Η Καβαφική ειρωνεία

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Weird θα ηθελα να κανω μια εκτενη αναφορα αλλα εχω χωθει στο κρεββατι και ζοριζομαι να πληκτρολογω στο φορητο...αλλα θα πω λιγα λογια.
Αποκοπτεις ολοκληρα κομματια απο σκεψεις και πετας μαζι με τις \"σκαρτες\" και καλες και εποικοδομητικες σκεψεις.
Σου λεει καποιος κατι και το μεταφραζεις ας πουμε με 10 τροπους...αυτοματα το μυαλο σου πρεπει να επιλεξει ποιος ειναι ο σωστος τροπος να μεταφρασει το τεκταινομενο.Αφαιρεις σκεψεις που θεωρεις απιθανες τρελλες παρανοϊκες ή οπως αλλοιως πεστο...μονο που ενω αυτη την διεργασια την κανουν αυτοματα ολοι οι ανθρωποι πιστευω οτι αυτοι που εχουν περασει ψυχωση...την επεξεργαζονται περισσοτερο και στο ξεσκαρταρισμα πετανε και υγιη κομματια γιατι επιλεγουν μια μεση λογικη λυση ...μπορεις να πεις.
Θα επεκταθω καποια αλλη φορα περισσοτερο.

---

wow ευχαριστώ για την διευκρινιστική σου απάντηση.
είναι σαν να προσπαθείς να υπολογίσεις την μέση λογική λύση και καμιά φορά να αφήνεις στην άκρη και χρήσιμα κομμάτια σου.
Μάλιστα, αντι για τον αυτόματο πιλότο, το κάνεις χειροκίνητα...

Ίσως μάλιστα το συναίσθημα, ως ο αντίποδας της λογικής και ως πιο ανεξέλεγτο που είναι εκ φύσεως, να μην εντάσσεται πάντα στην μέση λογική λύση.

Πάντως με τον καιρό, μου φαίνεται λογικο-πιθανό, χωρίς να έχω κάποια εξειδικευμένη γνώση πάνω στο θέμα, η διαδικασία απο χειροκίνητη να γίνεται και πάλι αυτόματη..

Καλό βράδυ Κηπ :)

Τροφη για το μυαλο...ευχαριστω και εσενα πετραν...και θα επανελθω μια μερα με αυτο σαν θεμα σε καποιο ποστ,σιγουρα παντως το τι βιωσα εγω δεν σημαινει οτι ειναι βιωμα και ολων οσων περασαν ψυχωση....αυτο ειναι βασικος αξονας αλλα θα κανω και μια ερευνα πανω σε αυτο.
Free your mind...

Το πιο πρωτόγονο μέρος του εγκεφάλου μας είναι το εγκεφαλικό στέλεχος που αποτελεί προέκταση του νωτιαίου μυελού μέσα στο κρανίο και ρυθμίζει βασικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή. Το εγκεφαλικό στέλεχος περικλείεται από το τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται μεταιχμιακό σύστημα και είναι η έδρα των συναισθημάτων. Οταν είμαστε τρελοί από έρωτα ή τρομοκρατημένοι βρισκόμαστε στο έλεος του μεταιχμιακού συστήματος! Το εξωτερικό στρώμα του εγκεφάλου ονομάζεται νεοφλοιός και είναι η έδρα της λογικής σκέψης.


Η αμυγδαλή, ένα όργανο του μεταιχμιακού συστήματος, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η αποθήκη των συναισθηματικών αναμνήσεων, μας ωθεί να ενεργούμε σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, πριν ακόμη ο νεοφλοιός βρει τον χρόνο να καταγράψει τι ακριβώς συμβαίνει. Αντιλαμβανόμαστε μόνο ότι υπάρχει κίνδυνος και πρέπει να αντιδράσουμε στιγμιαία. Ας τη φανταστούμε σαν «εταιρεία συναγερμού», που είναι πάντα έτοιμη να στείλει την αστυνομία ή την πυροσβεστική όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Οταν για παράδειγμα τρομάξουμε από κάτι, η αμυγδαλή στέλνει επείγοντα μηνύματα, ελευθερώνονται ορμόνες που ετοιμάζουν το σώμα για φυγή ή μάχη, ενεργοποιούνται το καρδιαγγειακό σύστημα, οι μύες και ο γαστρεντερικός σωλήνας.

