αν δεν κοκκίνιζες, θα έβρισκες κάτι άλλο να σε μπλοκάρει. είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας το πως αντιλαμβάνεσαι και ερμηνεύεις αυτά τα ερεθίσματα.
Printable View
αν δεν κοκκίνιζες, θα έβρισκες κάτι άλλο να σε μπλοκάρει. είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας το πως αντιλαμβάνεσαι και ερμηνεύεις αυτά τα ερεθίσματα.
γιωτα μπορείς να μου πεις ποιας εταιρίας είναι αυτή η πράσινη κρέμα; αντιμετωπίζω το ίδιο πρλοβλημα και πραγματικά θα ήθελα να μάθω τι είδους κρέμα είναι αυτή.Quote:
Originally Posted by giwta2
ευχαριστω !
gia sas ime neos sto forum kai 8a i8ela na pw oti kai egw exw ena adistixo provlima... Mono se megalitero va8mo. diladi otan erxome se diskoli 8esi den ginome aplws kokinos ginome pantzari kai to xirotero ine otan oi aloi m lene oti kokinizw eki ine pu 8elw na me katapiei i gh afu ime pio kokinos apo pote :/ To 8ema ine oti ime poli koinwnikos kai den exw auto to provlima para mono kiriws otan exei proigi8ei mia sizitisi me megalitero se ilikia atomo gia kiriws erwtika 8emata ( kopeles, sex , apopseis i akoma kai xiumor tipu ela mwre afu se latrevei) se xwrus me polla atoma . To paratirisa prwti fora otan vgika gia prwti fora me kopela monos m. stin deutera gimnasiu otan tis prwtina na faei na dokimasei to fagito m ( m to ipe i idia) Sas parakalw opiws borei na dwsei estw kai mia simvuli gia na to apofigw estw stus kinwnikus xwrus as m tin dwsei :/
Κι εγώ ανήκω στο ίδιο team κοκκινίσματος...!
Δεν το έχω συζητήσει ποτέ και με κανέναν!Χαίρομαι όμως που όλως τυχαίως βρήκα αυτό το site στο ιντερνετ και μπόρεσα να μοιραστώ το μυστικό μου.
Το θέμα όμως είναι ότι πρέπει να δοθεί μια λύση στο πρόβλημα και ευελπιστώ ότι υπάρχει τρόπος!Πρώτον και σημαντικότερον είναι να μν αισθανόμαστε ενοχές και να τα έχουμε καλά με την συνείδηση μας.Ποιός είναι αυτός που μας θα ορίζει πότε θα κοκκινήσουμε?Και πολλοί θα σκεφτούν κάποιον φίλο που τον φέρνει σε δύσκολη θέση την συγκεκριμένη στγμή του κοκκινίσματος ή οτιδήποτε.Εγώ σας λέω ότι εμείς οι ίδιοι το ρυθμίζουμε.
Όσο το σκεφτόμαστε,τόσο το χειρότερο.Σας το υπογράφω!
Οι σκέψεις είναι τα πάντα.Μια αρνητική σκέψη δεν σημαίνει ότι ειναι και πραγματική.Κι αυτό είναι το μέγα λάθος!Πρέπει λοιπόν(μιλάω για μας τους πιο χαμηλών τόνων) να χαζογελάμε,να παίρνουμε τα πράγματα στην πιο light πλευρά τους και να μν δίνουμε αναφορά σε όλους κ για όλα.Η ζωή είναι δική μας και εμείς την διαμορφώνουμε με τις σκέψεις μας.Ας κάνουμε μια προσπάθεια κι ας αφήσουμε τις ματαιοδοξίες για τους ανίκανους.Κι εγώ η κόκκινη μαζί σας!;)
Κι εγώ ανήκω στο ίδιο team κοκκινίσματος...!
Δεν το έχω συζητήσει ποτέ και με κανέναν!Χαίρομαι όμως που όλως τυχαίως βρήκα αυτό το site στο ιντερνετ και μπόρεσα να μοιραστώ το μυστικό μου.
Το θέμα όμως είναι ότι πρέπει να δοθεί μια λύση στο πρόβλημα και ευελπιστώ ότι υπάρχει τρόπος!Πρώτον και σημαντικότερον είναι να μν αισθανόμαστε ενοχές και να τα έχουμε καλά με την συνείδηση μας.Ποιός είναι αυτός που μας θα ορίζει πότε θα κοκκινήσουμε?Και πολλοί θα σκεφτούν κάποιον φίλο που τον φέρνει σε δύσκολη θέση την συγκεκριμένη στγμή του κοκκινίσματος ή οτιδήποτε.Εγώ σας λέω ότι εμείς οι ίδιοι το ρυθμίζουμε.
Όσο το σκεφτόμαστε,τόσο το χειρότερο.Σας το υπογράφω!
