Κατάλαβα τι εννοείς αλλά γίνεται να το σταματήσω; Δηλαδή αν το ζητήσω γίνεται;
Printable View
Φυσικά και γίνεται.σιγουρα ο άλλος θα ξενερώσει ίσως και να νευριάσει ανάλογα τι χαρακτήρας είναι και αν έχει παρόμοιες εμπειρίες στο παρελθόν.επειδη μου χει τύχει εμένα ας πούμε δε θα μου φαινόταν παράξενο ούτε θα με ξενερωνε.απλα θα σεβομουν την απόφαση του άλλου οποία και αν ήταν χωρίς παρατράγουδα
Ε σίγουρα θα ρωτήσει γιατί!?από κει και πέρα είναι σε εσένα αν θες να το πεις η οχι
Εννοείται πως είναι.σου συμβαίνει συχνά?και αν ναι συνεχίζεις καταπιέζοντας τα συναισθήματα σου?
Ναι, μου συμβαίνει αρκετά συχνά... Τώρα για το αν το συνεχίζω με το παιδί που σου λέω δεν χρειάστηκε να καταπιεστώ γιατί όταν το θυμόμουν έβαζα τα κλάματα και το σταματούσε από μόνος του αλλά δεν ξέρω αν στο μέλλον θα είμαι ξανά τόσο τυχερή... Μακάρι να μην χωρίζαμε...
Δε χρειάζεται να καταπιέζεσαι για να κάνεις κάτι που δεν θέλεις.πραγματικα το σταματάς όμορφα και ωραία.απλα να είσαι προσεκτική με ποιους βγαίνεις.περναντους από κόσκινο πριν ξεκινήσεις κατι
Πόσο χρονών ήσουν όταν έγινε αυτό και πως βρέθηκε μπροστά σου αυτός ο ας το πούμε άνθρωπος?
Ήμουν 17 κι είχαμε πάει σ' ένα κλαμπ με κάτι φίλες μου κι αυτός ήταν ο σύντροφος της μιας... Τότε τον γνώρισα, δεν τον ήξερα... Κι έκανα τη βλακεία επειδή ήμουν αφελής λόγω της ηλικίας να πιστέψω μια δικαιολογία που μου είπε για να βγω μαζί του έξω απ' το μαγαζί... Μου είπε ότι έχουν κάποια προβλήματα στη σχέση τους με την φίλη μου κι ότι θέλει τη γνώμη μου κι όταν βγήκαμε έξω μου την έπεσε άγαρμπα όπως σου είπα νωρίτερα... Εγώ φταίω ως ένα βαθμό που τον πίστεψα αλλά προσπάθησα με όση δύναμη είχα για να φύγω...
Κάνω μια τελευταία προσπάθεια γιατί νιώθω εξουθενωμένη ψυχολογικά και λίγο πριν βάλω τα κλάματα... Υπάρχει κανείς που να μπορώ να μιλήσω και να με καταλάβει; Αν ναι, ας απαντήσει εδώ... Αν όχι, να πάρω τα φάρμακα μου νωρίς μπας και καταφέρω να κοιμηθώ για να μην σκέφτομαι άλλο... Δεν αντέχω...
Δε σε κατάλαβα θες να πεις?????
Όχι εννοώ ότι επειδή λες κάποιος να με καταλάβει και απαντάω δηλαδή εγώ δε σε καταλαβαίνω?
Α... Όχι, δεν εννοούσα αυτό...
Απλώς δεν έχω συνέλθει, οι ανασφάλειες μου έχουν χτυπήσει κόκκινο, δεν μπορώ να βρω ηρεμία... Κι όπου κι αν έχω γράψει σήμερα δεν μου απαντάει κανείς, λες και μιλάω στον τοίχο... Γι' αυτό έγραψα ξανά σ' αυτό το θέμα γιατί νιώθω απελπισία... Δεν ξέρω αν τα εξήγησα καλά τώρα, το ελπίζω για να μην παρεξηγηθώ...