Ο ιππόκαμπος είναι ένα άλλο όργανο του μεταιχμιακού συστήματος που μας βοηθά να θυμόμαστε γεγονότα. Ο ιππόκαμπος ανακαλεί πληροφορίες και η αμυγδαλή καθορίζει κατά πόσον αυτή η πληροφορία έχει οποιαδήποτε συναισθηματική αξία. Ετσι, όταν βλέπουμε τον προϊστάμενό μας και αναγνωρίζουμε το πρόσωπό του, υπεύθυνος είναι ο ιππόκαμπος. Η αμυγδαλή προσθέτει το στοιχείο ότι τον προϊστάμενο δεν τον χωνεύουμε. Οσο πιο έντονη η διέγερση της αμυγδαλής τόσο εντονότερη και η εντύπωση. Αν μας συντάραξε η απαίσια συμπεριφορά του προϊσταμένου, θα γίνει μια ανεξίτηλη ανάμνηση και θα νιώθουμε αποστροφή και γι\' αυτούς που του μοιάζουν. Η αμυγδαλή συγκρίνει αυτό που συμβαίνει τώρα μ\' αυτό που συνέβη στο παρελθόν. Αν είναι παρόμοιο, χωρίς να υπάρξει πλήρης επιβεβαίωση, δίνει εντολή να αντιδράσουμε με τρόπους που μας είχαν εντυπωθεί πολύ καιρό πριν.

Ενώ η αμυγδαλή τροφοδοτεί την παρορμητική συμπεριφορά, ο νεοφλοιός και συγκεκριμένα η περιοχή πίσω από το μέτωπο ελέγχει το συναίσθημα και βοηθά να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και λογικά μια κατάσταση. Είναι σαν να έχουμε δύο είδη νοημοσύνης: τη συναισθηματική και τη λογική. Το σύγχρονο πρότυπο μάς προτρέπει να εναρμονίσουμε νου και καρδιά, να βρούμε μια έξυπνη ισορροπία ανάμεσα στα δύο και όχι να ισχύει αυτό που είπε ο Η. Walpole: «Η ζωή είναι κωμωδία γι\' αυτούς που σκέφτονται και τραγωδία γι\' αυτούς που αισθάνονται».


http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=36772


και επίσης το www.selfsupport.gr/vivliothiki/diagnosi.doc

Quote:

---

Originally posted by weird
Το πιο πρωτόγονο μέρος του εγκεφάλου μας είναι το εγκεφαλικό στέλεχος που αποτελεί προέκταση του νωτιαίου μυελού μέσα στο κρανίο και ρυθμίζει βασικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή. Το εγκεφαλικό στέλεχος περικλείεται από το τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται μεταιχμιακό σύστημα και είναι η έδρα των συναισθημάτων. Οταν είμαστε τρελοί από έρωτα ή τρομοκρατημένοι βρισκόμαστε στο έλεος του μεταιχμιακού συστήματος! Το εξωτερικό στρώμα του εγκεφάλου ονομάζεται νεοφλοιός και είναι η έδρα της λογικής σκέψης.


Η αμυγδαλή, ένα όργανο του μεταιχμιακού συστήματος, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η αποθήκη των συναισθηματικών αναμνήσεων, μας ωθεί να ενεργούμε σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, πριν ακόμη ο νεοφλοιός βρει τον χρόνο να καταγράψει τι ακριβώς συμβαίνει. Αντιλαμβανόμαστε μόνο ότι υπάρχει κίνδυνος και πρέπει να αντιδράσουμε στιγμιαία. Ας τη φανταστούμε σαν «εταιρεία συναγερμού», που είναι πάντα έτοιμη να στείλει την αστυνομία ή την πυροσβεστική όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Οταν για παράδειγμα τρομάξουμε από κάτι, η αμυγδαλή στέλνει επείγοντα μηνύματα, ελευθερώνονται ορμόνες που ετοιμάζουν το σώμα για φυγή ή μάχη, ενεργοποιούνται το καρδιαγγειακό σύστημα, οι μύες και ο γαστρεντερικός σωλήνας.

