βαριας μορφης καταθλιπση!!!!!

Ναι οχι παντα,να σου πω την αληθεια εχουμε κρυωσει τοσο πολυ που ουτε αυτο δεν κανουμε με ορεξη.Οντος δεν εχει περασει ποτε καταθλιπση αλλα εχει μιλησει πολες φορες με τον ψυχιατρο μου ο οποιος του εχει πει πως να αντιμετοπιζει την κατασταση πραγαμ που δεν κανει ομως.Ισως να μην θελει,ισως να εχει κουραστη.Αλλα εγω ειμαι καθετη σε αυτο που λεω πως τους ανθρωπους που αγαπαμε τους βοηθαμε να σταθουν στα ποδια τους κ δεν τους δεινουμε κ αλλες να πανε πιο κατω.Καποια στιγμη του ειπα αν μαθεναμε πως ειχα καρκινο θα με αφυνες κ θα εφευγες??Κ μου ειπε οχι,κ του εξηγησα πως αυτο που μου συμβενει ειναι σαν να εχω καρκινο η κ ακομα χειροτερα γιατι μπορει μια μερα να μην ξυπνησω.

και εγω οταν επαθα την καταθλιψη η γιατρος μου μιλησε στην μανα μου ζουσα μαζι της τοτε.Δεν το χωρουσε το μυαλο της και ακομα και τωρα δεν μπορει να δειχτει οτι για μη παθολογικους λογους εγω ημουν να πεθανω.Δυστηχως ανθρωποι που δεν το ζησαν δεν μπορουν να το καταβουν.....Δεν πειραζει να ναι καλα ολοι τους!!Και σου ξαναλεω οτι και ο δικος μου αντρας που τα ξερει τα ζει και τα βιωνει και στον εαυτο του ειναι μερες που δεν εχουμε καθολου επαφη ουτε τυχαια...δεν ανταλλασουμε κουβεντα περα απο τα βασικα.

Quote:

---

Originally posted by panamar
και μενα η μικρη μου με κραταει μαρια!Τα εκοψα ολα εδω και ενα μηνα και κανω θεραπειες γελοιου μαζι της!!

---

σοφη , γνησια και απολυτα φυσικη μεθοδος ψυχικης ανατασης και υπαρξιακης αναδιοργανωσης
το να εισαι μητερα , απο μονο του βαζει την ιδια την φυση στο πλευρο σου να σε στηνει ορθια και να σε γεμιζει με λιμπιντο δημιουργικη και προγραματισμενη να εξυπηρετησει την μητροτητα
αρκει να αφηθεις στο παιχνιδι της φυσης

Σημερα για ενα ακομα πρωινο ανταλαξαμε 2 κουβεντες.Δεν ξερω αν πρεπει να συνεχισω να μενω βαρεθικα κουραστικα.

μην παρεις αποφασεις εν βρασμω ψυχης Μαρια!Κοιτα να κλεισεις το θεμα \"καταθλιψη\" πρωτα απο την ζωη σου και μετα με την δυναμη που θα εχεις παιρνεις αποφαση....Να δεις ποσο διαφορετικη θα εισαι μετα απο αυτο!

Quote:

---

Originally posted by πανος12345

Quote:

---

Originally posted by panamar
και μενα η μικρη μου με κραταει μαρια!Τα εκοψα ολα εδω και ενα μηνα και κανω θεραπειες γελοιου μαζι της!!

---

σοφη , γνησια και απολυτα φυσικη μεθοδος ψυχικης ανατασης και υπαρξιακης αναδιοργανωσης
το να εισαι μητερα , απο μονο του βαζει την ιδια την φυση στο πλευρο σου να σε στηνει ορθια και να σε γεμιζει με λιμπιντο δημιουργικη και προγραματισμενη να εξυπηρετησει την μητροτητα
αρκει να αφηθεις στο παιχνιδι της φυσης

---

καλημερα πανο!Εγω το ηξερα οτι ετσι θα λειτουργησει και για αυτο το γεννησα αυτο το παιδι.Να παρεις ομως τηλεφωνο την μανα μου και να της τα πεις αυτα....

..............................................???? ??????????????????ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΡΕΛΛΑ!!!!ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ,ΕΧΩ ΤΟΣΟ ΘΥΜΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΩΡΕς ΩΡΕς ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ.