Οι σκέψεις είναι τα πάντα.Μια αρνητική σκέψη δεν σημαίνει ότι ειναι και πραγματική.Κι αυτό είναι το μέγα λάθος!Πρέπει λοιπόν(μιλάω για μας τους πιο χαμηλών τόνων) να χαζογελάμε,να παίρνουμε τα πράγματα στην πιο light πλευρά τους και να μν δίνουμε αναφορά σε όλους κ για όλα.Η ζωή είναι δική μας και εμείς την διαμορφώνουμε με τις σκέψεις μας.Ας κάνουμε μια προσπάθεια κι ας αφήσουμε τις ματαιοδοξίες για τους ανίκανους.Κι εγώ η κόκκινη μαζί σας!;)
paidia egw eimai mperdemeni. an den kathisw kai skeftw mia lisi, na to psaksw genikws ennow, den tha mporesw pote na to kseperasw. alla me to na to skeftome perissotero simeni oti tha to prokalw perissotero! to parakseno oti simvenei se atoma pou einai poli koinwnika k oxi se ntropala atoma. toulaxiston ap oti vlepw edw mesa, ta parapanw atoma grafoun oti einai koinwnika. kai egw to idio. den katalamvenw ti simvenei. an einai kati genetiko simeni oti den mporei na kseperastei pote? kserw oti iparxei xeirourgiki epemvasi pou eksafanizei to kokkinisma :)
καλησπερα παιδια...το θεμα σας αν και παλιο ειναι η αιτια σημερα να γινω μελος του forum για να παρω γνωμες και κυριως συμβουλες...με εχει μπερδεψει λιγο το πως δουλευει η σελιδα αλλα ελπιζω να το βρω...! Εκανα ενα blog με το ''θεμα'' μου αλλα ουτε ξερω αν μπορειτε να το δειτε...
Εγω που λετε χω αρχισει τον τελευταιο χρονο να ντρεπομαι και να κοκκινιζω! Παλια δεν ημουν ετσι,και τωρα ....!!! Ειναι ενοχλητικο και με φερνει σε εξαιρετικα δυσκολη και αβολη θεση...! ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΕΚΤΕΣ. ευχαριστω για τον χρονο σας....
:) :)
Γεια σας και από μένα! Μου προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον το γεγονός ότι υπάρχουν κι άλλοι που περνούν την ίδια φοβία με έμενα... και νόμιζα ότι είμαι η μονάδικη στον κόσμο!!!
Πραγματικά δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ακριβώς ξεκίνησε το πρόβλημα του να κοκκινίζω τόσο έντονα σε σημείο που να θέλω να ανοίξει η γης και να με καταπιεί ή εάν τελικά γεννήθηκα με αυτή τη "νόσο" του να κοκκινίζω πολύ εύκολα... Το θέμα είναι ότι τώρα στην ηλικία των 28 είμαι ένα κορίτσι που φοβάμαι να μιλήσω και να βγώ από το σπίτι με το φόβο μην κοκκινίσω και τι θα σκεφτούν οι άλλοι.." τι έπαθες πάλι, γιατί κοκκίνισες?" Και πραγματικά δεν έχω να δώσω μια λογική απάντηση γιατί κοκκίνησα. Μου δημιουργρεί προβλημα στην εργασία, στην παρέα και γενικά σε όλες τις κοινωνικές μου δραστηριότητες. Φοβάμαι ότι θα κοκκινίσω και αυτόματα κοκκινίζω.Είναι πραγματικά πολύ εκνευριστικό.Νιώθω να χάνω ευκαιρίες και να χάνω το νόημα της ζωής μένοντας προσκολλημένη σε αυτη τη σκέψη. Το γεγονός πάντως ότι υπαρχούν κι αλλοι που σκέφτονται σαν κι έμενα, είναι μια πρώτη παρηγοριά για εμένα!!
πω-πω!επιτελους το μοιραζομαι κι εγω με καποιον..νομισα οτι το ειχα μονοπωλειο η οτι ειναι μια στις χιλλιες
εγω το επαθα μετα απο καποιες αγχωτικες καταστασεις που μου ειχαν ριξει την αυτοπεποιθηση μου καπου στα 18
ποτε πριν δεν με θυμαμαι να κοκκινιζω,να ντρεπομαι κτλ
βασικα οντως συμφωνω οτι οταν φοβασαι το παθαινεις ποιο πολυ αλλα συνηθως μου την εδιναν οι αδιακριτοι και το παθαινα οταν ερχομουν σε δυσκολη θεση
δηλαδη εβλεπαν οτι αισθανεσαι ασχημα αν σε προσβαλαν πχ και μετα σαν να ικανοποιουνταν που...κοκκινιζες ενα πραγμα
λοιπον φιλη μου εχω να το παθω περιπου δυο χρονια,ειναι πολυ ψυχοφθορο αλλα το δουλεψα μονη μου
και οπως ειπε και καποια απο εδω εγω αισθανομουν οτι αυτο δεν ταιριαζε με το τι ηθελα να νιωθω μεσα μου
δηλαδη εμφανισιακα ειχα αυτοπεποιθηση αλλα με εφερναν σε δυσκολη θεση
πως το ξεπερασα(ετσι πιστευω ως τωρα οτι το ξεπερασα)
καθε πρωι ελεγα στον εαυτο μου
ειμαι ασφαλης
ολα θα πανε καλα σημερα..