Ο ιππόκαμπος είναι ένα άλλο όργανο του μεταιχμιακού συστήματος που μας βοηθά να θυμόμαστε γεγονότα. Ο ιππόκαμπος ανακαλεί πληροφορίες και η αμυγδαλή καθορίζει κατά πόσον αυτή η πληροφορία έχει οποιαδήποτε συναισθηματική αξία. Ετσι, όταν βλέπουμε τον προϊστάμενό μας και αναγνωρίζουμε το πρόσωπό του, υπεύθυνος είναι ο ιππόκαμπος. Η αμυγδαλή προσθέτει το στοιχείο ότι τον προϊστάμενο δεν τον χωνεύουμε. Οσο πιο έντονη η διέγερση της αμυγδαλής τόσο εντονότερη και η εντύπωση. Αν μας συντάραξε η απαίσια συμπεριφορά του προϊσταμένου, θα γίνει μια ανεξίτηλη ανάμνηση και θα νιώθουμε αποστροφή και γι\' αυτούς που του μοιάζουν. Η αμυγδαλή συγκρίνει αυτό που συμβαίνει τώρα μ\' αυτό που συνέβη στο παρελθόν. Αν είναι παρόμοιο, χωρίς να υπάρξει πλήρης επιβεβαίωση, δίνει εντολή να αντιδράσουμε με τρόπους που μας είχαν εντυπωθεί πολύ καιρό πριν.

Ενώ η αμυγδαλή τροφοδοτεί την παρορμητική συμπεριφορά, ο νεοφλοιός και συγκεκριμένα η περιοχή πίσω από το μέτωπο ελέγχει το συναίσθημα και βοηθά να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και λογικά μια κατάσταση. Είναι σαν να έχουμε δύο είδη νοημοσύνης: τη συναισθηματική και τη λογική. Το σύγχρονο πρότυπο μάς προτρέπει να εναρμονίσουμε νου και καρδιά, να βρούμε μια έξυπνη ισορροπία ανάμεσα στα δύο και όχι να ισχύει αυτό που είπε ο Η. Walpole: «Η ζωή είναι κωμωδία γι\' αυτούς που σκέφτονται και τραγωδία γι\' αυτούς που αισθάνονται».


http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=36772

---

Ακριβώς. Ένας νευροεπιστήμονας, ο LeDoux στο κλασικό βιβλίο \"the emotional brain\", είχε διατυπώσει την θεωρία ότι η αμυγδαλή μπορεί να αντιδράσει πολύ γρήγορα σε ερεθίσματα με βάση πολύ βασικές αντιλήψεις, όπως ένας δυνατός κρότος. Με βάση αυτά τα ερεθίσματα, η αμυγδαλή μπορεί να δημιουργήσει το συναίσθημα του φόβου πριν κάποιος να σκεφτεί τι ακριβώς έγινε. Με \"παυλοφικό\" τρόπο (\"κλασική εξαρτημένη μάθηση\"), η αμυγδαλή μαζί με τον ιπποκαμπο μπορούνα να συνδέσουν διάφορα επίφοβα-συνήθως ερεθίσματα μαζί.



Φυσικά η αμύγδαλη από μόνη της δεν επαρκεί για να βιώσει κάποιος ποιο σύνθετες συναισθηματικές εμπειρίες όπως ο φθόνος, το μίσος κλπ. εκτώς και αν αυτές είναι υπερ-μαθημένες και έχουν αυτοματοποιηθεί. Για να βιώσει κάποιος αυτό το συναίθημα για κάποια κατάσταση χρειάζεται τον νεοφλοιό που είναι η έδρα της σκέψης. Τότε έρχεται στο παιχνίδι ο προμετωπιαίος λοβός που είναι η βάση των ανώτερων \"επιτελικών λειτουργιών\" (έλεγχος της σκέψης και αξιολόγηση των εμπειριών) όπου ανάλογα με το τι υπολογισμούς (σκέψεις)κάνει, σε συνεργασία με το λιμβικό σύστημα (αμυγδαλή-ιπποκαμπο) δημιουργεί και την συναισθηματική εμπειρία.