εγω μετα την γεννα οταν εμπαινε στο σπιτι εφτυνα......λεχωνα απο καισαρικη και τσαντιζοταν αν δεν ειχα μαγειρεψει!!Μαρια ο γιος σου πανω απο ολα!!!Απλα μην κοψεις ακομα κατι που τωρα σου φαινεται βουνο.

Ειμαι μονο 23 χρονων κ εχω καταφερει να ζω μια κατεστραμενη ζωη.Δεν μου αξιζει αυτο.Μου ειπε να φυγω να παω καπου πουθα περναω καλυτερα.Αυτο μονο ξερει να λεει,,δεν με αγαπαει γιαυτο κ τα κανει ολα αυτα.

ειμαι 26 και 2 χρονια τα ιδια μου λεει.......αλλα δεν πιστευω οτι δεν αγαπανε απλα καταλαβαινουν οτι δεν μας αξιζει αυτη η συμπεριφορα......

Θα φυγω ειμαι σχεδον αποφασισμενη μια πολη λεπτη κλοστουλα με κρατα μολις σπασει κ αυτη τελος....Θεωρω πως εχει ημερομηνια ληξεις δεν θα κρατησει παραπανω,δεν βρισκω κ τον λογο να ταλεπωρουμαστε κ οι 2.

Κανένας από τους δυο σας δεν μπαίνει στη θέση του άλλου όπως κατάλαβα.Ούτε εκείνος δε βοηθάει,αλλά ούτε εσύ.Γιατί και ο σύζυγός σου πρέπει να νιώθει μοναξιά,απόσταση και απογοήτευση,κι εσύ το ίδιο.Μέσα στο κλίμα αυτό,δε νομίζω πως μπορείς να δεις ξεκάθαρα αν όντως έχετε πρόβλημα,μπορεί η αρνητική σου ματιά να είναι απόρροια της κατάθλιψης και η δική του στάση αδιαφορίας,να κρύβει είτε έλλειψη ενημέρωσης πάνω στην ασθένεια που σε βασανίζει,είτε προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί από άρνηση,είτε θέλει απλώς κι αυτός το χρόνο του να αποδεχτεί την κρίση και να τη διαχειριστεί.
Μη βιάζεσαι να πάρεις αποφάσεις που είναι τόσο σημαντικές,όταν βρίσκεσαι στο μάτι του κυκλώνα,συζήτησε μαζί του για το γνωρίζει για την κατάθλιψη,πρότεινέ του να ενημερωθεί από το γιατρό σου,για να προχωρήσετε σε μία βαθύτερη σχέση συμπαράστασης,που τόσο έχεις ανάγκη αυτό τον καιρό.
Η αλλαγή τόπου κατοικίας,η αρχή μιας νέας,έγγαμης ζωής,θέλουν κι αυτά χρόνο προσαρμογής,μαζί με την κατάθλιψή σου,όλα αυτά απαιτούν κάποιο διάστημα αναδιοργάνωσης.Σκέψου κι αυτό.Μη βιάζεσαι,δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις,έχε στο νου πως χρειάζεται χρόνος για να ξεπεραστεί κάθε προσωπική ή συζυγική κρίση.

Ολα αυτα εχουν γινει απο την αρχη ο αντρας μου ενημερωθηκε πολλες φορες απο τον γιατρο μου για το πως πρεπει να το αντιμετωπισει,προσπαθησε λιγο στην αρχη κ μετα το μονο που κανει ειναι να μου ριχνει ευθυνες για χιλια δυο πραγαμτα.Τα δικα του τα λαθοι δεν τα βλεπει ποτε,προσπαθησα να δειξω κατανοηση γιατι δεν ειναι κ το πιο ευκολο πραγμα να μαθαινει ξαφνικα οτι πασχω απο καταθλιπση κ να ειμαι κ στην κατασταση που ειμαι.Αλλα βλεπω πως κοιταει μονο τον ευατο του,το βλεπω πως δεν αντεχει ουτε αυτος αλλο.

