Και να μη δουλεύω. Άντε, να κάνω μια παραχώρηση. Να δουλεύω, αλλά μόνο αυτούς που δε γουστάρω. Τους άλλους να μην τους δουλεύω. :P
Printable View
Και να μη δουλεύω. Άντε, να κάνω μια παραχώρηση. Να δουλεύω, αλλά μόνο αυτούς που δε γουστάρω. Τους άλλους να μην τους δουλεύω. :P
καλησπερα...
οι περισσοτεροι νομιζω προτιμουσαμε να παιζουμε και να τεμπελιαζουμε αντι να διαβαζουμε, αλλα πολλοι, τελικα διαβασαμε...
ισως εχεις θεμα με τις εννοιες της "προσαρμογης" και του "συμβιβασμου".
ποια ηταν η τραυματικη παιδικη εμεπιρια που λες οτι μπορει να ευθυνεται; αν θες πες την.
απ οτι καταλαβαινω εργαστηκες καποιο διαστημα και καποια στιγμη το εκοψες..
ποσα χρονια εργαστηκες και σε τι αντικειμενο; ηταν παντα το ιδιο; ειχες καποιες σπουδες η καποια εξειδικευση; εργαστηκες πανω σε αυτα η εκανες ασχετα πραγματα;
με την δουλεια ειχες ανεκαθεν ΤΟΣΟ μεγαλο προβλημα, η καποια στιγμη χοντρυνε και ποια στιγμη ηταν αυτη; ποσα χρονια δουλεψες και τι ηλικια εχεις , αν επιτρεπεται;
εγω επισης καταπιεζομαι με την δουλεια, αν και κανω μια δημιουργικη δουλεια, που στην πραξη, σε λιγες στιγμες ειναι δημιουργικη και ειναι συνηθως μπελας. θεωρω οτι συμβιβαζομαι γιατι θελω τα λεφτα. τοσο απλα το οριοθετω. δεν το θεωρω ιδανικο, το θεωρω καλυτερο απο το να μην βγαζω λεφτα.
Έτσι όπως διάβασα όλα σου τα κείμενα και τις απαντήσεις, τις τοποθετήσεις σου κτλ.. Έχω να πω ότι είσαι μια χαρά. Το πρόβλημα είναι ότι είσαι πολύ καλά και πολύ υγιής για την άρρωστη κοινωνία στην οποία "ζούμε".
Κι εγώ από τα κείμενά σου, κρίνω ότι δε σε προβληματίζει τίποτα, εκτός από τα λεφτά που ίσως σου λείπουν, ούτε θες να δουλέψεις κάποια στιγμή, ούτε να επισκεφτείς ψυχίατρο, γιατί φοβάσαι ότι θα σε "κουμπώσει". Θέλεις απλά να το κ..λοβαράς όπως είπες, οπότε τζάμπα πάνε οι συμβουλές μας, αφού δε μιλάς σοβαρά.
Επίσης, άνεργος είναι αυτός που ψάχνει για δουλειά. Αυτός που δε θέλει να δουλέψει λέγεται άεργος και η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που μπορεί κανείς να φυτοζωεί όντας άεργος. Τον "μάγκα", τον "ανατρεπτικό" και τον "φιλόσοφο" που δεν μπορεί να μπει σε καλούπια, αλλά με το χαρτζιλίκι του μπαμπά, μπορώ να τον κάνω κι εγώ και οποιοσδήποτε. Αλλά οι γονείς δε θα μπορούν να βοηθάνε πάντα.
Για τα επιδόματα είμαι υπέρ, αλλά γι αυτούς που πραγματικά δεν μπορούν να εργαστούν ή δε βρίσκουν δουλειά, όχι για εκείνους που από δυστροπία δική τους δεν εργάζονται. Οι τελευταίοι δεν πρέπει να δικαιούνται κανένα επίδομα, γιατί επιβαρύνουν ανθρώπους που "κάνουν πέτρα την καρδιά τους" και δουλεύουν, πληρώνουν ειδικές εισφορές αλληλεγγύης, προσαυξήσεις υπέρ ΟΑΕΔ, και ό,τι άλλο καπνίσει στο κράτος που ουσιαστικά συντηρεί την αεργία τους.
Όταν κάποιος είναι ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί ο σύζυγος να βοηθάει και αν περισσεύουν λεφτά να έχει τα ένσημα του. Αγρότης, συνεργείο αυτοκινήτων, μαγαζί εστίασης, μαγαζί που να πουλάει οτιδήποτε, ακόμα και τεχνίτες η σε ιατρικά επαγγέλματα σαν γραμματέας για ραντεβού και να εκτυπώνει συνταγές. Δεν είναι όλοι δημόσιοι υπάλληλοι . Αντί να πληρώνουν ξένο είναι καλύτερα να βοηθάει ο δικός σου άνθρωπος και σε μικρές επιχειρήσεις δεν χρειάζεται άτομο, λίγη βοήθεια για να μην τρέχει ο ένας σαν χαζός και ο σύντροφος να βαριέται στο σπίτι. Όταν υπάρχει βοηθός βγαίνει καλύτερα η δουλειά και οι πελάτες είναι ευχαριστημένοι.
τί λέτε μωρέ; να σου πληρώνει ο άλλος τα ένσημα; σου τα χρωστάει; αλλο να δουλεύεις τη δουλειά του συζύγου. παρανόησα.
σαφώς και πρέπει να σέβεσαι πρώτα τον εαυτό σου, έχεις αρκετή αυτοπεποίθηση κι αυτό θα σε κρατήσει από τη μεριά της ιστορίας που δεν θα βολευτείς εύκολα.