ειμαι μια χαρα
οι ανθρωποι γυρω μου ειναι ισοι με εμενα
ειμαι υγειης
ειμαι δυνατη
ειμαι πολυ δυναμικη
εγω αποφασιζω για την αντιδραση του οργανισμου μου
εχω τον απολυτο ελεγχο μου
εχω εμπιστοσυνη στον εαυτο μου
εχω αυτοπεποιθηση
ειναι ολα τελεια
ωστοσο φανταζομουν μια λευκη αυρα γυρω μου να με προστατευει και προσπαθουσα καθε φορα που μου ερχονταν να σκεφτομαι αμεσως κατι αλλο
ετσι το..δουλεψα παρα πολυ
χρειαστηκε να κανω αυτες τις δηλωσεις περιπου ωχτο μηνες και το θαυμα εγινε δεν εγινε απο την μια μερα στην αλλη αλλα καποια μερα με την πολλη δουλεια απο μερος μου
να επισημανω καπου εδω οι δηλωσεις ας ειναι καπως ετσι οπως τις εγραψα..
δεν πρεπει να περιεχουν αρνητικες προτασεις η λεξεις οπως δεν,οχι,κτλ
ουτε το ιδιο προβλημα π.χ.
δεν θα ξανακοκκινησω,δεν θα ξαναφοβηθω κτλ.αυτο. γιατι η λεξη κοκκινιζω περναει στο υποσυνειδητο και το μυαλο την λαμβανει και την φερνει αντιμετωπη με τον οργανισμο ξανα και ξανα.δεν λεμε αυτο που φοβομαστε αλλα βρισκουμε την αιτια οπου πηγαζει ο φοβος και
δηλωνουμε στον εαυτο μας αυτο το αντιθετο του..δηλαδη αυτο που επιθυμουμε να εχουμε,οχι αυτο που δεν επιθυμουμε να εχουμε
πχ αν ειναι απο αγχος λες
ειμαι ασφαλης
-οχι δεν θα ξανααγχοθω-
και λες ολα τα παραπανω εν λογο που σας ειπα οτι δηλωνα εγω σε εμενα
καντο,δουλεψε το,ειναι πολυ καλος τροπος θα πιασει σιγουρα πιστευω αν το δουλεψεις ωσπου να μην το παθαινεις
ο τροπος σκεψης σου θα αλλαξει με αυτες τις δηλωσεις ως προς εσενα και θα δεις οτι οταν εισχωρησουν στο αποτερο υποσυνειδητο θα αρχιζουν να τροποποιουν την ζωη σου προς το καλυτερο σε οτιδηποτε πριν φοβοσουν
ελπιζω να βοηθησει εσενα και τα λοιπα ατομα με αυτο το θεμα
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!!!
παρενθεση:
(οι παραπανω μηχανισμοι ειναι απο καποια βιβλια ψυχολογιας και οχι δικης μου εμπνευσης)
το παραπανω ειναι κατι σαν να αυθυποβαλεσαι ας το πουμε,γραψε τα σε ενα χαρτι,να τα λες καθε μερα στον εαυτο σου,αλλα να αφηνεσαι να τα αισθανεσαι και να τα πιστευεις
καποια στιγμη θα τα πιστεψεις θες δεν θες απο το πολυ μπλα-πλα!χαχα!
μετα απο καποιο διαστημα μπορεις να λες
σημερα νιωθω ακομα ποιο ασφαλης,δυνατη υγειης και τα συναφη
Χρυσακι αυτο που εγραψες θυμιζει καποιες γνωσιακες τεχνικες που εφαρμοζουν στην ψυχοθεραπεια και οντως μπορει να αποδωσει.
Και εγω κανω κατι παρομοιο αλλα καπως πιο σκληροπυρηνικο.
Και κατι ακομα που βοηθαει ειναι να αποδεχτειτε αυτο που συμβαινει.Δεν χρειαζεται να αισθανεστε ασχημα για αυτο,δεν ειναι κατι κακο το να εχεις μια κοινωνικη συστολη.
Δειτε το αλλιως αυτο που σας συμβαινει ειναι ενα απο τα χαρακτηριστικα που σας κανουν μοναδικες προσωπικοτητες.
Πχ εγω οταν αισθανομαι αβολα δεν κοκκινιζω αλλα λυνω και δενω τα μαλλια μου συνεχομενα και μπερδευω τα λογια μου...
ο καθε οργανισμος τελικα εχει την δικη του αμυναQuote:
Originally Posted by betelgeuse
συμφωνω με την αποδοχη οπως και αν το παθεις ξανα να μεινεις ψυχραιμος και να προσπαθησεις να καταλαβεις-βιωσεις ολα τα συναισθηματα που σε διαπερνουν στο επακρο εκεινη την στιγμη
ειναι ενας καλος τροπος για να κατανοησεις την φοβια,απο που ακριβως πηγαζει,ωστε να την πολεμισεις,αν κριθει απαραιτητο
για να κοψεις ενα θαμνο και να σιγουρευτεις πως δεν θα ξαναφυτρωσει,τον βγαζεις απο την ριζα..
xrusaki σε ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου!!! Θα το δοκιμάσω και εύχομαι να λειτουργήσει και σε μένα!!