Αφού έχει ενημερωθεί,το επόμενο βήμα είναι να του ξεκαθαρίσεις πως η στάση αδιαφορίας του είναι κάτι που κλονίζει την εμπιστοσύνη σου,πως η κριτική του σε ενοχλεί και πως δεν χρειάζεσαι δικαστή για τα λάθη σου ή τις παραλείψεις σου,αλλά σύντροφο,συμπαραστάτη για να επανακτήσεις την υγεία και να φέρεις ξανά τη χαρά στη ζωή σου.Η χαρά είναι δικαίωμά σου,συνέχισε να παλεύεις γι αυτήν.Αν δε θελήσει να καταλάβει,να αποδεχτεί το μερίδιό του στη μάχη για να σωθεί ο γάμος σας,εσύ από την πλευρά σου θα έχεις τουλάχιστον μιλήσει καθαρά,θα έχεις εξαντλήσει τις ευκαιρίες να τον προσεγγίσεις και να του δώσεις να καταλάβει το πώς σε επηρεάζει η στάση του.

ξεκαθαριζεις μιλας ξαναμιλας και για ποιο λογο?Για να πεις οτι μιλησα καθαρα?

Κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερη ώθηση για να δραστηριοποιηθούν.Άλλοι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα μιας κατάστασης πιο έγκαιρα.Υπάρχει και η περίπτωση τα συναισθηματικά αντανακλαστικά κάποιου να μην είναι κάποια εποχή,εξαιτίας διαφόρων λόγων,στην καλύτερη κατάσταση,να αργεί να συνειδητοποιήσει ή να έχει άρνηση να αποδεχτεί την κατάσταση.Μήπως να του πρότεινες του συζύγου σου να δεχτεί κι εκείνος βοήθεια,ώστε να αναζητήσει και τις δικές του μεθόδους αντιμετώπισης της κατάστασης;Aν εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για το γάμο,θα συμφωνήσει.Αν όχι,χαράζει και το μερίδιο της ευθύνης του για την τυχόν αποτυχία.

στην μαρια η ερωτηση?

Ναι,αν θεωρείς ότι μπορεί να αφορά και εσένα προσωπικά,κανένα θέμα.Εσύ αντιμετωπίζεις κάποια ζητήματα που έχουν κοινούς τόπους με της Μαρίας;

ναι αλλα ειναι ο χωρος της μαριας και το σεβομαι.

panamar ξέρεις γιατί σου μιλάω δείξε σεβασμό και για σένα είσαι τόσο νέα μην επιτρέπεις να σε μειώνουν άκουσε απο τις παθούσες και σκέψου σοβαρά το μέλλον κάτω απο αυτές τις συνθήκες

giota σε ικετευω σταματα.......ειμαι μονη μου μ ο ν η μου το καταλαβαινεις?

Δεν είσαι μόνη είμαστε όλοι εμείς μαζί σου το καταλαβαίνεις;επιτέλους τι σύλλογος είναι υποστήριξης και αλληλοβοήθειας;που είστε παιδιά;Που βρισκόμαστε πως μπορούμε να βοηθηθούμε;

να με βοηθησεται σε τι?οκ φευγω τι κανω μετα?πες μου τι?Ανεργη...

Μαρίνα σε παρακαλώ απάντησε εσύ στο κορίτσι είναι σίγουρο ότι καλύτεραθα της τα πεις εσύ

panamar περιμενα μηνυμα απο το πρωι
πες μου οτι θες πριν μου κοπει ξανα το ρευμα γιατι δεν εω να πληρωσω τον ηλεκτρολογο!

παιδια καλησπερα. εχω καιρο να σας γραψω. ισως καπιοι να με θυμουντε.ειμαι 39 ετων και πασχω απο ΒΑΡΙΑ καταθλιψη. το δυσαρεστο ειναι οτι δεν το παλευω με τιποτα, φαρμακευτηκα ενοω. εχω παρει οτι υπαρχει απο φαρμακα και πολι τιποτα. και το γελιο ειναι οτι ειμαι συζυγος γιατρου.................................... ... ειρωνια εεεεεεε. τελος παντων. τωρα εχει 20 ημερεσ που αρχισα ομοιοπαθητικη. στην αρχη πηγενα πολυ καλα. τωρα λιγο πριν την εμηνο ρυση εχω τρομερη επυδηνωση.φοβερα νευρα οχι θλιψη που ειχα παλεοτερα. νευρα. πολα νευρα. νομιζω οτι κανω κακο στους γυρω μου.χανω τα παιδια μου............................................ ............εαν δεν υπαρξει βελτιωση δεν εχω καμια ελπιδα. δεν μπορω να γυρισω στα φαρμακα της κλασικης ιατρικης γιατι οχι μονο δεν εκαναν τιποτε αλλα επρεπε να παιρνω τεραστιες δοσεισ και παλι ομωσ τιποτε.

