Πως να παρεις οταν απαξιωνεις τα παντα; Τα παντα εχουν την αξια που εσυ τους δινεις,
Printable View
Σώπα καλέ, αλήθεια;; Εγώ απαξιώνω τα πάντα;
Εγώ απαξιώνω τον άνθρωπο που με βι@σε και μόλις τελείωσε εκείνος και είδε πως είχα. Αιμορραγία που δεν σταματούσε, με έδιωξε στους δρόμους όλο το βράδυ;
Εγώ απαξιώνω τον άλλον που ήταν να γνωριστούμε και τελικά μου έλεγε ψέματα κάθε φορά, ποτέ δεν είχε σκοπό να με γνωρίσει, και με μπλόκαρε; Και εγώ είχα καθίσει και χαιρομουν και είχα ετοιμαστεί να βγω και τον περίμενα σαν το μλκισμενο; Και. Στην πραγματικότητα είχα μπλοκ;
Εγώ απαξιώνω τους γιατρούς που ήξεραν, και αποφάσισαν ο σωστός τρόπος διαχείρισης ήταν να μου κατεβάσουν το παντελόνι για ενέσεις που δεν χρειαζόμουν γιατί το μόνο έγκλημά μου ήταν ότι ΔΕΝ ήθελα να μεταφερθω σε άλλο νοσοκομείο. Ενέσεις που με έκαναν να μην μπορώ να μιλήσω, να μη μπορώ να σκεφτώ, να αντιδράσω, να περπατήσω, να σταθώ, ούτε και να κοιμηθώ; Μήπως απαξιώνω την ιατρική βοήθεια;
Τι ακριβώς απαξιώνω;
Εννοείς τα εικονικά σχόλια που είναι μερικές άδειες λέξεις που στην πραγματικότητα δεν μου δίνουν ΤΙΠΟΤΑ πρακτικά;
Κοίταξε, το να δίνεις την αξία που πρέπει εκεί που πρέπει και να μην την δίνεις εκεί που δεν πρέπει, γιατί το μόνο που κάνουν στην ζωή σου είναι να σε ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΛΑΒΕΙ, όχι απαξίωση εκ μέρους μου
.
Έναν άνθρωπο που θα μου φερθεί σωστά. ΣΩΣΤΑ. Δεν θα τον απαξιώσω ποτέ.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΑ ΠΟΥ
Με λένε αρνητική, επιθετική και ευερέθιστη, ότι ΤΙ; Ότι θα βρίσκω τις μλκιες που βρίσκω στην καθημερινά πλέον ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ ζωή, και θα κάτσω να τι; Να κλαίω; Να μην μιλάω; Να είμαι ήσυχη; Δεν θα φωνάξω;
Αλλά όχι. Ότι «απαξιωνω» το ανάξιο, δεν περίμενα να το ακούσω.
Καλά ξεκίνησε και σήμερα.
Στην Αθήνα είμαι!!! Και μίλησα με 300 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΎΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΕ 3 ΜΕΡΕΣ.
Δεν ήρθε κανείς. Ούτε καν. Δέχτηκε να πάω εγώ.
Καλημέρα.. Άρα προτιμάς να γράφεις εδώ και να μην λέμε τίποτα? Αφού είναι άδειες λέξεις για σένα?
Αν το προτιμάς τότε σε λάθος φορουμ μπήκες. Έχεις περάσει δύσκολα, στο αναγνωρίζουμε και σου λέμε τη γνώμη - συμβουλή μας. Δεν σου κάναμε κάτι εμείς για να δεχόμαστε επίθεση, αλλά αν σε βοηθάει το να ξεσπας, τότε καντο.
Όλοι εδώ κάτι έχουμε περάσει, το μοιραζόμαστε και είμαστε ανοιχτοί να ακούσουμε τι θα μας πουν οι άλλοι, δεν τα μηδενιζουμε. Ε αν δεν θέλαμε να μας πουν κάτι απλά δεν θα λέγαμε τίποτα.