Είναι αλήθεια ότι κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά κάτω από την επήρεια άγχους. Το πρόσωπο μας όμως, είναι το μέσο επικοινωνίας μας με τους άλλους ανθρώπους και όταν ξαφνικά αλλάζει χρώμα ο άλλος καταλαβαίνει κατ' ευθείαν ότι κάτι φοβάσαι, κάτι σε ενοχλεί. Έμενα προσωπικά μου δημιουργεί πρόβλημα αυτό, γιατί πολλές φορές κοκκινίζω χωρίς κάποιο εμφανές λόγο, απλά και μόνο στη σκέψη ότι οι άλλοι αυτό περιμένουν να δούν σε μένα... και τους επιβεβαιώνω!!
Σαφώς μεγαλό ρόλο παίζει και πώς βιώνει ο καθένας το "προβλημά" του. Αλλά μακάρι όταν φοβόμαι για κάτι να έλυνα και να έδενα απλά τα μαλλιά μου, θα μου άρεσε περισσότερο!!!
εγω σε καταλαβαινω απολυτα,ειναι κατι που δυσκολευεται κανεις να αποδεχτει και θελεις να το ξεπερασειςQuote:
Originally Posted by magia
γιατι πρωτον μου ειχε τυχει να νιωθω οτι με υποπτευοπνται για κατι και μονο που το σκεφτομουν ντρεπομουν πιθανον και κοκκινιζα,εκει για εμενα ο αλλος το λαμβανε οτι...καρφωθηκα!καταλαβες?δ� �λαδη χωρις λογο να νιωθεις ασχημα και να βρισκεσαι σαν κατηγορουμενος!
γραψε τις φρασεις που σου ειπα σε ενα χαρτι να τις λες καθε μερα σχεδον,αν γινεται και δυνατα-αποφασιστικα,στον εαυτο σου,επισημαινω:
για οσο καιρο χρειαζεται!!!!!!!!!!
για καποιο καιρο οσο το πολεμας μπορει να σου φανει οτι δεν γινεται κατι η χειροτερο γιατι θα ερχεται στην επιφανεια για αρχη,στην συνεχεια θα ελλατωθει,θα το παθαινεις ποιο αργα...μετα απο καιρο παλι(μην σταματησεις το διαβασμα)θα σου συμβαινει σπανια και θα παψει να σου συμβαινει..
ενταξυ το να γινει μια φορα τον χρονο ειναι και φυσιολογικο πια και δεν αποτελει προβλημα αλλα το δικο μου ηταν χαλι!
Γεια σας παιδιά! Θέλετε να ξέρετε πώς βρέθηκα εδώ?
Είμαι έφηβη και χθες μου ζήτησε ένα αγόρι ραντεβού. Δεν μου έχει ξανατύχει κάτι παρόμοιο. Μπορεί να σκέφτεστε ότι "σιγα το πρόβλημα τώρα τα ερωτικά", επειδή έχετε δουλειές και υποχρεώσεις, όμως κι εμείς οι έφηβοι δν περιβαλλόμαστε από ιδιαίτερα "τρυφερά" άτομα και μάλιστα βρισκόμαστε στο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ στάδιο της αυτοπεποίθησης. Ναι είμαι πολύ ανασφαλής και έχω ακούσει πολλά από φίλους φίδια, του τύπου: Αμάν ρε! Κοκκίνισες και μας έκανες ρεζίλι!. Ναι, έχω κλάψει γι αυτή την "αδυναμία" μου, έχω ακούσει τα γνωστά: "πρέπει να το κοιτάξεις , να πας σε ένα γιατρό". Αυτό είχε αρχίσει να εμφανίζεται πολύ έντονα στις πρώτες συναυλίες που έπαιζα κιθάρα. Τώρα φαίνεται πέρασε στον τομέα των γκομενικών.
Τέλος πάντων, θέλησα να ψάξω αν αρέσει ή όχι στα αγόρια το κοκκίνισμα (μισώ τον εαυτό μου που είμαι τόσο εξαρτημένη απ' τη γνώμη τους). Βρέθηκα εδώ και άρχισα να διαβάζω μηχανικά ΟΛΟ το φόρουμ, ώσπου συνειδητοποίησα ότι το πρόβλημα ήταν πολύ πιο βαθύ και πως όλοι σας είχατε δίκιο για την εγκεφαλική φύση του προβλήματος. Μετά απ αυτό μπορώ να πω πως δεν με ενδιαφέρει πια αν αρέσει στα αγόρια ή οποιαδήποτε άλλη ρηχή βλακεία, παρά μόνο το εξής, το οποίο θέλησα να μοιραστώ μαζί σας: ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΜΑ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ, ΚΑΤΙ ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΟ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΟΓΟ ΧΛΕΥΑΣΜΟΥ Ή ΚΟΡΟΙΔΙΑΣ. ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕΞΥ ή ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ ή ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ! ΑΛΛΟΙ ΤΡΕΜΟΥΝ, ΑΛΛΟΙ ΙΔΡΩΝΟΥΝ, ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΑΞΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ, ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ (δλδ να κατανοησουμε και να αποδεχτούμε τον ίδιο μας τον εαυτό) ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΥΜΒΙΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΜΑ, ΝΑ ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ! Ναι ρε φίλε, κοκκινίζω, τι πρόβλημα έχεις? Γιατί αυτό να σημαίνει ότι ΕΣΥ είσαι πιο ισχυρός από μένα? ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ.
