Ναι αύριο θα του τηλεφωνήσω να δούμε τι συμβαίνει
Printable View
Ναι αύριο θα του τηλεφωνήσω να δούμε τι συμβαίνει
Εσύ το παραδέχεσαι. Υπάρχουν άλλοι που το κρύβουν και στην σκέψη πως τους ακούμπησε άρρωστος νομίζουν πως κόλλησαν και αυτοί. Είναι δύσκολο να έχεις συμπτώματα να μην κοιμάσαι, λένε να κάτσεις σπίτι στο κρεβάτι να γίνεις καλά εγώ έχω αντίθετη άποψη αν βγεις έξω στο κρύο για ψώνια, βόλτα η πας στη δουλειά σου ξεχνιεσαι και περνάνε οι ώρες καλύτερα.
Για πρίν την πανδημία ήταν φυσιολογικό ο άρρωστος να κυκλοφορεί έξω .
Αυτή την περίοδο υπάρχουν πολλές ιώσεις το είπαν και στις ειδήσεις.
Εσύ είσαι στα μισά... Το πρώτο στάδιο είναι μέχρι να εκδηλωθούν τα συμπτώματα να ανεβάσεις πυρετό, μετά έχεις την ίωση και αν αρχίσει να υποχωρεί πάλι έχεις κάτι υπόλοιπα.
Ο γιατρός θα πρέπει να σε εξετάσει όμως η χωριάτικη παράδοση λέει πως πρέπει να κάνει τον κύκλο της, μέχρι την Παρασκευή το θερμόμετρο θα δείχνει δέκατα έτσι συμβαίνει ειδικά σε άτομα που βάζουν το θερμόμετρο συνέχεια.
Το κάνω και εγώ όταν βαριέμαι για να περάσει η ώρα αλλά δεν κάνω σενάρια ούτε παίρνω φάρμακα και ας έχω 37-38.
Από Τετάρτη βράδυ έχω πυρετό! Κ είναι Κυριακή βράδυ
Παίρνω αντιβίωση για ιγμοριτιδα κ παυσίπονα κ δν κατεβαίνει κάτω από 37....δν θα ανησυχούσες;
Δν έχω μικρόβιο φοβία ευτυχώς...
Έχω άρρωστο φοβία, θάνατο φοβία γθα την ακρίβεια
Ίσως επειδή έχω χάσει ένα μωρό 9 ημερών δν ξερω...... Ίσως κάτι συνέβη στην παιδική μου ηλικία;;;; ποιος ξέρει
Αν αύριο για πέμπτη μέρα έχεις πυρετό να ρωτήσεις τον γιατρό, αλλά είναι φυσιολογικό. Αν παίρνεις αντιβίωση αργείς να γίνεις καλά, πρέπει να αφήνεις στην αρχή να αντιδράσει και το σώμα σου. Όπως σου έγραψα την έναρξη δεν την μετράμε από το πρώτο σύμπτωμα είναι η επώαση του ιού. Αν δεις και την διαφήμιση για το συνάχι ή για πονόλαιμο λένε πως μειώνει τον χρόνο στο μισώ ή το παίρνεις στην αρχή και το άλλο στη συνέχεια.
Δεν ξέρω αν ταιριάζει στην περίπτωση σου αλλά να σου θυμίσω το τσουνάμι πριν 20 χρόνια. 230.000+ άτομα πέθαναν ξαφνικά, έγινε ένας σεισμός υποθαλάσσιος κανένας δεν τραυματίστηκε από συντρίμμια, όλοι πνίγηκαν σε μακρινή απόσταση και σε άλλες χώρες που ούτε καν κουνήθηκαν από τον σεισμό. Ήταν Χριστούγεννα διακοπές πήγαν και οι ντόπιοι ζούσαν την καθημερινή ζωή τους. Υπήρξαν περιοχές που η θάλασσα εξαφανίστηκε και αλλού βγήκε κατευθείαν κύμα στη στεριά. Μέχρι τότε κανείς δεν ήξερε τι γινόταν, περίεργος κόσμος κάποιοι έτρεξαν να σωθούν, άλλοι να βοηθήσουν , να βρουν συγγενείς και ήρθε το δεύτερο, τρίτο κύμα. Λένε πως έφτασε και τα 30 μέτρα σε ύψος. Μετά το χάος. Εμείς τα βλέπαμε στην τηλεόραση δεν είχαμε ίντερνετ δεν ξέραμε και που είναι το κάθε μέρος, κάθε ώρα μαθαίναμε και για άλλη περιοχή με νεκρούς. Τώρα υπάρχουν ντοκιμαντέρ με όσους τραυματίστηκαν, έχασαν άτομα και διηγούνται πως βίωσαν το τσουνάμι .