Π.χ. για να νοιώσει κάποιος φθόνο για κάποιον άλλο, πρέπει να σκεφτεί τον άλλο, ότι αυτός π.χ. έχει λάβει περισσότερη αποδοχή από τον κόσμο, να συγκρίνει τήν συμπεριφορά του άλλου με τις δικές του μνήμες για το πόσο αποδοχή έχει πάρει ο ίδιος και να λάβει μια απόφαση με βάση ότι ο άλλος έχει λάβει περισσότερη αποδοχή, παρ ότι πιστεύει ότι αυτός έχει δώσει περισσότερα από τον άλλο. Όλες αυτές οι σκέψεις θα οδηγήσουν στην συναισθηματική εμπειρία του \"φθόνου\". Η συναισθηματική εμπειρία υπάρχει, για να κάνει τον άλλο να δράσει με κάποιο τρόπο, ώστε να βγει από αυτή την αρνητική συναισθηματική κατάσταση. Γι\'αυτό τα συναισθήματα υπάρχουν εξελικτικά, για να κάνουν τον οργανισμό να έχει κίνητρα. ο ρόλος του προμετωπιαίου λοβού (ιδιαίτερα του \"κογχικού\" μέρους-του μέρος που βρίσκεται πίσω από τα μάτια) στο συναίσθημα έχει εξακριβωθεί από την γνωστή περίπτωση του phineas cage, στην οποία σε ένα εργατικό ατύχημα, μια λάμα διαπέρασε την κογχική περιοχή του προμετωπιαίου λοβού του cage. Μετά από αυτό το ατύχημα, ο cage δεν ερμήνευε συναισθηματικά τις εμπειρίες που είχε με τον ίδιο τρόπο και η προσωπικότητα του άλλαξε σε ένα εντελώς διαφορετικό άτομο από αυτό που ήταν. Η συγκεκριμένη κατάσταση που είναι σήμερα γνωστή ως \"απεκτελεστικό σύνδρομο συναισθηματικής φύσεως\" έχει εξακριβωθεί σε πάρα πολλές παρόμοιες καταστάσεις που συμπεριλαμβάνουν τραυματισμούς του κογχικού μέρους του προμετωπιαίου λοβού.



Για να γυρίσουμε στην περίπτωση του ατόμου που φθονεί το άλλο άτομο,αν τελικά αυτό το άτομο φθονεί συνέχεια το άλλο άτομο και δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι\'\'αυτό, τότε πιθανότατα αυτή η συναισθηματική αντίδραση θα \"αυτο-ματοποιηθεί\" από το λιμβικό σύστημα (ιπποκαμπος-αμυγδαλή) και μόνο. Η θέα και μόνο αυτού του ατόμου που φθονεί, θα μορεί να προκαλέσει τάχιστα αρνητικά συναισθήματα (συνήθως οργή) σε αυτό το άτομο πριν τυχόν σκεφτεί οτιδήποτε λόγω της τάχιστης αντίδρασης της αμυγδαλής που έχει \"υπερ-μάθει\" και \"αυτοματοποιήσει\" μεταξύ τους τις καταστάσεις. Έτσι ίσως να λειτουργούσαν και οι \"α-συνείδητες\" συγκρούσεις του freud. Λόσω \"υπερ-μάθησης\", το άτομο έχει \"αυτοματοποιήσει\" κάποια ερεθίσματα που του δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα. Αν και οι μνήμες των πρώτων σκέψεων και το πως αποκτήθηκαν έχουν διαφραφεί (η δεν είναι πλέον εύκαιρες στην συνείδηση) παρ\'ολα αυτά η συναισθηματική εμπειρία μένει λόγω αυτόματης αντίδρασης της αμυγδαλής που είχε υπερ-μάθει τα ερεθίσματα, και που πιθανών δεν συνάγουν με την τωρινή κατάσταση του ατόμου (π.χ. ένα άτομο κάνει τις σκέψεις ότι οι αλλοδαπόί είναι κακοί και νοιώθει οργή γι\'αυτούς. Η συνεχής αυτή στάση του στο τέλος θα κάνει το αυτόματο σύστημα της αμυγδαλής να αντιδρά με οργή στην θέα και μόνο ενώς αλλοδαπού. Ενα φοβερό α-λα American History-X περιστατικό όμως κάνει το άτομο να κάνει νέες αξιολογήσεις και σκέψεις και να έρθει στο συμπέρασμα ότι οι αλλοδαποί τελικά δεν είναι κακοί. Αν και αυτή η νέα σκέψη θα αλλάξει την συναισθηματική του κατάσταση 180 μοίρες από οργή σε συμπάθεια πρως τους αλλοδαπούς, λόγω του ότι όμως είχε υπερ-μάθει (αμυγδαλή) την σύνδεση αλλοδαπού-κακός-οργή, πιθανών να νοιώσει αυτό που λέμε \"συναισθηματική/εσωτερική σύγκρουση\" (αφού οι νέες σκέψεις και συναισθήματα του που προέρχονται από τον προμετωπιαίο λοβό έρχονται σε απόλυτη αντιπαράθεση με το παλιότερο αυτοματοποιημένο συναίσθημα που είχε υπερ-μάθει η αμυγδαλή).