Αυτή είναι η πρόταση μου και ελπίζω να με καταλάβετε.
καλιοπακι αν το βλεπεις τοσο ανετα εισαι στον δρομο για να το ξεπερασεις κι ολας και χωρις πολυ προσπαθεια
Το θεμα με το κοκκινισμα ειναι οτι δεν μπορεις να εχεις ενα δικο "σου" μυστικο. π.χ γουσταρεις ενα αγορι και μιλατε και κοκκινιζεις... Αυτο θα τον βαλει σε σκεψεις, τη στιγμη που ισως εσυ δεν θες να εκτεθεις. Παρομοιες περιπτωσεις ειναι και το ιδρωμα και το τρεμουλο. Το κοκκινισμα παντως μπορει να αντιμετωπιστει χειρουργικα αλλα ειναι πολυ επικινδυνο δεν αξιζει μπορεις να παθεις μεγαλη ζημια. Τωρα που οφειλεται... Ενα μειγμα περιβαλλοντος - γονιδιων. Τωρα αν μπορεις να απαλλαγεις απο αυτο? Ειναι δυσκολος ο δρομος....Quote:
Originally Posted by καλλιοπακι
Καλη συνεχεια
Εντιτ: Ξερω ειναι επιπονο, αλλα υπαρχουν και χειροτερα σκεψου. :)
Ακριβώς Καλλιοπάκι μου,Quote:
Originally Posted by καλλιοπακι
όλοι κάτι αντιμετωπίζουμε και πολλές φορές αυτό έχει τις ρίζες του στον τρόπο που μας μεγάλωσαν οι δικοί μας.
Κι εγώ αντιμετώπιζα το κοκκίνισμα κι ίσως και τώρα κάποιες φορές! Το εξήγησα με το γεγονός πως η μητέρα
μου κυρίως, όταν ήμουν μικρότερη κι έκανα κάτι, έλεγε το κλασσικό: " Καλά δεν ντρέπεσαι καθόλου;.." κι έτσι την
ντροπή που αναγκάστηκα να νιώθω πλέον την εξέφρασα με τον κοκκίνισμα.
Συνειδητοποιώντας λοιπόν το αίτιο, που είναι ένα μείγμα από ενοχές, ανασφάλειες και μειωμένη αυτοεκτίμηση και με
τροποποίηση της σκέψης, το κόκκινισμα περιορίστηκε στο ελάχιστο κάτι που σου εύχομαι, εκτός αν το θεωρείς
όπως λες και λίγο χαριτωμένο, το να κοκκινίζεις κάποιες φορές. :)
κι εγω το ιδιο μαρκελαQuote:
Originally Posted by μαρκελα
συνειδητοποιησα τι ηταν αυτο που με εκανε να νιωθω ετσι και τωρα ειναι στο απειροελαχιστο
Που να δεις κόκκινισμα και να τρέμει και ο σαγονι ταυτόχρονα και να τρέμει και η φωνη .....
Μας κάνανε βούτυροπαιδα οι γονεις , μη το ένα μη το αλλο ντροπή σου κτλ.
Αυτα πληρώνουμε τώρα , να μας χαίρονται οι γονεις μας .
Οι ευθυνες των γονιων ειναι σε πολλες περιπτωσεις παρα πολυ μεγαλες. Ίσως καθοριστικες. Και δεν ξερω αν αυτο μπορει να αλλαξει, απο μια ηλικια και μετα....
Λοιπόν, ας ξεκινήσω με το ότι έχετε δίκιο όλοι σας... Δηλαδή ισχύει πράγματι το ότι δεν μπορείς να έχεις ένα μυστικό αλλά και ότι καμιά φορά φαίνεται σαν να αποκαλύπτεις ένα μυστικό ενώ στην πραγματικότητα σου συμβαίνει κάτι από καθαρή ερυθροφοβία. Όπως έχει αναφέρει κάποιος στο φόρουμ, καμιά φορά βλέπεις ένα άτομο και χωρίς να αισθάνεσαι καμία ντροπή ή πανικό όταν του μιλάς, απλά και μόνο επειδή σου έχει ΚΟΛΛΗΣΕΙ ότι αν τον δεις θα αγχωθείς, γίνεσαι κατακόκκινος. Στην πραγματικότητα όμως δεν νιώθεις τίποτα γι αυτό το άτομο, σωστα? Αλλά φαίνεται λες κι έχεις αποκαλύψει το τρομερό μυστικό κι ύστερα όλοι αρχίζουν "γιατί κοκκίνισες? τι παίζει? σου αρέσει ο Χ?"
Ακόμη, πρέπει να πω πως η επίδραση των γονιών είναι πράγματι καθοριστική. Βέβαια οι δικοί μου ποτέ δεν χρησιμοποίησαν τέτοιες φρασεις με σκοπό να μου προκαλέσουν ενοχές, όμως ο πατέρας μου (με τον οποίον δυστυχώς ποτέ δεν δέθηκα αρκετά) μου δημιούργησε μέσα από την αδιαφορά έναν φόβο απόρριψης που ουσιαστικά με έχει κάνει ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ στη γνώμη των άλλων και την επιβεβαίωση τους.