Αυτά συμβαίνουν?????
Εγώ σε γενικές γραμμές είμαι αναίσθητος δεν με συγκινεί κανένα δράμα αλλά ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να νιώθεις πως κάποιος πέθανε εξαιτίας σου? Που είχατε μαλώσει? Που δεν του έκανες το χατίρι από φόβο? Δεν ήσουν μαζί του για την οποιαδήποτε φοβία? Ακόμα και όσοι τελικά έζησαν πέρασαν μέρες αγωνίας μέχρι τελικά να βρεθούν όλοι μαζί. Υπάρχουν και περιγραφές με όσα έβλεπαν όσο ήταν παγιδευμένοι από τα συντρίμμια η ψάχνοντας να βρουν ότι απέμεινε.
Φοβάσαι μόνο για εσένα η γενικά για όλη την οικογένεια σου?
Έγραψα πολλά άλλα αυτό που πρέπει να σου μείνει είναι να ζεις ανέμελα, αφιέρωσε χρόνο στους δικούς σου σήμερα που μπορείς γιατί δεν ξέρεις πότε θα πεθάνεις ή αν τελικά ζήσεις εσύ και μετά θα παρακαλάς να είχες πεθάνει μια ώρα νωρίτερα.
Καλημέρα! Καταλαβαίνω τι μου γράφεις ναι!
Ευτυχώς είμαι πολύ λειτουργική παρολαυτα μέσα στο σπίτι μου, δλδ οι φοβίες δν μ καθηλώνουν σ ένα μέρος ακίνητη κ αδημιουργητη
Κάνω τα πάντα
Στο μυαλό μου όμως δεν ζω ευτυχισμένα
Αναλυω
Αναλυω
Αναλυω
Ωστόσο είμαι απυρετη από χτες το απόγευμα κ σχεδόν μοιάζει απίστευτο μέχρι που θεωρώ πως στάνταρ θα ανεβάσω ξανά!
Για όλους φοβάμαι
Όταν αρρωσταίνει η μικρή μου
Οι γονείς μου
Ο άντρας μου
Η αδερφή μου κ ο ανιψιός μου
Γι αυτούς
Αυτοί είναι η οικογένεια μου
Ότι ότι δν με νοιάζει για φίλους κλπ
Αλλά γι αυτούς αγχώνομαι κιόλας
Ωστόσο έχω νικήσει πάρα πολύ τον φόβο όταν αρρωσταίνει η μικρή μου επειδή ειναι παιδί κ αρρωσταίνει συχνά... Έπρεπε να το συνηθίσω γθα να μην τρελαθω
Έχεις απλά την φοβία σου...
Μην το περάσεις στην κόρη σου. Ακούω να λένε πως τα παιδιά φέρνουν μικρόβια από το σχολείο και κολλάνε τους γονείς. Μετά βλέπουν π.χ την μαμά σε άθλια κατάσταση αυτό επιδρά στην ψυχολογία νιώθουν ένοχα πόσο μάλλον αν κάποια μέρα ακούσουν πως κάποιος γνωστός τους πέθανε.
Ίσως και εσύ να μεγάλωσες με τρομοκρατία πως θα αρρωστήσεις και θα πεθάνεις. Πως να το βγάλεις από το μυαλό σου...