Quote:

---

Originally posted by tereza5
παιδια καλησπερα. εχω καιρο να σας γραψω. ισως καπιοι να με θυμουντε.ειμαι 39 ετων και πασχω απο ΒΑΡΙΑ καταθλιψη. το δυσαρεστο ειναι οτι δεν το παλευω με τιποτα, φαρμακευτηκα ενοω. εχω παρει οτι υπαρχει απο φαρμακα και πολι τιποτα. και το γελιο ειναι οτι ειμαι συζυγος γιατρου.................................... ... ειρωνια εεεεεεε. τελος παντων. τωρα εχει 20 ημερεσ που αρχισα ομοιοπαθητικη. στην αρχη πηγενα πολυ καλα. τωρα λιγο πριν την εμηνο ρυση εχω τρομερη επυδηνωση.φοβερα νευρα οχι θλιψη που ειχα παλεοτερα. νευρα. πολα νευρα. νομιζω οτι κανω κακο στους γυρω μου.χανω τα παιδια μου............................................ ............εαν δεν υπαρξει βελτιωση δεν εχω καμια ελπιδα. δεν μπορω να γυρισω στα φαρμακα της κλασικης ιατρικης γιατι οχι μονο δεν εκαναν τιποτε αλλα επρεπε να παιρνω τεραστιες δοσεισ και παλι ομωσ τιποτε.

---

γεια σου τερεζα
προφανως κατι την προκαλεσε την καταθλιψη σου...το εχεις ψαξει καθολου η ασχοληθηκες μονο με τα φαρμακα?
σκεφτηκες καθολου να κανεις ψυχοθεραπεια?

Τερέζα ο άνδρας σου θα σου είπε ότι δεν ενεργούν γρήγορα τα φάρμακα.Επι πλέον κατάθλιψη θα έπαθες για κάποιους συγκεκριμένους λόγους..όπως και εγώ και πολλοί άλλοι.Θα ήθελες χοντρικά να μας πεις το σε οδήγησε στην κατάθλιψη;νομίζω ότι και το επάγγελμα του συζύγου σου ισως να έχει κάποια σχέση με την κατάσταση σου.Μου έρχονται κάποιες σκέψεις στο μυαλό αλλά θα ήθελα εσύ να μας πείς

παιδια και παλι καλησπερα.καταρχην θελω να σασ ευχαριστησω για την αμεση ανταπωκρηση σασ. δευτερον. συγνωμη για τα ορθογραφικα μου. δεν ειμαι ανετη με το λαπτοπ και ψαχνω τα γραμματα ενα ενα. την καταθλιψη την εχω απο μωρο. ναι εχω παει σε ψυχαναλυτη και με βοηθησε να καταλαβω γιατι ειμαι σημερα ετσι. αυτο ομως, δυστυχωσ δεν αλαζει κατι. σιγουρα βοηθαει, αλλα δεν αλαζει κατι. τωρα για τον συζυγο. ναι μου ειπε οτι τα φαρμακα δεν ενεργουν γρηγορα. ξεχασα ομωσ να σας πω οτι περνω δοσεις ελεφαντα, εδω και 12 ολοκληρα χρονια...................................... ........οσο για το επαγγελμα του............τι να σασ πρωτο πω. ειναι τα παντα επανω μου. εκεινος ξερει το ιατρειο του και τις εφημεριες του. εγω παλι απο την αλλη, εχω 2 παιδια 10 και 6 ετων με οτι συνεπαγετε αυτο. με τα φροντηστηρια τουσ με τα κολυμβητηρια τους. με τα μπασκετ τουσ.......................................... .......... και ολα τα υπολυπα τουσ. δεν παραπονιεμε. νομιζω οτι το εχω συνιθηση.απλα θα ηθελα ρε γαμωτο να ειμαι μεσα μου καλα.να μην υπαρχη αυτη η μαυρη φυλακη. να ειχα μια ελπιδα. εστω μια καλυτερευση............................ .............................κατι να μπορω να ελπιζω.