Πραγματικά λυπάμαι για όλα όσα έχεις περάσει και ελπίζω όταν θα είσαι πιο ήρεμη, να μπεις να κάνεις συζήτηση με τα υπόλοιπα μελη, μπορεί κάτι να κερδίσεις (μια όμορφη κουβέντα, μια καλή συμβουλή).
Ζήτησε βοήθεια από ένα ψυχίατρο.
Όχι δεν θέλω λόγια. Μπουχτησα από ανούσια λόγια. Δηλαδή τι πρέπει; Μπορεί να έρθει να μου πει κάποιος ότιβοηθηθηκε από ψυχολόγο, και εγώ τι να κάνω τώρα; Συγχαρητήρια, μπράβο του, αλλά εγώ αυτό που εκφράζω είναι πως ΔΕΝ βοηθήθηκα. Σε τι θα με βοηθήσει το να μου πει ότι εκείνος βοηθήθηκε; Σε τίποτα.
Αναγνωρίζω πως εκείνος βοηθήθηκε, εντάξει, αλλά γιατί να το πεις σε έναν άνθρωπο που σου λέει ξεκάθαρα και εξηγεί πως δεν βοηθήθηκε; Σε τι περιμένεις να βγει;
Μου λες άλλη μια άχρηστη, ανούσια συμβουλή, λες και δεν έγραψα χίλιες φορές ότι νοσηλεύτηκα, ότι μίλησα, ότι ακόμη βλέπω έναν ψυχίατρο που ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΑ ΣΕ ΤΙ ΠΟ ΤΑ. Και μου γράφεις να ζητήσω βοήθεια από ψυχίατρο;;; Αλήθεια τώρα; ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΆΔΑ ΖΗΤΑΩ.
Και δεν έχει τίποτα να μου πει. Δεν με βοηθά σε τίποτα. Μου λέει δύο μλκιες που δείχνουν ότι ούτε καν έχει ακούσει τι στο διάολο εκφράζω. Μου ρίχνει μια διάγνωση και μου λέει, έλα την επόμενη εβδομάδα να δω πως θα είσαι. ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΤΟ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΛΚ, ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΕΊΜΑΙ. ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΙ. ΕΝΑ ΧΑΛΙ ΘΑ ΠΑΩ ΜΕΘΑΎΡΙΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ. ΕΝΑ ΧΑΛΙ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ. ΜΕ ΒΟΗΘΑ. ΣΕ ΤΙ
ΠΟ
ΤΑ
Και ξέρεις κάτι, ΠΑΛΙ ΘΑ ΠΆΩ. Θα μπορούσα να παραιτηθώ και να μην παω. Αλλά ΘΑ ΠΑΩ. Γιατί δεν απορρίπτω πράγματα. Θα γράψω εδώ μετά να ενημερώσω πώς πήγε.
Εσύ αποφασίζεις τι θα κρατήσεις και τι όχι από αυτά που σου γράφουμε. Θα μπορούσαμε να μην το έχουμε κάνει. Αφιερωσαμε χρόνο να σε διαβάσουμε, αφιερωσαμε χρόνο να πούμε αυτά που είπαμε.
*Μπράβο σου που θα πας, μπραβο σου που δεν τα παρατάς. Θα δεις θα έρθει η μέρα που θα πονάς λιγότερο.
Αν θες να συζητήσεις κάτι εδώ, μπορείς να το κάνεις.
Μου θυμίζεις τον φίλο μου χαχαχΑ
Συζητούσαμε τι έδωσε ο καθένας στην φιλία. Εγώ έδωσα πρακτικά, έδωσα συναισθηματικά, ήμουν εκεί, έκανα πράγματα κάπως να του δώσω λίγο φως στην μέρα.
Εκείνος το μόνο που είχε να πει "χρόνο". "Ο χρόνος που σου απαντούσα".
Κι ήταν σαν να μου ελεγε, είσαι τόσο ανάξια που το μόνο που άξιζες να σου δώσω είναι το πιο minimum από τα πιο minimum..