Έτσι κάποιος μπορεί να μένει δέσμιος κρίσεων πανικού και φοβιών. Τις πρώτες φορές οι καταστροφικές του σκέψεις οδηγούν στις πρώτες κρίσεις πανικού. Στην συνέχεια, οι κρίσεις πανικού και οι φοβίες μπορούν να συνδεθούν με διάφορα ερεθίσματα, π.χ. με την αντίληψη κάποιας σωματικής αλλαγής η ενώς εξωτερικού μέρους. Αν αυτό επαναλαμβάνεται, λόγω αυτής της υπερ-μάθησης (αμυγδαλής) και μόνο, ένα ερέθισμα από μόνο του (π.χ. η αίσθηση μιας σωματικής αλλαγής) μπορεί να πυροδοτήσει την κρίση πανικού η την φοβία χωρίς να υπάρχουν σκέψεις όπως τις πρώτες φορές, κάτι που είναι γνωστό ως \"interoceptive conditioning\". Αν και ο προμετωπιαίος λοβός οδηγεί στην κρίση πανικού, η επανειλημένες κρίσεις μπορούν να αφήσουν την αμυγδαλή από μόνη της να κάνει την δουλειά και μάλιστα πολύ γρήγορα (δυστυχώς για το άτομο). Με πολύ έντονη ψυχο-θεραπεία αυτό που γίνεται (όπως έδειξαν απεικονιστικές μέθοδοι) είναι ότι λόγω της σκέψης, ο προμετωπιαίος λοβός τροποποιεί τις ενεργοποιήσεις της αμυγδαλής.


Να πούμε τέλος ότι η αμυγδαλή σχετίζεται κυρίως μάλλον μόνο με αρνητικά συναισθήματα και κυρίως το βασικό συναίσθημα του φόβου και της οργής (με το \"fight-or-flght response\"). Είναι λογικό να υπάρχουν τάχιστες φοβικές η επιθετικές αντιδράσεις που δεν χρειάζονται σκέψη, αφού σε επικίνδυνες καταστάσεις το άτομο πρέπει να δράσει τάχιστα. Θετικα πολύπλοκα συναισθήματα όπως η ευτυχία θέλουν μάλλον πάντα την ανώτερη λειτουργία και σκέψη του προμετωπιαίου λοβού για να πραγματωθούν (γι\'αυτό και μάλλον κανένα ζώο δεν μπορεί να νοιώσει αυτό το συναίσθημα-όπως και πολλά άλλα- πέραν του ανθρώπου. Στον οποίο ο προμετωπιαίος λοβός είναι τεράστιος και είναι το μέρος του εγκεφάλου που τον κάνει άνθρωπο)

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Petran, αν δεν κάνω λάθος έγραψα στον vince πως αν δε θέλει δεν το συζητά. Δεν κάνουμε αναλύσεις, συζητάμε, αν γνωρίζεις ο καθείς τι εστί συζήτηση.

Οπότε, αν θες, κάνε μας τη χάρη.-

---

Δεν νομίζω να βοηθάει πολύ αυτή η συζήτηση την κατάσταση...ίσα ίσα μπορεί και να την χειροτερεύει...αλλά οκ αν ο βινς θέλει να την συνεχίσει...



αλλά εντάξει, επειδή σε είδα θύμωσες και ο σαντα δεν θα σου φέρει δωράκι αν σε δει έτσι θυμωμένη σταματάω εδώ.

---

Petran, ναι θύμωσα γιατί ο τρόπος που εκφράζεις την άποψή σου είναι απότομος.
Να σου πω, έχεις δίκιο, όντως μπορεί και να χειροτερεύει αυτή η συζήτηση, μόνο ο vince μπορει να το πει αυτο. Και το είχα κατά νου όταν την πρωτοξεκίνησα, δίστασα για λίγο, αλλά λέω για να τα γράψει εδώ μάλλον θέλει να τα συζητήσει. Αλλά και γι\'αυτό έγραψα ότι αν δε θέλει δεν το συζητάει. Βασικά αυτό θα έκανα και με οποιονδήποτε γνωστό μου και φίλο μου, δεν έκανα κάτι διαφορετικό, με καλή διάθεση συζήτησης είπα ότι είπα. Και ότι προσωπικό μπιράστηκα για μένα ήταν για να δείξω στο vince ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που μπορεί να βίωσαν παρόμοια γεγονότα και δε χρειάζεται να μείνουμε σε αυτό, πάρόλο που τότε, ως παιδιά ήταν όντως δύσκολα. Και ότι μπορεί να βγει κάτι ωφέλιμο από ένα γεγονός του παρελθόντος. Δεν το είπα με διάθεση να σκαλίσω το παρελθόν και να φέρω στην επιφάνεια επίπονα συναισθήματα. Αυτό μόνο με ειδικούς γίνεται. Και για να είμαι σαφής, δεν προτείνω να κάνει κάποιος συζήτηση και να εγκαταλείψει κάθε είδους αγωγή.
Αλλά γιατί Petran κάθε μα κάθε συζήτηση μοιράσματος που να εμπεριέχει και μία ανάμνηση από το παρελθόν να θεωρείται ψευδο-ψυχανάλυση και αντέδρασες έτσι;