Χμ... Δν μεγάλωσα καθόλου έτσι
Ο πατέρας μιυ είναι αρρωστοφοβικος αλλά δν θυμάμαι πότε καμία σκηνή που να μου περάσει κάτι
Το παιδάκι μου μόνο ψυχανεμιζεται τι μου συμβαίνει, ξεκάθαρα δν έχει καταλάβει αλλά τα παιδια ειδικά τις μάνες ττις πιάνουν στον αέρα
Ναι δν θα θελα να χει μια δυστυχισμένη ζωή
Ευτυχώς όπως ξανάγραψα κ πιο πάνω δν έχω μικρόβιο φοβία
Καθόλου ομως
Δεν κυκλοφορώ με σπρέι κλο
Όταν κολλάει ίωση η μικρή δν παθαίνω πανικό
Κ τώρα αν ο πυρετός δν κρατούσε τόσες μέρες πάρα τα αντιβιοτικά κ τα παυσίπονα πάλι δν θα ήμουν έτσι
Έχω αρρωστήσει πολλές φορές δν έπαθα πανικό καμία
Εμένα άλλα μ φοβίζουν
Πχ έχω έναν πόνο δεξιά;;; σκωληκοειδιτιδα
Πιο πάνω δεξιά; συκώτι, χολή
Πονάει το στομάχι μου; καρκίνος
Πονάει μέρες το κεφάλι; ανεύρυσμα
Έχω κόμπο στο λαιμό;;; καρκίνος
Αυτά είναι τα θέματα μιυ
Κατά τ άλλα είμαι πάρα πολύ ευχάριστος τύπος με ευτυχώς πολύυυυ χιούμορ που με ζητάνε στην παρέα μου απεγνωσμένα κ δν το λέω για να περιαυτολογησω αλλά γθα να καταλάβεις ότι δν κάθομαι στις μιζερες αυτές σκέψεις μου όλη μέρα μέσα σ μια κουβέρτα που οκ κ αυτό αποδεκτό προφανώς
Γι αυτό κ ο ψυχίατρος δν μου έδωσε πέρα από ζαναξ κάτι άλλο ποτέ
Διότι όλα τα αντιμετωπίζω μ χιούμορ.. Ακόμη κ αυτά που σκέφτομαι τα κωμικό ποιώ.... Ναι την ώρα που θα σκεφτώ το τραγικό σενάριο δν βλέπω κ πολύ καθαρά ωστόσο μέσα μιυ ξερω ότι αντιδρώ υπερβολικά εντός
Ένα ακόμη θετικό είναι πως όταν γίνεις πεθερά δεν θα έχεις νύφη αλλά γαμπρό. Να μην σε κατηγορεί πως κάνεις την άρρωστη για να κρατάς τον γιό κοντά σου! Συνήθως τέτοιες φοβίες και ανασφάλειες έχουν όσοι σε ζούν μόνοι τους η ανησυχούν πως αν πάθουν κάτι δεν υπάρχει κάποιος να φροντίζει την οικογένεια που θα αφήσουν πίσω. Το άλλο άκρο είναι χειρότερο, να φοβάσαι τους γιατρούς και ενώ έχεις αληθινά συμπτώματα να τα αγνοείς για μήνες .
Από τη φάση της αρρωστοφοβιας μπορεί να περάσει πχ και κάποιος που έχει κατάθλιψη.
Έχω περάσει από αυτή την φάση όταν είχα κατάθλιψη και τελείωσε. Ο φόβος δεν σε χαρακτηρίζει, ουτε είναι κομμάτι σου. Όλοι κάτι φοβόμαστε. Δεν είμαστε ο φόβος μας. Απλά είμαστε αδύναμοι και χρειάζεται να δυναμώσουμε σε ένα τομέα της ζωής μας. Είμαστε άνθρωποι, όχι ρομπότ.
Μίλησες με τον γιατρό?