Και ο άνθρωπος που με βι@σε μου έδωσε χρόνο ΧΑΧΑΧΑΧΧΑ
Και κ άνθρωπος που με βι@σε μου έγραψε όλες αυτές τις όμορφες μλκιες πριν Με σκοτώσει ψυχικάαχχχααχα
Κλαίω. Ωραίο επιχείρημα!!
Αν θεωρείς ότι πρέπει να παρακαλάω και να είναι ευγνώμων που «μου έκανες την χάρη να πεις δύο λέξεις» (που θα έλεγες και σε οποιονδήποτε τυχαίο στον δρόμο, ακόμη κι αν ήταν δολοφόνος), ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΤΊΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.
Κράτα αυτά τα 60-120-240 δευτερόλεπτα για εσένα. Γιατί αν έχεις το θρασσος να μου το χτυπάς, κάτι το τόσο μικρό, τότε πιστεύεις πως μου κάνεις χάρη και πως δεν αξίζω τίποτα παραπάνω.
Μην σου χαλάω τον χρόνο, λοιπόν. Όποιος έχει την αντίληψη αυτή, ας μη ξαναγράψει ποτέ σε δικό μου θέμα.
Ε αν ήθελα να πω αυτό, θα το έλεγα. Δεν μασάω τα λόγια μου. Διάβαζε αυτά που σου λέει ο άλλος και μην ψάχνεις πάντα κακία στα λόγια του.
Ας το κάνω πιο απλό. Διαβάσαμε το θέμα σου επειδή το θέλαμε, γράψαμε επειδή το θέλαμε. Δεν σου κάναμε χάρη. Δεν σε ξέρουμε για να το κάνουμε. Σχολιάσαμε με βάση τα βιώματα μας και αυτό που θεωρούμε ότι μπορεί να βοηθήσουν κάποιο. Αν δεν σου κάνουν, μην τα κρατάς. Απλα μην τα μειώνεις.
Όταν θα είσαι σε φάση να κάνεις διάλογο, θα είμαι εδώ να συζητήσουμε. Θέλω να ακούσω αυτά που θες να πεις.
Όχι, δεν εννοώ αυτό. Οπουδήποτε, δεν θα είχα πρόβλημα, όπου ήθελαν. Δεν ήθελε κανένας, όχι. Καταλαβαίνεις τι λέω; 300 συνομιλίες και δεν ήθελε κανένας.
Πότε συνέβη αυτό όταν έπεσες θύμα βιασμού; Αιμορραγούσες, άρα πήγες σε κάποιο νοσοκομείο να δεις τι συμβαίνει; Οι γιατροί έκαναν κάποια έκθεση, ειδοποίησαν την αστυνομία, όπως είναι πλέον υποχρεωμένοι; Έκανες κάποια καταγγελία, έγκληση, αναφορά στην αστυνομία ή τον εισαγγελέα, η οποία είναι ανέξοδη;
Όλοι εδώ μέσα που σου απαντήσαμε, σωστά σου φερθήκαμε, από όσο διαβάζω. Εσύ η ίδια που έγραψες στο φόρουμ για να ρωτήσεις, μας απαξίωσες όλους και μας κατέκρινες για υποκρισία που αρχίζει και τελειώνει στις λέξεις, σε "βλακείες" χωρίς αληθινό ενδιαφέρον. Εγώ εσένα βλέπω να ακυρώνεις όλο τον κόσμο.
Πιο πάνω γράφεις: "Η ενεργητικότητα ποτέ δεν ήταν πραγματικά θετική, ήταν πιο πολύ κατάσταση μανίας". Αυτό φαίνεται και στον γραπτό σου λόγο. Πιο κάτω γράφεις ότι έχεις φάει μπαν από πολλά fora που προσπάθησες να έχεις κάποια κοινωνική αλληλεπίδραση.