Tereza,

πέρα απο την φαρμακευτικη αγωγη και την ψυχαναλυση, εχεις δοκιμασει καποια αλλη μορφη ψυχοθεραπευτικης προσέγγισης?

οπως.......................................... .................................................. .................................................. ..........................

οπως προσωποκεντρικη, οπως γνωσιακη, οπως Γκεστάλτ. Μιλάω για τις προσεγγισεις αυτες, χωρις να εχω αποψη για ολες βεβαια. Παρα μονο για αυτην που ακολουθω εγω. Εχω ομως την αισθηση πώς ολοι οι ανθρωποι δεν ειμαστε για ολα. Ετσι, κατι που μπορει να ταιριαζει σε σενα, μπορει να ειναι αδιαφορο για μενα. Οποτε η ψυχαναλυση μπορει να μην σε βοηθησε, αυτο ομως δεν σημαινει πώς μια αλλη προσεγγιση δεν μπορει να σε στηριξει ωστε να ξεπερασεις το προβλημα σου.

Quote:

---

Originally posted by tereza5
παιδια καλησπερα. εχω καιρο να σας γραψω. ισως καπιοι να με θυμουντε.ειμαι 39 ετων και πασχω απο ΒΑΡΙΑ καταθλιψη. το δυσαρεστο ειναι οτι δεν το παλευω με τιποτα, φαρμακευτηκα ενοω. εχω παρει οτι υπαρχει απο φαρμακα και πολι τιποτα. και το γελιο ειναι οτι ειμαι συζυγος γιατρου.................................... ... ειρωνια εεεεεεε. τελος παντων. τωρα εχει 20 ημερεσ που αρχισα ομοιοπαθητικη. στην αρχη πηγενα πολυ καλα. τωρα λιγο πριν την εμηνο ρυση εχω τρομερη επυδηνωση.φοβερα νευρα οχι θλιψη που ειχα παλεοτερα. νευρα. πολα νευρα. νομιζω οτι κανω κακο στους γυρω μου.χανω τα παιδια μου............................................ ............εαν δεν υπαρξει βελτιωση δεν εχω καμια ελπιδα. δεν μπορω να γυρισω στα φαρμακα της κλασικης ιατρικης γιατι οχι μονο δεν εκαναν τιποτε αλλα επρεπε να παιρνω τεραστιες δοσεισ και παλι ομωσ τιποτε.

---

το διαβασα Τερεζα οτι ο συζηγος σου ειναι γιατρος αλλα θα τολμησω να σε ρωτησω ποτε ηταν η τελευταια φορα που εκανες εξεταση στα οιστρογονα σου ?
συχνα η μανιοκαταθλιπτικη ψυχωση που θεωρητικα εμφανιζεται στην εμμηνοπαυση αρχιζει να βγαζει συμπτωματα απο νωριτερα και φοβαμαι οτι ισως αν παει κανεις πολυ πισω , ισως αρχιζουν με την εμφανιση της περιοδου και την δυσλειτουργια του ορμονικου συστηματος !

αισθανομε πελαγωμενη.ζω στην επαρχια κι ολα αυτα που λετε για την γνωσιακη και προσωποκεντρικη μου ειναι εντελοσ αγνωστα.και να ψαξω να μαθω τι ακριβωσ ειναι μαλον θα ειναι αδυνατον να μπορεσω να παω. λογω των υποχρεωσεων μου, και τισ αποστασησ .τωρα οσον αφορα τα οιστρογονα αυτο μου ειπε και ο ομοιοπαθητικοσ. τωρα εχουν περαση 40 μερεσ μου εχουν τελιωση ολα τα φαρμακα και το επομενο ραντεβου μας ειναι στισ 13 νοεμβριου. και παλι μεσα στην μαυρη φυλακη. γυριζω γυρω γυρω ψαχνοντας εστω ενα μικρο φωτακι. ματαια. και παλι το γνωστο σκοταδι.

tereza, μην απελπιζεσαι:)

μπορει να βρεθει μια ακρη! αν επιτρεπεται πού μενεις? ειναι τοσο απομακρυσμενο μερος, ωστε να μη μπορεις να παρεις καποια βοηθεια περα απο την φαρμακευτικη αγωγη?

η μονη βοηθεια που μπορω να εχω ειναι η ψυχαναλυση. κι αυτο οχι στην δικη μου πολη, λογω τησ θεσης του συζυγου.