Για να κλείσω, θέλω να πω πως μπορεί οι γονείς μας να είναι ένα τεράστιο κομμάτι του εαυτού μας, όμως είμαστε ανεξάρτητες οντότητες και μπορούμε να καταπολεμήσουμε τις αδυναμίες μας και να υπερβούμε τα λάθη των γονιών σας. Κι ακόμη κι αν (λόγω δέρματος ή ευαισθησίας) δεν καταφέρω ποτέ να πάψω να κοκκινήσω, ακόμη κι έτσι θα το αγαπήσω! Γιατί είναι κάτι δικό μου, με χαρακτηρίζει και θα με χαρακτηρίζει, κι όποιος το θεωρεί αρνητικό ας μου κάνει περιοριστικά μέτρα ;)
Καλλιοπακι ωραία τα είπες.Και εγώ έχω άσχημη σύνδεση με τους γονείς μου.Με μεγάλωσε η γιαγια μου και ναι επιζητώ αγάπη και επιβεβαίωση από τους γύρω μου.Κοκκινίζω εύκολα από μικρό παιδί ζω μ'αυτή τη φοβία μη κοκκινίσω και χιλιάδες μάτια πέσουν επάνω μου.Είμαι δυναμικό άτομο και θα μπορούσα να είμαι η πρώτη στο χωριό που λένε οι παλιοί αλλά αυτό το χρώμα με περιορίζει.Τώρα που είμαι πάνω απο 35 το ελέγχω δεν ξέρω πως έγινε αυτό ίσως το μυαλό μου κουράστηκε να το έχει φάτσα κάρτα κάθε ώρα και λεπτό και ασχολείται με άλλα γιατί σίγουρα στην παιδική και εφηβική ηλικία αυτό το δήθεν πρόβλημα γιατί είναι δήθεν ,είναι πιο ισχυρό, αυτές οι ηλικίες είναι πιο σκληρές στην κριτική όσο αναφορά την εξωτερική εμφάνιση γιαυτό υπάρχουν οι δημοφιλής είδατε ποτέ κανέναν δημοφιλή να κοκκινίζει όλοι είναι οι σούπερ ήρωες .Γνώμη μου είναι να γίνετε συνεχόμενη και ακούραστη διαγραφή ,μη ξεχνάμε ότι (ότι σκεφτόμαστε είμαστε).
λοιπον.αφορμη και εμενα για την εγγραφη μου στο φορουμ ηταν αυτο το "προβλημα" μου.Εγω εχω ακριβως το ιδιο θεμα με ολους εσας που γραψατε παραπανω.Αρχικα να πω πως νομιζα πως ημουν μονο εγω στον κοσμο που κοκκινιζω.Για να μπω στο θεμα,εγω γενικα εχω αρκετα ασπρο δερμα.Το θεμα ειναι πως δεν κοκκινιζω μονο οταν βρισκομαι σε αβολες καταστασεις αλλα και οταν εχει πολυ κρυο ή ζεστη αλλα κυριως οταν κανω γυμναστικη.Εκει περα ειλικρινα δεν μπορειτε να φανταστειτε πως γινομαι.Τελως παντων,τον τελευταιο καιρο εχω καταλαβει πως αυτος ειμαι και σε οποιον αρεσω,παρ'ολα αυτα υπαρχουν αρκετες στιγμες που θα κοκκινισω.Και αυτο που με εκνευριζει περισσοτερο ειναι πως καποιος θα υπαρχει που θα πεταχτει και θα πεταξει ενα "κοκκινησε,χαχαχα".Σιγα σιγα ομως,εχω αρχισει να το δεχομαι αυτο, και θα ειμαι και ανοιχτος με ατομα που δεν ξερω και θα πω και μαθημα χωρις προβλημα στην ταξη κλπ κλπ.Αυτο που εχω να πω σε ολους τους "συμπασχοντες" (χεχε) ειναι πως οσο περισσοτερο το σκεφτεσαι τοσο περισσοτερο θα ερχεται.Εγω προσωπικα θα ακολουθησω αυτο που ειπε ενας χρηστης πιο πανω (που τον ευχαριστω παρα πολυ για τη συμβουλη) για το οτι θα λεω καθε πρωι καποια πραγματα και θα τα πιστευω.
Τελος να πω πως οποιοι δεν το εχουν περασει δεν ξερουν πως πραγματικα ειναι αυτη η κατασταση.
Καλησπέρα και απο μενα!Ειμαι 24. Εχω το ιδιο πρόβλημα εδώ και λίγους μήνες και το κακό είναι οτι έχει αρχισει και μου συμβαίνει με 1-2 συγκεκριμένα άτομα συνέχεια με το που νιώθω οτι έρχονται να μου μιλήσουν πανικοβάλλομαι νιώθω οτι φουντώνω και κατ'ευθειάν γίνομαι κόκκινη. Φυσικά και το χουν καταλάβει και αισθάνομαι τόσο άσχημα, τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν μπορω να το ελεγξω.. Την επόμενη μέρα λεω σήμερα ολα θα πανε καλα και παλι το ιδιο..Αυτη η κατασταση μου χει φέρει τρομερο αγχος και ταχυκαρδιες και πρωτη φορα στη ζωη μου σκεφτομαι να παω σε ψυχολόγο. Ηθελα να ρωτήσω αν κάποιος από εσας που έχετε γραψει παλιοτερα το έχει ξεπεράσει και αν ναι πως.