Όχι δεν μίλησα γιατί είμαι πάνω από 10 ώρες απυρετη κ νιώθω μια χαρά εκτός από κόπωση προφανώς μετά από τόσες μέρες πυρετού! Η ιγμοριτιδα καλά κρατάει βέβαια αλλά έχω άλλες 3 μέρες αντιβίωση οπότε... Θα περάσει κ αυτό!
Σίγουρα δεν είμαστε οι φόβοι μας
Εγώ το παθαίνω αυτό σε περιόδους φουλ στρες... Απλώς είναι μια χρονιά πολύ πολύ δύσκολη κ συσσωρευτηκαν διάφορα κ πάντα με βρίσκει εκεί που ξέρει ότι έχω θέματα...
Όσο για το ότι θα γίνω νύφη σε γαμπρό ναι είναι καλύτερο απ ότι σε νύφη αχαχαχαχαχαχ
Οπότε όλα καλά. Τζάμπα τόσο άγχος.
Όπως πάντα δυστυχώς ....αν είχα βρει τον τρόπο να μη μου συμβαίνει θα ήταν το τελειότερο δώρο για τη χρονιά που έρχεται
Άρχισε να μιλάς στον εαυτό σου όταν φοβάσαι, να τον ηρεμείς. Να του λες αυτά που θέλει να ακούσει. Βάλε τη λογική σου μπροστά.. Εδώ πχ τι θα μπορούσες να του πεις?Quote:
Originally Posted by φοβισμενη!!!!
Οτι όλο αυτό χρειάζεται να κάνει τον κύκλο του για να φύγει, ότι είναι καλό να κάνεις υπομονή και θα γίνεις σύντομα καλά.. Ότι η εποχή είναι περίεργη και ο περισσότερος κόσμος είναι άρρωστος. Να μην του θυμώνεις επειδή φοβάται, ουτε να τον κρίνεις..
Ρε συ ,πως έχεις έναν καλό λόγο να πεις σε όλους; Μπράβο σου ειλικρινά !
Τώρα πχ έχω βρει κάτι άλλο ν ασχοληθώ γιατί έτσι κάνει ο αρρσβτοφοβικος
Έχω έναν νευροπονο από αριστερά στο κάτω μέρος του κρανίου μου , κ ενώ η λογική μου λέει ψύξη;; Η απ την ίωση εγώ σκέφτομαι ανεύρυσμα κλπ κλπ
Αν δεν αγαπάμε και αν δεν φροντίζουμε εμείς τον εαυτό μας, ποιος θα το κάνει? Η γριά από τον τριτο?
Γέμισε τη μέρα σου με διάφορες ασχολίες για να μην σκέφτεσαι χαζομάρες και δούλεψε περισσότερο αυτό το κομμάτι με τον ψυχολόγο. Μακριά από το διαδίκτυο, μην ψάχνεις συνέχεια για τις αρρώστιες.Τον θάνατο δεν τον νίκησε ποτέ κανείς... Το θέμα είναι όμως να μην χάνεις τη ζωή στη προσπάθεια σου να μην πεθάνεις..
Μωρέ η μέρα μου όχι απλώς είναι γεμάτη... Αφού απορώ κ εγώ ώρες ώρες πως προλαβαίνω να σκεφτώ κ αυτά όλα που σκέφτομαι
Αλλά ορίστε
Μόλις μου πέρασε σχεδόν η ίωση ξαναγύρισε αυτό το μόνιμο φλεμα που έχω κολλημένο στην κορυφή του λαιμού μου εδώ κ ένα χρόνο
Τα συμπτώματα είναι που δν μ αφήνουν να ησυχάσω
Δεν είναι συμπτώματα. Είναι απλά "ένας ακόμη λόγος - αιτία για να πεθάνω. Αποκλείεται να μην έχω κάτι. Σίγουρα έχω, σίγουρα θα πεθάνω."Quote:
Originally Posted by φοβισμενη!!!!
Να ξέρεις πως το μυαλό κολλάει σε κάτι, για να ασχολησε με αυτό επειδή δεν είσαι έτοιμη να αντιμετωπίσεις το πραγματικό πρόβλημα που έχεις στη ζωή σου.
