το μονο πραγμα που με εκανε να χαμογελασω ειλικρινα εδω και καιρο.

Η φιλία είναι από τα πιο όμορφα πράγματα γιατί είναι επιλογή μας. Νομίζω πως είμαι τυχερός γιατί έχω καλούς φίλους και το βλέπω τώρα που μου στάθηκαν όσο μπορούσαν σε φοβερά δύσκολες καταστάσεις που ζω αυτή την εποχή.
Το κλειδί όμως είναι αυτό ακριβώς το \"όσο μπορούσαν\". Αν μπορούσε να καταλάβει ο καθένας ότι από τους κολλητούς μας δεν μπορούμε να έχουμε τις φοβερές απαιτήσεις, να είναι συνεχώς δίπλα μας και να μας \"νταντεύουν\" στα δύσκολα, τότε θα συνεχίσουμε να τους αγαπάμε και να τους θεωρούμε πάντα φίλους. Και δεν μπορούμε να έχουμε τις μεγάλες απαιτήσεις γιατί και αυτοί αντιμετωπίζουν τα δικά τους προβλήματα μικρά και μεγάλα και κακά τα ψέμματα, όλοι επικεντρωνόμαστε στον εαυτό μας και μετά δίνουμε ότι μπορούμε στους άλλους. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο είναι ή ψεύτης ή άγιος.
Οπότε προτού απαιτήσουμε την προσοχή τους, ας μπούμε και λίγο στη θέση τους να δούμε ότι και αυτοί δεν έχουν να αντιμετωπίσουν λίγα. Αν είναι ειλικρινής η συμπαράσταση τους, ακόμα και αν είναι ελάχιστη, καμιά φορά είναι αρκετό.
Και εγώ αυτό που καταλαβαίνω στη τελική και με τη μεγάλη κρίση που έχω στη ζωή μου τώρα, είναι ότι ανιδιοτελής αγάπη ας μην περιμένει κανένας από πουθενά εκτός από το πατέρα του και τη μάνα του. Αυτή είναι η αλήθεια καλώς ή κακώς.

Μηπως η αναγκη να βιωσουμε μια φιλια μας κανει να μην βλεπουμε καθαρα ?
Ποσοι απο εμας δεν θυμουνται τις παιδικες φιλιες ως τις καλητερες ? Τι αλλαξε απο τοτε ? Τι μας ενωνει και τι μας χωριζει ?

Θυμαμε πως θαυμαζα καποιες φιλιες και με ποιον τροπο θα μπορουσα να ξεπερναω τα εμποδια και εγω ,εμαθα πως να αντεχω, και οταν ηρθε η ωρα της αναγκης ο φιλος πουθενα , ισως γιατι απο το μερος μου να αντεχα λογο τις αναγκης μου που ελεγα στην αρχη στην τεληκη με ανθρωπους εχουμε να κανουμε και οχι με τον εαυτο μας
Πριν απο ενα μηνα περιπου ελαβα υποστηριξη απο το φορουμ εδω απο αγνωστους σε αγνωστο με λογια που ο καλητερος παιδικος φιλος δεν μου ειπε ποτε ισως γιατι δεν ειχε ποτε του αισθανθει αναλογα και αρα πως να με καταλαβει και ομως πιστευω πως υπαρχουν γυρο μας, διπλα μας, ανθρωποι που εχουν και αυτοι την ιδια αναγκη με εμενα εστω και αν κρυβομασται πισω απο ενα ψευδονημο

Η μοναξια μας και ο πονος μας, μας ενωνει εδω απλα στην πραγματικη μας ζωη προσπαθουμαι να προστατευθουμαι ισως γιατι μεχρι σημερα δεν μαθαμε απο τα λαθη μας και επιμενουμαι σε εναν δρομο που ειναι παντα αδιεξοδο γιατι δεν λεμε στον πονο μας πως ειναι ψευτικος ,και πως ο πραγματικος θα ειναι εκεινος που πριν το τελος θα επικρατησει , ισως θα πρεπει να ξεκηνησουμε πρωτα απο μεσα μας και μαθουμε να ειμασται ο καλητερος φιλος του εαυτου μας και για ποιον λογο αξιζει να επιμενουμε