Τέσπα. Υποσχέθηκα στον σάντα ότι θα είμαι (όχι πάντα) καλό κορίτσι και θα μου φέρει ότι μα ότι του ζητήσω:)))) Του άφησα μάλιστα και πολλά πολλά μπισκότα και γάλα και ποτάκι.

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Καλο βραδυ Vince μου αρεσει η απαντηση σου:)

---

Το ήθελα πολύ να βγει το πόρισμα με την απάντηση την δική σου keep.

Τεσπα, συνεχίζω.

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Να σου πω, έχεις δίκιο, όντως μπορεί και να χειροτερεύει αυτή η συζήτηση, μόνο ο vince μπορει να το πει αυτο. Και το είχα κατά νου όταν την πρωτοξεκίνησα, δίστασα για λίγο, αλλά λέω για να τα γράψει εδώ μάλλον θέλει να τα συζητήσει. Αλλά και γι\'αυτό έγραψα ότι αν δε θέλει δεν το συζητάει. Βασικά αυτό θα έκανα και με οποιονδήποτε γνωστό μου και φίλο μου, δεν έκανα κάτι διαφορετικό, με καλή διάθεση συζήτησης είπα ότι είπα. Και ότι προσωπικό μπιράστηκα για μένα ήταν για να δείξω στο vince ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που μπορεί να βίωσαν παρόμοια γεγονότα και δε χρειάζεται να μείνουμε σε αυτό, πάρόλο που τότε, ως παιδιά ήταν όντως δύσκολα. Και ότι μπορεί να βγει κάτι ωφέλιμο από ένα γεγονός του παρελθόντος. Δεν το είπα με διάθεση να σκαλίσω το παρελθόν και να φέρω στην επιφάνεια επίπονα συναισθήματα. Αυτό μόνο με ειδικούς γίνεται. Και για να είμαι σαφής, δεν προτείνω να κάνει κάποιος συζήτηση και να εγκαταλείψει κάθε είδους αγωγή.

---

Είχα αναφέρει παλιότερα σε κάποιο θέμα (δεν θυμάμαι ακριβώς σε ποιο) για την σχέση μνήμης και πρόβλεψης, σχεδιασμός, αποτέλεσμα, καθώς και την διαφορά εμπειρικής γνώσης από την στατική γνώση.

Έτσι με αυτά τα κριτήρια είναι ξεκάθαρο πως χωρίς το παρελθόν κανένας δεν θα μπορούσε να μάθει, να εξελιχθεί να προχωρήσει στην ζωή του.

Πίστευα αρκετές φορές πως ότι είχα να πω σε ένα φορουμ ψυχολογίας το είπα όμως κάτι συμβαίνει στην πορεία και ξαναμπαίνω εδώ μέσα, ξαναγράφω και (αν μπορώ να το πω έτσι) αναπολώ το παρελθόν ή αποκεντρώνω το συσσωρευμένο μένος των κατάλοιπων του παρελθόντος.

Προσωπικά δεν σας ξέρω ούτε εσένα anwnimi, ούτε τον εντυπωσιακό PETRAN, ούτε τον συμπαθέστατο keep, και πολλά άλλα nicknames με τους/τις οποίους έχουμε ανταλλάξει όμορφες και εποικοδομητικές απόψεις.

Η βοήθεια είναι κάπως αμφίδρομη όταν ξέρουμε τι κάνουμε και κυρίως όταν έχουμε λόγο για να πούμε κάποια πράγματα ή να αποδείξουμε κάτι σε κάποιους άλλους που (έως ένα βαθμό) δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος και το βάρος του φέροντα και πλάθουν περίτεχνα σενάρια με βάση των δικών τους εμπρικών γνώσεων.

Αν κάτι έχω κερδίσει από δω μέσα είναι τον σεβασμό ορισμένων ανθρώπων. Δεν είμαστε μόνοι, είμαστε όμως μαζί μέσα στη μοναξιά μας και όποτε μας δίνεται η ευκαιρία δίνουμε την αντανάκλαση ενός κομματιού που ανήκει ή μάλλον άνηκε σε κάποιον Θεό προτού μάθαμε να τον ξεχνάμε στην πορεία.