Το μοναδικό κ πραγματικό μου πρόβλημα είναι το οικονομικό το οποίο δν λύνεται προφανώς....
Δουλεύουμε κ οι 2, μας χάλασε το αμάξι, το πουλησαμε κ τα χρήματα τα δώσαμε να κάνει ένα σοβαρό χειρουργείο ο άντρας μου οπότε.... Αμάξι γιοκ κ ναι είναι τεράστιο πρόβλημα αλλά όχι για να απασχολείται τι μυαλό μου με αρρώστιες που δν υπάρχουν
Πρόβλημα θα μπορούσε να είναι... πχ ότι έχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση, ότι δεν πιστεύεις πως σου αξίζουν κάποια πράγματα. Σου λέω κάποια παραδείγματα για να δεις ότι δεν χρειάζεται να είναι χειροπιαστό το πρόβλημα. Φαντάζομαι με το ψυχολόγο βρήκατε ποια είναι η αιτία όλων αυτών και τα δουλεύετε.
Να ξέρεις ότι αυτός που φοβάται, είναι το παιδί που έχουμε μέσα μας. Και ο ενήλικας εαυτός μας θα του μιλήσει, θα το ηρεμήσει, θα το κάνει να βλέπει τα πράγματα πιο καθαρά. Απλά στη φάση που είσαι, αυτό το παιδάκι έχει πιο δυνατή φωνή από τον ενήλικα - γονιό.
Ναι έχω το σύνδρομο του ήρωα κ δν πιστεύω στον εαυτό μου
Αυτά είναι τα δύο μεγάλα μου θέματα....
Δε μ συγχωρώ, με μαστιγωνω, θεκω να σώσω τους πάντες κ κάνω τα πάντα για να το καταφέρω, θέλω όλοι να είναι κ να περνάνε καλά κ κάνω τα πάντα επίσης για ν ατό καταφέρω
Δεν μπορώ να πω όχι αχαχαχα πολλά είναι όντως αχαχαχαχα το καημένο το παιδί μου που φωνάζει βιηθεια γιατί δν το ακούω;;; το βιολογικό μου παιδί πάντως το ακούω....
Τώρα ξέρεις τι δουλεύουμε;;; να μάθω ότιβδεν πρέπει να γίνω ήρωας κανενός πέρα απ το παιδί μου κ εκείνο όσο είναι ανήλικο
Δύσκολο τασκ... Ειμαι σε καλό δρόμο μάλλον βέβαια αλλά να που κάνω κοιλιά αχαχαχ σε κάθε "αρρώστια" αρρωσταινω
Δεν έχω ξανά ακούσει αυτή την "ορολογία". Ωραία φάση.
Και ο λόγος? Μήπως όταν ήσουν μικρή δεν είχες τη στήριξη, βοήθεια που χρειαζόσουν? Βρήκατε την αιτία?
αφού έχεις ρινίτιδα , χρόνιο πρόβλημα , μόνιμο πρόβλημα είναι και το φλέμα.
Όπως και οι πόνοι στο σώμα, μην σκέφτεσαι το κακό, είναι της ηλικίας γεράσαμε !!! Πονάμε όταν δουλεύουμε , όταν καθόμαστε, με το κρύο και την ζέστη, ξυπνάμε χειρότερα αν κοιμηθούμε το μεσημέρι ή το βράδυ όσο είμαστε άγρυπνου στο κρεβάτι. όταν οι ασθενείς πονάνε και δεν έχουν τίποτα, κατά φαντασία ασθενείς, επηρεάζει σε μεγάλο ποσοστό γυναίκες μέσης ηλικίας ,οι ρευματολόγοι τα τελευταία 30 χρόνια κάνουν έρευνες για την ινομυαλγία. Εδώ απαγορεύεται να κάνουμε διάγνωση και να διαφημίσουμε, αλλά αν έχεις χρόνο μπορείς να ψάξεις στο ιντερνετ μήπως σταδιακά μπορέσεις να βιώνεις τους καθημερινούς πόνους χωρίς να σκέφτεσαι τα χειρότερα και τον θάνατο.