εγω ειχα αυτο που λες..Quote:
Originally Posted by salvation88
απλα προσπαθησα να κατανοησω απο που πηγαζει..
βρηκα ενοχικα συναισθηματα μεσα μου,χωρις να υπαρχει λογος..
δηλαδη επειδη ειχα πεσει απο κανα δυο ανθρωπους στην ζωη μου θυμα κατηγοριων και καχυποψιας χωρις λογο,υστερα πιθανον νομιζα πως οι ανθρωποι σχηματιζουν κακη εικονα για εμενα και αυτο αφησε τον φοβο να με κατακλυσει τοσο ετσι ωστε οποτε εβλεπα καποιον ανθρωπο σκεφτομουν τι μπορει να σκεφτεται για εμενα και με επιανε αυτο που λες..
φυσικα οι ανθρωποι που μου το δημιουργησαν ηταν και θα ειναι κομπλεξικοι..
μου πηρε καιρο να το ξεπερασω..απλα καταλαβα πως κανεις δεν ειναι κατι παραπανω και οποιος δεν με ηξερε αρκει να ρωτουσε!τελος
νομισα οτι το ειχα μονοπωλειο η οτι ειναι μια στις χιλλιες
εγω το επαθα μετα απο καποιες αγχωτικες καταστασεις που μου ειχαν ριξει την αυτοπεποιθηση μου καπου στα 18
ποτε πριν δεν με θυμαμαι να κοκκινιζω,να ντρεπομαι κτλ
βασικα οντως συμφωνω οτι οταν φοβασαι το παθαινεις ποιο πολυ αλλα συνηθως μου την εδιναν οι αδιακριτοι και το παθαινα οταν ερχομουν σε δυσκολη θεση
δηλαδη εβλεπαν οτι αισθανεσαι ασχημα αν σε προσβαλαν πχ και μετα σαν να ικανοποιουνταν που...κοκκινιζες ενα πραγμα
λοιπον φιλοι μου εχω να το παθω περιπου δυο χρονια,ειναι πολυ ψυχοφθορο αλλα το δουλεψα μονη μου
και οπως ειπε και καποια απο εδω εγω αισθανομουν οτι αυτο δεν ταιριαζε με το τι ηθελα να νιωθω μεσα μου
δηλαδη εμφανισιακα ειχα αυτοπεποιθηση αλλα με εφερναν σε δυσκολη θεση
πως το ξεπερασα(ετσι πιστευω ως τωρα οτι το ξεπερασα)
καθε πρωι ελεγα στον εαυτο μου
ειμαι ασφαλης
ολα θα πανε καλα σημερα..
ειμαι μια χαρα
οι ανθρωποι γυρω μου ειναι ισοι με εμενα
ειμαι υγειης
ειμαι δυνατη
ειμαι πολυ δυναμικη
εγω αποφασιζω για την αντιδραση του οργανισμου μου
εχω τον απολυτο ελεγχο μου
εχω εμπιστοσυνη στον εαυτο μου
εχω αυτοπεποιθηση
ειναι ολα τελεια
ωστοσο φανταζομουν μια λευκη αυρα γυρω μου να με προστατευει και προσπαθουσα καθε φορα που μου ερχονταν να σκεφτομαι αμεσως κατι αλλο
ετσι το..δουλεψα παρα πολυ
χρειαστηκε να κανω αυτες τις δηλωσεις περιπου ωχτο μηνες και το θαυμα εγινε δεν εγινε απο την μια μερα στην αλλη αλλα καποια μερα με την πολλη δουλεια απο μερος μου
να επισημανω καπου εδω οι δηλωσεις ας ειναι καπως ετσι οπως τις εγραψα..
δεν πρεπει να περιεχουν αρνητικες προτασεις η λεξεις οπως δεν,οχι,κτλ
ουτε το ιδιο προβλημα π.χ.
δεν θα ξανακοκκινησω,δεν θα ξαναφοβηθω κτλ.αυτο. γιατι η λεξη κοκκινιζω περναει στο υποσυνειδητο και το μυαλο την λαμβανει και την φερνει αντιμετωπη με τον οργανισμο ξανα και ξανα.δεν λεμε αυτο που φοβομαστε αλλα βρισκουμε την αιτια οπου πηγαζει ο φοβος και
δηλωνουμε στον εαυτο μας αυτο το αντιθετο του..δηλαδη αυτο που επιθυμουμε να εχουμε,οχι αυτο που δεν επιθυμουμε να εχουμε
πχ αν ειναι απο αγχος λες
ειμαι ασφαλης
-οχι δεν θα ξανααγχοθω-
και λες ολα τα παραπανω εν λογο που σας ειπα οτι δηλωνα εγω σε εμενα
καντο,δουλεψε το,ειναι πολυ καλος τροπος θα πιασει σιγουρα πιστευω αν το δουλεψεις ωσπου να μην το παθαινεις
ο τροπος σκεψης σου θα αλλαξει με αυτες τις δηλωσεις ως προς εσενα και θα δεις οτι οταν εισχωρησουν στο αποτερο υποσυνειδητο θα αρχιζουν να τροποποιουν την ζωη σου προς το καλυτερο σε οτιδηποτε πριν φοβοσουν
ελπιζω να βοηθησει εσενα και τα λοιπα ατομα με αυτο το θεμα
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!!!