Η αυτολύπηση και η θυματοποίηση δε βοηθά. Η συνεργασία με τον ψυχίατρο είναι μονόδρομος και είναι το 1ο βήμα. Και να βρεθούν άνθρωποι που να θέλουν να βγουν μαζί σου, να σε ερωτευτούν, να σε έχουν φίλη, δε θα μπορέσουν να αντέξουν, ούτε να στηρίξουν αυτή την "κατάσταση μανίας" που περιγράφεις. Προσπάθησε να αντιμετωπίσεις με τη βοήθεια ψυχιάτρου την κατάσταση αυτή, να διώξεις τις μαύρες σκέψεις και τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους όσο θα βελτιώνεσαι. Δεν υπάρχει άλλη λύση.
Κατάθλιψη στην ανώτερη κλίμακα, Οριακή διαταραχή προσωπικότητας, Μετατραυματικό στρες, και τώρα μου έδιναν αγωγή για Διπολική.
1. Συνέβη αυτό το πράγμα
2. Είχα αιμορραγία
3. Έμεινα στον δρόμο όλο το βράδυ μέχρι τις 7 το πρωί
4. Έκαναν καταγγελία σε ΕΜΕΝΑ για να νοσηλευτώ σε ψυχιατρική.
5. Ήρθε περιπολικό 3 η ώρα τα ξημερώματα σπίτι και με πήρε να με πάει στο τμήμα.
6. Τους είπα τι συνέβη.
7. Δεν το πήραν σοβαρά, γιατί προηγούνταν η εισαγγελική που έκαναν σε ΕΜΕΝΑ. Οπότε χάθηκαν όλα τα αποδεικτικά.
8. Με έκλεισαν σε ψυχιατρική.
9. Κάποια στιγμή το έσκασα για να πάω να το συζητήσω το συμβάν με την αστυνομία.
10. Έγινε καταγγελία. Αν και δεν είχα ούτε αποδεικτικά, ούτε στοιχεία.
11. Επειδή το έσκασα, ο εισαγγελέας έδωσε εντολή να μεταφερθω σε κλειστό τμήμα ψυχιατρικής, δηλαδή το Δαφνί.
12. Ήρθε περιπολικό να με πάρει να με πάει στο Δαφνί. Δεν ήθελα να πάω και έκλαιγα στο κρεβάτι. Εκεί μου βαρεσαν τις ΗΛΙΘΙΙΕΣ ΜΛΚΙΣΜΕΝΕΣ ενέσεις.
13. Δεν με πήγαν ποτέ τους σε γυναικολόγο. Ούτε στην αιμορραγία, ούτε μετά.
14. Θυμήθηκαν να με πάνε σε ιατροδικαστή 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ μετά.
Μα αλήθεια τώρα. Διαβάζετε τι γράφω ή απλά το ξεχνάτε;
Πριν λίγο δεν είπα ότι ΠΗΓΑΙΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΆ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ;
Για αυτό παρακαλούσα οποιονδήποτε μλκα στο τιντερ να με γνωρίσει;
Για αυτό με απέρριψαν. Όλοι;
Σκουπίδι είμαι που έχουν απορρίψει ΟΛΟΙ.
Δηλαδή η αξία μας ορίζεται με το πώς μας βλέπουν οι άλλοι? Εδώ εσύ κάθε λίγο απορρίπτεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Αν εσύ δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου πρώτα, πώς θα καταλάβεις ποιος σε αποδέχεται και ποιος όχι? Εμείς εδώ σε ακούμε, σε έχουμε αποδεχτεί..
Τι ώρα είναι το ραντεβού αύριο?
Αν είσαι απελπισμένη για αποδοχή και το δείχνεις, αυτό προκαλεί το αντίθετο αποτέλεσμα, οι άλλοι έχουν την τάση να σε αποφεύγουν. Δεν λέω ότι πρέπει να αποδεχτείς τη μοναξιά για πάντα, δεν είμαστε φτιαγμένοι για αυτό, αλλά έστω προσωρινά βρες τα με τον εαυτό σου και μην ζητάς έντονα την προσοχή των άλλων και θα αλλάξει αυτό. Και εμένα μέχρι τώρα όλες οι γυναίκες που γούσταρα με έχουν απορρίψει, και πραγματικά δεν με νοιάζει σχεδόν καθόλου!