Άσε και εγώ είμαι φουλ στις ανασφάλειες.μην απελπίζεσαι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός
Τι είναι αυτό δηλαδή?
Έχεις κάτι που να σε ηρεμεί?,ας πούμε να ακούσεις μουσική να διαβάσεις ένα βιβλίο να δεις μια ταινία?
Τι μουσική ακούς λοιπόν?
Κυρίως μπαλάντες τώρα όπως αυτή:
https://www.youtube.com/watch?v=kbjod9MKg1s
https://youtu.be/wEcEjNsn1Io?si=tKBy2EphDPUi6Qtd. Άκου και μια μπαλάντα που δεν έχεις ξανακουσει
Καλημέρα...
Χθες ήταν μια δύσκολη νύχτα γιατί έβλεπα εφιάλτες και ξύπνησα πολύ νωρίς και πήρα lexotanil για να ηρεμήσω και κατάφερα να κοιμηθώ ως τις 09:30... Ελπίζω να είναι μια παροδική κατάσταση γιατί δεν θ' αντέξω μια επανάληψη του παρελθόντος σε μακροχρόνια βάση...
Καλημέρα κυκνε.μηπως έπρεπε να το πάρεις από το βράδυ το λεξο αφού έβλεπες πως δεν ήσουν καλά?δε δουλεύεις?
Ναι, ίσως να έπρεπε αλλά δεν το σκέφτηκα εκείνη την ώρα...
Όχι, δεν μπορώ να δουλέψω πια, έχω μεγάλο πρόβλημα... Τι να πρωτοεξηγήσω δεν ξέρω...
Δούλευα για πολλά χρόνια αλλά σταμάτησα γιατί δεν άντεχα άλλο την πίεση και το άγχος, με έκανε να κάνω εμετούς, ν' αυτοτραυματίζομαι και διάφορα άλλα...
Εσύ;
Δυστυχώς εγώ δουλεύω και δε την παλεύω καθόλου θέλω να παραιτηθώ κάθε μέρα παλεύω.καινεγω από το άγχος με πιάνει να θέλω να κάνω εμετό σχεδόν κάθε μερα
Κατάλαβα, τα δικά μου τα καλά κι εσύ...
Σκέφτομαι μια λύση αλλά δεν θέλω να τη γράψω δημόσια γιατί μπορούν να διαβάζουν το φόρουμ κι άτομα που δεν είναι μέλη και δεν νιώθω ασφαλής... Κοίταξα αν μπορώ να σου στείλω προσωπικό μήνυμα αλλά δεν μπορώ... Μήπως έχεις τσεκάρει την επιλογή να μην μπορούν να σου στέλνουν;
Ούτε εμένα με αφήνει να στείλω προσωπικό μύνημα δε ξέρω γιατί
Είμαι στα 52 μυνήματα
Νιώθω χάλια... Έβλεπα πάλι εφιάλτες κι είμαι τρομαγμένη... Αρχίσαμε πάλι...
Νομίζω πως πρέπει να πάω στο γιατρό, τώρα που είναι στην αρχή για να το προλάβω... Γιατί δεν θέλω να ξαναζήσω την συνέχεια...
Αυτό εννοούσες; Γιατί την πρώτη φορά που μου συνέβη δεν το χειρίστηκα καθόλου καλά... Προσπάθησα να τα βγάλω πέρα μόνη και τα έκανα θάλασσα...
Ακριβως αυτο εννοουσα. ξερεις οτι αυτη τη φορα πρεπει να αλλαξεις τροπαρι που λενε. Γι αυτο και λουπα. Ωστε καποια στιγμη εστω και για λιγα χρονια(μακαρι και πολλα) να ζησουν "τελεια" προσπαθωντας. Για να λεμε θαυμαααα μας λυπηθηκε ο θεος. :P