παρενθεση:
(οι παραπανω μηχανισμοι ειναι απο καποια βιβλια ψυχολογιας και οχι δικης μου εμπνευσης)
Επισης εκτος απο κοκκινισμα, σας συμβαινει να σας πιανει τρεμουλο και μαλιστα αυτο να ειναι εμφανες απο τους αλλους? Ειναι πολυ ασχημο παντως και δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω. Εαν καποιος εχει αντιμετωπισει κατι παρομοιο θα ηθελα να μου πει πως το ξεπερασε.
Εδω και δυο μέρες εχω αρχισει να ακολουθω τη συμβουλή σου.. ξερω οτι εχω πολυ δρομο μπροστα μου οπως φαινεται αλλα δεν εχει να χασει κανεις τιποτα.. Ολα στο το μυαλο είναι όπως λενε..Κάποια στιγμη θα το ξεπεράσουμε και αυτο..που θα παει???? Για μένα ειναι η μεγαλυτερη δοκιμασία για τον εαυτο μου εως τώρα και θελω να τα καταφέρω.. Οπως διαβασα και ενα ξενο αρθρο να προσπαθησουμε να μη το σκεφτομαστε αλλα και να συμβει να λεμε so what?? who cares? και ο θεος βοηθος.... :p
καλησπερα!
Οπως λετε ολοι και βρίσκω καπωσ παρηγορια οτι το εχουν κ αλλοι ,κοκκινιζω και εγω.Ειμαι τροπαλη και ολο αυτο με δυσκολευει στο να βρω αγορι,δυσκολα θα φλερταρω για να μην κοκκινιζω, η δουλεια που εχει να κανει με κοσμο μου προκαλει πολυ ανχοσ γτ ειμαι και τελειομανης,με αποτελεσμα να μην θελω να παω γτ ξερω οτι θα μου συμβει! Το θεμα μου ειναι οτι δεν κοκκινιζω απλα οπωσ φανταζονται οι περισσοτεροι "λιγο ροζ μαγουλακια αχ,τι γλυκο". Ειμαι ασπρουλιαρα και κοκκινιζω παρα πολυ σχεδον μπορντο μπορω να πω,και οχι απλα τα μαγουλακια αρχιζω ετσι και σε δευτερολεπτα γεμιζω μπαλοματα προσωπο,μπρατσα,λαιμοσ ,μεχρι και στο στηθος.Ειχα δει και αυτο στη τηλεοραση και αρχισα να το ψαχνω,οτι ναι μεν ειναι ψυχολογικο αλλα αφου βγαινει σωματικα,καπωσ θα μπορει να αντιμετωπιστει..http://www.youtube.com/watch?v=HypSKdMRWOc
Η μαμα μου "βαρεθηκε" να με ακουει να γκρινιαζω γτ δεν με ειχε δει οταν το παθαινα μου ελεγε "Ελα μωρε ολοι κοκκινιζουμε".οταν με ειδε καταλαβε πωσ νιωθω(λιγο)! και προσπαθησε να με βοηθησει, πηραμε και εμεισ αυτεσ τις πρασινες κρεμες, κατι εκαναν αλλα επειδη δεν ηταν μονο στο προσωπο,ολο το καλοκαιρι φασκιονομουνα οσο μπορουσα ωστε αν το παθω να ειμαι καλυμενη και να μην φανει. Προσπαθουσα το καλοκαιρι να μαυριζω πολυ για να μην φαινεται,οταν το παθαινω.
Πηγαμε σε ενδοκρινολογο-ορμονολογο "κορυφαιο" και πανακριβο επισης. Σαφως οταν πηγα και μιλουσαμε γι αυτο "ευτυχως" το επαθα για να το δει κ ολας..μου ειπε οτι μπορει να αντιμετωπιστει οτι υπαρχουν και καποια χαπια (τα οποια απο το ανχοσ μου και κακως δεν τα συγκρατησα) αλλα μου εδωσε και μια σειρα εξετασεων για να μου πει αν ειναι θεμα ορμονων να το ρυθμισουνε.
Φυσικα το δημοσιο που πηγα δεν μου τισ εγραφαν και οι εξετασεις μου εκαναν 300 ευρω. Μετα λογο εποχης εμεινα χωρισ δουλεια με αποτελεσμα να μην τις κανω..Τωρα γενικοτερα δεν προσπαθω να κανω πραγματα που θα με κανουν να νιωθω ετσι τοσα χρονια και τπτ..Ελπιζω να βρω δουλεια και να κανω τις εξετασεις.. Μεχρι τοτε αν εχετε καποια αλλη λυση θα ηθελα να την δοκιμασω :(
Καλησπέρα σας! Υπάρχει κάποιος ακόμη εδώ να συζητήσουμε ;! Είμαι και εγώ παθούσα νέα στο φόρουμ !