Δε σε παρότρυνα απλώς να "πηγαίνεις". Σου είπα να "συνεργαστείς". Έχει μεγάλη διαφορά το ένα από το άλλο.
Έγραψες ότι η ζωή είναι ανυπόφορη. Πολύ βαρύ βρε κορίτσι μου για μια νέα κοπέλα, όπως εσύ. Τι θα ήθελες για να είναι η ζωή υποφερτή; Πες για παράδειγμα ότι εμφανίζεται μπροστά σου το τζίνι του Αλαντίν και σου λέει: "Πες μου 3 ευχές που θα ήθελες να σου πραγματοποιήσω". Ποιες θα ήταν αυτές οι τρεις ευχές που θα έκανες;
1. Κάποιον να με θέλει. Να με παίρνει αγκαλιά. Μια σχέση Μια φορά στη ζωή μου.
2. Σωματική υγεία.
3. Ένα μέρος να μείνω μακριά από αυτή την πόλη.
Δεν μπορώ να έχω τίποτα από αυτά και η ζωή χωρίς αυτά δεν αξίζει... Καθόλου...
Τα ηλίθια φάρμακα... Όχι μόνο δεν θα μου δώσουν ΤΙΠΟΤΑ από αυτά, όχι μόνο δεν κρίνουν ΤΙΠΟΤΑ από αυτά. Αλλά με κάνουν και ένα ανίκανο ζόμπι που δεν μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι.
Μια χαρά συνεργαζόμουν καιρό τώρα. Και θα μου ήταν πολύ πιο βολικό να μην πάω. Νομίζεις ότι αν δεν συνεργαζόμουν, θα πήγαινα;;; Με ποια λογική; Πιστεύεις ότι δεν βοηθιέμαι γιατί δεν συνεργάζομαι οκ, δεν θα σε παρακαλέσω να πιστέψεις την πραγματικότητα, αν αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα στην ψευδαίσθησή σου, οκ, μην μπεις στον κόπο να ακούσεις πραγματικά τι σου λένε οι άλλοι.
Θα με στείλετε στο Δαφνί με αυτά που διαβάζω. Ειλικρινά με κάνεις να ξαναδιαβάζω αυτά που έχω γράψει γιατί μιλάτε σαν να μην τα είπα και νιώθω πως θυμάμαι λάθος. Το στενάχωρο είναι καλά θυμάμαι.
Σοβαρά τώρα;
Μόλις σου είπα πως θυμήθηκαν να με πάνε στον ιατροδικαστή 2 εβδομάδες μετά. I mean?????
ΤΙ πιστεύεις ότι υπάρχει ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΤΑ
Ή που με τρολλάρετε ή που δεν έχετε ιδέα για τι πράγμα μιλάω.
Κοπελάρα μου, έζησες έναν βιασμό και δεν βρήκες το δίκιο σου -δηλαδή δεν τιμωρήθηκε αυτός που σου το έκανε - και αυτό είναι που σε βαραίνει, όπως θα βάραινε κάθε γυναίκα πιστεύω που θα το ζούσε αυτό.
Αν είναι γνωστός σου να πας να τον καταγγείλεις και άσε τους ψυχίατρους - η τιμωρία του και η δικαίώση σου θα σε απαλύνει. Μίλα όμως και με αυτούς. Δεν σε κοροϊδεύουμε, πραγματικά βοηθούν.
Όπως και η φαρμακευτική αγωγή βοηθά.
Στεναχωριέσαι που μπήκες ψυχιατρείο κι αυτό είναι λογικό, όμως όπως λες βρισκόσουν σε μια κατάσταση αλλιώτικη ρε συ μετά τον βιασμό σου, δεν μπορούσες να συνέλθεις ψυχολογικά. Πού αλλού να σε έστελναν για να σε συνεφέρουν μετά από αυτό το τραυματικό γεγονός.
Επιπλέον λες πως έχεις οριακή διαταραχή.