Εύχομαι το Νέο Έτος να είναι καλύτερο και με το καλό καλή φώτιση να έχουμε.

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Petran, ναι θύμωσα γιατί ο τρόπος που εκφράζεις την άποψή σου είναι απότομος.
Να σου πω, έχεις δίκιο, όντως μπορεί και να χειροτερεύει αυτή η συζήτηση, μόνο ο vince μπορει να το πει αυτο. Και το είχα κατά νου όταν την πρωτοξεκίνησα, δίστασα για λίγο, αλλά λέω για να τα γράψει εδώ μάλλον θέλει να τα συζητήσει. Αλλά και γι\'αυτό έγραψα ότι αν δε θέλει δεν το συζητάει. Βασικά αυτό θα έκανα και με οποιονδήποτε γνωστό μου και φίλο μου, δεν έκανα κάτι διαφορετικό, με καλή διάθεση συζήτησης είπα ότι είπα. Και ότι προσωπικό μπιράστηκα για μένα ήταν για να δείξω στο vince ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που μπορεί να βίωσαν παρόμοια γεγονότα και δε χρειάζεται να μείνουμε σε αυτό, πάρόλο που τότε, ως παιδιά ήταν όντως δύσκολα. Και ότι μπορεί να βγει κάτι ωφέλιμο από ένα γεγονός του παρελθόντος. Δεν το είπα με διάθεση να σκαλίσω το παρελθόν και να φέρω στην επιφάνεια επίπονα συναισθήματα. Αυτό μόνο με ειδικούς γίνεται. Και για να είμαι σαφής, δεν προτείνω να κάνει κάποιος συζήτηση και να εγκαταλείψει κάθε είδους αγωγή.
Αλλά γιατί Petran κάθε μα κάθε συζήτηση μοιράσματος που να εμπεριέχει και μία ανάμνηση από το παρελθόν να θεωρείται ψευδο-ψυχανάλυση και αντέδρασες έτσι;

Τέσπα. Υποσχέθηκα στον σάντα ότι θα είμαι (όχι πάντα) καλό κορίτσι και θα μου φέρει ότι μα ότι του ζητήσω:)))) Του άφησα μάλιστα και πολλά πολλά μπισκότα και γάλα και ποτάκι.

---

Αντέδρασα έτσι γιατί παρατειρώ πολλούς εδώ μέσα να θέλουν να το παίξουν ψυχολόγοι χωρίς καν να γνωρίζουν τι κάνουν και πότε το κάνουν και με τι έχουν να κάνουν. Μπορείς να αναλύεις το παρελθόν όσο θέλεις σε κάποιο θέμα που το άτομο θέλει να το κάνετε. Αλλά είμαι της άποψης ότι είναι υπερβολικό να βγάζουμε συμπεράσματα για την συναισθηματική κατάσταση του άλλου πάνω σε 4 απροσδιόριστες γραμμές και αυτό να ακολουθεί και άλλες wild εικασίες για το παρελθόν του. Το ότι ανέφερε κάτι τέτοιο δεν πάει να πει απαραίτητα ότι μιλούσε για τον εαυτό του η ότι ήταν οργισμένος λόγω κάποιου παρελθοντικού γεγονότος. Αλλά ανεξάρτητα από αυτό, κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί και άσχημο για την τροπή ενώς θέματος.


Santa is not happy

Quote:

---

Originally posted by vince


Πίστευα αρκετές φορές πως ότι είχα να πω σε ένα φορουμ ψυχολογίας το είπα όμως κάτι συμβαίνει στην πορεία και ξαναμπαίνω εδώ μέσα, ξαναγράφω και (αν μπορώ να το πω έτσι) αναπολώ το παρελθόν ή αποκεντρώνω το συσσωρευμένο μένος των κατάλοιπων του παρελθόντος.




................... Δεν είμαστε μόνοι, είμαστε όμως μαζί μέσα στη μοναξιά μας και όποτε μας δίνεται η ευκαιρία δίνουμε την αντανάκλαση ενός κομματιού που ανήκει ή μάλλον άνηκε σε κάποιον Θεό προτού μάθαμε να τον ξεχνάμε στην πορεία.

---

Προφανώς και υπάρχουν λόγοι που \"επιστρέφεις\" Vince.
Μπορεί και όπως λες, κάτι να \"ξέχασες\" στην πορεία.
Ακούγεσαι πολύ πιο ήρεμος και χαίρομαι, εύχομαι να σε φροντίζεις.
Όσο για την μοναξιά, φτάνει να την μοιραστεί κανείς για να πάψει να είναι.