Κι όμως είχα όση φροντίδα έπρεπε ,απλώς θεωρώ ότι επειδή "μεγάλωσα " την αδερφή μου επειδή πάντα όλοι δούλευαν ,ανέλαβα ευθύνες από πολύ μικρή κ έπρεπε να είμαι πάντα το καλό παιδί κ το καλό πρότυπο ,επίσης οι γονείς μου ήταν 23 χρόνων όταν γεννήθηκα ,η μαμά μου προερχόμενη από πολύ χάλια περιβάλλον μου έδωσε πολλλλληηηηηηηη παραπάνω αγάπη με τα μούτρα , με έκανε ενοχική όπως ήταν κνεκεινη κλπ κλπ κλπ
Κ τώρα στα 40 μου παλεύω με δαίμονες
Έχω χάσει κ ένα μωρό εν ζωή κ ήρθαν οοοολα αυτά κ κούμπωσαν
Ποσο καιρό κάνεις ψυχοθεραπεία;Quote:
Originally Posted by φοβισμενη!!!!
12 χρόνια... Τα πρώτα 10 όμως έπρεπε να λύσω το θέμα μ το μωρό
Κ λόγω οικονομικών δν πάω πολύ συχνά
Πιστεύεις τόσα χρόνια κ η άρρωστο φοβία καλά κρατεί; φαντάζεσαι πως ήμουν;;;; άστο... Έτρεχα σε άπειρους γιατρούς... Άπειρους όμως
Τώρα τουλάχιστον πάω μόνο σε αληθινό συμπτωμα δλδ σχεδόν ποτέ
Ο ψυχίατρος θεωρεί ότι έχω κάνει φοβερή βελτίωση....
Μου το λέει κ το κοντινό μου περιβάλλον
Στο μυαλό μου ώρες ώρες το τι γίνεται άστο αχαχαχ
Εμένα κράτησε το πολύ δύο χρόνια.
Τουλάχιστον βλέπεις βελτίωση, αυτό είναι πολύ καλό. Το μυαλό σου προφανώς θελει να "καθαρίσει". Να κρατήσεις όσα χρειάζεσαι μέσα. Βάλε hoover
Χαχαχαχαχα χμμμμμ θα το δοκιμάσω!! Για την ώρα αντί να αδειάσει ,καίγεται !!!
Για να καταλάβεις για την παράνοια... Τώρα έπαθα μια τρελή φουντωση κ έβαλα θερμόμετρο κ επειδή αντί για 35.9 που δείχνει ως συνήθως έδειξε 36.5 έπαθα σοκ...
Νιώθω ότι ίσως έχω ακροαστικα τελικά
Έχω βήχα
Αν ανεβάσω ξανά;;;;;;;;;
Θα είναι κάτι σοβαρό πια
Κατάλαβες; αυτο...η λογική μου λέει ότι λέω μπαρούφες.... Ωστόσο να... Αγκαλιά μ το θερμόμετρο ετοιμάζω τραπέζι
Και εγώ έχω βήχα και πονάω στο πλάι και κάνω υπομονή. Πέταξε το θερμόμετρο και σταμάτα να βασανίζεις τον εαυτό σου. Είναι παραμονή, δεν θα πας κάπου?Quote:
Originally Posted by φοβισμενη!!!!
Πάει μου το πήρε ο άντρας μου !
Ετοιμάζω στο σπίτι θα έχω φίλους !
Ναι μα εσύ ,πονάς στον βήχα απ' το χτύπημα...εγώ;;;; Αν το γυρίσει σε πνευμόνια;
Αν το γυρισει σε γανστετεριτιδα? Γενικά η ιγμοριτιδα είναι γυριστρουλα.
Κοίτα να περάσεις καλά σήμερα, να ξεχαστείς.
Αχαχαχαχα σ ευχαριστώ κ εσύ το ίδιο!!!!