Ανοιγω μπυρα, να διαβασω σχολια!Ευλογημενη να σαι αγριμι!!
Άλλο αυτό , τώρα μιλάς για μια part time εργασία σε οικογενειακή επιχείρηση, αλλά ακόμα και έτσι είμαι της γνώμης Μακριά η δουλειά από την οικογένεια εαν αυτό είναι εφικτό, συνήθως όλες οι προσωπικές αντιπαραθέσεις βγαίνουν και πάνω στη δουλεία και γίνεται ένα τεράστιο κουβάρι που άντε να το ξεμπλέξεις μετά
Για άτομα που δεν μπορούν να δουλέψουν, να έχουν 8+ ώρες και κάποιο εργοδότη πάνω από το κεφάλι τους ,μια οικογενειακή επιχείρηση είναι λύση, για να έχουν ελεύθερο ωράριο εργασίας και να μπορούν να απουσιάζουν τις μέρες που δεν νιώθουν καλά.
Σε φυσιολογικά άτομα δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα αν δουλεύουν μαζί. Γκρίνια υπάρχει μόνο αν θέλουν να επιβληθούν και οι δύο ως αφεντικά η για το ποιός προσφέρει περισσότερα.
τα ένσημα τα θεωρώ απαραίτητα. Τόσοι άνθρωποι δουλεύουν μαύρα σε "οικογενειακό" επάγγελμα όμως την δύσκολη ώρα ο καθένας είναι μόνος ειδικά στα γεράματα!
Αν ξοδεύεις μόνο τα λεφτά που σου δίνουν και συμβιβάζεται με αυτή την κατάσταση χωρίς να βγάζεις τα δικά σου πάλι θα έρθει η μέρα που θα το μετανιώσεις. Σε έναν καυγά θα σου το πετάξουν ή αν χαθεί ο χορηγός σε μεγάλη ηλικία θα μείνεις αβοήθητος.
Το έχω ξεδιαλύνει το θέμα προσωπικά, αυτό μου άνοιξε χρόνο να κάνω πράγματα που είναι σημαντικά για μένα, κι όχι να είμαι άρρωστη για να βολεύω το σύστημα. Όσο για το οικονομικό, επειδή το έχω λίγο με το diy φτιάχνω και κάποια πράγματα μόνη, αγοράζω ρούχα από μεταχειρισμένα και outlet (επαναχρησιμοποίηση, και όχι βλάκα, δεν σιχαίνομαι), τα παπούτσια πάνε και τσαγκάρη, οι συσκευές δεν πετιούνται γιατί θέλω το νέο προιόν-μοντέλο κινητού, πχ το κινητό μου που τώρα χάλασε το είχα πολλά χρόνια, κρέμες καλλυντικά στηρίζω και μια φίλη που κάνει diy, θα κάνω κι άλλα, ώστε να μπορέσω να βρω κι άλλους τρόπους. Η δουλεία είναι δουλεία και είναι ένας από τους τρόπους που κρατιέται το σύστημα ζωντανό, πρέπει να αποσύρω την ενεργητική μου άδεια στο σύστημα να είμαι μέρος του, με όποιον τρόπο μπορώ να το κάνω. Στιγμές υπήρχαν που δεν μπορούσα, έχω κάνει δουλειές που δε θα τις έκαναν άλλοι, για τα ζώα μου, αλλά δε ζω για να δουλεύω, δε θέλω να δουλεύω, δεν αντλώ καμιά περηφάνια από το να το κάνω, το κρίνω και με κρίνω και ξέρω ότι είμαι στο σωστό μονοπάτι.
στο δια ταυτα, ολο το θεμα ειναι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ.
και ολες τις καταναλωτικες υπερβολες να κοψεις , ακομα και αν δεν παιρνεις ΚΑΝ ρουχα, παπυτσια, κινητα και οτιδηποτε καταναλωτικο, ΜΟΝΟ για την επιβιωση, που σημαινει minimum φαι, λογαριασμους σπιτιου, ενοικιο αν δεν υπαρχει ιδιοκτητο σπιτι, ασφαλιστρα, χρειαζεται ενα πολυ μεγαλο ποσον μηνιαιως, το λιγοτερο 600 με σπιτι, το λιγοτερο 1000 με ενοικιο. δεν συζηταω καν αν εχεις εξαρτωμενα μελη...
εαν εχεις τετοιο εισοδημα χωρις να δουλευεις,
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι κανεις ο,τι γουσταρεις με τον χρονο σου και σαφεστατα προτιμοτερο να ασχολεισαι δημιουργικα απο το να δουλευεις σε μια διεκπεραιωτικη δουλεια (πολλω δε μαλλον αν ειναι χειρωνακτικη).
Σου αρεσει να μην δουλευεις ή απολαμβανεις την απραξια;
απο μακρυα και αγαπημένοι!
Αν δεν πετύχει η συνεργασία μπορεί να έχει παράπλευρες απώλειες. Ζημιογόνα είναι όταν ο ένας το παίζει ξύπνιος και εκμεταλλεύεται τον ευκολόπιστο , τον αγαθό που τον θεωρεί χαζό, αλλά ξέρει τι γίνεται και μόλις βρει το θάρρος θα τα διαλύσει όλα.
Αδύνατη είναι όταν ξέρεις πως ο άλλος είναι εγωιστής και θέλει να τον υπηρετείς. Όταν κάνεις υπομονή για να τον αντέξεις στο σπίτι εννοείται πως δεν θα τον βλέπεις και στην εργασία.