Καλές γιορτές, γέννηση του Νέου να ρθει, Ελπίδα, Φώτιση, άπλετο φως στις καρδιές μας.... :)

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by vince


Πίστευα αρκετές φορές πως ότι είχα να πω σε ένα φορουμ ψυχολογίας το είπα όμως κάτι συμβαίνει στην πορεία και ξαναμπαίνω εδώ μέσα, ξαναγράφω και (αν μπορώ να το πω έτσι) αναπολώ το παρελθόν ή αποκεντρώνω το συσσωρευμένο μένος των κατάλοιπων του παρελθόντος.




................... Δεν είμαστε μόνοι, είμαστε όμως μαζί μέσα στη μοναξιά μας και όποτε μας δίνεται η ευκαιρία δίνουμε την αντανάκλαση ενός κομματιού που ανήκει ή μάλλον άνηκε σε κάποιον Θεό προτού μάθαμε να τον ξεχνάμε στην πορεία.

---

Προφανώς και υπάρχουν λόγοι που \"επιστρέφεις\" Vince.
Μπορεί και όπως λες, κάτι να \"ξέχασες\" στην πορεία.
Ακούγεσαι πολύ πιο ήρεμος και χαίρομαι, εύχομαι να σε φροντίζεις.
Όσο για την μοναξιά, φτάνει να την μοιραστεί κανείς για να πάψει να είναι.

Καλές γιορτές, γέννηση του Νέου να ρθει, Ελπίδα, Φώτιση, άπλετο φως στις καρδιές μας.... :)

---

Να\'σαι καλά κούκλα μου. Σου εύχομαι το ίδιο. Σε σένα και σε όλο το φορουμ!

[quote]Originally posted by arktos
[quote]Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by arktos

Quote:

---

Originally posted by krino
η βλακεια ειναι ανικητη

(e-psychology εδαφιο 5 παρ.3)

---

---

βινσιε,
ομολογω οτι μιλας σοφα.

;)

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Αντέδρασα έτσι γιατί παρατειρώ πολλούς εδώ μέσα να θέλουν να το παίξουν ψυχολόγοι χωρίς καν να γνωρίζουν τι κάνουν και πότε το κάνουν και με τι έχουν να κάνουν. Μπορείς να αναλύεις το παρελθόν όσο θέλεις σε κάποιο θέμα που το άτομο θέλει να το κάνετε. Αλλά είμαι της άποψης ότι είναι υπερβολικό να βγάζουμε συμπεράσματα για την συναισθηματική κατάσταση του άλλου πάνω σε 4 απροσδιόριστες γραμμές και αυτό να ακολουθεί και άλλες wild εικασίες για το παρελθόν του. Το ότι ανέφερε κάτι τέτοιο δεν πάει να πει απαραίτητα ότι μιλούσε για τον εαυτό του η ότι ήταν οργισμένος λόγω κάποιου παρελθοντικού γεγονότος. Αλλά ανεξάρτητα από αυτό, κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί και άσχημο για την τροπή ενώς θέματος.


Santa is not happy

---

Μάλιστα.
Δηλαδή υποννοείς σαφέστατα ότι είμαι μέσα σε αυτούς τους κάποιους που αναφέρεις. Επειδή είπα στο vince μία δική μου εμπειρία από κακό εκπαιδευτικό περιβάλλον; Επειδή του είπα ότι μια άσχημη εμπειρία μπορεί να τη χρησιμοποιήσουμε εποικοδομητικά και να μη μένουμε στο άσχημο συναίσθημα;

Αν ο vince ή οποιοσδήποτε άλλος πιστεύει ότι έπραξα κάτι κακό σε εκείνον μπορεί ελέυθερα να μου το πει και δε θα διστάσω να ζητήσω συγνώμη.
Μήπως Petran κάποια πράγματα εξακολουθείς να τα βλέπεις μαυρόασπρα; Η εξίσωση Παρελθόν+ μοίρασμα συναισθημάτων=μαύρο, άρνηση παρελθόντος=λευκό, κατά τη γνώμη μου δεν αληθεύει πάντα... Δικαίωμά σου βέβαια. Και φυσικά συμφωνώ ότι το e-psy δεν είναι χώρος καμίας ψυχοθεραπείας. Είναι χώρος ενημέρωσης και μοιράσματος.

Santa is myself, my heart and my mind and he feels good with them. They are not perfect but they are what they are, and they are just me.