Θελω να πω πολλα περησοτερα αλλα ειναι αργα και αυριο .........
Ξημερωνει μια αλλη μερα αρα υπαρχει ελπιδα για τα παντα

Quote:

---

Originally Posted by Thalia26

Καλημέρα!! Πολύ όμορφες και καίριες οι απορίες σου αλλά νομίζω υπάρχει εξήγηση γιατί μέσα απο το φόρουν είναι όλοι ποιο ανθρώπινοι....Λέγαμε παραπάνω οτι οι άνρθρωποι πλέον φοφούνται να ανοιχτούν και κρατάν έμυνες και υψώνουν τοίχους απέναντι στους άλλους γιατί έχουν πληγωθεί, έχουν προδωθεί και φοβούνται μην το ξαναπάθουν! Μέσα απο το φόρουμ όμως δεν κυνδινεύουν απο κάτι τέτοιο. Μας προστατεύει όλους η ανωνυμία μας. Οπότε αφήνουνε λίγο πιό ελεύθερα την ψυχή μας να εκφραστεί. Επίσης εδώ ο τρόπος επικοινωνίας είναι γραπτός. Δεν είναι μια ζντανή συζήτηση που μπορεί να υπάρξουν καυγάδες και διαφωνίες που αν κάποιος είναι λίγο πιο κλειστός σαν χαρακτήρας να τον κάνουν να κλειστεί περισσότερο. Εγώ τα πράγματα είναι απλά ελεύθερα. Και απο κεί και πέρα το πώς συμπεριφέρεται ο κάθε ένας εξαρτάται και απο την ποιότητα που έχει ώς άνθρωπος. Άλλοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία του φόρουν απλά για να γίνουν κακεντρεχείς γιατί μπορούν να το κάνουν χωρίς ουσιαστικές συνέπειες που θα τους κοστίσουν συναισθηματικα και άλλοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία του φόρουμ απλά για να ανοίξουν την ψυχή τους γιατί αυτό έχουν ανάγκη να κάνουν και διστάζουν να το κάνουν στον έξω κόσμο! Δεν ξέρω αν κάνω και λάθος αλλά νομίζω αυτή είναι η αιτία και νομίζω πως αυτό μπορεί να αποδειχθεί και απλά αν σκεφτούμε το πόσο πολύ καθόμαστε όλοι και μιλάμε μέσω υπολογιστή αλλά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις είμαστε πάντα πιο επιφυλλακτικοί! Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα πια..πιό εύκολα μιλάμε σε ξένους παρά σε φίλους!!

---

Θάλεια σκέψου όμως ότι πολλοί άνθρωποι έχουν αντικαταστήσει την πραγματικότητα και την ουσιαστική επαφή με την τεχνολογία και την εικονική επαφή...όπως τα βιντεοπαιχνίδια, facebook
και αυτόματα επειδή έχουν εκατομμύρια ικανότητες (εικονικές εννοείτε) και χιλιάδες φίλους τότε απλά τους είναι 50 φορές πιο εύκολο να αψηφήσουν και να παρατήσουν την πραγματικότητα επειδή είναι πιο σκληρή από μια εικονική πραγματικότητα.(Ένας λόγος παραπάνω να έχουμε τα μάτια μας 14 και συν ότι εξηγεί πολλά πράγματα...ειδικά το γιατί πολλοί από εμάς βάζουν τοίχους. Πχ, σε ένα παιχνίδι στον υπολογιστή δεν ρισκάρεις το να πληγωθείς ψυχολογικά αλλά ούτε να εξαντληθείς εγκεφαλικά και πνευματικά. Οπότε ο καθένας κάνει ότι θέλει και έχει και το κεφάλι του ήσυχο νομίζοντας ότι έχει ποιότητα και την πραγματικότητα στα χέρια του)

Έτσι γίνεται και με μια κολλητή μου που την θεωρούσα "αδελφή μου". Αυτή 'τέλος πάντων' είχε την τιμή να με αντικαταστήσει με έναν Άγγλο που γνώρισε σε ένα βιντεοπαιχνίδι το LOL αν το έχετε ακουστά. (Τι έχουν πάθει όλοι με το LOL έλεος. ένα παιχνίδι είναι όχι ο κόσμος όλος);;;