Εάν έχεις αυτή την διαταραχή τότε τα πράγματα είναι δύσκολα για τον ψυχικό σου κόσμο καθώς αυτή η ασθένεια είναι μέρος του χαρακτήρα σου και δεν θεραπεύεται με φάρμακα, όπως λες κι εσύ. Πρέπει να κάνεις εντατική ψυχοθεραπεία για χρόνια ώστε να έρθεις στα ίσια σου.
Αν χρειάζεσαι κάποιον άνθρωπο να μιλήσεις από κοντά, εγώ είμαι εδώ. Μπέσα σου το λέω στείλε μου μήνυμα όποτε θέλεις και συναντιόμαστε όπου θέλεις να μου πεις ό,τι θέλεις κι εγώ θα σε ακούσω. Γυναίκα είμαι στρέιτ και 35 ετών. Και δεν κωλώνω να βοηθήσω κάποιον αν μπορώ και αν γουστάρεις.
Όσο για το αν είσαι άσχημη...αχ .. έχω ένα θρεντ στα 23 μου εδώ που μιλάω γι' αυτό το θέμα που με επηρέαζε πολύ.
Ένιωθα κι εγώ άσχημη κι όμως πέρασαν τα χρόνια και κατάλαβα ότι τελικά δεν ήμουν ή ήμουν αλλά βελτιώθηκα με προσπάθειες.
Τέλος πάντων, ας μη σε κουράζω άλλο. Κράτα μόνο ότι αν θες έναν άνθρωπο είμαι εγω εδώ για σενα αν με θες.
Κατά τα άλλα οπλίσου με κουράγιο, δύναμη, πάρε παράδειγμα από άλλες γυναίκες που βιάστηκαν για να δεις πως αντιμετώπισαν το θέμα και ίσως αυτό σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις κι εσύ το τραύμα σου.
Δεν μπορεις να φταις για κατι που δεν εκανες ποτέ. Ούτε ευθυνεσαι για την φυσική εμφανισή σου. Η μανιοκαταθλιψη, η οριακη διαταραχη και ο,τι αλλο σε ταλαιπωρει ειναι που καπως πρεπει να αντιμετωπιστουν. Τα χαπια μπορει να σε ριχνουν στο κρεβατι, αλλα η απουσια τους θα εχει ακομα χειροτερο αποτελεσμα, γιατι ναι, υπαρχει και χειροτερο. Η δοσολογία ομως ειναι κατι που πρεπει να συζητας εκτεταμενα με τον ψυχιατρο, καθως ενδεχεται να ισορροπησεις καλυτερα αν σου εγκρίνει τροποποιηση δοσης. Για κανεναν λογο μην σταματάς τα χαπια διοτι κινδυνευεις περισσοτερο.
26 χρονων εισαι, εχεις την ζωη μπροστα σου, μην τα παρατάς. Για να κανεις μια κανονικη ανθρωπινη ερωτική σχεση πρεπει στατιστικά να γνωρισεις πολυ κοσμο μεχρι να πετυχεις αυτον που θα εχει περισσοτερη ενσυναισθηση και θα βλεπει λιγοτερο την εμφανιση ως βασικο κριτηριο.
Στο θεμα εμφανισης, υπαρχουν πραγματα που μπορεις να κανεις, εαν το μειονεκτημα εχει να κάνει με παχυσαρκία. Εαν δεν ειναι το βαρος που σε προβληματιζει (η απωλεια βαρους δεν ειναι τοσο δυσκολη οσο νομιζουν πολλοι) και εστιαζεις στα χαρακτηριστικά του προσωπου, να ξερεις οτι ενα προσωπο γινεται πιο ομορφο οταν ειναι χαμογελαστο, πάντα.
Harley είσαι ο μόνος λογικός άνθρωπος εδώ (και σε πολλά φόρουμ) που κατάλαβε. Που με κατάλαβε. Πραγματικά με κατάλαβες και κατάλαβες και πράγματα που δεν είχα την δύναμη να πω. Σε ευχαριστώ τόσο πολύ. Ξεχωρίζεις. Σε ευχαριστώ. Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω μια αγκαλιά.
Και μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι σαν εσένα. Αντί για 1 στους 100 που δεν έχουν ιδέα και δεν ακούνε κιόλας.